Mundarija: Kirish I. Bob. Pedagogik konfliktologiya fan sifatida

II.Bob. Pedagogik konfliktologiyaning fanlar bilan aloqadorlikda rivojlanishi
2.1. Konfliktologiyaning fan sifatida yuzaga kelish tarixi
Konfliktning dastlabki yaxlit konsepsiyalari XIX-XX asrlar oralig‘ida paydo bo‘ldi. Insonlarning dastlabki jamiyatlari bilan birga paydo bo‘lib, konfliktlar kundalik hodisalardan biri edi va uzoq davr mobaynida ilmiy-tadqiqot ob’ekti bo‘lmay keldi, ammo ular to‘g‘risidagi ba’zi genial fikrlar bizgacha еtib kelgan eng qadimgi manbalarda ham mavjud. Vaqt o‘tishi bilan hayot sharoitlari o‘zgarib, konfliktlar ko‘rinishi ham o‘zgarishga yuz tutgan. Antik davr urushlarining ikir-chikirigacha tafsilotlarini va bu kabi konfliktlarning ilk baholarini qoldirdi. O‘rta asrlar va Yangi davrlarga ajratib o‘rganilishi ushbu hodisaning mohiyatini anglashga bo‘lgan o‘ziga xos urinishlar bo‘ldi. Insonparvar mutafakkirlar konflikt to‘g‘risidagi, ularning insoniyat taraqqiyotidagi halokatli roli, urushlarni jamiyat hayotidan yo‘qotish va tinchlik o‘rnatish to‘g‘risidagi o‘z tasavvurlarini bildirib ketganlar.
Ko‘rib chiqilayotgan muammoga oid dastlabki tadqiqotlar miloddan avvalgi VI-VII asrlarga tegishli. O‘sha davr Xitoy mutafakkirlarining yozishicha, barcha mavjud narsa taraqqiyotining manbai – o‘zaro munosabatlarda, materiyaga xos bo‘lgan ijobiy (Yan) va salbiy (In) tomonlarda bo‘lib, ular doimiy o‘zaro qarama-qarshilikdadir va aynan bu ularning egalari o‘rtasida konfrontatsiya(konflikt)ni keltirib chiqaradi. Qadimgi Yunonistonda qarama-qarshiliklar va ularning buyumlari yuzaga kelishidagi roli to‘g‘risidagi falsafiy ta’limot paydo bo‘ldi. Yunon faylasufi Anaksimandr – (miloddan oldingi 640-547 yillar) narsa (buyum)lar apeyron – undan qarama-qarshiliklar ajralib chiqishiga olib keladigan yagona moddiy asosning doimiy harakatidan paydo bo‘ladi deb uqtirgan. Yunon faylasufi Geraklit(miloddan oldingi VI asr oxiri - V asr boshi) harakat sabablarini ochishga, narsalar va hodisalar harakatini ziddiyatlar, qarama-qarshiliklar kurashi tufayli paydo bo‘ladigan qonuniy, zarur jarayon sifatida taqdim etishga harakat qildi. Qadimgi Rim faylasufi, notiq Mark Tulliy Sitseron(miloddan avvalgi 106-43 y.y.) еtkazilgan zarar uchun qasos olish, mamlakatga bostirib kirgan dushmanni haydash maqsadida olib boriladigan “adolatli va haq e’tiqod uchun urush” to‘g‘risidagi tezisni ilgari surdi (“Davlat to‘g‘risida”).⁶
Sotsial konfliktlarni tizimli tahlil qilishga birinchi bo‘lib (Italiya) Florensiyalik yozuvchi Nikkolo Makiavelli(1469-1527) urinib ko‘rdi. U konfliktni insonning g‘arazli mohiyati, turli guruhlarning doimiy va cheklanmagan boylikka intilishi sababli jamiyatning universal va uzluksiz holati deb hisoblagan. U butun davlat hokimiyatini o‘z qo‘lida jamlab olgan zodagonlarni konflikt manbalaridan biri deb biladi. Ingliz faylasufi Frensis Bekon (1561-1626) mamlakat ichidagi sotsial konfliktlar tizimini birinchi bo‘lib batafsil tahlildan o‘tkazdi.
Yangi davrda Jeneva (Shveysariya) faylasufi va yozuvchisi Jan-Jak Russoning (1712-1778) butun jahon tarixiy jarayonining bosqichliligi to‘g‘risidagi quyidagi g‘oyalari keng yoyildi:
1) avvaliga odamlar ozod va o‘zaro teng bo‘lgan “tabiiy holat” mavjud;
2) so‘ng sivilizatsiya taraqqiyoti tenglik, ozodlik va baxt holatining yo‘qotilishiga olib keladi;
3) “jamoatchilik shartnomasi”ni tuzgan odamlar yana o‘zlari yo‘qotgan ijtimoiy munosabatlar uyg‘unligiga ega bo‘lib, “umrbod tinchlik” va totuvlik kelishuv (soglasie)ga erishadilar; ijtimoiy tinchlik xalqning qat’iy nazorati ostida yuz berishi mumkin, chunki vazirlar uchun urushlar zarur va ular ezgu niyatlarini aslo namoyon etmaydilar.
Dastlab konflikt ko‘p tabaqali ijtimoiy hodisa sifatida Shotlandiya (Buyuk Britaniya) faylasufi Adam Smitning (1723-1790) “Xalq boyligining mohiyati va sabablariga oid tadqiqot” ishida o‘rganilgan. Uning fikricha, konflikt asosida jamiyatning sinflarga (kapitalistlar, еr egalari, yollanma ishchilar) bo‘linishi va iqtisodiy raqobat yotadi. Sinflar orasidagi kurashni A.Smit jamiyatning olg‘a tomontaraqqiy etish manbai, ijtimoiy konfliktni esa – insoniyat uchun o‘ziga xos muayyan ne’mat deb bilgan.
Nemis olimi Immanuil Kant (1724-1804) “...qo‘shni bo‘lib yashayotgan odamlar orasidagi tinchlik holati tabiiy holat emas, u aksincha, urush holatidir, ya’ni uzluksiz amalga oshirilgan dushmanlik harakatlari bo‘lmasa, doimiy xavfdir. Demak, tinchlik holatini o‘rnatish darkor...”.⁷ Bu еrda Russoning “ijtimoiy shartnoma” to‘g‘risidagi g‘oyalari bilan bog‘liqlik kuzatiladi. Nemis faylasufi Georg Gegel (1770-1831) fikricha, konfliktning asosiy sababi, bir tarafdan, “boylik yig‘ish” bilan boshqa tarafdan – “mehnatga bog‘lab qo‘yilgan sinf” o‘rtasidagi ijtimoiy nomutanosilikdir. G.Gegel mamlakat ichidagi davlat birligiga ta’sir ko‘rsatadigan g‘alayon va tartibsizliklarga qarshi chiqqan edi. U davlat butun jamiyat manfaatlarini himoya qiladi va konfliktlarni muvofiqlashtirishi kerak deb hisoblagan. Hayot uchun kurash muammosi ingliz biologi Charlz Darvin (1809-1882) ta’limotida markaziy o‘rin egallagan. Darvin asarlarining bosh g‘oyasi: jonli tabiat doimiy ravishdagi hayot uchun kurash sharoitida rivojlanib, bu eng yaxshi moslashgan turlarni saralab olishning tabiiy tanlash mexanizmini tashkil etadi. Keyinchalik Ch.Darvin qarashlari konfliktning ba’zi sotsiologik va psixologik nazariyalarida taraqqiy ettirildi.
O‘zbekiston konfliktologiyasi bugungi kunda mustaqil fan sifatida shakllanishning yakuniy bosqichini boshidan kechirmoqda. Mustaqillikning dastlabki yillarida konfliktologiyaga oid bilimlar fanlararo paradigmasining konturlari belgilanib, ular asosi sifatida tizimli evolyusion yondashuv olindi. So‘nggi paytda konfliktologiya tarmoqlarini tashkil qilgan xususiy (alohida) konfliktologiya fanlarida bu fan muammosining ko‘p sonli qiziqarli va muhim tadqiqotlari o‘tkazildi. Ammo mahalliy konfliktologlar hozircha konfliktlar mohiyatini anglash, ularning tasnifi, genezisi, tuzilmasi kabilarga nisbatan umumiy yondashuv ishlab chiqa olmadilar. Bunday yondashuv ko‘pchilik konfliktologlar tomonidan konfliktologiya fanining mazmun-mohiyati to‘g‘risidagi tizimli tasavvur(qarash)larning bitta, yaxshisi bir necha variantini muhokama qilish asosida ishlab chiqilishi mumkin.
Sohaning bugungi kundagi dolzarb ahamiyatini inobatga olib, nafaqat maxsus maktablar balki, mavjud ilmiy markazlar o‘rtasida hamkorlikning dasturiy omillari ham jadallik bilan yo‘lga qo‘yilmoqda. 1989 yili konfliktologiya bo‘yicha Rossiya-Amerika dasturi yaratildi. Ushbu dastur doirasida konfliktlarni o‘rganish va hal qilish instituti (CRI) ko‘magida Peterburg konfliktlarni hal etish markazi yaratilib, u ham bilishga oid-nazariy, ham utilitar-amaliy muammolarni hal qilishga qaratilgan, ya’ni odamlarga konfliktlar bilan nima qilish kerakligini anglatishi, tushuntirishi, yordam berishi kerak edi. Mahalliy olimlar fikriga ko‘ra, konflikt va undan himoyalanish davrning eng dolzarb muammosi bo‘lib, uni hal qilish (echish) nafaqat muayyan bilim, balki u odamlarning masalalarni amalda konfliktsiz hal qilishga xohishi, istagini ifoda etadi.⁸
2.2. Pedagogik konfliktologiyaning fanlar bilan aloqadorlikda rivojlanishi
Insoniyat taraqqiyoti tarixi turli, ayni paytda, o‘ziga xos manfaatli munosabatlarga ega, shaklan mazmunan bir-birini takrorlamaydigan shaxs, guruh, qatlamlar hamda voqea-hodisalarga har xil yondashuvlarning namoyon bo‘lishi bilan xarakterlanadi. Turfa madaniyat va yondashuvlar ijtimoiy hayotning rivojlanishining oqilona asoslari paydo bo‘lishiga, taraqqiyot qonuniyatining nazariy va amaliy mezonlari shakllanishiga xizmat qilishi bilan birga inson va jamiyat hayotida turli ijtimoiy xatarlar, tanazzullar, murosasizlikning, toqatsizlikning betakror shakllarining namoyon bo‘lishiga olib keladi. Shu bois konfliktlarning namoyon bo‘lish shakllari va turlarini o‘ziga xos xususiyatlarini inobatga olgan holda quyidagicha: konfliktlarning ob’ekti, maqsadi, oqibatlari hamda yo‘nalganligi, ularning namoyon bo‘lish sabab-oqibatlari, to‘satdan, kutulmaganda sodir bo‘lish vaqtiga, davomiyligi va keskinlik darajasiga, nizolar kelib chiqishi va uning ishtirokchilariga ko‘ra, ijtimoiy hayotning tashkil etilganlik darajasiga hamda vaziyatni sub’ektiv idrok etishni hisobga olgan holdagi va boshqa turlariga ajratish mumkin.
Konfliktlarning namoyon bo‘lish turiga ko‘ra ikkiga bo‘lish mumkin: agonistik (murosaga keladigan) va c (murosasiz).
Agonistik konfliktlar uchun quyidagilar xos:
1) konfrontatsiya(konflikt) – sotsial guruhlarning qarama-qarshi siyosiy, ekologik, sotsial manfaatlarga passiv qarshi turishi. Konfrontatsiya ochiq to‘qnashuv shaklini olmaydi, ammo farqli qarashlar mavjudligini ko‘zda tutib, raqobatga o‘sib ketishi mumkin;
2) raqiblik – alohida odam yoki biron-bir jamoat yutuqlari va imkoniyatlari e’tirof etilishi uchun kurash. Raqiblik maqsadi – yaxshiroq sotsial pozitsiyaga ega bo‘lish, e’tiborli yutuqlarga erishish. Raqiblik rivojlanib, raqobatga o‘tishi mumkin.
3) raqobat – konfliktning alohida toifasi bo‘lib, undan maqsad – biron-bir foyda, daromad ko‘rish yoki kamyob ne’matlarga erishish.
Antagonistik konfliktlarning quyidagi turlari mavjud:
1) norozilik – mavjud holatdan aniq ifodalanmagan holda norozilik bildirish. Avvaliga asabiylashuv paydo bo‘lib, u va nizoli vaziyatga o‘tib boradi. Noaniq maqsadlar nisbatan aniq ifodalangan talablarga aylanib, lekin norozilik tashkilotchilari ning istaklari hamisha ham tushunarli emas, ya’ni ularning irodasi aniq ifodalanmagan. Norozilik o‘sib, g‘alayon yoki qo‘zg‘olonga o‘tib ketishi mumkin;
2) g‘alayon – shaxs yoki jamoa agressiyasining jamoaviy norozilikni yuksak darajada uyushtirgan holda agressiv tarzda ifodalash;
3) qo‘zg‘olon – shaxs yoki jamoa agressiyasining jamoaviy norozilikni yuksak darajada uyushtirgan holda muayyan maqsadga qarata ifodalash;
4) inqilob – konfliktning oliy shakli, ko‘rinishi bo‘lib, norozilik ning eng so‘nggi shakli, mavjud tuzumni siyosiy ag‘darib tashlash yo‘li, sotsial-iqtisodiy tartibning sifat jihatidan o‘zgarishini anglatadi. Odatda, inqilob harakatning zo‘ravonlik ishlatgan holdagi harbiy usulini va keng ommaning jalb etilishini nazarda tutadi.