www.ziyouz.com kutubxonasi
260
511
Soqiyo, men yutmag‘an xunobi hijron qoldimu,
Bermasang may, emdi qon yutmoqqa imkon qoldimu.
Eyki, dersen, istasang vaslimni, jon qilg‘il fido,
Muni so‘r avvalki, hajringdin manga jon qoldimu.
Ishq maxfiy qolmas oxir, ey ko‘ngul, ko‘p chekma jon.
Men ham avval ko‘p yoshurdum, ko‘rki, pinhon qoldimu.
Chektilar majruh ko‘nglumdin xadangin kuch bila,
Bore, ey jon, mujdae bergilki, paykon qoldimu.
Ko‘rgach ul oyni, junundinkim yiqildim, ey rafiq.
Tengri uchun aytkim, holimg‘a hayron qoldimu?
Ey ko‘ngul, bu gulshan atrofig‘a boqkim, g‘unchae
Kim, ko‘ngul jam’ ayladi, bo‘lmay parishon qoldimu.
Ey Navoiy, qochmag‘il hamdamlig‘imdin, ko‘rki yor,
Gar sanga mehrin kam etti, bizga yakson qoldimu.
512
Garchi ko‘p sargashlik etti bog‘ aro bunyod sarv,
Qomatingg‘a banda bo‘lmay, bo‘lmadi ozod sarv.
Dahr dehqoniki, yuz ming sarv qildi jilvagar,
Gulshani davron aro bermas qadingdek yod sarv.
Boshig‘a to qomating da’vosidin tushti havo,
Ko‘rdi ko‘p qushlar lagadko‘bi bila bedod sarv.
Topmamish yeldin sado birla taharrukkim, ko‘rub
Qomatingni iztirob aylab, qilur faryod sarv.
Go‘yiyo qaddingg‘a oshiqliq havosin tuzdikim,
Sarsari ohim yetib, berdi o‘zin barbod sarv.
Laxli qadding shavqidin bo‘ston aro chun tushsa o‘t,
Shu’la tez aylar o‘tundin, uylakim, shamshod sarv.
Sheva qil tuzlukka, osibe xazondin ko‘rmadi,
Toki bo‘ldi rostlig‘ oyinida mu’tod sarv.
Doimo ozodlarning sabzu xurram bo‘lmog‘i,
Bog‘ aro bulbul tili birla qilur irshod sarv.
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
www.ziyouz.com kutubxonasi
261
Ey Navoiy, dahr bo‘stonida bulbul men kebi
Bo‘lmag‘ay, topsang yurub, bir guljabinlik zod sarv.
513
La’lini desam chashmai hayvon erur ushbu,
Der muktai jonparvarikim, jon erur ushbu.
Jismimnn ajal dedi junun dashtida go‘yo,
Sahroyi qiyomat, dog‘i uryon erur ushbu.
Bilmonki, erur g‘unchai nobing ko‘ngul ichra,
Yo hajr o‘qidin qon aro paykon erur ushbu.
G‘am dashti aro oh samuminki yoyibmen,
Kim ko‘rsa degay: shu’lai hijron erur ushbu.
Ko‘z hayratini toglamakim, to seni ko‘rmish,
Yo husnunga, yo holima hayron erur ushbu.
G‘am shomi erur tiyra, gar ichsam mayi ravshan,
Ayb etma manga, sham’i shabiston erur ushbu.
Ishqimni Navoiy qiladur tark demishsen,
Jon tarkini kim qilsa, ne imkon erur ushbu.
514
Hajrida oshiqning afg‘ondin qarori bormu,
Kecha it faryod etarda ixtiyori bormu!
Ro‘baro‘men yor ila, ey xozini jannat, degil:
Ravzaning mundoq xazon birla bahori bormu?
Mehr ul yuzcha emas desam, tong ermas mehrning
Ko‘zu qoshu xattu xoli mushkbori bormu?
G‘unchadin ortuqdur og‘zi, g‘unchag‘a aylang nazar,
Buyla ikki rasta durri shohvori bormu?
Yorutur parvona shomin sham’ nuri vaslidin,
Men kebi aning qorarg‘an ro‘zgori bormu?
Adl jomi bazm aro, soqiy, bukun nnsof emas,
Hech kimning mencha oshubi xumori bormu?
Demaknm, olamni xascha ko‘rmamishsen mu’tabar,
Ayt filvoqi’ki, oncha e’tibori bormu?
Eyki bizni xonaqah sari tilarsen dayrdin,
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
Dostları ilə paylaş: |