Microsoft Word Sintaktik III cild doc
§ 29. Ritmik sözlər. Məlumdur ki, hər bir dil faktı ikitərəfli
Yüklə 1,52 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
§ 29. Ritmik sözlər. Məlumdur ki, hər bir dil faktı ikitərəfli mahiyyətə malik olub, forma (xarici cəhət) ilə mənanın (daxili cəhət) vəhdətində təzahür edir (F.de Sössür müvafiq şəkildə “akustik obraz” və “məfhum” terminləri işlədilirdi). Nitqdə bəzən yalnız xarici cəhətə malik olan, yəni mənadan məhrum olan bir sıra səs kompleksləri özünü göstərir ki, bunlar dil vahidi – “söz” hesab edilmir. Bir sıra uşaq oyunları ilə əlaqədar mahnılardan misal veririk: Ay uyruğu, uyruğu Saqqalı it quyruğu... Qeyd olunan səs komplekslərinin ümumi mətn ilə bir semantik bağlılığı yoxdur. Bunlar sadəcə olaraq ahəngi müşayiət etmək və ya ritm yaratmaq məqsədi ilə işlədilmiş tərkiblərdir. Aşağıdakı misallarda da heç bir məna bildirməyən tərkiblər yalnız ritm xatirinə işlənmişdir və istənilən vaxt fərdi zövqlərdən və ya yenə də ahəng və ritmdən asılı olaraq başqa tərkiblər ilə əvəzlənə bilər.
Dam üstədir damımız Ay gülüm, nanay, ay nanay...(Mahnıdan). Nağaranı vurum...vurum... Dum-ba-durum, dum-ba-durum....(X.Əlibəyli). Təkrarlanan məzmunsuz – mənasız səs kompleksləri heç bir leksik (və ya hər hansı) məna bildirmədiyi üçündür ki, bunları istənilən misraya, cümləyə bağlamaq mümükün olur. Semantikadan məhrum olan belə tərkibləri istənilən tərəfə çəkmək mümkündür. Gah “Dam üstədir damımız” ifadəsi ilə, gah “Bu gün ayın üçüdür” və s. kimi müxtəlif və bir-birindən uzaq fikirlərin hər hansı biri ilə istənilən vaxt əlaqələndirilə bilir. Belə nəqaratların – ritmik səs təkrarlarının köməyi ilə dilimizdə bir sıra sabit tərkiblər meydana gəlmişdir: Olanda halay-halay, olmayanda halım qolay (Atalar sözü); Biz deyirik fədəm-dəmə, sən deyirsən damdan-dama (C.Cabbarlı); Dalay- dalay çağıra bilmərik (S.Rəhimov). Dilimizdəki ritmik sözlərin növləri yalnız bu göstərilənlərdən ibarət deyildir. Bunların çox müxtəlif şəkilləri mümkündür. Ritmik səs kompleksləri xalq ifadələrində, el ədəbiyyatı nümunələrində bir ümumilik, qeyri-müəyyənlik ifadə etmə məqamında işlədilən vahidlərdəndir. Xüsusilə tapmacalarda ritmik sözlərə çox rast gəlinir.
Musa Adilov
408 Hərdə (hədərə) sualın hürdə (hüdürə) cavabı olar (Atalar sözü): İnəyi satdım, qoyun aldım, dumbula-dum, dumbula-dum (Atalar sözü); Hind hindicə, burnu əyricə, hara gedirsən, bu yarı gecə? (Tapmaca); İlim ilası var bunun; Səbzi libası var bunun...(Tapmacadan). Məhz söz olmadıqları üçündür ki, bu kimi səs toplusu şəklində işlənən vahidlər adətən lüğətlərdə qeyd və təsbit edilmir. Bəzən belə mənasız səs komplekslərindən falçılar, cadugərlər, dərvişlər müəyyən məqsədlə istifadə edirlər. Məsələn, M.F.Axundovun göstərdiyinə görə dərviş Məstəli şahın “heybətli səslə” oxuduğu “Dağdəğaha fətəndi...” ilə başlayan tərkiblər mənadan məhrum səs yığını olsa da, bu mənasız topludan dərviş müəyyən məqsəd üçün istifadə edə bilir. Bəzən də əslində mənalı dil vahidləri – sözlər də rtimik vəzifə daşıyır, ritm əldə etmək üçün işlədilir. Bu zaman sözün mənası deyil, ritmik funksiyası (yəni, sırf xarici əlaməti) əsas alınır və buna görə də bunları “ritmik sözlər” adlandırmaq olar.. xalq özü bu “ritmik sözlər”i başqalarından – əsil, həqiqi sözlərdən fərqləndirərək deyir: “Aşığın sözü qurtaranda yarım-yarım// yaram/-yaram çağırar”. Folklorşünaslıqda ritmik sözlərə “bəzək” və ya “xal” da deyilir. O.Sarıvəlli “Aşığın poetikası” məqaləsində yazmışdır: “”Bəzək” sözləri yerində işləndiyi zaman mahnılara şirinlik gətirir. Lakin bəzən çalınan hava ilə oxunan söz arasında müəyyən uyğunsuzluq olur. Aşıqlar bu uyğunsuzluq duyulmasın deyə “körpə quzu”, “dəli ceyran”, “ala göz maral”, “dərdin alım”, “qurban olum”, “neynim- neynim” və i. a. kimi bəzək sözləri işlədirlər”. M.Ə.Qiyasi yazmışdır: “Seyid Əşrəf azərbaycanlılar, farslar arasında geniş yayılmış “quqquluqu”, “layla”, “yələlli” (veyillənmə) kimi mahnı sözlərini (kursiv məmimdir – M.A.) rədif seçərək satiralar yazır.
...Fişəngin hifz elə, satma, Balam, laylay, lalam, laylay!...” Bununla belə, ritmik sözlər də nitqdə ünsiyyət məqsədi ilə işlədilir və bədii əsərlərdə müxtəlif üslubi funksiya daşıyır: Sona. Adı...ey adı, belə qabaqca oxuyurlar ey, axırı da gəlir, dam-daram, daram (C.Cabbarlı); Oynadıqca quyruğum; Oxuyur dalay-dalay (A.Şaiq); “Nünnün-nünnün” dedikdən sonra uşaqlar
Azərbaycan dilində təqlidi sözlər
409 bunun əvəzində...şirni alardılar (S.Vəliyev); Elçilik məsələsidi, elçilik, qız almaq, onunla toy eləmək, dımbıdı, dımbıdı...bildin? (T.Hüseynov); Nin-nini, nin-nini, – eləyərək qollarını başı üstündə oynatdı (N.Süleymaniov). Bir sıra hallarda ümumxalq dilinə məxsus olan, habelə başqa dillərdən alınan bu və ya digər söz deformasiyaya uğrayaraq ritmik funksiya kəsb edir: Əlini mənə, bəstərəcik! Yox, mən səndən küstərəcik...Küstrəcik ha, küstərəcik; Bir daş üstdən əndərəcik (A.Şaiq). İ.Tapdığın “Ovçu Nağı” şeirində ritmik sözlərdən bir bədiilik vasitəsi kimi müvəffəqiyyətlə istifadə edilmişdir: Canavar, dovşan, ayı Oynayır oynadıqca, Ha dıqqıdı, ha dıqca Ha dıqca, dıqca, dıqca... Oynamağın vaxtıdı, Vaqqıdı ha, vaqqıdı!.. Oyun budu! Ha budu! Donqudu ha, donqudu! Ritmik səs kompleksləri bədii üslubda müxtəlif məqsədlər üçün özünə yer tapa bilər. Hər şeydən əvvəl bunlardan şeirdə bir söz oyunu kimi istifadə olunur. Ritmik səs kompleksləri müxtəlif psixoloji halları ifadə etmək işində müəyyən rol oynayır. Məsələn, S.Rüstəmin “Durna” komediyasında belə səhnələr diqqəti cəlb edir: Qafar. Zalımın qızı, neylədin? Nabat (dili söz tutmur). Mə, mə, mə, mə... Qafar. Qoyun kimi niyə mələyirsən? Dillənsənə! Nabat. S... s....s....s....s...sən kəndə getməmişdiin? Bu kimi vahidlər afaziya (afemiya) prosesini əks etdirmək üçün də işlədilir. Məsələn, C.Cabbarlının “Od gəlini” pyesində Dönmzəin pəltəkliyini əks etdirmək üçün onun tələffüzündə ritmik komplekslər işlədilmişdir. Dönməz belə bir şeir oxuyur: Bu-burunun o yana çək, Gök-gö-go-ö-göz çıxartmasın. Sös-sö-sö-söylə yar bizə Qaq-qa-qa-qa-qaş-göz atmasın.
Musa Adilov
410
Bir sö-sö-sözdü det-dedik, Gök-gö-gö-göz ağartmasın. Öldü-dü-dü-rmə, boş yerə, Vallah ki, qaq-qa-qan axar. Gəl, gök-gö-gözlərin yeyim Cac-ca-ca-canım al, qurtar. Ritmik səs kompleksləri yalnız substantivləşmə nəticəsində nominativ funksiya kəsb edib, söz (isim) keyfiyyətinə malik olur. Mən də arabir dodaqaltı deyir, nanay çalırdım (Q.Xəlilov). Substantivləşmədikdə isə bunları məfhumi («понятийный») sözlərə aid etmək mümkün deyildir. Uşaq oyununda: “aşqa-aşqa, 171
məndən başqa”. Gedin deyin o oğlana: Ürəkdən aşiqəm ona; lay-lay, la-lay, la-lay, la-lay” (S.Vurğun). “Tapmacalar” kitabında deyilir: “Dörd misradan ibarət olan tapmacalarda birinci, bəzən də ikinci misralar heç bir məna ifadə etmir. Yalnız üç və dördüncü misralar mənalı olur. Əsil tapmaca həmin son iki misrada verilir. Məsələn: “Hap-hapı”. “Biz idik, bizlər idik”. “Halalar, ay halalar” və s. Yuxarıdakı misralar bəzən mənasız, lakin ahəngdar söz yığımından ibarət olur. Tapmacanın məzmunu ilə heç bir əlaqəsi olmur. Bunlar nağıldakı pişrovu əvəz edir”. 172
Ritmik səs toplusundan ibarət belə vahidlər tapmacalarda çox işlənir. 1.Həşədən, ha həşədən; Bir səs gəlir meşədən...2. Həpdi-həpə; Qızıl küpə...3. Hələmə küpə, düləmə küpə...4. Xindaz-minaz; yerə düşər sınmaz. 5. Hənd oldu hahənd oldu, Dəyirmana dən doldu. 6. Helində, ha helində; qanadları belində. 7. Hatəm-hatəm hətdədi; Hatəm koxa kəntdədi. 8. Hədi yavanı, hüdü yavanı; Altı ayağı var, iki dabanı; 9. Hədəndi ha, hədəndi; qara bağrım zədəndi. 10. Milit-milit; qapısı kilit...11. Hazılıyam, hazılı; Yanım qara tazılı...12. Billi-billi
171
Tatar dilində aşqa (yemək; aş aşqa – xörək yemək) sözü olsa da, bizim dilimizdə göstərilən vahid ritmik sözlərdəndir.
172 Tapmacalar. Bakı, 1971, səh. 27.
Azərbaycan dilində təqlidi sözlər
411 bilən day; beli incə kürən day...13. Himdi, himdi, o himdi; Gözüm gözünə çimdi...14. Hindi-hindicə; Burnu əyircə...15. Hət ayaqlı, hütayaqlı; Gümüş qaşlı, lüt ayaqlı. 16. Midili, midili üzlücə; Midili siçan üzlücə... § 30. Bu kitabçada tədqiq edilən vahidlərin ümumi dil sistemindəki rolunu və əhəmiyyətini müəyyənləşdirmək üçün ümumiyyətlə dilin (və nitqin) funksiyalarını dəqiqləşdirmək zəruridir. Dilin funksiyası bütün nitq şəraitlərində özünü göstərən nitq fəaliyyətinə deyilir. Bu funksiyasız ümumiyyətlə nitq fəaliyyəti ola bilməz. Nitq fəaliyyəti ünsiyyət ilə ümumiləşdirmənin vəhdətindən ibarətdir. Ünsiyyətdə dilin əsas funksiyası kommunikativ funksiyadır. Dil həm də ümumiləşdirmə vasitəsidir. Dil varlığı ümumiləş- dirilmiş şəkildə əks etdirir və möhkəmləndirir, sabitləşdirir. Bu halda dil iki aspektdə – sosial və fərdi aspektlərdə alına bilər. Fərdi aspektdə dil insanın (təfəkkür, yaddaş və s.) fəaliyyət alətidir. Əlbəttə, dilin bu funksiyalarının fərdi aspektə aid edilməsi şərtidir. İntellektual fəaliyyətin planlaşdırılmasında insan özündən əvvəlki ictimai-tarixi təcrübədən istifadə edir. Dilin ikinci ümüumiləşdirici funksiyası insanın ictimai-tarixi təcrübədən istifadə etməsi ilə əlaqədardır. İntellektual fəaliyyət göstərmək üçün insan dil vasitəsilə müəyyən biliklərə sahib olmalıdır. Bu işdə hər bir fərdə yalnız dil kömək edə bilər. Deməli, sosioloji aspektdə alındıqda dilin aşağıdakı funksiyaları göstərilə bilər: a) dil ictimai təcrübənin varlıq formasıdır; b) dil milli mədəniyyətin səciyyəvi ünsürlərini əks etdirir (milli-mədəni funksiya); c) dil xarici aləm haqqında hazır biliklər verir, insanlar öz şəxsi-fərdi təcrübələrində, praktikada yoxlamadan həmin biliklərdən hazır şəkildə istifadə edirlər (dərketmə funksiyası; dil dərketmə alətidir). Bu funksiyalar dildəki bütün ifadələr üçün eyni olub, hamısına xasdır. Bunlarla yanaşı nitq fəaliyyətində elə hallar da müşahidə edilir ki, bunlar heç də bütün dil vahidlərinə aid olmur. Bunlar nitqin (dilin yox) funksiyaları hesab edilir və əsasən aşağıdakılardır: a)Emotiv funksiya. Bu, danışanın hiss və iradəsini ifadə etmə funksiyasıdır. Dilin funklsiyalarından fərqli olaraq digər nitq funksiyaları kimi, emotiv funksiyanın da səciyyəvi ifadə vasitələri
Musa Adilov
412 vardır. Emosional nitqdə əzizləmə-kiçiltmə bildirən sözdüzəldici vasitələr çox səciyyəvi yer tutur. b)Dəyərliliyinə görə nitqin ikinci funksiyası poetik və ya estetikfunksiyadır. Adətən poeziyada işlənib, başqa hallarda işlənməıyən vahidlər poetik nitq vasitələri hesab edilir. Müasir şeirdə (Avropada da, Rusiyada da, Şərqdə də) yalnız poeziya ilə məhdudlaşan nitq vasitələri yoxdur. Lakin klassik Azərbaycan (və Şərq) şeirində belə vasitələr mövcud idi. c)Nitqin magiya funksiyası daha çox ibtidai xalqlarda özünü göstərir, sözün sirli, ilahi qüdrətinə inam ilə əlaqədardır; sözün deyilməsi ilə xarici aləmdə bilavasitə dəyişiklik əmələ gətirilə bilər. Mədəni dillərdə bu funksiya tabu və evfemizm hadisəsində özünü göstərir. Müxtəlif söyüş və qarğışlar da nitqin bu finksiyası ilə əlaqədardır. Kommunikativ cəhətdən mənasız sözlərin, mətnin işlənməsi də nitqin magiya funksiyasına daxildir. ç) Fatik və ya kontakt funksiyası yalnız kontakt yaratmaq məqsədi izləyir. Nitqdə vokativ sözlərin işlənməsi bu funksiya ilə əlaqədardır. Adətən nitqin başqa funksiyalarında işlənməyən alo//allo və cavab kimi deyilən aha tipli vahidlər bura daxildir. “Vokativ sözlər dildə digər sözlərdən tamamilə fərqli vəzifəyə malikdirlər. Dilin fatik funksiyası yalnız bu sözlərin vasitəsi ilə yerinə yetirilir”. 173
obyektlərin (coğrafi məntəqələr, müəssisələr, mağazalar, sənaye malları və s.) adlarının işlənməsidir. Xüsusilə reklam işində nitqin bu funksiyası çox mühüm aktuallıq kəsb edir. ə) Diakritik funklsiya nitqə aid (məxsus) olmayan şəraiti tamamlama məqsədi izləyir. Məsələn, biri digərini döyür, üçüncü bir şəxs deyir: – Bir də, bir də! (Onun sözləri ümumi şərait fonunda anlaşıla bilər). Diakritik funksiya əmək fəaliyyətində mühüm rol oynayır. Kollektiv əmək prosesindəki ritmik çığırtılar da buraya aiddir.
173 Bax: «Основы теории речевой деятельности». М., 1974, səh. 246. Azərbaycan dilində təqlidi sözlər
413 İSTİFADƏ OLUNMUŞ ƏDƏBİYYAT
M.İ.Adilov. Azərbaycan dilində vokativ sözlər. M.F.Axundov adına APDİ- nin “Elmi əsərləri”, XII c., 1966. M.İ.Adilov. Təqlidi sözlər. Azərb.SSR EA Xəbərləri (ictimai elmlər seriyası), 1961 №8. Azərbaycan etnoqrafik məcmuəsi. Bakı, 1964, №1. Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti. Bakı, 1964 ИВЛ, М, 1961. Azərbaycanca-rusca lüğət. Red. H.Hüseynov, Bakı, 1941. Azərbaycan şifahi xalq ədəbiyyatına dair tədqiqlər. Azərbaycan SSR EA nəşriyyatı, Bakı, 1961. S.Cəfərov. Azərbaycan dilində söz yaradıcılığı. Bakı, 1960. B.Çobanzadə və F.Ağazadə. Türk qrameri, Bakı, 1929, səh.12. Ə.Dəmirçizadə. 50 söz. Bakı, 1968 Ə.Dəmirçizadə. Azərbaycan dilinin üslubiyyatı. Bakı, 1962. A.S.Quzanlı. Türkcə dolu sözlük (əlyazması).1924-1930, K.T.Ramazanov. Salyan dialektinin fonetikası. Azərb.SSR EA Xəbərləri, 1956 №6. Rusca-azərbaycanca lüğət”də (Bakı, 1956) R.Ə.Rüstəmov. Azərbaycan dili dialekt və şivələrində feilin quruluşca növləri. Az. SSR EA nəşr., Bakı, 1963. A.H.Vəliyev. Azərbaycan dialektologiyasına aid materiallar. Bakı, 1960. H.Zərinəzadə. Fars dilində Azərbaycan sözləri. Bakı, 1962. prof.dr.Vecihe Hatiboğlu. Türkcede eklerin kökeni.”Türk dili”. 1974 №268. J.Deni. Türk dili qrameri (Osmanlı lehcesi), İstanbul. 1941 М.Адилов. О детских словах. «Вопрoсы тюркологии», Баку, 1971. Н.И.Ашмарин. Подражание в языках Среднего Поволжья. «Известия Азербайджванского государственного университета им. В.И.Ленина (серия общественных наук)», Баку, т. 2-3, 1925. Д.Х.Базарова. К этимологии некоторых древнетюркских названий птиц. «Вопросы тюркологии», 1975, №4. Газов-Гинзберг. Был ли язык изобразителен в своих истоках? М., 1965.
10.В.А.Горцевская. Изобразительные слова в эвенкийском и маньчжурском языках, «Тюркологические исследования», изд-во АН Musa Adilov
414 СССР, М.-Л., 1963. .Н.К.Дмитриев. Соответсвие Р//З. «Исследования по сравнительной грамматике тюркских языков», ч.I, Фонетика, М., 1955. Н.К.Дмитриев. Этимология слова یدرقل
ّ («Строй тюркских языков», ИВЛ, М., 1962, стр.55-58.) 34.Н.К.Дмитриев. Очерки южнотюркской мимологии («Строй тюркских языков», ИВЛ, 1962). 24.В.Г.Егоров. Этимологический словарь чувашского языка. Чебоксары, 1964. Г.Касумбейли. По поводу одной этимологии у Потебни. «Труды Института Языка АН Азерб. ССР», т.1, Баку, 1947, стр.24. С.Кудайбергенов. Подражательные слова в киргизском языке. Фрунзе, 1957. Махмуд Кошгарий. Девону луготит турк. II т., Тошкент, 1961. Р.Кунгуров. Тасвири сузлардан ясалган сифатлар. «Труды Самаркандского гос.ун-та им. А.Навои», вып №139, 1964. А.И.Исхаков. О подражательных словах в казахском языке, Тюркологический сборник, М.-Л., т.1, 1959. С.Е.Малов. Памятники древнетюркской письменности. Изд-во АН СССР, М.-Л., 1951. С.С.Маслова Лощанская. Из заметок по шведской лексикологии. «Ученые записки» ЛГУ, серия филологических наук, вып.42, Л., 1962. «Основы теории речевой деятельности». М., 1974. Г.Пауль. Принципы истории языка, русск. пер., М., 1960, Персидско- русский словарь (сост. Б.В.Миллер), М., 1953. Т.И.Петрова. Образные слова в нанайском языке. Изв. АН СССР, ОЛЯ, т.VII, вып.6, 1948, cтр.527-536; 12.Т.И.Петрова. Образные слова, служащие для передачи световых и цветовых впечатлений в нанайском языке, «Уч.зап.» Ленинградского пед.инст- та им. А.М.Герцена (факультет народов Севера), т.101, 1954. Ш.Сарыбаев. Подражательные слова и их отношение к междометию. Изв АН Казах.СССР, вып.1-2, 1954, №135. азербайджанском языке, ИВЛ, М., 1962. Б.А.Серебренников. Методы изучения истории языков, применяемые в индоевропеистики и в тюркологии (сб. «Вопросы методов изучения тюркских языков», Ашхабад, 1961) .Спиркин. Происхождение языка и его роль в формировании
Azərbaycan dilində təqlidi sözlər
415 мышления. Сб. «Мышление и язык», М., 195 М.Д.Степанова, И.И.Чернышева. Лексикология современного немецкого языка. М., 1962, А.Х.Сулейманов. Узбек тилида атовган, ундалма ва вокатив гаплар. Уз.ГУ асарлары, №66, 1956 Хəзирге татар əдеби теленен анлатмалы сʏзлеген тɵзʏ инструкциясе, Казан, 1964. А.А.Реформатский. Введение в языкознание, Учпедгиз, М., 1955 Р.Рустамов. Глагол в диалектах и говорах азербайджанского языка (автореф. докт. дисс.), Баку, стр.16. 7.Л.Н.Харитонов. Типы глагольной основы в якутском языке. М.-Л., 1954. М.Худайкулиев. Подражательные слова в туркменском языке, АР канд. дисс., Л., 1959. Л.Шагдаров. Изобразительные слова в бурятском языке, АР канд. Дисс., Л., 1958 Ст.Ульман. Дескриптивная семантика и лингвистическая типология, Сб. «Новое в лингвистике», вып. II, ИЛ, М., 1962. Ц.Б.Ундендешбаев языке. Сб. «Филология и история монгольских народов.Памяти акад. Б.Я.Владимирцева», М., 1958. С.Усманов. Междометия в современном узбекском языке. АР канд.дисс., Ташкент, 1952. А.А.Юлдашев. Звательные слова в тюркских языках. «Исследования по сравнительной грамматике тюркских языков», Т.II (Морфология), Изд-во АН СССР, М., 1956 Б.М.Юнусалиев. Киргизская лексикология, ч.1, Фрунзе, 1959. Б.Уринбоев. Вокатив гаплар хакида баьзи мулохазалар. «Узбек тили ва адабиети» jurnalı, 1964 №3 Л.В.Щерба. О «диффузных звуках». Сб. «Академику Н.Я.Марру». М.-Л., 1935. А.М.Щербак. Грамматический очерк языка тюркских текcтов X-XIII вв. из Восточного Туркестана. Изд. АН СССР, М.-Л., 1961. А.М.Щербак. Названия домашних и диких животных в тюркских языках; Сб. «Историческое развитие лексики тюркских языков». Изд- во АН СССР, М., 1961.. «Языковые контакты в Башкирии», Уфа, 1972.
Musa Adilov
416 MÜNDƏRİCAT
Təqlidi sözlər ....................................................................... 313 Təqlidi sözlərin əhatə dairəsi ............................................... 313 Təqlidi sözlərin fonetik xüsusiyyətləri................................. 315 Struktur ünsür haqqında....................................................... 316 Təqlidi sözlərin morfioloji xüsusiyyətləri............................ 317 Təqlidi sözlər xüsusi leksik-morfoloji kateqoriyadır........... 319 Təqlidi sözlərin bəzi semantik xüsusiyyətləri...................... 321 Vasitəsiz və vasitəli təqlid ................................................... 329 Lüğət tərkibinin zənginləşməsində təqlidi sözlərin rolu...... 331 Bəzi üslubi xüsusiyyətlər ..................................................... 372 İstifadə olunmuş ədəbiyyat .................................................. 413
“Elm və təhsil” nəşriyyatının direktoru: professor Nadir MƏMMƏDLİ
Çapa imzalanmış 04.11.2019 Şərti çap vərəqi 26. Sifariş № 304 Kağız formatı 60х84 1/16. Tiraj 300
Kitab “Elm və təhsil” nəşriyyat-poliqrafiya müəssisəsində səhifələnib, çap olunmuşdur E-mail: nurlan1959@gmail.com Тel: 497-16-32; 050-311-41-89 Ünvan: Bakı, İçərişəhər, 3-cü Maqomayev 8 /4 Yüklə 1,52 Mb. Dostları ilə paylaş:
|