Yigit sevgi tongini kutar,
Qiz ko‘zidayquyuladi tun.
Lekin uzun kipriklar o‘ta —
Yarqiraydi baxtga to‘lakun.
(O’sha manba 8- bet)
Yoki:
Tog‘ ortiga o‘tib ketdi
kun,
Sekin cho‘kdi toza, salqin
tun...
Mardlari bor
elning boshi egilmaydur,
Nomard qoni qirq yilda ham qo’shilmaydi
( O’sha manba 96- bet)
Yuqoridagi misralarda kun-tun,mard,nomard so’zlari o’zaro
qarshilantirilgan. Qarama-qarshi ma’noli so’zlar tazod sa’natini keltirib
chiqariladi.
Tashbeh hozirgi adabiyotshunoslikda o‘xshatish deb yuritiladi. U shunday
san’atki, unda so‘zlarda ifodalangan ikki yoki
undan ortiq narsa va hodisa,
xususiyatlar o‘rtasida mavjud bo‘lgan o‘xshashlik, sifat va belgidagi umumiylik
qiyoslanadi, o‘zaro solishtiriladi, tasvirlanayotgan narsa-hodisaning ayrim xususiyati
yorqin, chuqurroq va ta’sirliroq ochib beriladi.
Shoirlar she’rlarida tashbehdan o‘zlarining g‘oyalari, fikr va istaklarini badiiy
ta’sirchan ifodalash uchun foydalanishadi.
Tashbehning bir necha qismlari mavjud. Bular o‘xshatilgan narsa (mushabbah)
o‘xshagan narsa (mushabbahbihi), o‘xshatish sababi (vajhishaboh) hamda o‘xshatish
vositasi (holatitashbeh)dan iborat.
O‘xshatishlarning
fazilati shundaki, ular ko‘zda tutilgan har qanday fikrning
aniqlashishida, shu obrazni to‘liq tasavvur etishda hal qiluvchi rol o‘ynaydi.
O‘xshatishlarning yana bir xususiyatini ta’kidlashzarur. Bu ma’lum bir
o‘xshatishning turli obrazlarni yoritishda qo‘llanishidir. Masalan, yilqi (hayvon)
obrazi qora xalqqa, nodon, bilimsiz, zakovatsiz, ochko‘zva, umuman, yomonxulqli,
yaramasodatlikimsaganisbatanqo‘llanadi. Bo‘r
iobrazini esa lashkarboshiga, yov-
dushmanga, mard erga, o‘limga ham nisbatan qo‘llanganini ko‘rish mumkin. Lekin
ularning hammasida ham bo‘ri o‘xshatishi aynan bir xil ma’noda kelmaydi.
Muhammad Yusufning quyidagi misralarida ham tashbehning go‘zal namunasi
yaratilgan: