O 'z b e k ist o n respublikasi oliy va 0 ‘rta m a xsus t a ’lim vazirlig1

gina bajarish mumkin.
Ikkinchi yondashuv - optimallashtirishning vektorli masalasini yechish
ma’lum qiyinchiliklarga ega. Bu masalada mezonlar turli oMchamlarga,
ahamiyatga, bogManishlarga ega boMishlari mumkin va ulami birinchi yon­
dashuv asosida hisoblab boMmaydi. Bu yondashuvda har bir mezonning lokal
optimal yechimidan foydalaniladi, bu yechimlar asosida aproksimatsiyalovchi
ko‘p mezonli masalaning umumiy funksiyasi quriladi va shu funksiyaning
maydonida optimal yechim aniqlanadi.
Bunday masalaning samarali yechimlar yuzasini grafikda ko‘rish va
uning tahlilini ko‘rsatish uchun avval oddiy ikki mezonli vektorli optimal­
lashtirish masalasini ko‘rib o‘tamiz. Aytaylik, qidirilayotgan КОМ yechimi
har bir mezonning alohida optimal yechimi boMgan A( x ' ) , B( x *) nuqta­
lar orasida yotadi. Boshqa samarali nuqtalar ahamiyatlilik koeffitsientlari
yordamida topiladi. 14.7-rasmda ikkita C,(x) va C2(x) funksiyalarning
relyefi keltirilgan va ularning minimal qiymatlari
.4(1.5; 1.5) da Г,(х’), Б(2.0;1.5) da Г2(х’) larda aniqlanadi.
Ikkala funksiya ekvivalent ( « ,= « , ) boMganda KOMning optimal
yechimi A
vj
 В kelishuv egri chizigMda yotadi, ya’ni optimal yechim
Г3 (1.667; 1.5) nuqtalarda aniqlanadi.

---

Д 1.5;1.5) Г 3(1.667; 1.5) 5(2.0; 1.5) Г 2 = (1.58; 1.5) Г3 =(1.76; 1.5)
14.7-rasm. F unksiyalar relyefi.
Agar bir nechta mezonli holni ko‘rib o ‘tadigan bo‘lsak, shuni aytish
mumkinki, lokal minimal qiymatlar kelishuv yechimlar maydonining che­
garaviy nuqtalari hisoblanadi.
14.8-rcism.
Funksiyani aproksim atsiyalash maydoni