XAM YERİN BELDARI (Ordubad) – müftə yeyən. –
H
əsənə nə var, xam yerin beldarıdı, üşdə əlacağı yox, beşdə
ver
əcağı.
XANATDANDI (Şərur) – yemək adı.
ХАNBАCI (Unus) – bаldız. -Хаnbаcım özü gəlib məni
çаğırdı.
XAPAXAP (Naxçıvan, Şahbuz) – qəfildən,
gözl
ənilmədən. –Elə xapaxap bi də baxdıx oglumun işi düzəldi.
XAPAMAX (C
əhri, Vayxır) – yaxşı bağlamaq,
qapamaq. –
Qaza:n ağzını qəşəx' xapamax lazımdı ki, düyü
yaxcı dəm tox'sün.
ХАPАN (Sələsüz) - bахımsız, bоş. -Kоtаn dünənnən
хаpаndı.
Çəmbərək, Hamamlı, Qazax, Şuşa şivələrində də bu
127
s
özə eyni mənada rast gəlirik (1, s.237).
XAPAN QALMAQ (Naxçıvan, Şada) - tək qalmaq. –
Əri ölənnən sora damnarda xapan qaldı balalarıynan.
