Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
www.ziyouz.com kutubxonasi
121
Ey Navoiy,
shoh chatri soyasidin ori bor,
Tutqan el bir lo‘lii oshufta parcham birla uns.
235
Qo‘p, ey bodi sabo, jonon sari es,
Masih anfosi yanglig‘ jon sari es.
Aning ko‘yida qil arzi niyozim,
Dame ul ravzai rizvon sari es.
Dame gul birla sunbul xaylidin o‘t,
Zamone lolayu rayhon sari es.
Chu ul gulshandin o‘ldung ruhparvar,
Yonib bu kulbai ahzon sari es.
Isidin ber tanimg‘a ruh, ya’ni
Ki, bu farsudai hijron sari es.
Fano dashtida,
ey hijron samumi,
Quyun yanglig‘ bu sargardon sari es.
Navoiy chun o‘lar, ey sarsari oh,
Buzug‘lik qilg‘ali davron sari es.
236
Manga ishrat yeri — kunji fano bas,
Yangi masnad, bir eski bo‘ryo bas.
Yalang tan yopqali bas sholi idbor,
Bosh ostida yalang qo‘l muttako bas.
Davo dardimg‘a
gar topmon, emas g‘am
Ki, dardimg‘a davosizlig‘ — davo bas.
Mayi ishratni ahli aysh cheksun,
Menga xunoban ranju ano bas.
Men o‘ldum xud vafo yo‘lida tufrog‘,
Vale yor aylamas javru jafo bas.
Skandarga jahonu azmi zulmat
Ki, mulki ishqu shomi g‘am manga bas.
Desam anglay jahon holiin ravshan,
Qadah oyinayi getinamo bas.
Havodisdin
panoh har kimga bir yer,
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
Dostları ilə paylaş: