Nomli toshkent davlat pedagogika universiteti

Bu yoshlar bundan buyon qanday Yashashlari kerak?
A) Inson dunyoga ikki marta kelmaydi. Ajralish haqida sudga ariza berib, hayotlarini boshqatdan boshlashlari kerak;
B) Nigora bolalarni olib alohida Yashashi, farzandlarining tarbiyasi bilan o‘zi Shug‘ullanishi, Jamshid esa ularga moddiy yordam berib turishi kerak;
V) Dunyoqarashlarining turlicha bo‘lishlariga qaramasdan murosa qilishlari, kelishishlari, har biri o‘zida bo‘lgan Yaxshi narsalarni sekin-asta yotig‘i bilan boshqasiga singdirishi, yomonini yo‘qotishga harakat qilishi lozim. Vaqt bu say-harakatlarning bekorga ketmasligini, kelajakda ular birvarakayiga, kutilmaganda meva bera boshlashlarini ko‘rsatadi. Bu mevalar ularning bora-bora bir-birlarini tuShuna boshlashlari, bolalarining qanotlariga kirib, ularning hurmat-izzatlarini joyiga qo‘Yadigan Yaxshi farzandlar bo‘lib etishishlari, o‘zlari esa jamiyatda o‘z o‘rinlarini topishlari, baxtli bo‘lishlaridan iboratdir. Oilani buzib, boshqa hayot qurishdan iborat ikkinchi yo‘l esa ularni tushkunlik botqog‘iga, baxtsizlik botqog‘iga botiradi. har biri uchun ham ikkinchi turmush o‘ylaganlaridek rohat-farog‘atdan, jannatdan iborat emasligi, ularning xom hayol, sarob ekanligi ayon bo‘ladi. CHunki jamiyatda har tomonlama dunyoqarashlari bir-biriga mos keladigan, bir-biriga har tomonlama aynan mos bo‘lgan insonlarning o‘zi mavjud emas. Tabiatning o‘zi Shunday Yaralgan. Tabiatni o‘zgartiraman degan odamning o‘zi telbadir. Bas, Shunday ekan har bir hayotdan umidi bor inson ko‘z ochib ko‘rgani bilan muomalada bo‘lib, oyog‘ining tagiga emas, balki kelajakka qarab qadam tashlashi, aql bilan ish ko‘rishi, atrofga nazar tashlashi, hayotni kuzatishi, undan xulosa chiqarishi, kattalarning gapiga quloq solishi, o‘z qobig‘iga o‘ralib qolmasligi lozim. Aks holda o‘zini o‘zi baxtdan mahrum qilgan, faqat o‘zini emas, balki o‘zining kaltabinligi tufayli mutlaqo beayb bo‘lgan, farishta bo‘lib, umid bilan dunyoga kelgan boshqa insonlarning hayotini badnom qiladilar. Bu bilan o‘zlari Yashab turgan jamiyatning inqirozi uchun «hissa» qo‘shgan bo‘ladilar. Inson esa jamiyatda faqat shirin orzu-o‘ylari, ezgu ishlari bilan Yashamog‘i lozim.