|
Zuhdi taqvo yo‘lida
Turmush qursalar, erning mas’uliyati ko‘pligini Robi’a yaxshi bilardilar. Erga jonni fido
qilish kerak! Bu mas’uliyat esa Alloh taologa mashg‘ul bo‘lishdan to‘sadi. Robi’aga ko‘p
sovchilar keldi. Ulardan biri Muhammad ibn Sulaymon Hoshimiy edi. Uning yerlari,
tijoratlari bor edi. Har kuni 80 ming dirham foyda topardi. U Robi’aga uylanish istagini
bildirib, xat yozdi. Robi’a ham o‘z navbatida javob maktubini yozdilar: «Albatta zuhdi
taqvo dunyoda badanning rohati! Bunday odam o‘ychan, g‘amgin bo‘ladi. Ishimni
osonlashtir va oxirating uchun tayyorgarlik ko‘r! Nafsingga nasihat qil! Boshqalarning
vasiyatidan ko‘ra, o‘zing nafsingga vasiyat qil! Mollaringni merosxo‘rlar taqsim qilib
olsinlar. Hayotingning oxirigacha ro‘za tut! O’lim sening iftoring bo‘lsin! Alloh taoloning
quliman! Sen kabi bo‘lganimda men ham Alloh taoloni zikr qilmasdim. Zikr qilishim -
ko‘zimning qorasi!..»
Robi’aga Abdulvohid ibn Yazid ham sovchi qo‘ydi. Solihlar o‘rtaga tushdilar. Abdulvohid
Robi’aning huzuriga kirganida Robi’a: «Ey shahvoniy, o‘zingga o‘xshagan shahvoniyyani
qidirgin», dedilar. Hamma erga tekkin, deb zo‘rlaganida Robi’a dedilar: «Ey singillarim,
mening rohatim xilvatda, mening suyukligim huzurida, Undan boshqaga
alishtirolmayman! Unga qilgan ibodatlarim - mehnatim! Xuddi men Uninghusnini
ko‘rgandekman, U mening mehrobim va qiblamdir!»
Dostları ilə paylaş: | 
