Microsoft Word navoiy favoidul kibar lotin ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
271
Kim, erur qochqali ko‘p daldasi har lahza panoh. 
Faqr yo‘lig‘a agar kirmasa el, andindur 
Kim, bu vodiyda xatar ko‘pturu ozdur hamroh. 
Shoh dargahig‘a gar bor esa hojib moni’,
Ey gado, mujdaki behojib erur bu dargoh. 
Xayru shar bo‘lmasa taqdirdin ayru, ey shayx,
Bas Navoiyg‘a gunah aylaganidin ne gunoh. 
532 
Sham’dek qomatu yuz sham’i ila jonona,
Qildi o‘rtarga ko‘ngullar qushini parvona. 
Aqlning silsilai zulfunga vobastalig‘i,
Ko‘runur uylaki zanjir ichida devona. 
Oshnodur chun sanga jon bila ko‘nglum azali,
Ne tafovut, manga bo‘lsang abadiy begona. 
Ko‘p buzug‘ ko‘ngluma yog‘durma balo o‘qinikim,
Bir yog‘indin teng o‘lur yer bila bu vayrona. 
Yor agar kulbai ehzonima kirmas, tong emas,
Kimsa bosh suqqudek ermas bu buzug‘ koshona. 
Xonaqah ichra riyo ahlidin o‘ldum diltang,
Ey xusho ahli xarobot bila mayxona. 
Bog‘lasam dayrda zunnor, ne tong, mundoqkim,
Dinni yag‘mo qiladur mug‘bachalar mastona. 
Dema farzona biravdurki, ulustin chiqmish,
Teng ko‘rar chunki ulus boru yo‘qin farzona. 
Ey Navoiy chu erur boisi g‘aflat ko‘p so‘z,
Qariding, ish qilako‘r, aytmag‘il afsona. 
533 
Firoq neshi ko‘ngulning ichiyu toshida,
Tikilmish onchaki, ohim chiqar xaroshida. 
Namoz botil erur, chunki egridur mehrob,
Girihdur ofati din tushsa yer qoshida. 
Visol vaqti yuzung o‘rtasa meni, ne ajab
Kim, o‘zga tob bo‘lur yorning quyoshida. 

---

Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar 
www.ziyouz.com kutubxonasi 
272
Iki ko‘zungki, ko‘ngul saydini talashdilar,
Nelar kesildi bu sayd ul ikov taloshida. 
Pariyu hur ul oyg‘a qarobat o‘lmishlar,
Va lekin oncha kishi yo‘q uruq qayoshida. 
Toriqmasin, necha gardundin egrilik yetsa,
Biravki tuzlugi yo‘q xalq ila maoshida. 
Navoiy o‘ldi, chu boshig‘a yetti tig‘n firoq,
Boshini ayladi past ulcha erdi boshida. 
534 
Menmudurmen ko‘z yoshim rangin bag‘ir qoni bila,
Lek bag‘rim qon biravning tig‘i hijroni bila. 
La’li yodindinki, ko‘nglum muztaribdur, ey rafiq,
Pand anga ko‘p bermakim, darmondadur joni bila. 
Su o‘g‘irlab bo‘lsa ko‘nglum zahmi muhlik, ne ajab
Kim, su kelturdi o‘qung zaxm ichra paykoni bila. 
Xatti ko‘nglumda so‘ngak yanglig‘ tanimni chirmag‘an,
Muhrluq bir noma, bilgil, dog‘i piihonn bila. 
Dardkim, ko‘nglumni buzdi, chiqmas andin, yaxshidur
Chug‘z yanglig‘kim, erur xursand vayroni bila. 
Chun bu gulshanga vafo yo‘q, ey ko‘ngul, zinhorkim,
Ko‘p quvonma sunbulu sarvi xinromoni bila. 
Ey Navoiy, gar muroding davlati boqiy erur,
Uns tutmoq bartaraf qil olami foniy bila. 
535 
Zulfi qonlig‘ paykarimnn chekti pechu xam bila,
Ul sifatkim, tortqay ajdar biravni dam bila. 
Nola chekmakdin chu qilding man’, ey la’ling nigin,
Bir yo‘li og‘zimni qilg‘il muhr ul xotam bila. 
Marhami vaslin ko‘ngul chokidin olma, ey rafiq
Kim, chiqar jonim dog‘i ayrilmay ul marham bila. 
To g‘aming vodiysida ovora bo‘ldum, ohkim,
O‘zni hargiz topmadim bir xotiri xurram bila. 

---

Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar