www.ziyouz.com kutubxonasi
16
ARSLON CHORLAGANDI...
Erkin Vohidovga
Biz ham yuksaklarga tikkandik ko‘zni,
Bizda ham bor edi matonat, bardosh.
Arslon chorlagandi qoshiga bizni,
Lekin qumursqalar bo‘ldi safardosh.
Jami tiriklikka tanish shu xatar,
Qumursqa yaralgan yoppa talarga.
Do‘stim, alam qilar, arslon bexabar,
Yem bo‘lib ketsak shu qumursqalarga.
1982
* * *
Sen uzoq yashaysan,
Hammadan ziyod.
Hali toychoqlaring o‘ynab yuribdi.
Meni-chi, shum ajal eshikda, hayhot,
Egarlangan otday kutib turibdi.
Sen balki baxtlisan,
Umringda ko‘klam,
Tunlar rang oladi hali sochingdan.
Men-chi, nazaringda yovqur bo‘lsam ham
Bir kunda to‘rt fasl kechar boshimdan.
Yuz yil yashab o‘tar dunyodan birov,
Fursat manglayiga sololmas izlar.
Yo‘q, yo‘q, yillar emas umrga egov,
Uni yemiradi beomon hislar...
1982
* * *
Yiroq Yevropada, Oxrit bahrida,
Jahon shoirlari jam bo‘lgan oqshom,
Kimdir she’r o‘qidi boshoq haqida,
Rizqini tanidi hamma shu ayyom.
Falastinlik shoir arz etdi dodin,
Men ham insonman deb, bo‘lay deb otlik.
So‘ng daryo qa’riga otdi kitobin,
Uning bir talabi edi ozodlik.
Ha, nonu tuz bilan tirikdir inson,
Erkinlik, istiqlol mening ham jonim.
Saylanma. Abdulla Oripov
www.ziyouz.com kutubxonasi
17
Xayriyat, ust-boshing butundir, jahon,
Paxtangni o‘yladim, O’zbekistonim.
1982, Makedoniya
Dostları ilə paylaş: |
