Microsoft Word Sadi Gulustan doc

 
29. Hekayət 
 
Böyüklərdən birinin qarnında yel vardı. Birdən burulmağa 
başlayıb dışarı  çıxmaq istədi. O, nə  qədər  əlləşdisə, özünü saxlaya 
bilmədi. Axırda naqafıl yel səslə dışarı çıxdı. 
Dedi: – Dostlar, qəsdən etmədiyim üçün günahı mənə yetişməz, 
lakin mənə böyük bir rahatlıq nəsib oldu, siz də kəramətiniz xatirinə 
bunu üzürlü hesab edmn. 
 
Şer 
 
Ey aqil, qarındır yelə bir zindan, 
Yeli bənddə qoymaz şüuru olan. 
Qarında yel olsa saxlama zinhar,  
Çünki o ürəyə ağır yük olar. 
 
 
Beyt 
 
Can sıxıcı həriflə bir məclisdə oturma,  
O rədd olmaq istəsə sən heç üstünü vurma. 
 
30. Hekayət 
 
Dəməşq dostlarımın söhbətindən yorulduğuma görə, baş alıb 
Beytül-müqəddəs
64
 çölünə getmişdim. Orada heyvanlarla ünsiyyət 
tapıb yaşamaqda idim ki, firəngilərə  əsir düşdüm. Onlar məni 
Trablis
65
  xəndəyində  yəhudilərlə birlikdə torpaq işində  işləməyə 
məcbur etdilər. Keçmişdə tanış olduğum hələb başçılarından biri 
kecərkən məni tanıyıb dedi: 
– Bu nə haldır? 

---

 
98
Dedim: 
 
Şer 
 
Qaçırdım bu xalqdan dağa–daşa mən,  
Allahla birləşmək istərdim həmən.  
İnbi gör nə yazıq hala düşdüm ki,  
Namərdlə tutmuşam töylədə məskən. 
 
Beyt 
 
  Dostlar 
ilə məhbus olmaq yaxşıdır, bir zindanda,  
 
 
Nə ki, düşmən sənin ilə ömür sürə bostanda. 
 
Mənə çox yazığı gəldi, on dinar verib əsirlikdən azad etdi və özü 
ilə Hələb şəhərinə apardı. Orada qızını mənə verib, yüz dinar mehrlə 
kəbinini kəsdirdi.  
Demə bu qız bədxasiyyət, həyasız və dikbaş imiş. Bir müddət 
keçdi. Qız diliuzunluğu ilə günümu qara etməyə başladı. 
 
Şer 
 
Yaxşı kişi, pis arvadla həyat sürərsə bahəm.  
Bu dünya da olar ona bir dözülməz çəhənnəm.  
Pis arvadın əllərindən dadü fəryad, əlaman,  
Allah! Bizi xilas eylə bu çəhənnəm odundan 
 
Axırda bir gün o tənə ilə üzümə qabarıb dedi:  
–Sən o adam deyilsən ki, atam səni pul ilə firənglərin  əsir-
liyindən azad etmişdir? 
Dedim: 
–Bəli, mən haman adamam ki, atan məni on dinara firənglərin 
əlindən satın alıb, yüz dinara sənin çəngində əsir etdi. 
 
Şer 
 
Eşitdim ki, bir pəhləvan zavallı bir qoyunu  
Xilas etdi bir yırtıcı canavarın əlindən.  
 
99
Axşam çağı boğazına biçaq qoydu yazığın,  
Dilə gəldi o qoyunun ruhu dedi: «Aman sən  
Əgər məni canavardan qurtardınsa, nəhayət,  
Əsil qurdum özün oldun, öldürdün uf demədən»