Operatsion tizimlarni rivojlanish tarixi Operatsin tizimlarni rivojlanish tarixi 4 davrga bo’linadi.
Ikkinchi davr (1955-1965 yillar). 50 yil o’rtalariga kelib, Hammaga ma’lumki yangi texnik baza yarim o’tkazgich elementlarni yuzaga kelishi bilan, hisoblash texnikasi rivojlanishida yangi davr boshlandi. Ikkinchi avlod kompyuterlari ishonchliroq bo’lib qoldi, chunki ular amaliy muhim masalalarni bajarish darajasida uzluksiz ravishda uzoq ishlay oladigan imkoniyatga ega bo’ldilar. Aynan shu davrda hisoblash texnikasi bilan ishlaydigan mutaxassislar-dasturchilar, operatorlar, ekspluatastiyachilar va hisoblash mashinasini ishlab chiqaruvchilarga ajraldilar.
Shu yillarda birinchi alogritmik tillar yuzaga keldi va natijada birinchi tizimli dasturlar-kompilyatorlar ham yaratildi. Prostessor vaqti qiymati (narxi) oshdi, bu esa dasturlar orasidagi vaqtni qisqartirishni talab qildi.
Birinchi paketli ishlov berish tizimlari yuzaga keldi, bu tizimlarda dasturlarni ishga tushirish ketma-ketligini avtomatlashtirildi va shu bilan birga prostessor yuklanish koeffistienti oshdi.
Uchinchi davr (1965-1980 yillar):Hisoblash mashinalari rivojlanishida keyingi muhim davri shu yillarga to’g’ri keladi. Bu vaqtda, texnik bazada quyidagi o’zgarishlar yuz berdi: alohida yarim o’tkazgich elementlardan (tranzistor tipidagi) integral mikrosxemalarga o’tildi, bu esa yangi uchinchi avlodga, yangi imkoniyatlar yaratdi. Bu davrning o’ziga xos xususiyatlaridan biri, integral mikrosxemalarda yaratilgan birinchi dasturiy-mutanosib mashinalardir, ya’ni IBM/360 mashinalari seriyasidir. 60- yillar boshida yaratilgan bu mashinalar oilasi ikkinchi avlod mashinalaridan baho, unumdorlik ko’rsatkichi bo’yicha oldinga anchagina o’tib ketdi.
Bu avlodning eng katta erishgan yutuqlaridan bir multidasturlashni amalga oshirishdir.
Multidasturlash – bu hisoblash jarayonning tashkil qilish usuli bo’lib, bitta prostessorda navbat bilan bir nechta dastur bajariladi.