Ayə 40-41:
﴿لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ إِن كَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ فَلَمَّا جَاء السَّحَرَةُ قَالُوا لِفِرْعَوْنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجْرًا إِن كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِينَ﴾
“Bu ümidlə ki, sehrbazlar qalib gəlsələr, onlara tabe olaq... Sehrbazlar gəldilər və ona dedilər: “Əgər qalib gəlsək, mükafatımız varmı?”
Ayə 42:
﴿قَالَ نَعَمْ وَإِنَّكُمْ إِذًا لَّمِنَ الْمُقَرَّبِينَ﴾
“Firon dedi: “Bəli, bu halda siz hökmən sarayın yaxınlarından olacaqsınız.”
Nöqtələr
●İmandan güc alan Musa (ə) və Harun bir tərəfdə dayandılar və arxayın idilər. Firon, əyan-əşrəf və sehrbazlar isə digər tərəfdə nigaran halda dayanmışdılar. Bəli, məhz belə bir məqamda imanın rolu və gücü aydın olur. Sehrbazların “əgər qalib gəlsək” sözündən onların tərəddüddə olduğu, Fironun böyük mükafat vəd etməsindən onun nigarançılıq keçirdiyi aydın olur.
Sehrbazların mükafatla bağlı şərt kəsməsi Fironun xəsisliyinə işarə ola bilər. Adətən, insanlar səxavətli, əliaçıq fərdlərlə muzd barədə şərt kəsmir, bilirlər ki, qarşı tərəf mərifət və səxavətinə uyğun olaraq hər şeyi nəzərə alacaq.
Dostları ilə paylaş: |