İyirminci cüz Ayə 56:
﴿فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَن قَالُوا أَخْرِجُوا آلَ لُوطٍ مِّن قَرْيَتِكُمْ إِنَّهُمْ أُنَاسٌ يَتَطَهَّرُونَ﴾
“Amma qövmü yalnız belə cavab verdi: “Lutun ailəsini şəhərinizdən çıxarın, çünki onlar paklıq axtaran insanlardır.”
Bildirişlər
1. Günahkarların məntiqi olmadığından peyğəmbərlər qarşısında zora əl atırlar.
2. Bulaşıq mühitdə paklıq günah sayılır.
3. Pisliyə qadağa bəzən sürgünlə sonuclanır.
4. Günah qarşısında susmaq qadağandır. Ən azı günahkara sıxıntı yaradaq.
5. Günah üçün azadlıq Lut qövmünün təfəkkür tərzidir.
6. İlahi insanların sürgünü İbrahim və Lut dövrünə gedib çıxır.
7. Günahkarın fitrəti pak olduğundan onlar özlərini çirkin, başqalarını pak görürlər.
8. Mühit insanı günaha məcbur etmir. Ən azğın dövrlərdə də pak insanlar olmuşdur.
Ayə 57:
﴿فَأَنجَيْنَاهُ وَأَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ قَدَّرْنَاهَا مِنَ الْغَابِرِينَ﴾
“Biz Lutu və onun ailəsini xilas etdik. Yalnız zövcəsinin (əzabda) qalanlardan olmasını qərar verdik.”
Ayə 58:
﴿وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِم مَّطَرًا فَسَاء مَطَرُ الْمُنذَرِينَ﴾
“Sonra başlarına (daşdan) yağış yağdırdıq (hamılıqla daş altında dəfn olundular). Necə də pisdir qorxudulanların yağışı!”
Dostları ilə paylaş: | 
