|
Rasululloh (s.a.v.)ning duolari
Bir kuni Asmo kasal bo‘lib qoldilar va oxiri og‘irlashdilar. Boshlariga qo‘llarini qo‘yib:
«Mening gunohimdan Allohning mag‘firati ko‘p», derdilar. Alamlari ziyoda bo‘ldi, opalari
Oishaning oldilariga borib: «Rasulullohga ayting, kelsinlar. Duo qilsalar, shoyad, Alloh
shifo bersa!» dedilar. Rasululloh (s.a.v.) keldilar va: «Ey Asmo, qo‘lingni boshingga va
yuzingga qo‘y, so‘ng shuni ayt», dedilar va bir duoni o‘qidilar. Asmo uch kun shu duoni
o‘qidilar, alam-og‘riqlari ketdi.
Saxiy ayol
Bir kuni Rasululloh (s.a.v.) o‘tib ketayotib, Asmoni ko‘rib qoldilar. Asmo pullarini
sanayotgan edilar. Dedilar: «Ey Asmo, sanama, Alloh senga sanamasdan beradi». Asmo
aytadilar: «Shundan keyin hech pul sanamaydigan bo‘ldim. Shundan keyin men
o‘ylamaydigan joydan pul yog‘ilib keladigan bo‘ldi».
Asmo bolalariga doimo ehson qilishni buyurardilar. «Sadaqa qilinglar, lekin menga
qaytarmikan, deb kutmanglar. Agar kutsanglar, sadaqaning savobi ketib qoladi»,
derdilar. Ibn Zubayr onalarining saxovatliklarini doim kuzatib yurardilar. Dedilar: «Men
ikki ayoldan boshqa saxiy ayolni ko‘rmadim. Biri - Oisha, ikkinchisi - Asmo! Lekin ular
ikki xil saxiydirlar. Oisha molni yig‘ib, so‘ng ehson qiladilar, Asmo esa qo‘llariga pul
tushdimi, ertaga qoldirmasdan ehson qiladilar».
Dostları ilə paylaş: | 
