MAJGAL//MAJQAL (Bab
ək, Kəngərli, Sədərək,
Şahbuz) – cütün və ya kotanın dəstəyindən tutan adam. –
Majgal g
ərəx' baxa kin, cız düz ola. MALAĞAN (Culfa, Şərur) - dəryaz. –Malağannan otu
piçill
ər.
MALALAMAX (
əksər şivələrdə) – ört-basdır eləmək,
üstünd
ən keçmək. –Nə qədə ki, sən Ziboşun elədix'lərin
malalıyırsan, o:n da ayağı yer alır.
MALAVAN//MALVAN (Nursu, Şahbuzkənd) –
maldarlığı yaxşı bacaran, mal-heyvanın dilini bilən adam. –
Malavan bilir kin, heyvanı harda otarmax yaxcıdı.
MALCANNI (Şərur) – xəsis. –Malcannının malı çıxsa
canı çıxar.
MAL HƏYƏTİ (Babək) – mal-qaranın açıq havada
saxlandığı yer. –Yayda mal-heyvanı qatarıx mal həyətinə.
MALPAS (S
ələsüz) – tənbəl. –Malpas adam axdarar
kin, qavağında işdədə.
MANCIRIX (Aza) – toxum s
əpildikdən sonra onu
torpaqla örtm
ək üçün şumun üzərində gəzdirilən dişli mala.
MANDA (Şada) – yeməli yabanı ot, göyərti, xımı. –
Mаndа qəşəх' оtdu yеməyə.
