Milli Kitabxana

SƏM M YYƏT YOLÇUSU 
 
I 
 
Ş
airim, çaldığın bu telli sazdan,  
Günəşli gündüzdən, çiçəkli yazdan  
Könül xumarlandı ay dönə-dönə,  
Qəlbin vurğusunu say dönə-dönə. 
 
Doğrudur, saqqalın, saçın ağarmış,  
Ruhuna girməmiş qurd ağızlı qış...  
Ş
axtaya düşməmiş bir ilk baharsan,  
Döyüşdə, cəbhədə hərzaman varsan.  
Bu varlıq yaşadır əzəldən bizi,  
Bu varlıq yaşadır gənc nəslimizi.  
Çəkilsin dağların başından duman,  
Ölümdən, heçlikdən səadət uman  
nsanlar dünyadan görüm yox olsun,  
Sönük vicdanları yerə soxulsun! 
 
Utansın günəşin rəngindən bir az  
Axşam qaranlığı bəstələyən saz.  
Söylə, xəyanətə dözərmi vicdan?!  
Ağ günlər əsrini görən bir insan  
Dönüb göz yaşından ilham alarmı?  
Ş
er de, şair də heç qocalarmı?  
Ə
tirlər dağılır xoş nəfəsindən,  
Çiçəklər oyanır ayaq səsindən.  
Varlığın, vicdanın ləkədən uzaq,  
Böyüklə böyüksən, uşaqla uşaq;  
Ə
srə layiq olan bu ruhunla sən  
Ölkəmin qoca bir müəllimisən! 
 
"Mən də bir kişiyəm, varım-yoxum var,  
Üç qızıl əsgərim - üç çocuğum var" – 
Deyən bir atanı öpməliyik biz,  
Onu sevməlidir, sevir nəslimiz! 
 
  

________________________Milli Kitabxana________________________ 
227 
 
II 
 
Mənim də Yusifim səninkilərlə  
Qoşub bir məqsədə, qoşub bir dilə,  
Başında tutacaq bayrağımızı,  
Düşmənlər istərsə torpağımızı,  
Aslan kəsiləcək sular sonası,  
Bunu laylasında deyir anası. 
 
Ş
aiqim! Şairlər içində təksən,  
Təmiz vicdanmla gülsən, ipəksən.  
Dilindən küsməmiş tanış da, yar da,  
Səndən inciməmiş qarıncalar da...  
Keçdi qaranlıqda odlu gəncliyin,  
Xoş olsun indiki qulaq dincliyin. 
 
Günəş bir qüvvədir, yandıqca sönməz  
Tarixin təkəri geriyə dönməz...  
Ə
məlin qurtuluş, varlığın sənət,  
Yaşasın qardaşlıq, bir də məhəbbət!  
ndi "bir günəşin zərrəsiyik biz".  
Var olsun birləşən dost əllərimiz! 
 
1936, 18 avqust 
  

________________________Milli Kitabxana________________________ 
228 
 
BÖYÜK ŞA R N ŞƏRƏF NƏ 
 
I 
 
Axıtdım alnımın inci tərini,  
Yanmadım ömrümün iki ilinə.  
Rusiya şerinin şah əsərini  
Çevirdim ilk dəfə türkün dilinə!  
Bir yeni sənətlə mən də doluyam,  
Ellər dünyasının ellər oğluyam.  
Yuxusuz gecələr çıxdı qarşıma,  
Fəqət tövşümədi bu polad sinəm.  
Artıq qovuşmuşam can sirdaşıma,  
Özümə bəxtiyar bir insan desəm, - 
Bu səs bir şairin vicdan səsidir,  
Düşünən bir qəlbin ifadəsidir. 
 
II 
 
Mən ki, hər gecəmi qatdım gündüzə,  
Üfüqdə sönməsin ulduzum, ayım!  
Sənət vadisində gəlsin üz-üzə  
Sənin Tatyananla mənim Humayım.  
Ey böyük sənətkar, hüzurunda mən  
Bəzən utanmışam səhvlərimdən;  
Neyləyim, qüdrətim zəifdir hələ,  
Görüm təbiətin kor olsun gözü!  
Ş
airim! Anladım bu gündən belə:  
Böyükdür cahanda sənətkar sözü...  
Məncə yaraşmayır çoxuna bu ad,  
Məni bağışlasın sevgilim həyat!.. 
 
III 
 
"Gəlişin ruhuma dərd verir, aman!..  
Məhəbbət dəmidir bahar, ay bahar!  
Qanımda, qəlbimdə nədənsə bu an.  
Məyus və ağlayan bir həyəcan var". 
  

________________________Milli Kitabxana________________________ 
229 
 
Söylə bir, şairim, bahar gələndə  
Neçin pərişanlıq dillənir səndə?  
Neçin gözlərini dumanlar alır,  
Göz yaşın süzülür; gülümsəyərək  
Səninlə birlikdə xəyala dalır  
Göydəki qaraquş, yerdəki ürək...  
Mən də dərdlənmişəm küskün səsindən,  
Bir əsrin o qanlı faciəsindən. 
 
IV 
 
Oyan bir, şairim, oyan, bizə bax  
Qoy öpsün alnını bizim xoş səhər;  
Bu böyük günlərə arxalanaraq,  
Göstər bu meydanda yeni bir hünər;  
Bizim dünyamızda itməz zəhmətin,  
Həyatın qəlbidir şerin, sənətin,  
Bizdə şeir qədər böyükdür hünər,  
Hər kiçik şairin bir hörməti var.  
Hər alın tərilə yazılmış əsər  
Bizim qəlbimizdə qalır yadigar... 
 
V 
 
Mən səni sevmişəm körpəliyimdən,  
Sənsən mehribanım, sənsən ustadım!  
Nə qədər bəxtiyar bir insanam mən  
Ki, sənin tələbən çağrılır adım.  
Mən də bir ölkənin yazan əliyəm.  
Bu bayram günündə bəzənməliyəm.  
Ş
airlər oylağı, ey əziz Vətən!  
Söylə, tanışmıdır sənə Onegin?  
Bilirəm Puşkini çoxdan sevirsən...  
Qizın da, oğlun da əzbərdən desin:  
Bizdə şeir də var, sənət də vardır!  
Ş
airə, sənətə hörmət də vardır!.. 
 
1936, avqust 
 
  

________________________Milli Kitabxana________________________ 
230 
 
Ç NARIN Ş KAYƏT  
 
Dindi yol üstündə qoca bir çinar:  
"Şairim, sənə bir şikayətim var:  
Bu qoca dünyanın şahidiyəm mən...  
Kölgəmdə dincəlir hər gəlib gedən.  
Bağçalar gül açır yaş torpağımda.  
Quşların adı var hər yarpağımda;  
Mən bu yer üzünə gələndən bəri  
Olmuş budaqların hava səngəri.  
Kötüyüm dünyanın sirrilə dolu,  
Dolanmış başıma karvanlar yolu;  
Bağrımı doğramış min bir cahangir.  
mtahan etmişəm onları bir-bir,  
Başımda oynamış yüz boranlı qiş...  
Sanma ki, qüdrətim, gücüm qalmamış,  
Bax, ayrılmamışam öz kötüyümdən!..  
Qəhrəman bir elin timsalıyam mən...  
Bir kəs inciməmiş sakit dilimdən.  
nsana yaxşılıq gəlmiş əlimdən – 
Yayda kölgəliyim dağlardan sərin,  
Yaylağı olmuşam biçinçilərin.  
Silmişəm onların alın tərini,  
Sonra dinləmişəm can dəftərini.  
Ağır səfərlərə çıxan hər nəfər  
Tükənmək bilməyən uzun gecələr  
Sığınmış qoynuma sözü var kimi.  
Örtmüşəm üstünü çadırlar kimi;  
Başına yağmamış nə yağış, nə qar,  
Tarix yaxşılığı yaxşı salamlar!  
Aylı gecələrin buludu lay-lay  
Dağılıb üzünü göstərəndə ay  
ş
ığı sallanır budaqlarımdan,  
Öpür şirin-şirin dodaqlarımdan.  
Bəzən də kükrəyib əsəndə külək  
Coşur varlığımda polad bir ürək. 
 
  

________________________Milli Kitabxana________________________ 
231 
 
Qalın şaxlarımın xışıltısından  
Zövq alır dünyanın şöhrəti insan.  
Bəzən də bir sərin axşama yaxın  
Ə
təkli çöllərdən hey axın-axın  
Qalxan dolaşalar qaqqıldaşaraq,  
Dərələr keçərək, dağlar aşaraq,  
Başımın üstündə dövrələr vurur,  
Bir yerə sıxlaşıb, məclislər qurur.  
Bu doğma quşların simfoniyasından  
Zövq alır dünyanın şöhrəti insan.  
Bəzən də canlanır gündüzün səsi – 
Yığışır kölgəmə uşaq dəstəsi;  
Azad yurdumuzun şərqilərindən  
xtiyar yaşımda zövq alıram mən...  
Sərilir kölgəmə xalı-xalçalar,  
"Bizdən də bəxtiyar bir nəsilmi var?" – 
Deyən uşaqların körpə yaşına,  
Günəşlər yurdunun vətəndaşına  
Baxdıqca böyüyür gözümdə insan,  
Çəkdiyim ağrılar çıxır yadımdan.  
Fəqət deyirlər ki, yoldaş mühəndis  
Məni bir arxasiz, yurdsuz, kimsəsiz  
Zənn edib, plana almışdır ki, mən  
ndi çıxmalıyam öz kötüyümdən...  
Demək qalmayacaq məndən yadigar.  
Ancaq mühəndisə bir sualım var:  
"Ömründə bir şitil, bir budaq belə,  
Mühəndis əkmişmi barı əlilə  
Ki, məni - bu boyda çinarı birdən  
Qoparmaq istəyir durduğu yerdən?"  
Mən bu şikayəti duyduqca dərin,  
Dedim ki, haqlısan, qocaman çinar!  
Bizdə təbiətə zülm edənlərin  
Nə insan duyğusu, nə də haqqı var! 
 
1936, oktyabr 
  

________________________Milli Kitabxana________________________ 
232 
 
SAB R N ŞƏRƏF NƏ 
 
Xəyalım bu gecə varaq-varaqdır.  
Dilsiz əsrləri o yaracaqdır.  
Gözümə bir qara keçmiş görünür,  
Bir qara keçmış ki, bizdən uzaqdır. 
 
O keçmiş – gecədir, buludu lay-lay,  
Yaslı gəlin kimi pərişandır ay;  
Orda təbiət də qara geyinmiş,  
Sonalar dərdlidir, yorğun axır çay. 
 
Orda parçalanır, didilir vətən,  
Tez düşür insanın saçlarına dən...  
Orda haqq bağıran qəhrəmanların  
Bir qılıncla gedir başı bədəndən. 
 
Boy atır sünbülün, gülün möhnəti,  
Sönür baxışların ilk məhəbbəti.  
Hər kiçik laylada "dərdim var" deyir  
Elin şirin dili, şirin söhbəti. 
 
Solğun dodaqları ah, aman gəzir,  
Ölümlər qapını çox yaman gəzir...  
Böyük bir şairin dalğın xəyalı  
Vətən çölrini pərişan gəzir... 
 
Sabir, o günləri gətirmə yada.  
Dünya unutmamış səni dünyada...  
Sinənə çarpdıqca kinli dalğalar  
Bir qoca dağ kimi durdun dəryada. 
 
Sən ey azadlığın səhər ruzgarı,  
Sınmadı qəlbinin tərlan vüqarı.  
Ə
srlər dolaşıq gəlib keçsə də,  
Tarix, unutmayır mərd oğulları. 
  

________________________Milli Kitabxana________________________ 
233 
 
Uzalı getdisə dünyadan əlin,  
Artıq çiçəkləndi arzun, əməlin,  
nsanın haqqını özünə verdik,  
Hər duyan ürəkdə qalxdı heykəlin. 
 
Oyanmış bu günəş, bu yer, bu insan,  
Artıq nə qamçı var, nə qara zindan,  
Nə matəm hıçqırır bülbülün səsi,  
O da ilham alır insan ağzından, 
 
Azaddır ellərin çiçəkli yazı,  
Bu yaz danışdırır Kürü, Arazı;  
Bu böyük günlərə min dastan deyir  
Ş
airin lirası, aşiqin sazı. 
 
Bəzəkli yurdumuz çiçək-çiçəkdir,  
Hər keçən ömrümüz bir gələcəkdir,  
Sənin də varlığın bir günəş kimi  
Ə
srlər boyunca sönməyəcəkdir! 
 
1936, 27 dekabr 
 
  

________________________Milli Kitabxana________________________ 
234 
 
GÖZÜM YOLLARDA QALMIŞDIR 
 
Gözüm yollarda qalmışdır, xəbər yox Kür qırağından,  
Usanmaq bilməyir könlüm yaşılbaşlar sorağından. 
 
O yerlər min xəyal eylər, təbiət şerə layiqdir,  
Öpər bülbül səhər tezdən gülün yaqut dodağından. 
 
Çəmənlər, yasəmənlər göz vurub bir cilvə göstərsə,  
Durar könlüm çıxar seyrə həyatın qəm otağından... 
 
Qarayazı meşəsində Anadil adlı bir quş var,  
Mənim sevdalı qəlbim tək asılmışdır ayağından. 
 
Yolum düşsün Səlahluyə, o qəbrə diz çöküm bir də,  
Anam Məhbubi yad ilə, öpüm solğun yanağından. 
 
Aman tale! Nə möhnətmiş onun dərdi, mənim dərdim...  
Bahar fəslində ayrıldı qızılgül üz budağından. 
 
Keçər aylar, keçər illər, yaz ey Vurğun, ömür azdır,  
Düşər bir gün laçın könlün şeir, sənət marağından. 
 
1936 
 
  

________________________Milli Kitabxana________________________ 
235 
 
LƏNKƏRAN ŞE RLƏR  
 
Taleyimdir ilham almaq,  
Söhbət açıb, qələm çalmaq  
Bizim dünya gözəlindən;  
Şə
rbət içdim öz əlindən  
Bizim yurdun - ana yurdun Şair!  
Sənmi oxuyurdun  
Dünən bizə hicran dərdi?..  
Yeni tarix nə göstərdi?  
Aç gözünü, yaxşı bir bax!  
Bu mən, bu sətı gəl yarışaq  
Ellər bizə "gəlin!" deyir;  
Doğma sənət, doğma şeir  
Göstərəcək ölkəmizi  
Qoy tanısın dünya bizi! 
 
Mən aşiqəm gözəlliyə,  
Muradıma yetəm deyə  
Dolaşıram bu torpağı;  
Hər budağın bir yarpağı  
Hər çiçəyin bir adı var,  
nsan adlı ustadı var  
Gözəlliyin bu dünyada.  
Gah havada, gah dəryada  
Mən sürürəm öz gəmimi,  
Tapıb könül həmdəmimi,  
Durub onunla üz-üzə,  
Dənizlərdə üzə-üzə,  
Nə yorulur, nə doyuram,  
Sahillərə üz qoyuram.  
Lənkəran da sahildədir;  
Gördüyümü deyim bir-bir  
Bu torpağın öz dilində:  
Bizim Xəzər sahilində  
Uzanmış bir gözəl şəhər,  
Yaşıl çalır səhər-səhər. 
  

________________________Milli Kitabxana________________________ 
236 
 
Hər qapıda kiçik bir bağ,  
Evcikləri boydan alçaq,  
Fəqət sadə, fəqət təmiz;  
Yorulmayır gözlərimiz  
Ortüyü ağ pəncərədən;  
Çox sevirəm doğrusu mən,  
Bu naxışlı örtüləri.  
Səhərlərin şehli təri  
Aynalardan töküləndə,  
Ağlayıram baxıb mən də  
Bu yerlərə sevincimdən;  
Bir səs gəlir öz içimdən:  
Yelkənin dəyməsin daşa,  
Sən də yaşa, sən də yaşa! 
 
Ə
tirlidir burda bağlar,  
Güzgü kimi yolları var.  
Xəyallara dalan çinar,  
Sıx kölgələr salan çinar  
Düşündürür burda məni.  
Xəyalırnın ağ yelkəni  
Uzaqlara qanad çalır  
Gah ucalır, gah alçalır,  
Qara qışdan dərs alalı  
Mən də şair tək olalı. 
 
Qoca çinar, qoca çinar!  
Kötüyündə nə sirlər var...  
Gah Turandan, gah  randan  
Gah o yandan, gah bu yandan  
Ordu çəkib gələnlərin  
Bir "dost" kimi gülənlərin  
Üstünə sən kölgə saldın,  
Sonra yazıq günə qaldın.  
Külək vurdu çinarlığı ...  
Ə
sib coşan rus çarlığı  
Üzərinə ordu çəkdi,  
O, başında bostan əkdi... 
 
  

________________________Milli Kitabxana________________________ 
237 
 
Bu gün belə durur səndə,  
"Sara" adlı cəzirəndə  
Generalın məzar daşı,  
O qatilin kinli başı  
Oynamışdı at belində.  
Ə
yri qilınc sağ əlində  
Durub kəsdi budaqları...  
Bu çölləri, bu dağları  
Qapladı
*
 bir nalə səsi,  
Qanlı çarın təntənəsi.  
Sevincindən göyə qalxdı,  
Bizə "tatar" deyib baxdı.  
Biz öldürdük generalı,  
Taptaladıq o medalı...  
ndi onun məzar daşı  
Aya qarşı, günə qarşı  
Endirmişdir dik başını...  
Fahişələr oynaşını.  
Bu yollardan ötüb keçən,  
O günlərdən bir az içən,  
Yad eləyir tüpürərək,  
Yoxdur ona yanan ürək!  
Qoca çinar, qoca çinar,  
Kötüyündə nə sirlər var! 
Deyirlər ki, çox qəhrəman  
Asılmışdır budağından...  
Biz onların varisiyiz,  
Yaşadırız onları biz.  
Qoca çinar, qoca çinar,  
Kötüyündə nə sirlər var!  
Ölmədin sən! Yaşadın sən!  
Bir ölkənin şahidisən.  
Yaşamışsan burda nələr!  
Qanlı-qanlı faciələr... 
 
                                                           
*
Bürüdü 
 

________________________Milli Kitabxana________________________ 
238 
 
 
Könlüm ötən köklü bir saz,  
Nə yazım ki, biliyim az...  
Arif istər məni qansın,  
Tarixçilər qoy utansın!  
Yazılmamış tariximiz,  
Tarixsizmi yarandıq biz?  
Bəzən olur yazıq şair  
Keçmiş günə, bizə dair  
Arxivləri axtararaq,  
Yığın-yığın, qalaq-qalaq  
Kitablara göz gəzdirir,  
Alır, baxır, seçir bir-bir.  
Bir parası əfsanədir.  
Baş çıxmayır bunlar nədir?  
Bir parası xatirələr...  
Deyil bunlar elmi əsər.  
Sən də, dostum, anla bir az!  
Elmi ucuz tutmaq olmaz!  
O insandır, təbiətdir,  
Ş
übhəsiz bir həqiqətdır.  
Arif gərək məni qansın,  
Tarixçilər qoy utansın!  
Yazılmamış tariximiz  
Tarixsizmi yarandıq biz? 
 
1936 
  

________________________Milli Kitabxana________________________ 
239 
 
BAHAR VƏ MƏN 
 
Bahar nə xoş gəlir, ruha dad verir.  
Xəyala, duyğuya qol-qanad verir;  
Var olsun şerimiz, şairlərimiz! – 
Hər gülə, çiçəyə təzə ad verir. 
 
Çıxır dağ döşünə körpə quzular,  
Tərlanın səsini əks edir sular.  
Səhər yuxusundan ayıldır məni  
Sinəmə sığınayan böyük duyğular. 
 
Könül dinc durmayır, oynayır yenə,  
Ə
zəldən aşiqəm həyat şerinə;  
lk dəfə oğlumun əlindən tutub  
Çıxmışam səhərin tərlan seyrinə. 
 
Ölümə can vermə ölsən baharda,  
Könül müqaddəsdir, qalmasın darda;  
Baharın eşqiylə çıxır yuvadan  
Balası dalında qarışqalar da. 
 
Yaşıl köynəyini geyinir meşə,  
Yaxama quş kimi qonur bənövşə;  
Qoy məndən dərs alsın qoca təbiət,  
O da könlüm kimi gülsün həmişə. 
 
Bahar nə xoş gəlir, ruha dad verir,  
Xəyala, duyğuya qol-qanad verir;  
Var olsun şerimiz, şairlərimiz! – 
Hər gülə, çiçəyə təzə ad verir. 
 
1937, 20 aprel 
  

________________________Milli Kitabxana________________________ 
240 
 
Ş
ER M Z N AĞSAQQALI 
 
Qoca Cambul! Ömrün boyu  
Yetim gəzdin o yurtları...  
Ə
sdi sənin ağ başından  
Qara günün sərt ruzgarı. 
 
Tamburunu çaldıqca sən  
Susdu bülbül, dindi çəmən.  
Bir zamanlar nə sən, nə mən  
Ş
ad görmədik dostu, yarı. 
 
Soldu çiçək, saraldı gül,  
Boyun bükdü sarı sünbül;  
Yas paltarlı qoca bülbül,  
Dərdli gəzdin çəmənzarı... 
 
Bəylər içdi ağ qırmızı
*
,  
Qurdlar yedi haqqımızı.  
Səhraların oğlu, qızı  
Bir görmədi dünya varı. 
 
Gecən qara, günün qara,  
Batdı gözün çuxurlara;  
Qaranlığı yara-yara  
Sən can atdın günə sarı. 
 
Keçən keçdi, olan oldu,  
Yaman günün ömrü soldu;  
Səni gördüm, sinəm doldu,  
Dəmə çəkdim bizim tarı. 
 
Tamburunun simi qoşa,  
Birtaxtadır başdan-başa,  
Qanad verir dağa-daşa  
Ana yurdun havaları... 
 
                                                           
*
Kumıs - at südü 
  
  

________________________Milli Kitabxana________________________ 
241 
 
Nə xoş gəldi ömrün yazı,  
Pozulmazdır bizim yazı...  
Tambur ilə telli sazı  
Qabaqlaşıb çalaq barı. 
 
Ş
eir yazmaq şərəf oldu,  
Ş
eir inci, sədəf oldu.  
Durna kimi səf-səf oldu  
Sinəmizin söz qatarı. 
 
Sevgi dildə şüar olsun,  
Vəfasıza çox ar olsun!  
Vurğun deyər: qoy var olsun  
nsanlığın ilk baharı! 
 
1937, 19 may 
  

________________________Milli Kitabxana________________________ 
242 
 
DARGÖZ 
 
Belə deyirlər ki, səndə "hünər" var...  
Bacaran insanın gözü dar olmaz.  
Yaxşı söyləmişdir bizim atalar:  
"Müxənnət adamda düz ilqar olmaz!" 
 
Üzümə dost kimi bəzən gülürsən,  
Dalda paxıllıqdan yanıb ölürsən;  
Tez-tez dəyişdirmə vallarını sən,  
landan, iblisdən aşna, yar olmaz! 
 
Vaxtsız xoruz olub çıxırsan dama,  
Səsin gülünc gəlir qanan adama;  
Qəlbin çamırlıqdır, çox qırıldama,  
Qurbağa səsindən qulaq kar olmaz! 
 
Mən az görməmişəm badalaqları...  
Min fırıldaq gələn o alçaqları;  
Catdı gəncliyimin bahar çağları,  
Vaxtsız çiçək tökən bir bahar olmaz! 
 
Konlümün otağı buludlardadır. 
Elə zənn etmə ki, ömrüm dardadır.  
Bəs sənin dərrakən, ağlın hardadır?  
Tərlan oylağında qarğa, sar olmaz! 
 
Get, get, gözlərimə görünmə bir də,  
Mənim oylağımdır bu göy də, yer də;  
Sən ayaq döyürsən qaldığın yerdə,  
Yerində sayandan sənətkar olmaz! 
 
1937, I9 may 
  

________________________Milli Kitabxana________________________ 
243 
 
BÜLBÜL 
 
Bülbül! Səhər-səhər qonaq budağa,  
Günəşin eşqinə bir dastan qoşaq!  
Ötək bağçamızda dodaq-dodağa,  
Yarpaq inciməsin, əyilməsin şax,  
Günəşin eşqinə bir dastan qoşaq! 
 
Seyr et bu varlığı, şeyda bülbülüm!  
Həyata müjdədir hər yeni bəstən;  
Bağrının başında qalmamış zülüm,  
Sən də insan kimi çıxdın qəfəsdən,  
Həyata müjdədir hər yeni bəstən. 
 
Bülbülüm, köksünün alti sarıdır,  
Mehriban yaratmış səni təbiət;  
Bu torpaq bülbüllər laləzarıdır;  
Gözəldir səndəki bu söz, bu sənət,  
Mehriban yaratmış səni təbiət.. 
 
Özün bilirsə ki, mən gözəlliyə  
Ə
zəldən vurğunam... Gözəl-həyatdır!  
Azadlıq, qurluluş bizdədir deyə,  
Hər yeni istəyin bir kainatdır,  
Sevdiyim gözəlin adi həyatdtr. 
 
Gəl, şeyda bülbülüm, verək səs-səsə,  
Qardaşlıq adına min söhbət açaq.  
Deyək şərqimizi nəfəs-nəfəsə,  
Hər sözün başında bir sənət açaq;  
Qardaşlıq adına min söhbət açaq. 
 
1937, may 
  

________________________Milli Kitabxana________________________ 
244 
 
BƏNÖVŞƏ 
 
Yazın novbarısan bizim diyarda,  
Qıvrım tellərini sana, bənövşə!  
Mən səni sevmişəm bir ilk baharda,  
Könlümü vermişəm sana bənövşə! 
 
Sənsən əzəl gündən mənim sirdaşım.  
Gözümdən ayrılsan, axar göz yaşım,  
Gövdəmin üstündə durmayır başım  
Buranda boynunu yana, bənövşə. 
 
Çıxımşam seyrinə meyli, məzəli,  
Heyrandır hüsnünə ellər gözəli;  
Könlüm oylağını yaxın gəzən  
Çoxları küsəndi mana, bənövşə! 
 
Üzündə gördüyüm nə intizardır!  
Qəlbində Vaqifin sirrimi vardir?  
Gəl ondan söz açma, indi bahardır.  
Bağrımı döndərmə qana, bənövşə! 
 
Boynunu kəc burma gəl indən belə,  
Mən sənə söz qoşum, sən məni dinlə:  
Vurğunun şerilə, sənin hüsnünlə  
Təbiət gələcək cana, bənövşə! 
 
1937,1 iyul 

________________________Milli Kitabxana________________________ 
245 
 
SƏHƏR-SƏHƏR 
 
Səhər-səhər seyrə vardım qızıl gülün yanağını,  
Açdı könlüm şirin-şirin nəğməli ney dodağını. 
 
Ey ariflər, nəzər salın təbiətin qurğusuna,  
Ş
eyda bülbül kəsərmi heç gül yanından ayağını. 
 
Səhər qumral saçlarını yayan günəş sirdaşımdır,  
Axşam üstü çox öpürəm ayın açıq qabağını. 
 
Ə
zəl gündən aşiqiyəm mən bu günün, bu varlığın,  
Bütün dünya bizdən alır səadətin sorağını. 
 
Sən ey mənə şeir yazıb "neçin susdun" deyən şair,  
Mən qapalı görməmişəm könlümün söz otağını. 
 
Böhtanını geriyə ud! Əriyərsən bir sözümdən,  
Yazıb-yazıb dolduraram sinəmin ağ varağını. 
 
Qara bulud sallamasın ətəyini sərhəd boyu, 
Mən dünəndən doldurmuşam patronumun darağını. 
 
Sabahkı hərb meydanında bir əsgərəm, bu bəllidir,  
Hər bir sözüm saldıracaq min faşistin yarağını. 
 
Böyük Vətən bir nəfəslə qalxacaq bir çekist kimi,  
Tülkülərə verməyəcək aslanların yatağını. 
 
O gün mən də ilhamımla oxşayaraq sevəcəyəm  
At belində qılınc vuran Don çayını qazağını. 
 
1957, avqust   

________________________Milli Kitabxana________________________ 
246