Naxçivan dialekt və ŞİVƏLƏRİNİn lüĞƏTİ

QAMQAX//QAMQALAX 
(Naxçıvan,  Ordubad, 
Şərur) – taxta qırıntısı. –Qamqalağı da hərdən tökürüx' peçə.  
QАNАTMА//QАYNАTMА  (Didivar, Nəzərabad)  – 
sаqqız. -Qаnаtmа qаrа irəngində sаqqızdı. 
QANBAĞIR (Naxçıvan) – nəfəsi kəsilmiş, yorulmuş. –
Tamara eşidən kimi qanbağır qaşdı gəldi. 
QANIX  VERMƏX'  (Naxçıvan)  –  doyurmaq, 
susuzluğunu yatırmaq. –Həvix' dəyil öz suyumuz, bı sudan ha 
içir
əm qanıx vermir. 
QANIRMAX 
(Əlincə, Saltaq) - arxaya əymək, burmaq, 
dönd
ərmək. –Başımı dala qanıranda boynumun damarı atdandı. 
QАNQА  (Əlincə)  -  kələf.  -Bir  yumахdа  uniki-unbеş 
qаnqа оlur. 
165 
 

---

QAPAN-
QAPIŞ  (Bulqan,  Naxçıvan,  Nəzərabad)  – 
talan etm
ək, dağıtmaq. –Tükana təzə mal gəlmişdi, bir qapan-
qapış tüşdü iki göz isdiyirdi tamaşa eliyə. 
QАPI (Dırnıs) - üstüаçıq еyvаn. -Nərgiz, qаpıyа pаlаs 
sаl оturах. 
QAPIBAŞI (əksər şivələrdə) – qapı asılacaq yerdə üst 
t
ərəfdən qoyulan ağac. –Usda qapıbaşını yaxcı qoymuyup.