Sənəd tərtibi yolu ilə bağlanan müqavilə onun məzmununu ifadə edir. Müqavilə bağlayan tərəflər onu im-
zalayırlar. Tərəflərin vəkil etdikləri şəxslər də müqaviləni imzalaya bilərlər.
Sənədlər mübadiləsi yolu ilə müqavilə bağlanarkən poçt, teleqraf, teletayp, telefon, elektron və digər rabi-
tə vasitələrindən istifadə edilir. Yalnız zəruridir ki, həmin rabitə vasitələri sənədin müqavilə iştirakçısından (tə-
rəfindən) gəlməsini dürüst müəyyənləşdirməyə imkan versin. Bu yolla müqavilə bağlanarkən elektron rabitəsin-
dən də istifadə oluna bilər; belə müqavilə elektron formada bağlanmış müqavilə adlanır. Bu müqavilənin
bağlanması zamanı elektron imzadan istifadə olunur. Onların bağlanması ilə bağlı məsələlər «Elektron imza
və elektron sənəd haqqında» qanunla (2004), habelə «Elektron ticarət haqqında» qanunla (2005) tənzimlənir.
Bəzən də elə olur ki, tərəflər müqaviləni müəyyən formada bağlamaq barəsində razılığa gəldikləri halda, hə-
min müqavilə növü üçün Mülki Məcəllədə bu cür forma nəzərdə tutulmur. Belə məqamda tərəflərin borcudur
ki, müqaviləni nəzərdə tutduqları formaya salsınlar. Yalnız bundan sonra müqavilə bağlanmış sayılır (MM-in
403-cü maddəsinin 2-ji bəndi).
Müqavilənin sadə yazılı formasına riayət edilməməsi onun etibarsızlığına dəlalət edir. Müqavilənin nota-
rial formasına riayət edilməməsi də onun etibarsızlığına səbəb olur. Bu cür müqavilələr puç əqd kimi hüquqi
420
ə
həmiyyətə malik olmur; çünki qanunla və ya tərəflərin qarşılıqlı razılığı ilə müəyyən edilmiş forma tələblərinə
riayət etməməklə bağlanmış əqd etibarsızdır (MM-in 329-cu maddəsinin 1-ji bəndi)
Dostları ilə paylaş: |