Normurodova m. A. Yosh fiziologiyasi fanidan

5.4. Ko’rish analizatori

Ko’rish analizatori tashqi dunyodagi narsalarning hajmi, rangi, shakli, masofasi haqida tasavvur hosil qilishga yordam beradi. Mehnat faoliyatida ko’rish analizatori juda muhim rol o’ynaydi.

Ko’zning bevosita ta’sirlovchisi yorug’lik, binobarin, yorug’lik ko’z retseptorlariga ta’sir etib, ko’rish sezgisini hosil qiladi. Ko’rish organik 10-12 yoshgacha morfologik va funksional jihatdan rivojlana boradi.
Ko’zning tuzilishi. Ko’z soqqa va uni o’rab turgan yordamchi apparatdan tashkil topgan. Ko’z soqqasi yumaloq bo’lib, ko’z kosasi chuqurchasida joylashgan. Uning devori uch qavatdan: tashqi- oqsil parda (sklera), o’rta- tomirli parda va ichki –to’r pardadan iborat. Oqsil qavat (sklera) ning rangi oq bo’lib, bir qismi qovoqlar ostidan ko’rinib turadi. Skleraning orqa tomonidagi qismi teshik bo’lib, ko’rish nervi shu teshikdan o’tadi. Skleraning oldingi qismi tiniq, qavariqroq bo’lib, shox pardani hosil qiladi. Tashqi yoki sklera qavatning 1/5 qismi muguz pardaga, 4/5 qismi orqa oqsil pardaga to’g’ri keladi. Shox pardada qon tomirlar bo’lmaydi.

23-rasm. Ko’rish organlari.

O’rta –tomirli pardada qon tomirlar va pigment ko’p. Turli kishilarda pigment miqdori har xil bo’ladi. Ba’zi odamlardla ko’zning o’rta pardasi pigmentsiz bo’lib, qon tomirlar ko’rinib turadi. Shuning uchun ko’zi qizg’ish bo’ladi. Tomirli parda oldingi – rangdor parda, o’rta – kipriksimon tana va orqa – xususiy tomirli qismga bo’linadi. Rangdor pardalar ikki xil: radial va halqasimon shakldagi silliq muskullar joylashgan bo’lib, halqasimon muskullar qisqarganda esa qorachiq kengayadi. Rangdor pardaning o’rtasi teshik bo’lib, u qorachiq deb ataladi. Kipriksimon tana tomirli pardaning qalin tortgan o’rta qismini egallab turadi. Kipriksimon tananing ichki qismida silliq muskul tolalardan iborat kipriksimon muskullar bo’ladi. Kipriksimon muskullar, kipriksmion boylamlar yordamida gavharning pay va xaltachasiga birikadi.
Ko’z soqqasining ichki pardasi, ya’ni to’r parda murakkab tuzilgan bo’lib, rivojlanishiga ko’ra ko’rish nervi bilan bir butun hisoblanadi. To’r parda ko’zning butun bo’shlig’ini qoplab turadi. Turli ta’sirni qabul qiluvchi 130 mln. ta tayoqcha va 7 mln. kolbacha shaklidagi hujayralar to’r pardaning retseptorlari hisoblanadi. Ko’z soqqasining yadrosi suyuq, gavhar va shishasimon tanadan iborat. Rangdor pardaning orqasida yasmiq shaklidagi, juda tiniq, ikki tomoni qavariq linza- gavhar joylashgan. Gavharning orqa tomoni oldingi tomonga qaraganda qavariqroq bo’ladi. Gavhar yarim suyuq bo’lib, yupqa tiniq kapsula ichida joylashgan. Gavharda qon tomirlari bo’lmaydi. Uni ko’z kameralarini to’ldirib turadigan maxsus suyuqik oziqlantiradi. Shox parda bilan rangdor pardaning o’rtasida kichkina bo’shliq bo’lib, u ko’zning oldingi kamerasi deyiladi. Rangdor parda bilan gavhar o’rtasida ham bo’shliq bo’lib, u ko’zning orqadagi kamerasi deyiladi.
Har bir ko’rish nervida 1 mln.ga yaqin nerv tolalari bor. To’r pardada ko’rish nervining kirish joyi – ko’r dog’ va narsalarni yaxshiroq ko’radigan sariq dog’ bor, dog’ning o’rtasida chuqurcha bo’lib, u markaziy chuqurcha deyiladi. Ko’zning ayrim qismlari: shox parda, gavhar, shishasimon qism o’zidan o’tadigan yorug’lik nurlarini sindiradi. Ko’zga yorug’lik nurlari ta’sir etganda rodopsin va iodopsin parchalanib, ximiyaviy reaksiya sodir bo’ladi. Ko’zning nur sindiruvchi qismlariga shox parda, suvsimon suyuqlik, ko’zning oldingi kamerasi, gavhar va shishasimon tana kiradi. Ko’zning sindirish kuchi ko’proq shox parda va gavharning nur sindirishiga bog’liq bo’ladi. Nur sindirish dioptriy bilan o’lchanadi. Bir dioptriy deganda, fokus oralig’i 1 m bo’lgan linzaning nur sindirish kuchi tushuniladi. Agar nur sindirish kuchi oshsa, fokus oralig’i qisqaradi.
Parallel yorug’lik nurlari shox parda va gavharda singandan so’ng, markaziy chuqurlikning bir nuqtasida to’planadi va markaziy chuqurchada narsaning fokusi hosil bo’ladi. Shox parda, gavhar orqali sariq dog’ markaziga o’tgan chiziq ko’rish o’qi deb ataladi.
Narsalar tasviri to’r pardaga kichkina va teskari bo’lib tushadi. Narsa ko’zdan qancha narida tursa, to’r pardadagi tasvir shuncha kichik bo’ladi va aksincha, narsa ko’zga yaqin tursa, to’r pardadagi tasvir shuncha katta bo’ladi.
Ko’z akkomodasiyasi (ko’zning moslashishi) turlicha uzoqda turgan narsalarni aniq ajratish qobiliyatidir. Ko’z akkomodasiyasi ko’z soqqasini harakatga keltiruvchi nervning parasimpatik tolalari bilan ta’minlanmagan, kipriksimon muskullarning reflektor qisqarishi natijasida gavhar elastikligi o’zgarishidan vujudga keladi. Muskullar qisqarganda, kipriksimon bog’lamlar tonusi oshib, gavharning bo’rtiqligi ortadi va nur sindirish kuchi ko’payadi. Narsa ko’zga juda yaqinlashtirilganda kipriksimon muskullar shu xilda qisqaradi. Kipriksimon muskullar bo’shashganda kipriksimon bog’lamlar tortiladi va gavharning egriligi, nur sindirish kuchi kamayadi. Uzoqdagi narsaga qaraganda shunday bo’ladi. Narsa ko’zdan 65 sm uzoqda bo’lganda kipriksimon muskullar qisqaradi. Odam yaqindagi narsalarga qaraganda gavhar qavariqroq, uzoqdagi narsalarga qaraganda esa yassiroq bo’ladi.
Yaqindan va uzoqdan ko’rish. Yaqindan va uzoqdan ko’rish tug’ma bo’lishi, shuningdek, hayotda orttirilgan bo’lishi mumkin. Yaqindan ko’radigan kishilarda parallel nurlar markaziy chuqurchaning oldingi tomonida to’planadi, akkomodasiya natijasida kipriksimon muskullar doim tarang turadi. Yaqindan ko’radigan odamlarda, tarqalgan yorug’lik nurlari ko’zning markaziy chuqurchasiga tushadi. Shuning uchun ham narsalarning tasviri aniq ko’rinmaydi.Uzoqdan ko’rishda ko’zining uzun o’qi kalta bo’lib qoladi va yorug’lik nurlari to’r parda orqasida to’planadi. Asosiy fokus pardaning orqasiga to’g’ri kelganidan narsa tasviri ravshan bo’lmaydi.