Microsoft Word utgan kunlar ziyouz com doc
Yüklə 0,74 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
www.ziyouz.com kutubxonasi
205 — Tuzik. — Xudoyg‘a shukr, qo‘lingda xating bor, o‘lg‘anning ustiga chiqib tepkandek xat- xabarsiz qo‘yma. Har bir o‘n besh kunda xat yozib eringga ber. — Albatta, siz ham unutmang. Bir oz jim qoldilar... Oftob oyim entikib og‘ir nafas oldi va ma’yusona Kumushka qaradi. Kumush o‘rinsizcha onasig‘a qarab iljaydi. Bu o‘rinsiz ishdan Oftob oyim achchig‘landi: — Manim holim senga kulgimi, qizim? — Yo‘q, — deb yana kulimsiradi Kumush, — bir-ikki kundan beri siz aytadirgan... — Nima men aytadirgan? — Axir... — deb qizarindi Kumush, — ko‘nglim aynar edi, deb aytar edingiz-ku... Oftob oyimning ham yuzida bir kulimsirash ko‘rishdi: — To‘g‘rimi? — Bilmadim... — dedi, yerga qarab qizardi, — o‘tkan kundan beri ko‘nglim aynagandek bo‘ladi... Ayniqsa palov isidan ko‘nglim ketadi... Achchig‘ narsalar yegim keladi... — Muborak bo‘lsin, — dedi Oftob oyim, kuldi. Kumush ijirg‘anib o‘zicha allanarsa so‘zlandi. Oftob oyim engashib Kumushning qulog‘ig‘a shivirladi, — bu sirni eringdan boshqa hech kimga bildirma, qayin onang ham yengil xotin, ayniqsa kundashing seza ko‘rmasin. Kumush ma’qul ishorasini berdi. Ona-bola bir o‘rin yozib yotdilar. Ko‘b vaqtkacha Oftob oyimning ivir-shiviri nabira to‘g‘risida bo‘lib qoldi. Ko‘ziga uyqu kelmay «shuni ham ko‘rar kun bo‘larmikin?» deb edi. Sahar paytida turib choy ichdilar. Subh namozini o‘qub, arava qo‘shildi. Aravaga chiqadirg‘an mayda-chuyda tashilib bitdi. Ot jilovida Hasanali, arava yonida qutidor va hoji so‘zlashib turar edilar. Otabek arava orqasig‘a narvoncha chiqarib qo‘ydi. Xotin-xalaj hamma yo‘lakka yig‘ilib, Oftob oyim birin-birin kuzatkuchi xotinlar bilan ko‘rishib chiqdi. Eng so‘ng Kumushni bag‘rig‘a bosib yig‘lab yubordi. Kumush ham o‘zini tutib turolmadi. Boshqalar ham yig‘idan nasibasiz qolmadilar. — Xudoyg‘a topshirdim, Kumush, qazom yetib ko‘ralmay o‘lsam, mandan rozi bo‘l! — Siz ham, oyi!.. Qutidor ham ko‘chadan yo‘lakka kirib qizining manglayidan o‘pdi: — Ko‘rishkuncha, qizim. — Xayr, otajon. Yo‘lakka Yusufbek hoji yuzlanib umumiy duog‘a qo‘l ko‘tarildi. Duodan so‘ng Otabek to‘riq yo‘rg‘ani chiqarib qutidorg‘a tutdi. Oftob oyim yana bir qayta qizi bilan quchog‘lashg‘ach, Otabekning ko‘magi bilan yig‘lag‘an ko‘yi narvonchadan aravaga mindi va soyabon orqaliq olding‘a o‘tdi. Qutidor Yusufbek hoji bilan salomlashib quchoqlashg‘andan keyin Otabekning qo‘ltig‘lashi bilan otqa mindi. Otabek ham aravaga, Oftob oyim yonig‘a chiqib o‘lturgach, umumiy «Ollohu akbar!» dan so‘ng Hasanali otni yo‘lg‘a soldi. Kumush darboza yonig‘a chiqg‘an edi: — Xayr onajon! Manim uchun buvimni quchog‘lab qo‘ying. O‘rtoqlarimg‘a salom ayting! — Xudoyg‘a topshirdim, Kumush, yaxshi qoling, quda! — Yaxshi boring, buv Oftob! — Yaxshi qoling, buv Zaynab! — Yaxshi boring, opoq oyi! O’tkan kunlar (roman). Abdulla Qodiriy www.ziyouz.com kutubxonasi 206 Arava ko‘chadan burilg‘uncha «yaxshi qoling, yaxshi boring, salom ayting» so‘zlari takrorlanib turdi. Arava katta ko‘chadan burilib, ko‘zdan yo‘qolg‘ach, eng keyinda qolib yig‘lag‘an ko‘yi Kumush ichkariga kirdi. Otabek bir necha bekatkacha mehmonlarni kuzatib borib, so‘ngra qaytmoqchi edi. Yüklə 0,74 Mb. Dostları ilə paylaş:
|