14.3. Nizo jarayonidagi bosqichlar va oqibatlar Nizoning kelib chiqishi va to’qnashishning sodir bo’lishi bir butun jarayon bo’lib, bu jarayon quyidagi bosqichlarni o’z ichiga oladi (28-chizma).
Nizoning yettita funksional oqibati ma’lum. Bu oqibatlar nizoni boshqarishning ijobiy samara berganligini ifodalaydi. Masalan birinchi oqibat:
* nizoni hal qilishda har ikkala tomon uchun ma’qul qaror qabul qilinishida namoyon bo’ladi. Qarama – qarshi tomonlar nizo yechimiga teng manfaat nuqtai nazaridan yondashilganda mamnun qoladigan. Bunday oqibat o’z navbatida nizo yechimi bo’yicha qabul qilinadigan qaror to’siqlarini, ya’ni qarama – qarshi tomonlarning bir – biriga bo’lgan:
*adovatni ;
* xusumatni;
* dushmanlikni;
* adolatsiz kabi g’arazli to’siqlarni yumshatishga yoki butunlay yo’qotishga imkon beradi.
Funksional oqibatning boshqa ko’rinishida qarama – qarshi tomonlarning ko’proq hamkorlik qilishga, hattoki kelgusida ham o’rtada nizo chiqmaslikka bo’lgan moyilliklari namoyon bo’ladi.
Agar nizolarni boshqarishning samarali yo’llari topilmasa, u holda maqsadga erishishga xalaqit beruvchi quyidagi ko’rinishdagi disfunksional oqibatlar yuzaga kelishi mumkin ya’ni:
· qoniqmaganlik, mamnun bo’lmaslik, norozilik;
· yomon ruhiy holat;
· qo’nimsizlikning oshishi;
· mehnat unumdorligining pasayishi;
· kelajakda hamkorlikning susayishi;
· o’zining guruhiga ko’proq sadoqat va boshqa guruhlar bilan raqobatni sussaytirish;
· qarshi tomonni faqat “dushman” deb gumonsirash, o’zining maqsadini ijobiy, qarshi tomonning maqsadini esa faqat “salbiy” deb o’ylash;
· hamkorlikka chek qo’yish va qarama – qarshi tomonlar bilan nizoga chiqish;
· o’zaro munosabat va hamkorlikni sussaytirib, adovatni, xusumatni kuchaytirish;
· urg’uni o’zgartirish: diqqat e’tiborni ko’proq real muammoni yechishga emas, balki nizo jarayonida “g’olib” chiqishga qaratish.