Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
www.ziyouz.com kutubxonasi
161
Sanga osondurur bu hojatim, jono, ravo qilmoq.
Tilu
xomam jahonni tutti, ammo husnungu ishqim
Qalam ham aylay olmas naqshu til dog‘i ado qilmoq
Ko‘zu qoshing ko‘ngulning ro‘zg‘orinkim qora qildi,
Kerak shukr etmasa zohir, yuzin dog‘i qora qilmoq.
Agar mujgonu qoshing
hayrati ermas edi gardun,
Ne erdi aylamak ohim o‘qu gardunni yo qilmoq.
Qilay ming sajdai shukr, ulki umrum sajdada o‘tti,
Topa olsam qoshing mehrobida borin qazo qilmoq.
Xato qilg‘ach, ibodat tarki ta’na urma, zohidkim,
Ubudiyat ishinnng lozimi keldi xato qilmoq.
Riyodin ayladi ujbumni afzun xonaqah shayxi,
Xaroboti fano pirig‘a avlo iltijo qilmoq.
Navoiy ishqi ul oy husni birla tav’omondurlar,
Alarni bo‘lmas,
ey pand ahli, bir-birdin judo qilmoq.
315
Bir qatla bo‘lsa erdi ul gul uzor oshiq,
Bo‘lg‘aymu erdi muncha ollida xor oshiq.
Ishq ichra kuysa erdi bir tun, qilur edi rahm,
G‘am shomi oh o‘tidin cheksa sharor oshiq.
Xore ayog‘in afgor etmay ne fikri bo‘lg‘ay,
Gar qilsa xora birla ko‘nglin figor oshiq.
Jonni fido qilsam ta’n etmangizki,
bordur
Yor ollida o‘larga beixtiyor oshiq.
Sham’i jamolin ochqoch, o‘rtanmakim ne tongkim,
Kuymak aro keraktur parvonavor oshiq.
Ishq ichra e’tiboring gar yo‘q, bu mu’tabardur,
Bo‘lsa kerak fanodin bee’tibor oshiq.
Oshiq esang, Navoiy, ko‘p za’fdin toriqma,
Ne bo‘lg‘usidur o‘lmay zoru nazor oshiq.
316
Ashkdin jismim binosin qo‘ymadi obod ishq,
Ohdin berdi vujudim tufrog‘in barbod ishq.
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
Dostları ilə paylaş: