XAPDAN (Bab
ək, Naxçıvan)//XƏPDƏN//XAFDAN (S
ədərək, Şərur) – qəflətən. –Xəpdən çıxsa adamın qabağına
adam qorxar.
Bu söz xafdan variantında Zəngilan şivələrində də
işlənir (1, s.235).
XAR I
(Camaldın) – iki-üç yaşında axtalanmış keçi.
XAR II (Şahbuz) – şanın içərisində olan hələ bala
çevrilm
əmiş çiçək tozu.
XARAL (Şahbuz) – pambıqdan və ya yundan toxunan
iri çuval. –Xarala n
ənəm həməşə qış urzasını yığırdı.
XARRAMAX (
əksər şivələrdə) – bərkimək,
qatılaşmaq. –Qəşəx', təmmiz bal gərəx' xarrıya.
XART//XƏRT (Şərur) – bıçaq və başqa əşyaları
itil
əmək üçün istifadə olunan çay daşı. –Adi daşdı xart daşı,
pıçağı zadı itiliyirix' unnan.
ХАRTDАNMАХ (Nахçıvan) - möhkəm qаşınmаq. -Nə
оturub gözümün qаbаğındа хаrtdаnırsаn?
XARTDAŞI (Kəngərli, Şahbuz, Şərur) – kəsici alətləri
itil
əyən daş. –Xartdaşıynan baltanı-zadı itiliyir dədəm.
XAŞAL (Naxçıvan) – sallaq. –Bir xaşal qarın kişiydi,
başına da həməşə araxcın qoyardı.
