Zz
ZАĞ//ZАĞLАMАХ (Didivar, Xəlilli) – düzəltmək. –
Üzü qışа gеdirix', özüvü bir yахşı zаğlа ki, noхоşduyub
еləmiyəsən.
ZAĞA (Ordubad, Şərur) – mağara. –Dağların arasında
bir zağa var, dəvri-qədimnən.
ZAĞAR (Badamlı) – alçaq boylu adam. –Hüsen kişi
zağardı, həmi də ibnədi.
ZAHMAN
(Şahbuz) – iki əkin sahəsi arasında
əkilməyən, otunu biçmək üçün saxlanılan yer. –Zahmannan
pişdiyimiz ot da elə bizi xeylax ötüşdürdü.
ZARINCI
(Naxçıvan) – yataq xəstəsi. –Bəşir oqədən
camahata zulum verdi,
indi özü d
ə qalıp zarıncı.
ZAYILDAMAX
(Hacıvar) – boş-boş danışmaq. –Biri
boş danışanda deyirix', nə zayıldıyırsan.
ZELAF I
(Bulqan, Naxçıvan) – üzlü, sırtıq. –Ta Qasım
qapılarda zelaflaşıp.
Dostları ilə paylaş: 
