www.ziyouz.com kutubxonasi
269
528
Ey ko‘ngul, tortar esang sarsari oh,
Olam ahlin burun etgil ogoh.
Buki qon etti labing bag‘rimnn,
Ikki xunbor ko‘zum ikki guvoh.
Hola ul yuzga mudavvar ko‘zgu,
Yuzining aksidur ul ko‘zguda moh.
Mehri ruxsoring uza sabzai xat,
Ajab ermas bu esa mehri giyoh.
Dahrdin bo‘ldi panohim ishqing,
O‘t samandarg‘a, ne tong, bo‘lsa panoh.
Istaram mastlig‘ ul yanglig‘kim,
O‘lgucha bo‘lmasam o‘zdin ogoh.
Soqiyo, bodaki, bu hasrat ila
O‘lmagaymen meni mahzun nogoh.
Johu mol ahlida yo‘q mehru vafo,
Bas manga mehru vafo mol ila joh.
Gar Navoiy gunahi ishqing erur,
Afv qilmoqchi ham ermas bu gunoh.
529
Bo‘lur shom ul mahi Naxshab ravona,
Kamandi zulfin ochib shab ravona.
Qora tun azm etarkim, ko‘rmagay el,
Jamolidin vale yorur zamona.
Meni man’ etmish o‘z hamrahlig‘idin,
Manga, vahkim, ajab ish tushti yona.
Hayotim emdi xud mumkin emastur
Ki, o‘lmakka tilar erdim bahona.
Ko‘z ochqaymen magar mahshar sabohi
Ki, ichmishmen ajab jome shabona.
Bu gulshan gullari chun bevafodur,
Alardin chekma, ey bulbul, tarona.
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
www.ziyouz.com kutubxonasi
270
Navoiy o‘lsa, yodin qilmag‘ilkim,
O‘lar el ham, desang andin fasona.
530
Nash’a yetmas boda gulgun bazmgah gulzor esa,
Gar ko‘ngul ichra birovning xorxori bor esa.
Bazm aro gar hoziru gar g‘oyib o‘lsun — bok emas,
Tengri yori qayda bo‘lsa, yori bizga yor esa.
Vasl no‘shidin agar ummid marhamdur, ne tong,
Hajr neshidin bag‘ir choku ko‘ngul afgor esa.
Ham kecha hojat emastur sham’u ham kunduz quyosh,
Munisim gar subhu shom ul sarvi gulruxsor esa.
Naqdi imonimni ul kofir chu toroj ayladi,
Ne ajab ollimda but, bo‘ynumda ham zunnor esa.
Qechalar har ko‘chada itdek yugursa, tong emas,
Kimki aning dilbari bir shabravi ayyor esa.
Ey xarobot ahli, bizdin jur’ae tutmang darig‘
Kim, erur may rahni gar xud jubba, gar dastor esa.
Tut qadah davrini xushkim, yo‘q bajuz sargashtalik,
Dahr davrida bu to‘qquz gunbadi davvor esa.
Ey Navoiy, may bila daf’ ayla ul oy hajridin,
Xasta jisming zor esa, ko‘nglungda yuz ozor esa.
531
Mehri ruxsorig‘a xat zohir etibtur dilxoh,
Ne ajab, sabzai xattini desam mehri giyoh.
Surma chekkan ko‘zi ohim tutuni kasratidin,
Ohkim, qildi meni ham o‘zidek xonasiyoh.
Bir kichik yoshlig‘ uchun bo‘lmish uluq tinmaq ishim,
Garchi ishqida dame ting‘ali qo‘ymas meni oh.
Buki qonimni to‘kub, dermen ichibsen, basdur
G‘amza tig‘i bila xunxora ko‘zung ikki guvoh.
Xo‘blardin sanga gar yetsa g‘ubore, ne ajab,
Shohg‘a bo‘lmadi gard, aylamayin xaylu sipoh.
Davr eli javridin o‘ldum, qani mayxona yo‘li
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
Dostları ilə paylaş: |