Saylanma.
Abdulla Oripov
www.ziyouz.com kutubxonasi
74
Necha cho‘llar oshib, daryolar oshib,
Bir kun
kirib keldi Makkaga karvon
Dengizga yetishgan jilg‘adek shoshib,
Ummatlar yo‘l oldi Ka’baga tomon.
Ularning barchasi mo‘ysafid edi,
Asoga tayangan nuroniy boshlar.
Kimdir hayrat bilan ularga dedi:
- Hajga kelmaydimi sizlarning yoshlar.
Ummatlar deyishdi: - Haq yo‘li mushk
Aziyat chekkan-ku Payg‘ambarimiz.
Qutlug‘ bu safarga olgan chog‘i yo‘l,
Yosh-yosh yigit edik bizning barimiz.
HAZRATI ODAM
Joylari osmonda bo‘lsa
ham magar
Hazrati Odamga qiyindir g‘oyat.
O’ng yonga boqqanda ruhlari yayrar,
Chap yonga boqqanda o‘rtanar faqat.
Bir tomon jannatning fusunkor bog‘i,
U - rohat go‘shasi, yam-yashil makon.
Bir tomon do‘zaxdir, yo‘qdir adog‘i.
U yerda abadiy azob va fig‘on.
Quvnar, o‘ngga
boqib Hazrati Odam,
Chap yonga boqqanda oshar nolasi.
Bir nasli jannatga noil bo‘lsa ham,
Do‘zaxda yonmoqda bitta bolasi.
INSON
Oldiga kelganni qaytarmay yemoq
Aslida, aqli yo‘q hayvonning ishi.
Og‘izga kelganni qaytarmay demoq
Noqisu befahm, nodonning ishi.
Tavajjuh
ayladi Tangri taolo,
Muqaddas sanaldi Inson degan nom.
Insonni e’tirof etmagan asno
Iblis ham quvildi Arshdan batamom.
Ko‘zingning o‘ngida o‘sgandek ekan,
Rabbim
ham ogohdir har zum, har ishda
Ro‘zayu
parhezda muddat bor, lekin
Hamisha hazar qil harom-harishdan.
