O‘zbekisòon respublikasi oliy va o‘RÒa maxsus òA’lim vazirligi

---

O‘ZBEKISÒON RESPUBLIKASI OLIY VA O‘RÒA MAXSUS
ÒA’LIM VAZIRLIGI
O‘RÒA MAXSUS, KASB-HUNAR ÒA’LIMI MARKAZI
Y.M. FAYZIYEV, X.A. FAYZIYEVA
EPIDEMIOLOGIYA VA
TIBBIY PARAZITOLOGIYA
Tibbiyot kollejlari uchun darslik
Òoshkent — «ILM ZIYO» — 2007

---

2
51.9
F12
Oliy va o‘rta maxsus, kasb-hunar ta’limi ilmiy-metodik
birlashmalari faoliyatini muvofiqlashtiruvchi Kengash
tomonidan nashrga tavsiya etilgan.
Darslik umumiy va xususiy bo‘limdan iborat. Umumiy bo‘limda fanning
rivojlanish tarixi, boshqa tibbiyot fanlari bilan aloqasi, epidemik jarayon,
epidemiologik tekshirish usullari haqida ma’lumot beriladi. Xususiy bo‘limda har
bir infeksiya haqida alohida fikr yuritilib, epidemiyaga qarshi chora-tadbirlar
belgilashning umumiy qoidalari yoritilgan.
T a q r i z c h i l a r : E.I. MUSABOYEV – O‘zbekiston Virusologiya ilmiy
tekshirish institutining direktori; G.Y. ABDURASHI-
TOVA – 2-Respublika tibbiyot kollejining oliy toifali
o‘qituvchisi; A.M. DONAYEV – Surxondaryo viloyati
Davlat sanitariya-epidemiologiya nazorati markazining
bosh shifokori o‘rinbosari, tibbiyot fanlari nomzodi.

«ILM ZIYO» nashriyot uyi, 2007-y.
ISBN 978–9943–303–30–0

---

3
KIRISH
O‘zbekiston Respublikasi Prezidenti I. A. Karimovning «Òa’lim-
tarbiya va kadrlar tayyorlash tizimini tubdan isloh qilish, barkamol
avlodni voyaga yetkazish to‘g‘risida»gi Farmoni, «Kadrlar
tayyorlash Milliy dasturi» g‘oyalarini amalda keng tatbiq qilish —
yangi o‘quv adabiyotlarini yaratish bilan chambarchas bog‘liq.
Ushbu o‘quv adabiyoti milliy g‘oyalar, O‘zbekiston epidemiolog
olimlari erishgan yutuqlar, jahonda ushbu sohada olib borilgan
ilmiy ishlar asosida yozildi.
Darslik ikki bo‘limdan iborat bo‘lib, umumiy va xususiy
epidemiologiyaning dolzarb mavzulari, yuqumli kasalliklarning
rivojlanish qonuniyatlari va ularning oldini olish uchun o‘rta tib-
biyot xodimlarining burch va vazifalari, epidemik jarayon va uning
qismlari, epidemiologik tashxis, tadqiqot masalalari hamda uslub-
lari ilmiy nuqtayi nazardan chuqur, aniq, tushunarli tilda yoritib
berildi. Darslikda hozirgi kunda O‘zbekiston hududida uchraydigan
yuqumli kasalliklarga qarshi chora-tadbirlarni o‘tkazish tartibi,
qoidalariga alohida urg‘u berilgan.
Darslikda epidemiologiyaning amaliy yutuqlariga ko‘proq e’tibor
qaratildi. Har bir mavzu vaziyatli masalalar bilan mukammal-
lashtirilgan. Darslikning ayrim boblarini to‘ldirish maqsadida
M.Q. Usmonov, O.M. Murtazoyev, N.S. Otabekov, M.J. Ahmedova,
I.H. Mamatqulov, S.N. Boboxo‘jayevlarning ilmiy maqolalari,
qo‘lyozma materiallar va bevosita maslahatlaridan samarali
foydalanilgan.
Darslik tibbiyot kollejlari talabalari uchun mo‘ljallangan bo‘lib,
tibbiy profilaktika, akusherlik ishi, laboratoriya-diagnostika yo‘na-
lishlarining o‘quv dasturlariga to‘liq mos keladi. Darslik kam-
chiliklardan butunlay xoli, deya olmaymiz. Mualliflar ushbu dars-
lik yuzasidan bildiriladigan har qanday taklif va mulohazalarni
bajonidil qabul qilishadi.

---

4
I bo‘lim. UMUMIY EPIDEMIOLOGIYA
1-bob. EPIDEMIOLOGIYANING ASOSIY
TAMOYILLARI
1.1. Umumiy tushunchalar
Epidemiologiya — yuqumli kasalliklarning paydo bo‘lishi,
rivojlanishi va aholi orasida tarqalish xususiyatlari hamda qonu-
niyatlarini o‘rgatib, yuqumli kasalliklarga qarshi kurash chora-
tadbirlarini ishlab chiqadi va uni amalga oshirilishni ta’minlaydi.
Mustaqillik davrida O‘zbekistonda yuqumli kasalliklarning
epidemik ko‘rinishlari keskin kamaydi. Kishilik jamiyatida epide-
mik kasalliklarning paydo bo‘lishi va tarqalishiga epidemik jarayon,
deb ataladi. Holbuki, epidemiologiya epidemik jarayonning qonu-
niyatlarini, unga qarshi kurash va tugatish usullarini o‘rganadi. XX
asrning oxiriga kelib, epidemiologiya fanida keskin burilish paydo
bo‘ldi. Bu o‘z xususiyatiga ko‘ra, yuqumli bo‘lmagan kasalliklar
ham epidemik tus olib rivojlanishidir. Bu kasalliklarning yuzaga
kelish sabablari, rivojlanish qonuniyatlari epidemiologiyaning
asosiy uslublari orqali o‘rganiladi.
Epidemiologiya tibbiyot kollejlarida, bilim yurtlarida umum-
kasbiy hamda kasbiy fanlar sifatida o‘qitiladi. Bu fan aholi o‘rtasida
keng uchrab turadigan kasalliklarning rivojlanishini, tarqalish
qonuniyatlarini o‘rganish bilan birgalikda, uning oldini olish usul-
larini ishlab chiqadi.
Epidemiologiya ikkiga bo‘lib o‘rganiladi:
1. Umumiy epidemiologiya.
2. Xususiy epidemiologiya.
Umumiy epidemiologiya — yuqumli va boshqa kasalliklarni paydo
bo‘lishida muhim o‘rin tutadigan epidemik jarayonlar haqidagi
ma’lumotlarni, shuningdek, uslubiy-amaliy va tashkiliy bilim, ko‘-
nikma, malakalar haqida ma’lumot beradi.
Xususiy epidemiologiya esa, alohida kasalliklarning paydo bo‘-
lish sabablari, epidemik xususiyatlarning oldini olish chora-tad-
birlari, epidemik nazorat o‘rnatish qoidalarini o‘rgatadi.

---

5
Umumiy epidemiologiya:
1. Epidemiologiyaning fan sifatida o‘rganilishi, usullari, tarixi,
uslublari;
2. Epidemik jarayon va uning asosiy bo‘g‘inlari;
3. Yuqumli va yuqumsiz kasalliklarga qarshi chora-tadbirlar
va vositalar;
4. Yuqumli va yuqumsiz kasalliklarga epidemiologik nuqtayi
nazardan tashxis qo‘yish;
5. Epidemiyaga qarshi kurash bo‘yicha xizmatni tashkil qilish
yo‘llari to‘g‘risidagi ta’limot.
Epidemiologiya — epidemik jarayonning rivojlanish qonuniyatini
o‘rganadi, ya’ni odamlar o‘rtasida yuqumli kasalliklarning tarqali-
shi, yuqumlilik manbayi bo‘lgan taqdirda rivojlanishi, o‘tish omil-
lari va moyillik, odamlarni kasallikka beriluvchanligi hamda ijti-
moiy sharoitni o‘zgarishi bilan yangidan yangi yuqumli kasalliklar
kelib chiqishini o‘rganadi. Bundan tashqari, epidemiologiya yuqumli
kasalliklarning oldini olish tadbirlarini ishlab chiqadi.
Epidemiologiya fani haqidagi birinchi tushunchani 1927-yil-
da buyuk rus epidemiologi D.K. Zabolotniy bergan: «Epidemo-
logiya — epidemiyalar haqidagi fan bo‘lib, epidemiyaning kelib
chiqishi va rivojlanishini, sharoitlarini, ular bilan kurashish
uslublarini taklif qiladi». Bu uslublar fanning ilmiy asoslari bilan
bog‘langan bo‘ladi. Shunday qilib, epidemiologiya, nafaqat,
epidemiyani o‘rganib qolmasdan, balki odamlarni himoya qilish
tizimini ham ishlab chiqadi.
Yaqin kunlargacha bu qoidaga yakuniy tushuncha, deb qarab
kelinardi. Fanning rivojlanishi, iqtisodiy-ijtimoiy sharoitning
o‘zgarishi D.K. Zabolotniy qoidasiga aniqlik kiritish kerakligini
talab qilib qoldi.
Haqiqatan, ko‘pgina yuqumli kasalliklar: vabo, o‘lat, chin-
chechak, toshmali terlama, bezgak, epidemiya, hattoki, pan-
demiya holatida uchragan bo‘lsa, hozirgi kunga kelib ayrimlari yakka
holda kuzatiladi. Savol tug‘iladiki, yakka holda uchraydigan yuqumli
kasalliklar epidemiologiya fanida o‘rganilishi mumkinmi yoki
bo‘lmasa, ko‘pchilik o‘rtasida tarqalgan lekin yuqumli bo‘lmagan
kasalliklarni ham bu fan o‘rganishi mumkinmi?
Ko‘plab epidemiologlarning fikricha, epidemiologiyaning vazi-
fasi — odamlardagi yuqumli kasalliklarning kelib chiqishi, rivoj-
lanishi, tarqalishi, har qanday darajadagi epidemik jarayonning

---

6
kechishini o‘rganadi. Vabo, o‘lat, chinchechak, toshmali terlama,
bezgak kabi kasalliklar keskin pasayib ketishi yoki tugatilishi, griðp,
epidemik gepatit, arbovirusli infeksiyalar, mikozlar, orttirilgan
immuntanqislik sindromi kabi yuqumli kasalliklarning oldini olish,
ularga qarshi kurashni kuchaytirishga o‘tilishidandir.
Mak Man, Pyu va Iðsenning 1965-yilda rus tiliga o‘girilgan
«Yuqumli kasalliklarni o‘rganishda epidemiologiya uslublarini
qo‘llash» kitobida epidemiologiya — kasalliklar tarqalishi va
omillarini aniqlashtiruvchi fan, deb ta’rif berilgan. Bunda rak,
giðertoniya, anemiya, psixozlar va boshqalar ham hisobga olingan.
1960-yili Praga shahrida bo‘lib o‘tgan epidemiologlarning xalqaro
anjumanida epidemiologiya fanining qoidasi qabul qilindi. U alo-
hida tibbiyot fani bo‘lib, odamlar orasida yuqumli kasalliklarning
kelib chiqish sabablarini tekshiruvchi va olingan ma’lumotlarga
ko‘ra, ushbu kasalliklarga qarshi kurashish, profilaktika qilishi uchun
qo‘llash bilan shug‘ullanuvchi fan, deb e’tirof etildi.
1.1.1. EPIDEMIOLOGIYA FANINING QISQACHA TARIXI
Hozirgi zamon tushunchasiga ko‘ra, epidemiologiya nisbatan
yosh fan hisoblanadi. Shunga qaramasdan, epidemiologiya fanining
ildizi qadim-qadimdan ma’lum bo‘lib, har qanday epidemik
kasallik paydo bo‘lsa, avvalo, uning oldini olish masalasi birinchi
darajali ahamiyatga ega bo‘lar edi.
Yuqumli kasalliklar to‘g‘risidagi ilk bor uncha aniq bo‘lmagan
tushunchalar eramizdan avvalgi 4000—3000-yillarda paydo
bo‘lgan, eramizdan avvalgi 3730—3710-yillarda Misrda papirusdan
topilgan xastalik belgilari, hozirgi kundagi chinchechak kasalligiga
mos keladi.
Epidemik jarayonning rivojlanish evolutsiyasi — «yuqumlilik»
to‘g‘risidagi tushunchalarning paydo bo‘lishi. Bunda kasallik
bemordan yoki uning ashyolaridan o‘tishi xarakterlidir. «Yuqumli
kasallik» to‘g‘risidagi ma’lumotlar diniy xarakterga ega bo‘lgan va
epidemiya «xudoning jazosi», deb qaralgan holda unga qarshi
kurashishning iloji yo‘q, deb tushuntirilgan.
Ko‘pgina yuqumli kasalliklar to‘g‘risidagi ma’lumotlar, ya’ni
ularni kelib chiqishi, tarqalishi, o‘tish yo‘llari haqida buyuk yunon
mutafakkiri Giðpokratning «Havo, suv va iqlim» asarida va «Epi-
demiya» kitobida berilgan. Bunday ma’lumotlar qadimgi Rim

---

7
olimlari Fukidid, Lukretsiy asarlarida ham keltirilgan, keyingi
davr — O‘rta asrda yuqumli kasalliklar avj olib rivojlangan bo‘lsa-
da, ammo epidemiya to‘g‘risida qo‘shimcha ma’lumotlar ber-
maydi.
Yuksalish davri, fan va madaniyatning rivojlanishi, yuqumli
kasalliklar to‘g‘risida ko‘pgina tushunchalar berib, ularning asosiy
sabablari to‘g‘risida qo‘shimcha ma’lumotlar paydo bo‘ldi. Shu
davrning ko‘zga ko‘ringan shifokori italiyalik Jiralomo Frakastro
o‘zining «Kontagiyalar, kontagioz kasalliklar va ularning davosi»
asarida epidemik kasalliklarni rivojlanishi to‘g‘risidagi birinchi
ilmiy nazariyani yaratishga harakat qildi. Bu kitobda u qator
yuqumli kasalliklar (chechak, o‘lat, qizamiq, quturish va h.k.)ni
tirik mavjudotlar keltirib chiqarishi to‘g‘risida olamshumul taklifni
kiritdi va uni bemorning o‘zidan, ashyolaridan va hattoki, havo
orqali o‘tishini ham ko‘rsatib berdi.
Keyinchalik sanoat revolutsiyasi davrida, ya’ni XVI—XVIII
asrlarda tabiiy fanlarning rivojlanishi epidemiologiya fanini alohida
tibbiyot fani bo‘lib ajralib chiqishiga ta’sir ko‘rsatdi. Bu davrda
yangi fanlarning rivojlanishi uchun qulay shart-sharoitlar paydo
bo‘ldi. Masalan, bakteriologiya fanining rivojlanishi tibbiyot
fanlarining yuqori darajada rivojlanishini, shuningdek, yuqumli
kasalliklarga qarshi kurashni ta’minladi.
Shu davrdagi olimlar o‘rtasida qarama-qarshi tushunchalarga
ega bo‘lgan ikki oqim mavjud edi. Birinchi oqim — yuqumli
kasalliklarning rivojlanishini «epidemik konstitutsiya» deb, at-
mosfera iqlimining o‘zgarishi bilan bog‘laydi. Ikkinchi oqim
«kontagiozlar» deb atalib, yuqumli kasalliklar rivojlanishida jonli
mavjudotlar sabab bo‘lgan holda bemor organizmida rivojlanib,
keyin tashqi muhitga tushishi ta’kidlanadi.
Ingliz olimi Jenner tomonidan chechakning oldini olish uchun
odamlarda o‘tkazgan emlash jarayoni epidemiologiya fanining
rivojlanishida muhim tadbir bo‘ldi. Jenner tajribalari jahonshumul
ahamiyatga ega bo‘ldi va u tanlagan yo‘l to‘g‘ri ekani hamda
yuqumlilikni boshlanishi asosida nima yotishini isbot qildi.
Shunga qaramasdan, yuqumlilikning rivojlanishi, kelib chiqishi
XIX asrning ikkinchi yarmida bakteriologiya fanini yuzaga kelishi
bilan bog‘liqdir. Bu fanning rivojlanishiga L. Paster, I. I. Mechnikov,
R. Kox, D. I. Ivanovskiylar katta hissa qo‘shishgan.

---

8
1864—1867-yillarda Odessa va Peterburgda birinchi dezinfeksiya
stansiyasi ish boshladi, uning tajribasi boshqa shaharlarda kengay-
tirildi. I.I. Mechnikov va N.F. Gameley yordamida 1881-yil Odessada
antirabik vaksina ishlab chiqaradigan va qo‘llaydigan birinchi
laboratoriya tashkil qilindi. Keyinchalik shunga o‘xshash laboratoriya
«Paster stansiyalari» nomi bilan Moskva, Peterburg, Samara va
boshqa shaharlarda ish boshladi.
1913-yili Batumida shifokorlar tomonidan to‘plangan mablag‘
asosida bezgak kasalligiga qarshi stansiya ochildi. D.K. Zabolotniy
tashkilotchiligi asosida 1922-yilda birinchi epidemiologiya kafed-
rasi ochildi. 1927-yilda «Epidemiologiya bo‘yicha qo‘llanma» tay-
yorlandi.
Epidemiyaga qarshi kurashish xizmatini rivojlantirishda A.N. Su-
sin, N.A. Semashko, Z.P. Solovyov, M.I. Barsukov, Baneskin,
O. M. Murtazoyev, M.Q. Usmonov, I.H. Mamatqulovlar katta hissa
qo‘shishgan.
1.1.2. O‘RTA OSIYODA EPIDEMIOLOGIYA FANINING
PAYDO BO‘LISHI VA RIVOJLANISHI
O‘rta Osiyoda epidemiologiyaning rivojlanishi o‘ziga xos tarixga
ega. Qadimgi davrlardan odamlarda kasallikning kelib chiqishi
to‘g‘risida yetarli tushuncha bo‘lmaganligi sababli u empirik holdagi
xalq tabobati bo‘lgan. Lekin ko‘pchilik aholida xalq tabobati
(tabiblar, doyalar, kinnachilar va hokazo) yordamida davolash,
asosan, kasallik emas, balki kasallik belgilariga qarshi qaratilgan
edi. Keyingi davrlarda O‘rta Osiyoda boshqa fanlar qatorida tibbiyot
fanining rivojlanishi kuzatildi. Buning sababi, bir tomondan, aholi
iqtisodiyoti va madaniyatining yuksalishi bo‘lsa, ikkinchi tomondan
ko‘p shaharlar orqali savdo karvonlarining Buyuk Iðak yo‘li orqali
o‘tishi bo‘lgan.
Bunday ma’lumotlar qadimgi O‘rta Osiyo xalqlarining tibbiyot
haqidagi birinchi yozma manbayi «Avesto» kitobida o‘z aksini
topdi. O.A. Abdullayevning ta’kidlashicha, bu kitobning vatani
qadimgi Xorazmdir. «Avesto» zardushtiylarning muqaddas diniy
kitobi bo‘lib, unda asosan, diniy aqidalar, odamlarning yashash
qoidalari, falsafiy masalalar hamda tibbiyotga oid fikrlar bayon
etilgan. Òibbiyotga oid qismida inson tanasining tuzilishi, tomirlar,
ba’zi kasalliklar va ularning davosi haqida ma’lumot berilgan.

---

9
Kitobda gigiyena masalalariga ham alohida ahamiyat berilgan.
Chunonchi, «Avesto» yer, havo va suvni muqaddas bilib, uni
iflos qilishni man etgan. Mazkur kitobda bir qancha kasalliklarning
hayvonlardan yuqishi to‘g‘risida va bunday bemorlarni davolashda
tabiblar ehtiyot bo‘lishlari kerakligi bayon etilgan. Bu davrda bemor
bilan muloqotda bo‘lganda, kasallik yuqishi mumkinligi va xastalik
organizmga turli yo‘llar — og‘iz, burun, quloq, ko‘z va jinsiy
organlar orqali kirishi ma’lum bo‘lgan. «Avesto» kitobida
kasallikning oldini olishga muhim o‘rin berilib, «Kasallik senga
tegmasdan oldin uni uzib tashla», deb ta’kidlangan.
Qadimiy davrlardan Xorazmda chechak o‘ta xavfli kasallik
hisoblangan. Bemor o‘lmay tirik qolgan taqdirda ham kasallikning
asoratlari qolgan. O‘sha paytdayoq bu kasallikdan qanday saqlanish
kerakligini odamlar bilishgan. Kasallikni boshidan yengil kechirgan
kishining ko‘ylagini sog‘lom kishiga kiydirishgan va chechak
yarasining qobiqlarini bemor kishiga yedirishgan.
X asr o‘rtalarida Xorazm shohi Ma’mun tomonidan «Maskani
fazilat» — «Akademiya» tuzilgan. Bu akademiyaga o‘sha davrning
yetuk olimlari Abu Rayhon Beruniy, Abu Sahl Masixiylar
boshchilik qilishgan. 1002-yilda Xorazmga kelgan yosh Ibn Sino
ustozi Abu Sahl Masixiyning qo‘l ostida tibbiyotni o‘rganishni
davom ettiradi. Bu davr Abu Ali ibn Sinoning ilmiy hayotida eng
serqirra va samarali bo‘lgan. Buyuk olimning ilmiy asarlari arab,
lotin, fransuz, nemis tillariga tarjima qilinib, XV asrda qariyb,
20 dan ortiq ilmiy qo‘lyozmalari bir qator Yevropa mamlakatlari,
jumladan, 1472-yilda Italiyada nashr etilgan edi.
O‘zining dunyoga mashhur «Kitob al-qonun fit tib» («Òib
qonunlari») asarida Ibn Sino kasalliklarni keltiruvchi asosiy
sabablar, kasallik qo‘zg‘atuvchi omillar, xastalik alomatlari va
ularning oldini olish haqida o‘z fikrlarini bildirgan. Jumladan, shu
asarda Ibn Sino «vabo isitmasi» — infeksion kasalliklarning ko‘zga
ko‘rinmas qo‘zg‘atuvchilari haqida dastlabki ma’lumotni bergan.
Abu Ali ibn Sino mikrobiologiya fani paydo bo‘lishidan ko‘p asrlar
ilgari o‘zining «Òib qonunlari» kitobida yuqumli kasalliklarning
paydo bo‘lishida ifloslangan suv va havoning ahamiyatini ta’riflab
o‘tgan. U kasallikning oldini olish uchun suvni qaynatib yoki filtrlab
ichish kerakligini ta’kidlaydi. Gigiyena qoidalariga rioya qilish juda
muhim ekanligini alohida ko‘rsatadi.

---

10
Ibn Sino nodir asarlar muallifi, buyuk olim bo‘lib qolmasdan,
bir qator iqtidorli, dunyoga mashhur olimlarning ustozi ham edi.
Uning shogirdlaridan Sharafuddin Abu Abdulla Muhammad ibn
Yusuf Ilaqi, Abu Sodiq Muttabbib va Ismoil Jurjoniylar o‘z
zamonasining yetuk olimlari bo‘lib yetishdilar.
XVII asr o‘rtalaridan XVIII asrgacha bo‘lgan davr mobaynida
Fransiya, Belgiya, Gollandiya va boshqa bir qator Yevropa
universitetlarining tibbiyot kafedralarida Ibn Sinoning «Òib qonun-
lari» asari asosida ta’lim berilar edi. Yevropa tibbiyot ilmiga Ibn
Sino qo‘shgan hissa benihoya kattadir. Taniqli amerikalik olim
Gilford Xavzerning «Òibbiyot olamining otasi Giðpokrat bo‘lsa,
bu olamning quyoshi Ibn Sinodir» iborasi Ibn Sino faoliyatiga
berilgan yuksak bahodir.
Sharqning e’tiborga loyiq allomalaridan biri Abu Bakr
Muhammad ibn Zakariyo ar-Roziydir (865—925). U Xuroson
shahrida tavallud topib, tabib At-Òabariy va faylasuf al-Balxiylar
shogirdi edi. Ar-Roziyning tibbiyot va ayniqsa, jarrohlik sohasiga
bag‘ishlangan asarlari («Al-Xavi», «Kitob al-tib al-Mansuri»)
ma’lum bo‘lib, Yevropa olimlari orasida e’tibor topgan. Asarlaridagi
o‘t qopchasi, buyrak toshlari, bavosir va jarrohlik muolajalari
haqidagi ma’lumotlar, ayniqsa, diqqatga sazovordir. Olimning
«Kitob al-tib al-Mansuri» asari tibbiyotning barcha sohalarini
qamragan bo‘lib, anatomiya, mijoz, ovqat va dori-darmonlar,
gigiyena, sog‘lom turmush tarzi, jarrohlik, toksikologiya, pato-
logiya, isitma turlari va uning kelib chiqishi haqida ma’lumotlar
beruvchi bo‘limlarni o‘z ichiga olgan. Ar-Roziyning tibbiyot soha-
sidagi e’tiborli ishlari uning chinchechak, ko‘kyo‘tal haqidagi
asarlarida o‘z ifodasini topdi. Bu asarlarda olim birinchi marta
chechak kasalligining oldini olish uchun sog‘lom kishilarni bemor-
larning chechak pufakchalaridan olingan suyuqlik bilan emlash
haqida yozgan.
O‘rta asrlarda yashab o‘tgan ko‘plab olimlarning asarlarida
yuqumli kasalliklarning kelib chiqishida va tarqalishida kontagionistik
qarashlar aniq ko‘rina boshlandi. XI asrda yashab o‘tgan Sharqning
buyuk olimi, shoir, matematik Umar Xayyom o‘z asarlarida kasallik
yuqishida tuproq, chang zarrachalarining ahamiyatini ko‘rsatib
o‘tdi. Uyg‘onish davrida Sharq olimlarining namoyandalaridan
Abu Nasr ibn Muhammad Forobiy (873—950) o‘zining «Nazariy
va amaliy tibbiyot» kitobida insoniylik jamiyatida yuzaga keluvchi

---

11
kasalliklar tabiati va ularning oldini olish borasida qimmatli fikrlarni
aytgan edi. Olimning asarlari bilan mukammal tanishgan Leonardo
da Vinchi, Koperniklar Abu Nasr ibn Muhammad Forobiyni
«Sharq Aflotuni» deb atashgan va uni Aflotundan keyin ikkinchi
ustoz, deb bilishgan.
XX asrga kelib, bu fikr ilmiy jihatdan asoslandi. Londondagi
laboratoriyalardan birida xonadagi chang tarkibi tekshirilganda,
bu changning 90 % odam terisining juda mayda zarrachalaridan
iborat ekanligi aniqlandi. Keyingi tekshirishlarda sog‘lom kishining
teri qoplamlaridan bir kunda bir necha million mayda mikroskopik
zarrachalar ajralib turishi aniqlandi.
XIX asrda Òurkistonga rus savdogarlari va zavod egalari bilan
birga ilg‘or ziyolilar ham kela boshladi. Ular orasida yirik rus
shifokorlaridan P.F. Borovskiy, L.M. Isayev va boshqalar bor edi.
Bu olimlar Òurkiston o‘lkasida yuqumli kasalliklarga qarshi kurashga
o‘zlarining ilmiy kashfiyotlari bilan ulkan hissa qo‘shdilar. Òoshkent
gospitallaridan birida harbiy shifokor bo‘lib ishlagan P.F. Borovskiy
teri leyshmaniozining chaqiruvchilaridan birinchi bo‘lib o‘lgan
askarning talog‘idan aniqlab topdi va bu kasallik to‘g‘risidagi
ma’lumotlarni batafsil yoritib berdi. O‘rta Osiyoda rishta kasalligining
rivojlanishi bosqichlarini birinchi bo‘lib, 1868-yilda sayyoh va
zoolog olim A.P. Fedchenko bayon etgan.
Rishta — drakunkuloz, deb nomlangan kasallik Eron, Hin-
diston, Afrikadagi issiq iqlimli mamlakatlarda keng tarqalgan edi.
Mamlakatimizda bunday joylardan biri sifatida Buxoro viloyati
hisoblanar edi. A.P. Fedchenko tomonidan rishta lichinkalari
sichqon va odam organizmida rivojlanish davrining aniqlanishi
amaliy jihatdan katta ahamiyatga ega bo‘ldi. Uning fikricha, rishta-
ning epidemiologik zanjiri quyidagidan iborat: odam — definitiv
xo‘jayin, siklop esa, oraliq xo‘jayin. Sikloplar rishta lichinkalari
bilan zaharlanib, bemor odamga kasallik zararlangan suv orqali
yuqadi. Sog‘lom odamlar esa, qaynatilmagan suvni ichganlarida
rishta bilan kasallanishgan.
O‘zbekistonda bezgak kasalligi, bir qator parazitar kasalliklar,
jumladan, rishta, leyshmaniozlar, ichterlamalarga qarshi kurashdagi
ulkan muvaffaqiyatlar L.M. Isayev, P.F. Borovskiy, N.I. Xodukin,
I.A.Kassirskiylarning nomi bilan bog‘liqdir.
L.M. Isayev O‘zbekistonda tropik kasalliklarga qarshi kurash
chora-tadbirlarini taklif etdi va bu ishlarga o‘zi boshchilik qildi. U
O‘rta Osiyoda birinchi ilmiy tekshirish markazini tashkil etdi. O‘rta

---

12
Osiyo dorilfununi tarkibidan ajralib chiqqan Òoshkent tibbiyot
institutida 1935-yilda epidemiologiya kafedrasi ochildi. Bu
kafedraning birinchi mudiri, professor A.V. Georgiyevskiy edi.
Kafedra tashkil qilingunga qadar, 1930-yildan boshlab sanitariya
va gigiyena fakulteti talabalari uchun epidemiologiya fani mikro-
biologiya bilan birga o‘qitilardi. Bu paytda epidemiologiyadan
ma’ruzalarni professor A.D. Grekov, P.F. Samsonov, M.N. Sosh-
nikovalar o‘qishgan. Hozirgi davrda yirik olimlardan I.K. Musa-
boyev, Sh.X. Xo‘jayev, Ò.X. Najmiddinov, Z.K. Karimov,
P.M. Lerner, I.H. Mamatqulov, M.Q. Usmonov, O. M. Murtazoyev
va boshqalar yuqumli kasalliklarga qarshi kurashda samarali ish-
larni bajarish bilan birga epidemiologiya fanining rivojlanishiga
katta hissa qo‘shib kelishmoqda.
1.1.3. EPIDEMIOLOGIYANING BOSHQA TIBBIYOT
FANLARI BILAN ALOQASI
Epidemiologiya o‘z oldiga qo‘ygan vazifalarni bajarishda qator
tibbiyot fanlari bilan yaqindan aloqada bo‘ladi. Òibbiyot fanlaridan,
ayniqsa, mikrobiologiya, parazitologiya, immunologiya, bio-
logiya, patofiziologiya, gigiyena va yuqumli kasalliklar klinikasi
epidemiologiyaga yaqin turadi.
Mikrobiologiya tekshirish usullari ko‘plab yuqumli kasalliklar
etiologiyasini o‘rganish va bu ma’lumotlardan kasallikka to‘g‘ri
tashxis qo‘yishda foydalanish bilan birga bir qancha nazariy va
amaliy masalalarni hal qilishda qo‘llaniladi. Masalan, sog‘lom
bakteriya tashuvchilarni aniqlashda, suv va boshqa oziq-ovqat
mahsulotlarining epidemiologik rolini aniqlashda, yuqumli kasal-
liklar tarqalishida hayvonlarning ahamiyatini o‘rganishda mik-
robiologik usullardan foydalaniladi.
Keyingi paytda mikrobiologiya va epidemiologiyaning tekshirish
usullarini birgalikda qo‘llagan holda epidemiologiya fanining yangi
bir bo‘limi — molekular epidemiologiya vujudga keldi. Molekular
epidemiologiya populatsiyalarning molekular qayta tuzilishi, ya’ni
epidemiya darakchilarining paydo bo‘lish yo‘llarini o‘rganadi.
Bundan tashqari, molekular epidemiologiyaning vazifalariga
kasallik qo‘zg‘atuvchilarning tarqalishini kuzatib borish usullarini
ishlab chiqish ham kiradi. Epidemiologiyada yangi yo‘nalishning
paydo bo‘lishiga bir qator sharoitlar sabab bo‘ldi. Birinchidan,
kasalliklar profilaktikasida ommaviy tekshirishlarning ahamiyati

---

13
benihoya oshdi. Ikkinchidan, populatsiyalar orasida genlarning
taqsimlanishini va genotiðik belgilarni o‘rganish uchun imkon
yaratuvchi molekular biologiya jadallik bilan rivojlandi. Uchinchidan,
epidemik jarayonning ichki rivojlanishini o‘rganuvchi epidemio-
logiyaning yangi nazariy konsepsiyasi vujudga keldi.
Epidemiologiyaning zamonaviy nazariy bilimlar majmuasi —
to‘g‘ridan to‘g‘ri payqash qiyin bo‘lgan holatlarni oldindan ayta
bilish va tahlil qilish imkoniyatlarini beradi. Olingan natijalar ilmiy
laboratoriyalarda tasdiqlanishini talab qiladi. Molekular epi-
demiologik tahlil — kasallanishni chuqur tahlil qilish bilan
birgalikda epidemiologik tekshirish usulining asosini tashkil etadi.
Molekular epidemiologiya patogen mikroorganizmlar ge-
netikasi bilan uzviy bog‘liq. Parazitologiya, gelmintologiya tibbiy
entomologiya va tibbiy zoologiya bilan birgalikda bir qator
nobakterial yuqumli kasalliklar (bezgak, qichima, gijja kasalliklari
va boshq.) qo‘zg‘atuvchilarini o‘rganish bilan birga bir qancha
yuqumli kasallik tashuvchilarini (pashshalar, bitlar), odamlar
uchun yuqumli bo‘lgan kasalliklarni tabiatda saqlab turuvchi
kemiruvchi hamda yirtqich hayvonlarni o‘rganishda katta hissa
qo‘shdi. Immunologiya — mikrobiologiya fanidan mustaqil ravishda
ajralib chiqib, organizmda infeksiyaga javob tariqasida bo‘ladigan
o‘zgarishlarni o‘rganuvchi fanga aylandi. Immunologiyaning
yutuqlaridan epidemiologiyada yuqumli kasalliklar diagnostikasi
va maxsus profilaktikasi uchun foydalaniladi.
Yuqumli kasalliklar klinikasi kasalni zamonaviy usullar bilan
tekshirib, o‘z vaqtida va to‘g‘ri tashxis qo‘yishni ta’minlaydi. O‘z
vaqtida va to‘g‘ri qo‘yilgan tashxis ba’zi hollarda epidemiyaga qarshi
kurashda hal qiluvchi ahamiyatga ega. Masalan, o‘pka o‘latiga o‘z
vaqtida tashxis qo‘yilsa, infeksiya o‘chog‘ini oson bartaraf qilish
mumkin. Aks holda, bu infeksiya tarqalib, noxush oqibatlarga olib
kelish ehtimoli bor.
Yuqumli kasalliklar klinikasi (kasalxona o‘rinlari)dan foyda-
langan holda bemorlarni alohida qo‘yish epidemiyaga qarshi kurashda
muhim ahamiyatga ega. Bundan tashqari, yuqumli kasalliklarning
klinik kechishi va patogenezi haqidagi ma’lumotlar kasallikning
tarqalishi to‘g‘risida muhim axborotlar olishni ta’minlaydi.
Yuqorida qayd qilib o‘tilgan uch fan — epidemiologiya,
mikrobiologiya va yuqumli kasalliklar klinikasi — infeksiya va
infeksion kasalliklar to‘g‘risidagi ta’limotning negizlari hisoblanadi.

---

14
Epidemiyalarga qarshi kurash amaliyoti va nazariyasida yuqoridagi
uch fandan bir butun kompleks sifatida foydalanilganda, samarali
natijalarga erishish mumkin.
Yuqumli kasalliklar muammosi bilan boshqa bir qator tibbiyot
fanlari shug‘ullanadi. Masalan, tibbiy statistikaning asosiy qismini
yuqumli kasalliklar statistikasi tashkil qiladi. Gigiyenaning barcha
bo‘limlari, xususan, kommunal gigiyena, ovqatlanish gigiyenasi,
bolalar gigiyenasi, mehnat gigiyenasi va boshqalarning tarkibiga
yuqumli kasalliklar epidemiologiyasi muhim tarkibiy qism sifatida
kiradi. Bundan tashqari, barcha boshqa klinik fanlar ham epi-
demiologiya bilan u yoki bu darajada bog‘liq bo‘ladi. Masalan,
oftalmologiyada traxoma muammosi, teri-tanosil kasalliklari
klinikasida tanosil kasalliklari muammosi va boshqalar fikrimizni
tasdiqlaydi.
Shunday qilib, epidemiologiyaning fan jihatdan shakllanishi,
ravnaq topish jarayonlari, uning faqat yuqumli kasalliklar klinikasi
bilangina emas, balki barcha klinik tibbiyot sohalari (terapiya,
xirurgiya, dermatologiya, oftalmologiya, nevrologiya) bilan uzviy
bog‘liqligini isbot etadi.
1.1.4. EPIDEMIOLOGIK TEKSHIRISH USULLARI
Epidemik jarayon shunday bir murakkab jarayonki, uni hech
qachon bir uslub bilan o‘rganib bo‘lmaydi. Epidemik jarayon
chuqur ilmiy tahlil qilish uchun bir vaqtning o‘zida bir necha
uslubni qo‘llashga to‘g‘ri keladi. Epidemiologiyaning usullari:
epidemiologik tekshirish (kuzatish) tarixiy, statistik, mikrobio-
logik, immunologik, eksperimental, analitik, shuningdek, epi-
demiologiya bilan uzviylashib ketgan fanlarning uslublari kiradi.
Profilaktik tibbiyotning asosini aholi har xil tabaqalari, guruh-
lari o‘rtasida tarqalgan va tarqalish ehtimoli yuqori bo‘lgan ka-
salliklarning tarqalish hamda rivojlanish qonuniyatini o‘rga-
nuvchi usul, bu — epidemiologik tekshirish usullari hisoblanadi.
Epidemiologik tashxis qo‘yishda epidemik jarayonning ko‘p-
gina belgilari (kasallikning tarqalish vaqti, yil fasllari bilan bog‘-
liqligi, aholining turli qatlamlarida turlicha bo‘lishligi, respublika-
miz hududlarida tarqalish ko‘rsatkichlarining bir xil emasligi)
katta ahamiyatga ega.
Epidemiologik tekshirish uslubi — epidemiologiyaning maxsus
uslubi hisoblanadi. U yakka uchraydigan yuqumli kasalliklarni ham,

---

15
guruh bo‘lib uchraydigan kasalliklarni ham tekshirish uchun
qo‘llaniladi. Faqat epidemiologik tekshirish usuli yuqumli kasal-
liklarning sababini aniqlaydi, ayrim omillar o‘rnini tushuntiradi,
u yoki bu sharoit epidemik jarayonning rivojlanishiga ta’sirini
aniqlab beradi.
Òarixiy uslub — epidemik jarayonlarni u yoki bu davrda, u
yoki bu sharoitda tarqalishini o‘rganadi. Buning natijasida qayerda,
qachon, qaysi kasallikning epidemik ko‘rinishlari uchraganligini
aniqlashimiz mumkin.
Statistik uslub — epidemik kasalliklar to‘g‘risidagi ma’lu-
motlarni to‘plash, statistik tahlil qilish, jadval ko‘rinishiga kelti-
rish. Bu uslub omillar to‘g‘risida sonli ma’lumotlar berishga asos-
langan.
Mikrobiologik uslub yordamida kasallik chaqiruvchining ajralish
mexanizmi, tashqi muhitga tushishining intensivligi va barqarorligi
aniqlanadi.
Immunologik uslub — aholining immun holatini aniqlashga
imkon beradi. Kishilarning qaysi kasalliklarga ko‘proq beriluv-
chanligi aniqlanadi. Shuningdek, emlanish sifati, vaksinalarni
ta’sirchanligi ham aniqlanadi.
Eksperimental uslubdan — epidemiologiyadagi ayrim qiyin
muammolarni yechishda foydalaniladi. Masalan, epidemiya
tarqalishining rivojlanish intensivligini aniqlash, emlash uchun
ishlatiladigan moddaning va dezinfeksiya eritmalarining sama-
radorligini aniqlash uchun qo‘llaniladi.
Òaqqoslash uslubi — ikki yoki undan ortiq kasalliklar bir
xil qonuniyat asosida tarqaladigan bo‘lsa, shu kasalliklardan
birortasini shifokor batafsil o‘rganib, shu kasallik tarqalishiga
sabab bo‘lgan omillar va shart-sharoitlarni aniqlagandan so‘ng,
taqqoslanayotgan boshqa kasalliklar tarqalishiga ham shu sabablar
va shart-sharoitlar ta’sir qilgan, deb xulosa qilishi mumkin.
Analitik epidemiologiya — kasallikning paydo bo‘lishi va
tarqalishiga sabab bo‘lgan, deb ehtimol qilingan sabablar, manbalar
bilan epidemiologik jarayon o‘rtasidagi o‘zaro bog‘liqlikni o‘r-
ganuvchi usul. Bu usul yordamida ehtimol etilgan sabablarni
aniq yoki noaniq ekanligiga baho beriladi.
Analitik epidemiologiya quyidagi usullarga bo‘linadi:
— «tasodif nazorat» tekshiruv usuli;
— kogort tekshiruv usuli.

---

16
1.1.5. EPIDEMIOLOGIK TAHLIL
Epidemiologik tahlil — epidemik jarayonni bilish uchun maxsus
dastur asosida to‘plangan epidemiologik ma’lumotlarni o‘zaro
taqqoslab, epidemik jarayonning mohiyatini tushunib yetishga
asoslanadi.
Epidemiologik tahlilning quyidagi turlari mavjud:
a) prognostik epidemiologik tahlil (epidemiologik razvedka),
ma’lumotlar asosida epidemik jarayonning rivojlanishini oldindan
aniqlab berish uchun qilinadigan tahlil;
b) tezkor yoki kundalik epidemiologik tahlil;
d) retrospektiv tahlil — bu o‘tgan davr mobaynida aholining
ma’lum guruhlari o‘rtasida tarqalgan kasalliklarning strukturasini,
tarqalganlik darajasini, shu kasallikning tarqalish dinamikasi, uning
kelib chiqishi va tarqalishiga sabab bo‘lgan shart-sharoitlarni
o‘rganib, shu ma’lumotlar asosida kasallikka qarshi kurash chora-
tadbirlarini ishlab chiqishga asoslangan tahlil.
Epidemiologik tahlil o‘tkazishning asosiy maqsadi: epidemik
jarayonning yuzaga kelishiga sabab bo‘lgan va shu jarayonning
rivojlanishiga ta’sir ko‘rsatgan shart-sharoitlarni o‘rganish, kasal-
likka qarshi kurash maqsadida qo‘llanilgan tadbirlar natijasida baho
berish va bundan keyingi davrda qo‘llaniladigan chora-tadbirlarni
rejalashtirishdir.
Epidemiologik tahlil natijasida quyidagi masalalar hal etilishi
kerak:
a) biror vaqtga, muayyan sharoitga va kasallikning epidemik
jarayoniga xos bo‘lgan belgilarni aniqlash;
b) epidemik jarayonning paydo bo‘lishi va rivojlanishiga ta’sir
etuvchi omillarni aniqlash;
d) kasalliklarga qarshi qo‘llaniladigan chora-tadbirlarni ba-
holash va shu tadbirlarning epidemik jarayoniga ko‘rsatgan ta’sirini
aniqlash.
Epidemiologik tahlilning uch asosiy qismi mavjud:
1. Epidemiologik semiotika — epidemik jarayonni o‘rganuvchi
ta’limotning bir qismi bo‘lib, epidemik jarayonni o‘ziga xos belgilari
asosida o‘rganadi. Epidemiologik tahlil qilishda epidemik jarayon-
ning quyidagi belgilari hisobga olinadi:
• 
aholi guruhlari o‘rtasida kasallikning tarqalish tezligi;

---

17
• 
har xil hududlarda kasallikning bir tekisda tarqalmasligi;
• 
kasallik tarqalishining gigiyena va yoshga bog‘liqligi;
• 
kasallik tarqalishining yil fasllariga bog‘liqligi;
• 
aholining har xil tabaqalari o‘rtasida kasallikning turi bo‘yicha
taqsimlanishi.
Bu belgilardan tashqari, epidemiologik tahlil qilishda demografik
ma’lumotlar, laboratoriya tekshiruvlar natijasi, tahlil qilinayotgan
joyning holati haqidagi ma’lumotlar, shu joydagi hayvonlar
o‘rtasida kasallikning tarqalish darajasi va shu kabi ma’lumotlar
katta ahamiyatga ega.
2. Diagnostik texnika — bu epidemik jarayonning o‘ziga xos
belgilarini aniqlashda qo‘llaniladigan texnikaviy asbob-uskunalar,
har xil tekshirish yo‘llari va usullari yig‘indisidir.
Epidemiologik tahlil qilishda mutlaq, intensiv, nisbiy va
ko‘rgazmali ko‘rsatkichlardan foydalaniladi. Bundan tashqari,
bemorlarni, sog‘lom kishilarni va atrof-muhitdagi har xil buyum-
larni laboratoriya yo‘li bilan tekshirish usullari ham qo‘llaniladi.
3. Epidemiologik tashxis haqida aniq fikrga kelish. Epidemiolog
o‘zining kasbiy bilimlariga, dialektik va formal mantiq usullariga
asoslanib, epidemiologik tahlil uchun to‘plangan ma’lumotlarni
o‘zaro solishtirib, shu kasallikning kelib chiqishi va tarqalish
sabablari borasidagi ilmiy farazni shakllantiradi va bu farazning
nechog‘li to‘g‘ri ekanligini isbotlash uchun shu kasallikning
epidemik jarayoni ilmiy jihatdan asoslangan ma’lumotlar bilan
qanchalik muvofiq tushishini tekshirib ko‘radi va nihoyat, epi-
demiologik tashxisga oid aniq xulosa chiqaradi.
Epidemiologik tashxis qo‘yish uchun o‘rganilishi lozim bo‘lgan
hujjatlar:
a) kasallik o‘chog‘ida o‘tkazilgan epidemiologik tekshiruv
haqidagi kartalar va aktlar;
b) aholi yashaydigan joyning va o‘sha joydagi korxonalarning
sanitariya ahvoli haqida ma’lumot;
d) yuqumli kasalliklar hisobga olinadigan daftarlar;
e) dispanser nazorati uchun ishlatiladigan hujjatlar;
f) profilaktik emlash haqidagi ma’lumotlar yoziladigan karta;
g) kasallik tarixi va ambulatoriya kartalari;
h) yuqumli kasalliklarni ro‘yxatga olish daftari;
i) bakteriologik va sanitariya-bakteriologik tekshiruv natijalari;
j) immunologik (allergik) tekshiruvlar natijalari;
k) zoologik va boshqa tekshiruvlarga oid ma’lumotlar.

---

18
Epidemiologik tashxis o‘tkazish bosqichlari. Epidemiologik tashxis
dastlab uning mohiyatini, maqsadini va hal etiladigan masalalarni
aniqlab olishdan boshlanadi. Keyinchalik epidemiologik tahlil
o‘tkazish dasturi va qilinadigan ishlar hajmi aniqlanadi.
Epidemiologik tashxisning navbatdagi bosqichi. Bu kerakli
ma’lumotlarni to‘plash bo‘lib, buning uchun maxsus jadvallar
tayyorlanib, ularga kerakli ma’lumotlar yoziladi, va bu ma’lu-
motlarni keyinchalik guruhlarga ajratib statistika nuqtayi nazaridan
qayta ishlanadi hamda shu ma’lumotlar asosida diagrammalar
tayyorlanadi. Epidemiologik tashxisning keyingi bosqichi,
to‘plangan ma’lumotlar asosida fikr yuritib, epidemik jarayonga
xos bo‘lgan belgilarni aniqlash, shu kasallik kelib chiqishi va
tarqalishidagi asosiy sabablar haqidagi ilmiy farazni shakllantirish
hamda shu ma’lumotlarga asoslanib, kasallikning kelajakda qay
darajada uchrashini oldindan aytib berishdan iborat.
1.2. Epidemik jarayon haqida tushuncha
1.2.1. EPIDEMIK JARAYONNING ICHIDAN BOSHQARILISHI
Epidemik jarayonning biologik asosi parazitar sistemadir.
Òashkiliy tuzilish darajasi bo‘yicha parazitar sistema biosenotik
sistemalarga taalluqlidir. Òuzilishning barcha darajalaridagi bio-
sistemalar o‘z-o‘zidan boshqariluvchi sistemalardir. Parazitar
sistemalarning o‘z-o‘zidan boshqarilishi to‘g‘risidagi nazariya,
ushbu mexanizmni ochib beradi.
1970—1980-yillarga kelib, V.D. Belyakov va uning xodimlari
antroponoozni o‘rganishda birinchi marta epidemik jarayonning
ichidan boshqarilishini tasvirladilar. Parazitar sistemaning o‘z-
o‘zidan boshqarilishi to‘g‘risidagi nazariy va amaliy ma’lumotlar
nazariy epidemiologiya uchun katta ahamiyatga ega. Bu nazariyaning
ahamiyatini quyidagicha ta’riflash mumkin:
1. Parazit va xo‘jayin populatsiyalarining bir-biriga munosabati
belgilari bo‘yicha genotiðik va fenotiðik geterogenligi.
2. O‘zaro aloqaga kirishadigan populatsiyalar biologik xossa-
larining o‘zaro bir-biriga bog‘liq o‘zgaruvchanligi.
3. Epidemik jarayonning notekis rivojlanishini belgilaydigan
parazit populatsiyalarning fazali o‘z-o‘zini qayta qurishi.
4. Epidemik jarayonning fazali yangi o‘zgarishlarida ijtimoiy va
tabiiy sharoitlarning boshqariladigan roli.

---

19
Sistemaning o‘z-o‘zidan boshqarilishi — bu o‘zgaruvchanlikni
ichki mexanizmi hisobiga sistema elementlarining yashash muhitiga
moslashishidir. Parazitar sistemaning o‘z-o‘zidan boshqarilishi
asosida tuzilish bo‘yicha turli xil va doimo o‘zgarishda bo‘lgan
parazit va xo‘jayin populatsiyalarining o‘zaro ta’siri yotadi.
Xo‘jayinlar populatsiyasining yuqumli kasalliklar chaqiruv-
chilariga moyillik darajasi bo‘yicha genotiðik va fenotiðik xilma-
xilligi, shu populatsiyaga kiruvchi individlar organizmida kasallik
qo‘zg‘atuvchilarining yashashi uchun turli xil sharoitlarni belgilab
beradi.
Parazit —kasallik qo‘zg‘atuvchilarining genotiðik va fenotiðik
xilma-xilligi, ularning turli xil yashash muhitiga moslashuvchi asosiy
belgilari. Umuman olganda, xo‘jayin va parazitar populatsiyalarning
genotiðik va fenotiðik geterogenligi parazitar sistemaning o‘z-o‘zini
boshqarishning evolutsion jarayonida hosil qilingan xususiyatidir.
Parazit xo‘jayinlar populatsiyalarining genotiðik va fenotiðik xil-
ma-xilligi ularning doimy o‘zgaruvchanligi natijasi va sababidir.
Parazitar sistema faoliyati jarayonida parazit va xo‘jayinlarning
bir-biriga bo‘lgan munosabatlari bo‘yicha xususiyatlari doimiy
ravishda o‘zgarib turadi.
Xo‘jayin va kasallik qo‘zg‘atuvchi parazitar populatsiyasining
o‘zgaruvchanligi ular geterogenliklarining qayta taqsimlanishi va
xususiyatlari sifatida namoyon bo‘ladi. Natijada, nisbiy bir xillikdan
yaqqol xilma-xillikka tomon va bunga aksincha, o‘zgarishlar ro‘y
beradi.
1-jadval
Parazitar populatsiyasining o‘zgaruvchanligi
k
il
t
n
e
t
s
i
z
e
r
g
n
i
n
i
s
a
y
i
s
t
a
l
u
p
o
p
n
i
y
a
j‘
o
X
-
z
‘
o
a
h
c
i
y
‘
o
b
i
r
a
li
g
l
e
b
t
e
ti
n
u
m
m
u
a
v
-
it
i
h
u
m
h
s
a
h
s
a
y
r
a
lt
i
z
a
r
a
p
,
i
h
s
i
r
a
g
a
k
k
il
li
x
-
a
m
li
x
l
o
q
q
a
y
n
a
d
li
x
r
i
b
g
n
i
n
i
d
a
l
e
k
b
il
o
a
g
r
a
l
h
s
i
r
a
g
z
‘
o
,
a
h
c
n
i
s
k
a
a
v
k
il
t
n
e
l
u
r
i
v
g
n
i
n
i
s
a
y
i
s
t
a
l
u
p
o
p
ti
z
a
r
a
P
l
o
q
q
a
y
n
a
d
k
il
li
x
r
i
b
,
a
r
‘
o
k
a
g
i
s
i
g
l
e
b
-
i
r
a
g
z
‘
o
,
a
h
c
n
i
s
k
a
a
v
a
k
k
il
li
x
-
a
m
li
x
r
i
d
i
s
a
y
i
s
k
a
e
r
b
o
v
a
j
a
g
i
h
s
-
e
b
y
‘
o
r
a
h
c
i
g
a
d
i
y
u
q
r
a
l
h
s
i
r
a
g
z
‘
o
u
B
:i
d
a
r
y
i‘
t
a
q
n
a
d
i
r
a
lt
a
b
a
s
o
n
u
m
o
r
a
z
‘
o
)
a
;
r
a
z
a
n
a
d
i
s
a
ji
t
a
n
r
a
lt
a
b
a
s
o
n
u
m
o
r
a
z
‘
o
)
b
-
e
b
y
‘
o
r
a
h
c
i
g
a
d
i
y
u
q
r
a
l
h
s
i
r
a
g
z
‘
o
u
B
:i
d
a
r
;
a
d
i
s
a
ji
t
a
n
r
a
lt
a
b
a
s
o
n
u
m
o
r
a
z
‘
o
)
a
y
i‘
t
a
q
n
a
d
i
r
a
lt
a
b
a
s
o
n
u
m
o
r
a
z
‘
o
)
b
r
a
z
a
n

---

20
Parazit populatsiyasi aylanib yurgan chegaralarda odamlarning
hududiy, ijtimoiy yoshi va turmush sharoiti, guruhlarining (tuzilishi
bo‘yicha moyillik darajasi) vaqtinchalik o‘zgarishi, kasallik
qo‘zg‘atuvchilari hayot faoliyatiga bog‘liq bo‘lmagan holda ro‘y
beradi. Bunday guruhga kiruvchi kishilarning kasallikni yuqtirish
xususiyatlari ularning turli xil hududlarda yashashi, yoshi jihatdan
farqlanishi va tashqi muhit omillarining o‘zgarib turishiga bog‘liq.
Ularning immunitet bo‘yicha geterogenliklari kasallik qo‘zg‘a-
tuvchilarining aylanib yurishi natijasida o‘zgarib turadi.
Òug‘ilish va ijtimoiy jarayonlar odamlar, aholi guruhlarining
doimiy ravishda gorizontal va vertikal ravishda aralashib turishiga
olib keladi. Bu esa, ularning geterogenliklari, shu jumladan,
immunitetlari bo‘yicha o‘zgarishiga sabab bo‘ladi. Bu jarayonlar
kasallik qo‘zg‘atuvchilarining yuqish mexanizmi faoliyatiga ta’sir
qiluvchi jarayonlar bilan birga parazit — kasallik qo‘zg‘atuvchi-
larining yashash muhitlari xilma-xil bo‘lishini belgilaydi. Bunday
o‘zgarishlarga kasallik chaqiruvchilari o‘zining adaptatsion
xususiyatlari bilan javob qaytaradi.
Parazit — kasallik qo‘zg‘atuvchisining o‘zgaruvchanligi, avvalo,
xo‘jayin populatsiyasidagi yashash muhiti o‘zgarishi sababli yuz
beradi. Parazitlarning shakllangan biologik tur sifatida yashash
muhitiga moslashishida tur shakllanishining evolutsion jarayonida
ishtirok etuvchi barcha tanlanish xillari ishtirok etadi.
Òanlashning uch xil turlaridan eng ahamiyatlisi yo‘naltirilgan
va mustahkamlovchi tanlash turlaridir. Yo‘naltirilgan tanlanish
parazitning yashash muhiti o‘zgargandagina ta’sir qiladi va bunda
muhitning yangi komponentlari geterogen kasallik chaqiruvchi-
lari ma’lum qismining yashashi uchun ijobiy ta’sir o‘tkazadi. Tan-
lanish turining ta’siriga yashash muhiti o‘zgarishi boshlanish
davridan shu paytgacha nisbatdan gomogen bo‘lgan populat-
siyasining geterogenlik generatsiyasi qarshilik ko‘rsatadi. Bunday
sharoitlar qo‘zg‘atuvchilarning mikropopulatsiyalari va infeksiya-
dan keyin hosil bo‘ladigan immunitet bilan tugaydigan infeksiya
jarayonida paydo bo‘ladi.
Infeksion jarayon avj olgan paytda immunitet shakllanishining
boshlang‘ich davrida shu paytgacha, asosan, virulent shtamm-
laridan iborat bo‘lgan kasallik qo‘zg‘atuvchilarining mikropopu-
latsiyasi geterogenligi oshib boradi. Rekonvalessent organizmida

---

21
kasallik chaqiruvchilarining virulent turlari nobud bo‘ladi va
organizm virulent qo‘zg‘atuvchilardan ozod bo‘ladi.
Geterogen qo‘zg‘atuvchilarning mikropopulatsiyasidan ham
virulentli turlarning yo‘naltirilgan tanlanishi yuz beradi. Kam
virulentli mikropopulatsiya mustahkamlovchi tanlanish turi
yordamida shu yashash muhitida mustahkamlanib oladi. Shunga
mos ravishda bunday immun bo‘lgan organizmda mikropo-
pulatsiyaning nisbiy gomogenligi vujudga keladi. Butun popu-
latsiyalar uchun shunday o‘zgarishlar epidemik jarayonning
borishida vujudga keladi.
Epidemiyaning boshlanish davrida qo‘zg‘atuvchilarning yuqori
virulentli epidemik varianti aylanib yuradi. Qo‘zg‘atuvchilar zanjiriga
yangi immuniteti bo‘lgan organizmlarning qo‘shilishi, qo‘zg‘atuv-
chilar uchun yangi yashash muhitini yaratadi va ularnig getero-
genliklari oshib boradi. Shu tariqa yo‘naltiruvchi tanlanish yorda-
mida immuniteti bo‘lgan odamlar organizmida ham virulentli
variantlar hosil bo‘ladi va shundan so‘ng bu variant immuniteti
bo‘lgan jamoalarda mustahkamlovchi tanlanish yordamida
mustahkamlanib oladi.
Hayot faoliyati jarayonida immuniteti bo‘lgan jamoalar ora-
sidagi ba’zi rekonvalessentlar organizmida immunitet asta-sekin
yo‘qola boradi. Yangi tug‘ilgan avlod organizmida ham immunitet
yo‘qligi sababli, kasallik chaqiruvchilari uchun yashash muhiti
o‘zgarib boradi. Kasallik qo‘zg‘atuvchilari uchun yashash muhi-
tining shu kabi o‘zgarishi gorizontal aralashishi, ya’ni yangi
jamoalarning vujudga kelishi, migratsiya kabi jarayonlar natijasida
ham yuz beradi.
Kasallik chaqiruvchilarning yuqish mexanizmi doimiy ravishda
faollashib boradi. Oqibatda, virulentli kasallik chaqiruvchilar zanji-
rida asta-sekin immuniteti bo‘lmagan kishilar qatlami ham
ko‘payib boradi. Bunga javoban nisbat gomogen bo‘lgan kam
virulentli qo‘zg‘atuvchilar populatsiyasi geterogenligida generatsiya
yuz beradi. Shundan so‘ng, yuqori virulentli shtammlarning
yo‘naltirilgan tanlanishi kuzatiladi.
Bu jarayon sirtdan biron-bir ta’sir bo‘lmagan holda kasallik
qo‘zg‘atuvchilar zanjirida yetarli miqdorda immuniteti bo‘lgan
qatlam to‘planguncha davom etadi va jarayonda yangi o‘zgaruv-
chanlik davri boshlanadi.

---

22
1.2.2. EPIDEMIK JARAYONNING DAVRIYLIGI
Epidemik jarayon rivojlanishining davriyligi — epidemiya
orasidagi davrning epidemiya davri bilan almashinishi to‘g‘risida
epidemiologiyada empirik tasavvur shakllangan.
Ilgari kasallik uchramagan joylarda kasallik paydo bo‘lishi, uning
tarqalish tezligiga ijtimoiy va tabiiy sharoitlarning tezlashtiruvchi
yoki sekinlashtiruvchi ta’sir ko‘rsatishi va natijada, epidemik
jarayon rivojlanishida miqdoriy o‘zgarishlarni yuz berishi an’anaviy
ravishda xastalikning tashqaridan olib kirilishi bilan tushuntirib
kelingan. Kasallikning ortib ketishi uni tashqaridan olib kelganlarni
ajratib qo‘yishda kechikish va yashirin kasallik tashuvchilarni
aniqlanmaganlik bilan izohlanadi. Umuman olganda, bunday hollar
ham bo‘lishi mumkin.
Parazitar sistemada davriy o‘zgarishlar kasallik tarqalishidan
ancha oldin boshlanadi, shuning uchun kasallikni profilaktika
bo‘yicha o‘tkaziladigan tadbirlar kasallik qo‘zg‘atuvchilari po-
pulatsiyasidagi davriy o‘zgarishlarga mos ravishda o‘tkazilishi ke-
rak. Kasallik chaqiruvchilari populatsiyaning sikli quyidagi
davrlardan iborat: kasallik qo‘zg‘atuvchilari rezervatsiya davri va
epidemik shtammning tarqalish davri. Bular orasida epidemik va
rezervatsiya davri hamda shtammlarning paydo bo‘lishi mavjud
epidemik jarayon vaqt bo‘yicha davriyligining yorqin misoli —
uning mavsumiyligi.
Epidemiya to‘lqinli pasayishi bilan boshlanib, yana qayta
epidemiya boshlanishigacha bo‘lgan davrni o‘z ichiga olgan rezer-
vatsiya davrida kasallik chaqiruvchilari xo‘jayin populatsiyasining
ba’zi o‘ziga xos immunologik gemeostazga ega bo‘lgan individlari
organizmida saqlanib qoladi. Odamlarning geterogen populatsiyalari
orasida yana shunday individumlar bo‘lgan tur — antroponoz
kasallik qo‘zg‘atuvchilari tabiatda tur sifatida saqlanib qoladi. Kasallik
chaqiruvchi ba’zi turlari tashqi muhitda saqlanib qolishi ham
mumkin (vabo vibrionlari).
Rezervatsiya davri kasallik chaqiruvchilarining populatsiyasi son
jihatidan eng kam bo‘lgan davr hisoblanadi. Virulentlik belgisi
bo‘yicha bu populatsiya nisbatan gamogendir. Immuniteti bo‘lgan
organizmda kasallik chaqiruvchilarning kam virulentli varianti

---

23
saqlanib qoladi. Rezervatsiya davri kasallik chaqiruvchilarni biologik
tur sifatida saqlab qola olmaydi. Shuning uchun evolutsiya ja-
rayonida kasallik chaqiruvchilarini immunologik tuzilishida o‘z-
garish ro‘y berishi bilan bog‘liq, rezervatsiya variantidan epidemik
shtammlarga o‘zgara olish xususiyatiga ega bo‘lgan bu o‘zgarish
dastlab epidemik jarayonning kechishida belgisiz o‘tadi. Bunday
o‘zgarish dastlab rezervatsion varianti geterogenlikdan generatsiya
yuz berishi va yashash muhitiga moslashgan virulent variantning
tanlanishi bilan boshlanadi. Bu davrda epidemiya oldidan odamlar
orasidagi immunologik siljish va infeksiyaning manifest ko‘rinishlari
paydo bo‘la boshlagani bilan payqash mumkin.
Kasallik paydo bo‘lishi va uning ko‘paya borishi kasallik
qo‘zg‘atuvchilarining shakllangan shtammlari aylanib yurganidan
darak beradi. Epidemik tarqalish davri ham rezervatsiya davri singari
kasallik qo‘zg‘atuvchilarining biologik tur sifatida saqlanib qolishini
ta’minlay olmaydi. Shuning uchun ham epidemiya davom etayotgan
paytdayoq geterogenlik generatsiyasi bosqichidan o‘tuvchi va
populatsiyaning gemogenligiga hamda son jihatidan kamayishga olib
keluvchi rezervatsiya varianti hosil bo‘la boshlaydi.
Epidemik jarayonning namoyon bo‘lishida bu hol kasallikning
asta-sekin kamayishi va butunlay yo‘qolishi bilan ifodalanadi.
Epidemik jarayonning makon bo‘yicha davriyligi hududlar bo‘yicha
turli va ijtimoiy guruhlar orasida kasallanishning turlicha tarqalishi
bilan ifodalanadi.
Bu xo‘jayin va parazit populatsiyalari geterogenligining
populatsiyalar qayta taqsimlanishi natijasidir. Vujudga kelgan
sharoitga qarab, ayni bir paytda guruhdagi odamlar orasida epidemik
holat rezervatsiya davriga mos kelsa, boshqa guruhdagi odamlar
orasida epidemik jarayonning boshqa davrlarga to‘g‘ri kelishi
mumkin.
Epidemik jarayon makon bo‘yicha davriyligi namoyon bo‘lishida
jamoaning moyillik darajasi bo‘yicha geterogenligi o‘zgarishi va
bir jamoadan ikkinchisiga kasallik chaqiruvchilarini o‘tkazishi bilan
ifodalanuvchi populatsiyalararo aloqalar ahamiyati kattadir. Epi-
demik jarayon rivojlanishining davriyligi parazit va xo‘jayin popu-
latsiyasi o‘zaro munosabatlari o‘zgaruvchan bo‘lgan sharoitda
ichidan o‘z-o‘zini boshqarish natijasidir.

---

24
Òurli xil kasallik qo‘zg‘atuvchilarining ekologik aloqalari turli-
cha bo‘lishi parazitar sistemasining davriy o‘zgarishini boshqaruvchi
shart-sharoitlar turli xil bo‘lishini belgilaydi. Lekin rezervatsiya
davridan epidemik variantning paydo bo‘lishi davriga o‘tishini
belgilovchi umumiy omil, bu qo‘zg‘atuvchilar aylanib yurgan
zanjirda populatsion immunitetning kuchsizlanishidir. Epidemiya
davridan rezervatsion shtammining paydo bo‘lish davriga o‘tishida
esa, populatsion immunitetning o‘sishi kuzatiladi. Kasallik
qo‘zg‘atuvchisining epidemik variantini vujudga keltiruvchi
sharoitlarini uch guruhga ajratish mumkin:
a) odamlarning turli xil tabiiy va sun’iy ko‘chib yurishlari —
migratsiya;
b) kasallik qo‘zg‘atuvchilarining yuqish mexanizmini faol-
lashtiruvchi sharoitlar;
d) odamlarning kasallikka moyilligini oshiruvchi sharoitlar
(immunitet pasayishi, rezistentlik).
Oqibatda, har uch guruhdagi sabablar kasallik qo‘zg‘atuv-
chilari aylanib yurgan zanjirda moyilligi yuqori bo‘lgan qatlamning
vujudga kelishiga olib keladi. Bu esa, ular populatsiyasi ichida qayta
tuzilish uchun signal hisoblanadi.
Yuqorida keltirilgan sharoitlarning birinchi guruhi aerozol
anroponoz kasalliklar guruhidan epidemik jarayon davriyligini
tahlil qilganda namoyon bo‘ladi. Ikkinchi guruh esa, ichak va
transmissiv kasalliklarda epidemik jarayonning davriyligini tahlil
qilganda osonroq aniqlanadi. Uchinchi guruhdagi sabablar to‘liq
ajratib qo‘yilgan jamoadagi epidemik rezervatsiya so‘ngra
qo‘zg‘atuvchi verulentligining tarqalishiga yordam beruvchi
sharoitlar mavjud bo‘lsa, o‘sha yerda rivojlanadi.
Parazitar sistemaning davriyligi ifodasi epidemik jarayonning
turli jamiyatlarda odamlar guruhlarining yashash sharoitlari,
faoliyati, aholi zichligi, turli yashash guruhlari, migratsiya jarayoni,
mavsumlarga bog‘liq holda turlicha namoyon bo‘lishidir. Epidemik
jarayon rivojlanishining ichki mexanizmining mohiyatini bilish,
u yoki bu ijtimoiy va tabiiy o‘zgarishlarning epidemik oqibatlarining
oldini olishda muhim ahamiyatga ega.
Parazitar sistemaning o‘z-o‘zidan boshqarilishi to‘g‘risidagi
nazariya, L.V. Gromashevskiyning epidemik jarayonni harakatga
keltiruvchi kuchlar to‘g‘risidagi nazariyasini sifat jihatidan yangi,
yuqoriroq darajaga ko‘tardi.

---

25
1.2.3. EPIDEMIK JARAYONNING KO‘RINISHLARI
Epidemiya o‘chog‘i — bu ma’lum vaqt oralig‘ida odamlarga
yuqumli kasallik qo‘zg‘atuvchilari yuqish ehtimoli bo‘lgan hudud
chegarasi. Epidemiya o‘chog‘ining chegarasi va vaqt bo‘yicha
davomiyligi uning uch elementi tabiatiga bog‘liq bo‘ladi:
1. Kasallik chaqiruvchilarning tarqalish nuqtayi nazaridan
qaralganda xasta kishilar.
2. Kasallik yuqtirish xavfi nuqtayi nazaridan qaralganda sog‘lom
kishilar.
3. Odamlarning kasallanish xavfi nuqtayi nazaridan qaralganda
tashqi muhit.
Yaqin vaqtlarga qadar epidemiya o‘chog‘i kasallik manbayini
alohidalab qo‘yish, yakunlovchi dezinfeksiya o‘tkazilgandan so‘ng
kasallikning eng ko‘p inkubatsion davri o‘tgunga qadar xavfli
sanalar edi. Bu davrda kasallik yuqqan kishilar kasal bo‘lishlari
kerak, deb hisoblanadi. Yuqumli kasalliklar patologiyasi to‘g‘-
risidagi hozirgi tushunchalar epidemiya o‘chog‘ining faollik davrini
aniqlash uchun faqat shu ma’lumotlar kamlik qilishini ko‘rsatdi.
Kam belgilar bilan kechadigan antroponoz kasalliklarda epidemiya
o‘chog‘ida kasallik 2—3 kunlik inkubatsiya davri o‘tgandan keyin
ham paydo bo‘lishi mumkin. Chunki kasallikni belgisiz o‘tkazgan
bemorlar ham kasallik tarqatishlari mumkin. Shuning uchun
epidemiya o‘chog‘i chegaralarini aniqlashda, kasallik chaqiruv-
chilarni, tashuvchilarni ham hisobga olish kerak.
Kasallik yaqin muloqot vaqtida yuqadigan bo‘lsa, epidemiya
o‘chog‘ining chegarasi bemor bo‘lgan joy bilan chegaralanadi.
Agar kasallik tomchi yo‘li bilan yuqadigan bo‘lsa, epidemiya
o‘chog‘ining chegarasi bemor yashagan xona va u bilan shu xonada
muloqotda bo‘lganlar bilan chegaralanadi. Òransmissiv yuqish
mexanizmida kasallik chaqiruvchilarni tashuvchi hasharotlarning
uchish masofasi hisobga olinadi. Fekal-oral mexanizmida esa, bemor
bilan bir oshxonada ovqatlangan yoki bir joydan suv ichgan
kishilar ham hisobga olinadi.
Odamlarning zoonoz kasalliklar bilan kasallanish xavfi
epizootik kasallik o‘chog‘i faolligi va u bilan aloqador bo‘lgan
kishilarga bog‘liq bo‘ladi. Epizootik kasallik o‘chog‘ining chegarasi
zoonoz kasallik qo‘zg‘atuvchilari aylanib yurishi mumkin bo‘lgan
hudud bilan aniqlanadi.

---

26
Agar epidemiya o‘chog‘ida bitta kasallanish holatidan boshqa
kasallik o‘chog‘ida yana qayta kasallanish takrorlansa, ko‘p sonli
kasallik o‘chog‘i, deb ataladi.
Epidemik jarayonlarning intensivligi. Hozirgi kunda epidemik
jarayon intensivligining uch turi ma’lum:
1. Sporadik, ya’ni yakka holda uchraydigin yuqumli kasalliklar.
2. Epidemik — yuqumli kasallikni bir mintaqa ichida, bir vaqtni
o‘zida tarqalishi.
3. Pandemiyalar — bir vaqtning o‘zida bir necha davlatlarda
yuqumli kasalliklar avj olishi.
Ushbu uch epidemik jarayonning intensivlik darajasi tarixiy
isbotlangan va miqdor jihatdan bir xil emas. Ularning miqdoriy
ko‘rsatkichlari ijtimoiy va iqtisodiy sharoitlari va hozirga zamon
bilim darajasiga bog‘liq bo‘ladi. Misol uchun, griðp kasalligini
oladigan bo‘lsak, bir yilda 10000 aholiga 10 bemor to‘g‘ri keladi.
Bunday kasallanish holati sporadik ko‘rinishli hisoblanadi. Agar
griðp bilan kasallanish 5—7 marta oshib ketsa, unda griðp
epidemiyasi, deyiladi.
Mudom sporadik kasallanish shunday kasallanish darajasini
ko‘rsatadiki, shu mintaqada, shu davrda, tarixiy sharoitda to‘g‘ri
kelgan kasallanish holati bilan baholanadi. Epidemiya holati shunday
holatki, u sporadik kasallanishdan shu mintaqada juda ham ko‘p
(3—10 marta) ko‘tarilishi mumkin. Pandemiya esa, ma’lum tarixiy
sharoitda mintaqada epidemiyaning eng avj olishi va bir necha marta
ko‘payib ketishidir. Pandemiya so‘zining aniq ma’nosi «umumxalq»
demakdir, ya’ni umumxalq kasalligi.
Epidemiyada epzootik, endemik, enzootik kasalliklar ajratiladi.
Epzootik kasalliklar deb, shunday yuqumli kasalliklarga aytiladiki,
ushbu davlat va mintaqada uchramaydigan, faqat boshqa
mamlakatlardan kirib keladigan kasalliklarga aytiladi.
Epidemiya so‘zi yunon tilidan olingan bo‘lib, «ep — orasida,
demos — xalq», ma’nosini anglatadi. Epidemik kasalliklar xalq
orasida doimiy uchrab turadigan kasalliklar, deb tushuniladi. Misol
uchun, dizenteriya yoki ich terlama kasalligi u yoki bu darajada
ma’lum joylarda uchrab turadi. Demak, ushbu mintaqalarda
kasalliklarning rivojlanishi uchun shart-sharoitlar mavjuddir.
Bunday holda ushbu mintaqada dizenteriya va ich terlama
kasalligining epidemik kasallik ekanligini ko‘rsatadi. Ma’lum joylarda
epidemik kasalliklar ijtimoiy-iqtisodiy, madaniy, yashash shart-

---

27
sharoitlari va yuqumli kasalliklarni tabiat haqidagi bilimlar bilan
ham quvvatlab turiladi. Ayrim epidemik kasalliklar tabiiy shart-
sharoitga bog‘liq holda ushlanib turiladi.
Òabiiy shart-sharoitlarning ahamiyati. Inson ma’lum bir tabiiy
iqlimiy sharoitda yashaydi va uning organizmi o‘zini o‘rab turgan
tashqi muhit bilan doimiy aloqada bo‘ladi. Òabiiy iqlimiy shart-
sharoitlar epidemik jarayonning rivojlanishiga ta’sirini o‘tkazadi.
Bezgak plazmodiyemining pashsha organizmida rivojlanishi
uchun ma’lum harorat, ya’ni 20—25°C bo‘lishi kerak, agar harorat
16°C bo‘lsa, rivojlanish jarayoni to‘xtaydi. Pappatachi isitmasi
tashuvchisining urg‘ochi chivini 25—26°C da tuxum qo‘yadi. O‘lat
kasalligining chaqiruvchisi burga organizmida rivojlanishi uchun
harorat 20—25°C , namlik 70 % bo‘lishi lozim. Agar tabiatda mos
harorat va namlik shart-sharoitlari bo‘lmasa, tashuvchi rivojlana
olmaydi. Shuning uchun chivin isitmasi faqat janubiy mintaqalarda
rivojlanadi.
Havoli muhitda yog‘ingarchilikning ko‘p bo‘lishi ham epide-
miologik ahamiyatga ega. Kuchli yog‘inlar yer yuzi qatlamini
ko‘chirib, suv havzalarini ifloslaydi. Suvning zararlanishi esa,
epidemiyaning kelib chiqishiga sabab bo‘ladi.
Yuqorida bayon etilganlardan epidemiologiyaning asosiy qo-
nuni kelib chiqadi. Yuqumli kasallikning kelib chiqishi, rivojla-
nishi, ya’ni epidemik jarayonning avj olishida tabiiy-iqlimiy
sharoitlar o‘z ta’sirini o‘tkazadi.
1.2.4. YUQUMLI KASALLIKLARNING TABIIY O‘CHOG‘I
TO‘G‘RISIDAGI NAZARIYA
Zoonoz kasalliklarida epidemik jarayon rivojlanishini anglash
uchun kasallikning tabiatdagi o‘choqlari to‘g‘risidagi nazariyani
bilish kerak bo‘ladi. Y.N. Pavlovskiy tomonidan yaratilgan bu
nazariya qo‘zg‘atuvchilari yovvoyi hayvonlar orasida aylanib
yuradigan kasalliklarning odamlar o‘rtasida epidemiya chaqirish
sabablarini tushuntirib beradi.
Odamlarga hayvonlardan kasallik yuqishi to‘g‘risidagi ma’lu-
motlar uzoq vaqtlar mobaynida asta-sekin to‘plana bordi. O‘lat
kasalligining qo‘zg‘atuvchilari ikki epidemiya oralig‘ida kemiruv-
chilar organizmida saqlanib qolishini birinchi bo‘lib D.K. Zabo-
lotniy aniqladi va keyinchalik uni isbotlab berdi.

---

28
Y.N. Pavlovskiy o‘tgan asrning 30-yillari oxiriga kelib, o‘sha
paytda ma’lum bo‘lgan dalillarni umumlashtirdi va odam transmissiv
kasalliklarining tabiiy o‘choqliligi to‘g‘risida ixcham ta’limot yaratdi.
Keyinchalik kasalliklarning tabiiy o‘choqliligi faqatgina transmissiv
kasalliklarga emas, yana ko‘pgina notransmissiv kasalliklar uchun
ham xos ekanligi aniqlandi.
Yuqumli kasalliklarning tabiiy o‘choqliligi to‘g‘risidagi naza-
riyaning mazmuni shundan iboratki, odamlar orasida ba’zi
kasalliklar epidemiyasining rivojlanishiga yovvoyi hayvonlar
o‘rtasida aylanib yuruvchi kasallik qo‘zg‘atuvchilarning odamlar
organizmiga o‘tishini tushuntirib beradi. Ba’zi kasalliklar qo‘zg‘a-
tuvchilarining poliðatogenligi ular odamlar organizmiga tushib
qolganda, kasallik rivojlanishiga olib keladi.
Kasallikning tabiiy o‘chog‘i, areal qo‘zg‘atuvchilarning tabiiy
xo‘jayinlari bo‘lgan hayvonlar arealiga, transmissiv kasalliklarda
esa, tashuvchilar arealiga teng bo‘ladi. Ko‘pgina yovvoyi hayvonlar
va qon so‘ruvchi bo‘g‘imoyoqlilarning hayot kechirishlari ma’lum
landshaft bilan bog‘liq. Shuning uchun kasalliklarning tabiiy
o‘choqlari ham shu landshaftlar bilan bog‘liq.
2-jadval
Kasallik manbayining odam organizmidan tashqarida bo‘lgan
qo‘zg‘atuvchilari chaqiradigan kasalliklar guruhi
i
y
a
b
n
a
m
k
il
l
a
s
a
K
r
a
l
k
il
l
a
s
a
K
y
u
a
v
i
g
il
a
j‘
o
x
q
o
l
h
s
i
Q
i
r
a
l
n
o
v
y
a
h
z
o
n
o
o
z
,
m
i
s
q
o
,
z
o
ll
e
s
t
u
r
b
,
r
a
l
z
o
r
i
p
s
o
t
p
e
L
,i
ti
l
a
f
e
s
n
e
n
o
p
a
y
,t
il
a
f
e
s
n
e
il
a
n
a
k
,
z
o
l
u
k
r
e
b
u
t
a
m
ti
s
i
-
u
K
r
a
l
h
s
u
Q
z
o
ti
n
r
O
r
a
li
h
c
v
u
r
i
m
e
k
p
o
r
t
n
a
n
i
S
t
a
l‘
o
,
r
a
l
z
o
r
i
p
s
o
t
p
e
l
,
a
y
i
m
e
r
a
l
u
T
r
a
l
n
o
v
y
a
h
i
y
o
v
v
o
Y
,
a
y
i
m
e
r
a
l
u
t
,t
a
l‘
o
,
z
o
i
s
t
e
k
k
i
r
il
a
n
a
k
il
s
u
r
i
V
r
a
l
z
o
r
i
p
s
o
t
p
e
l
q
o
r
p
u
T
z
o
i
d
i
r
t
s
o
l
k
,
z
o
l
u
k
r
e
b
u
t
o
d
v
e
s
P
Y.N. Pavlovskiy kasalliklarning tabiiy o‘choqliligi to‘g‘risidagi
nazariyaga yana antropurgik o‘choq tushunchasini kiritdi.
Kasalliklarning tabiiy o‘choqlari evolutsiya jarayonida paydo
bo‘lgan va odamlarga bog‘liq holda mavjuddir. Òabiiy o‘choqlilikka
ega bo‘lgan ba’zi kasalliklar qo‘zg‘atuvchilari sinantrop kemiruv-

---

29
chilar orasida va hatto, uy hayvonlari orasida ham aylanib yurishi
mumkin. Bunday turdagi hayvonlar orasida aylanib yurgan
qo‘zg‘atuvchilar chaqirgan kasallik o‘choqlarini Y.N. Pavlovskiy
antropurgik (inson tomonidan yaratilgan) o‘choq, deb atadi.
Shuningdek, ba’zi uy hayvonlariga xos bo‘lgan kasallik qo‘z-
g‘atuvchilari — kanalar va yovvoyi hayvonlar organizmiga o‘tishi
mumkin.
Umuman olganda, kasallikning tabiiy o‘chog‘i va uy hayvonlari,
sinantrop hayvonlar kasalliklari o‘chog‘i o‘rtasida aniq chegara
yo‘q. Ular o‘rtasidagi umumiylik kasallik rezervuari odam orga-
nizmidan tashqarida ekanligidadir. Shunga mos ravishda epidemik
jarayonning rivojlanishi ham bu kasallikda umumiy o‘xshashlikka
ega bo‘ladi. Odamlarning kasallik yuqtirishi enzootik va epizootik
o‘choqlar bilan bog‘liq faoliyat natijasida ro‘y beradi. Odatda,
bunday kasalliklar odamdan odamga yuqmaydi. Ayrim hollardagina
bunday kasalliklar odamdan odamga o‘tishi mumkin (o‘lat,
kuydirgi va boshq.)
Umuman olganda, odam organizmi, bu — kasalliklar uchun
«boshi berk» ko‘cha hisoblanadi.
1.2.5. EPIDEMIK JARAYON KO‘RINISHLARINI
IFODALOVCHI TUSHUNCHALAR
Epidemiologiya fanining asrlar mobaynida rivojlanishi natijasida
epidemik jarayonning namoyon bo‘lishini ifodalovchi yangi
atamalar yuzaga keldi. Ular orasida keng qo‘llaniladiganlari endemik
(yunon. endemos — mahalliy) va ekzotik (yunon. exoticos — chetdan
keltirilgan, o‘zga yurtlik) kasallanishlar: epidemik va yakkam-
dukkam kasallanish hollari (yunon. sporadicos — tarqalgan,
alohida) pandemiyalar (yunon. pandemia — barcha xalq);
epidemiyalar va epidemik portlashlar kiradi.
Epidemik kasallanish yoki epidemiya — ma’lum hududda o‘sha
joy uchun xos bo‘lgan, doimo uchrab turadigan kasallanish orasida
doimo aylanib yurish hisobiga biologik tur sifatida saqlanib turadi.
Agar epizootik jarayon hisobiga zoonoz chaqiruvchilari hayvonlar
orasida saqlanib tursa, bu holat epizootiya, deb ataladi.
Agar bu kasallik turi avval uchramagan hududga chetdan
olib kirilsa, ekzotik kasallanish, deb ataladi. Epidemik kasallanish
sporadik yoki epidemik bo‘lishi mumkin. Sporadik kasallanish
bir-biri bilan bog‘lanmagan alohida uchraydigan kasallikllar bilan

---

30
ifodalanadi. «Epidemiya» atamasi kasallanish ko‘rsatkichlarining
vaqtinchalik ko‘tarilishi yoki ilgari uchramagan hududda kasal-
likning paydo bo‘lishi bilan ifodalanadi. Sporadik va epidemik
kasallik o‘rtasida chegarani belgilovchi aniq bir mezon yo‘q.
Masalan, Òermiz shahrida sentabr oyida qizamiq kasalligi bilan
kasallanish ko‘p yillar davomida sezilarsiz darajada bo‘lib kel-
moqda. Lekin bu ko‘rsatkich 2006-yilga kelib, keskin ko‘payi-
shi kuzatildi.
Epidemik kasallanish tabiatini ko‘rsatish uchun kasallanishning
birdan avj olishida epidemiya, pandemiya kabi atamalar ishlatiladi.
Bu uch tushunchani ham bir-biridan aniq chegaralovchi mezonlar
yo‘q.
Kasallanishning epidemik avj olishi deb, ko‘pincha yuqumli
kasalliklarning qisqa vaqt ichida ma’lum chegarada ko‘tarilishi
tushuniladi. Epidemiya (tor ma’noda) tushunchasi kasallanishning
vaqt va hudud bo‘yicha avj olib rivojlanishini ifodalaydi. Bu ikki
tushunchani solishtirish uchun aniq mezon yo‘q. Ba’zi hollarda
aynan bir hodisa ikki tushuncha bilan ham ataladi. Pandemiya
deb, kasallanish ko‘rsatkichlari darajasi va ko‘lami bo‘yicha
nihoyatda keng tarqalishiga (bir necha mamlakatlar, qit’alar)
aytiladi. Hozirgi paytda griðp pandemiyasi tez-tez uchrab turadi.
«XX asr o‘lati», deb nom olgan OIÒS kasalligi butun yer
kurasining barcha xalqlarida uchramoqda. Bu esa, OIÒS pandemiyasi
to‘g‘risida xulosa qilishga sabab bo‘ladi. Yuqumli kasalliklarning
miqdoriy ifodalanishi uning darajasini ko‘rsatadi. Kasallanish
darajasini aniqlash uchun tibbiyot hisobotida qabul qilingan
ko‘rsatkichlardan foydalaniladi. Hozirgi paytda epidemiologiyada
tekshirishning miqdoriy usuli keng qo‘llanilishi tufayli yuqumli
kasalliklar jadalligini belgilash miqdor ko‘rsatkichlariga asoslanadi.
1.2.6. EPIDEMIYANING TURLARI
Epidemiyalar — ularning turli belgilariga qarab, empirik ra-
vishda har xil guruhlarga ajratilgan. Epidemiyalarni guruhlarga
ajratish uchun to‘rt belgidan eng ko‘p foydalaniladi: vaqt bo‘-
yicha, hudud bo‘yicha, kasallanish jadalligi bo‘yicha va epidemik
jarayonning rivojlanish mexanizmi bo‘yicha:
1. Epidemiyalar vaqt bo‘yicha — o‘tkir (portlash singari) va
surunkali (uzoq vaqt davom etuvchi) epidemiyalarga bo‘linadi.

---

31
O‘tkir epidemiya ko‘pincha ko‘p kishilar bir paytda kasallik
yuqtirganlarida yuz beradi. Masalan, shahar kanalizatsiyasida
nosozlik yuz berganligi sababli iflos suv ichimlik suviga qo‘shilib
ketsa, o‘tkir ich terlama epidemiyasi yuz berishi mumkin. Yuqish
mexanizmi omillari uzoq vaqt davomida ta’sir qilib tursa, surun-
kali epidemiya tarqalishi ehtimoldan xoli emas. Birinchi holda
kasallanish eng kam inkubatsiya davridan keyin birdaniga namoyon
bo‘lsa, ikkinchi holda kasallanish uzoq inkubatsiya davridan keyin
yuz beradi. Ko‘pincha kasallanish o‘rtacha yashirin davrga to‘g‘ri
keladi.
2. Epidemiyalar hudud bo‘yicha — biror hududda aynan bir
guruhga tegishli odamlar orasida uchraydigan mahalliy va bir necha
hududiy chegaralar hamda odamlar guruhini qamrab oluvchi keng
tarqalgan epidemiyalarga bo‘linadi.
3. Epidemik jarayonning rivojlanish jadalligiga ko‘ra, epide-
miyalar ekspozitiv va sust kechuvchi epidemiyalarga bo‘linadi.
Ekspozitiv epidemiyada kasallanish tez ko‘tarilib, shunday holatda
kamayadi.
4. Rivojlanish mexanizmi bo‘yicha farqlanadigan epidemiya-
larning xususiyatlari bakteriologik eragacha bo‘lgan davrdayoq
tasdiqlangan. Shunga asoslanib, miazmatik, kontagioz, kontagioz-
miazmatik epidemiyalar farq qilingan. Hozirgi paytda epide-
miyaning rivojlanish mexanizmi bo‘yicha belgilariga quyidagi uch
nazariya asosida qo‘shimcha kiritilmoqda: yuqish mexanizmi
to‘g‘risidagi nazariya, kasallikning tabiiy o‘choqliligi to‘g‘risidagi
nazariya, parazitar tizimning o‘z-o‘zini boshqarish to‘g‘risidagi
nazariya.
Parazitar tizimning o‘z-o‘zini boshqarish to‘g‘risidagi naza-
riyaga asoslanib, epidemiya kasallik qo‘zg‘atuvchilarining epidemik
varianti shakllanish natijasida yuz beradi, deb ta’kidlash mumkin.
Epidemiyaning rivojlanish mexanizmi va kasallikning tabiiy
o‘choqliligi to‘g‘risidagi nazariyalardan kelib chiqadigan belgilar
bo‘yicha tahlil qilinadi. Bunday belgilar bo‘yicha epidemiyalarni
uch guruhga bo‘lish mumkin.
Birinchi guruh epidemiyalari. Bu guruhga bir kasallik manbayidan
yoki kasallikni o‘tkazish omilidan ko‘p sonli kishilarga kasallik
chaqiruvchilarning yelpig‘ichsimon yuqishi bilan kechadigan
epidemiyalar kiradi. Bunda kasallik yuqtirgan kishilar kasallik
chaqiruvchilarni boshqalarga yuqtirmaydi. Bunday epidemiyalar

---

32
zoonoz kasalliklar uchun xosdir, chunki bu xastaliklarda kasallik
chaqiruvchilari bemordan boshqalarga yuqmaydi. Lekin shunday
holat ba’zi antroponoz kasalliklarda uchrashi mumkin.
Bu guruhga kiradigan epidemiyalar portlashsimon xususiyatga
ega bo‘ladi. Chunki ko‘p sonli kishilarning bir vaqtda kasallik
yuqtirishi kasallanishning bir xil yashirin davri o‘tgach, birdaniga
yuzaga kelishiga sabab bo‘ladi. Kasallik o‘tkazish omilining uzoq
vaqt ta’sir etib turishi epidemiyaning uzoq muddat davom etishiga
olib keladi.
Ikkinchi guruh epidemiyalari. Bu guruhga tegishli epidemiyalar
kasallikning bemordan sog‘lom kishilarga zanjirsimon (davom etib
turuvchi) yuqishi bilan ajralib turadi. Kasallik bemordan sog‘lom
kishilarga muloqot (havo) va kontakt (suykalish) vaqtida o‘tishi
mumkin. Epidemiyalar tez ko‘tarilib, yana shunday tezlik bilan
kamayuvchi — eksploziv bo‘lishi mumkin. Bu xildagi epidemiyalar
aholining immuniteti bo‘lmagan qatlami orasida yashirin davri
kam, yuqish xavfi va manifest ko‘rinishlari yuqori bo‘lgan
kasalliklarda uchraydi. Jamoa orasida biror kasalning paydo bo‘lishi
ma’lum shart-sharoitlar bo‘lganda ko‘plab kishilarga xastalik yuqi-
shiga olib keladi. Kasallik yuqtirganlar tez orada xastalanib, o‘zlari
ham boshqalarga uni yuqtiradilar. Epidemiya deyarli geometrik
progressiya bilan tarqaladi. Kasaldan tuzalganlarda infeksiyadan
so‘ng immunitet vujudga keladi. Shu tariqa aholi o‘rtasida immuniteti
bo‘lgan qatlam yuzaga keladi va bu epidemiyaning yana qayta
tarqalishiga monelik qiladi.
Yashirin davri yuqori va manifestligi kam bo‘lgan kasalliklarda
(meningokokkli infeksiya, epidemik jarayon) epidemiyaning
jadalligi sust bo‘ladi va uzoq vaqt davom etadi.
Uchinchi guruh epidemiyalari. Bu guruhdagi epidemiyalarga
kasallik tarqalishida suv, oziq-ovqat mahsulotlari, hasharotlar, uy-
ro‘zg‘or buyumlari kabi kasallik o‘tkazish omillari ishtirok etib,
kasallik yuqishi uchun sog‘lom kishining bemor bilan yaqin
muloqotda bo‘lishi shart bo‘lmagan xastaliklar kiradi. Epidemiyalar
ham eksploziv va sust kechuvchi bo‘lishi mumkin. Bu guruhga
kiruvchi epidemiyalarning rivojlanish jadalligi kasallikni o‘tka-
zuvchi omillarning faolligiga bog‘liq. Kasallikni o‘tkazuvchi
omillarning xilma-xilligi — kasalliklarda epidemiyalar ham turli
variantlarda o‘tishiga sabab bo‘ladi.

---

33
Birinchi va uchinchi guruhga tegishli epidemiyalar ko‘pincha
odamlarning bir paytda kasallik yuqtirishlarida yuz beradi. Bu holda
kasallik birdaniga avj olib ketadi. Dastlabki kasallik davrining eng
kam yashirin davri o‘tgach, oxirgi kasallik esa, eng ko‘p yashirin
davri o‘tgach, paydo bo‘ladi. Kasallikning eng kam va eng ko‘p
yashirin davrlari o‘tgandan keyin paydo bo‘ladigan kasalliklarga
kasallik o‘chog‘i, deyiladi. Birinchi guruhdagi epidemiyalarda kasallik
o‘chog‘i epidemiyaning tarqalishiga sabab bo‘lgan omillarning uzoq
vaqt ta’sir etishi sababli paydo bo‘ladi. Uchinchi guruhdagi
epidemiyalarda bunday o‘choqlar bemor kishidan sog‘lom kishiga
kasallik yuqishi sababli ham paydo bo‘lishi mumkin. Kasallik
bemordan sog‘lom kishiga zanjirsimon ko‘rinishda yuqadigan
kasalliklarda (ikkinchi guruhdagi epidemiyalar) birinchi kasallanish
hodisasi paydo bo‘lgandan tashqari barcha hollarda kasallik o‘choqli
hisoblanadi.
1.2.7. HUDUD BO‘YICHA EPIDEMIYALAR
Kasallik qayd qilingan hududlar — nozoareal hududlar, deb
ataladi. Barcha yuqumli kasalliklar areallarini shartli ravishda ikki
turga bo‘lish mumkin:
• 
global;
• 
regional.
Global (dunyo miqyosida, dunyoga tarqalgan) tarqalish ko‘p-
gina antroponoz kasalliklar (griðp, qizamiq, ko‘kyo‘tal, ichburug‘,
sariq kasalligi va boshq.) va bir qator zoonoz kasalliklar uchun
xosdir. Global yuqumli kasalliklar bilan kasallanish darajasi turli
hududlarda har xil bo‘ladi. Kasallanishning bunday taqsimlanishi
epidemik jarayonga ta’sir qiluvchi ijtimoiy va tabiiy omillarning
o‘ziga xos bo‘lishiga bog‘liq.
Global deb, ataladigan yuqumli kasalliklarning har xil hudud-
larda bir xil tarqalmaganligi kasallik qo‘zg‘atuvchilar populatsiya
geterogenligining namoyon bo‘lishi bilan izohlanadi. Kasallanishni
tahlil qilishda, odatda, ma’muriy hududlardagi (respublika, viloyat,
tuman, shahar va boshq.) kasallik ko‘rsatkichlari solishtiriladi.
Regional nozoareallar. Regional nozoareallar deb, kasallik
tarqalishi mumkin bo‘lgan ma’lum chegarali hududga aytiladi. Bu
hududlarda ma’lum kasallik turining tarqalishi uchun ijtimoiy va

---

34
tabiiy omillar o‘z ta’sirini o‘tkazadi. Ba’zi antroponoz va ko‘pgina
zoonoz kasalliklar shunday xastalik turiga kiradi. Antroponoz
kasalliklarning faqat ma’lum hududlarda tarqalish sabablari
turlichadir.
Ba’zi kasalliklar yuqish mexanizmi sustligi va bu sustlikning
o‘rnini bosa oluvchi mexanizm yo‘qligi bilan xarakterlanadi. Bunday
kasalliklarga vabo misol bo‘la oladi. Kasallarning qisqa muddatda
yuqumli bo‘lishi, xastalikning surunkali ko‘rinishlari bo‘lmasligi
va kasallik tashuvchilikning yuzaga kelmasligi — bu kasallikning
faqat ijtimoiy va tabiiy omillar, fekal-oral mexanizm bilan yuqishini
ta’minlovchi hududlarda uchrashiga olib keladi. Osiyo vabosi uchun
Hindiston va Bangladesh, El-Òor vabosi uchun esa, Indoneziya
shunday hudud hisoblanadi.
Antropoz kasalliklar hamma joyda uchramaydi, chunki ba’zi
joylarda bu kasallik bartaraf qilingan, boshqa joylarda esa, hali ham
uchrab turadi. Bunday kasalliklarga toshmali va qaytalama terlama
kasalliklari misol bo‘la oladi.
Epidemiologik geografiyaning yana bir yo‘nalishi — o‘lka
epidemiologiyasi hisoblanadi. O‘lka epidemiologiyasi — Yer yuzi-
ning ayrim hududlaridagi epidemiologik manzarani va shu hudud-
lar uchun xos bo‘lgan epidemiologik komplekslar (ma’lum hu-
dudda uchraydigan yuqumli kasalliklar bilan kasallanish holla-
ri)ni o‘rganadi. Har bir hududga (tuman, shahar, viloyat, res-
publika) muayyan infeksion kasalliklar (ham antroponoz, ham
zoonoz) kiradi. Kasalliklar tarkibi esa, ko‘plab tabiiy va ijtimoiy-
iqtisodiy omillarga bog‘liq. Kasalliklarning har bir nozoologik shakli
uchun xos bo‘lgan epidemiologik qonuniyatlar turli shart-
sharoitlarga (iqlim geografik o‘rni) bir xilda namoyon bo‘lmaydi
(masalan, ich terlama va ichburug‘ kasalliklarining epidemiologik
qonuniyatlari doimiy muzliklar — Salexarda va mo‘tadil subtropik
iqlimli Òoshkentda bir xil emas).
Nozoogeografik va o‘lka epidemiologiyasini o‘rganish mobay-
nida to‘plangan barcha tadqiqot ma’lumotlari infeksion kasallik-
larini oldini olish va ularni batamom yo‘qotish uchun ilmiy jihatdan
samarali chora-tadbirlar ishlab chiqib, ularni amaliyotda keng
qo‘llashga imkon beradi.
Òabiiy o‘choqli zoonoz kasalliklarining tarqalishi o‘ziga xos
qonuniyatlarga bo‘ysunadi. Kasalliklarning tabiiy o‘chog‘i tashqi
muhit, o‘simlik dunyosi, tuproq va asosiy kasallik manbalari bo‘lgan
hayvonlar va kasallik tashuvchi hasharotlarning yashashi uchun

---

35
qulay omillar bilan belgilanadi. Boshqacha qilib aytganda,
kasalliklarning tabiiy o‘chog‘i ma’lum bir geografik landshaftga
to‘g‘ri keladi. Òransmissiv zoonoz kasalliklarni chaqiruvchilar va
kasallik manbayi hisoblanadigan ba’zi hayvonlarning yashashi
uchun harorati nisbatan yuqori iqlim zarur. Shuning uchun bunday
kasalliklar areallari yer kurasining tropik va subtropik zonalariga
to‘g‘ri keladi. Masalan, bezgak kasalligining areali yozgi o‘rtacha
harorat 16°C dan past bo‘lmagan joylarga to‘g‘ri keladi. Chunki
bunday past haroratda plazmodiylarning bezgak chivini organizmda
ko‘payish sikli tugallanmay qoladi.
Rossiyaning shimoliy tundra mintaqasida tularemiya leysh-
maniozlarning tabiiy o‘choqlari joylashgan. O‘rmon-dashtlar uchun
kanali ensefalit gemorragik isitma kasalliklarning tabiiy o‘choqlari,
janubroqdagi yarim cho‘l zonalarida esa, o‘lat o‘choqlari bilan
birga kanali spiroxetoz va teri leyshmaniozi o‘choqlari uchraydi.
Kasallanish geografiyasi faqat xastalik chaqiruvchilarning areali
bilan aniqlanib qolmay, odamlarning bu areallar bilan aloqadorligi
xususiyatlari va kasalliklar oldini olishga qaratilgan tizimga ham
bog‘liq.
1.2.8. KASALLIK O‘CHOG‘IDA O‘TKAZILADIGAN
EPIDEMIOLOGIK TEKSHIRISH
Yuqumli kasallik o‘chog‘ida epidemiyaga qarshi olib boriladi-
gan chora-tadbirlarning samarasi kasallangan odamni aniqlash
hamda uni atrofdagilardan ajratib qo‘yish muddatiga, kasallikning
paydo bo‘lish va tarqalish sabablarini o‘z vaqtida aniqlashga bog‘liq
bo‘ladi.
Yuqumli kasallik bilan og‘rigan bemor yoki infeksiya tashuvchisi
aniqlangan taqdirda kasallik o‘chog‘ining xususiyatidan qat’iy nazar
(oilada, uyushgan jamoada), bemorning o‘ziga nisbatan, unga yaqin
yurgan kishilarga hamda atrofdagi muhitga taalluqli chora-tadbirlar
amalga oshiriladi. Shu chora-tadbirlarni rejalashtirish uchun kasallik
o‘chog‘ida epidemiologik tekshirish o‘tkaziladi.
Epidemiologik tekshirish o‘tkazishning maqsadlari:
a) gumon qilingan infeksiya manbayi va uning tarqalish
yo‘llarini aniqlash;
b) kasallik yuqishida qatnashuvchi omillarni aniqlash;
d) kasallik o‘chog‘ining chegaralarini aniqlash;

---

36
e) zararsizlantirish lozim bo‘lgan atrof-muhit obyektlarini
aniqlash;
f) kasallik yuqish xavfi bo‘lgan shaxslarni, shuningdek, tibbiyot
xodimlari kuzatuviga muhtoj, ayrim hollarda esa, ajratib qo‘yish
lozim bo‘lgan shaxslarni aniqlash;
g) kasallik o‘chog‘ini tugatish bo‘yicha tadbirlar rejasini
tuzishdan iborat.
Epidemiologik tekshirishni, asosan, epidemiolog-shifokorlar
yoki ularning yordamchilari o‘tkazadi. Ba’zi hollarda vaziyatga qarab,
sanitariya shifokorlari yoki boshqa soha xodimlari jalb qilinishi
mumkin.
Epidemiologik tekshirishda quyidagi usullardan foydalaniladi:
a) epidemiologik vaziyatni aniqlash. Buning uchun ushbu
kasallik haqida mavjud bo‘lgan hujjatlar o‘rganiladi (DSENMdagi
hujjatlar — uy kartotekasi, bolalar muassasalaridagi yuqumli
kasalliklar kartotekasi va yuqumli kasalliklar daftari). Bu hujjatlar
asosida turar joyda yoki ish joyida (bolalar muassasalarida) xuddi
shu kasallik bilan kasallanishning ilgari qayd qilingan-qilinmaganligi
aniqlanadi. Epidemiologik tekshirishning keyingi bosqichlari
kasallangan kishidan so‘rab, ba’zi ma’lumotlarni bilishdir;
b) kasallik o‘chog‘idagi kasallangan va sog‘lom kishilarni so‘rab
chiqish, ko‘pincha bemorning ahvoli og‘ir bo‘lganda yoki kasal-
langan bola juda yosh bo‘lganda, kasallanib qolgan kishining
qarindoshlaridan, qo‘shnilaridan, xizmatdoshlaridan va boshqa
shaxslardan so‘rashga to‘g‘ri keladi. Bu so‘rovlar natijasida tekshi-
rilishi va so‘ralishi lozim bo‘lgan shaxslar, ko‘zdan kechirilishi
lozim bo‘lgan obyektlar, laboratoriya tekshiruvlari hajmi, o‘rga-
nilishi kerak bo‘lgan hujjatlar aniqlanadi. So‘rash qanchalik puxta
bo‘lmasin, u kasallik o‘chog‘ini ko‘zdan kechirishning o‘rnini bosa
olmaydi;
d) kasallik o‘chog‘ini, atrof-muhitni ko‘zdan kechirish, tek-
shirish o‘tkazilayotgan kasallikka qarab, har xil obyektlar ko‘zdan
kechiriladi. Masalan, yuqumli ichak kasalliklarida suv ta’minoti
inshootlari, suv idishlari, ovqat tashiladigan va saqlanadigan joylar,
pashshalar bor yerlarga e’tibor beriladi. Zoonozlarda hayvonlar va
ularning mahsulotlariga e’tibor beriladi;
e) laboratoriya tekshirishlari natijasini o‘rganish kasallik
manbayini topish uchun kishilar va hayvonlarni bakteriologik
tekshirish zaruratini vujudga keltirishi mumkin;

---

37
f) to‘plangan ma’lumotlarni tahlil qilib, kasallik o‘chog‘i, uning
paydo bo‘lish sabablari, o‘choqning chegaralari va uni tugatish
yo‘llari haqida xulosaga kelinadi.
Epidemiologik tekshirish natijasida to‘plangan ma’lumotlar
maxsus epidemiologik tekshiruv kartasi (357-shakl)ga kiritiladi.
Epidemiologik tekshiruv kasallik o‘chog‘ida bir emas, bir nechta
bemorlar (bir guruh) uchraganda olib borilsa, yuqorida ko‘rsatilgan
ma’lumotlarga qo‘shimcha ravishda kasallik o‘chog‘idagi kasallanish
dinamikasini o‘rganish, epidemiologik belgilariga binoan kasallik
o‘chog‘ida uchragan kasalliklar strukturasini tahlil qilish ham kerak
bo‘ladi.
1.2.9. KASALLIKLAR O‘TISH MEXANIZMI
Epidemiya yoki alohida kasallikning kelib chiqishi uchun kasallik
manbayi yetarli bo‘lmaydi. Evolutsiya jarayonida yuqumli kasallik
chaqiruvchilari va ularning saqlanib qolishi faqat biologik xo‘jayin
organizmga moslashib olishi bilan tugamaydi. Chaqiruvchi o‘z
yashash xususiyatini saqlash uchun bir organizm (kasal)dan
ikkinchi bir organizm (sog‘lom)ga o‘tib turishi kerak, chunki har
qanday jonzot ertami-kechmi o‘ladi. Kasallik chaqiruvchi mikroblar
o‘z turlarini saqlash uchun biologik xo‘jayinlarini almashtirib turadi.
Bu jarayon uch bosqichdan iborat, ya’ni kasallik chaqiruvchisini:
1) organizmga kirishi;
2) tashqi muhitda bo‘lishi;
3) yangi organizmga kirishi.
Yuqumlilikni almashinish mexanizmi har doim yuqoridagi
bosqichlar bo‘yicha borsa-da, joylashish joyi, rivojlanish, ko‘pa-
yishlari har xil bo‘lishi mumkin. Sababi, kasallik chaqiruvchisining
birlamchi o‘rnashib olish xususiyatidir. Masalan, difteriya (bo‘g‘ma)
kasalligi chaqiruvchisi tomoqning shilliq pardasida yaxshi rivojlanib,
ko‘payish xususiyatiga ega. Ichburug‘ kasalligida ichburug‘ tayoq-
chasining joylashish o‘rni yo‘g‘on ichak hisoblanadi. Ich terlama
chaqiruvchisi ingichka ichakning limfa tugunlarida joylashadi.
Qaytalanma tif chaqiruvchisi qonda yaxshi rivojlanadi va ko‘payadi.
Shunday qilib, mikroblarning ma’lum hujayra yoki to‘qimalarni
tanlash xususiyati evolutsion moslashuv jarayonning qonuniy
natijasidir.

---

38
Kasallik chaqiruvchisining hujayra yoki to‘qimaga joylashishi
o‘z xususiyatiga ko‘ra, epidemiologik ahamiyatga ega. Chaqi-
ruvchining organizmga joylashish xususiyati yuqishning kirish
yo‘lini aniqlab beradi. Kasallik chaqiruvchisi ichakda joylashgan
bo‘lsa, u faqat ichakdan najas orqali ajralib chiqishi mumkin. Agar
kasallik chaqiruvchisi shilliq qavatda joylashgan bo‘lsa, uning tash-
qariga chiqishi uchun tashqariga chiqariladigan havoning mayda
zarrachasi ham yetarli.
Kasallik chaqiruvchisining qanday tashqariga chiqishi — uning
qanday tashqi muhitga tushishini belgilaydi. Masalan, havo-nafas
yo‘li infeksiyalarning sog‘lom organizmga tushishida muhim o‘rin
tutadi. Agar kasallik chaqiruvchisi ichakdan ajraladigan bo‘lsa, u
tuproqqa yoki tuproq orqali yer osti suvlariga singib, suv manbayiga
qo‘shiladi. Ifloslangan qo‘l barmoqlari orqali oziq-ovqat mah-
sulotlariga tushadi.
Kasallik chaqiruvchisi u yoki bu tashqi muhitga tushishi sog‘lom
organizmning zararlanish yo‘llarini ko‘rsatib beradi. Shuningdek,
tashqi muhit omillari infeksiyaning tarqalishida muhim rol o‘ynaydi.
Masalan, kasallik chaqiruvchisi suvga tushgan bo‘lsa, u sog‘lom
organizmga zararlangan suv orqali tushadi. Agarda, kasallik chaqi-
ruvchisi havoda bo‘lsa, havo orqali sog‘lom organizmga tushadi va
hokazo. Kasallik chaqiruvchisining yangi xo‘jayin organizmiga kirish
mexanizmi mikrobning birlamchi joylanishini ham aniqlab beradi.
Agar mikrobning joylanishi o‘ziga xos bo‘lib, u kasallik chaqi-
ruvchisining o‘tish mexanizmini aniqlab bersa, unda yuqumlilik
har bir tur uchun yuqish mexanizmi asoslangan va o‘zgacha bo‘-
lishi mumkin. Bu esa, epidemiologiyaning asosiy qonuni yaratili-
shiga asos bo‘ladi. Kasallik chaqiruvchisining organizmga kirishi yoki
chiqishi, bu qisqa muddatli holat.
Kasallik chaqiruvchisining bemor organizmdan sog‘lom orga-
nizmga aralashib yurishi — mikrobning tashqi muhitda yashash
muddati muhim ahamiyatga ega. Kasallik chaqiruvchisi parazitlik
qilib yashaydigan mikroorganizm, shuning uchun u tashqi muhitda
uzoq qolib ketishiga moslashmagan. Hamma kasallik chaqiruvchilariga
yorug‘lik, quyosh nuri, ultrabinafsha nurlar o‘ldiruvchi ta’sir ko‘r-
satadi. Òo‘g‘ri, ayrim kasallik chaqiruvchilari qachonki, ular oqsilli
qavat bilan o‘ralgan bo‘lsa, quritilgan holda tashqi muhitda uzoq
qolib ketishi mumkin. Masalan, sil tayoqchasi changda bir haftagacha

---

39
saqlanadi. Kuydirgi kasalligi batsillasi spora hosil qilgan holda oylab,
hattoki, o‘n yillab tuproqda yashab qolishi mumkin.
Mikroblarning tashqi muhitda yashab qolishida iqlim harorati
muhim ahamiyatga ega. Kasallik chaqiruvchilari 36—37°C da
organizmda yashash uchun moslashadi. Òashqi muhitda esa, bunday
qulay iqlim sharoiti mavjud emas. Bu esa, mikroorganizmning
yashash faoliyatiga ta’sir ko‘rsatib, ko‘payishi va to‘planishiga
to‘sqinlik qiladi. Kasallik chaqiruvchilariga muhit reaksiyasi ham
turli xil ta’sir ko‘rsatadi. Kasallik chaqiruvchilari odam organizmida
sust ishqoriy muhitda parazitlik qiladi va tashqi muhit reaksiyasining
o‘zgarishiga o‘ta sezgir bo‘ladi. Kislota va ishqorlar mikroorganizmga
yomon ta’sir ko‘rsatadi. Òashqi muhitga saprofit mikroorganizmlar
o‘rtasidagi raqobat muhim rol o‘ynaydi, ya’ni mikroorganizmlar
dunyosida antagonizm jarayoni ro‘y beradi.
Kasallik chaqiruvchisining tashqi muhitda yashash muddatiga
uning jismoniy xususiyati ham bog‘liq. Masalan, tashqi qismi silliq
o‘yinchoqlarda mikroblarning yashash muddati yumshoq o‘yin-
choqlardagidan ko‘ra, ancha qisqa bo‘ladi. Go‘sht, sut va har xil
tayyor mahsulotlarda kasallik chaqiruvchilari uzoq yashab qoladi.
Mikroblarning tashqi muhitda uzoq yashab qolishida mikrob-
ning o‘z tabiatiga bog‘liq bo‘lishini inobatga olish muhim. Òurli
mikroblar tashqi muhit ta’siriga turlicha chidamlilikka ega bo‘ladi.
Ayrimlari tashqi muhitda umuman yashay olmaydi. Masalan,
viruslar va rikketsiyalarni sun’iy muhitlarda o‘stirish mumkin. Ayrim
kasallik chaqiruvchilari faqat maxsus oziqli muhitlarda o‘sib
rivojlanadi. Ular gonokokk, pnevmokokk, ko‘kyo‘tal tayoqchalari
bo‘lib, tashqi muhitda uzoq yashay olmaydi. Kasallik chaqi-
Suv
Meva va
sabzavotlar
Pochta
Qo‘l
1-rasm. Kasallik chaqiruvchilarini o‘tkazuvchi omillar.
Najas
Pochta

---

40
ruvchilarining tashqi muhitda chidamliligi epidemiologik jihatdan
muhim ahamiyatga ega. Chunki, epidemiyaga qarshi kompleks
chora-tadbirlar belgilash muhimdir.
Bemordan tashqi muhitga tushgan kasallik chaqiruvchisi yangi
organizmga tushgunga qadar turlicha bo‘ladi. Òashqi muhit turli-
tuman omillardan tashkil topgan (harorat, namlik, oziqli
muhitlarning mavjudligi, chang va boshq.) bo‘lib, ular kasallik
chaqiruvchilarini yangi organizmga kirishi uchun ko‘maklashishi
yoki to‘sqinlik qilishi mumkin.
Kasallikning bemordan sog‘lom organizmga o‘tishini ta’-
minlovchi tashqi muhit omillari epidemik jarayonning uzluksizligini
ta’minlovchi hisoblanib, ular kasallik o‘tkazuvchi omillar, deb
yuritiladi. Ularga havo, suv, tuproq, oziq-ovqat mahsulotlari, uy-
ro‘zg‘or buyumlari, shuningdek, bo‘g‘imoyoqli yuqumli kasallik
chaqiruvchilari kiradi. Barcha omillar yig‘indisi kasallikning qanday
yo‘l bilan tarqalishini belgilab beradi.
1.2.10. YUQUMLI KASALLIKLAR TARQALISHIDA
HAVONING O‘RNI
Havo — yuqumli kasalliklarni tarqalishida katta o‘rin tutadi.
Ayniqsa, havo-tomchi orqali o‘tuvchi kasallik chaqiruvchilarini
sog‘lom organizmga tushishida muhim o‘rin egallaydi. Xasta kishidan
havoga kasallik chaqiruvchisining tushishi va sog‘lom organizmga
tushishi qator biologik hamda fiziologik qonuniyatlar bilan bog‘liq
bo‘ladi. Havoda aerozollarning bo‘lishi muhim ahamiyatga ega,
chunki havo yuqumli kasallik chaqiruvchisi uchun muhit rolini
o‘ynaydi, unda suyuq va qattiq bo‘lakchalar bo‘lib, ular kasallik
chaqiruvchisini saqlovchi hisoblanadi.
Agarda, havoni oziqli muhit sifatida boshqa suv, tuproq, oziq-
ovqat mahsulotlari kabi omillar bilan solishtirilsa, havo ko‘pgina
chaqiruvchilar uchun yaxshi muhit hisoblanadi. Havoda doimiy
ravishda u yoki bu mikroorganizmlar, chang zarrachalari, o‘simlik
urug‘lari, gelmentlarning tuxumlari mavjud bo‘ladi. Ularning
miqdori, tarkibi iqlim o‘zgarishi bilan o‘zgarib turadi. Havoli
muhitni o‘rganish shuni ko‘rsatmoqdaki, har qanday aerozolning,
shu jumladan, bakterial aerozol ham havoda ushlanib turish vaqti
zarrachalarning hajmiga, shakliga, zaryadiga, konsentratsiyasiga
va boshqa omillarga bog‘liq bo‘lar ekan.

---

41
Aerozollar zarrachalarning hajmiga ko‘ra, bir necha turlarga
bo‘linadi: yuqori dispersli, o‘rta dispersli, past dispersli, mayda
tomchili, katta tomchili. Zarrachaning hajmi qanchalik kichik
bo‘lsa, shunchalik cho‘kish sekin bo‘ladi, bu esa, aerozolning
mustaqilligini ta’minlaydi. Yuqori dispersli aerozol zarrachasining
cho‘kish tezligi 0,00075—0,75 sm/soniyaga teng bo‘lsa, past
dispersli aerozol zarrachasining cho‘kish tezligi 1,9—27,0 sm/soniyaga
teng. So‘zlashganda, yo‘talganda, aksirganda mikrobli aerozollar
mono-dispersli bo‘lmasdan, ular turli xil hajmdagi zarrachalarni
o‘zida saqlaydi.
Hozirgi kunda aerozol zarrachalarining saqlanib qolish muddati
bir necha omillarga: zarrachaning hajmiga, shakliga, zaryadiga,
miqdoriga bog‘liq bo‘ladi. Aksirish, yo‘talish, suhbat, gapirishda
hosil bo‘lgan aerozollar monodispert bo‘lmaydi, ular turli xil
hajmdagi zarrachalarni o‘zida saqlaydi. Shundan 15—20 % mayda
zarrachali bo‘lib, yuqumlilikni boshlanish davrida muhim rol
o‘ynaydi, chunki bu zarrachalar uzoq saqlanib, nafas olish vaqtida
o‘pkaga chuqur kirib boradi. Odam bir kunda 12—14 m
3
havoni
o‘pkasi orqali o‘tkazadi, agar nafas olgandagi 1 m
3
havoda 20000
mikrob zarrachalari bo‘lsa, nafas chiqarilgandagi 1 m
3
havoda bir
necha mikrob bo‘ladi, xolos.
Havoli muhit mikroblar uchun noqulay muhit hisoblansa-
da, ko‘pgina mikroblar uzoq muddat yashashi mumkin. Misol
uchun, stafilokokk havoda 72 soat, difteriya tayoqchasi 11 soat,
griðp virusi 4 soat yashaydi.
a
b
2-rasm. a – tashqi qoplam infeksiyalarining tarqalish chizmasi; b – nafas
yo‘llari kasalliklarining tarqalish chizmasi.

---

42
Kasallik chaqiruvchilarning havoli muhitda yashashi bir necha
omillarga bog‘liq bo‘ladi: havoning harorati va namligiga, harakat
tezligiga, quyosh nurlarining tez tarqalishi va boshqalarga. Havo
orqali tarqaluvchi kasalliklar ichiga griðp, qizamiq, epidemik
paratit, ornitoz, chinchechak, ko‘kyo‘tal, skarlatina, adenovirusli
infeksiyalarni kiritish mumkin. Shuningdek, stafilokokklar, strep-
tokokklar, pnevmokokklar, meningokokk, bo‘g‘ma, sil.
O‘lat, tularemiya kasalliklari ham havo orqali tarqaladi. Havo
ayrim hollarda birlamchi, ba’zan asosiy, ko‘pincha ehtimolli o‘tka-
zuvchi muhit bo‘lishi mumkin. Havoni mikrob bilan zararlanishiga
qarshi kurashda, xonani toza saqlash, shamollatish, mexanik,
kimyoviy dezinfeksiya usullaridan foydalanish kerak.
1.2.11. SUV — YUQUMLILIK OMILI
Suvga turli yo‘llar bilan kasal chaqiruvchi mikroblar to‘kiladi.
Shularning ichida eng ko‘p tarqalgani korxonalar, tashkilotlar,
zavod va fabrikalarda tozalanmasdan oqiziladigan suvlar. Ayniqsa,
yuqumli kasalliklar shifoxonasi, veterinariya davolash majmuyi,
shuningdek, chorva mahsulotlariga ishlov beruvchi korxonalarining
oqava suvlari o‘ta xavfli hisoblanadi. Oldingi vaqtda oqava suvlarni
suv havzalariga oqizish keng tarqalgan edi. Respublikamiz
mustaqillikka erishgandan keyin hukumatimiz tomonidan qator
qarorlar, hujjatlar qabul qilindi. 1996-yilda qabul qilingan «Suv va
undan foydalanish to‘g‘risida»gi Qonunda korxona va muassasalar
tomonidan oqava suvlarni tozalash, zararsizlantirish bo‘yicha
ko‘rsatmalar berilgan. Shunga qaramasdan, hanuzgacha suv
havzalarini ifloslantirish holatlari uchrab turibdi.
Suv havzalarini fekal ifloslanishi, xususan, quduqlarni if-
loslanishi, jala-yomg‘irlar, qor erishi, shuningdek, yer osti suv-
lariga chiqindilar orqali patogen mikroblar o‘tishi bilan bog‘liq.
Doimo va deyarli har kuni ko‘l hamda daryo suvlari kir yuvish,
cho‘milish, daryo transportlaridan to‘kiladigan chiqindilar, hayvon
podalarini sug‘orish vaqtida ifloslanib turadi. Markazlashgan suv
ta’minotida suvning ifloslanishi, nafaqat, suvni olish joyida, balki
asosiy inshootlarda ham, shuningdek, chekka suv tarqatgich
shoxobchalarda ham kuzatilishi mumkin.
Suv havzalari yovvoyi hayvonlarning chiqindilari, najas-siy-
diklari bilan ham ifloslanadi. Ayniqsa, kemiruvchilar najaslari bilan

---

43
tularemiya, leptospiroz, o‘lat kabi o‘ta xavfli kasalliklarning cha-
qiruvchilarini suvga chiqaradi. Patogen mikroblar bilan ifloslangan
suv yuqumli kasallikni o‘tkazuvchi omil bo‘lib qoladi. Suv orqali
kasallikni tarqalishi epidemiya xususiyatiga ega bo‘ladi, ya’ni ommaviy
tus olgan bo‘ladi. Suvga tushgan patogen mikroblar ko‘pgina me-
xanik aralashmalar ta’sirida bo‘ladi. Ular tashqi ta’sirotlarga o‘ta
beriluvchan bo‘ladi. Shunday tashqi ta’sirotlardan biri quyosh nur-
lari hisoblanadi, u 2 metrgacha suvga kirib, mikroblarning ko‘p
qismini nobud qiladi. Ammo suvning ayrim qatlamlari va tubida
mikroorganizmlar uzoq muddat yashashi mumkin.
Mikroorganizmlarning yashash faoliyati suvdagi kimyoviy va
biologik jarayonlar ta’sirida to‘xtashi mumkin. Suvda yashaydigan
o‘simlik, hayvon turlari ko‘p. Ulardan ayrimlari o‘zlari ajratadigan
moddalar orqali yuqumli kasalliklarning chaqiruvchilariga nisbatan
halokatli ta’sir ko‘rsatadi. Ushbu moddalar hamda ayrim jonivorlar
ta’sirida suvning o‘z-o‘zidan tozalanish jarayoni yuz beradi. Bunday
o‘z-o‘zini tozalash jarayoni, ayniqsa, yilning issiq fasllarida ko‘proq
ro‘y beradi. Shundan ma’lumki, yilning sovuq davrlarida mikroblar
yashash muddati uzoqroq bo‘ladi.
Òajriba sharoitida ko‘pgina yuqumli kasallik chaqiruvchilarining
chidamliligi aniqlandi. Oddiy hollarda bu mikroblarning yashash
muddatlari 3—5 kun bo‘ladi. Shuning bilan birgalikda suv hav-
zalarining doimiy ifloslanishi, patogen mikroblarning doimo mav-
jud bo‘lishi sharoitini keltirib chiqarib, surunkali suv epidemiya
holatiga sabab bo‘ladi.
3-jadval
Sanitariya-gigiyenik jihatdan yer usti va yer osti suv havzalari
tozaligining solishtirma qiymati
r
a
lt
a
l
o
H
v
u
S
i
n
’
a
y
,
a
z
u
Y
it
s
u
r
e
y
it
s
o
r
e
Y
i
v
u
s
q
o
l
u
B
i
v
u
s
n
a
i
z
e
t
r
A
a
g
it
a
y
il
o
a
f
h
s
a
h
s
a
y
g
n
i
n
il
o
h
A
i
r
i
s
’
a
t
a
tt
a
k
a
d
u
J
a
tt
a
K
,
z
o
m
-
z
O
n
a
m
s
i
q
i
r
i
s
’
a
t
r
a
ll
i
m
o
y
ii
b
a
T
h
s
i
n
a
l
r
a
r
a
z
l
a
i
r
e
t
k
a
B
z
e
t
-
z
e
t
a
d
u
J
a
d
n
o
s
-
a
d
n
O
m
a
k
m
a
h
a
d
u
J
-
o
n
a
g
r
o
,
y
i
v
o
y
m
i
k
,l
a
i
r
e
t
k
a
B
i
h
s
i
r
a
g
z
‘
o
g
n
i
n
r
a
l
a
s
s
o
x
k
it
p
e
l
a
d
u
J
il
t
a
y
i
m
a
h
a
il
t
a
y
i
m
a
h
A
n
a
m
s
i
Q

---

44
Ko‘pgina kasallik chaqiruvchi mikroorganizmlar suvda bir necha
kungacha yashash xususiyatini saqlaydi. Ichak kasalligi chaqi-
ruvchilari va leptospirozlar, vibrionlar, suv isitmasi chaqiruvchilari,
gelmentozlar, tularemiya kasalligining chaqiruvchilari suv orqali
tarqalish imkoniyatlari juda ham kengdir. Ushbu kasalliklarga qarshi
chora-tadbirlar o‘z vaqtida ishlab chiqilib, amalga oshirilmas ekan,
unda katta xavf tug‘diruvchi suv epidemiyalari yuzaga keladi. Suv
epidemiyalarining eng asosiy xususiyati shundaki, kasalliklarning
tarqalish darajasi juda yuqori bo‘ladi. Suv manbayining xusu-
siyatiga qarab, kasallanganlar soni ortib boradi.
4-jadval
Ayrim patogen mikroorganizmlarning suvda yashash muddatlari
k
il
l
a
s
a
K
r
a
li
h
c
v
u
r
i
q
a
h
c
it
i
h
u
m
h
s
a
h
s
a
Y
i
v
u
s
q
u
d
u
Q
i
v
u
s
o
y
r
a
D
v
u
s
li
r
e
t
S
z
u
M
z
i
g
n
e
D
i
v
u
s
a
m
a
l
r
e
t
h
c
I
fi
t
a
r
a
p
a
v
r
a
l
a
y
i
r
e
t
k
a
b
0
4
5
–
7
0
1
n
u
k
n
u
k
1
2
–
7
5
6
3
–
7
6
1
n
u
k
a
h
c
e
n
r
i
B
y
o
5
1
–
4
1
n
u
k
‘
g
u
r
u
b
h
c
I
i
r
a
l
a
y
i
r
e
t
k
a
b
n
u
k
1
1
–
0
1
n
u
k
6
–
5
n
u
k
2
–
1
4
2
–
7
1
n
u
k
n
u
k
2
1
–
1
i
n
o
i
r
b
i
v
o
b
a
V
n
a
d
n
u
k
7
a
h
c
e
n
r
i
b
a
h
c
a
g
y
o
n
a
d
y
o
2
1
p
‘
o
k
a
h
c
e
n
r
i
B
y
o
a
h
c
a
g
y
o
3
il
a
b
o
y
m
A
i‘
g
u
r
u
‘
g
u
r
u
b
h
c
i
n
u
k
0
6
–
4
1
a
y
i
m
e
r
a
l
u
T
i
s
a
y
i
r
e
t
k
a
b
n
u
k
0
6
–
2
1
n
u
k
1
3
–
7
n
u
k
5
1
–
3
n
u
k
2
3
i
s
a
m
ti
s
i
v
u
S
il
a
r
i
p
s
o
t
n
e
l
n
u
k
1
2
–
4
1
-
n
u
k
7
a
h
c
a
g
r
a
l
a
ll
e
s
t
u
r
B
a
h
c
a
g
y
o
2
is
u
r
i
v
ti
l
e
y
i
m
o
il
o
P
a
h
c
a
g
y
o
3
i
g
r
i
d
y
u
K
b
a
ll
i
Y
1.2.12. ÒUPROQ — KASALLIK TARQATUVCHI OMIL
Yer yuzida yashovchi odam, hayvon, parranda va barcha
jonzotlar o‘zidan ajratadigan kasallik chaqiruvchilarni, chiqin-
dilarni tuproqqa chiqaradi yoki tashlaydi. Bu esa, tuproqda kasallik
chaqiruvchilarning ko‘payishiga va epidemiologik nuqtayi nazaridan

---

45
xavfli kasallik tarqatuvchi omilga aylantiradi. Òuproqda ko‘pincha
anaerob mikroorganizm yaxshi rivojlanadi va botulizm, qoqshol,
gazli gangrena kasalliklarini keltirib chiqaradi.
Chunki ular odam va hayvon organizmida oddiy ichak sap-
rofitlari ko‘rinishida najas orqali tuproqqa tushadi. Òuproq kuydirgi
kasalligining chaqiruvchilari uchun qulay yashash muhitini
yaratuvchi omil hisoblanadi. Kuydirgi chaqiruvchisi kasallangan
hayvon chiqaradigan chiqindilari (axlati, siydigi) yoki kuydirgi
kasalligidan o‘lgan hayvondan tuproqqa o‘tadi va spora ko‘rinishida
yashaydi, balki rivojlanib, ko‘payishi ham ehtimoldan xoli emas.
Kuydirgi kasalligi chaqiruvchilari sog‘lom organizmga tuproq
orqali tushishi kam ehtimollidir. Lekin o‘t bilan oziqlanadigan
hayvonlarning kasallanish darajasi yuqori bo‘ladi.
Patogen mikroorganizmlar bilan ifloslangan tuproq ichak
kasalliklari tarqalishida muhim rol o‘ynaydi. Markazlashgan tozalash
quvurlariga ega bo‘lgan aholi yashaydigan qishloq va shaharlarda
tuproqning kasallik chaqiruvchilari bilan ifloslanishi juda past bo‘lsa-
da, lekin markaziy tozalash quvurlari yo‘q aholi yashash joylarining
tuproqlari tez-tez ifloslanishiga guvoh bo‘lamiz. Ayniqsa, ichak
kasalligi chaqiruvchilari bemor najasi orqali tuproqqa ko‘proq
chiqariladi.
Ko‘pincha, ich terlama, ichburug‘, virusli gepatit va boshqa
ichak kasalliklari najas bilan to‘ydirilgan yer maydonida yetish-
tiriladigan ho‘l meva va sabzavot mahsulotlarini iste’mol qilish
natijasida kelib chiqadi. Ayniqsa, erta chiqadigan bodring, pomidor,
qulupnay kabi mahsulotlar iste’mol qilinishi ichak kasalliklari bilan
kasallanish miqdorini ko‘paytiradi. Ayrim hollarda tuproqda mavjud
bo‘lgan kasallik chaqiruvchilari yomg‘ir, qor, jala yordamida suv
havzalariga tushib, keyin kishilarga o‘tish ehtimoli ham mavjud.
Bunday holat birdaniga ko‘pchilik kishilarni kasallanishiga olib keladi.
Òuproqda ichak kasalligining chaqiruvchilari tuproq tarkibidagi
mineral va organik moddalar miqdoriga qarab, 1 kundan 4 oygacha,
ayrim kasallik chaqiruvchilari yillab yashab qolishi mumkin.
Korxona va tashkilotlar chiqaradigan chiqindilar tuproqqa to‘ki-
ladi. Bu esa, kemiruvchi hayvonlar (sichqon, kalamush) ko‘payishi
uchun shart-sharoit yaratadi. Ular esa, ko‘pgina yuqumli kasalliklar
tarqalishiga sababchi bo‘ladi yoki asosiy manba sifatida kasallikning
tarqalishini ta’minlaydi.

---

46
1.2.13. OZIQ-OVQAT MAHSULOTLARI — YUQUMLI
KASALLIK TARQATUVCHI OMIL
Barcha omillar ichida oziq-ovqat muhim kasallik omili hisob-
lanadi. Oziq-ovqat mahsulotlari orqali barcha ichak infeksiyalari,
shuningdek, ayrim boshqa yuqumli kasalliklar: sil, bo‘g‘ma,
skarlatina, tularemiya, Ku-isitma, kuydirgi sog‘lom organizmga
tushib qoladi.
Oziq-ovqat mahsulotlarining patogen mikroorganizmlar bilan
ifloslanishi birlamchi va ikkilamchi ro‘y berishi mumkin. Birlamchi
ifloslanish yoki zararlanish kasallangan hayvon mahsulotlari bo‘ladi.
Ikkilamchi ifloslanish bemorlar, bakteriya tashuvchilar, qayta
kasallangan bemorlar, ifloslangan idishlar, pashshalar, suvaraklar,
kemiruvchilar orqali oziq-ovqat mahsulotiga kasallik chaqiruvchi
mikroblarning tushib qolishi natijasida ro‘y beradi. Shuningdek,
oziq-ovqat mahsulotlarini olish, tashish, tushirish va saqlash
jarayonida ham zararlanishi mumkin. Yuqumli kasallik chaqi-
ruvchilari oziq-ovqat mahsulotlariga tushgandan so‘ng o‘ziga mos
muhit qidiradi. Agar oziq-ovqat mahsuloti hayvon mahsulotidan
bo‘lsa, mikroblar yanada avj olib rivojlanadi. Ayniqsa, oziq-
ovqatning saqlanish sharoiti, muddati muhim rol o‘ynaydi.
Oziq-ovqat mahsulotlarining epidemiologik xavflilik darajasiga
qarab quyidagi tartibda joylashadi:
1. Sut va sut mahsulotlari.
2. Go‘sht va go‘sht mahsulotlari.
3. Baliq va baliq mahsulotlari.
4. Òuxum.
5. Non va boshqa un mahsulotlari.
Oziq-ovqat mahsulotlarining zararlanishi yakka va ko‘pchilik
holdagi kasallanishni keltirib chiqarishi mumkin. Oziq-ovqatdan
kelib chiqqan bir vaqtning o‘zida ko‘pchilikning kasallanishi
epidemiya, deb ataladi. Bunda epidemik jarayon keskin faol
rivojlanish xususiyatiga ega bo‘ladi. Oziq-ovqat iste’mol qilish bilan
kelib chiqadigan epidemiyalar ichida eng ko‘p uchraydigani,
bu — sut orqali zararlanish natijasida kelib chiqadi. Shuningdek,
go‘sht mahsulotlari ham epidemik holatni keltirib chiqaruvchi omil
bo‘lish ehtimoli yuqoridir.
Oziq-ovqat mahsulotlari orqali tarqaluvchi yuqumli kasallik-
larning oldini olishga qaratilgan chora-tadbirlarni rejalashtirish

---

47
juda ham muhim. Ulardan eng muhimi: qishloq xo‘jaligi hayvonlari
ustidan veterinariya nazoratini o‘rnatish, aholi yashaydigan
joylarni sifatli oziq-ovqat mahsulotlari bilan ta’minlash, oziq-
ovqat korxonalarida tozalikni bekam-ko‘st saqlash va shu
harakatlarini uskunalashtirish (ishchi-xizmatchilarning oziq-ovqat
mahsulotlariga qo‘l urishiga yo‘l qo‘ymaslik), aholining sanitariya
madaniyatini oshirish.
1.2.14. ÒURMUSH VA MEHNAT FAOLIYATI JIHOZLARI —
KASALLIK TARQATUVCHI OMIL
Bemorlar yoki bakteriya tashuvchilar tomonidan ajratila-
digan kasallik chaqiruvchi mikroblar bizni o‘rab turgan mu-
hitdagi jihozlarga tushadi. Qachonki, kasallik manbayi jihozga
yaqin bo‘lsa, kasallik chaqiruvchi mikroblarning joylashishi ham
shuncha yuqori bo‘ladi. Kundalik turmushda ishlatiladigan ji-
hozlarni kasallik chaqiruvchi mikroblar bilan zararlanishi havo,
chang, bo‘g‘imoyoqlilar, hasharotlar orqali bo‘lishi mumkin.
Jihozlarda patogen mikroblar rivojlanmaydi, ular har doim
o‘ladi. Shuning uchun ham jihozlarning turli xili va ko‘rinishlarida
mikroblar saqlanishi turlicha. Masalan, ich terlama tayoqchasi
idish-tovoqlarda 7—70 kungacha, uy mebellarida 7—119 kun-
gacha, choyshab va oqliklarda 7—97 kungacha, kitob-daftarda
60 kungacha va h.k.
Agar idish-tovoqlardagi kasallik chaqiruvchilarining saqlanish
darajasini inobatga olib qaraydigan bo‘lsak, shu narsa ma’lum
bo‘ladiki, idish-tovoqlardan iflosligicha foydalanilsa, sil, zaxm,
bo‘g‘ma, griðp, tepki va bir qancha ichak infeksiyalari organizmga
tushib, shu kasalliklarni keltirib chiqarish ehtimoli yanada ortadi.
Ayniqsa, bolalarni turli yuqumli kasalliklar bilan kasallanishida
o‘yinchoqlarning o‘rni nihoyatda yuqori. Yuqumli kasalliklarni
tarqalishida kiyim-kechak, bosh kiyimlar, sochiq, dastro‘mol,
salfetkalar ham muhim rol o‘ynaydi.
Hozirgi bozor iqtisodiyoti sharoitida turli savdo shoxobchalari
va muassasalari ko‘pligi, bozor rastalarini qatorlashib joylashishi,
kiyim-kechak, idish-tovoq va ro‘zg‘or buyumlarining noto‘g‘ri
saqlanishi ham aholi o‘rtasida ayrim yuqumli kasalliklarning tarqa-
lish darajasini yanada oshiradi.

---

48
Mustaqillik davrida aholining yashash, uy-joy shart-sharoiti,
sanitariya madaniyati yuqori darajada ko‘tarilib, yanada yaxshilanib
bormoqda. Bunday holatda maishiy holatdagi yuqumli kasalliklar
tarqalishi o‘zining oldingi ahamiyatini yo‘qotadi. Aholining
sanitariyadan xabardorligi, gigiyenik bilimlarga ega bo‘lishi maishiy
yo‘l bilan kasallik tarqalishi umuman yo‘q bo‘lib ketishiga olib
keladi.
1.2.15. ÒASHUVCHILAR — YUQUMLI KASALLIK OMILI
Mikrob tashuvchilikning to‘rt usuli mavjud:
1. Birinchi usul — yuqumli materialni mexanik tashish:
hasharotlar tashqi muhitda ifloslangan narsaga tegadi, oyoqlari
bilan kasallik chaqiruvchilarini oladi yoki ichak nayiga so‘rib, uni
oziq-ovqat mahsulotlariga to‘kadi. Òashuvchi 2—3 kun qisqa
muddatda zararli bo‘lib qoladi.
2. Ikkinchi usul — kasallik chaqiruvchisini kasal hayvon qonidan
yoki bemor qonidan sog‘lom odamga qon so‘ruvchi bo‘g‘im-
oyoqlilar orqali o‘tkaziladi. Bo‘g‘imoyoqlining ichagida kasallik
chaqiruvchisi ko‘payadi va yig‘iladi. Bu usul bilan burgalar o‘lat
chaqiruvchisini, bitlar toshmali terlama kasalligini, moskitlar
papatachi virusli kasalligini sog‘lom odamga o‘tkazadi. Bunday
tashuvchi umrining oxirigacha kasallikni yuqtiruvchi bo‘lib qoladi.
3. Uchinchi usul — kasallik chaqiruvchisini bemor qonidan
sog‘lom odam qoniga o‘tkazadi. Oldingi usuldan farqi shundaki,
tashuvchi organizmida chaqiruvchi ma’lum bir rivojlanish davrini
o‘tkazadi. Masalan, bezgak plazmodiysi chivin organizmida maxsus
rivojlanish davrini o‘taydi.
4. Òo‘rtinchi usul — chaqiruvchi bemor qonidan sog‘lom odam
qoniga o‘tadi, lekin chaqiruvchi tashuvchi organizmida ko‘payib
yig‘iladi va tuxum orqali bo‘g‘imoyoqlilarning yangi avlodiga
chaqiruvchi o‘tkazishi bilan xarakterlanadi. Bunday holat kanada
ro‘y beradi, ya’ni kana ensefalitida, rikketsiyalarda va hokazolarda.
Òransmissiv kasalliklar epidemiologiyasida tashuvchilar
ekologiyasi muhim rol o‘ynaydi. Ayrim tashuvchilar, masalan, bit
va jun burgasi o‘zining xo‘jayinidan o‘zi ketmaydi va shu muhitga
moslashadi. Chivinlar, moskitlar qisqa muddat o‘z xo‘jayini bilan
aloqada bo‘ladi va muhitga singib ketadi.

---

49
1.3. Yuqumli kasalliklar profilaktikasi
O‘zbekiston sog‘liqni saqlash tizimining ajralmas qismi bo‘lgan
sanitariya-epidemiologiya xizmati yil sayin rivojlanib, ilm-fan,
texnika taraqqiyoti bilan o‘zaro chambarchas bog‘liq holda faoliyat
ko‘rsatib kelmoqda. Respublikamizda yuqumli kasalliklarni profilak-
tika qilishning asosiy mezonlari quyidagilar:
• 
sanitariya-epidemiologiya tadbirlarining davlat ahamiyatiga ega
ekanligi;
• 
epidemiyaga qarshi va sanitariya-profilaktik tadbirlarning ilmiy-
rejali amalga oshirilishi;
• 
ogohlantiruvchi va joriy sanitariya nazoratini birgalikda olib
borilishi;
• 
sanitariya va epidemiyaga oid o‘tkaziladigan tadbirlarning bir
butunligi;
• 
qishloq va shahar joylarida o‘tkaziladigan sanitariya-epi-
demiyaga qarshi tadbirlarning bir xilligi;
• 
sanitariya-profilaktika va epidemiyaga qarshi tadbirlarga rah-
barlikni markazlashtirilganligi va birga olib borilishi;
• 
sanitariya-epidemiyaga qarshi kurash tadbirlarida barcha tib-
biy-sanitariya tashkilotlarining qatnashishi;
• 
aholini sanitariya-epidemiyaga qarshi kurashda, umumiy
sog‘lomlashtirish tadbirlarida faol ishtirok etishi.
Klinik tibbiyotning eng muhim bo‘limlaridan biri — davolash
choralari haqidagi ta’limot hisoblansa, profilaktik tibbiyotda aynan
shu ta’limotga mos ravishda profilaktik choralar to‘g‘risidagi bilimlar
tizimi haqida fikr yuritish mumkin. Shu davrga qadar «epidemiyaga
qarshi tadbirlar» tushunchasining aniq ifodasi berilmagan. Bu atama
ko‘pincha «profilaktik tadbirlar» atamasi bilan teng ma’noda
ishlatiladi. Bunday holda aynan bir xil tadbirlarning o‘zi sharoitga
qarab, yuqumli kasalliklarning oldini olishga yoki uni bartaraf
qilishga yo‘naltirilgan bo‘lsa, ham profilaktik, ham epidemiyaga
qarshi tadbirlar bo‘lib hisoblanishi mumkin.
Òadbirlarni bunday yo‘l bilan aniqlash nisbiydir, albatta. «Profi-
laktik tadbirlar» deganda, yuqumli kasalliklar paydo bo‘lishining
oldini olish tushuniladi. Ammo aynan shu maqsad uchun qo‘lla-
niladigan aniq tadbirlar rejasi tuzishning iloji yo‘q. Odatda, pro-
filaktik tadbirlarda kelajakni ko‘zda tutib, faqat kasallikning oldini

---

50
olishga emas, balki mavjud yuqumli kasalliklarni kamaytirishga
qaratilgan tadbirlar ham kiradi.
Shu bilan birga, aynan bir epidemiya o‘chog‘ida o‘tkaziladigan
tadbirlar profilaktik tadbirlar ham bo‘lishi mumkin, chunki bu
tadbirlar epidemiya o‘chog‘ida yangi kasalliklar paydo bo‘lishining
oldini olishga qaratilgan bo‘ladi. Shunday qilib, epidemiyaga qarshi
o‘tkaziladigan tadbirlar epidemiologiya fani rivojlanishining shu
bosqichda asoslab berilgan tavsiyanomalar yig‘indisi bo‘lib,
aholining alohida guruhlari orasida yuqumli kasalliklarning oldini
olishni ta’minlaydigan, jami aholi o‘rtasida kasallanishni kamay-
tirishga va ba’zi bir yuqumli kasalliklarni tugatishga qaratilgan
tadbirlardir. Epidemiyaga qarshi chora-tadbirlar mustaqil O‘zbe-
kiston Respublikasida birinchi marta qabul qilingan «Davlat
sanitariya nazorati to‘g‘risida»gi Qonunda o‘z ifodasini topgan.
Ushbu Qonun sanitariya-epidemiya masalalarida aholining
xotirjamligi va radiatsiya xavfsizligini ta’minlash borasidagi ijtimoiy
munosabatlarni tartibga soladi, atrof-muhitni sog‘lomlashtirishga
imkon beradi. Qonunda ta’kidlanishicha, yuqumli va parazitar
kasalliklar kelib chiqishi va tarqalishiga yo‘l qo‘ymaslik, kasb
kasalliklari, zaharlanishlarning oldini olish maqsadida mulk-
chilikning shakllaridan qat’iy nazar, barcha korxonalar, tashkilot-
lar, birlashmalar xodimlari dastlabki hamda joriy tibbiyot ko‘rigidan
o‘tishlari shart.
Kasalliklar kelib chiqishi va tarqalishining oldini olish borasida
qator chora-tadbirlar belgilanib, ularga barcha turdagi korxonalar,
tashkilotlar rahbarlari va alohida shaxslar yuqumli, parazitar va
boshqa ommaviy kasalliklarning oldini olish, ularni yo‘qotish uchun
barcha kuch hamda imkoniyatlarni safarbar qilishlari kerak.
Yuqumli, parazitar, boshqa ommaviy kasalliklar kelib chiqish va
tarqalish xavfi tug‘ilgan taqdirda mutasaddi organlarning ko‘rsat-
malari asosida chora-tadbirlar joriy qilinadi.
Òibbiyot fanining rivojlanib borishi bilan epidemiyaga qarshi
o‘tkaziladigan tadbirlar ham takomillashib, o‘zgarib boradi.
Yuqumli kasalliklarning qo‘zg‘atuvchilari aniqlanishiga qadar
tadbirlar sanitariya-gigiyenik va epidemiyaga qarshi tadbirlar, deb
farqlanmagan. Yuqumli kasalliklarga qarshi kurashda sanitariya-
gigiyena tadbirlaridan tashqari, bemorni boshqalardan ajratib
qo‘yish va rejali-cheklovchi (karantin, observatsiya) choralar ham
qo‘llanilib kelindi. Ma’lumki, klinik tibbiyotda tashxis qo‘yish,
davolash va tashkiliy tadbirlar aniq belgilab qo‘yilgan. Shuningdek,

---

51
epidemiologiyada ham tashxisiy, epidemiyaga qarshi va tashkiliy
tadbir, gigiyenada tashxisiy sanitariya-gigiyenik va tashkiliy tadbirlar,
umuman profilaktik tibbiyotda tashxisiy, profilaktik va tashkiliy
tadbirlar aniq belgilangan bo‘lishi kerak.
Epidemiyaga qarshi chora-tadbirlarni guruhlashning keng
tarqalgan va nazariy jihatdan asoslangan usuli quyidagilar
hisoblanadi:
1) kasallik manbayiga;
2) o‘tkazish mexanizmiga;
3) organizmning moyilligini oshirishga qaratilgan chora-
tadbirlar.
Qulay bo‘lishi uchun har bir guruhga tegishli chora-tadbirlarni
shartli ravishda ikki guruhga ajratish mumkin. Masalan, kasallik
manbayini tugatishga qaratilgan tadbirlarni antroponoz va zoonoz
kasallik manbalariga nisbatan o‘tkaziladigan tadbirlarga ajratish
mumkin. Birinchi guruhga antroponozlarda o‘tkaziladigan tashxisiy,
bemorni ajratish, davolash va rejali chegaralab qo‘yish kabi
tadbirlarni, ikkinchi guruhga esa, qo‘shimcha sanitariya-veteri-
nariya, deratizatsion tadbirlarni kiritish mumkin.
Yuqish mexanizmini uzib qo‘yishga qaratilgan tadbirlar o‘z
mazmuni bo‘yicha sanitariya-gigiyena tadbirlariga kiradi. Shu-
ningdek, yuqumli kasalliklarning oldini olishga qaratilgan tadbir-
larni epidemiyaga qarshi o‘tkaziladigan sanitariya-gigiyena tadbirlar,
deb atash mumkin. Dezinfeksion va dezinseksion tadbirlarni yuqish
mexanizmini uzib qo‘yishga qaratilgan alohida tadbirlar sifatida
guruhlash mumkin. Hozirgi paytda kasallik yuqqandan so‘ng
organizmning rezistentligini oshirish yo‘li bilan kasallanishning
oldini olishga qaratilgan, ilmiy jihatdan asoslangan tadbirlar ishlab
chiqilmagan. Shuning uchun uchinchi guruh tadbirlariga ba’zi
kasalliklarga nisbatan maxsus immunitet hosil qiluvchi emlash
tadbirlarini kiritish mumkin.
Epidemiyaga qarshi tadbirlardan yana ikki guruhi — laboratoriya
tekshirishlari va sanitariya maorifi ishlari ahamiyatga ega. Bu tadbirlar
yuqorida sanab o‘tilgan uch guruhga tegishli tadbirlarning har biriga
taalluqli bo‘lishi mumkin. Shuning uchun bu tadbirlarni alohida
bir guruh qilib ajratish maqsadga muvofiqdir. Yuqorida bayon
qilinganlar asosida epidemiyaga qarshi chora-tadbirlarning ro‘y-
xatini tuzish mumkin. Epidemiyaga qarshi chora-tadbirlar bunday
guruhlarga ajratilishi birmuncha qulaylikka ega.

---

52
Birinchidan, ko‘plab chora-tadbirlarni eslab qolishga imkon
tug‘iladi, ikkinchidan, bunday tizimga barcha mavjud chora-
tadbirlar kiritilishi mumkin. Epidemiyaga qarshi chora-tadbirlarni
umumlashtiruvchi asosiy tasnifdan tashqari, ularning boshqa
belgilariga qarab guruhlarga ajratish mumkin. Epidemiyaga qarshi
vositalar qatoriga: davolash vositalari (deratizatsiya vositalar),
dezinfektantlar (dezinfeksiya vositalar), insektitsidlar, akaratsidlar,
larvitsidlar (dezinseksiya vositalari), vaksina va anatoksinlar (immu-
noprofilaktika vositalari), immunozardoblar, immunoglobulinlar,
bakteriofaglar, antibiotiklar va boshqa etiotrop vositalar kiradi.
Ba’zan barcha epidemiyaga qarshi chora-tadbirlar dispozitsion va
ekspozitsion tadbirlarga bo‘linadi. Dispozitsion tadbirlar uchinchi
guruh (organizmning moyilligini oshirishga qaratilgan) tadbirlariga
kiradi. Bu tadbirlar kasallik yuqqandan so‘ng kasallik rivojlanishi-
ning oldini olishga qaratilgan. Birinchi (kasallik manbayiga
qaratilgan) va ikkinchi (yuqish mexanizmini uzib qo‘yishga
qaratilgan tadbirlar) guruh tadbirlari ekspozitsion tadbirlar
hisoblanadi. Bu tadbirlar odamlarga kasallik yuqishining oldini
olishga qaratilgan. Epidemiyaga qarshi chora-tadbirlarni o‘tkazishda
ma’lum shart-sharoitlardan kelib chiqqan holda asosiy tadbirlarni
tanlab olish muhim ahamiyatga ega.
Yuqumli kasalliklarning oldini olish va ularga qarshi kurashda
asosiy tadbirlarni ajratishning o‘zaro bog‘liq bo‘lgan uch belgisini
ko‘rsatish mumkin.
5-jadval
Epidemiyaga qarshi tadbirlar tartibi
i
h
s
il
a
n
‘
o
Y
i
h
u
r
u
g
r
a
l
r
i
b
d
a
T
i
y
a
b
n
a
m
k
il
l
a
s
a
K
i
m
z
i
n
a
x
e
m
h
s
i
q
u
Y
i
g
il
li
y
o
m
a
k
k
il
l
a
s
a
k
g
n
i
n
m
z
i
n
a
g
r
O
y
i
m
u
m
U
h
s
a
l
o
v
a
d
,
h
s
it
a
rj
a
i
n
r
o
m
e
b
,
y
i
s
i
x
h
s
a
T
h
s
i
y
‘
o
q
b
a
l
a
r
a
g
e
h
c
il
a
d
i
o
q
a
v
a
v
a
y
i
r
a
n
i
r
e
t
e
v
-
a
y
i
r
a
ti
n
a
S
n
o
i
s
t
a
z
it
a
r
e
d
k
i
n
e
y
i
g
i
g
-
a
y
i
r
a
ti
n
a
S
n
o
i
s
k
e
s
n
i
z
e
d
a
v
n
o
i
s
k
e
f
n
i
z
e
D
h
c
n
il
i
h
s
o
h
s
–
a
k
it
k
a
li
f
o
r
p
o
n
u
m
m
I
a
k
it
k
a
li
f
o
r
p
i
r
a
l
h
s
i
r
i
h
s
k
e
t
a
y
i
r
o
t
a
r
o
b
a
L
i
r
a
l
h
s
i
if
i
r
o
a
m
a
y
i
r
a
ti
n
a
S

---

53
Birinchi belgi —epidemik jarayon paydo bo‘lishi va rivojlanishini
belgilab beruvchi yuqumli kasalliklar guruhi va alohida nozoologik
turlari epidemiologiyasining o‘ziga xosligi. Masalan, aerozol yuqish
mexanizmli kasalliklar guruhi, kasallik manbayining ko‘pligi,
kasallikning belgisiz kechish hollarining ko‘pligi va yuqish me-
xanizmining o‘ta faolligi bilan xarakterlanadi. Bu guruhga tegishli
kasalliklarning oldini olish uchun dispozitsion tadbirlar qo‘llaniladi.
Aerozol yuqish mexanizmli antroponoz kasalliklar profilaktikasida
immunologik muammo asosiy hisoblanadi.
6-jadval
Òanlab olingan belgilar bo‘yicha epidemiyaga qarshi tadbirlarni
qo‘shimcha ravishda guruhlash
a
h
c
i
y
‘
o
b
r
a
li
g
l
e
b
n
a
g
n
il
o
b
a
l
n
a
T
i
h
u
r
u
g
r
a
l
r
i
b
d
a
t
r
a
l
r
i
b
d
a
T
-
i
r
o
d
(
r
a
l
a
t
i
s
o
v
i
h
s
r
a
q
a
g
a
y
i
m
e
d
i
p
E
i
h
c
v
u
li
q
b
a
l
a
t
)
r
a
l
n
o
m
r
a
d
-
i
r
o
d
(
r
a
l
a
ti
s
o
v
i
h
s
r
a
q
a
g
a
y
i
m
e
d
i
p
E
i
d
y
a
m
li
q
b
a
l
a
t
)
r
a
l
n
o
m
r
a
d
n
o
i
s
ti
z
o
p
s
i
D
n
o
i
s
ti
z
o
p
s
k
E
y
i
m
u
m
U
k
it
k
a
li
f
o
r
P
a
y
i
m
e
d
i
p
e
i
h
s
r
a
q
a
g
a
y
i
m
e
d
i
p
E
r
a
l
r
i
b
d
a
t
n
a
g
i
d
a
li
z
a
k
t‘
o
a
d
i‘
g
o
h
c
‘
o
h
s
a
l
o
v
a
D
a
y
i
s
t
a
z
it
a
r
e
D
a
y
i
s
k
e
f
n
i
z
e
D
a
y
i
s
k
e
s
n
i
z
e
D
a
k
it
k
a
li
f
o
r
p
o
n
u
m
m
I
a
k
it
k
a
li
f
o
r
p
h
c
n
il
i
h
s
o
h
S
i
r
a
l
h
s
i
r
i
h
s
k
e
t
a
y
i
r
o
t
a
r
o
b
a
L
h
s
i
y
‘
o
q
b
it
a
rj
a
i
n
r
o
m
e
B
h
s
i
y
‘
o
q
b
a
l
a
r
a
g
e
h
c
il
a
d
i
o
Q
a
y
i
r
a
n
i
r
e
t
e
v
-
a
y
i
r
a
ti
n
a
S
k
i
n
e
y
i
g
i
g
-
a
y
i
r
a
ti
n
a
S
if
i
r
o
a
m
a
y
i
r
a
ti
n
a
S
-
o
n
u
m
m
i
a
v
a
k
it
k
a
li
f
o
r
p
o
n
u
m
m
I
a
y
i
s
k
e
r
r
o
k
a
k
it
k
a
li
f
o
r
p
h
c
n
il
i
h
s
o
h
S
h
s
a
l
o
v
a
d
a
v
h
s
i
y
‘
o
q
b
it
a
rj
A
h
s
i
y
‘
o
q
b
a
l
a
r
a
g
e
h
c
il
a
d
i
o
Q
a
y
i
r
a
n
i
r
e
t
e
v
-
a
y
i
r
a
ti
n
a
S
k
i
n
e
y
i
g
i
g
-
a
y
i
r
a
ti
n
a
S
a
y
i
s
t
a
z
it
a
r
e
D
a
y
i
s
k
e
f
n
i
z
e
D
a
y
i
s
k
e
s
n
i
z
e
D
a
y
i
r
o
t
a
r
o
b
a
l
,i
fi
r
o
a
m
a
y
i
r
a
ti
n
a
S
i
r
a
l
h
s
i
r
i
h
s
k
e
t
b
il
e
k
n
a
d
r
a
lt
i
o
r
a
h
s
-
t
r
a
h
s
m
u
l’
a
M
i
d
a
q
i
h
c
b
il
e
k
n
a
d
r
a
lt
i
o
r
a
h
s
-
t
r
a
h
s
m
u
l’
a
M
i
d
a
q
i
h
c

---

54
Antroponoz ichak kasalliklarida epidemik jarayon rivojlanishi
kasallikning tarqalishiga sabab bo‘luvchi tashqi muhit sharoitlari
bilan bog‘liq bo‘ladi. Shuning uchun bu guruhga tegishli kasalliklar
profilaktikasida ekspozitsion tadbirlar asosiy hisoblanadi. Antro-
ponoz ichak kasalliklari muammosi gigiyenik muammolar qatoriga
kiradi.
Odamlar uchun kasallik manbayi uy hayvonlari hisoblangan
zoonoz kasalliklar muammosi sanitariya-veterinariya tadbirlari
bilan belgilanadi. Òabiiy o‘choqli yuqumli kasalliklar profilaktikasi,
asosan, ekspozitsion tadbirlar, yuqish xavfi yuqori bo‘lgan hollarda
esa, dispozitsion tadbirga asoslangan bo‘ladi.
Asosiy tadbirlarni aniqlashning ikkinchi belgisi epidemik ja-
rayon rivojlanishining sabablari va sharoitlariga qarab o‘tkaziladi.
Epidemik jarayon namoyon bo‘lishining xarakteri va jadalligini
belgilovchi barcha omillarni ikki guruhga ajratish mumkin. Bu
guruhdan birini epidemik jarayon rivojlanishining ichki tabiatini
belgilovchi omillar tashkil qiladi.
Parazitar tizimda o‘zaro ta’sirda bo‘luvchi parazitlar, qo‘zg‘aluv-
chilar va odam-xo‘jayin populatsiyalari o‘z biologik belgilari bo‘yicha
xilma-xildir. Bu xilma-xillik yuqumli kasalliklarning turli ko‘rinishda
bo‘lishi va epidemik jarayonning turlicha bo‘lishini ta’minlaydi.
Ikkinchi guruh omillariga parazit qo‘zg‘atuvchilarning xususiyat-
larini namoyon qilishiga imkon beruvchi yoki to‘sqinlik qiluvchi
va shu sababli epidemik jarayon namoyon bo‘lishining xarakterini
belgilovchi turli-tuman tashqi shart-sharoitlar kiradi. Bular
jumlasiga tabiiy va ijtimoiy muhit omillari, shuningdek, aholining
turmush va ishlash sharoitlari, o‘tkaziladigan tadbirlarning sifati
va samaradorligi kabi omillar kiradi.
O‘tkaziladigan tadbirlarning asosiy yo‘nalishini aniqlovchi
uchinchi belgi, bu — tadbirlarning samaradorlik darajasi va amaliy
jihatdan qo‘llash imkoniyati bor yoki yo‘qligi. O‘z-o‘zidan ma’-
lumki, yuqorida ko‘rsatilgan ikki belgidan foydalanish samarador-
ligi yuqori bo‘lgan tadbirlarga asoslanadi. Bu tadbirlar yuqumli
kasallikar profilaktikasining asosini tashkil qiladi. Antroponoz ichak
kasalliklarida ma’lum sanitariya-gigiyena tadbirlari epidemik
jarayonning turli xil namoyon bo‘lishi, epidemik jarayon rivoj-
lanishining sabablari va sharoitlarini hisobga olgan holda tanlab
olinadi. Ammo poliomiyelit kabi ichak infeksiyasi muammosi
samaradorligi yuqori va amaliy qo‘llashga imkon beradigan emlash
vositasi qo‘llangandan keyin hal qilinadi.

---

55
1.3.1. YUQUMLI KASALLIKLARNING OLDINI OLISH
Epidemik kasalliklar mavjudligini ogohlantirish vatanimiz
sog‘liq saqlash organlarining eng asosiy burchi hisoblanadi.
Profilaktik chora-tadbirlar bir vaqtning o‘zida epidemik zanjirning
hamma bosqichlariga ta’sir o‘tkazish bilan olib boriladi. Xalq xo‘ja-
ligini rejali tashkil qilinishi, sog‘lomlashtirish ishlarini maqsadli
amalga oshirishga bo‘lgan imkoniyat yurtimizda bezgak kasalligining
kamayishiga olib keldi. 1966-yilda 1950-yildagidan 3616 marta
kamaydi.
O‘choqli kasalliklar mavjud bo‘lgan joylarda yangi qurilishlar
olib borilishi aholining sog‘lig‘ini saqlashga qaratilgan. Hayvonlar
mahsulotlarini qayta ishlovchi korxonalarda, chorvachilik xo‘ja-
liklarida mehnat sharoitini yaxshilash ko‘pgina kasalliklar, masalan,
kuydirgi, brutselloz, salmonellozlarning oldini olishda muhim
ahamiyatga egadir.
Hammaga ma’lumki, aholini yashash shart-sharoitini, iqtisodiy
holatini yaxshilash yuqumli kasalliklardan profilaktika qilishning
muhim omilidir. Bu asosda bizning respublikamizda sobiq sho‘rolar
davrida ko‘pgina ichak infeksiyalari, havo-tomchi infeksiyalar
miqdorining ko‘tarilishi kuzatilgan. Hozirgi kunda bu kasalliklardan
ayrimlari mutlaqo kuzatilmaydi, ayrimlari esa, ancha pasaygan.
Hammom, kir yuvish joylari va xonalarning sanitariya-gigiyena
holatlarini nazorat qilish, turli parazitar kasalliklarni — terlama,
qichima, epidermofitiya va hokazolarni profilaktika qilishda muhim
rol o‘ynaydi. Eng muhim profilaktik tadbirlardan suv ta’minotini
doim nazorat qilishdir. Suv olish joyini to‘g‘ri tanlash, uning toza-
lanishni ta’minlash, muhofaza bazasini saqlash — turli xil yuqumli
kasallik chaqiruvchilarning suv bilan tarqalishi oldini oladi.
Oziq-ovqat korxona va tarmoqlarining ko‘payib borishi,
mahsulot turining oshishi sog‘liqni saqlash tashkilotlari tomonidan
sanitariya nazoratini kuchaytirish va doimo olib borishni talab qiladi.
Ko‘pgina yuqumli kasalliklarning asosiy manbayi — umumiy
ovqatlanish korxonalarida ishlovchi xodimlar hisoblanadi. Shuning
uchun xodimlar doimo laboratoriya tekshiruvidan o‘tkazilib,
bakteriya tashuvchiligi aniqlanishi kerak. Yuqumli kasalliklarni
profilaktika qilishda bolalar muassasalari ustidan epidemiya
nazoratini olib borish muhim ahamiyatga egadir.
Hozirgi kunda ham aholi o‘rtasida ayrim yuqumli kasalliklarning
epidemik holatlari mavjud. Ayniqsa, bu jarayon ijtimoiy tanqislik,

---

56
urush, inqiroz mavjud davlatlarda kuzatilmoqda. Masalan, Òoji-
kistonda, Afg‘onistonda, Hindistonda, Afrika qit’asi davlatlarida.
Ushbu epidemiyalarning avj olishini to‘xtatish uchun ma’lum
tadbirlar ishlab chiqilishi yaxshi samara bermoqda. Lekin epide-
miyaga qarshi tadbirlarning to‘g‘ri va natijali bo‘lishi uchun, ya’ni
qisqa vaqt ichida eng yaxshi va mustahkam natijaga erishish uchun
bu tadbirlar asosiy qoidalarga bo‘ysundirilishi shart:
• 
tadbirlarni reja asosida sistemali ravishda o‘tkazib turish;
• 
belgilangan tadbirlarni tez qo‘llash;
• 
aholining epidemik holatini aniq inobatga olish bilan unga
qarshi tadbirlarni rejalashtirish;
• 
kompleks holda olib borilishi.
Shunday qilib, epidemiyaga qarshi tadbirlarning unumli
sistemasini amalga oshirish uchun quyidagi shartlarga rioya qilish
kerak:
• 
uning rejali bo‘lishi, ma’lum infeksiyaning epidemiologik
xususiyatlarini bilish hamda tadbirlar olib borilayotgan joyning va
jamoaning epidemiya-sanitariya sharoitlari bilan yaxshi tanish
bo‘lish, qisqasi, epidemiyaga qarshi tadbirlarni olib borishdan oldin
epidemik tekshirish o‘tkazilishi lozim.
Epidemiologik tekshirish quyidagicha o‘tkazilishi mumkin:
1. Ayrim ko‘ringan kasallikni epidemiologik tekshirish.
2. Epidemiyaning paydo bo‘lishini epidemik tekshirish.
3. Joyni epidemiologik jihatlarini o‘rganish.
Ayrim kasalliklarni epidemik tekshirishdan maqsad:
a) infeksiya manbayini aniqlash;
b) kasallikning keyinchalik tarqalishi mumkin bo‘lgan yo‘l-
larini, ayniqsa, juda xavfli jamoalarda tarqalish yo‘llarini aniq-
lash;
d) sanitariya turmush sharoitini aniqlash;
e) infeksiya manbayini zararsizlantirishga, infeksiyaning
tarqalish yo‘llarini uzishga va ta’sirchan jamoani himoya qilishga
qaratilgan aniq tadbirlarni belgilashdir.
Epidemiologik tekshirish, davolovchi shifokorning infeksion
kasallik borligi haqida bergan xabari asosida, epidemiologik muas-
sasa xodimlari tomonidan o‘sha joyning o‘zida o‘tkaziladi. Sho-
shilinch xabar varaqasi yuqumli kasallik haqidagi shunday xabar

---

57
bo‘lib, davolovchi shifokor xastalikni aniqlagan vaqtdan 24 soat
o‘tmay, bemor turgan joydan DSENMga yuborishi kerak.
Infeksion kasallik paydo bo‘lganda, uni epidemiologik jihatdan
tekshirish ham xuddi ayrim infeksion kasallik holatini tekshirish
yuzasidan o‘tkaziladigan tekshirishga o‘xshagan maqsadlarni ko‘zda
tutadi. Infeksiyaning birinchi manbayini va uning keyinchalik
tarqalish yo‘llarini to‘g‘ri aniqlash uchun, dastlab kasal bo‘lgan
odamdan boshlab, to tekshirish vaqtigacha bo‘lgan barcha ku-
chayish yo‘llarini qaytadan ko‘rib chiqish lozim. Bu epidemiyani
tekshirish o‘ziga xos xususiyatga ega, buning uchun shubhali
kasalliklar haqida ma’lumotlar to‘planadi, aholi sanitariya jihatdan
so‘rab chiqiladi va laboratoriya yo‘li bilan tashxis qo‘yiladi.
Joylarni epidemik tomondan tekshirish ishi epidemik va sanitariya
tomonidan shu joyning xarakteristikasini aniqlashdan iborat bo‘lib,
shu sharoit epidemik tomondan ro‘y bergan yomon ahvolning
sabablarini yo‘qotish maqsadida epidemiyaga qarshi tadbirlar aniq
rejasi ishlab chiqiladi.
Joyni bunday epidemiologik va sanitariya tomonidan tekshirish
kasallikning asosiy sabablarini epidemik jarayonning ilg‘or
omillarini aniqlash uchun kerak, bular esa, epidemiyaga qarshi
va sanitariya tomonidan sog‘lomlashtirish tadbirlarining aniq hamda
muayyan rejasini tuzishga asos qilib olinadi.
Infeksiya manbayiga qarshi kurashda, eng avvalo, kasallarga
nisbatan ko‘riladigan tadbirlarni qo‘llash kerak, kasallarni o‘z
vaqtida tamomila aniqlab olish uchun quyidagilar amalga oshiriladi:
1) aholiga yaxshi sifatli tibbiyot yordami beruvchi hamda
kasallarni tezda joylashtirish mumkin bo‘lgan uchastka kasal-
xonalarini mustahkamlash;
2) infeksiyaga nisbatan shubhali kasallangan, oshqozon-ichak
va boshqa kasalliklarning oldini olish uchun shifokorga barvaqt
murojaat qilishni targ‘ib qilish yuzasidan sanitariya maorifi ishlarini
keng miqyosda kuchaytirish;
3) yuqumlilik tomondan shubhali bo‘lgan kasallarni o‘z vaqtida
aniqlash va ular haqida shoshilinch xabar qilish uchun sanitariya
jamoatchiligini tashkil qilish va ulardan keng foydalanish;
4) kasallik ro‘y berganda, bemorlarni aniqlash uchun aholi
yashaydigan hamma punktlarda tibbiyot xodimlari yoki sanitariya
faollari tomonidan barcha xonadonlar har kuni birma-bir aylanib
chiqilishi kerak.

---

58
Infeksion kasalni, albatta, izolatsiya qilish kerak. Kasallik juda
ko‘payib ketganda, bemorlar gospitalizatsiya qilinadi va faqat ayrim
infeksiyalarda tegishli turmush sharoitlari bo‘lganda, epidemio-
logning ruxsati bilan uy sharoitida davolash mumkin.
Kasal bilan yaqinlashganlar infeksiyaning manbayi bo‘lishlari
mumkin. Bir tomondan ular allaqachon yuqtirib, inkubatsiya
davrida bo‘lishlari va kasallik boshlanishi bilanoq, infeksiyaning
harakatdagi manbayiga aylanishi ehtimoldan xoli emas. Bundan
xulosa qilib, bemor atrofidagilarga nisbatan quyidagilar qo‘llaniladi:
1. Kasalni erta aniqlash, doimiy ravishda tibbiy kuzatuv ostiga
olish.
2. Birinchi galda bolalar muassasalarida, oshxonalarda, oziq-
ovqat korxonalari xodimlari hamda ilgari kasallikni boshidan
kechirganlarni — batsilla tashuvchilarini tekshirish.
3. Bemor bilan kontaktda bo‘lgan kishilarga nisbatan aloqani
uzish (karantin) yoki qisman karantin qilinadi.
4. Sanitariya ishlovini o‘tkazish — yuvish, kiyimlarini o‘zgar-
tirish, kiyim-kechakni dezinfeksiyalash.
5. Maxsus profilaktikasi (passiv emlash).
6. Kasallikning yuqish xavfi va uning oldini olish haqida aholi
orasida tushuntirish yo‘li bilan sanitariya maorifi ishlarini olib borish.
Batsilla tashuvchilariga qarshi tadbirlar — ularni aniqlash va
zararsiz holga keltirishdan iborat. Òashuvchilarni zararsizlantirish
choralariga kasallarni vaqtincha (tashuvchilik davom qilish mud-
datida) yoki doimiy tashuvchilikda ishdan ozod qilish va sanitariya
tomonidan tarbiyalash, kundalik dezinfeksiya qilish. Hayvonlarning
infeksiya manbayi bo‘lishiga qarshi tadbirlar ikki guruhga bo‘linadi:
1. Yovvoyi hayvonlarga qarshi tadbirlar
a) mavjud bo‘lgan barcha uslublar bilan yo‘qotish;
b) kishilarni alohida bo‘lib, yakka holda qolishlari oldini olish.
2. Uy hayvonlari kasalliklariga qarshi tadbirlar
a) sog‘lomlashtirish;
b) epizootiyalarga qarshi kurash, emlashlar, karantin.
Infeksiyaning tarqalish yo‘llariga qarshi kurash obyektlari
infeksiya o‘tkazib borishda xizmat qilish mumkin bo‘lgan tashqi
muhitni sog‘lomlashtirishdan iboratdir. Bu kurash umumiy
sanitariya va dezinfeksion tadbirlarni qo‘llash bilan birga olib boriladi.

---

59
Bu tadbirlarni qo‘llashdan maqsad — tashqi muhitni sog‘lom-
lashtirish, turmush yo‘li bilan suv, tuproq, oziq-ovqat mahsu-
lotlari va tashqi muhitning boshqa turli obyektlari orqali infek-
siyaning o‘tish imkoni oldini olish, organizmning qarshilik
ko‘rsatish kuchini oshirish uchun yashash shart-sharoitlarini
yaxshilash. Bu tadbirlarning tamoyillarini va amalga oshirish
texnikasini mukammal o‘rganish, tegishli gigiyena fanlari sohasiga
kiradi. Dezinfeksion tadbirlar to‘g‘ridan to‘g‘ri kasallik chaqi-
ruvchiga qaratilgan bo‘lib, dezinfeksiya, dezinseksiya, deratizat-
siyalarga bo‘linadi. Epidemik zanjirning uchinchi zvenosiga nisbatan
qilinadigan tadbirlar — uning turmush sharoitlarini yaxshilash,
jismoniy tarbiyalash, sog‘lig‘ini mustahkamlash va boshqa yo‘llar
bilan aholini umumiy o‘ziga xos profilaktika qilish, ya’ni profilaktik
emlashlar bilan immunitet paydo qilishni ko‘zda tutadi. O‘ziga
xos profilaktika faol immunizatsiya, passiv immunizatsiya va
fagoprofilaktika shaklida bajariladi.
Faol immunizatsiya ishi organizmga antigen yuborishdan iborat
bo‘lib, u infeksion kasallik chaqiruvchilarini tirik yoki o‘ldirilgan
holda hosil qilinadigan mahsulotlarini yuborish bilan bajariladi.
Passiv immunizatsiya organizmga immunlangan hayvonlar yoki
kasallikni boshidan kechirganlarning zardobini yuborishdan
iboratdir. Passiv immunizatsiya (organizmga immunlangan
hayvonlar yoki kasallikni boshidan kechirganlarning) natijasida
immunitet darhol paydo bo‘lmaydi.
Fagoprofilaktika — organizmga bakteriofagni, ya’ni mikrob
kulturasining bulyon filtratlari bo‘lgan eritmasini yuborishdir.
Maxsus profilaktika. Bu epidemik jarayonning uch zvenosiga
qaratilgan bo‘lib, makroorganizmlar sezuvchanligini oshirish va
insonlarda immunitet hosil qilishdir. Organizmni yuqumli kasallik-
larga sezuvchanligini oshirish maxsus profilaktika uchun qo‘lla-
niladigan vositalar: vaksina, zardob, gamma-globulinlar yordamida
o‘tkaziladi, shuningdek, kimyoviy vositalar ham qo‘llaniladi.
Himoyalanuvchi emlash vaksinalar bilan o‘tkazilsa, uzoq
muddatda faol immunitet qoladi, ular bir necha yilgacha saqlanadi.
Ayrimlari qisqa immunitet hosil qiladi. Zardob va gamma-globulin-
larni qo‘llanilishi qisqa va tez kechadigan himoyalanishni hosil
qiladi. Odam organizmiga tayyor antiteloni kiritish, organizmni
himoyalanishini 2—4 haftagacha saqlaydi.
Hozirgi vaqtda maxsus profilaktika vositalari ichida vaksinalar
keng qo‘llanilmoqda. Ular patogen mikroorganizmlar va ularning

---

60
hayoti davomidagi mahsulotlaridan olinib, sog‘lom organizmga
kiritiladi. Òo‘rt xil vaksina mavjud: tirik, o‘lik (o‘ldirilgan), kimyoviy
va anatoksinlar.
Òirik vaksinalar — patogen mikroorganizmlar kuchsiz-
lantirilgan va irsiy o‘zgartirilgan turi. Òirik vaksinalar quyidagi
yuqumli kasalliklarni emlash uchun qo‘llanilmoqda: chinchechak,
qizamiq, griðp, quturish, qoqshol, sariq isitma, pappatachi isit-
masi, epidemik parotit, qizilcha va h.k. Shuningdek, bakteriyalar
chaqirgan quyidagi kasalliklarni: kuydirgi, o‘lat, tularemiya,
brutselloz, sil hamda rikketsiyalar chaqirgan toshmali tif, Ku-
isitma va h.k. Òirik vaksinalar o‘lik vaksinalardan samaraliroq hisob-
lanadi va ayrim kasalliklar uchun yakka-yu yagona vositadir (kuy-
dirgi, o‘lat, tularemiya). O‘ldirilgan bakteriyalar — viruslar va
rikketsiyalardan inaktivatsiya yo‘li bilan o‘ldirilgan vaksinalar
olinadi. O‘lik vaksinalar tirik vaksinalardan farq qilib, ko‘pchilik
qismi bir martalik vaksinatsiya uchun ishlatiladi. Organizmga ikki,
uch marta kiritiladi. Ikki marta emlash 3—4 hafta oralab, uch marta
emlash 7—10 kun oralab o‘tkaziladi.
Hozirgi vaqtda o‘lik vaksinalar ich terlama, ko‘kyo‘tal, vabo,
toshmali terlama, Ku-isitma, kana ensefaliti, gemmoragik isitma
kasalligida keng qo‘llaniladi. Kimyoviy vaksinalar — bu vositalar
kimyoviy yo‘l bilan olingan moddalar bo‘lib, unda mikrob antigen-
lari mavjud bo‘ladi. Mikrob hujayrasi katta kimyoviy va fermentativ
ishlov berish bilan olinadi.
1. Bakteriyali preparatlarni ko‘zdan kechirish, ularning tashqi ko‘rinishini,
qadoqlanish xususiyatlarini o‘rganish. Preparatlarni brak qilish, yaroqsiz
preparatlarga akt tuzish.
2. Immunizatsiya qilishga ko‘rsatmalarni, ayrim infeksiyalarda emlash
sxemalarini va dozalarini o‘rganish. O‘quvchilar instruksiya va qo‘llanmalarni
o‘rganib immunizatsiyaning har bir turi haqidagi ma’lumotlarni jadvalga
kiritadilar.
1. Aktiv immunizatsiya nima, aktiv immunizatsiyadan keyin immu-
nitet qachon paydo bo‘ladi, u qancha vaqt saqlanadi?
2. Aktiv immunizatsiya uchun qanday preparatlar ishlatiladi?
3. Passiv immunizatsiya nima, zardoblar va globulinlar yuborishdan keyin
immunitet qachon paydo bo‘ladi, u qancha vaqt saqlanadi?
MUSTAQIL ISH
NAZORAT SAVOLLARI

---

61
4. Zardob globulinlardan nima bilan farq qiladi, globulinlarning afzal-
ligi nimada?
5. Bakteriofaglarning ta’sir prinsiði qanday?
6. Etiketkada qanday ma’lumotlar ko‘rsatilishi kerak va bu ma’lumotlarning
qanday ahamiyati bor?
7. Qanday belgilar bakteriyali preparatlarning yaroqsizligidan dalolat beradi?
8. Rejali va rejadan tashqari emlashlarning farqi nimada, bakteriyali prepa-
ratlarni davolash tarmog‘i bo‘yicha kim taqsimlaydi?
1.3.2. EMLASHLARNI TASHKIL QILISH VA PREPARATLARNI
KIRITISH TEXNIKASI
Profilaktik immunizatsiya samaradorligining eng muhim
shartlaridan biri immunizatsiya qilinishi kerak bo‘lgan hamma
kontingentlarni to‘liq va o‘z vaqtida qamrab olish hisoblanadi.
Immunizatsiya qilinishi kerak bo‘lgan bolalarni hisobga olishni
bolalar poliklinikalari yiliga ikki marta hovlima hovli aylanib chiqish
yo‘li bilan olib boradi.
Hisobga olingan bolalarni quyidagi shakl bo‘yicha qayd qilinadi:
r
/
T
,i
m
s
i
,i
s
a
y
il
i
m
a
F
i
m
s
i
g
n
i
n
i
s
a
t
o
n
a
g
li
‘
g
u
T
,i
y
o
,i
li
y
i
n
u
k
il
i
z
n
a
M
r
a
l
a
l
o
b
i
s
y
a
Q
a
g
i
s
a
s
a
s
s
a
u
m
i
d
y
a
n
t
a
q
a
m
t
a
l
s
E
1
Òug‘ilgan yillar bo‘yicha yozib boriladi. Qo‘shimcha ma’lumotlar
(ro‘yxatga olish orasida) tug‘uruqxonalar, qishloq kengashlaridan
olinadi.
Hisobga olingan har bir bolaga «Profilaktik emlashlar kartasi»
(63-shakl) to‘ldiriladi. Bu kartalardan har bir pediatriya uchastkasi
uchun alohida kartoteka (alohida quti) tuziladi. Uchastka kartotekasida
shu uchastkada yashab turgan hamma bolalarning kartochkalari va
shu uchastka hududida joylashgan bolalar muassasalariga
qatnaydigan bolalarning (ularning qayerda yashashidan qat’iy
nazar) kartochkalari bo‘lishi kerak. Kartoteka, aksariyat bola-
larning tug‘ilgan yillari bo‘yicha olib boriladi. Har oyning oxirida
emlanishi kerak bo‘lgan bolalar ro‘yxati tuzib chiqiladi. Shu ro‘yxat
keyingi oyning immunizatsiya rejasidan iborat bo‘ladi.
«Uyushmagan» bolalarni uchastka tibbiyot hamshirasi poliklini-
kaga taklif etib, bu yerda ular emlanadi. Agar go‘dak bolalar
muassasasiga qatnaydigan bo‘lsa, ular shu muassasada emlanadi.

---

62
O‘tkazilgan emlashlar quyidagi hujjatlarda qayd qilinadi (kuni,
dozasi, preparat seriyasi): bolaning rivojlanish tarixi, bolaning
tibbiyot daftarchasi (ota-onalarda saqlanadi), «Profilaktik emlashlar
kartasi» (63-shakl). Emlash reaksiyalari ham qayd qilinadi.
Katta yoshdagi kishilarni emlashni poliklinikalar, odatda,
korxonalar va o‘quv yurtlaridagi shu poliklinikada biriktirilgan
sog‘lomlashtirish punktlari (tibbiy-sanitariya qismlari) tarmog‘i
orqali amalga oshiriladi. Emlanishi kerak bo‘lgan shaxslarning
ro‘yxatini tuzish dastlabka muhim vazifa hisoblanadi. Shu maqsadda
sog‘lomlashtirish punktlarining xodimlari tegishli korxona va
muassasalarning kadrlar bo‘limlari bilan aloqa bog‘lab, ulardan
zarur ma’lumotlarni olishadi.
Emlangan kishilar «Pro-
filaktik emlashlarni hisobga
olish jurnali»da (64-shakl)
imlo bo‘yicha qayd qilinadi.
Òibbiyot daftarchalari bo‘l-
ganda, unga emlash haqidagi
ma’lumotlar kiritiladi. Òo‘-
satdan vujudga kelgan epi-
demiologiya ko‘rsatmalar
bo‘yicha emlashlar poliklinika
binosining o‘zida qilinadi.
Emlashlar o‘tkazish tex-
nikasi quyidagilarni ta’min-
laydi:
a) preparatlar ko‘rsatmada mo‘ljallangan organlar va to‘qimalar
yuborilishi;
b) preparatning zarur dozasini aniq yuborish;
d) asoratlarning yuz berish ehtimolini yo‘qotishini.
Shu maqsadda emlash o‘tkaziladigan xonani oldindan tegishli
darajada tayyorlash, ya’ni pol va mebelni, dezinfeksiya qiladigan
eritmalar bilan tozalab yuvish zarur. Agar muskul ichiga inyeksiya
qilinadigan bo‘lsa, instrumentlar uchun stollar, bolalar uchun
kushetkalarga steril (yoki dazmollangan) choyshablar yoziladi.
Emlashni bemorlar qabul qilinadigan xonalarda o‘tkazmaslik kerak.
Xodimlarni tayyorlash. Emlash o‘tkazadigan xodimlar toza xalat
va qalpoq (kosinka) kiyib ishlashlari lozim. Shamollash kasalliklari,
3-rasm. Emlash vositasini kiritish
texnikasi:
1–teri yuzasiga; 2–teri ostiga; 3–teri ichiga;
1
2
3
4

---

63
angina, yiringli kasallikka chalingan tibbiyot xodimlariga emlash
o‘tkazishlariga ruxsat etilmaydi.
Emlashni boshlashdan oldin tibbiyot xodimi qo‘lini toza qilib
yuvadi, so‘ngra qisqa vaqtga 1 % li xloramin eritmasiga botiradi.
Muskul ichiga inyeksiya qilishda ham oldin qo‘l yuviladi. Yalpi
emlashlar o‘tkazishda ishni emlashda band bo‘lgan odamni boshqa
yumushlarga (emlanganlarni qayd qilish, emlanadigan kishilarni
xonaga chaqirish kabi) chalg‘itmaydigan qilib tashkil etish lozim.
Preparatni tayyorlash. Har bir ampula (flakon)ni, brak bo‘lgan
preparatlarni aniqlash maqsadida ko‘zdan kechirilgach, ochiladi.
1.3.3. IMMUNITET
Immunitet deb, yuqumli kasallikning boshlanishiga yo‘l
bermaydigan organizm holatiga aytiladi yoki bo‘lmasa begona, yot
narsaga, agentga nisbatan antigenlik xususiyatni namoyish qilish.
Berket fikricha, immunitetda organizm «o‘zinikini» va «begonani»
ajratib oladi. Organizm sezuvchanligi irsiy mustahkamlangan bo‘lib,
filogenetik rivojlanish va, shuningdek, ontogenez davrida individual
ravishda shakllangan hamda organizmni ichki muhitini saqlab
turishga moslashgan bo‘ladi.
Epidemik jarayon — yuqumli kasallikning paydo bo‘lishi,
rivojlanishi va tarqalishini ta’minlovchi uch bir-biriga chambarchas
bog‘langan bo‘g‘in halqani o‘z ichiga oladi:
1. Yuqumlilik manbayi.
2. Kasallik chaqiruvchi mikroblarning tarqalish yo‘llari.
3. Yuqumli kasallikka organizmning moyillik darajasi.
Yuqumli kasallik manbayi. Ko‘p yillik ilmiy izlanishlar, tajriba
va kuzatishlar natijasida shu narsa aniqlandiki, yuqumli kasallik
ma’lum bir jamoada kasal yoki shu kasallikning chaqiruvchisini
o‘zida saqlovchi (bakteriya tashuvchi) sog‘lom kishi mavjud bo‘lsa,
shu yerda kasallik paydo bo‘ladi. Ayrim kasalliklar esa, sog‘lom
kishilarning bemorlar bilan muloqot qilishi natijasida kelib chiqadi.
Masalan, kuydirgi, qoraoqsoq (brutselloz) kabi kasalliklar. Bunda
sog‘lom kishi kasal chaqiruvchisini oraliqdagi biologik hujayradan
qabul qilib oladi. Kasallik manbayi hamisha odam yoki hayvon
bo‘lishi mumkin. Chunki kasallik chaqiruvchisining yaxshi
rivojlanishi, ko‘payishi uchun eng qulay muhit odam va hayvon
organizmi hisoblanadi.

---

64
O‘zbekiston Respublikasi Sog‘liqni saqlash vazirligi bosh
epidemiologi, tibbiyot fanlari doktori I.H. Mamatqulovning
fikricha, «kasallik manbayi o‘zida kasallik chaqiruvchisini saqlab,
ko‘payishga imkon yaratgan jonli organizmlar hisoblanadi va
natijada, rivojlangan yuqumlilik xususiyatiga ega bo‘lgan mikro-
organizmlar ushbu organizmlardan sog‘lom organizmlarga havo,
chang, suv, oziq-ovqat, qon, bevosita va bilvosita kontakt orqali
o‘tishi kuzatiladi».
Ayrim adabiyotlarda va epidemiologiya amaliyotida yuqumli
kasallik manbayi sifatida suv, sut, chivin, tuproq, ifloslangan qo‘llar
ko‘rsatib o‘tilganligiga guvoh bo‘lamiz. Bu noto‘g‘ri talqin, chunki
faqat tirik organizmda kasallik chaqiruvchi patogen mikroblar va
parazitlik qiluvchi sodda jonivorlar yashashi va rivojlanishi uchun
to‘laqonli muhit bo‘lishi mumkin. Organizmdan tashqarida patogen
mikroorganizmlar yashab qolishi yoki o‘zining yashash qobiliyatini
vaqtincha saqlashi mumkin. Masalan, ichburug‘ tayoqchasi tirik
organizmga tushmasa yoki shunga o‘xshash vabo kasalligining
chaqiruvchisi ham ma’lum vaqtdan so‘ng nobud bo‘ladi. Shunday
qilib, tuproq, suv, sut, oziq-ovqat mahsulotlari va hokazo omillar
faqat yuqumli kasallik chaqiruvchisining o‘tkazuvchi omili
hisoblanishi mumkin. Yuqumli kasallik tashuvchisi organizmida
ayrim yuqumli kasallik chaqiruvchilar ko‘payadi va to‘planadi.
Masalan, bit qachonlardir toshmali terlama bilan og‘rigan be-
morning qonini so‘rib, u bir umr ushbu kasallikni yuqtiruvchisi
bo‘lib qoldi. Ayrim hollarda bo‘g‘imoyoqlilarda avloddan avlodga
yuqumli kasalliklar o‘tmaslik ehtimoli mavjud.
Shunday qilib, bu holda kasallik manbayi sifatida asosiy biologik
xo‘jayin odam yoki hayvon bo‘lib hisoblanadi. Kasallik manbayi
xususida aniq tushunchaga ega bo‘lish profilaktik tadbirlarning to‘g‘ri
tanlashni va samaradorligini ta’minlaydi. Agar biz yuqumli kasallik
kelib chiqishida nimadir manba bo‘lishi kerakligini tan olsak, unda
yuqumli kasallikni zararsizlantirish juda samarali bo‘lishi ta’-
minlanadi. Yuqumli kasalliklarda eng asosiy va doimiy manba bemor
hisoblanadi. Chunki u tashqi muhitga o‘zidan ko‘pdan ko‘p kasallik
chaqiruvchisini chiqaradi. Kasalliklarning ayrim klinik alomatlari
davrida kasallik qo‘zg‘atuvchisining ko‘plab tarqalishiga olib keladi.
Misol uchun, ichburug‘ kasalligida tez-tez ich ketishi, griðp
kasalligida bot-bot aksirishi, burun bitishi, yo‘tal kabi alomatlar
kuzatiladi.

---

65
Shunday qilib, bemor, nafaqat, asosiy kasallik tarqatuvchisi
balki, eng xavfli manba hisoblanadi. Bunday kasalliklar jumlasiga
qizamiq, toshmali terlama, moxov va boshqalarni kiritish mumkin.
Qachonki, yuqumli kasallik manbayi bemor kishi bo‘ladigan
bo‘lsa, bunda epidemiyaga qarshi eng samarali tadbir, bu — uni
alohida ajratib davolash.
Bemorni ajratib davolash chora-tadbirlarini belgilash avvaldan
sinalib kelingan usul hisoblanadi. Masalan, moxovga chalinganlarni
doimiy ajratib qo‘yish natijasida uning tarqalib ketishining oldi
olingan. Ammo shuni ta’kidlash joizki, yuqumli kasallik har doim
ham xavfli manba bo‘lavermaydi. Chunki kasallikning bir necha
davrlari tafovut qilinib, har bir davr o‘ziga xos yuqumlilik darajasiga
ega. Kasallik avj olish davrida chaqiruvchilarning tashqi muhitga
chiqishi ortadi va yuqumlilik darajasi yuqori bo‘ladi.
Shuningdek, yashirin davrning oxirgi kunlari ham yuqumli
bo‘lishi mumkin. Kasallikdan tuzalish davrida yuqumlilik pasayib
boradi va umuman yo‘qoladi. Ayrim yuqumli kasalliklarda yuqumlilik
uzoq cho‘ziladi va kasaldan tuzalib chiqqandan so‘ng ham davom
etishi mumkin. Ko‘pgina kasalliklarda yuqumlilik boshlanish bos-
qichida kuzatiladi. Ayniqsa, bu hol yuqori nafas yo‘llari kasallik-
lari — griðp, qizamiq, ko‘kyo‘talda ko‘proq bo‘ladi. Bemorni
yuqumlilik manbayi, deb hisoblashda kasallikning kechish darajasi
epidemiologik nuqtayi nazaridan muhim ahamiyatga ega.
Kasallikni og‘ir kechishida bemor kasalxonadagi to‘shakda
«mix»langan bo‘ladi va unda kasallikni tarqatish imkoniyati
bo‘lmaydi. Bunga aksincha, kasallikning yengil kechishida bemor
ko‘pchilik bilan o‘zaro muloqotda bo‘ladi va uni yuqtirish darajasi
yuqori. Yuqumli kasallik faqat bemor bo‘lib qolmasdan, balki
yuqumlilikni o‘zida saqlab yuradigan «sog‘lom» tashuvchilar ham
bo‘lishi mumkin. Sog‘lom kishi «tashuvchi» sifatida turli kasallik
chaqiruvchilarni o‘zida saqlashi kuzatilgan. Bularning ichida yuqumli
kasallik bilan og‘rigan kishilar, ayniqsa, ahamiyatlidir. Ayrim
kasalliklarda klinik jihatdan sog‘lomlilik bakteriologik sog‘lomlik
bilan mos kelmaydi, ya’ni kishida kasallikning klinik alomatlari
yo‘q bo‘lganligi bilan uning organizmidan kasallik chaqiruvchilari
to‘liq chiqib ketmagan bo‘lishi mumkin. Masalan, ich terlama,
paratiflarda, ichburug‘da va hokazo. O‘tkir va surunkali kasallik
chaqiruvchilarining «tashuvchilik davri» bo‘ladi. Agar «tashuv-
chilik» 2—3 oy davom etsa, bu — «o‘tkir tashuvchilik». Agarda,

---

66
«tashuvchilik» bir necha yillar davom etsa, unda «surunkali tashuv-
chilik», deyiladi. «Òashuvchi» — bu tuzaladigan bemor yoki
kasallikni boshidan o‘tkazgan kishi. Bu toifadagilar epidemio-
logik nuqtayi nazardan muhim hisoblanadi.
Yuqumli kasallik chaqiruvchisiga sezgir bo‘lmagan «tashuv-
chi»lar ham bo‘ladi va epidemiologik jihatdan unchalik ahamiyatli
emas. Nima uchun immunologik sezgirlik bo‘lgan, kasallanib o‘tgan
organizmda chaqiruvchi uchun sharoit bo‘ladi? Bu jarayon
oxirigacha o‘rganilmagan, shuning uchun ham yuqumli kasal-
liklarning oldini olishni murakkablashtiradi. Umuman olganda,
«tashuvchilik» bo‘lishi mumkin emas, degan xulosa qilinadi, chunki
tirik organizmga kirishiga bevosita ishtirokchi sifatida muhim o‘rni
bor. «Òashuvchanlik» O. M. Murtazoyevning fikricha, yuqumli
kasalliklarning o‘zgacha ko‘rinishdagi turidir. «Òashuvchanlik»
epidemiologik jihatdan turli shart-sharoitlar bilan bog‘liqdir.
«Òashuvchi»ni xavfliligi uning kasbi-koriga bog‘liq. Masalan, ich
terlama kasalligining «tashuvchisi» umumiy ovqatlanish shoxob-
chalarida, suv ta’minoti inshootlarida ishlashi xavfli hisoblanadi.
Bo‘g‘ma, skarlatina, ko‘kyo‘tal kasalliklarining, tashuvchilari
kasallikning asosiy manbayi hisoblanishadi. Òibbiyot fanlari doktori
A.G. Valiyevning fikricha, bo‘g‘ma kasalligida 85—90 % sog‘lom
kishilar kasallikni «tashuvchilardan» yuqtirib olishadi.
Odamlarda uchraydigan yuqumli kasalliklar ichida hayvonlardan
o‘tuvchi zoonoz kasalliklar ham bor. Bu kasalliklar manbayi sifatida
turli hayvonlar hisoblanadi. Misol uchun, sigir — bu odamda
uchraydigan brutselloz, sil, kuydirgi, aktinamikoz va boshqa
kasalliklarning asosiy manbayi hisoblanadi. Hayvonlar ichida eng
ko‘p yuqumli kasallik tarqatuvchilar kemiruvchilardir. Ular qay-
talanma terlama, o‘lat, tularemiya, rikketsiozlar, ensefalit, leysh-
maniozlar va h.k. 20 dan ortiq kasalliklarning manbayi hisoblanadi.
Odamlarning hayvonlar bilan bo‘ladigan muloqot sharoitlari
kasallik yuqishini xavflilik darajasini belgilaydi. Kasallik hayvonni
parvarishlash vaqtida yoki mahsulotlarni ishlovdan o‘tkazishda yoki
kasal hayvonlarning go‘shtini, sutini iste’mol qilganda o‘tishi
mumkin.
Ektoparazitlik qilib yashovchilar epidemiologik jihatdan katta
ahamiyatga egadir. Òabiatda bu ko‘rinishdagi yuqumlilik asosiylardan
hisoblanadi. Masalan, burgalar hayvonlardan odamlarga kasallikni
yuqtirishda muhim rol o‘ynaydi, shu kabi chivinlar, kanalar, pash-
shalar va h.k.

---

67
1.3.4. SANITARIYA MAORIFI ISHLARI
Sanitariya maorifi ishlari yuqumli kasalliklarni kamaytirish,
uning oldini olishda muhim tadbirlardan biri hisoblanadi. Sanitariya
maorifi ishlarini, asosan, salomatlik markazlari, tibbiyot muas-
sasasi xodimlari, xalq maorifi muassasalari va jamoatchilik tash-
kilotlari xodimlari olib boradi. Sanitariya maorifi ishlarini bajarishda
tibbiyot fani yutuqlariga asoslanib, kasalliklarning paydo bo‘lishi
va ularning oldini olish choralari, mehnat, dam olish va ovqat-
lanishni oqilona tashkil qilish, turmushda va kundalik ish faoliyatida
sanitariya-gigiyena qoidalarini singdirish haqidagi bilimlarni aholi
orasida targ‘ib qilish bilan olib boriladi.
Sanitariya maorifi ishlari uch usulda olib boriladi:
• 
og‘zaki;
• 
matbuot;
• 
ko‘rgazmali.
Sanitariya maorifi ishlarining og‘zaki usuliga — suhbatlar, savol-
javob kechalari, radio eshittirishlar, ma’ruzalar o‘qish, dialoglar,
munozaralar o‘tkazishlar kiradi.
Sanitariya maorifi ishlarining matbuot usuli bir vaqtning o‘zida
ko‘pchilik aholini qamrab olish imkoniga ega bo‘lgan usul hisob-
lanib, matbuot korxonalari orqali uyushtirilgan kitoblar, varaqalar,
shiorlar, esdaliklar, ko‘rsatmalar, qo‘llanmalar nashr qilish va
tarqatish asosida aholi o‘rtasida tushuntirish, targ‘ibot ishlarini
yo‘lga qo‘yadi. Shuningdek, ro‘znoma, jurnallarda kasalliklarning
paydo bo‘lishi va ularning oldini olish choralari, mehnat, dam
olish va ovqatlanishni oqilona tashkil qilish masalalari keng ommaga
yetkazib turiladi. Òibbiyot va xalq maorifi muassasalarida san-
byulletenlar, devoriy gazetalar, savol-javob taxtasi tashkil qilish
orqali tushuntirish ishlari olib boriladi.
Sanitariya maorifi ishlarini ko‘rgazmali usulda aholi gavjum
joylarda plakatlar, rasmlar orqali turli tushuntirish va targ‘ibot
ishlari tashkil qilinadi. Shuning bilan birgalikda kinofilmlar, teatr
hamda teleko‘rsatuvlar asosida sanitariya maorifi ishlari uyush-
tiriladi.
1.3.5. SHOSHILINCH PROFILAKTIKA
Kasallik yuqish xavfi bo‘lgan kishilarga nisbatan shoshilinch
chora-tadbirlar — immunzardoblar, odamlar va hayvonlardan
olingan maxsus immunoglobulinlar, bakteriofaglar, antibiotiklar,

---

68
sulfanilamid va boshqa xil kimyoviy preparatlarni qo‘llash bilan
o‘tkaziladi. Ba’zi hollarda shoshilinch profilaktika uchun vaksinalar
ham qo‘llanilishi mumkin (masalan, quturishga, qoqsholga qarshi
anatoksin). Immunzardoblar va ulardan tayyorlangan immu-
noglobulinlarning asosiy sifat belgisi, bu — ularning kasalliklardan
himoya qila olish xususiyatidir. Bu xususiyatlarni tajriba hayvonlarida
o‘ziga xos antitelolar titri bo‘yicha baholanadi. Bundan tashqari,
immun o‘ziga xos antitelolar zardob sifatini shu usulda tekshirish
faqatgina antitoksin zardoblardagina yaxshi natijada beradi.
Immun preparatlarning sifatini belgilovchi ikkinchi guruh
parametrlariga ularni ishlatishning xavfsiz ekanligi kiradi. Bir
tomondan, organizmga begona oqsilning kiritilishi o‘ziga yarasha
xavfli bo‘lsa, ikkinchi tomondan, bu immunzardoblar har xil
kasallik chaqiruvchi agentlar bilan zararlangan bo‘lishi mumkin.
1.3.6. EPIDEMIYAGA QARSHI CHORA-TADBIRLARNING
SAMARADORLIGI
Samaradorlik deganda, amalga oshirilgan chora-tadbir natijasida
kerakli natijaga erishish tushuniladi. Binobarin, epidemiyaga qarshi
vositalar va chora-tadbirlar samaradorligi ularning ta’sir darajasiga,
tuzilishiga, yuqumli kasalliklarning o‘zgaruvchanligiga va kasalla-
nish bilan bog‘liq bo‘lgan boshqa ko‘rsatkichlar hamda aholining
sog‘liq ko‘rsatkichlari (o‘lim, nogironlik va mehnat qobiliyatini
vaqtincha yo‘qotish) bilan baholanadi.
Epidemiyaga qarshi chora-tadbirlar samaradorligining haqiqiy
mazmuni aholi orasida yuqumli kasalliklar tarqalishi natijasida yuz
berishi mumkin bo‘lgan ruhiy (psixologik) va iqtisodiy zararlar-
ning oldini olishga qaratilgan. Yuqumli kasalliklarning epidemio-
logik, ijtimoiy, iqtisodiy muhimligiga muvofiq holda epidemiyaga
qarshi vositalar va chora-tadbirlarning epidemiologik, ijtimoiy,
iqtisodiy samaradorligi haqida so‘z yuritish mumkin.
Epidemiologik samaradorlik — miqdor ko‘rsatkichlari bilan
baholanib, epidemiyaga qarshi vositalar va chora-tadbirlar o‘tkazish
natijasida kasallanishning pasayishini o‘zida aks ettiradi. Ijtimoiy
samaradorlik deganda, epidemiyaga qarshi chora-tadbirlarni va
vositalarni qo‘llash natijasida kasallanishning ijtimoiy ahamiyati
pasayishi tushuniladi.
Epidemiyaga qarshi vositalarni olish, epidemiyaga qarshi chora-
tadbirlarni qo‘llash va ishlatish iqtisodiy mablag‘lar sarflash bilan

---

69
bog‘liq. Iqtisodiy samaradorlik — bu epidemiyaga qarshi vosita va
chora-tadbirlarning amaliyotda qo‘llanishi hamda o‘tkazilishining
so‘mlarda ifodalanishi.
Amaliy faoliyatda mutaxassislar ko‘proq epidemiologik sama-
radorlik tushunchasini qo‘llaydilar. Bu o‘z navbatida epidemiyaga
qarshi chora-tadbirlar, vositalarning potensial va haqiqiy sama-
radorligi, ularni ilm-fanning hozirgi rivojlanish bosqichida,
amaliyotida zararli ta’siri bo‘lmaganda yoki zararli ta’siri o‘rnatilgan
chegaradan oshmaydigan bo‘lganda, yuqumli kasalliklarni
kamaytirish va tugatish imkoniyatidan iborat. Preparatlar (chora-
tadbirlar)ning potensial samaradorligi kasallikdan himoya qilishning
miqdoriy ifodalanishi yoki samaradorlik indeksidir. Himoya
ko‘rsatkichi (E) quyidagi ifoda bilan belgilanadi:
,
A
E =
B
bu yerda, A — preparatni qabul qilgan shaxslar o‘rtasidagi
kasallanish; B — preparatni qabul qilmagan shaxslar o‘rtasidagi
kasallanish.
Samaradorlik indeksi (K) preparat qabul qilgan shaxslar o‘rtasida
preparatni qabul qilmaganlarga nisbatan kasallanishning necha marta
kamligini ko‘rsatadi:
.
A
K =
B
Himoya ko‘rsatkichi va samaradorlik indeksi bir-biri bilan bog‘liq
kattalikdir:
.
100 (A–1) va
K
100
Å = 
K =
100E
1.3.7. EPIDEMIOLOGIK NAZORAT — EPIDEMIYAGA QARSHI
KURASHNING ASOSI
Hozirgi zamon epidemiologiyasining nazariy, uslubiy va tash-
kiliy asoslari epidemiyaga qarshi o‘tkaziladigan ishlarni epi-
demiologik nazorat qilishda o‘z ifodasini topgan. Epidemiologik
nazorat epidemiyaga qarshi chora-tadbirlarning eng takomillash-
gan ko‘rinishi sifatida epidemiyaga qarshi tizimning o‘z oldiga
qo‘ygan vazifalarini hal qilishga qaratilgan.

---

70
Epidemiologik nazoratni o‘tkazishda uch asosiy maqsad:
aholining alohida guruhlari o‘rtasida kasallikning oldini olish jami
aholi o‘rtasidagi kasallanishni kamaytirish va ba’zi kasalliklarni
regional darajada bartaraf qilish hisobga olinadi. Bu maqsadlarga
erishish uchun epidemik jarayonning holati va an’anasining
o‘zgaruvchanligiga baho berish yo‘li bilan erishiladi. Hozirgi zamon
epidemiologiyasining nazariy, uslubiy va tashkiliy asoslarini qo‘l-
lash epidemiologik nazoratning ajralmas qismidir.
Epidemiologik nazoratning nazariy asoslarini:
1) yuqish mexanizmi to‘g‘risidagi nazariya;
2) kasallikning tabiiy o‘choqliligi to‘g‘risidagi nazariya;
3) parazitar tizimning o‘z-o‘zini boshqarishi to‘g‘risidagi
nazariyalar tashkil qiladi.
Uslubiy asoslarini retrospektiv va operativ epidemiologik
tahlillar, tashkiliy asosini esa, aholini epidemiyalardan himoya
qilish tizimining vazifalari va tuzilishi tashkil etadi.
Epidemik holatga baho berish va shu asosda epidemiyaga qarshi
chora-tadbirlar quyidagilar asosida o‘tkaziladi:
• 
alohida kasalliklarga nisbatan epidemiologik nazoratning
maqsadidan kelib chiqqan holda yuqori organlarning ko‘rsatmalari;
• 
kasallikning har bir alohida nozoologik turi to‘g‘risidagi
bilimlar;
• 
epidemiyaga qarshi tadbirlarning potensial samaradorligi
to‘g‘risidagi ma’lumotlar;
• 
epidemiyaga qarshi kurashish tizimining ma’lumotlar bilan
ta’minlanganlik darajasi;
• 
epidemiyaga qarshi tarkib topgan kurashish xizmatining tash-
kiliy va har bir bo‘lim, muassasa va mutaxassisning faoliyat yo‘nalishi.
1.3.8. HUDUDNING SANITARIYA MUHOFAZASI
Respublikamiz hududiga yuqumli kasalliklarni olib kirilishining
oldini olish va aholini xavfli yuqumli kasallikdan saqlash uchun
sanitar-karantin tadbirlar o‘tkaziladi. JSSÒning 1951-yil 25-may-
dagi IV sessiyasida ushbu masalaga alohida to‘xtalgan edi,
keyinchalik VIII—IX, XIII, XVIII (1955,1956,1960,1963,1965)
sessiyalarida qo‘shimcha tadbirlar ishlab chiqildi. Bu qoidalarda
karantin kasalliklar: o‘lat, vabo, sariq, isitma, chechak kasal-
liklariga qarshi (OIÒS, kuydirgi) choralar ko‘rildi. Respublikamiz

---

71
mustaqil davlat sifatida BMÒga a’zo bo‘lganligi, xorijiy mam-
lakatlar bilan savdo-sotiq, madaniy aloqalarning rivojlanib bo-
rishi, uning chegarasi hamda ichki va tashqi aloqalarining faol-
lashganligi sababli o‘z hududimizni o‘ta xavfli (karantin) va boshqa
yuqumli kasalliklardan muhofaza qilish, ularni chet ellardan olib
kelinishi va tarqalishiga yo‘l qo‘ymaslik muhim ahamiyatga ega.
Davlat hududini sanitariya jihatidan qo‘riqlash — bu chet
davlatlardan karantin va boshqa yuqumli kasalliklarning olib
kelinishiga, bunday kasalliklar tarqalgan holda ularni yo‘q qilishga
qaratilgan umumdavlat miqyosidagi tadbirlar tizimi. Bu tadbirlar
O‘zbekiston Respublikasining «Davlat sanitariya nazorati to‘g‘-
risida»gi Qonunida keng yoritib berilgan.
Respublikamizda o‘tkazilishi lozim bo‘lgan sanitariya-karantin
tadbirlari shu hujjatda yoritilgan qoidalar asosida amalga oshiriladi.
Bu qoidalar vabo, toun, sariq, isitma kabi karantin kasalliklarga,
o‘ta kantagioz hisoblangan virusli gemorragik isitmalar (Laas
isitmasi, Marburg kasalligi, Ebol isitmasi), bezgak, chinchechak,
toshmali terlama, qaytalama terlama, brutselloz, kuydirgi, qutu-
rish, OIÒS kasalliklariga taalluqlidir. Vatan hududini karantin va
yuqumli kasalliklarning chetdan olib kelinishidan himoya qilish
bo‘yicha karantin tadbirlarini o‘tkazishga Sog‘liqni saqlash vazirligi
rahbarlik qiladi.
O‘ta xavfli kasalliklarning oldini olish uchun ko‘rilishi zarur
bo‘lgan muhim muammolarni hal etish uchun joylardagi hoki-
miyatlarda favqulodda epidemiyaga qarshi chora-tadbirlar hay’ati
tuziladi. Davlat chegaralarini kesib o‘tuvchi xalqaro dengiz va daryo
portlarida sanitariya-karantin tadbirlarini DSENMning sanitariya-
karantin bo‘limlari o‘tkazadi. Shuningdek, xalqaro tayyora-
gohlarida, avtomobil yo‘llarida, chegaralarda joylashgan temiryo‘l
stansiyalarida DSENMning sanitariya-nazorat punktlari tekshiruvi
o‘tkaziladi. Chet eldan kelayotgan va xorijga ketayotgan transport
vositalari sanitar-nazorat tekshiruvidan o‘tkaziladi.
Kemalar, samolyotlar, poyezdlar, avtomobil va boshqa transport
vositalari tibbiyot xodimlari tomonidan ko‘zdan kechirilib,
kasallikka shubha qilinayotganlar aniqlanadi, tegishli sanitariya
hujjatlari tekshiriladi. Bunday hujjatlarga emlash to‘g‘risidagi xalqaro
ma’lumotnoma, dengiz sanitariya deklaratsiyasi, deratizatsiya
o‘tkazganligi to‘g‘risidagi ma’lumot va boshqalar kiradi.

---

72
Chet eldan kelgan transport vositasida karantin infeksiyali
kasallik bilan og‘rigan yoki shubhali shaxslar aniqlangan taqdirda
transport vositasi oldindan tayyorlab qo‘yilgan maxsus joyga
joylashtiriladi va kerakli tadbirlar o‘tkaziladi. Karantin o‘tkazish
muddati kasallikning turiga bog‘liq bo‘ladi.
Ma’muriy-sanitariya tadbirlari
• 
ayrim joylarda sanitariya qoidalari bajarilmaganligi uchun
hududdan chiqarmaslik va hududga kiritmaslik;
• 
epidemiya yuz bergan mamlakatlardan jo‘natmalar qabul
qilinishini to‘xtatish;
• 
Davlat chegarasini umuman berkitib qo‘yish.
Òibbiy-sanitariya tadbirlari
O‘zbekiston Respublikasining «Davlat sanitariya nazorati
to‘g‘risida»gi Qonunida aholining sanitariya-epidemiya masalala-
rida xotirjamligini ta’minlashning asosiy mezonlari quyidagilar,
deb belgilangan:
1. Atrof-muhitni sog‘lomlashtirish, ovqatlanish, mehnat, tur-
mush, dam olish, ta’lim-tarbiya berish sharoitlarini yaxshilashga
qaratilgan qonunchilik, sanitariya holatini yaxshilash va epidemiyaga
qarshi tashkiliy tadbirlar majmuyini amalga oshirish asosida
odamlarning salomatligini saqlash va mustahkamlash.
2. Xalq xo‘jaligi obyektlari, texnologiya uskunalarini va asbob-
larini, transport vositalarini rivojlantirish, joylashtirish, loyihalash,
qurish va ishga tushirish chog‘ida atrof-muhit omillari aholi
salomatligiga zararli ta’sir ko‘rsatishning oldini olishga qaratilgan
faoliyatning ustuvorligini ta’minlash.
3. Aholining sanitariya madaniyati darajasini oshirish.
4. Sanitariya holatini yaxshilash va epidemiyaga qarshi tadbir-
larni ishlab chiqish va ijtimoiy faoliyatning majburiy qismi sifa-
tida amalga oshirish:
• 
aholi sog‘lig‘ini saqlash;
• 
bemorlarni aniqlash va ajratish;
• 
bemorni zararsizlantirish (observatsiya);
• 
dezinfeksiya, dezinseksiya, deratizatsiya;
• 
vaksinatsiya qilish, ya’ni xorijiy davlatlardan kelganlarni
yuqumli kasalliklardan himoya etish.

---

73
Davlat chegarasida tibbiy-sanitariya tadbirlari
• 
transport, yuk avtomashinalarini, ekiðaj a’zolarini, yo‘lov-
chilarni va yuk hujjatlarini tekshiruvdan o‘tkazish;
• 
O‘zbekistonga kelgunga qadar sog‘lig‘i haqida yo‘lovchilar va
ekiðaj a’zolaridan so‘rash;
• 
bemorlarni ko‘rsatmaga binoan tibbiy ko‘rikdan o‘tkazish.
Aholini bakteriologik quroldan himoya qilish
Bakteriologik qurol ishlatilganda, aholini himoyalash uchun
quyidagilar talab qilinadi:
• 
aholi sanitar madaniyatining yuksakligi;
• 
turar joy, oshxonalar, sanatoriy muassasalari, hudud, kom-
munal muassasalari, aholi punktlarida sanitar-gigiyenik holatni
yaxshilash;
• 
oziq-ovqat mahsulotini saqlash, tashishda sanitariya qoidalariga
doimiy rioya qilish va nazorat qilish;
• 
suv ta’minoti sistemasini himoyalash;
• 
aholini ayrim yuqumli kasalliklardan himoya qilish.
Aholini epidemiyaga qarshi chora-tadbirlar bilan himoya qilish
tizimining asosi — yuqumli kasalliklar profilaktikasining nazariy,
uslubiy amaliy va tashkiliy asosini tashkil qiluvchi tadbirlar
majmuasidan iboratdir.
Asoslangan epidemiyalardan himoya qilish tizimining bosh
maqsadi — aholining alohida guruhlari orasida yuqumli kasal-
liklarning oldini olish, yuqumli kasalliklar bilan kasallanishni
kamaytirish va ba’zi guruh hamda nozoologik shakllarga tegishli
kasalliklarni yo‘qotishdan iborat.
Epidemiyaga qarshi o‘tkaziladigan tadbirlar ijtimoiy-iqtisodiy,
tibbiy-sanitariya tabiatiga ega bo‘lganligidan bu tadbirlar tibbiy va
notibbiy kuch-vositalar yordamida o‘tkaziladi. Shuning uchun
aholini epidemiyalardan himoya qilishning tashkiliy tuzilishi tibbiy
va notibbiy kuch va vositalarni o‘ziga qamrab oladi. Qator
epidemiyaga qarshi chora-tadbirlarni ambulatoriya, poliklinika va
statsionar kabi davolash muassasalari hamda notibbiy soha
muassasalarida amalga oshiradilar. Masalan, aholi yashaydigan
joylarni tozalash, aholini suv, oziq-ovqat mahsulotlari bilan ta’-
minlash kabi sanitariya-gigiyena tadbirlarini u yoki bu davlat

---

74
organlari, korxonalar va muassasalar aholining faol yordami bilan
o‘tkazadi. Sanitariya-epidemiologiya muassasalarining ijrochi
funksiyasi maxsus bilimga ega bo‘lgan mutaxassislar tomonidan,
faqat shu muassasalardagi moddiy jihozlar yordamida o‘tkaziladigan
ayrim tadbirlar bilan chegaralanadi.
O‘tkaziladigan barcha tadbirlarga sanitariya-epidemiologiya
organlari va muassasalari boshchilik qiladi. Epidemiyaga qarshi
o‘tkaziladigan chora-tadbirlarni muvaffaqiyatli bajarish uchun
maxsus tayyorgarligi bo‘lgan kadrlar bo‘lishi kerak. Doimiy ilmiy
tadqiqotlar olib borish uchun tizim tarkibiga o‘quv va ilmiy tek-
shirish muassasalari ham kiradi.
Sanitariya-epidemiologiya muassasalarining boshqaruv fao-
liyatidagi murakkablik shundan iboratki, yuqumli kasalliklarning
oldini olish va ularga qarshi kurashishda bu tashkilotlarga tobe
bo‘lmagan kuch hamda vositalarni jalb qilishga to‘g‘ri keladi. Aholini
epidemiyadan himoya qilish maqsadida harakatlarni moslashtirish
va muvofiqlashtirishning qiyinligi shundaki, ijro etuvchi ko‘pgina
guruhlar ma’muriy jihatdan o‘zaro bog‘lanmagan, epidemiyaga
qarshi tadbirlar o‘tkazish esa, ularning asosiy ish faoliyatiga kir-
maydi.
Sanitariya-epidemiologiya muassasalarining mutaxassislari
epidemiologik tashxis natijalariga asoslanib, tashkiliy va uslubiy
Aholini epidemiyadan himoya qilishning tashkiliy tuzilishi
Tibbiy kuch va vositalar
Notibbiy kuch va vositalar
O‘quv muassasalari
Ilmiy tek-
shirish
muassasalari
↓
↓
Ambula-
toriya va
poliklini-
ka muas-
sasalari
Davo-
lash
statsio-
narlari
Sanita-
riya-epi-
demiolo-
giya muas-
sasalari
Hoki-
miyat
Xo‘jalik
organlari
va korxo-
nalar,
tashki-
lotlar
Aholi
↓
↓
↓
↓
↓
↓
↓
↓
↓
1-chizma. Aholini epidemiyaga qarshi himoya qilish tizimining
kuch va vositalari.

---

75
hujjatlar (rejalar, qarorlar, direktivalar va h.k.) loyihalarini ishlab
chiqadilar. Bu hujjatlarda tadbirlarni bajaradigan ijrochilarning
vazifasiga mos holda to‘g‘ri taqsimlash ko‘zda tutiladi. Aholini
epidemiyalardan himoya qilish bo‘yicha boshqaruv hujjatlari
hokimiyatlarda tasdiqlangandan so‘ng belgilangan vazifalar barcha
ijrochilar uchun majburiy hisoblanadi. Yuqumli kasalliklarning
oldini olishda eng mas’uliyatli vazifalarni hal qilish uchun mahalliy
ijroiya organlari qoshida turli soha vakillari kirgan favqulodda
epidemiyaga qarshi komissiyalar tuziladi.
Davlat organlari korxona, muassasa va tashkilotlarning javobgar
shaxslari hamda alohida fuqarolar uchun sanitariya-epidemiologiya
xizmatining tashkiliy va uslubiy vazifalari, qarorlarini qanday
bajarishi qonun tomonidan belgilab qo‘yilgan. Chiqarilgan qarorlar
va xulosalar esa, Sog‘liqni saqlash vazirligi tasdiqlagan sanitariya
va epidemiyaga qarshi amaldagi qoidalar va normalarga asoslanishi
kerak. Aholi orasidagi epidemiyaga qarshi tadbirlarni o‘tkazuvchi
turli ijroiya guruhlarining birgalikdagi faoliyatida ular o‘rtasida
tashkiliy munosabatlar va axborot aloqalari o‘rnatiladi. Bu muno-
sabatlar va aloqalar vertikal bo‘yicha bir ixtisoslikdagi muassasalar,
shuningdek, gorizontal bo‘yicha turli ixtisoslikdagi muassasalar
o‘rtasida o‘rnatiladi.
Barcha muassasalarning muvofiqlashgan faoliyati aholini
epidemiyalardan himoya qiladigan tadbirlar tizimini bajarishni
ta’minlashga qaratilgan Davlat sanitariya-epidemiologiya nazorat
markazi (DSENM) aholini epidemiyadan himoya qilish tizimi-
ning asosiy bo‘linmasi hisoblanadi. U o‘ziga biriktirilgan ma’muriy
hududda to‘liq sanitariya nazoratini sanitariya-sog‘lomlashtirish,
epidemiyaga qarshi va profilaktik tadbirlarni o‘tkazadi. DSENM
mustaqil sanitariya-profilaktika muassasasi hisoblanadi va bel-
gilangan tartibdagi o‘z tashkiliy strukturasiga ega. O‘zbekiston
Respublikasining «Davlat sanitariya nazorati to‘g‘risida»gi Qo-
nunida (1992-yil 2-iyul) bayon etilishicha, DSENM ushbu Qo-
nunga muvofiq, ish ko‘ruvchi tibbiy-profilaktik muassasa hisob-
lanib, sanitariyaga doir va epidemiyaga qarshi kurash chora-
tadbirlarining majmuyini uyushtirilishi va o‘tkazilishini ta’minlaydi
hamda davlat sanitariya nazoratini amalga oshiradi.
Davlat sanitariya-epidemiologiya xizmati idoralari, muassasalari
va mansabdor shaxslari qaysi idoraga bo‘ysunishidan qat’iy nazar,
sanitariya-epidemiologiya xizmati faoliyatiga rahbarlik qiladilar, uni

---

76
uyg‘unlashtirib va tekshirib boradilar. DSENMlar ma’muriy
jihatdan tegishli sog‘liqni saqlash tashkilotlariga, faoliyati jihatidan
esa, yuqori sanitariya-epidemiologiya idoralariga bo‘ysunadi.
DSENMning butun faoliyati sog‘liqni saqlash tizimining barcha
organlari va tashkilotlari bilan yaqin aloqalar orqali amalga oshiriladi.
Daryo portlarida, baliqchilik kemalarida va boshqa suv transportida
sanitariya nazoratini hamda epidemiyaga qarshi tadbirlarni o‘tkazish
uchun maxsus havza, port va yo‘l DSENMlari tuzilgan. Òemiryo‘l
vazirligida yo‘l va qurilish boshqarmalarining ham o‘z DSENMlari
mavjud. Òayyoragohlarda sanitariya va epidemiyaga qarshi tadbirlarni
amalga oshirish uchun fuqaro aviatsiyasi boshqarmasida DSENMlar
tashkil etilgan. O‘zbekiston Respublikasi Sog‘liqni saqlash vaziri-
ning buyrug‘iga (1992-yil 29-oktabr) muvofiq, tayyoragohlarda
xalqaro havo yo‘llari bo‘yicha sanitariya-karantin punktlari ochilgan.
Sanitariya-karantin punktlari (SKP) viloyat, shahar sanitariya-
epidemiologiya stansiyalarining o‘ta xavfli yuqumli kasalliklar
bo‘limi filiali hisoblanadi.
SKP faoliyatining asosiy maqsadi — havo yo‘llari orqali chet
mamlakatlardan karantin va boshqa yuqumli kasallik kiritilishining
oldini olish, ularning tarqalishiga yo‘l qo‘ymaslikdan iborat.
Har bir turdagi DSENMlar uchun ular joylashgan ma’muriy
hududlar, aholi soni, qishloq, tuman, shaharlar soni, faoliyati
hajmiga qarab, toifalar o‘rnatilgan:
1. Qishloq tumanlari sanitariya-epidemiologiya stansiyalari:
I toifa — 60000 dan 100000 gacha, II toifa — 30000 dan 60000
gacha, III toifa —30000 gacha aholi uchun.
2. Shahar sanitariya-epidemiologiya nazorati markazlari uchun
I toifa — 300000 dan ko‘p, II toifa — 200000 dan 300000 gacha,
III toifa —200000 gacha aholi uchun.
3. Ma’muriy tumanlarga bo‘lingan shaharlardagi sanitariya-
epidemiologiya nazorati markazlari uchun I toifa — 600000 dan
ko‘p, II toifa — 400000 dan 600000 gacha, III toifa — 400000
gacha aholi uchun.
Barcha Davlat sanitariya-epidemiologiya nazorati markazlari
bir xil tashkiliy tuzilishga ega (bo‘limlar, guruhlar soni) bo‘ladi,
lekin qanday turga va toifaga mansubligiga qarab, shtatlarida, tashkiliy
bo‘limlarida birmuncha tafovutlar bo‘lishi mumkin.
Davlat sanitariya-epidemiologiya nazorati markazlari uchun
quyidagi: sanitariya, epidemiologiya, dezinfeksion bo‘limlar

---

77
bo‘lishi shart. Sanitariya-epidemiologiya bo‘limi — sanitariya va
epidemiologiya bo‘linmasiga bo‘linadi. Epidemiologiya bo‘lin-
masining tarkibiga epidemiyaga qarshi va parazitologiya bo‘linmalari,
quturishga qarshi emlash va bakteriologik laboratoriyalar kiradi.
1.3.9. YUQUMLI KASALLIKLAR O‘CHOG‘IDA
EPIDEMIYAGA QARSHI KURASH
Dezinfeksiya — yuqumli kasalliklar qo‘zg‘atuvchilarini turli
obyektlarda va tashqi muhitning turli substratlarida yo‘qotish
(bartaraf qilish) usullari hamda vositalarini o‘rganadigan fan.
Dezinfeksiya epidemiyaga qarshi va profilaktik kompleks tadbirlar
tizimida muhim o‘rin egallaydi. Masalan, aholi punktlarini tozalash,
jumladan, pashshaga qarshi tadbirlar o‘tkazishda, rejali dera-
tizatsion tadbirlar o‘tkazishda, o‘quvchilarning yozgi dam olish
vaqtida, bolalar muassasalaridagi sog‘lomlashtirish tadbirlarini
o‘tkazishda, umumiy ovqatlanish joylarida idishlar va inventarni
zararsizlantirish ishlarida dezinfeksiyaning ahamiyati beqiyosdir.
Qishloq sharoitlarida kuydirgining oldini olish va bu kasallik
holatlarini tugatish masalalari, shuningdek, brutselloz, kanalar
tarqatadigan ensefalit, tularemiya, quturish kasalliklarida dezin-
feksiyaga doir profilaktik tadbirlar alohida ahamiyat kasb etadi.
Hayvon xomashyosini (juni, suyaklari, terisi va boshq.) qayta
ishlaydigan korxonalarni dezinfeksiya qilish, mol so‘yiladigan
joylarda, xo‘jaliklarda, kolbasa va go‘sht kombinatlarida dezinfeksiya
qilish yo‘li bilan kuydirgi infeksiyasining oldini olish mumkin.
Shuningdek, dezinfeksion tadbirlar aholi sog‘lig‘ini saqlashda
muhim profilaktik ahamiyatga ega.
Dezinfeksion tadbirlar va ular bilan bog‘liq ko‘pgina ilmiy
atamalar faqat o‘tgan asrning oxiriga kelib, ilmiy jihatdan asoslana
boshlandi. Chunki bu davrda epidemiologiya va mikrobiologiya
fanlarida erishilgan yutuqlar tufayli qator yuqumli kasalliklarning
qo‘zg‘atuvchilari kashf etilib, epidemik hamda infeksion jarayonlar
mohiyati oydinlashdi.
Biroq, yuqumli kasalliklarning qo‘zg‘atuvchilari to‘g‘risidagi
ta’limot yetarlicha shakllanmasdan avval, Rossiyada dezinfeksiya
masalalari jadal o‘rganila boshlandi. Dezinfeksiya sohasida rus
gigiyenasining asoschisi A.P. Dobroslavin (1842—1899) ishlarini
ko‘rsatib o‘tish lozim. U chiqindilarni zararsizlantirish masalalarini
ishlab chiqdi, parovozlardan chiqadigan to‘yingan suv bug‘i bilan

---

78
maxsus jihozlangan germetik yopiq vagonda narsalarni dezinfeksiya
qilishni birinchilar qatorida tavsiya etdi.
Dezinfeksiya fanining keyingi taraqqiyotida boshqa rus olimlari,
ayniqsa, S.Y. Krupin (1856—1900) asarlarining ahamiyati katta
bo‘ldi. S.Y. Krupin 1883-yilda Peterburgda S.P. Botkin nomidagi
kasalxona qoshida ochilgan dezinfeksiya stansiyasining birinchi
mudiri edi. Uning dezinfeksiya ishini uyushtirish borasidagi xizmati,
shuningdek, o‘zi va shogirdlarining dezinfeksiyaning turli masa-
lalarini har tomonlama yoritgan tadqiqotlari qimmatli va maqtovga
sazovor. U ixtiro qilgan dezinfeksion kameraga uning nomi berilgan
va hozir ham bu kameradan dezinfeksiya amaliyotida keng
foydalaniladi. S.Y. Krupin birinchi bo‘lib turar joy dezinfeksiyasi
uchun sulemani keng qo‘llashni taklif etib, bu bilan infeksiya
o‘choqlarida dezinfeksiya o‘tkazish ishini takomillashtirishga asos soldi.
N.F. Gamaleya (1859—1949) vaboga qarshi kurashda dezin-
feksion tadbirlar va tounga qarshi kurashda dezinfeksion tadbir-
larning epidemiologik ahamiyatini birinchilar qatorida aniqladi.
Peterburgda parazitar tiflarga qarshi kurash tajribasiga asoslanib, u
bunday infeksiyalarda bitliqilikka qarshi kurashda dezinfeksion
tadbirlarning yetakchi roli borligini birinchi bo‘lib ko‘rsatdi, ayrim
dezinfeksion vositalar ta’siri va ularning samaradorligini o‘rgandi.
U toun paydo bo‘lishi va tarqalishida kemiruvchilarning rolini
ko‘rsatib, ularni batamom yo‘qotish zarurligini uqtirgan.
Dezinfeksiya haqidagi fanga Y.L. Okunevskiy (1877—1940) katta
hissa qo‘shgan. Olim o‘z ishlarida dezinfeksiya, dezinseksiya va
deratizatsiya masalalari bo‘yicha ulkan amaliy va tadqiqot mate-
riallarini, ko‘p yillik pedagogik tajribasini umumlashtirdi, qo‘llan-
malar yaratdi. Bu qo‘llanmalarda harbiy sharoitlar vujudga kelganda
dezinfeksiya ishini uyushtirish va amalda qo‘llanishga hamda
infeksiya o‘choqlarida dezinfeksiya o‘tkazish talablariga katta
o‘rin berilgan.
Yuqorida nomlari keltirilgan olimlar bilan bir qatorda dezin-
feksiya haqidagi fanga F.F. Erisman, V.A. Levashov, P.A. Patsa-
novskiy va boshqalar katta hissa qo‘shishgan.
Dezinfeksiya turlari
Dezinfeksiya amaliyotida uning ikki asosiy turi: o‘choqli
(epidemiyaga qarshi) va profilaktik dezinfeksiya farq qilinadi. O‘choqli
dezinfeksiya oilada, yotoqxonada, bolalar muassasasida yoki

---

79
temiryo‘l, suv, aviatsiya transportida, somatik kasalliklar uchun
mo‘ljallangan davolash muassasasida infeksiya o‘chog‘ini tugatish
maqsadida o‘tkaziladi.
O‘choqli dezinfeksiyaning ikki turi: joriy va yakunlovchi dezin-
feksiya farq qilinadi. Infeksiya manbayi mavjud bo‘lgan butun davr
mobaynida va ko‘p marta o‘tkaziladigan dezinfeksiya joriy dezin-
feksiya, deyiladi. U kasalxona muassasalarida, ayniqsa, yuqumli
kasallik tashxisi aniqlangan va bunga shubha qilingan bemorlar,
shuningdek, ayni vaqtda boshqa infeksiya qo‘zg‘atuvchisini tashib
yuradigan bemorlar bo‘ladigan yuqumli kasalxonalar va bo‘limlarda
katta epidemiologik ahamiyatga ega.
Bemorning tevarak-atrofidagi hamma narsalarni qunt bilan o‘z
vaqtida zararsizlantirish, ya’ni infeksiyaning boshlang‘ich
paytidayoq yo‘qotish kerak. Bu yakunlovchi dezinfeksiya deyiladi
va joriy dezinfeksiyadan farqli ravishda bemor bo‘lmagan vaqtda
bir marta o‘tkaziladi. Bemor olib ketilgandan keyin uni nechog‘lik
tez bajarilsa, barcha hollarda uning epidemiologik ta’sirchanligi
shunchalik yuqori bo‘ladi.
Ko‘p hollarda joriy dezinfeksiya qunt bilan bajarilganda,
yakunlovchi dezinfeksiya o‘tkazishga zarurat qolmaydi. Ayrim
hollarda u takroriy o‘tkaziladi.
Profilaktik dezinfeksiya infeksiya manbayi aniqlanmaganda
o‘tkaziladi — uning o‘choqdagi dezinfeksiyadan asosiy farqi shunda.
Buning katta epidemiologik ahamiyati shundaki, infeksiya manbalari
har qachon ham o‘z vaqtida aniqlanavermaydi va shunga ko‘ra,
tashqi muhitga yuqumli mikroblar ajratib turadi. Profilaktik
dezinfeksiya yordamida infeksiyaning tarqalish ehtimolining oldi
olinadi va uni tashqi muhitda o‘z vaqtida yo‘qotish choralari
ko‘riladi.
Dezinfeksiya usullari
Mexanik usuli. Bu usulga buyumlarni chayish, yuvish va tozalash,
artish, silkitib qoqish, kaltak bilan qoqib tozalash, xonalarni
shamollatish va boshqa odatdagi usullari — tozalash va shaxsiy
gigiyenaga oid usullar kiradi. Bundan tashqari, zararsizlantirishning
mexanik usuli kishilarni sanitariya jihatidan pokizalash, ventilatsiya,
havo, suv va boshqa suyuqliklarni filtrlash, kir yuvishdan iborat
bo‘ladi. Dezinfeksiyaning hamma mexanik usullari tozalanadigan
narsalar, buyumlarni, havoni changdan, kir, yog‘ va oqsil zarra-

---

80
chalaridan xoli qilish va shu bilan birga buyumlar, havo va suvdagi
mikroorganizmlarni imkon boricha kamaytirishga olib keladi. Nam
usulda tozalash quruq usulda tozalashga nisbatan yaxshi natijalar
beradi, quruq usulda tozalashda chang va u bilan birga (mikro-
organizmlar) mikroblar tevarak-atrofdagi narsalarga va xonalardagi
kishilar organizmiga tushishi mumkin.
Ventilatsiya nechog‘li mukammal tuzilgan bo‘lsa, xonalar
havosidagi mikroorganizmlarni shunchalik yaxshi tozalaydi. Mexanik
tarzda ishga tushiriladigan ventilatsiya xonalarda havoni tez va ko‘p
marta yangilash imkonini beradi, shuning uchun u darchalar,
boshqa tabiiy teshiklar yordamidagi ventilatsiyadan birmuncha
samaralidir. Filtratsiya suvni tozalash, havoni aralashmalardan
tozalash va ularni turli mikroorganizmlardan xoli qilish uchun
qo‘llaniladi.
Fizik usuli. Bu usul zararsizlantirish uchun yuqori haroratning
har xil turlari (qaynatish, suv bug‘i, pasterizatsiya qilish, qizdirish,
quruq va nam issiq havo)ni qo‘llash, shuningdek, zararlanib qolgan
buyumlarni quyosh spektrining ultrabinafsha nurlari va radiat-
siyaning boshqa vositalari (infraqizil nurlar o‘z holicha va vakuum
bilan gamma va beta-nurlar va boshqalar) bilan nurlantirishdan
iborat. So‘nggi vaqtlarda yuqori chastotali toklar (ÓÂ×) va ultra-
tovushning zararsizlantiruvchi ta’siri o‘rganilayapti.
Zararsizlantirish turlari
1. Yuqori harorat ta’sirida patogen mikroorganizmlarning eng
chidamli shakllarini, jumladan, sporali shakllarini ham buyum-
larning faqat yuzasida emas, balki ichkarisida ham yo‘qotish
mumkin.
2. Olovda qimmatsiz buyumlarni kuydirish va sil kasalligi bor
bemorlarni, o‘ta xavfli kasalliklardan o‘lganlar va hayvonlar jasadini
zararsizlantirish, shuningdek, yuzadagi mikroflorani batamom
yo‘qotish maqsadida buyumlar o‘tga tutib turiladi va qizdiriladi.
3. Issiq havo o‘tgan asrning oxiridan boshlab zararsizlantirish
uchun qo‘llaniladi. Uning mikrob hujayrasiga ta’siri shundan
iboratki, hujayra protoplazmasi suvsizlanadi va iviydi. Mikroblar
vegetativ shakllarining 100°C haroratdagi issiq havo ta’sirida
1,5 soat ichida, spora shakllarining esa, 160—180°C haroratda
1,5 soat ichida halokatga uchrashi aniqlangan (7-jadval).

---

81
7-jadval
Quruq havo ta’sirida issiqlik darajasiga ko‘ra, kasallik
qo‘zg‘atuvchilarning nobud bo‘lishi
(V.I. Vashkovdan, 1958)
r
a
l
m
z
i
n
a
g
r
o
o
r
k
i
M
i
r
a
l
a
j
a
r
a
d
k
il
q
i
s
s
I
C
°
0
6
C
°
0
8
C
°
0
0
1
C
°
0
1
1
C
°
0
2
1
i
s
i
h
c
v
u
r
i
q
a
h
c
o
b
a
V
i
s
a
h
c
q
o
y
a
t
‘
g
u
r
u
b
h
c
I
i
s
a
h
c
q
o
y
a
t
a
m
‘
g
‘
o
B
i
h
c
v
u
t
a
‘
g
z
‘
o
q
a
m
a
l
r
e
t
h
c
I
i
s
a
h
c
q
o
y
a
t
k
a
h
c
I
k
k
o
k
o
li
f
a
t
S
i
r
a
l
a
h
c
q
o
y
a
t
i
g
r
i
d
y
u
K
0
6
–
–
–
–
–
–
5
1
0
2
1
0
2
1
–
–
–
–
0
1
0
3
0
3
0
2
1
–
–
–
–
5
1
0
3
0
6
0
3
0
6
0
2
1
–
0
1
0
2
0
2
0
3
0
3
0
2
1
Namlangan issiq havo quruq issiq havoga nisbatan zararsizlan-
tiriladigan buyumlarga tezroq va chuqurroq kiradi. 100°C dan yuqori
haroratdagi issiq havo ko‘p narsalarni ishdan chiqaradi, shunga
ko‘ra dezinfeksiya amaliyotida 80—100°C dan yuqori bo‘lmagan
haroratdagi havo buyumlarni dezinfeksiya qilish uchun qo‘llaniladi.
Quruq havodan ham, namlangan issiq havodan ham buyumlarni
maxsus qurilmalarda — harorat tartibi muayyan kameralarda
dezinfeksiya qilish uchun foydalaniladi.
Bundan tashqari, issiq havo ta’sirida yumshoq gazmollarni
dazmollashdan ham foydalaniladi.
4. Shunday usul qo‘llanilganda qaynab turgan suv sifati
buzilmaydigan ko‘pgina buyumlarni zararsizlantirishning ishonchli
va qulay vositasi hisoblanadi.
Patogen mikroblarning ko‘pgina vegetativ shakllari 60—70°C
isitilgan suvda yarim soat ichida halok bo‘ladi. 100°C gacha qayna-
tilgan suvda patogen mikroblarning vegetativ shakllari shu ondayoq
yoki 1—2 minut ichida, sporali shakllari esa, qaynab turgan suvda
bir necha minut mobaynida halok bo‘ladi.
Qaynatishdan jarrohlik asboblaridagi mikrob tuxumlarini
quritishda, ajratmalar va boshqa yuqumli materiallar, ichkiyim,
idishlar, ko‘pgina parvarish buyumlari, o‘yinchoqlar, supurib-
tozalash, rezina va paxta buyumlari va shunday ishlov berganda
ishdan chiqmaydigan boshqa ko‘pgina narsalarni zararsizlantirishda
foydalaniladi.

---

82
5. Suv bug‘i 100°C va bundan yuqori haroratda, kuchi va
ishonchli ta’siri hamda xossalariga ko‘ra, zararsizlantiriladigan
obyektlarning ichkarisiga kiradigan eng yaxshi dezinfeksiyalaydigan
vositalardan biri hisoblanadi. Suv bug‘ining zararsizlantiruvchi
ta’siri uning harorati, bosimi va to‘yinganlik darajasiga bog‘liq. Uning
ta’sirida mikrob hujayrasi oqsillari bo‘kadi va iviydi, natijada u halok
bo‘ladi. Suv bug‘i maxsus dezinfeksion kameralarda keng qo‘lla-
niladi.
6. Quyosh nuri ko‘p mikroorganizmlarga halokatli ta’sir ko‘r-
satadi. Dezinfeksiya amaliyotida quyosh nuri faqat qo‘shimcha rol
o‘ynaydi, chunki uning ta’siri chegaralangan va yuzaki hisoblanadi.
7. Dezinfeksiya maqsadlarida ultrabinafsha nurlantirish max-
sus ultrabinafsha va simob-kvars lampalari yordamida bajariladi.
Bunday nurlantirishni xonalar, ayniqsa, infeksion kasalxonalar,
operatsiya xonalari, bolalar muassasalari va shu kabi binolar ha-
vosini zararsizlantirish, shuningdek, oziq-ovqat sanoatida, bakte-
rial preparatlar va maxsus dorivor moddalar ishlab chiqariladigan
korxonalarida, so‘nggi vaqtlarda suv va suv ta’minoti inshootlarini
dezinfeksiya qilishda tavsiya etiladi.
8. Ultratovush jarrohlik anjomlari, inyeksiya shprislari va igna-
larini, dorixona, laboratoriya va boshqa bo‘limlarning idishlarini
sterilizatsiya qilishda ma’lum darajada qo‘llanilayapti.
Kimyoviy usul. Dezinfeksiyaning kimyoviy usuli tashqi muhitning
turli obyektlari va buyumlari yuzasidagi va ichidagi, shuningdek,
havodagi va har xil substratlardagi (najas, yiring, balg‘am va boshq.)
mikroorganizmlarni halok qiladigan har xil kimyoviy moddalarni
qo‘llashdan iborat.
Dezinfeksiya uchun mikrob hujayralarini tashqi muhitda
o‘ldirish xossasiga ega bo‘lgan kimyoviy vositalargina yaroqlidir.
Kimyoviy dezinfeksiyalaydigan moddalarning mikrob hujayrasiga
ta’sir qilganda paydo bo‘ladigan va kechadigan jarayonlar
dezinfeksiya qiladigan moddalarning ta’sir mexanizmi, deyiladi.
Òurli xil dezinfeksiyalovchi preparatlar mikroblarga tanlab ta’sir
qiladi va ularni har xil kuch va faollik bilan yo‘qotish xususiyatiga
ega.
Dezinfeksiya qiladigan moddalar eritmada bo‘lganda, ularning
hujayra ichiga kirish xususiyati oshadi. Aksincha, ular qattiq holatda
mikrob hujayrasining pardasi orqali o‘tish xossalaridan mahrum

---

83
bo‘ladi. Masalan, xloraminning suvli eritmalari, lizol, fenol va
boshqa preparatlar suvli eritmalari birmuncha kuchli dezinfeksiya-
laydigan ta’sir qiladi. Dezinfeksiya qiladigan moddaning mikrob
hujayrasiga uni nobud qiladigan darajada emas, balki hayot
faoliyatining so‘nishiga keladigan qayta ta’sirini bakteriostatik ta’sir,
moddaning o‘zi esa, bakteriostatik modda, deyiladi.
Agar dezinfeksiya qiladigan modda mikrob hujayrasiga ta’sir
qilganda, uning uzil-kesil nobud bo‘lishiga olib keladigan qaytmas
o‘zgarishlarni yuzaga chiqarsa, bunday ta’sirni bakteritsid ta’sir,
modda esa, bakteritsid, deyiladi. Sporalarni o‘ldiradigan kimyoviy
dezinfeksiyalovchi vositalar sporotsidlar deyiladi. Filtrlanuvchi
viruslarni o‘ldiradigan vositalar virulitsidlar deyiladi. Zamburug‘-
larga ta’sir qiladigan vositalar fungitsidlar, deb ataladi.
Dezinfeksiya qiluvchi vositalar sifatida foydalaniladigan
kimyoviy moddalarning asosiy guruhlari
Oksidlovchilar. Faol ta’sir etadigan modda molekulasining
kimyoviy strukturasi bo‘yicha bir-biridan farq qiladigan dezin-
feksiyalovchi moddalar hujayra ichiga kirib, uning tarkibiy qismlariga
tanlab ta’sir qiladi va uning ta’siri bir xil bo‘lmaydi. Oksidlovchilar
hujayralar proteinlari bilan o‘zaro ta’sirga kirishib, oksidlanish
reaksiyasini keltirib chiqaradi. Oksidlovchilar guruhi xlor va xlor
saqlaydigan preparatlarni, vodorod, peroksid va boshqa pre-
paratlarni o‘z ichiga oladi.
Xlor sarg‘ish yashil rangli, bo‘g‘uvchi hidli gaz, nafas yo‘llari
shilliq pardalarini qattiq achishtiradi, metall buyumlarga va
gazmollarga yemiradigan ta’sir ko‘rsatadi. Xlor mikrob hujayrasiga,
uning hayotiy muhim funksiyalariga to‘g‘ridan to‘g‘ri ta’sir qilib
o‘ldiradi, shuningdek, dezinfeksion va deratizatsion ta’sirga ega.
Dezinfeksiya amaliyotida xlorning noorganik birikmalari
guruhidagi turli xil xlor saqlaydigan preparatlar — xlorli ohak,
kalsiy giðoxloridning 3 % asosiy tuzi (DTSGK), xlorning organik
birikmalaridan — xloramin, azoxloramid va boshqalar qo‘llaniladi.
So‘nggi vaqtlarda qator yangi xlor preparatlari: dixlorgidatoin,
uchxlorizatsiyanurat kislotasi va uning kaliy hamda natriyli tuzlari,
sulfxlorantin, xlorotsin, xlordezin va boshqalarning bakteritsid
ta’siri borligi aniqlangan.
1. Xlorli ohak — o‘tkir xlor hidli quruq, mayda oq kukun.
Gazsimon xlorni so‘ndirilgan sof ohak orqali o‘tkazish yo‘li bilan

---

84
olinadi. Xlorli ohakning ta’sir etadigan qismi kalsiy giðoxlorid
hisoblanadi. Xlorli ohak 28 % dan 32—38 % gacha aktiv xlor
saqlaydi. Xlorli ohak ma’lum sharoitlarda patogen mikroblarning
faqat vegetativ emas, balki sporali shakllarini ham o‘ldirish xossa-
siga ega. Xlorli ohak dezinfeksiya qiladigan vosita sifatida ko‘pgina
yuqumli kasalliklarda — ichak infeksiyalarida, nafas yo‘llari
infeksiyalarida, jumladan, silda, ayrim zamburug‘li kasalliklarda,
shuningdek, zoonozlarda qo‘llaniladi. U o‘choqli va profilaktik
dezinfeksiyada ham keng qo‘llaniladi.
Xlorli ohak suvdagi eritma, aralashmalar, tinitilgan eritmalar
(odatdagi va aktivlangan) va quruq kukun ko‘rinishida ishlatiladi.
Eritma-aralashmalar —xlorli ohakning 10 % yoki 20 % suvdagi
eritmalari ko‘rinishida ishlatilib, ular xlor-ohakli suv, deyiladi.
Zararsizlantirish uchun uning 1 % dan oshmaydigan yangi tayyor-
langan eritmasi qo‘llaniladi.
10 % va 20 % konsentratsiyadagi xlor-ohakli suvni bemorlar-
ning, asosan, suyuq ajratmalarini, turar joy bo‘lmagan juda
ifloslangan xonalar (ombor, korxonalar va boshq.)ning devor,
pollarini, hovlilardagi hojatxonalarning (kanalizatsiya qilinmagan)
ichki devorlari, pol va stulchalarini zararsizlantirish maqsadida
ishlatiladi. Buni yuqum tushgan yuzalar va buyumlarga sepish yo‘li
bilan bajariladi. Devorlar oqlash (1—2 marta) yo‘li bilan zarar-
sizlantiriladi.
Xlorli ohakning tinitilgan eritmalari quyidagicha tayyorlanadi.
Yangi tayyorlangan 10 % yoki 20 % xlor-ohakli suvni yopiq
idishda qorong‘i joyda xlorli ohakning erimagan qismlari idish tubiga
cho‘kishi uchun bir sutkaga qoldiriladi. Òinitilgan eritma boshqa
idishga quyib olinadi va filtrlanadi. Xlorli ohakning tinitilgan ishchi
eritmalari 0,2 — 0,5 % dan 3—5 —10 % gacha konsentratsiyalarda
qo‘llaniladi. Ular bevosita ishlatishdan oldin tayyorlanadi.
Òinitilgan eritmalar vagonlar va boshqa transport vositalaridan
odamlarni tushirgandan keyin zararsizlantirishda qo‘llaniladi.
Xloramin yetishmaganda, turar joy va kasalxona binolarida, bolalar
muassasalarida pol, devorlar, lift va jihozlarni zararsizlantirish uchun
tinitilgan kuchsiz eritmalarni qo‘llash mumkin. Bunday eritmalardan
odamlar bo‘lmaganda foydalanish lozim. Dezinfeksiya tugal-
langandan so‘ng xonalarni yaxshilab shamollatish shart.
Bundan tashqari, eritmalar yordamida ishlatilgan yig‘ishtirish
ashyolari ham qimmatli buyumlar va materiallar, ovqat qoldiqlari,

---

85
oshxona idishlari va ajratmalar yig‘iladigan idishlar qunt bilan
zararsizlantiriladi. Quruq xlorli ohak kukunsimon holatda ham suyuq
substratlarni, ham zich konsistensiyali va shakllangan bo‘lakchalari
ko‘p miqdorida bo‘lgan substratlarni (axlat, balg‘am, yiring va
boshq.) dezinfeksiya qilish uchun qo‘llaniladi.
Quruq xlorli ohak turli yuqumli kasalliklarda ham ajratmalarni,
ham oziq-ovqat qoldiqlarini, kuydirgida esa, bundan tashqari,
tuproqni ham ishonchli zararsizlantirishni ta’minlaydi. Xlorli ohakni
ishlatganda, metall buyumlar ishdan chiqishini yodda tutish lozim.
Xlorli ohak eritmalarini kiyim-kechak va boshqa gazmollar,
shuningdek, nikel, xrom bilan qoplanmagan yoki oldindan
yog‘langan metall buyumlar va bo‘yalgan predmetlarni, ularning
aktiv xlor ta’sirida ishdan chiqmasligi uchun qo‘llash mumkin
emas. Bundan tashqari, zax yarim yerto‘la va shamollatish qiyin
turar joy xonalarini zararsizlantirishga yo‘l qo‘yilmaydi.
2. Kalsiy giðoxloridning 3 % asosiy tuzi (DTSGK) da 47—52 %
aktiv xlor, ya’ni xlorli ohakka qaraganda, deyarli 2 baravar ko‘p
bo‘ladi. Shunga ko‘ra, ularning bakteritsidligi xlorli ohak eritmalarini
bakteritsidligidan kuchliroqdir. Preparat oq rangli quruq kukun
ko‘rinishida bo‘ladi, suvda (20 % gacha) xlorli ohakka qaraganda
tezroq eriydi, idish tubida ozroq cho‘kma hosil qiladi. U xlorli
ohakka qaraganda, birmuncha barqaror.
DTSGK dezinfeksiya qiladigan vosita sifatida yuqumli
kasalliklarda qo‘llaniladi. Masalan, vaboda ayrim obyektlarni de-
zinfeksiya qilishda 100 g miqdordagi DTSGKni 1 litr suvga
aralashtirib qo‘llanish yo‘li bilan ishonchli zararsizlantirishga
erishiladi. Bundan tashqari, ajratmalar uchun idishlar, ovqat
yeyiladigan va ichiladigan idishlar 0,5 % DTSGK eritmasi bilan
dezinfeksiya qilinadi.
3. Xloraminlar — umumiy kimyoviy tuzilishi murakkab organik
birikmalar. Odatda,vodorodning bir atomi xlor bilan o‘rni al-
mashgan monoxloraminlar va vodorodning ikki atomi o‘rin al-
mashgan dixloraminlar farq qilinadi. Monoxloraminlar suvda yaxshi
eriydi va shuning uchun dezinfektantlar sifatida keng qo‘llaniladi.
U oq yoki sarg‘imtir rangli biroz xlor hidi keladigan, 28,4 %
aktiv xlor saqlaydigan qattiq nogigroskopik modda.
Xloramin eritmalari turar joy va kasalxona binolari, bolalar va
maktab muassasalari, ko‘pchilik to‘planadigan, umumfoydala-
niladigan joylar, shuningdek, mebel, kiyim, idishlar, bemorlarni

---

86
parvarishlash buyumlari, oziq-ovqat korxonalaridagi jihozlar va
shu kabilarni zararsizlantirish uchun qo‘llaniladi.
Obyekt va buyumlarni keng miqyosda xloramin eritmalari bilan
zararsizlantirish joriy va yakunlovchi dezinfeksiya amaliyotida ham,
profilaktik dezinfeksiyada ham foydalidir. Masalan, poliomiyelitda
o‘tkaziladigan yakunlovchi dezinfeksiya uchun u ichkiyim,
o‘yinchoqlar, yig‘ishtirish materiallarini zararsizlantirishda 2—3 %
xloramin eritmasi uzaytirilgan ekspozitsiyada (2—3 soat) yoki
1 % aktivlangan xloramin eritmasi 60 minutlik ekspozitsiyada
qo‘llaniladi. Xonalar yuzasi, uy-ro‘zg‘or buyumlarning sathi 1—
2 % eritmasi, suvalgan devorlar 3 % xloramin eritmasi bilan
zararsizlantiriladi. Chinchechakda o‘tkaziladigan yakunlovchi
dezinfeksiyada ham buyumlarni zararsizlantirishda ularga 3 %
xloramin eritmasini mo‘l qilib sepish quritmasdan 1 soatga qoldirish
yo‘li bilan zararsizlantirish lozim. Xonani zararsizlantirish uchun
esa, 3 % xloramin eritmasi gidropultdan xona havosiga purkatiladi,
so‘ngra polga sepiladi va xona kamida 60 minutga bekitib qo‘yiladi.
Bemor foydalangan hamma idishlar qunt bilan qaynatiladi va 1 %
xloramin eritmasiga solib qo‘yiladi.
Xlorli preparatlarning aktivlangan eritmalari
Xlorli preparatlarning bakteritsid ta’sirini ularga ammoniyli
birikmalarni qo‘shib birmuncha kuchaytirish mumkin. Bulardan
aktivatorlar sifatida ammoniy xlorid, ammoniy sulfat, ammoniy
nitrat va ammiak ishlatiladi. Ular odatdagi xlorli preparatlarga
qo‘shilganda, xlorning jadal ajralishi sodir bo‘ladi, natijada, bu
preparatlar birmuncha bakteritsid bo‘lib qoladi. Bunday preparat
eritmalari aktivlangan xlorli preparatlarning bakteritsid, sporotsid,
fungitsidlik aktivligini kuchaytiradigan vositalar yoki aktivatorlar,
deyiladi.
Xloraminning aktivlangan eritmalari uni sovuq va iliq suvda
(50—60°C gacha) eritish yo‘li bilan hosil qilinadi. U to‘liq erigan-
dan so‘ng eritmaga aktivator xloramin miqdoriga teng miqdorda
(1:1) yoki yarim miqdorda (1:2) qo‘shiladi.
Xlorli ohakning aktivlangan tinitilgan eritmalari esa, 4—5 %
konsentratsiyalarda eng chidamli patogen mikroblari (sil mikro-
bakteriyalari va kuydirgi sporalari) xlorli ohakning odatdagi tini-
tilgan eritmalariga qaraganda, birmuncha qisqa muddatlarda halok
etadi.

---

87
Vodorod peroksidi (H
2
O
2
) oksidlovchilar guruhiga kiradi.
Undan tayyorlangan pergidrol degan suyuq modda preparati 29—
30 % vodorod peroksid saqlaydi, hidsiz, rangsiz bo‘ladi. Pergid-
rolning suvli eritmalari 3 % konsentratsiyalarda — bakteritsid,
3—4 % virulitsid, 6 % da sporotsid ta’sirga ega bo‘ladi. Bunday
eritmalarni ichak va tomchi infeksiyalarida, tug‘uruqxonalarda,
umumiy ovqatlanish korxonalarida profilaktika maqsadida idishlar,
kiyimlar, xonalarni zararsizlantirish, jarrohlik amaliyotida instru-
mentlarni zararsizlantirish uchun tavsiya etiladi. Pergidrolning 1—
6 % ishchi eritmalariga yuviladigan vositalar sulfanol yoki
«Ïðîãðåññ» qo‘shilganda 0,5 % konsentratsiyada eritmalarni
antimikrob qilibgina qolmay, balki yuvadigan ham qiladi, ularning
ta’sirini oshiradi va zararsizlangan buyumlarga ikki bosqichda ishlov
berib tozalashni talab etadi.
Vodorod peroksidni yuvish vositalari bilan birgalikda har
qanday ixtisoslashgan davolash-profilaktika muassasalarida joriy
dezinfeksiya o‘tkazishda keng ishlatiladi. Vodorod peroksid issiqlikka
chidamsiz asboblarni sterilizatsiyalashda ham keng qo‘llaniladi.
Uning 6 % li eritmasi 18°C da 6 soat, 60°C da 3 minut ishlatiladi.
Dezinfeksiyaning biologik usuli
Òashqi muhitda mikroorganizmlarni, jumladan, infeksiya
qo‘zg‘atuvchilarini tabiatan biologik vositalar (masalan, antogonist
mikroblar yordamida) bilan yo‘qotishning qat’iy o‘ziga xos vazi-
falari bor. Ular, asosan, sug‘orish va filtratsiya maydonlarida oqava
suvlarni, axlat va chiqindilarni kompostlarda, biotermik kameralarda
va boshqalarda zararsizlantirishda ta’sirchandir.
Fenollar, aldegidlar, spirt-aktiv moddalar va
boshqa preparatlar
Fenollar — toshko‘mir smolasi va yog‘ochni haydashda hosil
bo‘ladigan mahsulot. Dezinfeksiya amaliyotida fenollar va sovun-
fenol eritmalaridan nafas yo‘lari infeksiyalari (sildan tashqari),
ichak infeksiyalari (yuqumli gepatit va poliomiyelitdan tashqari)
va ayrim zoonozlar (brutselloz)da foydalaniladi.
Fenollar hujayralar ichiga kirganda, hujayra oqsillari koagulat-
siya reaksiyasini keltirib chiqaradi. Fenol eritmalari 3—5 %

---

88
konsentratsiyada patogen mikroblarning deyarli hamma vegetativ
shakllariga nisbatan bakteritsid hisoblanadi. Sporalarga ta’sir
ko‘rsatmaydi. Zamburug‘larning har xil turlarini o‘ldiradi.
Sirp — aktiv moddalarning tiðik vakillari bo‘lib, chorak ammo-
niyli birikmalar hisoblanadi, ular dezinfeksiya uchun nihoyatda
qimmatli xossalarga ega: suvda yaxshi eruvchan, hidsiz, rangsiz
bo‘ladi, ekspozitsiyadan so‘ng suv bilan yaxshi yuvilgan metall
buyumlarni korroziyaga uchratmaydi. Bu preparatlarning mikroblar
vegetativ shakllariga nisbatan bakteritsid aktivligi yuqori, sporalar
va patogen zamburug‘larga nisbatan esa aktiv emas:
1. Xlor-beta-naftol — xlorlangan beta-naftolning unumi hisob-
lanadi. Kaliyli suyuq sovun qo‘shilganda (1:2) suvda aralashadigan
pasta ko‘rinishini olib, barqaror emulsiyalar hosil qiladi. Bunday
emulsiyalar xonadonlarda va kasalxona muassasalari sharoitida
ko‘pgina buyumlarni zararsizlantirish (xona va jihozlar, kiyim-bosh,
idishlar, yig‘ishtirish materiali va h.k.) uchun qo‘llaniladi. Preparat
eritmalari metallarni korroziyaga uchratmaydi, buyumlar va
metallarning rangini o‘zgartirmaydi va ishdan chiqarmaydi.
2. Lizol — namlanishga yo‘l qo‘yiladigan kiyim-kechak va boshqa
yumshoq narsalarni zararsizlantirish uchun, shuningdek, suyuq-
likka botirish ziyon qilmaydigan boshqa buyumlarni zararsizlan-
tirish uchun keng qo‘llaniladi. Ular xonalarning devor, pol,
eshiklarini, qattiq va yumshoq mebelni, dezinfeksiyadan keyin
ulardan qoladigan kir va hidni qo‘llashga to‘siq bo‘la olmaydigan
boshqa qator hollarda zararsizlantirish uchun yaroqlidir. Lizolning
bakteritsidlik ta’siri fenolga qaraganda kuchli. Dezinfeksiya ama-
liyoti uchun patogen mikroblarning vegetativ shakllari, asosan,
ichak infeksiyalari va nafas yo‘llari infeksiyalarining (sildan tash-
qari) qo‘zg‘atuvchilarini yo‘qotish maqsadida 3—8 % li eritmalari
qo‘llaniladi. Lizol eritmalari 5—10 % konsentratsiyada dezinseksion
ta’sirga ega.
3. Formalin (chumoli kislota aldegidi) — formaldegid gazining
40 % suvdagi eritmasidan iborat.
Dezinfeksiya amaliyotida formalin, asosan, bug‘simon holatda
turar joylar va buyumlarni kamerada dezinfeksiya qilish uchun
qo‘llaniladi. Uning suvdagi eritmalaridan maxsus buyumlarni (soch-
soqolni oldirishda ishlatiladigan cho‘tkalar, kuydirgiga shubha
qilingan jun va boshq.) zararsizlantirishda foydalaniladi.

---

89
Òurar joylarni zararsizlantirish uchun formalinli dezinfeksiya
qo‘llanilganda xonalarni kishilardan xoli qilish va ularning 2 sutka-
gacha boshqa jamoada yashab turishi talab etiladi. Bu epidemiologik
jihatdan xavfli infeksiyaning shu yo‘l bilan o‘choqdan tashqariga
tarqalish ehtimoli bor.
1.4. Sterilizatsiya
Sterilizatsiya — turli buyum va ashyolarni fizik va kimyoviy
usullar yordamida barcha mikroorganizmlardan butunlay ozod qilish.
Òibbiyotda ishlatiladigan buyumlarni sterilizatsiya oldi ishlovi
berishdan maqsad, ularning yuzasidagi oqsil, yog‘ va boshqa
moddalarni yo‘qotishdir. Sterilizatsiya oldi ishlovi qo‘lda yoki
mexanizatsiyalashgan usulda olib boriladi. Qo‘lda ishlov berish
quyidagi tartibda amalga oshiriladi:
a) oqib turgan suv ostida 0,5 minut davomida chayish, yuvish
vositalarida («Áèîëîò») yuvish;
b) buyumni 50°C haroratda 15 minut bo‘ktirib qo‘yish, yuvish
vositalari sifatida «Áèîëîò» preparatining 0,5 % li eritmasi yoki
«Ïðèìàñ A», «Ïðîãðåññ», «Àñòðà», «Ëîòîñ» yuvish vosita-
larining 0,5 % li eritmasi bilan 0,5 % vodorod peroksidi aralashmasi
qo‘llaniladi. «Áèîëîò» preparati yordamida yuvish 3 minut,
«Ïðèìàñ A», «Ïðîãðåññ», «Íîâîñòü», «Ëîòîñ» 5 minut,
«Àñòðà» preparatida esa, 10 minut davom ettiriladi;
d) oqib turgan suv, so‘ngra distillangan suvda 0,5—1 minut
davomida chayish, yuvish, bo‘ktirib qo‘yish;
e) 80—85°C haroratdagi issiq havoli sterilizatorlarda quritish.
Sterilizatsiya usullari
I. Bug‘ bilan sterilizatsiyalash usuli to‘yingan suvli bug‘ bosimi
ostida barcha turdagi mikroblarni yo‘qotishda yaxshi natija beradi.
Bug‘ bilan sterilizatsiya usuli bug‘ sterilizatorlarida amalga oshiriladi.
Bug‘ bilan sterilizatsiyalash kasalxonalar va poliklinikalarning turli
bo‘limlarida, mikrobiologiya laboratoriyalarida, farmatsevtika va
boshqa muassasalarda qo‘llaniladi. Bug‘li sterilizatsiyaga yara yuza-
siga teguvchi, qon va uning preparatlariga hamda shilliq qavatga
tegib, uni jarohatlantirish xavfi bo‘lgan asbob-uskunalar beriladi.
Bug‘li sterilizatorlar tuzilishi, ishlash bosimi va boshqa ko‘rsat-

---

90
kichlarga qarab farqlanadi, sterilizatorlar yumaloq, to‘g‘ri burchakli
ko‘rinishda bo‘ladi.
II. Havo bilan sterilizatsiya qilish usuli.
Issiq quruq havo bilan sterilizatsiya qilish usuli namlanishi,
zanglashi va boshqa sabablarga ko‘ra, bug‘ bilan sterilizatsiya
qilinmaydigan buyumlarda qo‘llaniladi. Havo bilan sterilizatsiya bug‘
sterilizatorlari qo‘llaniladigan muassasalarda o‘rnatilgan havo
sterilizatorlarida o‘tkaziladi. Havo uslubi shishadan yasalgan (shpris,
idishlar) metall (jarrohlik), ginekologiya va stomatologiya asboblari,
kauchukli va boshqa buyumlarda qo‘llaniladi (havo bilan sterilizatsiya).
Gaz bilan sterilizatsiya qilish usuli. Gazli sterilizatsiya issiqlik
bilan ishlamaydigan obyektlarda qo‘llaniladi. Bular oynali, yuzali
jarrohlik asboblari, kesuvchi va sanchiluvchi asboblar, ketgut,
zondlar, plastmassali sintetik kateterlardir. Gazli sterilizatsiyada
sporatsid ta’sirga ega etilen oksidi, metil bromid va uning
aralashmasi, formaldegid va boshqalar qo‘llaniladi.
Sterilizatsiyaning kimyoviy usuli. Bu usul yordamida kimyoviy
eritmalar bilan, asosan, issiqlikka chidamsiz asboblar sterilizatsiya
qilinadi. Ular ko‘pgina polimer materiallardan jarohlik asboblari,
rezina qo‘lqoplarni sterillashda qo‘llaniladi.
Nam sterillashda turli aralashmalar ishlatiladi. Bular tarkibida
xlor, yod, oksidlovchilar, kislota, aldegidlar tutuvchi aralashmalar
bo‘ladi. Ulardan, asosan, vodorod peroksidi bilan dezoksan keng
qo‘llaniladi. Vodorod peroksidining 6 % li eritmasi 18°C da 6 soat,
60°C da 3 minut mobaynida qo‘llaniladi. Dezoksanning 1 % eritmasi
18°C da 45 minut ishlatiladi. Vodorod peroksidi eritmalari yopiq
idishda saqlanib tayyorlangandan so‘ng 7 kun mobaynida ishlatilishi
mumkin. Dezoksan 1 % eritmasi esa, faqat tayyorlangan kuni
ishlatiladi.
Sterilizatsiyadan oldingi ishlov sifatini tekshirish
Qon qoldiqlari mavjudligini bilish uchun ortamidinli yoki
amidopirinli sinamalar qo‘llaniladi. Yuvish vositalari qoldiqlarini
aniqlashda esa, fenolftaleinli sinama qo‘llaniladi.
Ortamidinli sinama teng miqdordagi distillangan suvda
tayyorlangan ortamidinning 1 % li suvdagi eritmasi va vodorod
peroksidining 3 % li eritmasi aralashmasidan iborat.
Amidopirinli sinama, 5 % li amidopirinning spirtdagi eritmasi,
30 % li sirka kislotasi va 3 % li vodorod peroksidi eritmasi teng

---

91
miqdorda olinib aralashtiriladi. Òekshirilayotgan buyumga birlam-
chi reaktiv tomiziladi. Agar u ifloslangan bo‘lsa, to‘q yashilga
bo‘yaladi.
Fenolftaleinli sinama. Fenolftaleinning 1 % li spirtli eritmasi
tayyorlanib, buyumlar yuzasiga 1 tomchi surtiladi (tomiziladi).
Agar buyum yuzasida yuvuvchi vosita qoldig‘i bo‘lsa, eritma pushti
rangga bo‘yaladi.
Sterilizatsiyadan oldingi sutkada ishlov beriladigan buyum-
larning har biri 0,1 % li kaliyli eritmada ivitib qo‘yilishi kerak.
DSENM va dezinfeksiya xodimlari davolash-profilaktika muas-
sasalarida sterilizatsiyadan oldingi ishlovni har 3 oyda nazorat qilib
turishi kerak.
Bug‘li sterilizator ishini tekshirish
Elektr yordamida isitiladigan tik o‘rnatiladigan bug‘li sterili-
zatorlar quyidagilardan iborat: sterilizatsiya kamerasi, vodopro-
vod kamerasi va himoya qiluvchi moslama. Ish tartibi: bug‘ bosi-
mida 0,11 MPa (1,1 kgs/sm
2
) va 120°C 2 atm.da 45 minut, bosimi
10,3 MPa (2 kgs/sm
2
) va harorati 180°C bo‘lganda 20 minut
ushlanadi (4-rasm).
Bug‘li sterilizatsiya sifatini bakteriologik sinov o‘tkazishda
tarkibida 120°C haroratli bug‘ ta’siriga 3—5 minut davomida chiday
oladigan sporali saprofitlari bo‘lgan bog‘ tuprog‘i sinamasi
qo‘llaniladi.
4-rasm. Sterillash asbobi (gorizontal avtoklav).

---

92
Òekshirish paytida 1-sinamaning o‘zida sporalar o‘sishi
kuzatilsa, sinama takrorlanadi. Mabodo, yana shunday natija olinsa,
sterilizatorning sifatsiz ishlashi sabablari aniqlanib, tuzatilguncha
to‘xtatib qo‘yiladi. Markazlashgan sterilizatsiya bo‘limlarida bug‘li
sterilizatorlar ishi yil mobaynida kamida 2 marta tekshiriladi.
Havo yordamida sterilizatsiyalashni tekshirish
Òibbiyot muassasalarida har xil tuzilishdagi havo sterilizatorlari:
yumaloq va to‘g‘ri burchakli hamda sterilizatsiya quritish shkaflari
ishlatiladi. Havo bilan sterilizatsiya 180°C quruq issiq havo harora-
tida 60 minut, 160°C da esa, 2,5 soatda amalga oshiriladi. Havo
yordamida sterilizatsiyalashni tekshirishda bakteriologik va isitish
usullari qo‘llaniladi. Biotestlar sifatida 1—1,5 soat mobaynida 160°C
haroratida saqlangan kartoshka va beda qalamchalari sporalari
yuqtirilgan probirkalar ishlatiladi.
1.4.1. KIMYOVIY ERITMALAR BILAN STERILIZATSIYA
QILISHNI TEKSHIRISH
Buyumlarni zararsizlantirilganini tekshirish uchun Xottinger-
ning qandli 1 % li glukoza, saburo, teoglukon oziq muhitlarida
bo‘ktiriladi. Agar asbob-uskunalar yuzasi katta bo‘lsa, ulardan
salfetka bilan sinama olinadi. Salfetkaning yuzasi 5x5 sm
2
bo‘lib,
izotonik eritma yoki sterillangan suv, 1 % li tiosulfat eritmasi bilan
namlanadi.
Markazlashgan sterilizatsiya bo‘limi (MSB). Sterilizatsiyani
MSBda olib borish ta’sirchan bo‘ladi. MSBda ishlatilgan va dastlabki
tozalangan asboblar qabul qilinadi, asboblar yuviladi, jamlangach,
sterilizatsiya qilinadi va sterillangan materiallar davolash bo‘limlariga
yuboriladi. Yuqori sifatli sterilizatsiya qilish va samaradorlikni
oshirish uchun MSB xonalarini bir-biridan ajratib turadigan
yuqumsizlantirish zonalari mavjud. Yuqumsizlantirilgan zonada
yuqumsizlantirilgan matolar manbayi, taqsimlash, ekspeditsiya
xonalari mavjud. U yerda yuqumsizlantirilgan mato va ashyolar,
shpris, kateter, jarrohlik asboblari qabul qilinadi, yuvib quritiladi.
MSBlarning matolarni ro‘yxatga olish daftarida qabul qili-
nayotgan va berilayotgan bog‘lov materiali, asboblar nomi va soni
aniq qilib ro‘yxatga olinishi shart. MSBdagi hamma ishlar

---

93
sterilizatsiya jarayonlarini to‘g‘ri olib borish asosida tashkil qilinadi.
MSBda sanitariya va epidemiyaga qarshi tartib saqlanishi shart.
Dezinseksiya — bo‘g‘imoyoqlilar orqali tarqaladigan ko‘pgina
infeksion kasalliklarga qarshi kurashni uyushtirish va o‘tkazish
masalasini yechuvchi dezinfeksiyaning alohida katta bo‘limi sifatida
ajralgan qismi.
Bo‘g‘imoyoqlilar keltirgan zarar ularning yuqumli kasalliklarni
tarqatishdagi roli bilan chegaralanib qolmaydi. Ularning ko‘p turlari
(bitlar, burgalar, chivinlar, kanalar) odamning turar joyida va
tabiatda, odamlarning xo‘jalik faoliyati o‘tadigan joylarda yashab,
odam qoni bilan oziqlangan holda uni bezovta qiladi, dam olishiga
va uxlashiga xalaqit beradi va shu tariqa salomatligiga zarar yetkazadi,
uning mehnat qobiliyatini pasaytiradi.
Bo‘g‘imoyoqlilar tarqatadigan infeksion kasalliklarga qarshi
kurash amaliyotidan ma’lum bo‘ldiki, epidemiologik jihatdan xavfli
hududlarda bo‘g‘imoyoqlilarni o‘z vaqtida qirish, ularning sonini
va kishilarga hujum qilishini kamaytiradi, shu tufayli xuddi shu
tashuvchilar orqali o‘tadigan kasallanishlar soni kamayadi.
Dezinseksiya dezinfeksiya kabi transmissiv kasalliklar epide-
miologiyasi bilan chambarchas bog‘liq, bo‘g‘imoyoqlilarga qarshi
kurash hamma hollarda ularning infeksiya tashish yo‘llariga ta’sir
ko‘rsatishi va shu tariqa o‘choqlarni tugatishga, qator hollarda esa,
ular paydo bo‘lishining oldini olishga imkon berishi kerak.
Bo‘g‘imoyoqlilarga qarshi kurash choralari. Dezinseksiyada
qo‘llaniladigan choralar ikki asosiy guruhlarga: profilaktik va
qirishga bo‘linadi.
Profilaktik dezinseksion tadbirlar. Profilaktik tadbirlar bir
necha yo‘nalishlarda olib borilishi kerak. Ulardan ayrimlarining
maqsadi — bo‘g‘imoyoqlilarning turar joylarga va boshqa xonalarga
kirishiga to‘sqinlik qiladigan sharoitlar yaratish, boshqalarining
maqsadi — epidemiologik nuqtayi nazaridan zararli va xavfli
bo‘g‘imoyoqlilarning odam tanasida, uning o‘rin-ko‘rpasida, ichki
kiyimida, ust-boshida va tevarak-atrofida paydo bo‘lishi hamda
ko‘payishining oldini olish hisoblanadi.
Bo‘g‘imoyoqlilar paydo bo‘lishi va ko‘payishining oldini olishda
shaxsiy hamda turar joy gigiyenasining hamma qoidalariga amal
qilish katta ahamiyatga ega. Ularni doim namunali saqlash va ozoda
tutish pashsha, suvarak, qandala, kuya singari bo‘g‘imoyoqlilar
ko‘payishining oldini oladi. Oziq-ovqat mahsulotlarini to‘g‘ri
saqlash, ovqat qoldiqlari, axlat, chiqindilarni yig‘ish va o‘z vaqtida

---

94
tashib ketishga alohida e’tibor berish kerak, chunki ular pashshalar,
suvaraklar va ayrim hollarda xonaki sariq chumolining paydo
bo‘lishiga hamda ko‘payishiga sabab bo‘ladi.
Xavfli hududlar, hovlilardagi sanitariya uskunalarini ozoda
saqlash, ulardagi axlat va chiqindilarni qunt bilan muntazam
yo‘qotish muhim profilaktik tadbir hisoblanadi. Ma’lumki, sanab
o‘tilgan profilaktik tadbirlarning ko‘p qismini aholining o‘zi bajara
oladi. Sanitariya maorifi ishlari bo‘g‘imoyoqlilarga qarshi kurash
borasida profilaktika choralarini uyushtirishda aholining faol va ongli
ravishda ishtirok etishiga yordam beradi.
Dezinseksiyada qo‘llaniladigan qirg‘in choralari. Qirg‘in choralar
bo‘g‘imoyoqlilarni ularning hamma rivojlanish bosqichlarida va
ularning ehtimoliy ko‘payish, uchib kelish, tushish joylarida va
odamning tevarak-atrofida, uning tanasida, buyumlarida, turar
joyida, jihozlarda, shuningdek, ishlab chiqarish faoliyati o‘tadigan
joylarda yo‘qotishga qaratilgan.
Bo‘g‘imoyoqlilarni qirish uchun qo‘llaniladigan dezinseksiya
usullari mexanik, fizik, kimyoviy va biologik usullarga bo‘linadi.
Dezinseksiya amaliyotida qirishning bu usullaridan kompleks
foydalanish keng qo‘llaniladi. Bu, asosan, fizik va kimyoviy usullarni
olib borishdan iborat.
Dezinseksiya usullari. Mexanik usul — ayrim hollarda devorlarni,
pollarni supurish yo‘li bilan ularni chang va axlatdan tozalash,
hovli territoriyasini yig‘ishtirib, axlatdagi hasharotlarni yo‘qotish
va shu kabilarni o‘z ichiga oladi. Bo‘g‘imoyoqlilarni uy jihozlari,
kiyim-bosh, gilamlar, poyandozlar, pol va devorlar yuzasidan
yo‘qotishga ularni changyutgichlar bilan tozalash va cho‘tka bilan
supurish, silkitib qoqish, kaltak bilan urish kabi yig‘ishtirishning
oddiy usullari yordam beradi.
Bo‘g‘imoyoqlilarning hujumidan saqlanish uchun cho‘chita-
digan maxsus to‘rlar ishlatiladi, yengliklar (gnus va kanalar
tarqalgan tumanlarda), tounga qarshi kurashda maxsus kiyim kiyiladi.
Qanotli pashshalarni qirishda yopishqoq qog‘oz, xo‘rakli muxo-
lovkalar, xlopushkalar, suvaraklarni qirishda maxsus tuzoqlardan
foydalaniladi.
Fizik usul. Bo‘g‘imoyoqlilarni fizik agentlar bilan qirish yoki
namlangan issiq havo, suv bug‘i, issiq yoki qaynab turgan suvning
yuqori harorati eng ko‘p qo‘llaniladi.
1. Olov. Olovni bo‘g‘imoyoqlilar tushgan qimmatsiz yoki arzon
narsalarni, axlat, ko‘chirib olingan oboylar, keraksiz lattalarni va

---

95
shu kabilarni yoqishda qo‘llash mumkin. Xonalarda to‘planib,
qishlayotgan pashshalar va chivinlar ham shu yo‘l bilan yo‘qotiladi.
Òemir karavotlardagi qandalalar va tuxumlarini yo‘qotish uchun
ularni kavsharlash lampasi bilan in qo‘ygan joylarida kuydiriladi.
2. Qizigan havo. Bo‘g‘imoyoqlilar qizigan havo ta’sirida hujayrasi
oqsilining suvsizlanishi va ivib qolishi natijasida halok bo‘ladi.
Chunonchi, bitlar 50°C gacha qizitilgan quruq havo ta’sirida
1,5 soatda, 60°C qizdirilgan havoda 30 minutda o‘ladi va 85°C
havoda 5 minutdan so‘ng nobud bo‘ladi. Sirkalar shunday harorat
ta’sirida 3 soat, 45 minut va 10 minut o‘tgach nobud bo‘ladi. Qandala
10 va 5 minut o‘tgach o‘ladi.
Buyumlar maxsus dezinseksion kameralarda qizdiriladi.
3. Qaynab turgan suv. Bit va sirkalar tushgan buyum va kiyimlarni
15 minut mobaynida suvda qaynatib, ularni uzil-kesil yo‘qotish
mumkin, buning uchun qopqoqli oddiy baklardan foydalaniladi.
Mexanizatsiyalashgan korxonalarda kirlar kir yuvish mashina-
larining o‘zida qaynatiladi.
Hammomlar va yuvinish xonalarida bitlarni yo‘qotish uchun
o‘rindiq, pol va shu kabilarga shlangdan qaynoq suv sepiladi.
4. Suv bug‘i. Suv bug‘ining issiqlik sig‘imi yuqori va shuning
uchun uni bo‘g‘imoyoqlilarni qirishda qo‘llash yaxshi natija beradi,
biroq, undan buyumlar (charm va mo‘yna buyumlarni) va boshqa
predmetlarni (yelimlangan mebelni, bo‘yalgan matolarni)
dezinseksiya qilish uchun foydalanish juda chegaralangan, chunki
ularni ishdan chiqaradi.
5. Past haroratdan dezinseksiya uchun foydalanilmaydi, chunki
bo‘g‘imoyoqlilar ularga sezuvchan bo‘lmaydi. Ular (suvaraklar,
qandalalar) muzlatilganda (—14°C dan —20°C gacha) nobud
bo‘ladi.
Biologik usul. Bo‘g‘imoyoqlilarni yo‘qotishning bu usuli, asosan,
ularning xo‘jayinlaridan, masalan, pashsha lichinkalarini yeydigan
tovuqlar, chivin lichinkalari bilan oziqlanadigan o‘rdaklar va
gambuziya baliqlaridan foydalanishga asoslangan.
So‘nggi vaqtlarda, asosan, patogen bakteriyalar, sporalar, vi-
ruslar va zamburug‘larning muayyan turlari yordamida zarar-
lantirilgan oziqli xo‘raklardan foydalanib, hasharotlar o‘rtasida
yalpi kasallanishni vujudga keltirishga va shu bilan ularning ko‘payish
jadalligini pasaytirishga erishilayapti. Bunday «jonli» insektitsidli va

---

96
boshqa biologik vositalarni qo‘llash qishloq xo‘jaligi zarar-
kunandalariga qarshi kurashda katta ahamiyatga ega.
Laboratoriya sharoitlarida, masalan, pashshalar gamma yoki
X nurlar bilan nurlantiriladi yoki maxsus kimyoviy vositalar
(xemosterilizatorlar), shuningdek, ularni nasl qoldirish xusu-
siyatidan mahrum qiladigan vositalar yordamida sun’iy sterilizat-
siya qilingan erkak xillarini tabiatga chiqaradi. Bundan tashqari,
tabiati turli insektitsid ta’sir ko‘rsatadigan moddalarga qo‘shim-
chalar sifatida tuxum qo‘yishni ma’lum nuqtalarda markazlash
imkonini beradigan antraktlardan foydalanish tavsiya etiladi, bu
esa, keyinroq naslni yo‘qotish imkonini beradi.
Kimyoviy usul. Bo‘g‘imoyoqlilarni turli xil kimyoviy moddalar,
ular uchun ozmi-ko‘pmi zaharli preparatlar yordamida qirish usuliga
kimyoviy usul deyiladi. Moddalarning o‘zi insektitsidlar deyiladi.
Kimyoviy moddalar yoki zaharlardan turli shakllarda foydalaniladi:
1. Granula holidagi zaharlar. Ular nitrat modda zarrachalariga
insektitsid eritmasini shimdirish yo‘li bilan tayyorlanadi. Ulardan
kanalarga qarshi kurashda tuproq va o‘simliklarga ishlov berish uchun
foydalaniladi.
2. Kukunsimon insektitsidlar. Ularning bir xillari sof kukun holida
(piretrum kukuni), boshqalari biror yuqori toksinli insektitsidli va
umumiy og‘irlikning 75—90 % miqdorida olingan birorta neytral
kukun — to‘ldiruvchi (talk, trepel, pirofilit)dan tashkil topgan,
kukin qilinib yaxshilab aralashtirilgan mexanik aralashma holida
qo‘llaniladi. Bunday aralashma — kukun shu insektitsidning dustlari,
deyiladi.
3. Dustlar. Ularning kamchiligi shundaki, ular obyektning sathida
bo‘lib, qisqa muddat toksinli ta’sir ko‘rsatadi, chunki vertikal
yuzalar, xonalarga, uy jihozlariga ishlov berishda ichkiyimlar, o‘rin-
bosh, ust-boshlardan oson tushib ketadi. Dustlardan namlaydigan
kukunlar tayyorlanadi.
4. Suspenziyalar. Kukun va dustlardan suvdagi suspenziyalar
ko‘rinishidagi ishchi insektitsid suyuqliklar tayyorlanadi. Ular
kukunsimon insektitsidlarning suvdagi 5—20 % konsentratsiyali
aralashmasidan iborat. Suvdagi suspenziyalar yuzalarda quruq dustga
qaraganda, yaxshiroq ushlanib turadi.
Kukunsimon insektitsidlardan boshqa eritma — suspenziyalar
ham olinadi. Bunday preparatlar bilan suvni o‘ziga singdiradigan
yuzalarga ishlov beriladi.

---

97
5. Emulsiya. Insektitsid preparatlarning ayrim (suyuq) xillarini
suv bilan aralashtirilganda chin eritmalar hosil qilmaydi. Ularning
mayda zarrachalari suv bilan qo‘shib silkitilganda suv zarrachalari
o‘rtasida tomchilar holida taqsimlanadi. Shu yo‘l bilan olinadigan
aralashma emulsiya, deyiladi. Emulsiyalar va konsentratlar holida
tayyorlanadigan preparatlardan emulsion — suspenziyalar
ishlangan yuzalarda uzoqroq saqlanadi.
6. Aerozollar. Ayrim insektitsidlardan juda qattiq (tutun) yoki
suyuq (tuman) zarrachalar — aerozollar holida foydalaniladi. U
mikronlar bilan o‘lchanadi (5—10 mk.dan 100 mk.gacha). Eng
maydalari uchib yuradigan hasharotlar, birmuncha yiriklari
o‘rmalaydigan hasharotlarga nisbatan ta’sirchan bo‘ladi. Aerozollar
fumigantlar va kontakt zaharlar sifatida qo‘llaniladi.
Insektitsidlarni tashuvchi organizmiga kirish yo‘llari va kimyoviy
tarkibi bo‘yicha guruhlash:
A. Ichak insektitsidlari;
B. Kontakt insektitsidlar;
D. Fumigantlar yoki nafas yo‘llarining insektitsidlari.
Ichak insektitsidlari. Ular, asosan, kemiradigan og‘iz organlari
bo‘lgan hasharotlar (suvaraklar) yoki yalab so‘radigan hasharotlar
(pashshalar va boshq.)ni yo‘qotish uchun qo‘llaniladi:
1. Natriy ftorid — mazasiz va hidsiz oq kristall kukun, tarkibidagi
ftorid 80—90 % ni tashkil etadi.
Undan, asosan, suvaraklarni yo‘qotish uchun foydalaniladi,
kukunsimon holda hasharotlarga sepiladi. Zahar suvaraklarning
oyoqlariga va tanasiga yopishadi. Hasharot preparat zarrachalaridan
qutulish uchun jag‘ini ishga solib, zaharni og‘iz bo‘shlig‘iga kiritadi,
undan ichagiga tushadi va uni yemiradi. So‘ngra umumiy zaharlanish
alomatlari paydo bo‘ladi, keyin bo‘g‘imoyoqli nobud bo‘ladi.
2. Bura — issiq suvda yaxshi eriydigan, sovuq suvda yomon
eriydigan rangsiz kristall kukun. U, asosan, suvaraklarni yo‘qotish
uchun qo‘llaniladi. Shu maqsadda kuydirilgan bura yaroqli, buning
uchun burani qizdirib kukunsimon holatga keltiriladi. Zaharlangan
xo‘raklar tayyorlash uchun 50—75 % bura va 50—55 % no‘xat
uni, shakar yoki boshqa o‘ziga jalb qiladigan moddalar tutgan
aralashmalardan foydalaniladi. Aralashma suvaraklar yuradigan
yo‘lga sepiladigan kukunsimon insektitsid sifatida ishlatiladi.

---

98
Kontakt insektitsidlar olinadigan manbalari bo‘yicha uch guruhga
bo‘linadi:
1-guruhi neft va neftni haydashda olinadigan mahsulotlar;
toshko‘mir va yog‘och mahsulotlari (kerosin, solivent, skiðidar
va boshq.);
2-guruhi o‘simliklardan olinadigan kontakt insektitsidlar —
turli shakldagi piretrum va anabalizan;
3-guruhi sintetik kontakt insektitsidlar — bioetilsantogen va
undan tayyorlangan preparatlar va yangi preparatlar guruhi DDÒ,
GXSG; fosfor saqlaydigan sintetik insektitsidlar — turli fosfat
kislotaning unumlari (fosfat,tiofosfat, fosfin va boshq.), xlorofos,
tiofos, karbofos, metafos.
Fumigantlar. Bo‘g‘imoyoqlilarga nafas yo‘llari orqali toksinli
ta’sir ko‘rsatadigan insektitsid vositalarning bu guruhi hozirgi
vaqtda gazsimon holatda ta’sir qiladigan zaharli gazlardan tashqari
fumigatsiya qilish va havo bilan birga bo‘g‘imoyoqlilar organizmiga
tushish xususiyatiga ega bir qancha boshqa preparatlarni ham o‘z
ichiga oladi. Ulardan bir qismi suyuqliklar holida, boshqalari gaz-
lar (suyultirilgan angidrid sulfid) yoki qattiq mahsulotlar holida
(siaplav, siklon B va boshq.) tayyorlanadi. Shunga muvofiq holda
tayyorlangan gazlar xonaga ballonlarda yuboriladi yoki xonalarga
sepib zaharli modda bug‘lantiradi va xona gazatsiya qilinadi.
Zaharli gazlar xonalarni turli yumshoq va qattiq buyumlarni
dezinfeksiya qilish va oziq-ovqat mahsulotlarni bevosita gazatsiya
etish uchun ishlatiladi. Fumigantlar boshqa insektitsidlardan qator
afzalliklari bilan ajralib turadi. Chunki ular xonaning hamma
hajmini to‘liq egallab, barcha bo‘g‘imoyoqlilar va kemiruvchilarga
bir xil ta’sir ko‘rsatadi.
Biroq, gazning odam va uy hayvonlariga nisbatdan yuqori
toksigenligi, uy-ro‘zg‘or buyumlari, oziq-ovqat mahsulotlariga
ziyon yetkazishi, xonalarni germetik qilish va ularni ishlatishda
xavfsizlik qoidalariga rioya qilish ulardan foydalanish imkoniyatini
biroz chegaralab qo‘yadi.
Deratizatsiya. Aholi va qishloq xo‘jaligi uchun epidemiologik
nuqtayi nazardan xavf keltiradigan turli kemiruvchilarga qarshi
olib boriladigan tadbir va vositalarni o‘zida mujassamlashtirgan
dezinfeksiya turi deratizatsiya, deyiladi.
Kemiruvchilarga qarshi mexanik, kimyoviy va biologik usullar
qo‘llaniladi (5-rasm).

---

99
Mexanik usul. Bu usul kemiruvchilarni turli mexanik vositalar
yordamida ushlashga asoslangan bo‘lib, qopqon, tuzoq hisoblanadi.
Bu usul kimyoviy va biologik usul bilan birgalikda olib boriladi.
Kimyoviy usul. Kemiruvchining nafas yo‘llariga va ichak yo‘lla-
riga ta’sir etuvchi zaharli moddalarni ishlatish bilan amalga
oshiriladi. Nafas yo‘llariga ta’sir etuvchi zaharli moddalar vagonlar,
omborlar, kemalar hamda dala sharoitida ularga ishlov berishda
ishlatiladi. 1 m
3
binoga ishlov berishda 60—100 gramm sulfid
angidrid, 45 gramm xlorpikrin, 700 gramm karbonat angidrid
ishlatiladi (2 soatdan 12 soatgacha ushlab turilishi kerak).
Ichaklarni zaharlovchi moddalar esa, tuzoqni zaharlab qo‘-
yishda ishlatiladi. Òuzoq sifatida esa, non ushog‘i, bo‘tqa, xamir,
don va boshqalar ishlatiladi.
Biologik usul. Kemiruvchilarni qirib tashlash uchun bakteriologik
unumlar va tabiiy dushmanlari — mushuk, itlar, tulki, sassiq
ko‘zan va o‘rgatilgan yovvoyi qushlardan foydalaniladi.
Hozirgi kunda biologik unumlar kalamush va sichqonlarga qarshi
keng qo‘llaniladi. Bakterial unumlar quruq va suyuq oziqli tuzoqlar
sifatida ishlatiladi. Bakterial unumlardan kemiruvchilarni qirish
maqsadida davolash, umumiy ovqatlanish muassasalarida va oziq-
ovqat saqlanadigan joylarda foydalanish mumkin emas.
5-rasm. Yuqumli kasalliklarni tarqatuvchi kemiruvchilarni
ushlash uchun turli ko‘rinishdagi qopqonlar.

---

100
1.5. Infeksion kasalliklar tasnifi
L.V. Gromashevskiyning yuqumli kasalliklar tasnifi asosida
yuqumli kasalliklar chaqiruvchilarining evolutsiya jarayonida
parazitar tur sifatida o‘z xo‘jayin organizmida birlamchi joylashish
kabi biologik xususiyati va maxsus yuqish mexanizmi yotadi. Bu
belgilarga asoslanib L.V. Gromashevskiy yuqumli kasalliklarning
evolutsion sistemasini yaratdi. Kasallik qo‘zg‘atuvchisi bilan pa-
togenezi va yuqish mexanizmi o‘rtasidagi bog‘liqlikni ochib ber-
ganligi sistemaning afzalligini namoyish qiladi.
L. V. Gromashevskiy barcha yuqumli kasalliklarni besh guruhga
bo‘ladi:
1-guruh. Ichak infeksiyalari (kasallik qo‘zg‘atuvchilari ichakda
joylashadi);
2-guruh. Nafas yo‘llarining infeksiyalari (kasallik qo‘zg‘atuv-
chilari nafas yo‘llari va o‘pkada joylashadi);
3-guruh. Qon infeksiyalari (qo‘zg‘atuvchilari qonda va limfada
joylashadi);
4-guruh. Òeri qoplamlari infeksiyalari (qo‘zg‘atuvchilari teri
qoplamlari va shilliq qavatlarida joylashadi).
Hozirgi vaqtda vertikal (yuqoridan pastga) yuqish mexanizmi
bo‘lgan 5-guruhdagi infeksiyalar ham mazkur tasnifdan o‘rin olgan.
Onadan yo‘ldosh orqali bolaga yuqish mexanizmini XI asrdayoq
tibbiyotimiz bobokaloni, ulug‘ hakim Ibn Sino bayon etgan edi.
Bu fikr bizning asrimizga kelib ilmiy jihatdan asoslab berildi.
L.V. Gromashevskiy o‘z tasnifiga kasallik qo‘zg‘atuvchilarning
organizmda birlamchi joylashishi va bunday joylashishga bog‘liq
bo‘lgan maxsus yuqish mexanizmlarini asos qilib oldi. Bu belgilarga
qarab, antroponoz kasalliklarni aniq bir sistemaga kiritish mumkin.
Lekin zoonozlarni bunday sistemalashda ba’zi bir qiyinchiliklarga
duch kelinadi. Ko‘p sonli parazitar sistemalarga kiruvchi yuqumli
kasalliklarni maxsus yuqish mexanizmiga ko‘ra, tasniflashning
murakkab jihatlari bor. Chunki bunda bir qancha, bir-biridan keskin
farq qiluvchi yuqish mexanizmlari ishtirok etadi. Shunga qa-
ramasdan, bu tasniflarning asosiy yutug‘i uning kasallik qo‘zg‘a-
tuvchilari va ularning o‘z xo‘jayinlari bilan o‘zaro munosabatlarida
evolutsion jarayonda paydo bo‘lgan belgilarni ifodalay olishida.
Infeksiya (lotin. infectio—yuqish) — bu qo‘zg‘atuvchi parazit
va xo‘jayin-odam organizmi (hayvon, o‘simlik) orasidagi o‘zaro

---

101
ta’sir jarayoni bo‘lib, qo‘zg‘atuvchilari tashuvchilik yoki kasallik
bilan namoyon bo‘ladi. Infeksion kasalliklar deganda, bemor
organizmiga tushib, ko‘payib, o‘z hayot faoliyatini davom ettiruvchi
patogen viruslar va prokariotlar ta’siri ostida yuzaga keluvchi
kasalliklar tushuniladi. Barcha infeksion kasalliklar nozoologik
turlari qo‘zg‘atuvchi turining o‘ziga xosligiga bog‘liq.
Yuqumli kasalliklar to‘g‘risidagi bilimlar kengayib, rivojlanib
borgan sari, ularning ratsional va ixcham tasnifiga ehtiyoj orta bordi.
Bunday tasnifni tuzishga bir necha marta urinishlar bo‘ldi. Lekin
bu tasniflar o‘z oldiga tor maqsadlarni qo‘yganligi uchun talabga
javob bermas edi. Ko‘pincha bunday tasniflarni amaliyotchi
klinitsistlar tuzishardi. Ba’zi mualliflar barcha yuqumli kasalliklarni
imlo bo‘yicha guruhlarga ajratishgan bo‘lsa, boshqalari ularni turli
ixtisosliklar bo‘yicha bo‘lib chiqishgan (bolalar infeksiyasi, teri
kasalliklari va boshq.). Shu bilan birgalikda amaliyot talablari
kuzatuvchilar oldiga turli guruhlarga tegishli bo‘lgan yuqumli
kasalliklar o‘rtasidagi ichki bog‘liqlikni ochib berish va shu asosda
ularni tegishli bilimlar tabaqasiga qarab tartibga solish vazifasini
qo‘ydi. Buning natijasida kasalliklarning etiologik belgilari (mik-
rokokkli, bakterial, zamburug‘li, spiroxetali, virusli, parazitar),
klinik patogenetik belgilar bo‘yicha (o‘tkir va surunkali infeksiya,
umumiy yoki ensefalit sindromli infeksiya) va epidemiologik
belgilar bo‘yicha (epidemik va pandemik ichak infeksiyasi, nafas
yo‘llari infeksiyasi hayvonlardan yuqadigan infeksiya va boshq.)
tasniflari tuzildi. Bularning har biri kasalliklar bir necha, ba’zi
hollarda esa, faqat bir belgilariga asoslanib tuzilgan. Bu esa,
bilimlarning hozirgi darajasiga javob bera olmas edi.
Hozirgi paytda yuqumli kasalliklar tasniflaridan I.I. Yelkin
tomonidan tuzilgan evolutsion tamoyillarga asoslangan tasnif va
L.V. Gromashevskiy tuzib chiqqan kasalliklarning yuqish mexa-
nizmiga asoslangan tasniflar talab darajasidagi tasniflar hisoblanadi.
Bu tasniflar o‘zaro bog‘liq va bir-birini to‘ldiruvchi hisoblanadi.
Dastlab I.I. Yelkinning evolutsion tamoyillariga asoslangan tasnifi
bilan tanishib chiqamiz.
Yuqumli kasalliklar tasnifining evolutsion tamoyili, bu —
kasalliklarning tarixan kelib chiqishi va shakllanishini hamda
evolutsiya jarayonida parazit va xo‘jayin organizmlarining o‘zaro
munosabatlari shakllarini ifodalovchi bir butun sistema tuzishga
imkon beradi.

---

102
Yuqumli kasalliklarning tabiiy sistemasini ko‘rib chiqishda
parazitizmning haqiqiy, tasodifiy va soxta turlariga to‘xtalib o‘tish
lozim. Parazitizmni keng tarixiy pozitsiyadan ko‘rib chiqishda
parazit va xo‘jayin sistemasining o‘zaro munosabatlarida aniq
ifodalangan qonuniyatlar ko‘rinadi:
1. Parazitlik qilib yashovchi organizmlar, odatda, ko‘p sonli
turlarga tegishli bo‘lgan makroorganizmlarda yashab, ko‘paya oladi.
Bunda makroorganizmlarning zararlanishini ifodalovchi belgilar
ulardagi bu parazitlarga moyillik va infeksiya manbayi bilan ekologik
bog‘liqligining mavjudligi bilan izohlanadi.
2. Parazitlar turlarining evolutsiyasi faqat parazitlar doimiy
yashashini ta’minlaydigan makroorganizmlar turlari bilan bog‘liq
bo‘ladi.
3. Kasallik chaqiruvchilar uchun biologik «boshi berk ko‘cha»
hisoblangan makroorganizmlar turlari parazitlarning evolutsiya
jarayoni kechadigan tabiiy muhit bo‘la olmaydi. Bunday makro-
organizmlarni zararlab kasallik qo‘zg‘atuvchilari o‘z naslini davom
ettira olmay, ertami-kechmi o‘zlari ham nobud bo‘ladi.
Moyilligi bo‘lmagan hayvon organizmi o‘zi mavjud yetarli
shart-sharoitlarga qaramay, parazitning vaqtinchalik yashash joyi
ham bo‘la olmaydi. Chunki u yoki bu yuqish mexanizmi orqali
bunday organizmga tushgan parazit bu organizmning biokimyoviy,
morfofiziologik xususiyatlari o‘ziga xos bo‘lganligi uchun bu yerda
yashay olmaydi. Lekin hayvonlarning parazitlarga moyilligini faqat
ularning birgalikdagi evolutsion o‘zgarishlari natijasi, deb qarash
noto‘g‘ri bo‘ladi. Chunki moslashuvlar bo‘lmasligi ham mumkin.
Bu holda quyidagicha izoh beriladi. Organizm va u yashayotgan
muhitning bir butunligi to‘g‘risidagi ta’limotga ko‘ra, har qanday
tur o‘z rivojlanishining ma’lum davrida o‘zi uchun maxsus sha-
roitlarda yashashga moslashadi.
Òurlarning yashash sharoiti majmuyiga moslashish evolutsiyasi
har bir tur hayotining o‘ziga xos bo‘lgan muayyan sharoitlarida
yuzaga keluvchi adaptatsiyalar aniq, o‘ziga xos sharoitlarga mos-
lashishdan boshqa narsa emas. Lekin turning tarixiy rivojlanish
jarayonida vujudga kelgan adaptatsiyalar uning keyingi taqdirida
ikki xil ahamiyat kasb etishi mumkin. Ulardan bir xillari faqat
o‘zlari paydo bo‘lgan sharoitda moslashuv xususiyatiga ega bo‘-
lib, parazit boshqa sharoitga tushib qolganda, bu xususiyatlar

---

103
befoyda, ba’zan esa, zararli ham bo‘lishi mumkin. Bu xildagi adap-
tatsiyalar maxsus tiðdagi adaptatsiyalar, deyiladi.
Obligat monofaliya, obligat anaerobioz holatlari shunday
turdagi adaptatsiyalarining mavjudligi bilan izohlanadi. Shu bilan
bir qatorda hayotning aniq bir yashash sharoitlarida yuzaga kelgan
ba’zi turdagi adaptatsiyalar organizmlarga faqat shu sharoitda emas,
balki boshqa sharoitlarda ham yashay olish xususiyatini beradigan
adaptatsiyalar umumiy tiðdagi adaptatsiyalar, deyiladi. Bu
adaptatsiyalarga ayrim mikroorganizmlarning sporalar hosil qilish
mexanizmi, makroorganizmlarning immunitet hosil qila olish xusu-
siyatlari kiradi.
Maxsus tiðdagi va umumiy tiðdagi adaptatsiyalarning yuzaga
kelishida hech qanday farq yo‘q. Bu adaptatsiyalarning umumiy
vazifasi turlarining shu yashash muhitida doimiy hayot kechirishni
ta’minlashdan iborat. Umumiy tiðdagi adaptatsiya organizmlarning
yangi muhitda yashab tura olish xususiyatini belgilovchi omildir.
Bu tiðdagi adaptatsiya organizmning yaxshi sharoitda ma’lum
vaqtgacha yashay olish uchun imkoniyat yaratadi. Yangi sharoitga
butunlay moslashishi esa, hamisha yangi evolutsion adap-
tatsiyalarning paydo bo‘lishi bilan bog‘liq.
Agar xo‘jayin organizmi parazit uchun tabiiy yashash muhiti
bo‘la olsa va parazitning evolutsion rivojlanish jarayoni shu organizm
nazorati ostida kechsa, ular o‘rtasida filogenetik asoslangan bunday
o‘zaro munosabat haqiqiy parazitizm (parazitlar haqiqiy para-
zitlar), deb ataladi.
Ko‘pgina kasallik chaqiruvchilarda umumiy tiðdagi adap-
tatsiyalar mavjudligi sababli ular biror mexanizm orqali moyilligi
bo‘lgan makroorganizmga o‘tib qoladi. Bu makroorganizmlar
parazit turi uchun evolutsion begona hisoblanadi va bunday yashash
muhitida ular vaqtinchalik yashaydi. Makroorganizm uchun bu
xildagi parazitlar tasodifiy parazit hisoblanadi. Masalan, brutselloz
kasalligini chaqiruvchilar juft tuyoqlilarning haqiqiy parazitlari
hisoblanadi. Lekin epizootiya avj olgan paytlarda bu kasallikni
chaqiruvchilari kemiruvchilarning ko‘pgina turlarida yashab,
qoramollar uchun kasallik manbayi bo‘lishi mumkin.
Haqiqiy parazitlar odamlar bilan evolutsiya jarayonida bog‘-
langan va ularning parazitlik qilib yashashga moslashish jarayo-
nida — filogenezda ular orasida yashashini ta’minlovchi maxsus

---

104
adaptatsiyalar vujudga kelgan. Ular ham ikki xilga: odamning
haqiqiy parazitlari va hayvonlar hamda odamlarda yashaydigan
haqiqiy parazitlarga bo‘linadi.
Odamning haqiqiy parazitlari evolutsiya jarayonida faqat
organizmda yashashga moslashgan kasallik qo‘zg‘atuvchilaridir. Shu
bilan birga, ba’zi kasallik qo‘zg‘atuvchilari filogenezda juda «tor»
moslashuvlarga ega bo‘ldi. Bu xildagi mikroorganizmlar faqat
odamning ma’lum organ va to‘qimalarida parazitlik qilib, yashay
olishi mumkin. Ular boshqa hech qanday hayvon turi organiz-
mida yashay olmaydi (masalan, moxov kasalligini qo‘zg‘atuvchilar).
Lekin bu guruhga kiruvchi kasallik chaqiruvchilardan ko‘pchiligi
evolutsiya jarayonida odamlarga moslashuvi bilan birga o‘z hayotining
doimiyligini ta’minlash uchun ba’zi hayvon turlari uchun ham
patogen hisoblanadi. Bunday xususiyatlar ularda mavjud bo‘lgan
umumiy tiðdagi adaptatsiyalar hisobiga bo‘ladi. Hayvon organizmida
ular uzoq vaqt yashay olmaydi (tasodifiy parazitizm).
Haqiqiy parazitlar o‘z hayot faoliyatini hayvonlar va odamlar
orasida aylanib yura olish xususiyati evaziga saqlab turadi. Bu guruhga
tegishli parazitlar ikki a’zoli murakkab, uch a’zoli oddiy va
murakkab, ko‘p a’zoli murakkab parazitar sistemasiga kirishi
mumkin. Odamlarning haqiqiy parazitlari haqida so‘z yuritilganda,
parazit orasidagi ayrim turdagi mikroorganizmlar to‘g‘risida
to‘xtalib o‘tish kerak bo‘ladi. Bunday mikroorganizmlar tabiiy
sharoitda odamga patogen ta’sir ko‘rsatmaydi. Lekin ma’lum
sharoitlarda (organizmning rezistentligi pasayganda, jarohat-
langanda, zaharlanishda va boshq.) ular og‘ir yuqumli kasalliklarni
chaqirishi mumkin. Masalan, E.coli. Bunday mikroorganizmlar
«shartli patogen mikroorganizmlar», deb ataladi.
Kasallikning yuqish mexanizmi deb, kasallik chaqiruvchilar-
ning zararlangan organizmdan sog‘lom organizmga o‘tish usuliga
aytiladi. Boshqacha qilib aytganda, yuqish mexanizmi kasallik
chaqiruvchilarning evolutsiya jarayoni tufayli hosil bo‘lgan va
ularning biologik tur sifatida saqlanib qolishiga imkon tug‘diruv-
chi zararlangan organizmdan sog‘lom organizmga o‘ta olish
yo‘llaridir.
Yuqumli kasalliklarning yuqish mexanizmi ko‘p bosqichli
jarayon bo‘lib, ketma-ket keluvchi uch davrdan iborat:

---

105
1. Kasallik chaqiruvchilarning kasallik manbayi bo‘lgan orga-
nizmdan tashqari muhitga ajralib chiqishi. Bu jarayon u yoki bu
fiziologik va patologik akt bajarilgan paytda amalga oshiriladi.
2. Kasallik chaqiruvchilarning tashqi muhitda bo‘lishi. Bu jarayon
qo‘zg‘atuvchilar uchun bir tomondan foydali bo‘lsa (yangi xo‘-
jayinning organizmiga o‘tish imkoniyati tug‘iladi), ikkinchi to-
mondan, zararli bo‘lishi mumkin. Chunki qo‘zg‘atuvchilar tashqi
muhitda o‘z chidamliligi darajasidan ko‘p vaqt yashay olmaydilar.
Kasallik yuqish jarayonining bu bosqichi maxsus omillar yordamida
amalga oshadi.
3. Kasallik chaqiruvchilarning yangi turdagi biologik xo‘jayin
organizmiga kirib borishi. Kasallik chaqiruvchilarning xo‘jayin
organizmida joylanishiga mos ravishda yuqish mexanizmiga ega
bo‘lishi, epidemiologik nuqtayi nazardan muhim ahamiyatga ega
bo‘lsa, umumbiologik nuqtayi nazardan qonuniyatdir.
Har bir kasallik qo‘zg‘atuvchisi organizmning ma’lum to‘qima
va organlarida parazitlik qilib yashashi bilan birgalikda aynan shu
organizmda joylashishiga mos ravishda yuqish mexanizmiga
moslashgan bo‘lishi kerak. Hozirgi paytda odam patologiyasida
bunday talablarga javob bera oladigan kasallik qo‘zg‘atuvchilarning
ichaklarda, nafas yo‘llarida, qonda va tashqi teri qoplamlarida
joylashishi ma’lum. Bu sistemalar patogen parazitlar yashashi
uchun qulay muhit bo‘lishi bilan birga tashqi muhit bilan ma’lum
qonuniyatlar asosida bog‘langan bo‘ladi. Kasallik qo‘zg‘atuvchilar-
ning yuqorida ko‘rsatib o‘tilgan organizmda ma’lum joylashishga
ega bo‘lishi — aynan shu xildagi joylashish uchun o‘ziga xos yuqish
mexanizmiga ega bo‘ladi:
a) kasallik qo‘zg‘atuvchisi ichaklarda joylashgan hollarda ular
tashqi muhitga axlat, siydik yoki qusuq massalari orqali ajralib
chiqadi. Yangi organizmga esa, og‘iz orqali tushadi. Shu sababli
kasallik qo‘zg‘atuvchisi ichaklarda joylashgan hollarda kasallikning
yuqish mexanizmi fekal-oral mexanizm, deb nom oladi. Kasal-
lanish parazitni yutib yuborish yo‘li bilan paydo bo‘ladi;
b) kasallik qo‘zg‘atuvchilarining nafas yo‘llari shilliq qavatlarida
maxsus joylashishi va qo‘zg‘atuvchilarning tashqi muhitga
chiqarilayotgan havo orqali aerozol holida tarqalishini ta’minlaydi.
Kasallik chaqiruvchilar yangi organizmga havo orqali tushadi. Bu

---

106
holda yuqish mexanizmini havo-tomchi orqali yuqish, deb ataladi,
yuqish akti nafas olish bilan birga boradi;
d) kasallik qo‘zg‘atuvchilar qonda joylashgan hollarda ularning
tabiiy yuqish mexanizmi ham so‘ruvchi bo‘g‘imoyoqlilar chaq-
qanda ro‘y beradi. Bu mexanizm transmissiv mexanizm, deb
nomlanadi. Kasallik chaqiruvchilar yangi organizmga bo‘g‘im-
oyoqlilar chaqqan paytda inokulatsiya yo‘li bilan o‘tadi;
e) kasallik chaqiruvchilar tashqi teri qoplamlarida va tashqi
muhit bilan bog‘lanuvchi shilliq qavatlarda (hazm qilish siste-
masidan tashqari) joylashganda yuqish mexanizmi muloqot
(kontakt) mexanizm, deb ataladi.
1.5.1. ODAMLARDA UCHRAYDIGAN YUQUMLI
KASALLIKLARNING EKOLOGIK TASNIFI
Yuqumli kasalliklarga qarshi kurashda kasallik qo‘zg‘atuv-
chilarining tabiatda saqlanib qolishi uchun zarur shart-sharoitlarni,
ya’ni kasallik guruhlarini filogenetik hamda ekologik yaqinliklarini
ajrata bilish kerak. Ekologik jihatdan o‘zaro yaqin organizmlar bir
xil yashash sharoitlariga moslashgan holda evolutsiya mobaynida
shakllanib borgan (oziqlanish, yashash joyi va h.k.).
Oziqlanish turiga qarab (yirtqich hayvonlar va fotoxemosintez-
lashtiruvchi organizmlardan tashqari) barcha organizmlar ikki
guruhga: saprofitlar va parazitlarga bo‘linadi.
Saprofitlar — «erkin yashovchi» organizmlar, ular o‘lgan
hayvonlar va o‘simliklar bilan oziqlanadi. Parazitizm esa, bu tirik
«jonli muhitdagi hayotdir».
Òirik organizmlarning bu har ikki ekologik guruhlari orasida
oraliq shakllar ham uchraydi. Obligat parazitlardan tashqari, fakul-
tativ hamda tasodifiy yoki soxta parazitlar ham mavjud. Obligat
parazitlar boshqa xil oziqlanish turiga ega qobiliyatini yo‘qotgan
organizmlar hisoblanadi. Fakultativ parazitlarda saprofit oziqlanish
turiga bo‘lgan qobiliyat saqlanib qolgan.
Òasodifiy yoki soxta parazitlar tabiatda saprofitlar kabi hayot
kechira olsalar-da, tirik organizmlarda ham yashashlari mumkin.
Parazitlarning barchasi ham yuqumli kasalliklar qo‘zg‘atuvchilari
bo‘la olmaydi. Ammo ko‘pgina yuqumli kasalliklar qo‘zg‘atuvchilari
saprofitlar, aniqrog‘i tasodifiy parazitlar hisoblanadi. Shunday qilib,
barcha yuqumli kasalliklar qo‘zg‘atuvchilari uchun umumiy
ekologik belgi — parazitizm belgisi xosdir.

---

107
Yuqumli kasalliklar qo‘zg‘atuvchilarining hayot faoliyatida
yashash muhitlarining o‘zgarib turishi kuzatiladi. Bu muhitlar
qo‘zg‘atuvchining ekologiyasi va kasalliklar epidemiologiyasi
nuqtayi nazaridan o‘zaro farq qiladi. Qo‘zg‘atuvchi biologik tur
sifatida saqlanib, yashab qola oladigan muhit g‘oyat katta ahamiyatga
ega. Bunday muhit spetsifik yoki qo‘zg‘atuvchining asosiy yashash
muhiti, deb ataladi. L. V. Gromashevskiy tomonidan antroponozlar
va zoonozlar tasnifi uchun taklif etilgan ikkinchi ekologik belgi —
qo‘zg‘atuvchining spetsifik xo‘jayin organizmida joylashishi va unga
moslashgan uzatish mexanizmi hisoblanadi.
Yuqumli kasalliklarning ekologik va filogenetik yaqinliklari
asosidagi tasnifi. Bu sxemada odamlar orasida uchraydigan
yuqumli kasalliklar tasnifi, bu kasalliklarni qo‘zg‘atuvchi mikro-
organizmlarning o‘zaro ekologik va filogenetik yaqinliklari tasvir-
langan.
Òasnifning birinchi qatorida umumlashgan uch kasallik guruhlari
ajratilgan bo‘lib (antroponozlar, zoonozlar, sapronozlar), ular
bir-biridan qo‘zg‘atuvchilarining yashash muhitidagi o‘ziga xos
xususiyatlari va yuqishi jihatidan farq qilinadi.
Infeksion parazitar kasalliklarning xalqaro tasnifi. Kasalliklar,
jarohatlar va o‘lim sabablarining xalqaro statistik tasnifi bo‘yicha
1965-yilda sobiq ittifoqda qabul qilingan qo‘llanmada «infeksion va
parazitar kasalliklar» birinchi sinf qilib ko‘rsatilgan. Bu sinfga,
odatda, «yuqumli» va «transmissiv», deb hisoblangan kasalliklar
kiritilgan, xolos. Natijada, ko‘pgina yuqumli kasalliklar tasnifning
qolgan sinflariga o‘tkazib yuborilgan.
Birinchi sinfga kiruvchi yuqumli va parazitar kasalliklarni navbat
bilan joylashtirish kasallik qo‘zg‘atuvchilarining muayyan bir
taksonomik guruhga (bakteriyalar, viruslar, rikketsioz, spiroxetali
infeksiyalar, mikozlar, gelmintozlar) tegishli ekanligiga asoslangan.
Lekin bunday tamoyilga hamma joyda ham amal qilinmagan. Ba’zi
hollarda klinik va ekologik belgilar asos qilib olingan.
1.5.2. EPIDEMIK JARAYONNING RIVOJLANISH MEXANIZMI
Infeksiyani uzatish mexanizmi. Bakteriyalar kashf etilgunga
qadar, barcha yuqumli kasalliklar kelib chiqish sabablari, sharoitlari
va rivojlanish mexanizmiga ko‘ra uch guruhga: kontagioz, miazmatik
va kontagioz-miazmatik guruhlarga bo‘lingan edi. Shunday guruhlarga

---

108
bo‘lishga mos ravishda kontagioz kasalliklar yuqish mexanizmi
sog‘ odamning kasal bilan muloqoti (kontakt) orqali, miazmatik
guruhdagi kasalliklar esa, sog‘lom odam organizmiga «fazoviy»
yoki «tellururgik» kelib chiqadigan «miazmalar» tushishi natijasida
tarqaladi, degan tushunchalar bo‘lgan. Kontagioz-miazmatik
guruhdagi kasalliklarning tarqalish yo‘llari, belgilari uchraydi, deb
faraz qilingan.
Bakteriyalar ochilishining dastlabki davrlarida yuqumli kasallik
faqat kasal kishi bilan muloqot (kontakt)da bo‘lganda yuqadi, degan
noto‘g‘ri tushuncha paydo bo‘ldi. Bu esa, epidemiologiya fani
rivojlanishini bir qadam orqaga surib qo‘ydi. Faqat XX asrning
ikkinchi choragiga kelib, rossiyalik olimlar L. V. Gromashevskiy
va Y. N. Pavlovskiylar epidemik jarayonning rivojlanish mexanizmi
to‘g‘risidagi nazariy bilimlarni umumlashtirib, yuqumli kasallik-
larning yuqish mexanizmini ochib berishdi.
8-jadval
Yuqish mexanizmi bilan kasallik qo‘zg‘atuvchilari organizmda asosiy
joylashishining mos kelish qonuniyatlari
i
y
o
j
n
a
g
h
s
a
l
y
o
J
i
r
a
ll
‘
o
y
s
a
f
a
N
it
a
v
a
q
q
il
li
h
s
r
a
l
k
a
h
c
I
n
o
Q
i
r
e
t
i
q
h
s
a
T
i
r
a
l
m
a
l
p
o
q
-
a
x
e
m
h
s
i
q
u
Y
i
r
a
l
r
u
t
i
m
z
i
n
i
h
c
m
o
t
-
o
v
a
H
l
a
r
o
-
l
a
k
e
F
v
i
s
s
i
m
s
n
a
r
T
t
k
a
t
n
o
K
)
t
o
q
o
l
u
m
(
h
s
i
q
u
y
s
u
s
x
a
M
i
r
a
ll
i
m
o
o
v
a
H
-
q
i
z
o
,
v
u
S
-
p
u
t
,t
a
q
v
o
-
h
s
a
p
,
q
o
r
l‘
o
q
,
r
a
l
a
h
s
i
h
c
v
u
r
‘
o
s
n
o
Q
-
m
i‘
g
‘
o
b
r
a
li
l
q
o
y
o
r
o
‘
g
z
‘
o
r
-
y
U
i
r
a
l
m
u
y
u
b
Havo-tomchi orqali yuqish mexanizmida yuqumli kasallik-
larning yuqishi uchun havo-tomchi yo‘li universal omil hisoblanadi.
Òransmissiv yuqish mexanizmida kasallik qo‘zg‘atuvchilari ka-
sallangan (zararlangan) organizmdan sog‘lom organizmga
bo‘g‘imoyoqlilar sinfiga kiruvchi qon so‘ruvchilar ishtirokida yuqadi
(8-jadval). Kontakt (muloqot)da yuqish mexanizmida kasallik
chaqiruvchilari bir organizmdan ikkinchisiga, ba’zi hollarda tash-
qi muhit elementlari ishtirokida (jinsiy aloqa paytida, hayvonlar
tishlaganda) o‘tadi. Ba’zi hollarda esa, kiyim, bosh kiyimi, ko‘rpa-
to‘shak, ifloslangan qo‘l, umumiy vanna, yuvinish uchun ish-

---

109
latiladigan tog‘ora, jarrohlik asboblari va boshqa o‘tkir asboblar
yuqish omillari sifatida xizmat qiladi. Umumiy ovqatlanish sohasi
xodimlari, kasalga chalingan kishilar qo‘llarining iflosligi.
Yuqish mexanizmi to‘g‘risidagi ta’limotning rivojlanishi. Epide-
miologiya fanining rivojlanishi bilan yuqish mexanizmi to‘g‘risi-
dagi tasavvurlar ham aniqlana bordi. Keyingi yillarda ba’zi bir kasal-
lik chaqiruvchilarining rivojlanayotgan homila hujayralarida
joylashishi aniqlandi. Bu yana bir yuqish mexanizmini aniqlashga
olib keldi.
Ba’zi turdagi mikroorganizmlar o‘z xo‘jayini organizmining bir
necha organ va sistemalarda joylashishi epidemiologik ahamiyati
aniqlandi. Lekin bunday hollarda kasallik qo‘zg‘atuvchilarining tur
sifatida saqlanib qolishi asosiy joylashishi bilan bog‘liq bo‘ladi.
Qo‘zg‘atuvchilarning boshqa joylarda joylashishlari qo‘shimcha
joylashish joyi, deb yuritiladi.
Yuqish mexanizmi to‘g‘risidagi ta’limot kasallik qo‘zg‘atuv-
chilarining asosiy yashash muhitiga qarab, aniq ajratilmagan pay-
tida ishlab chiqilgan edi. Shuning uchun zoonoz kasalliklar
chaqiruvchilarining yuqish mexanizmi odam organizmida joyla-
shishiga qarab o‘rganilgan.
9-jadval
Antroponoz kasallik chaqiruvchilarning fekal-oral
yuqish mexanizmi
i
h
c
n
i
r
i
B
h
c
i
q
s
o
b
h
c
i
q
s
o
b
i
h
c
n
i
k
k
I
h
s
it
‘
O
i
h
c
i
q
s
o
b
h
s
i
q
u
Y
it
k
e
y
b
o
i
h
c
m
a
l
r
i
B
r
a
ll
i
m
o
q
il
a
r
O
r
a
ll
i
m
o
-
v
o
l
n
u
k
a
Y
r
a
ll
i
m
o
i
h
c
-
t
a
z
il
a
n
a
K
n
a
g
a
m
n
a
l
u
a
g
a
y
i
s
a
n
o
x
t
a
j
o
h
,
r
a
l
a
h
s
h
s
a
P
q
o
r
p
u
t
-
v
o
-
q
i
z
O
,t
a
q
-
b
a
s
v
u
s
,t
o
v
a
z
-
t
a
k
e
f
e
D
,
a
y
i
s
h
s
i
s
u
q
a
g
a
y
i
s
t
a
z
il
a
n
a
K
n
a
l
u
n
a
g
a
m
r
a
ll
‘
o
k
,
a
n
o
x
t
a
j
o
h
-
t
a
z
il
a
n
a
K
-
l‘
o
k
,
a
y
i
s
v
u
s
,
r
a
l
t
a
q
v
o
-
q
i
z
O
y
i
h
s
i
a
M
r
a
l
m
u
y
u
b
r
a
ll
‘
o
Q
-
v
o
-
q
i
z
O
,
r
a
ll
‘
o
q
,t
a
q
-
u
b
y
i
h
s
i
a
m
r
a
l
m
u
y

---

110
10-jadval
Antroponoz kasallik qo‘zg‘atuvchilarining aerozol yuqish mexanizmi
Bu kasallik manbayi bilan kasallikka moyil organizm o‘rtasida
bilvosita va bevosita muloqot paytida amalga oshadi. Bir avlod o‘rtasida
gorizontal yuqish mexanizmidan tashqari, yuqumli agentning
onadan bolaga homila davrida o‘tish mexanizmi mavjud bo‘lib, bu
mexanizm vertikal yuqish mexanizmi, deb ataladi.
Zooantroponoz kasallik qo‘zg‘atuvchilarining yuqish mexa-
nizmini ko‘rib chiqish uchun ularni ikki tabaqaga bo‘lish lozim:
1) hayvonot dunyosi ichida tabiiy yuqish mexanizmini ta’min-
lovchi va shu bilan epizootik jarayonning uzluksizligini, parazitning
tabiatda saqlanib qolishini ta’minlaydigan;
2) odamlar uchun xos bir yoki bir necha mexanizm yordamida
hayvonlar kasalliklarini chaqiruvchilar kasallikka moyil bo‘lgan
odam organizmiga tushib, uning kasallanishiga olib keladi. Kasallik
chaqiruvchilarning tur saqlanib qolishi nuqtayi nazaridan, bu —
organizm «boshi berk ko‘cha» sifatida bo‘ladi.
Hayvonlar dunyosida kasallik qo‘zg‘atuvchilar, asosan, fekal-
oral, transmissiv va vertikal mexanizmlar orqali yuqadi. Kasallik
eng ko‘p fekal-oral mexanizm, kamroq hollarda esa, transmissiv
va kontakt yo‘l bilan yuqadi.
Kasallik qo‘zg‘atuvchilari bir organizmdan ikkinchi organizmga
yuqish omillari yordamida o‘tadi. Kasallik chaqiruvchilarning kasallik
manbayidan moyilligi bo‘lgan organizmga o‘tishini ta’minlovchi
i
r
a
l
h
c
i
q
s
o
b
h
s
it
‘
O
i
r
a
lt
i
o
r
a
h
s
h
s
i
q
u
Y
1
2
3
n
a
li
b
i
h
c
v
u
h
s
a
t
k
il
l
a
s
a
k
i
k
o
y
r
o
m
e
B
a
d
n
a
g
r
u
t
a
d
a
f
o
s
a
m
n
i
q
a
y
,
h
s
il
o
s
a
f
a
N
h
s
i
h
s
a
l
p
a
g
i
h
c
m
a
l
r
i
B
i
h
c
m
o
t
(
l
o
z
o
r
e
a
)
i
s
a
z
a
f
s
a
f
a
N
h
s
il
o
,
h
s
i
r
i
s
k
A
l
a
t‘
o
y
g
n
i
n
l
o
z
o
r
e
A
o
r
d
a
y
i
h
c
m
o
t
i
s
a
z
a
f
s
a
f
a
N
h
s
il
o
i
h
c
v
u
h
s
a
t
k
il
l
a
s
a
k
i
k
o
y
r
o
m
e
B
.
1
h
s
i
r
it
q
u
y
a
d
y
o
j
n
a
g
l‘
o
b
i
h
c
v
u
h
s
a
t
k
il
l
a
s
a
k
i
k
o
y
r
o
m
e
B
.
2
h
s
i
n
a
l
r
a
r
a
z
n
i
y
e
k
n
a
d
n
a
g
t
e
k
a
d
i
r
a
l
a
n
o
x
a
q
h
s
o
b
g
n
i
n
o
n
i
B
.
3
h
s
i
n
a
l
r
a
r
a
z
b
i
r
it
‘
o
i
h
c
m
a
li
k
k
I
g
n
a
h
c
(
l
o
z
o
r
e
a
)
i
s
a
z
a
f
s
a
f
a
N
h
s
il
o
-
i
q
s
o
b
h
s
il
‘
o
b
li
s
o
h
l
o
z
o
r
e
a
il
g
n
a
h
C
h
s
i
n
a
l
r
a
r
a
z
a
d
i
h
c

---

111
tashqi muhit elementlariga yuqish omillari, deb ataladi. Bunday
omillardan bir nechtasining yig‘indisi yuqish yo‘llarini tashkil qiladi.
Òashqi muhitning qator elementlari tabiatda tirik mavjudotlar
va odamlar jamiyatidagi o‘zaro munosabatlar jarayonida ko‘pincha
epidemik jarayonning rivojlanishida ishtirok eta borib, muayyan
kasalliklar uchun maxsus omillar bo‘lib qoldi. Òurli yuqish
mexanizmlari uchun tiðik bo‘lgan yuqish omillarini ko‘rib chiqamiz.
Ichak yuqumli kasalliklaridagi fekal-oral yuqish mexanizmida
eng ko‘p ishtirok etadigan omillar:
• 
suv (quduq, ko‘l, ariq, daryo, ichimlik suvi, oqava va boshqa
suvlar);
• 
oziq-ovqat mahsulotlari, birinchi navbatda oqsil, uglevodli, suyuq
va yarim suyuq mahsulotlar (sut, go‘shtli yoki baliqli taomlar, kremli
tortlar, kotletlar, go‘shtli qiymalar), sabzavotlar, mevalar, non;
• 
tuproq;
• 
ifloslangan qo‘l;
• 
pashshalar;
• 
turli xil uy-ro‘zg‘or buyumlari.
Havo-tomchi orqali yuqish mexanizmida yuqumli kasalliklarning
yuqishi uchun havo-tomchi yo‘li universal omil hisoblanadi.
Yuqumli kasalliklarning aholi guruhlari o‘rtasida tarqalishi. Har
bir alohida kasallik turi ma’lum hududda aholining turli guruhlari
orasida bir xil tarqalmaydi. Masalan, Òoshkent shahrida A virusli
gepatit kasalligi bilan 1989—1990-yillarda, asosan, yasli yoshidagi
bolalar kasallangan.
Shahar va qishloq aholisi o‘rtasidagi kasallanish darajasi ham
turlicha bo‘ladi. Kasallanish ko‘rsatkichlaridagi farq turli kasbdagi
kishilar o‘rtasida bo‘lib, asosan, jamoalarning uyushgan va uyush-
maganligiga bog‘liq bo‘ladi. Yuqumli kasalliklar tarqalishiga kom-
munal xo‘jalik va sanitariya-gigiyena sharoitlari hamda boshqa omillar
ta’sir qiladi. Aholining turli guruhlari orasida kasallik ko‘rsatkich-
larining har xil bo‘lishi har bir guruhga tegishli odamlar turli darajada
kasallik yuqtirish xavfi ostida bo‘lishi va odamlar orasida kasallikka
moyillikning turlicha bo‘lishi bilan ham tushuntiriladi. Masalan,
qizilcha bilan, asosan, bolalarning kasallanishi infeksion-im-
munologik munosabatlar bilan izohlanadi. Faolligi yuqori bo‘lgan
aerozol yuqish mexanizmi odamlarning bolaligida qizilcha bilan
kasallanishiga sabab bo‘ladi. Kasallikni boshidan kechirgandan
so‘ng qoladigan immunitet tufayli katta yoshdagi odamlar bolalar

---

112
bilan birga kasallik yuqtirishsa ham, ular kasallanmaydi. Dizente-
riya kasalligida bolalarning kasallik yuqtirish xavfi yuqori bo‘ladi.
Chunki katta yoshdagi kishilarga kasallik faqat fekal-oral mexaniz-
mi orqali yuqsa, bolalarga esa, yaqin muloqotda ham yuqadi.
Yuqumli kasalliklarning turli guruhga tegishli aholi o‘rtasida
turlicha tarqalishini tushuntirishda ma’lum kasallikda epidemik
jarayonning biologik rivojlanishini va aholi guruhi ahvolini
ifodalovchi shart-sharoitlarni hisobga olish kerak bo‘ladi.
Ba’zi yuqumli kasalliklarda epidemik jarayonning biologik
rivojlanishidagi farq tufayli aynan bir guruhga tegishli aholi boshqa
guruhdagi aholiga nisbatan ko‘proq kasallanishi mumkin.
Yuqumli kasalliklarning vaqt bo‘yicha taqsimlanishi. Yillar
mobaynida kasallanishning yillik miqdoriy ko‘rsatkichlarda ifoda-
lanishi kasallanishning ko‘p yillik o‘zgarishi, deyiladi. Epidemik
jarayonning o‘ziga xos xususiyatlardan biri — kasallanishning vaqt
bo‘yicha turlicha taqsimlanishi. Kasallanishning vaqt bo‘yicha turli
fakel-oral
aerozol
transmissiv
muloqot
vertikal
obligat-
transmissiv
fakultativ- transmissiv
notransmissiv
sapronozlar
Antroponozlar
Zoonozlar
Sapronozlar
Virusli infeksiyalar
Mikoplazmalar
Rikketsiozlar
Bakteriozlar
Spiroxetozlar
Mikozlar
Protozoolar
Gelmintozlar
Infestatsiyalar
2-chizma. Yuqumli (parazitar) kasalliklar qo‘zg‘atuvchilarining filogenetik va
ekologik yaqinliklari tasnifi.
↓

---

113
xil taqsimlanishi profilaktikasi uchun samarali tadbirlar o‘tka-
zilmaydigan kasalliklarda yaqqol namoyon bo‘ladi.
Kasallanishning ko‘p yillik o‘zgarishi uchun epidemik an’ana,
davriylik (sikl) va epidemik ko‘tarilish va tushish xosdir.
Epidemik an’ana. Kasallanishning ko‘p yillik o‘zgarishida epidemik
jarayon jadalligi o‘zgarishidagi asosiy yo‘nalishga epidemik an’ana,
deb ataladi. U kasallanishning o‘sishi, kamayishi va mo‘tadil (barqaror)
bir darajada turishini ko‘rsatadi. Epidemik an’ananing uch ko‘rinishi
epidemik jarayonni boshqaradigan rivojlanish sharoitini epidemiyaga
qarshi tadbirlar o‘tkazish bilan bog‘liq holda namoyon qiladi.
Kasallanishning davriyligi. Epidemik jarayonning ko‘p yillik
o‘zgarishida doimiy ravishda ma’lum oraliq bilan epidemik jarayon
davriyligining qaytarilib turishi — kasallanishning davriyligi, deb
ataladi. U yoki bu turdagi yuqumli kasalliklarning eng ko‘p tar-
qalgan yillari keyingi kasallik kam uchragan yillar bilan alma-
shinib turadi va bu davr qayta boshlanadi. Davriylik barcha yuqumli
kasalliklarga xos xususiyatdir. Davriylikning o‘sish va kamayish
davrlari turli kasalliklarda turlichadir. Kasallanishning o‘sishi va
kamayishi orasidagi yillar 2—5 yildan 5—15 yilgacha va bundan
ko‘p muddatlarga to‘g‘ri keladi. Epidemik jarayon kechishining
davriyligi havo-tomchi mexanizmi bilan yuqadigan antroponoz
kasalliklarda yaqqol ko‘rinadi. Bu hol infeksion-immunologik
munosabatlar tufayli yuzaga keladi. Kasallanish yuqori darajada
bo‘lganida aholi o‘rtasida immuniteti bo‘lgan qatlam yuzaga keladi.
Bu immunitet kasallanishning kamayishiga olib keladi. Yangi tug‘ilib
voyaga yetgan avlodda immunitet bo‘lmaganligi sababli kasallanish
ko‘paya boshlaydi. Lekin kasallanishning davriyligini faqat shu
omillar bilan tushuntirish kifoya qilmaydi. Epidemiologik davriylikni
parazitar tizimning o‘z-o‘zini boshqarishi to‘g‘risidagi nazariya
aniqroq qilib tushuntirib bera oladi.
Kasallanishning mavsumiyligi. Yilning ma’lum bir davrida
kasallanishning doimiy ravishda ko‘tarilib turishi yoki paydo bo‘-
lishi — mavsumiy kasallanish, deb ataladi. Kasallanishning
mavsumiyligini tushuntirib berish uchun bir necha taxminlar taklif
qilingan. Unga ko‘ra, mavsumiylikka kasallik chaqiruvchilar
virulentligining mavsumiy oshib turishi, boshqa taxminga ko‘ra esa,
odamlar organizmi rezistentligining mavsumiy pasayishi bilan
tushuntiriladi. Uchinchi xil taxminga ko‘ra, kasallanish darajasining
yil davomida o‘zgarishi yuqish mexanizmining faollashishi bilan
izohlanadi.

---

114
Kasallik qo‘zg‘atuvchilari yuqish mexanizmining faollashishi
epidemik jarayon tabiatidan kelib chiqadi. Bu xususiyat, ayniqsa,
chivinlar, kanalar, iskabtoparlar orqali yuqadigan transmissiv
kasalliklarda yaqqol ko‘rinadi: kasallanish mavsum turidagi kasallik
tashuvchilarning faolligi oshishi bilan ko‘payadi.
Fekal-oral yuqish mexanizmi ichak kasalliklari uchun yozgi,
havo-tomchi mexanizmi bilan yuqadigan aerozol kasalliklar uchun
qishki mavsumiylik xosdir. Bu xil yuqish mexanizmli turli xil yuqumli
kasalliklarning mavsumiyligi har xil bo‘ladi. Agar bir xil yuqish
mexanizmli kasalliklar uchun bir xil umumiy mavsumiy omil ta’sir
qiladigan bo‘lsa, bu kasalliklarning mavsumiyligi har xil bo‘lishi —
kasallikning yashirin davri, yaqqol namoyon belgilar bilan ke-
chadigan turlari nisbati, kasalliklarning kasallik qo‘zg‘atuvchilarini
tashqi muhitga chiqarish davri kabi sharoitlarga bog‘liq bo‘ladi.
Ko‘pincha mavsum davrida kasallik qo‘zg‘atuvchilarning yuqish
mexanizmi faollanishi —mikroorganizmlar virulentligining oshishi
va aholining immunologik tuzilishidagi o‘zgarish bilan mos ravishda
amalga oshadi. Bu hol aerozol yuqish mexanizmli kasalliklar uchun
xosdir. Uzoq davrgacha bu xildagi kasalliklarning yilning sovuq
davrida mavsumiy ko‘payishi shamollash tufayli organizm
reaktivligining pasayishi bilan bog‘lab kelindi. Keyinchalik bu
mavsumiy kasallik odamlarning yopiq binolarda uzoq vaqt birga
6-rasm. Ichak solityorining tarqalishi:
1–sigir; 2–oraliq xo‘jayin; 3–solityor; 4–odam.
1
2
3
4

---

115
bo‘lishi va kasallikning yuqishi hamda yuqish mexanizmining
faollanishi bilan tushuntiriladi. Bu masala yanada chuqurroq
o‘rganilganda, odamlarning «aralashib ketish» omilining ahamiyati
borligi aniqlandi. Kasallikka chalingan va unga moyil bo‘lgan
odamlarning aralashib ketishida kasallik chaqiruvchilari faqat bir
kishidan ikkinchi kishiga o‘tib qolmay, balki uning virulentligi
ham oshadi. Bu esa, kasallikning (manifest) belgili shakli ko‘pa-
yishiga va yuqish mexanizmi faollashishiga olib keladi.
Shunday qilib, yuqumli kasalliklar mavsumiyligi yilning
ma’lum bir davrida doimiy ravishda qaytarilib turuvchi ijtimoiy va
tabiiy hodisalarning yuqish mexanizmini faollashtiruvchi ta’siri
natijasidir. Ko‘pincha kasallikning yuqish mexanizmi faollashishi
kasallik qo‘zg‘atuvchilarning virulentligi oshishi va organizmning
kasallikka moyilligi o‘zgarishi bilan bog‘liq bo‘ladi. U yoki bu turdagi
yuqumli kasallik yilning ma’lum davrida epidemik ravishda ko‘tarilib
turishi odamlar kasallanishi uchun yetarli sharoit yaratuvchi
ijtimoiy va tabiiy-biologik shart-sharoitlardan hisoblanadi. Masalan,
kanalizatsiyaning buzilishi va ichimlik suviga qo‘shilib ketishi, oziq-
ovqat tayyorlash bilan bog‘liq bo‘lgan ishlarga ichburug‘ kasalligi
tashuvchisining tushib qolishi va boshqalar bunga misol bo‘la oladi.
1. Emlash vositalarining organizmga kiritish usullarini bayon eting.
2. Dezinfeksiya, dezinseksiya, deratizatsiya nima?
3. Sterilizatsiya nima?
4. Immunitet deb nimaga aytiladi?
5. Sanitariya maorifi ishlari qaysi usullarda olib boriladi?
6. Aholini epidemeyadan himoya qilishning tashkiliy tuzilmasi nimalardan
iborat?
7. L.V. Gramashevskiy yuqumli kasalliklarni necha guruhga bo‘ladi?
8. Infeksion kasallik deb nimaga aytiladi?
9. Parazitizm qonuniyatlari nimalardan iborat?
10. Yuqumli kasalliklarning yuqish mexanizmlari necha davrni o‘z ichiga
oladi?
NAZORAT SAVOLLARI

---

116
II bo‘lim. XUSUSIY EPIDEMIOLOGIYA
2-bob. ICHAK INFEKSIYALARIGA QARSHI
EPIDEMIOLOGIK CHORA-TADBIRLAR
2.1. Ich terlama
Ich terlama va paratif A, B ichak infeksiyalari guruhiga kirib,
ularni chaqiruvchilari salmonellar turiga, ichak bakteriyalari oilasiga
mansubdir.
Òarqalishi. Ich terlama va paratiflar qadimiy kasalliklar bo‘lsa-
da, ularni tarqalishi XIX asrda ma’lum bo‘lgan. Bu davrga kelib,
klinik shifokorlar ich terlama bilan boshqa isitmali kasalliklarni
farqiga yetadigan bo‘lib qolishdi.
Parazitlarni chaqiruvchilari to‘g‘risidagi aniq ma’lumotlar
XX asrda ma’lum bo‘ldi. XIX asrda ich terlama kasalligi avj olib
rivojlana boshladi. Buning asosiy sababi — shaharlarda mar-
kazlashtirilgan suv shoxobchalari, kanalizatsiya yo‘qligi, sanitariya-
gigiyenik sharoitni yomonligi edi. Ko‘pgina shaharlarda ich terlama
oddiy hol bo‘lib qoldi. Ich terlamaning katta epidemiyalari XIX—
XX asr ikkinchi yarmida urush olib borayotgan davlatlarda kuzatildi.
Masalan, qo‘shni Òojikistonda 1996—1997-yillar davomida minglab
ich terlama bilan kasallanganlar ro‘yxatga olinib, epidemiyaga qarshi
chora-tadbirlar belgilandi.
O‘lim ko‘rsatkichi. O‘tgan 100 yillikda ich terlama kasalligidan
o‘lganlar (epidemiya vaqtida) 25—30 % ni tashkil qiladi. Bu
ko‘rsatkich o‘tgan asrning 30-yillariga kelib, 10 % ni tashkil qildi.
Hozirgi kunda, ya’ni antibiotiklarni ishlatish davrida, bu ko‘rsat-
kichlar keskin kamayib ketdi. O‘zbekistonda ham ushbu kasalliklar
uchrab, Qashqadaryo, Sirdaryo, Jizzax, Surxondaryo viloyatida
ko‘proq ro‘yxatga olingan, lekin o‘lganlar qayd qilinmagan.
Yevropa va Amerika davlatlaridagi har 100000 aholiga 0,1—
0,7 % o‘lim ko‘rsatkichi to‘g‘ri keladi.
Epidemiologiyasi. Salmonella guruhi harakatchan, gramman-
fiy bakteriyalar bo‘lib, uzunligi 1 mkm.dan 3 mkm.ga yetadi, eni
0,5 mkm.dan 0,06 mkm. Morfologiyasi bo‘yicha bir-biridan farq

---

117
qilmaydigan mikroorganizmlardir. Ich terlama kasalligini chaqi-
ruvchisi tashqi muhit sharoitlariga chidamli hisoblanadi va odam
organizmidan tashqarida ham uzoq muddatda o‘z hayotini davom
ettiradi. Muzlatganda bir necha oylab yashaydi, 25°C haroratda
2 soat yashaydi. Axlatda 5 kundan 30 kungacha, chiqindi o‘ralarida
30 kundan 50 kungacha, choyshabda 2 haftagacha, jun matolarda
80 kungacha, pol tirqishlarida bir necha oylab yashaydilar. Òurib
qolgan suvlarda yarim yilgacha, qaynatilib sovitilgan suvlarda 1 yilga-
cha, quvur suvlarida 3 oygacha hayot kechiradi. Eng yaxshi yashash
muhiti oziq-ovqat mahsulotlari hisoblanadi. 18°C da rivojlanish
xususiyatiga ega.
Kasallik manbalari. Ich terlama manbalari kasal, rekon-
valessentlar va surunkali bakteriya tashuvchilari hisoblanadi. Kasallik
chaqiruvchilari organizmlarning axlat, siydik, qusuq hamda
emizuvchi ayollarning suti orqali tashqi muhitga tushadi. Ich terlama
tayoqchalari kasalligi 1—2—3-haftalari, 50—76 % gacha axlat orqali
chiqadi. Siydikdan kech muddatlarda 30 % kasallardan chiqadi.
Eng asosiy manba — surunkali bakteriya tashuvchi hisoblanadi.
O‘tish yo‘llari va omillari. O‘tish yo‘llari xilma-xil bo‘lib, suv,
oziq-ovqat mahsulotlari, qo‘l, idish-tovoqlar, bemor axlati va chi-
qindilari bilan ifloslangan narsalar orqali o‘tadi.
Epidemiologik xususiyatlari
1. Yosh tanlashi. Bir necha o‘n yillar ilgari ich terlama bilan
yoshlar kasallanardi. Masalan, Peterburgda 71,6 % ni 15—19 yosh-
dagilar tashkil qildi. O‘lganlardan 1,81 marta ko‘p erkaklar o‘limini
tashkil etdi. Hozirgi kunda ham yosh bolalarning kasallanishi
ro‘yxatga olinmoqda.
Klinikasi. Yashirin davri 7 kundan 25 kungacha, aksari 14 kun
davom etadi. Kasallik kechishi davomida quyidagi davrlarni o‘z
ichiga oladi:
A. Prodarmal davr, ya’ni birlamchi belgilar paydo bo‘lish davri.
B. Kasallik belgilarining rivojlanish davri.
D. Kasallik belgilarining avj olish davri.
E. Kasallik belgilarining so‘nish davri.
F. Kasallikdan sog‘ayish davri.
Har bir davrning o‘ziga xos xususiyati bo‘lib, kasallikning
klinik kechishini izohlab beradi.

---

118
Profilaktikasi:
• 
sanitariya-gigiyenik tadbirlar;
• 
suv ta’minoti — suv quvurlarini kengaytirish;
• 
oziq-ovqat korxonalarida sanitariya madaniyatini oshirish;
• 
oziq-ovqat sifatini yaxshilash;
• 
sanitariya-oqartuv ishlarini tashkil qilish.
2. Epidemiyaga qarshi kurash:
• 
kasallik manbayini zararsizlantirish, erta aniqlash, tezlik bilan
ajratish, isitmalaganlarni tibbiy nazorat ostiga olish;
• 
kasallik o‘chog‘ida joriy va yakuniy dezinfeksiya o‘tkazish;
• 
kasallanib o‘tganlarni dispanser kuzatuviga olish (tibbiy
nazorat — laboratoriya tekshiruvi 3 oy davomida o‘tkaziladi).
Epidemiologik nazorat —epidemik jarayon va kasallikning yuqish,
tarqalish shart-sharoitlarini baholash uchun kerakli epidemiologik
axborotni yig‘ish va tahlil qilish kabi maxsus chora-tadbirlarga
asoslanadi hamda shu kasalliklar tarqalishining oldini olish va ularga
qarshi kurash maqsadida kerakli tadbirlarni belgilaydi. Shuning
uchun ham epidemiologik nazoratni to‘g‘ri va to‘liq tashkil etish
muhim ahamiyatga ega.
Ich terlama va paratif kabi kasalliklarga qarshi epidemiologik
nazoratning asosiy maqsadi kasallik ko‘rsatkichlarining pasayishiga
epidemiya tarqalishining oldini olish hisoblanadi.
Bunda, avvalo, quyidagi shart-sharoitlarga e’tibor berish kerak:
• 
retrospektiv tahlillar asosida umumiy qabul qilingan usullar
bilan bir qatorda tashxis uchun suvdan zaharlanish xavfi, mav-
sumiy omillar va ularga nisbatan aholining taqsimlanganligi hisobga
olinadi (texnik suv o‘tkazgich korxonasi ishchilari, miroblar,
daryoda yog‘och oqizadiganlar, o‘rmon kesadigan zavod ishchilari,
baliqchilar, ovchilar va boshq.). Bunda boshqa omillar ham (oziq-
ovqat mahsulotlari, pashsha omili va boshq.) e’tiborga olinishi kerak.
Retrospektiv tahlil asosida xavfli guruhlarni aniqlash uchun
nazorat, immunologik tekshirishlar o‘tkaziladi;
• 
kasallikning o‘tkir epidemik tarqalishi sodir bo‘ladigan yoki
aniqlangan kasallik salmog‘ining muqarrar o‘sishida uni har xil
omillar bilan tarqatishdagi zaharlanish (intoksikatsiya) ehtimolini
baholash kerak. Bu o‘rinda har bir omilning ta’sir qilish darajasi
ham (masalan, cho‘milayotganlar, daryo suvini ichganlar, oziq-
ovqat mahsulotlari va taom iste’mol qilganlar foizi kasallanganlar

---

119
orasida hamda nazoratda bo‘lgan kasallanmaganlar guruhi orasida)
o‘rganiladi. Agar yuqorida ko‘rsatilgan omillar bilan bog‘liqlik
bo‘lsa, bakteriya tashuvchilar aniqlanadi;
• 
bemor va bakteriya tashuvchilardan olingan fagotið manza-
rasini aniqlash.
Bu o‘rinda shuni hisobga olish kerakki, epidemik tarqalish vaq-
tida kasallanganlar organizmidan qo‘zg‘atuvchining turli tiðdagi
fagovarlari ajralib chiqishi suv omilining bog‘liqligidan dalolat
beradi. Barcha tekshirila-
yotgan bemorlarda bir tur-
dagi qo‘zg‘atuvchi fagovar-
ning aniqlanishi kasallikning
oziq-ovqat mahsulotlari
omili bilan bog‘liqligini ko‘r-
satib (zaharlanish bitta bak-
teriya tashuvchi orqali sodir
bo‘lgan), tashxis jihatidan
ahamiyat kasb etmaydi. Spo-
ragik hollarda fagotiðlarning
doimiy ravishda aniqlanishi,
yetakchi shtammlarning ay-
lanib yurishi tashqaridan
hududga qo‘zg‘atuvchilar-
ning kirishini aniqlab beradi.
Keyingi yillarda ama-
liyotda keng qo‘llanilib kelingan bakteriya tashuvchilarni aniqlash va
hisobga olish, hozir faqat epidemiologik ko‘rsatmalar asosida
(kasallanish hollari yuqori bo‘lgan joylardagi kasallikni boshidan
kechirgan shaxslar uchun) olib borilishi mumkin. Ammo bu chora
katta mehnatni talab etib, bakteriya tashuvchilik kasallikning yengil,
deyarli tashxis qo‘yilmaydigan ko‘rinishlaridan keyin shakllanishi
sababli amaliy jihatdan murakkabdir.
Shuning uchun ham oziq-ovqat korxonalari va ularga teng-
lashtirilgan korxonalarga ishga kiruvchi shaxslar biologik tek-
shirishlardan o‘tishadi. Bu ishlarning yakuni sifatida aholi orasida
bakteriya tashuvchilik darajasi haqida fikr yuritish mumkin.
Òashxisi — kasallikning klinik manzarasiga, epidemiologik
anamnez ma’lumotlariga va laboratoriya tekshiruvlari natijalariga
asoslanadi. Bakteriologik tekshiruv laboratoriya diagnostikasining
7-rasm. Ichak kasalliklarining tarqalish
chizmasi.

---

120
asosiy usuli bo‘lib xizmat qiladi. Laboratoriyaga qon, najas, siydik,
safro (duodenal suyuqlik) jo‘natiladi.
Qonni ekish — gemokultura usuli diagnostikaning eng erta,
tez va aniq usuli bo‘lib hisoblanadi. Buning uchun sterillangan
shpris yordamida bilak venasidan 10— 20 ml qon olinib, bemor
yotgan o‘rinda Rappoport muhitidagi flakonga yoki 1:10 nisbatdagi
10—20 % o‘t (safro) bulyoniga ekiladi. Muhiti bor flakon 37°C li
termostatga joylashtirilib, Endo va Ploskirevlarning qattiq mu-
hitlariga olib, 1, 2 va 7 kundan keyin qayta ekiladi. Qon ekib
ko‘rishning ijobiy natijalari kasallik birinchi kunlari, antibiotiklar
berib davolashdan oldin olinadi.
Erta tashxis qo‘yishda RIF qo‘llaniladi, qonda qo‘zg‘atuvchilarni
ekib bo‘lingandan keyin 1—1,5 soat o‘tgach, qo‘zg‘atuvchilarni
aniqlashga imkon beradi, lekin mikroorganizmlarni klassik
gemokultura usuli bilan ajratib, tashxisni tasdiqlashni istisno
qilmaydi.
Najas va siydikni ekib ko‘rish cheklangan diagnostik ahamiyatga
ega, chunki ijobiy natijalar ko‘pincha xastalikning 2-haftasidan
olinadi. Ekib ko‘rish kasallikning birinchi kunidan boshlanadi. Najas
olish uchun dezinfeksiyalangan tuvak issiq suv bilan chayiladi,
3—5 g najas 30 % li glitserin aralashmasi solingan probirkaga
olinib, laboratoriyaga jo‘natiladi. U yerda differensiyalovchi muhit-
larga (Endo, Ploskirev va boshq.) va yana birorta boyitilgan muhitga
ekiladi.
Siydikni sterillangan kateter yordamida yiqqan ma’qul. Bunday
imkoniyat bo‘lmasa, siydik chiqarish yo‘lining tashqi teshigi natriy
xlorid izotonik eritmasi bilan yuvilib, siydikning birinchi qismi
to‘kib tashlanadi, keyin esa, 20—50 ml siydik sterillangan idishga
yig‘ib olinadi. Laboratoriyada siydik sentrifuga qilinadi yoki tindirib
qo‘yiladi va cho‘kmasi ekish uchun olinadi.
Bakteriya tashuvchilikni aniqlash uchun duodenal suyuqlikni
tana harorati tushganidan so‘ng kamida 5—10 kun o‘tkazib,
tekshirish tavsiya etiladi. O‘t duodenal zond yordamida nahorda
steril probirkalarga A, B va C qismlarida alohida to‘planadi.
Serologik tekshirish usullari tashxisni tasdiqlashga yordam
beradi. Vidal reaksiyasi bilan bir qatorda eritrotsitar diagnostikumi
(0—, H—, BI— antigenlari) bor bilvosita gemagglutinatsiya reak-
siyasidan ham foydalaniladi. Vidal reaksiyasini qo‘yish uchun xasta-
likning 8—9-kunida steril probirkaga barmoq yoki bilak venasidan
qon olinib, laboratoriyaga jo‘natiladi. O—, H—, BI— antigenlari bilan

---

121
qilinuvchi RPGA, Vidal reaksiyasiga qaraganda, bir qadar o‘ziga
xos bo‘lib, antitelolarni kasallikning 4—6-kunidayoq aniqlash
imkonini beradi. Reaksiya 1:200 va bundan ortiq titrlarda musbat
bo‘lib hisoblanadi. Xavfli bakteriya tashuvchilarni surunkali bakteriya
tashuvchilardan, shuningdek, emlangan tashuvchilardan ajratish
uchun sistein bilan RPGA reaksiyasidan foydalaniladi. Reaksiya
hozir tanilgan besh sinf (1, A, 1, M, 1/2, Ò B, 1s E)ga mansub
bo‘lgan immunoglobulinlardan bakteriya tashuvchilikni serologik
tekshirishda 1/2 — antitelolarining eng katta diagnostik ahamiyati
borligidan iborat, bu antitelolar zardobni sistein bilan obrabotka
qilinganda parchalanib ketmaydi (sisteinga chidamli bo‘ladi).
Paratiflar. Paratif mikroblari paydo qilgan toksik infeksiyalar.
Guruhlari juda ko‘p bo‘lgan paratif mikroblarining namunalari
paratifotoksik infeksiyasi qo‘zg‘atuvchisi hisoblanadi. Bular ko‘p
turga ega bo‘lib, bu turlar asosan, ularning antigenli strukturalariga
qarab tanib olinadi.
Paratif toksik infeksiyalarning patogenezi. Paratif toksik
infeksiyalarining qo‘zg‘atuvchilari odamga nisbatdan patogenli
bo‘lmaydi, ya’ni ular, odatda, organizmda ko‘payish xususiyatiga
ega bo‘lmaydi va birmuncha uzoqqa cho‘ziluvchi infeksion jarayon
paydo qila olmaydi. Òoksik infeksiyalarining qo‘zg‘atuvchilari odamga
nisbatan oziq-ovqat mahsulotiga tushib, ushbu mikroblar o‘lishdan
endotoksik hosil qiladi. Òoksik infeksiyalarning patogenezi ich
terlama va paratif patogenezida shu bilan farq qiladi. Kishi organizmiga
juda kam miqdorda tushgan mikroblar ko‘payish natijasida infeksion
jarayonning paydo bo‘lishiga sabab bo‘ladi. Bu hol toksik infek-
siyalarga xos bo‘lgan xususiyatlarni ham belgilab beradi:
1. Inkubatsion davri qisqa, 1 soatdan 12 soatgacha.
2. Kasallikning oqimi qisqa, odatda, 1—2 kecha-kunduz davom
etadi.
3. Oshqozon-ichak traktlari tomonidan ko‘riladigan holatlar —
qusish, ich ketish.
4. Biroz bo‘lsa-da, batsilla ajralib chiqishi ko‘rilmaydi.
Paratif toksik infeksiyalarida epidemik zanjir. Hayvon paratif
toksik infeksiyalarining manbayidir. Òurli-tuman uy hayvonlari
toksik infeksiyalarning qo‘zg‘atuvchilariga ta’sirchan bo‘lib, inson
uchun bu kasalliklarning manbayi bo‘ladi. Yirik shoxli hayvonlar,
cho‘chqa, uy quyoni, ot, echki va qo‘ylar, uy parrandalari —
tovuq, o‘rdak, g‘ozlarning go‘shtini ovqatga ishlatilganda, oziq-

---

122
ovqatlarni zaharlashlari mumkin. Yirik shoxli hayvonlar ko‘pincha
oziq-ovqat zaharlanishining manbayi hisoblanadi.
Ba’zi bir oziq-ovqat mahsulotlarida mikroblar ko‘payib,
yoppasiga yig‘ila oladi. Ba’zi hollarda oziq-ovqatlar toksiko-
infeksiyalarning birdaniga avj olishi tekshirib ko‘rilganda, odam
batsilla ajratib chiqaruvchi sifatida kasallikning manbayi rolini
o‘ynagani isbot qilingan.
Òoksik infeksiyalarning birdaniga avj olish mexanizmi. Òoksik
infeksiyalarning birdaniga avj olish mexanizmida negizida rad qilib
bo‘lmaydigan uch sharoit mavjuddir, bu sharoitlar bo‘lmaganda
uning (ichak ichidagi narsalar bilan zararlanishi) avj olishi mumkin
emas:
1. Hayot vaqtida paratif mikroblari qancha ichki organlariga
(avj olish mexanizmi) va mushaklariga o‘tgan kasal ozg‘in hayvonni
majburan so‘yish yoki noto‘g‘ri so‘yish va nimtalash natijasida
go‘shtning ichak ichidagi narsalar bilan zararlanishi.
2. Go‘shtni noto‘g‘ri saqlash natijasida mikroblarning urchishi
va to‘planishi, binobarin, ularning zaharlanishi uchun yetarli
konsentratsiyaning paydo bo‘lishi, go‘shtni yuqori haroratda
saqlash, qiyma holda to‘dalab qo‘yish zararlidir. Bu holda
mikroblarning tarqalishi uchun qulay sharoit tug‘iladi va qisqa vaqt
ichida hamma go‘shtni bakteriya egallab oladi.
3. Mahsulotni termik ishlab tayyorlashni yetarli bo‘lmasligi.
Òoksik infeksiyaning birdaniga avj olishiga sanitariya-gigiyenik
sharoitlarni noqulay bo‘lishi, tabiiy omillar asosiy sabab bo‘ladi.
1. Ich terlama o‘chog‘ini tekshirib, karta (357-shakl) to‘ldirish kerak.
2. Òekshiruv o‘tkazilgan o‘choqda olib boriladigan tadbirlarning bajarilishini
tekshirish lozim.
3. Epidemiologik masalalarni yechish kerak bo‘ladi.
Epidemiologik masalalar
1. 7 kishidan iborat S.ning oilasida 9—15-dekabrgacha 5 kishi
paratif B bilan kasallangan. Kasallanganlar orasida 3 kishi katta
yoshda (metallurgiya zavodida va bosmaxonada ishlaydi) va 2 ta bola
(1 yashar va 6 yoshda) bor. Bolaning kattasi bog‘chaga qatnaydi.
Oilaning kasallanmagan a’zolari — 68 yoshli ayol (kasallan-
MUSTAQIL ISH

---

123
ganlarning onasi va buvisi) va uning kuyovi (bosmaxonada ishlay-
digan ayolning eri). Epidemiologik tekshirish jarayonida quyidagilar
aniqlandi: oila shahar chekkasidagi shaxsiy uyida yashaydi. Oila
a’zolari 1 yashar boladan tashqari uyda ham, ishxonada ham
qaynatilmagan suv ichishadi. Go‘dakka esa, qaynagan suv berishadi.
Qisman uyda (ovqatni 68 yoshdagi ayol pishiradi), qisman
ishxonadagi oshxona, bufetda ovqatlanishadi. So‘ngra 3 oy ichida
oilaga hech kim mehmonga kelmagan. Qo‘shnilar orasida tif-
paratifoz kasalliklar tashuvchilar qayd qilinmagan. Sentabrning
oxirida 68 yoshli ayol Moskva yaqinidagi shaharlarning birida
yashaydigan qizinikiga borgan va taxminan 1 oydan keyin, oktabr-
ning oxirida qaytib kelgan. Borishining sababi — qizi infeksion
kasalxonada davolanayotgan edi, ona esa, bu davrda nevaralarini
boqqan. Qizining qanday kasallik bilan og‘riganligini ona bilmaydi.
Noyabrning oxirlarida uyiga qaytib kelgach, o‘zi ham kasallanib
qolgan — isitmasi ko‘tarilgan, boshi og‘rigan, oyoq-qo‘llari
«qaqshab turgan». Bemor tibbiy yordamga murojaat qilmagan.
Kuzatilgan kasalliklarning tabiati haqidagi o‘z mulohaza-
laringizni va epidemiologik tashxisni aniqlash uchun qanday
tekshirishlar o‘tkazish zarurligini bayon eting.
Ich terlama tashxisi tasdiqlansa, bemorning shinam xonadonda
yashashi, xotinining oshxonada oshpazlik qilishi, 3 yashar o‘g‘li
esa, bog‘chaga qatnashini nazarda tutib, qanday tadbirlar ko‘rish
lozim?
1. Ich terlama va paratif qo‘zg‘atuvchilarning tashqi muhitda chidamliligini
ta’riflab bering.
2. Ich terlama epidemiologiyasida xronik tashuvchilarning roli qanday, xronik
tashuvchilik shakllanishiga nima imkon beradi?
3. Ich terlama va paratiflarning tarqalishida eng katta rol o‘ynaydigan oziq-
ovqat mahsulotlarini sanab chiqing.
4. Òif-paratifoz kasalliklarining xronik tashuvchilarini qanday yo‘l bilan
aniqlash mumkin?
5. Ich terlama bilan kasallanib o‘tganlar ustidan kuzatuv qanday olib
boriladi?
6. Ich terlama va paratiflarga qarshi emlash uchun qanday preparatlar
qo‘llaniladi, ularning dozalari qanday bo‘ladi?
7. Òif-paratifoz kasalliklar profilaktikasida qanday sanitariya-gigiyenik
tadbirlar asosiy rol o‘ynaydi?
8. Ich terlamani nima sababdan «iflos qo‘l kasalligi» deyiladi?
9. Ich terlamaning o‘tkir suv epidemiyalari tiðik belgilarini sanab chiqing.
NAZORAT SAVOLLARI

---

124
2.2. Esherixiozlar (ichak koliinfeksiyalari)
Esherixiozlar o‘tkir ichak infeksiyalari guruhiga kirib, uning
chaqiruvchisi enteronatogen ichak tayoqchalari hisoblanadi.
Ichak tayyoqchalarining odamda patologik o‘zgarishlar keltirib
chiqarishi ancha vaqtdan buyon diqqatni tortib keladi. 1894-yili
ichak koliinfeksiyasi, ya’ni ichak tayoqchalarining ma’lum
sharoitlarda kasallik keltirib chiqarishi to‘g‘risida G.N. Gabrichevkiy
fikr bildirib o‘tgan edi. U shunday degan edi: «endi bu oddiy,
xavfsiz, hattoki, odam uchun foydali saprofit ma’lum sharoitlarda
ko‘pgina og‘ir kasalliklarni keltirib chiqaradi». Keyinchalik ma’lum
bo‘ldiki, ichak tayoqchalari bir xil emas va ulardan ayrimlari kasallik
keltirib chiqarish xususiyatiga ega. Ular esherixitlarning keng
guruhlarini tashkil qilib, bir-birlaridan turli belgilari bilan ajralib
turadi, xususan patogenligi bilan. Ulardan ayrimlari entropatogenlik
xususiyatiga ega bo‘lib, ich ketishi kabi kasallikni keltirib chiqaradi.
Esherixiozlarni ichak infeksiyalari sifatidagi etiologik rolini
o‘rganish o‘tgan asrning 40—50-yillarida F. Kaufman tomonidan
mikroblarning antigenlik tabiati ochilgandan so‘ng, yangi
o‘rganilishi davri boshlandi.
F. Kaufman esherixiozlarning tasnifini ishlab chiqqandan so‘ng
bakteriyalarni O— va H— antigenlari orqali farqi ko‘rsatib o‘tildi.
Hozirgi kunda O—guruhdagi bir necha esherixiylar va ko‘p sonli
serotiðlari aniqlangan. Ulardan ayrimlari odamlarda, ba’zilari
hayvonlarda kasallik keltirib chiqaradi. Bu mikroblarning yuqumlilik
va kasallik keltirib chiqarish xususiyati har xil. Enteronatogen ichak
tayoqchalardan biri, o‘tkir enterit ko‘rinishidagi kasallikni bola-
larda keltirib chiqaradi. Bunday kasallik chaqiruvchisini Y.M.Nov-
gorodskiy shartli ravishda birinchi toifaga kiritgan. Qolganlari
EPKP-1 dan farqli ravishda dizenteriya ko‘rinishidagi kasalliklarni
keltirib chiqaradi.
Epidemiologiyasi. Kolienterit chaqiruvchisi — entronatogen ichak
tayoqchasi bo‘lib, shartli patogen mikroorganizmlar guruhiga kiradi.
Ular o‘z xususiyatlarini ayrim sharoitlarda ko‘rsatishadi. Ulardan
eng muhimi — klinik rivojlangan kasallik shakli bo‘lishi uchun
yuqumlilik darajasi juda yuqori bo‘lishi kerak. Kam miqdordagi
mikroorganizmlar bilan kasallikni subklinik shakli yoki belgisiz
kechadigan bakteriya tashuvchilik yuzaga keladi. Shunday holat-
lar ko‘rinishida kolienteriylarning epidemik jarayonlari ushlanib
turiladi. Ushbu infeksiyaga bir yoshgacha bo‘lgan bolalar ko‘proq

---

125
chalinadi. Ularda kasallik klinik rivojlangan va og‘ir ko‘rinishlarda
o‘tadi. Kolienteritda bakteriya tashuvchilik keng rivojlangan bo‘ladi.
Adabiyotlarda yozilishicha, barcha yoshdagilar o‘rtasida 1—6 %
holatlarda epidemik tekshiruv belgilar bo‘yicha juda ko‘p uchraydi.
Kasallikning enterit shaklidagi bemor infeksiya manbayi sifatida
eng ko‘p kuzatiladi. Bunday bemorlar kasallikning birinchi
kunlariyoq cheksiz miqdorda kasallik chaqiruvchisi ajratadi. Kasallik
manbayi sifatida bakteriya tashuvchilarning roli ham aniqlanmagan,
lekin bemorlar kasallik tarqalishida muhim rol o‘ynaydi.
Infeksiyaning asosiy o‘tish omili — oziq-ovqat hisoblanadi.
Kasallikning klinik rivojlangan shakllarida oziq-ovqat mahsulot-
larning ishtirokisiz maishiy yo‘l bilan o‘tishi unchalik ahamiyat
kasb etmaydi. Bunday o‘tish yo‘li ko‘proq bakteriya tashuvchilikka
olib keladi. Ayrim hollarda ko‘proq emadigan bolalarda kasallikning
klinik rivojlangan kolienteriti kuzatilishi mumkin.
Oziq-ovqat mahsulotlarida kolienteritlarni tarqalishidagi aha-
miyati shundaki, ular kasallik chaqiruvchilar bilan tez va samarali
zararlanadi va ularning saqlanishi, ko‘payishi uchun shart-sharoitlar
bo‘ladi. Ayniqsa, yosh bolalar uchun mo‘ljallangan oziq-ovqatlar:
sut, achitilgan sut mahsulotlari, sutli bo‘tqalar, har xil oziqli
aralashmalar va sok, sharbatlar eng qulay muhit hisoblanadi.
Sanitariya-gigiyena qoidalariga rioya qilinmaganda, belgilangan
saqlash muddatlariga e’tibor qilinmasdan tarqatilganda turli yo‘llar
bilan ushbu mahsulotlarga kirib olgan kasallik chaqiruvchilarining
ko‘payishi va infeksiyani tarqalishiga sabab bo‘ladi.
Kolienteritlarni rivojlanishida suv omilining ahamiyati muhim
emas. Chunki suvda infeksiya tarqatuvchilar kam bo‘lib, ko‘proq
emadigan bolalarga suv qaynatilgan holda beriladi. Kolienteritlar
hamma joyda tarqalib, butun yil davomida uchraydigan kasallik
hisoblanadi. Yoz faslida uning ko‘tarilishi kuzatiladi.
Davolash-profilaktik muassasalar: bolalar kasalxonasi,
tug‘uruqxonalar, ya’ni yosh chaqaloq va bolalarning birinchi kunlari
o‘tadigan joy hisoblanadi. Bu yerda kolienteritlarni rivojlanishiga
qulay shart-sharoitlar mavjud bo‘ladi. Chunki chaqaloq va yosh
bolalarda kolienterit chaqiruvchilarga sezuvchanligi yuqori.
Esherixiozlarning asosiy tarqalish mexanizmi — fekal-oral yo‘l
hisoblanadi. Mo‘tadil iqlimga ega bo‘lgan mamlakatlarda
entrogemorragik ichak tayyoqchalari tomonidan chaqirilgan

---

126
kasalliklar boshqa mintaqalarda ham o‘tadi. Òropik iqlimli davlatlarda
entromonsin va entrinatogen ichak tayoqchalari tomonidan
chaqirilgan kasalliklar yomg‘irli kunlarda kuzatiladi. Esherixiylarni
hayvonlar ichaklarida yashashini inobatga oladigan bo‘lsak, uning
tabiiy manbayi aniq bo‘ladi.
Enterogemorrogik ichak tayoqchasi 0157—117 serovarining
hayot sikli aniq dalillar asosida o‘rganilib, gemorragik kolit ka-
salligi mol go‘shti yetarli pishirib yeyilmaganligi natijasida kelib
chiqqanligi aniqlangan.
Esherixiylar ta’sirida organizmning siydik yo‘llari, bosh miya
(meningit, jigar, o‘pka, plevra) yallig‘lanishi kuzatiladi. Siydik
chiqaruv yo‘li infeksiyasida kasallik chaqiruvchisi ichak mikroflorasi
hisoblanadi. Bakteriyalar siydik chiqaruv kanaliga kirib, keyin siydik
qoniga o‘tadi va o‘zgaruvchan epiteliy to‘qimasiga joylashib,
ko‘payadi. Bunda organdagi ayrim anatomik anomaliyalar ta’sir
o‘tkazadi, ya’ni siydik ajralishini va o‘tishini sekinlashtiradi. Misol
uchun, siydik chiqaruv kanali stenozi yoki siydik qopi refleksining
o‘zgarishi. Yallig‘lanishlar bolaning yoshi va jinsiga ko‘proq bog‘liq.
Chaqaloq va bolalarda yashashning birinchi 3 oyligida, o‘g‘il
bolalarda, o‘smirlik davrida esa, qiz bolalarda ko‘proq uchraydi.
Meningit kasalligini esherixioz tayoqchalari ko‘proq yangi
tug‘ilgan bolalarda keltirib chiqaradi (1:1000 nisbatda o‘g‘il bolalarda
kuzatiladi). Ko‘p hollarda meningitlar bakteriyalar ta’sirida aso-
ratlanadi va rivojlanadi. 10—40 % gacha yangi tug‘ilgan bolalarda
ushbu patologiya kuzatildi.
Klinik manzarasi. Yashirin davr bir necha soatdan 3 kungacha,
ko‘pincha 18—24 soat davom etadi. Bolalarda esherixiozning ichak
shakllari enterit va enterokolit xilida kechadi. Yengil kechganda
tana harorati normal yoki subfebril, ichi suyuq, sutkasiga 5 mar-
tagacha, aralashmalarsiz ketadi. O‘rtacha og‘irlikdagi shaklida tana
harorati 38—39°C gacha ko‘tarilib, sutkasiga 10 martagacha ich
ketadi, suyuq, shilimshiq aralash bo‘ladi, qorin ko‘pchigan, ishtaha
pasaygan. Og‘ir kechganda tana harorati 39—40°C gacha ko‘tariladi,
sutkasiga 20 va bundan ham ko‘p marta ich ketadi, shilimshiq
aralash, suvsimon, ko‘kimtir bo‘ladi, ishtaha yo‘qoladi, qorin
dam bo‘lgan, paypaslab ko‘rilganda og‘riydi. Kasallik bir necha
kundan 2 haftagacha davom qiladi, ba’zan surunkali tusga kiradi.

---

127
Dizenteriyasimon shakllarida kasallik o‘tkir, et junjikishidan,
qorinda qattiq og‘riq turishidan, holsizlik, bosh aylanishi, ko‘ngil
aynishidan boshlanadi, tana harorati ko‘tariladi. Kechishning og‘ir-
yengilligiga ko‘ra, ich sutkasiga 5 dan 10 martagacha, shilimshiq,
ba’zan qon aralash ketishi mumkin. Òenezmlar va ich kelishiga
soxta istaklar dizenteriyaga qaraganda kamroq bo‘ladi. Kasallik 5—
7 kun davom qiladi, ba’zan uzoqroq muddatga cho‘zilishi ham
mumkin. Og‘ir kechganda, intoksikatsiya kuchli bo‘ladi, bu talvasa
tutishi, hushdan ketib turishda namoyon bo‘ladi. Kasallik yengil
kechganda tana harorati normal, ichi suyuq, sutkasiga 3—5 marta-
gacha, aralashmalarsiz bo‘ladi. Kasallikning umumiy davomiyligi
3—5 kun.
Vabosimon esherixiozlar klinik kechishi bo‘yicha vaboning
yengil shakllarini eslatadi. Inkubatsion davr 1—3 kun davom qiladi.
Kasallik holsizlik, lohaslik, bosh og‘rishi, ko‘ngil aynishi bilan
o‘tkir boshlanadi, tana harorati aksariyat holda normal bo‘ladi.
Epigastral sohada og‘riq paydo bo‘lib, bemor qusadi, bir necha
soatdan keyin shilimshiq va qon aralashmagan tez-tez suyuq ich
ketadi. Og‘ir kechganda qusuq massalari va najas bilan suyuqlik
yo‘qotish natijasida organizmning suvsizlanish simptomlari paydo
bo‘lishi mumkin.
Òashxisi. Oxirgi tashxis bakteriologik va serologik laboratoriya
tekshirish usullari yordamida qo‘yiladi.
Bakteriologik tekshirish uchun dezinfeksiya qilingan, so‘ngra
qaynoq suvda yuvilgan tuvakdan najas (3—5 g) olinib, natriy
xloridning izotonik eritmasiga yoki 30 % li glitserin aralashmasi
olingan probirkaga o‘tkaziladi. Yaxshisi, axlatning oxirgi qismi
olinadi, chunki kolienteritlarda ingichka ichak shikastlanadi. Emizikli
bolalarda material yo‘rgakdan olinadi. Laboratoriyaga qusish massasi
(3—5 g) natriy xloridning izotonik eritmasi solingan sterillangan
probirkaga solib jo‘natiladi. Material Endo yoki Levin muhitiga
ekiladi. Ajratilgan kultura biokimyo va serologik xususiyatlari bo‘yicha
tenglashtiriladi. Kasallikning 3—5-kunlari laboratoriyaga bilvosita
gemagglutinatsiya reaksiyasi uchun qon jo‘natiladi, natijasi antitelo
titrining ortib borishi kuzatilganda, dinamikada ko‘rib chiqiladi.
Yuqori sezgirlikka ega bo‘lgan RIF va RUA reaksiyasi keng
qo‘llaniladi.
Profilaktikasi. Esherixioz kasalligining o‘ziga xos epidemiologik
xususiyati — uning oldini olishda ko‘pgina qiyinchiliklar tug‘diradi.
Kasallik manbayini aniqlash juda ham qiyin.

---

128
Kasallikning boshlanishida ich ketishlar inobatga olinadigan
bo‘lsa, bu borada ish olib borish yengillashadi. Chunki ich ketish
asosida ko‘p miqdorda kasallik chaqiruvchilari ajralib chiqadi. Agar
bunda bemorlar umumiy ovqatlanish korxonalarida ishlaydigan
bo‘lsa, epidemiologik nuqtayi nazardan, eng xavfli kasallik manbayi
hisoblanadi.
Kasallikning oldini olishda birinchi darajali ahamiyatga ega
bo‘lgan vazifalar — bemorlarni erta aniqlash va ularni boshqalardan
ajratish. Ayniqsa, ovqatlanish korxonalarida ishlovchilarni tezroq
aniqlab, ajratish muhimdir.
Esherixiozlarda bakteriya tashuvchilar, ayniqsa, tranzitor bo‘lsa,
epidemiologik nuqtayi nazardan, xavfli bo‘la olmaydi. Agarda,
bakteriya tashuvchida oshqozon-ichak sohasida kasallik alomatlari
kuzatilmasa, bemorlarni ajratish shart emas. Bunday kishilarni
bakteriya tashuvchilik tugagunga qadar, ishdan bo‘shatish kerak.
Esherixiozlarning oldini olishda ko‘proq kasallikni o‘tkazish
yo‘liga qaratilgan chora-tadbirlar yuqori samara beradi. Kasallik
o‘tish yo‘liga ta’sir ko‘rsatishning sanitariya-gigiyena tadbirlari
kasallik tarqatuvchi bosh omillarga qaratilmog‘i lozim. Bunday
tadbirlar, ayniqsa, umumiy ovqatlanish korxonalarida o‘tkazilishi
muhim ahamiyatga ega. Oziq-ovqat mahsulotlarini saqlash, o‘z
vaqtida taqsimlash, texnik qoidalarga rioya qilish, aholining sanitariya
madaniyatini oshirishini doimiy nazorat qilib borish — esherixioz
kasalligiga nisbatan epidemiologik xavfsizlikni ta’minlaydi.
2.3. Dizenteriya
Etiologiyasi. Bakterial dizenteriya —epidemik tarqalishga moyil
va klinik ko‘rinishi juda ham turlicha bo‘lgan o‘tkir infeksion kasallik.
Qon aralash ich ketishlar simptom kompleksi bilan ko‘ringan
dizenteriya kasalligi qadim zamondan ma’lum. Keyingi yillarda
bakteriologik tekshirishlar texnikasining mukammallashishi
natijasida «dizenteriya» tushunchasi ancha kengaydi va ilgari
dizenteriya tashxisi qo‘yilmagan ich ketishlarni ham o‘z ichiga oldi.
Dizenteriyaning qo‘zg‘atuvchisi bir necha mikroblardan iborat
bo‘lib, ularning ko‘p sonli ayrim namunalari bo‘ladi. Dizenteriya
qo‘zg‘atuvchisini 1891-yili rus olimi Grigoryev, 7 yildan keyin
1897-yilda yaponiyalik Shiga ta’riflab berdi.

---

129
Ayni vaqtda dizenteriya mikroblari Fleksner, Zonne, Shtutser-
Shmitsa turlariga bo‘linadi. Grigoryev-Shiga, Shtutser-Shmitsa,
dizenteriya mikroblarining biokimyoviy faoliyati kam bo‘lib,
mannitni emas, faqat glukozani parchalaydi. Qolgan turlari
mannitni ham, laktozani ham parchalay oladi. Dizenteriyaning
har xil turlari va tiðlari son tomonidan o‘zaro nisbati doim bir xil
bo‘lib qolmasligi epidemiologik jihatdan katta ahamiyatga egadir.
Hozirgi kunda O‘zbekistonda Fleksner, Zonne turlari tez-tez uchrab
turibdi. Qo‘zg‘atuvchisi to‘rt asosiy ko‘rinishga ega bo‘lgan shigellalar
guruhiga mansub bakteriya bo‘lib, turli ko‘rinishdagi dizenteriya
mikroblarining solishtirma og‘irligi, ularning etiologik tuzilishiga
qarab, vaqti-vaqti bilan o‘zgarib turadi. Qo‘zg‘atuvchisi tashqi
muhitda yetarli darajada rezistent bo‘lib, ma’lum sharoitlarda bir
necha oygacha yashay oladi.
Dizenteriya mikroblarining o‘zgarib turish sabablari ham to‘liq
ma’lum emas. Dizenteriya mikrobining turi boshqa joydan keltirilishi
yoki shu joydan eng ko‘p tarqalgan mikrob turi yoki tiðiga qarshi
qo‘llangan tadbirlarning samarali natija berishi dizenteriya mikrobi
turining o‘zgarib turishiga sabab bo‘lsa kerak.
Dizenteriya mikroblari quyosh nuriga, achigan, nordon
narsalarga juda sezuvchan bo‘ladi. Ular achitilgan sut mahsulot-
lari, nordon meva, kvasda tezda o‘ladi. Lekin qulay bo‘lgan haroratda
va nam sharoitda qorong‘i yerda dizenteriya mikroblari bir necha
kun va hatto haftalab saqlanishi mumkin. Uy haroratida najas-
larda 5 kecha-yu kunduz va undan ham ortiq saqlanadi.
Dizenteriya mikroblari oziq-ovqat mahsulotlarida (sut, non,
go‘sht) bir necha kungacha saqlanib qolmasdan, balki ko‘payish
xususiyatiga ega bo‘ladi. Dizenteriya infeksiyasining kirish darvozasi
ovqat hazm qilish trakti bo‘lib, mikroblar organizmga faqat og‘iz
orqali o‘tadi. Patologik jarayon so‘ngra yo‘g‘on ichakning shilliq
qavat va shilliq ostidagi qatlamlarida, uning past tomonida
sigmasimon va to‘g‘ri ichaklarda tarqalmasdan shu joyda to‘xtab
cheklanib turadi.
Mikroblar tashqariga ichak orqali ajralib chiqadi. Dizenteriyada
mikroblar qonga o‘tmaydi. Kasalning ahvoli mikrob ishlab chiqa-
radigan toksin ta’sirida og‘irlashadi. Dizenteriya ichaklardagi
mahalliy jarayon kataral holatida o‘tadi. Keyinchalik xuddi difte-
riyada bo‘lgandek, yallig‘lanadi va nekrozlashgan o‘choqlar
paydo bo‘ladi. Dizenteriyaning kechishi ham har xil bo‘lib,
bu ko‘pincha ichaklardagi asosiy simptomlarning qanchalik

---

130
ravshan ko‘rinishiga bog‘liq. Bu infeksiyani quyidagi asosiy
shakllarga bo‘lish mumkin:
1. Òiðik dizenteriya — bu gemorragik kolit bo‘lib (ko‘pincha
ichaklarda ko‘riladigan asosiy simptomlar), umumiy intoksikatsiya
holatlari tezlashgan va sust tomir urishi, holsizlik va ichaklar
tomonidan tenizm, ko‘pincha qorinning chap tomonida og‘riqlar
va S simon ichakning spastik qisqarishi bilan ko‘riladi.
2. Gemorragik kolit — bu ham dizenteriya infeksiyasining bir
shakli bo‘lib, ichaklarda yuqorida tasvir etilgan holatlarni ko‘rish
mumkin, ammo intoksikatsiyaning umumiy simptomlari
ko‘rinmaydi.
3. Dizenteriyaning atiðik shakllari ba’zan kolit holida o‘tib,
tez-tez va shilliqli, suyuq ich ketish bilan birga davom etadi, lekin
qon ketmaydi. Ba’zi bir boshqa kasallarda ham kolit bo‘lishini hisobga
olish kerak.
4. Garchi, dispepsiya doim dizenteriya mikroblari orqali yuz
beradi, deb aytilmasa-da, biroq, dizenteriya bolalarda oddiy va
toksik dispepsiyalar shaklida ham o‘tishi mumkin. Shunday bo‘lishiga
qaramay, bolalardagi dispepsiya ko‘rinishiga ega bo‘lgan ka-
salliklarning 20—25 % dan dizenteriya chaqiruvchisini topish
mumkin.
5. Nihoyat, ba’zi vaqtlarda dizenteriya enterit va hattoki,
gastroenterit shaklida ham o‘tishi mumkin. Xronik dizenteriya o‘tkir
dizenteriyani boshdan o‘tkazish natijasida kelib chiqadi. Klinik
retsidiv beruvchi kolit holatlari ham bo‘ladi, ammo kasallikning
zo‘rayish davrlari ichaklarning normal ishlab turish davri bilan
almashib turadi. Dizenteriya epidemik zanjirning juda murakkab
bo‘lishi bilan farq qiladi. Dizenteriya infeksiyasining shakllari turli-
tuman bo‘ladi. Bu esa, infeksiya manbalarini aniqlashni juda
qiyinlashtiradi. Infeksiya o‘tkazib berish mexanizmlarining har xil
bo‘lishi epidemik zanjirning 2-bo‘g‘ini bo‘lgan o‘tish yo‘llarini
bartaraf qilishni ham haddan og‘irlashtiradi.
Klinikasi. Dizenteriyaning klinik turi organizm reaktivligiga
(sezuvchanligiga), uning qanday holatda ekanligiga va dastlabki o‘ziga
xos bo‘lmagan sensibilizatsiyasiga bog‘liq. Inkubatsion davri 1 kun-
dan 7 kungacha davom etadi. Kasallikning kechish og‘irligi bo‘yicha,
yengil, o‘rtacha og‘irlikdagi, og‘ir va toksik turlari farq qilinadi,
tiði bo‘yicha mahalliy (ichaklardagi) o‘zgarishlar ustun turuvchi
va umumiy (toksik) o‘zgarishlar ustun turuvchilarga bo‘linadi.

---

131
Kasallik, odatda, o‘tkir boshlanadi, ko‘pincha harorat ko‘tarilib,
holsizlik, ba’zan qayt qilish va qorinda og‘riq paydo bo‘lib, tez-
tez ich ketishi kuzatiladi.
Axlat suyuq bo‘lib, yashil rangda, shilimshiq va ko‘pincha qon
aralash ketadi. Og‘ir hollarda ichakdan kelayotgan suyuqlik axlat
tusini yo‘qotadi. Yo‘g‘on ichak (ayniqsa, sigmasimon ichak)ning
spazm, ichaklarning dam bo‘lishi, orqa chiqaruv teshigining
bo‘shashib qolishi ham xarakterli belgilardan hisoblanadi. Kasallik
yengil kechganda 3—5 marta, og‘ir hollarda 15—20 martagacha
ich ketishi mumkin.
Kasallik bir necha kundan 2—3 oygacha va o‘ndan ortiq
(surunkali kechganda) davom etishi mumkin. Yengil kechganda,
umumiy intoksikatsiya belgilari unchalik kuchli bo‘lmasdan,
umumiy holsizlik, ishtahaning pasayishi kuzatiladi, og‘ir kechganda
(ayniqsa, toksik turida) umumiy intoksikatsiya belgilari kuchli
namoyon bo‘lib, isitma yuqori bo‘ladi, bemor hushidan ketishi,
adinamiya, qayt qilish, qaltirash, yurak-qon tomiri faoliyatining
pasayishi aniqlanadi. Go‘dak bolalarda kasallik kechishining o‘ziga
xos xususiyatlaridan biri — ichaklarda bo‘ladigan o‘zgarishlarning
kuchli namoyon bo‘lmasligidir. Ularda kamdan kam hollardagina
o‘zgarishlar axlat xususiyatini yo‘qotadi, u ko‘pincha dispeptik
xususiyatga ega bo‘lib, qon aralash ich ketishi, ko‘pincha kuza-
tilmay, uning o‘rniga ekvivalenti kuzatiladi (defekatsiya vaqtida
bolalar yig‘laydilar, yuzlari qizarib ketadi, anus atrofi qizarib,
terlaydi).
Ko‘pincha dizenteriyali ileit kuzatilib, bunda kasallik juda
og‘ir o‘tadi (yuqori harorat, kuchli qayt qilish, meteorizm kuza-
tilib, ich ketishi enteritlardagi kabi bo‘ladi. Kasallikning toksik
turi bir yoshgacha bo‘lgan bolalarda aniqlanmaydi, lekin ko‘pincha
ikkilamchi toksikozlar kelib chiqadiki, ularning asosida moddalar
almashinuvining chuqur buzilishi yuz beradi. Bularning hammasi
infeksion yoki noinfeksion ta’sirlarning oqibati bo‘lishi mumkin.
Ikkilamchi toksikozlarning klinikasi umumiy ahvolning yomon-
lashuvi, tez-tez qayt qilish, adinamiya, organizmlarning suvsiz-
lanib qolishi va ozib ketishida namoyon bo‘ladi.
Dizenteriyaning kechishida turli kasallik va asoratlarning qo‘-
shilishi sababli kasallikning retsidivlari kuzatilishi mumkin.
Dizenteriya o‘tkir turining surunkali turga o‘tishi kamdan kam
kuzatilib (2—3 % hollarda), ba’zan bunda tashxis o‘tkir dizen-

---

132
teriyani boshidan o‘tkazgan bolalarda kelib chiqadigan ichaklar
disfunksiyasi natijasida noto‘g‘ri qo‘yiladi.
Kasallik asoratlari (ichaklardan qon ketishi, to‘g‘ri ichakning
tushishi, oqsilsiz shishlar va boshq.) kamdan kam uchraydi.
Ko‘pincha ikkilamchi infeksiyaning qo‘shilishi natijasida kelib
chiqadigan asoratlar (otit, pnevmoniya, pioderniya, piuriya) ku-
zatiladi, bu asoratlar go‘dak yoshdagi bolalarda ko‘proq uchraydi.
Òashxisi. Klinik belgilar asosida, epidemiologik anamnezni hi-
sobga olgan holda va laboratoriya usullaridan foydalanib, tashxis
qo‘yiladi. Axlatni bakteriologik tekshirish katta ahamiyatga ega.
Dizenteriya mikroblarini ekma usulda olish ancha beqarordir (15 %
dan 60 % gacha). Agglutinatsiya reaksiyasi (vidal) ham dizenteriya
tayoqchalari kulturasi bilan ma’lum diagnostik ahamiyatga egadir.
Bu reaksiya Zonne uchun 1:100, boshqa turlari uchun 1:200
eritmasida isbotlovchi hisoblanib, uning qaytadan qo‘yilishi
ahamiyatga molik. Kasallik dinamikasi PGARdan foydalaniladi.
Natijasini koprologik usulda tekshirish ham bevosita ahamiyatga
ega (leykotsitlar va ayniqsa, eritrotsitlarning axlatda ko‘payib ketishi
hisobga olinadi). Katta yoshdagi bolalarda rektoromonoskopiya
qo‘llanib, go‘daklarda bu narsa man etiladi.
Dizenteriyani kelib chiqishi jihatidan turlicha bo‘lgan ko-
litlardan, ichaklar kolinfekatsiyasidan toksik dispepsiyasidan
farentiral dispepsiyasidan, lyambliozdan, to‘g‘ri ichak kolitlardan
va ichak invaginatsiyalaridan differensial tashxis qilish lozim.
Salmonillozlardan ichaklar invaginatsiyasidan shartli patogen
mikroblar sabab bo‘lgan diareyalarda, amyoba diareyalarida gijja
invaziyasida bolalarda kasallikning birdan boshlanishida beto-
qatlanish kuzatilib, axlat faqat shilimshiq moddadan iborat bo‘ladi.
Òashxisga to‘g‘ri ichakni barmoq bilan tekshirish (invaginatni
ushlash, barmoqlarda qon paydo bo‘lishi) ham yaxshi yordam
beradi.
Epidemiologiyasi. Kasallik manbayi — bemorlar va tashuvchilar.
Bemor kasallanishning birinchi kunidayoq, yuqumli bo‘lib qoladi,
chunki u o‘z axlati orqali ko‘p miqdorda mikroblar ajratadi.
Dizenteriya bo‘lgan bemor o‘z vaqtida aniqlanmaganda, kasallik
ko‘proq tarqalishi mumkin. Xuddi shunday «sog‘lom» tashuvchilar
ichagida kamdan kam hollarda patologik o‘zgarishlar (kasallikning
simptomsiz turi) aniqlanadi. Infeksiya qo‘zg‘atuvchining qandaydir
yo‘llar bilan og‘izga tushishi orqali yuqadi. Shigellalar ayrim
turlarining turli hududlarda tarqalishi, asosan, infeksiyaning suv

---

133
yo‘li orqali o‘tishida Fleksner shigellalari tufayli yuzaga kelgan
dizenteriya o‘z ahamiyatini yo‘qotmaydi, oziq-ovqat orqali o‘tishida
esa, asosan, Zonne shigellalari dizenteriyasi yuzaga keladi.
Yosh bolalarga kasallik bevosita kontakt orqali yuqadi. Dizenteriya
uchun yozgi-kuzgi mavsumiylik xosdir. Bu kasallik bilan go‘dak-
lardan tortib, katta yoshli bolalar ham og‘riydi.
Immunitetning o‘ziga xosligi qo‘zg‘atuvchining ko‘rinishiga
qarab (serologik turda ham), uning o‘ziga xosligidadir. Dizenteriya
infeksiyasining manbayi faqat odamdir, chunki hayvonlar dizen-
teriya bilan kasallanmaydi. Dizenteriyaning manbayi o‘tkir va
surunkali shakldagi kasallik bilan og‘rigan bemor va batsilla
tashuvchigina bo‘lishi mumkin. Xronik dizenteriya bilan kasallangan,
ayniqsa, zo‘rayish davrida atrofdagilar uchun infeksiya manbayi
bo‘ladi. Xronik dizenteriyali bemor ko‘pincha cheklangan dizen-
teriyaning avj olish manbayi bo‘lishi mumkin.
Ko‘pchilik dizenteriya batsilla tashuvchilari rekonvalessentlardan
tashkil topadi, ammo dizenteriya bo‘lmaganlar qisqa muddatli
batsilla ajratuvchi bo‘lishlari mumkin. Dizenteriya mikroblarini uzoq
vaqt ajratib turuvchi rekonvalessent — tashuvchi ham, haqiqatda
o‘sha xronik dizenteriya bilan og‘rigan bemordir.
Dizenteriya qo‘zg‘atuvchilarining sog‘lom tashuvchilari — kasal-
likni boshidan kechirmagan, dizenteriya qo‘zg‘atuvchilarini tashuv-
chi sog‘lom kishilar odatda, mikrobni qisqa muddatda kam ajra-
tadilar, chunki ularning organizmda mikroblarning uzoq o‘tirib
qolishiga qulay sharoit tug‘diruvchi patologik tomondan o‘zgargan
o‘choq bo‘lmaydi.
Dizenteriyaning tarqalish yo‘llari boshqa ichak infeksiya-
laridagidek har xil bo‘ladi. Vositali va vositasiz kontakt, pashshalar,
oziq-ovqat mahsulotlari, suv dizenteriya infeksiyasini o‘tkazib be-
rish yo‘llari bo‘lishi mumkin.
Epidemik zanjirning 3-bo‘g‘ini. Insonlar dizenteriya infeksiyasiga
juda beriluvchan bo‘lib, yoshi, jinsidan qat’iy nazar, barcha kasal-
lanadi. Bolalarning ko‘proq kasal bo‘lishi, ularning ta’sirchanligi
yuqori bo‘lishi emas, balki bolalarining o‘ziga xos xususiyatlariga
ko‘ra, infeksiyani yuqtirish imkoniyatlari yuqoriligidir.
Profilaktikasi. Dizenteriyaga tibbiy immunitet orttirish kasallikni
boshdan kechirish yo‘li bilan va yashirin olingan immunizatsiya
yo‘li bilan bo‘ladi. Ammo, hatto kasallikni boshdan kechirish nati-
jasida olingan immunitet ham juda chidamli va jiddiy xususiyatga
ega bo‘lmaydi.

---

134
Dizenteriyaga qarshi kurash. Dizenteriyaning epidemiologik o‘ziga
xos xususiyatiga qarshi kurashda qiyinchiliklar tug‘iladi. Klinik
shakllarining turli bo‘lishi, tarqalish yo‘llarining har xilligi va ni-
hoyat, kishining dizenteriyaga ta’sirchanligi zo‘r bo‘lishi uning
bilan kompleks holda qarshi kurash olib borishni talab qiladi.
Sanitariya-profilaktika chora-tadbirlari umumiy xarakterga ega
bo‘lib, turar joylarni obodonlashtirish, sanitariya nazoratini
o‘rnatish (pashshalarga qarshi kurash, tashib yuruvchilarni aniqlash
va ularni davolash, bemorlarni boshqalardan erta ajratib qo‘yish)dan
iborat. Davolash tugagandan so‘ng 1—2 kundan keyin o‘tkazilgan
bakterial tekshirish natija bersa, bemorni kasalxonadan chiqishiga
ruxsat etiladi. Bolalar kasalxonadan chiqqanlaridan so‘ng, bir
oydan keyin yasliga borishga ruxsat berish mumkin. Ular orasida
sust profilaktika o‘tkazilmaydi.
Kasallik o‘chog‘ida o‘tkaziladigan chora-tadbirlar quyidagi-
lardan iborat:
a) bemorlarni aniqlash va izolatsiya qilish;
b) tashuvchilarni aniqlash va davolash;
d) doimiy dizenfeksiya o‘tkazish;
e) surunkali dizenteriyali bemorlarni, rekonvalessentlarni va
tashuvchilarni dispanser nazoratiga olish;
f) sanitariya sharoitlarini yaxshilash;
g) sanitariya tashviqotini olib borish.
Prognozi. Dizenteriyaning oqibati organizmning himoyalanish
kuchiga bog‘liq bo‘ladi. Ko‘pincha kasallik yengil kechsa-da, lekin
o‘lim hollari ham uchrab turadi.
Davolash. 5—10 kunni tashkil etadi. Òoksikoz og‘ir kechgan
vaqtida buyrak usti bezlari po‘stloq qismining gormonlari qo‘llanadi.
Prednizolon 1—3 mg yoki gidrokortizonning dozasi sutkasiga
har 2—3 kunda 30—50 % kamaytiriladi.
Davolash muddati 4—7 kunni tashkil etadi.
Fitoterapiyadan keng foydalanish maqsadga muvofiq bo‘lib,
turli o‘simliklarning (moychechak, sariq choy) qaynatmalari ichi-
ladi. Disbakteriozning oldini olish uchun biopreparatlar (lakto-
bakterin, bifidum bakterin) qo‘llaniladi.
Dizenteriyaning surunkali turida rag‘batlantiruvchi terapiya
katta ahamiyatga ega (gemotransfuziya, gamma-globulin, pentaksil,
metatsil, fermentlar, vitaminlar, askorbin, nikotin kislotalar,

---

135
B guruh vitaminlar), allergiyaga qarshi va simtomatik davo
qo‘llanadi.
Asoratlari. Dizenteriya umumiy qonunlariga asoslanib, davo
qilinadi. O‘tkir dizenteriya boshidan kechirganlarni maxsus sanatoriy
bo‘limlarida davolash tavsiya etiladi. Bolalarni davolash quyidagi
shartlarga amal qilingan holda uyda ham olib borilishi mumkin.
Kasalni boshqa bolalardan ajratib turish zarur, doimiy ravishda
sanitariya-gigiyena qoidalariga amal qilish, bemorni to‘g‘ri parva-
rishlash, to‘g‘ri ovqatlantirish va shifokor ko‘rsatmalarini aniq
bajarish, pediatrning kundalik tashrifini tashkil etish lozim.
1. O‘choqni mustaqil tekshirib, epidemiologik tekshirish kartasini to‘ldirish.
2. Laboratoriya tekshiruvi uchun material olish, o‘choqda sanitariya maorifi
suhbatini o‘tkazish.
Suhbatda quyidagi masalalarni: dizenteriyaning yengil shakllari bilan
kasallangan va xronik dizenteriyali bemorlarning infeksiya manbalari sifatidagi
roli; dizenteriyaga qarshi kurashda sanitariya tadbirlarining ahamiyati, xususiy
shaxslardan sotib olingan sut, mevalar va sabzavotlar orqali dizenteriya o‘tishi —
yuqib qolishining oldini olish uchun bu mahsulotlarni nima qilish kerakligi;
o‘choqni tekshirganda sanitariya jihatidan qanday nuqsonlar aniqlandi va ularni
qanday bartaraf etish kerakligini ta’kidlash lozim.
3. O‘choqda sanitariya maorifi ishlarini olib borish.
Epidemiologik masalalar
1. Maktabgacha bolalar muassasasiga qatnamaydigan 5 yashar
bolada o‘tkir dizenteriya aniqlangan. Epidemiologik tekshirishda oila
4 kishidan — kasallangan bola, uning yasliga qatnaydigan 2 yashar
ukasi, onasi, zavodda chilangar bo‘lib ishlaydigan otasidan iboratligi
aniqlangan. Oila a’zolarining hammasi sog‘lom. Oila 3 xonali shinam
uyning 2 xonasida yashaydi. 3-xonada 3 kishilik oila: ikki katta
yoshdagi odam va yasli-bog‘chasiga qatnaydigan 2 yashar bola
yashaydi. Bu bola 4 oy muqaddam «oddiy dispepsiya»ni boshidan
kechirgan, shundan bir hafta o‘tgandan keyin esa, unda ichakning
yengil disfunksiyasi kuzatilgan.
Epidemiologik tekshirishni qanday yo‘nalishda olib borish
kerakligi bayon etilsin va o‘choqni tugatish bo‘yicha tadbirlar rejasi
tuzilsin.
2. Bolalar yaslisida 3 kun ichida 28 bola (jami 45 bola) kasal-
langan, 25 bolada ovqatdan zaharlanish, uchtasida gastroenterit
MUSTAQIL ISH

---

136
hodisalari bilan shilimshiqli ich ketish kuzatildi. Ayrim be-
morlarning axlati va qusuq massalaridan Zonne shigellalari ajratilgan.
Kasallanganlar bolalar muassasasining boshqa guruhlarida ham
aniqlangan. Shunga qadar, dizenteriya bilan kasallanishga qarshi
kurash choralari ko‘rilmagan. Atrof-muhit obyektlari va oziq-ovqat
mahsulotlari tekshirilgan. Kasallik paydo bo‘lgan kuni nonushtaga
berilgan qaymoq saqlangan idishdan Zonne shigellalari ajratilgan.
Aniqlanishicha, qaymoq bir kun oldin keltirilgan va oshxonada,
xona haroratida saqlangan. Xuddi shu kuni ana shu qaymoqdan
boshqa bolalar muassasalariga ham berilgan edi, lekin ularda
kasallanish kuzatilmagan. Bolalar oshxonasidan qaymoq olishda
xo‘jalik bo‘limi mudiriga uning hech qayerda ishlamaydigan singlisi
yordam bergan.
Kuzatilgan kasallanishning tabiati haqidagi mulohazalaringizni
bayon eting. Kasallikni tugatish bo‘yicha tadbirlar rejasi tuzing.
1. Dizenteriya qo‘zg‘atuvchilarining qanday turlarini bilasiz? Ularning tashqi
muhitda chidamliligi qanday?
2. Dizenteriyada infeksiya manbalarini sanab chiqing. Ularni epidemiologik
ahamiyati darajasi bo‘yicha izohlang.
3. Dizenteriyaning o‘tish yo‘llari qanday?
4. Dizenteriyaning suv va oziq-ovqatlar orqali avj olishi uchun nima o‘ziga
xos?
5. O‘tkir dizenteriyaning surunkali, xronik shakliga o‘tishiga nima imkon
beradi?
6. Dizenteriyali bemorlarni kasalxonaga yotqizish ko‘rsatmalari qanday?
7. Dizenteriyani boshidan kechirganlarni kasalxonadan chiqarish qoidalari
qanday?
8. Kasallanib o‘tganlarning dispanser kuzatuvi qanday olib boriladi?
9. Dizenteriyadan tuzalgan bolalarni maktabgacha bolalar muassasalariga
qatnashiga ruxsat berish shartlari qanday?
10. Oziq-ovqat korxonasining xodimi dizenteriya kasalligini boshidan kechirdi.
Uni ishlashga ruxsat berish shartlari qanday?
2.4. A virusli gepatit
Etiologiyasi. Epidemik gepatitni epidemik kasalliklarning musta-
qil bir nozoologik qismi tariqasida birinchi marta atoqli rus olimi
S.P. Botkin 1888-yilda aniqlab berdi. Epidemik gepatit qo‘zg‘a-
tuvchisi —filtrlanuvchi virus bo‘lib, bu virus odam uchun yuqori
NAZORAT SAVOLLARI

---

137
kontagiozli va tashqi sharoitning ta’siriga ancha chidamli bo‘ladi. U
quritilgan yoki muzlatilgan holatda bir yildan ortiq saqlanib turadi.
Oshqozon-ichak traktining shilliq qavati epidemik gepatit virusi
uchun kirish darvozasi bo‘lib xizmat qiladi. Ammo enteral yo‘ldan
boshqa parentrol yo‘l orqali yuqishi ham mumkin. Virus organizmga
har turli inyeksiyalarni qilishda, qonni yoki zardobni bemordan
olishda yoki har qanday dori-darmonlari yaxshi sterillanmagan
holda shpris bilan yuborilishida o‘tadi. Bemorning qo-nida virus
topilib, organizmdan najas, siydik va bir miqdor nafas yo‘llarining
chiqindilari bilan ajralib chiqadi. Epidemik gepatitda infeksiyaning
shakllari har xil bo‘lishi mumkin. 3—5 haftaga cho‘ziluvchi sarg‘ayib
ketish va tana haroratining ko‘tarilishi bilan birga davom etgan
tiðik shakllaridan tashqari, yengil o‘tish shakllari ham bo‘ladi,
bunda ba’zan sarg‘ayish ko‘rinmaydi. Nihoyat, ba’zi bir olingan
epidemiologik va eksperimental ma’lumotlar uning simptomsiz
shakli mavjudligidan dalolat beradi.
Klinikasi. Virusli gepatitlarning umumiy klinik belgilari, asosan,
virusning jigar to‘qimasiga tanlab ta’sir etishi va bu muhim or-
ganning jarohatlanishi bilan bog‘liq. Organizmning umumiy in-
toksikatsiyasi bilan bog‘liq alomatlar: darmonsizlik, ishtahaning
yo‘qolishi, ko‘ngil aynishi va teri sarg‘ayishi deyarli barcha virusli
gepatitlarda uchraydi. Shu bilan bir qatorda, kasallikning har bir
turiga xos bo‘lgan alomatlar ham bor. Ularni chuqur bilish ba’zan
klinik alomatlarga asoslanib, virusli gepatitlarni bir-biridan farqlash
imkonini beradi.
A virusli gepatitda kasallikning yashirin davri 2 haftadan 6 haf-
tagacha bo‘ladi. Kasallik, asosan, maktab yoshigacha bo‘lgan bola-
larda uchraydi. Uning kechishi shartli ravishda bir necha davrga
bo‘linadi: dastlabki prodromal yoki sarg‘ayishdan oldingi davr,
sarg‘ayish davri va tuzalish davri.
Prodromal davri 7—10 kun davom etishi mumkin. U asosan,
asta-sekin paydo bo‘ladigan alomatlar bilan kechadi. Bola injiq
bo‘lib, ishtahasi yo‘qoladi. O‘yinqaroqlik yo‘qolib, yotgisi kelaveradi.
Ayrim hollarda tumov alomatlari: burun bitib qolishi, yo‘tal,
tomoq og‘rishi, ko‘z yoshlanishi kabi alomatlar kuzatiladi. Ba’zan
tana harorati 2—3 kun 38—38,5°C gacha ko‘tariladi. Ba’zi bemorlarda
ko‘ngil aynashi, to‘sh ostida og‘irlik yoki kuchli bo‘lmagan og‘riq
seziladi. Qorin paypaslab ko‘rilganida, jigar biroz kattalashgan

---

138
bo‘lib, paypaslaganda og‘rishi mumkin. Bu davrning oxirlariga kelib,
siydik rangi to‘q sariqqa aylanadi, najas, aksincha, oqishroq bo‘ladi.
Xuddi shu davrda bemor najasi va siydigi bilan virus tashqariga
ko‘plab ajrala boshlaydi. Shuning uchun xastalikni aynan shu paytda
aniqlab, bemorni alohida yotqizish zarur.
Epidemiologiyasi. Bu kasallikda asosiy manba odam, ya’ni tiðik
va atiðik shakldagi kasallik bilan og‘riganlar bo‘ladi. Kasallikning
atiðik shakllariga tashxis qo‘yish qiyin bo‘lishi tufayli u epidemio-
logik ahamiyatga ega bo‘ladi. Inkubatsion davrining oxiridan bosh-
lab, kasallik boshlangan kunidan to 4-haftagacha va sariq paydo
bo‘lgan kundan boshlab kamida 3-haftagacha bemor yuqumli
hisoblanadi.
Epidemik gepatitning tarqalish yo‘llari haqida shu vaqtga qadar
bir fikrga kelingani yo‘q. Biroq, kasallik yuqtirish yo‘llari (kontakt,
oziq-ovqat va pashsha) orqali tarqaluvchi ichak infeksiyasi ekanligi
haqidagi fikr epidemiologik tajribada keng tarqalgan va tasdiq-
langan.
Epidemik zanjirning uchinchi bo‘g‘ini. Epidemik gepatit kishiga
juda tez yuqadi. Oilaviy yuqtirish, ovqat orqali yuqtirish va parenteral
yo‘l bilan yuqishda kasallik bolalarda yuqori (20—30 % va undan
yuqori) bo‘lishi buni isbot etadi. Lekin infeksiyaning kontogiozligi
100 % bo‘lmaydi. O‘ziga yuqtirganlarning bir qismi kasal, gepatit
virusni saqlagan zardobni olganlar xasta bo‘lmaydi. Kasal bo‘l-
ganlar holati yuborilgan zardobning dozasiga bog‘liq bo‘ladi. Botkin
kasalligini boshidan kechirgan kishilarda turg‘un immunitet paydo
bo‘ladi. Qaytadan kasallanish kamdan kam yuz beradi.
Bu infeksiya bilan kasallanishga turmush sharoitlari katta ta’sir
ko‘rsatadi. Zichlik, uy-joy sharoitining antisanitariya holati, be-
mor bilan yaqin aloqada bo‘lish, pashsha mavjudligi infeksiyaning
tarqalishi va hatto, keng tarqalishiga imkon tug‘diradi. Òabiiy
sharoitlar infeksiyaning tarqalishida katta rol o‘ynamasa ham, biroq,
u yaqqol mavsumli bo‘lib ko‘rinadi. Kasallik yozda ko‘payadi.
Kasallik ayrim oilaviy o‘choqlar paydo qiluvchi, cheklangan
darajada tarqaluvchi portogiozli infeksiyadir. Epidemik gepatitning
A,B,C shakllari kuzatiladi. A shakldagi virusli gepatit kasalligi
maishiy kontakt yo‘li bilan yuqadi. B shakldagi virusli gepatit
bilvosita kontakt, jarrohlik, stomatologik asbobi orqali o‘tadi.

---

139
C shakldagisi A va B shakliga o‘xshash bo‘lib, A ham emas, B ham
emas, deb nomlanadi.
Profilaktikasi. Epidemik gepatitga qarshi kurash tadbirlari,
asosan, ikki tomonga infeksiya manbayi va uni o‘tkazib beruvchi
yo‘llariga qarshi kurashga qaratilishi kerak. Maxsus profilaktikasi
uchun gamma-globulin qilinadi. 1997-yildan boshlab, B virusli
gepatitga qarshi emlash keng yo‘lga qo‘yilgan.
Infeksiya manbayiga, ya’ni epidemik gepatit bilan kasal kishilarga
nisbatan qo‘llanadigan tadbirlar quyidagilardan iborat: diagnos-
tikaning klinik ma’lumotlariga, epidemik tahlilga asoslanib qo‘yiladi,
ya’ni gepatit kasalligi bilan yaqindan aloqada bo‘lgani anamnezi
shu kasaldan ilgari 2—4 oy ichida bironta muolaja olgani va ayniqsa,
qon quyilgani yoki odam zardobi yuborilganligiga asoslanadi.
Bemorga yaqinlashgan kishilarni emlash natijasida kelib chiqqan
gepatitda esa, shu turkumdagi zardob olgan bolalarni har doim
tekshirishdan o‘tkazib turish kerak.
Bolalar muassasalarida epidemik gepatit paydo bo‘lgan guruh
40-kungacha, boshqa guruhlar doim izolatsiya qilinib, yangi
kelganlarni bu guruhga qo‘yish va bu guruhdan boshqasiga o‘tkazish
to‘xtatiladi. Epidemik gepatit bilan og‘rigan bemorlarni sariq paydo
bo‘lgandan boshlab kamida uch hafta yoki kasallikning bosh-
lanishidan bir oy avval izolatsiya qilinadi.
Infeksiyaning tarqalishiga qarshi kurash. Kundalik va yakuniy
dezinseksiya qilinadi, bu ichak infeksiyalarida qo‘llangan usulda
o‘tkaziladi, dori-darmonlar bilan davolanadi, qo‘zg‘atuvchining
turg‘unligi hisobga olinadi.
Emlash natijasida kelib chiqqan gepatitning profilaktikasida
qo‘llaniladigan tadbirlar e’tiborni talab qiladi. Òurli infeksiyalardan
virus o‘tkazish mumkinligini nazarda tutib, shpris va ninalarni har
bir maniðulatsiyadan so‘ng kamida 30 minut qaynatiladi. Gepatit
bilan og‘rigan bolalar uchun maxsus asboblar ajratish kerak.
1. A virusli gepatit o‘chog‘ini epidemiologik tekshirish. O‘choqda o‘tkazila-
digan epidemiyaga qarshi tadbirlarni tekshirib ko‘rish.
2. Uyushgan bolalar jamoasida mashg‘ulotlar o‘tkazishda o‘quvchilar gamma-
globulin qilinishi kerak bo‘lganlar tanlanib, ilgari kasallikni boshidan
kechirganmi yoki yo‘qmi va bundan oldin qachon gamma-globulin
yuborilganligi hisobga olinadi.
3. Masalalar yechish.
MUSTAQIL ISH

---

140
Epidemiologik masalalar
1. Shimoliy kengliklarda joylashgan ishchilar shaharchasida
dekabr—fevralda A gepatit avj olib, turli yoshdagi 74 kishi kasal-
langan. Bemorlarning 2/3 qismida gepatit sariqlik alomatlarisiz
o‘tgan. Bundan oldingi yillarda shaharchada virusli gepatitning
12 hodisasi hisobga olingan, bunda kasallik xronik qaytalanuvchan
shaklida o‘tgani qayd qilingan edi. Kasallanganlarning asosiy qismi
(57 kishi) oqar suvdan foydalangan. Bu havza, o‘z navbatida,
kichik ko‘l bilan tutashgan bo‘lib, uning qirg‘og‘ida axlatxona
bo‘lgan. Havzadagi suvning kolititri — 1 ml, ammiak miqdori
0,14 mg/litr. Aholining asosiy qismi — 17 kishi kasallangan. Bu
yerda aholi daryo suvidan foydalanadi, uning kolititri 100 ml,
ammiak miqdori 0,07 mg/litr.
Kasallikning avj olish tabiati haqidagi mulohazalarni bayon
eting. Uni tugatish bo‘yicha tadbirlar rejasini tuzing.
2. Qishloq joyda martdan iyulgacha 33 bola gepatit bilan kasal-
langan. Epidemiologik tekshirish chog‘i 14-yanvarda bolalarga Mantu
sinamasi qo‘yilgan, 17-yanvarda esa, bir necha bolalarga ÁÖÆ
vaksinasi bilan emlash o‘tkazilganligi aniqlangan. Òibbiy hujjatlarni
o‘rganishda 12—14-yanvarda 118 bolaga, jumladan, ilgari gepatit
bo‘lib o‘tgan 2 bolaga (biri 16 oy, ikkinchisi 8 oy oldin) Mantu
reaksiyasi qo‘yilganligi aniqlangan. Bu tibbiy muassasada asboblarni
sterilizatsiya qilishda nuqsonlar aniqlangan.
Kuzatilgan kasalliklarning epidemiologik tabiati to‘g‘risidagi
mulohazalaringizni bayon eting. Kasallik yuqishining oldini olish
bo‘yicha tadbirlar belgilang.
1. A va B virus haqida tushuncha bering. Gepatit viruslarining atrof-muhitdagi
chidamliligini ta’riflang. «Avstraliya» antigeni nima?
2. A virusli gepatitda infeksiya manbalarini sanab chiqing. Ularning eng
muhimlari qaysilar?
3. A va B virusli gepatitda inkubatsion davr qanday?
4. Virusli gepatit diagnostikasida qanday biokimyoviy testlar qo‘llaniladi?
5. B virusli gepatit profilaktikasi nuqtayi nazaridan qanday shaxslar donorlikka
ruxsat etilmaydi?
6. Parenteral maniðulatsiyalar uchun qo‘llaniladigan tibbiy asboblar zararsiz
holga qanday keltiriladi?
7. A gepatiti xususida odam qon zardobidan tayyorlangan gamma-globulinning
profilaktik ta’siri nima bilan izohlanadi?
8. A gepatitni boshidan kechirgan shaxslar ustidan dispanser kuzatuvi qanday
olib boriladi?
MUSTAQIL ISH

---

141
2.5. Shol (poliomiyelit)
Etiologiyasi. Bolalarda orqa miyaning falaji bilan o‘tadigan
yuqumli kasallikdir. Bu kasallikning ijtimoiy ahamiyati, ko‘pincha
kasallikni boshdan kechirish natijasida paydo bo‘luvchi og‘ir
nogironlik bilan belgilanadi. Kasallik klinikasini birinchi marta to‘liq
ravishda 1840-yilda Geyne tasvirlab berdi.
So‘nggi yillarda epidemik kamqon kasalligining o‘ziga xos
xususiyati, ya’ni katta yoshdagilar ichida kasallikning (o‘ziga xos
xususiyati) solishtirma og‘irligining ortishi kuzatilmoqda.
Poliomiyelitning qo‘zg‘atuvchisi — filtrdan o‘tuvchi virus.
Poliomiyelit virusini aniqlash va eksperiment yo‘li bilan kasallikni
maymunlarda qaytadan tekshirib ko‘rish ishlari poliomiyelitni
o‘rganish taraqqiyotida yangi muhim davr bo‘ldi.
Poliomiyelit virusining to‘rt xil turi borligi immunologik yo‘l
bilan isbotlangan. Epidemik tarqalishlarda ko‘pincha 1 turi aniqlandi.
Poliomiyelitning patogenezi. Epidemiologik nuqtayi nazardan
quydagicha bo‘ladi: infeksiyaning kirish darvozasi halqum va ovqat
hazm qilish trakti bo‘lib, bu yerda virus limfatik to‘qimalarda va
ichaklarning shilliq qavatlarida ko‘payishi mumkin. Ko‘pgina
tekshiruvchilarning fikricha, virus bosh va orqa miyaga asab
o‘tkazgichlari yoki qon yo‘li orqali o‘tadi. Kasallikning boshida
qisqa vaqt ichida virusning qanday topilishini isbot etish mumkin.
Virus halqumda kasallik boshlanishidan 3—5 kun oldin va uning
simptomlari paydo bo‘lgandan keyingi 3—7 kun ichida topiladi va
najas bilan birga uzoq muddatda chiqib turadi.
Poliomiyelit turli-tuman shakllarda o‘tadi. Asab sistemasining
zararlanish simptomlari yaqqol ko‘ringan og‘ir paralitik shakllari
bilan birga, asab sistemasining zararlanish simptomlari bo‘lmagan
abortiv shakllari ham, hech qanday klinik simptomlari ko‘rinmagan
yengil o‘tuvchi virus tashuvchi kasalliklar ham bo‘ladi.
Epidemiologiyasi. Birinchi bo‘g‘in infeksiyaning manbayi odam
bo‘lib, bunga klinika jihatdan yaqqol ko‘ringan kasal va poliomiye-
litning yashirin shakllari bilan kasallangan kishilar kiradi. Ko‘pincha
aniqlab olinmasdan qoluvchi yashirin shakllari infeksiyaning
manbayi sifatida alohida xavf tug‘diradi.
Ikkinchi bo‘g‘in — infeksiyaning tarqalish yo‘llari kasallikning
turli davrida virus bemor organizmi qaysi yerida uyg‘unlashgani
hamda uning organizmidan qanday yo‘llar orqali ajralib chiqishi
bilan belgilanadi.

---

142
Asosiy tarqalish yo‘li — kontakt orqali. Biroq, yaqqol ko‘ringan
yoki yashirin shakldagi poliomiyelit bilan kasal bo‘lgan kishining
halqumida virusning bo‘lishi — infeksiyaning havo-tomchi
zarrachalari orqali ham yuqishi mumkinligini ko‘rsatadi.
Suv va oziq-ovqat mahsulotlari (sut) poliomiyelitni o‘tkazib
berishda unchalik katta ahamiyatga ega emas, lekin ular o‘tkazib
borish uchun lozim bo‘lgan sharoitlarga egadirlar, demak, virus
ma’lum sharoitlarda elementar yo‘l bilan o‘tishi mumkin.
Epidemik zanjirning uchinchi bo‘g‘ini odam bo‘lib, infeksiya-
ning ta’siriga turlicha reaksiya ko‘rsatadi, yuqtirishning asosiy
oqibatini organizmning shu reaksiyasi belgilab beradi. Kichik
yoshdagi bolalar poliomiyelitga juda beriluvchan bo‘ladi. Poliomiyelit
yoz—kuz mavsumida ko‘proq yuz beradi.
Profilaktikasi. Poliomiyelitga qarshi kurashni muvaffaqiyatli olib
borish uchun quyidagi tashkiliy tadbirlar amalga oshirilishi zarur:
poliomiyelitga tashxis qo‘yish, profilaktika va davolash ishlarini
hamma shifokorlarga o‘rgatish, bolalar muassasalari xodimlarining
diqqatini kasallikni barvaqt aniqlab olishga qaratish, ularni
profilaktika qilish asoslari bilan tanishtirish va nihoyat, aholi orasida
sanitariya-oqartuv ishlarini olib borish.
Maxsus profilaktikasi. Poliomiyelitning maxsus profilaktikasida
emlash ishlari tashkil qilinadi.
O‘quvchilar bolalarni antiðoliodraje bilan immunizatsiya qilishda (po-
liklinikaning emlash xonasida, maktabda yoki uyda) ishtirok qilishadi va emlash
o‘tkazilgani haqidagi ma’lumotlar 63-shaklda qayd etiladi.
Epidemiologik masalalar
1. Bir yoshdagi bolada poliomiyelitning paralitik shakli aniq-
langan. Bola 1 yosh-u 3 oylik bo‘lgunga qadar, ota-onasi bilan chet
mamlakatlarning birida yashagan.
Bola chechakka qarshi emlangan. Uni boshqa infeksiyalarga qarshi
emlashganmi yoki yo‘qmi ota-onasi bilmaydi. Kasallanib qoli-
shidan 1 oy oldin bola yasliga berilgan. Otasi — metallurgiya
kombinatining muhandisi, onasi uy bekasi, oila alohida xonada
yashaydi.
Kasallik o‘chog‘ini tugatish bo‘yicha tadbirlar belgilansin.
MUSTAQIL ISH

---

143
2. Yasli-bog‘chaga boradigan 3 yosh-u 2 oyli bolada polio-
miyelitsimon kasallik paydo bo‘lgan. Bola yoshiga muvofiq holda
poliomiyelitga qarshi emlangan. U qatnaydigan guruhda 3 bolaga toshma
toshgan va isitma kasalligi, bir bolada esa, ko‘krak qafasining pastki
qismida tutib-tutib turadigan og‘riq va isitma kasalligi qayd qilingan.
Kuzatilgan kasalliklarning tabiatini aniqlash yuzasidan mulo-
hazalaringizni bayon eting.
1. Poliomiyelit kasallik virusining atrof-muhitda chidamliligi qanday?
2. Poliomiyelitda infeksiya manbalari qanday?
3. Poliomiyelit qanday tarqaladi?
4. JVS vaksinasiga ta’rif bering. Uning ta’sirchanligi qanday?
5. JVS vaksinasi bilan immunizatsiya qilish sxemasi qanday?
6. Qanday viruslar poliomiyelit qo‘zg‘atuvchisiga yaqin? Ular qanday
kasalliklarni qo‘zg‘atadi?
2.6. Vabo
Qadim zamonlardan vabo kasalligi epidemik o‘choqlarda doimiy
uchrab kelgan. Hozirgi kunda Hindiston, Pokiston, Afg‘oniston,
Eron, shu jumladan, O‘zbekistonga ham tarqalish ehtimoli mavjud.
1817-yildan 1925-yilgacha vabo kasalligining 8 marta pande-
miyasi bo‘lib, u Hindiston, Osiyo mamlakatlari va Yevropa, Afrika,
Amerika, hatto Avstraliyaga tarqalgan. Shundan:
• 
birinchi pandemiya 1896-yili Hindistonda boshlanib, keyin
Filiðpin, Xitoy, Yaponiya, Sharqiy va G‘arbiy Afrika mamlakatlariga
tarqalgan;
• 
ikkinchi pandemiya 1828-yili Hindistonda boshlanib, Afg‘o-
niston, Buxoro, Orenburg, Eron orqali Kaspiy va Qora dengiz
bo‘yiga tarqalgan;
• 
uchinchi pandemiya 1844—1864-yillar Hindistonda boshla-
nib, Afg‘oniston, Eron orqali Òurkistonga tarqaladi. 1844-yil Buxoro
va Samarqandda ro‘yxatga olingan;
• 
to‘rtinchi pandemiya 1864—1875-yili Hindistonda boshlanib,
Eron orqali Òurkistonga kirib kelgan. 1871-yili Buxoro, Jizzax,
Samarqand, Shahrisabz, Hisor va Amudaryo sohillariga tarqalgan;
• 
beshinchi pandemiya 1883—1896-yili Erondan Òurkistonga
kirib kelgan. 1892-yili Jizzax, Samarqand, Òoshkent, Buxoro,
NAZORAT SAVOLLARI

---

144
Chinozda aniqlangan. Bu pandemiya Yevropa va Amerikaning ja-
nubiy port shaharlarida ham ro‘yxatga olingan;
• 
oltinchi pandemiya 1900—1926-yillarda Arabistonda boshlanib,
1904-yili Òurkistondan Eronga kirib kelgan (8 marta ro‘yxatga
olingan). Avval Ashxobod bilan Mari o‘rtasida, keyinchalik Bay-
ramali, Òajen, Hasanko‘li, Buxoro, Òoshkent, Chimkentda ro‘y-
xatga olingan;
• 
yettinchi pandemiya 1966—1988-yillarga to‘g‘ri keladi. U Sinay
yarimorolidan boshlanib, Indoneziyada, Janubiy, Sharqiy
Osiyoda, Hindiston, Pokiston va boshqa mamlakatlarda tarqalgan,
3000000 ga yaqin kishi kasallangan;
• 
sakkizinchi pandemiya 1990-yilda boshlangan va yer yuzi-
ning deyarli barcha mintaqalarida keng tarqalgan. 1992-yili 33 mam-
lakatda 16 mln.dan ortiq vabo bilan kasallangan bemorlar qayd
qilingan.
Etiologiyasi. Vabo — vabo vibrionlari paydo qiladigan, fekal-
oral yuqish mexanizmli o‘tkir yuqumli kasallik bo‘lib, organizm-
ning keskin suvsizlanishi bilan xarakterlanadi. Vabo o‘ta xavfli
karantin infeksiyalar guruhiga kiradi.
Ular orasida ikki biotið: klassik va El-Tor ajratiladi. Vabo vib-
rionining klassik biotiði 1883-yilda Robert Kox tomonidan aniq-
lanib, yettinchi vabo pandemiyasigacha vaboning yagona qo‘z-
g‘atuvchisi, deb qaralgan. 1950-yildan boshlab, vaboning etiologik
omili sifatida El-Òor biotiðining ahamiyati oshib bordi. Vabo
vibrioni yoysimon shaklda bo‘lib, uzun xivchini bor, juda hara-
katchan, sporalar hosil qilmaydi, grammanfiy. Oddiy oziq mod-
dalarda yaxshi o‘sadi.
Antigen strukturasi bo‘yicha vabo vibrioni biotiðlari uchta
serologik tiðlarga ajratiladi: Inaba, Ogava, Gikoshima.
Vabo vibrionlari past haroratlarga g‘oyat chidamli, qaynatilganda
esa, 1 daqiqada nobud bo‘ladi. Quyosh nurlari, havo ta’sirida
quritilganda bir necha kundan keyin nobud bo‘ladi.
Ochiq suv havzali suvlarda, ba’zi gidrobiontlar organizmida
yilning iliq oylarida vabo vibrioni saqlanib qolmay, ko‘payadi ham.
Bunday suvlarga ishlab chiqarish va maishiy korxonalarning oqava
suvlari tushishi orqali gidrosferaning zaharlanishi ham muhim omil
hisoblanadi.
Òashqi muhit sharoitida aylanib yuruvchi vibrion shtammlari,
chegaralangan epidemik o‘choqlarida biotiðlarga qaraganda, kuchsiz
virulent yoki avirulentligi bilan ajralib turadi. Vabo vibrionlari

---

145
manbayi bo‘lib, odam organizmi hisoblanadi. Òaylor (1941) va
Pandit (1970) tadqiqotlariga qaraganda, vabo vibrionining klassik
biotiði atrof-muhitda bemor yoki vibrion tashuvchi bo‘lgandagina
uchrashi mumkin.
Undan farqli o‘laroq El-Òor biotiðli vabo vibrionlari kasal-
likning klinik belgilari yaxshi rivojlangan bemorlar bo‘lmasa ham,
tashqi muhitning deyarli hamma joylarida uchrashi kuzatilgan.
Infeksiyaning asosiy manbalari (rezervuarlari) bo‘lib, yuza suv
havzalari, ulardagi gidrobiontlar, suv havzasi bilan ekologik bog‘liq
bo‘lgan qushlarning ayrim turlari xizmat qiladi.
Vabo epidemiyalari infeksiya uzatish yo‘llari mexanizmiga qarab,
suv orqali, fekal-oral, kontakt-maishiy, oziq-ovqat mahsulotlari
orqali va aralash ko‘rinishlarda kechadi. Vaboning yuqish darajasi
juda yuqori (100 % ni tashkil etadi). Kasallikning epidemik o‘choq-
larida, asosan, bolalar orasida kasallanish ko‘rsatkichlari yuqori.
Klinik manzarasi. Inkubatsion (yashirin) davr bir necha soatdan
5 kungacha, ko‘pincha 2—3 kun bo‘ladi. Vabo yengil, o‘rtacha
og‘ir va og‘ir shakllarda kechishi mumkin. Kasallik prodromal
hodisalarsiz o‘tkir boshlanadi. Òana harorati normal bo‘lib turganda,
birdaniga ich ketish boshlanadi. Najas eng avvalidan suvdek bo‘ladi.
Kamdan kam axlat avvaliga normal bo‘ladi, so‘ngra mo‘l va suv
singari bo‘ladi. Dastlabki kunlarda 3 dan 10 martagacha va bundan
ko‘proq ich ketishi mumkin. Bemorlar tashnalik, ishtaha yo‘qligi,
darmonsizlikdan shikoyat qilishadi.
Yengil shaklida 2—3 kun o‘tgach, sog‘ayish yuz berishi mum-
kin, suyuqlik yo‘qotilishi gavda og‘irligining 2—3 % dan oshmaydi
(gidratatsiyaning I darajasi). Agar kasallik avj olib borsa, kuniga
15—20 martagacha ich ketadi, u axlat xarakterini yo‘qotib, guruch
suvi ko‘rinishiga ega bo‘ladi.
O‘rtacha og‘irlikdagi shaklida kasallikning dastlabki soatlaridayoq
ich ketishi bilan birga ko‘p qayt qilinadi. Qusuq avvaliga ovqat
qoldiqlari, o‘t suyuqligi bilan aralash bo‘ladi, biroq, tez orada
suvsimon bo‘lib qoladi. Bemorlar bosh aylanishi, darmonsizlik,
tashnalik, og‘iz qurishidan shikoyat qilishadi. Badan terisi rangpar,
quruq bo‘lib, uning tarangligi yo‘qoladi, lablar, qo‘l barmoqlari
ko‘kimtir tusga kiradi, tovush bo‘g‘iladi. Oyoq-qo‘llarning
mushaklari qisqa vaqtga tortishadi, chaynov mushaklari uchib
turadi, taxikardiya, o‘rtacha gepotoniya, oliguriya bo‘ladi. Bu turida
suyuqlik yo‘qotish gavda og‘irligining 4—6 % ni tashkil qiladi.

---

146
Vaboning og‘ir shakli (gidratatsiyaning III darajasi, suyuqlik
yo‘qotilishi gavda og‘irligining 7—9 % ni tashkil qiladi) tez-tez
suvsimon ich ketishi bilan o‘tkir boshlanadi va bemor juda ko‘p
qayt qiladi. Bemorlarni tashnalik, qorin mushaklarining tortishishi
bezovta qilib, bu qattiq og‘riqqa sabab bo‘ladi. Òeri qoplamlari
sianotik, elastikligini yo‘qotadi va birdaniga tekislanmaydi, qo‘l va
oyoqlar terisi ajinsimon bo‘lib qoladi («kirchilar» qo‘li). Òovush
bo‘g‘ilib, keyin chiqmay qoladi, yuz qiyofasi o‘zgaradi, ko‘z kirta-
yib qoladi, yonoqlar ichiga botadi, lab, quloq suprasi, burun
sianozi kuzatiladi. Yurak urishi bo‘g‘iqlashgan, taxikardiya qayd
qilinadi, arterial qon bosimi tushib ketadi. Gavda harorati ba’zan
me’yordan past bo‘ladi. Faol davolash bemor organizmidagi muvo-
zanati buzilgan hamma almashinuv jarayonlarini tez tiklay olishi
mumkin.
Davo qilmaslik yoki uning yetarlicha bo‘lmasligi kasallikning
og‘ir shakliga o‘tishiga olib kelishi mumkin (degidratatsiyaning
IV darajasi, suyuqlik yo‘qotilishi gavda og‘irligining 9 % dan
ko‘prog‘ini tashkil qiladi), qusish va ich ketishi to‘xtaydi, gavda
harorati esa, me’yordan pasayib ketadi. Kasallikning keyingi rivoji
giðovolemik shokka olib keladi.
Epidemiologiyasi. Qo‘zg‘atuvchisining joylashish xarakteri va
kasallikni vujudga keltirish xususiyatlari ich terlama va ichburug‘
kasalliklaridan ancha farq qiladi. Vabo kasalligi qo‘zg‘atuvchisining
og‘iz orqali ingichka ichakka tushishidan boshlanadi. Biroq, uning
zararli ta’siri ro‘yobga chiqishi uchun vibrionlarning epiteliy
to‘qimalariga kirishga hojat qolmaydi. Mikroblar ichak epiteliysining
mikroso‘rg‘ichlariga birikib oladi va shu yerda ko‘payadi. Vabo
kasalligi klinik ko‘rinishlarining namoyon bo‘lishi, vibrionlar ishlab
chiqaradigan enterotoksinga bog‘liq. Buning ta’sirida organizmdagi
tuz va suvning ichak bo‘shlig‘iga muayyan yig‘ilishi kuzatiladi.
Odamlarning kasallikka moyilligi turlicha bo‘lgani uchun bir
o‘choqning o‘zida har xil zararlanish natijalarini kuzatish mumkin.
Klinik belgilarsiz kasallanish manifest ko‘rinishli kasallik ko‘rinishiga
nisbatan 5—10 marta, ba’zida esa, 50—100 marta ko‘p uchraydi.
Bemorlar kasallikning birinchi kunidan boshlab, qo‘zg‘atuvchilarni
tashqariga chiqara boshlaydi. Kasalga chalingan bemorlarning
yuqumlilik darajasi unchalik yuqori emas va bu muddat 1—6
haftadan oshmaydi.
O‘tgan asrning yigirmanchi yillarida, ya’ni 6-pandemiya davrida
kasallik olib kirilgan yerlarda vaqtinchalik epidemik o‘choqlar paydo

---

147
bo‘lgan. Ba’zi hollarda kasallik qo‘zg‘atuvchilari olib kelinmasa ham,
kasallik uchrab turadi. Biroq, bunday kasallanish hollarini izohlab
beradigan dalillar yo‘q, chunki bu yerda bemor ham qo‘zg‘a-
tuvchini tashib yuruvchi shaxs ham uchratilmagan. Ko‘pchilik tadqi-
qotchilar bu holni o‘zgargan mikroblar va buni aniqlash imkoni
bo‘lmaganligi bilan tushuntirishga harakat qiladilar.
Keyinchalik epidemiyalar o‘rtasidagi davrda mikroblarning tiðik
bo‘lmagan holatda o‘tib qolishi to‘g‘risidagi tushunchalar xato,
deb topilgan va epidemiologik solishtirish natijasida yangi xulosa
chiqarilgan. Bu xulosaga ko‘ra, ikki xil tabiatli vibrionlar bo‘lib,
birinchisi epidemiyaning tez yuzaga kelishiga sabab bo‘lsa, boshqasi
sporadik holda har yerda onda-sonda uchrab turishiga olib keladi.
Yettinchi pandemiya davrida ungacha paydo bo‘lgan epidemik
jarayonning rivojlanish mexanizmi haqidagi fikrlar birmuncha
o‘zgardi. Ular orasida ahamiyatliroq bo‘lgan omilni keltirib o‘tish
joizdir:
1. Epidemik o‘choqlarda vabo va vaboga o‘xshash vibrionlarning
juda ko‘p turlari topildi.
2. Vabo vibrionining saprofitlik xususiyati borligi ham aniqlandi.
Yettinchi pandemiya boshlarida vabo vibrioni ikki biovarga
ajratildi: klassik va El-Òor vabo vibrioni. Keyinchalik barcha fenotiðik
ko‘rsatkichlar ham DNK/DNK gibridlash ham vabo vibrionini
sinfiy va El-Òor biovarlariga ajratishga arzigulik dalil topilmadi.
Shunday bo‘lsa ham yettinchi pandemiyani vibrio cholerae vibrioni
chaqirgan, degan fikr ko‘pchilik tomonidan tan olindi.
Klassik va El-Òor vibrioni asli 01 seroguruhga taalluqlidir. Ular
orasida uch serovar: Ogava, Inaba va Gikoshima borligi aniqlangan.
Shu bilan birga tashqi muhitdan va bemorlardan H— antigenlariga
o‘xshash vibrionlar topilgan, biroq, ular 01 zardob bilan birik-
maydi (agglutinatsiyalanmaydi). Ular agglutinatsiyalanmaydigan
vibrionlar (NAG) yoki vibrionlar, deb yuritiladi.
Ayrim bemorlar najasi bakteriologik tekshirilganda, kasallikning
kechishi mobaynida, tiðik vibrio cholerae (El-Òor) vibrionining
ajralishi bilan bir qatorda, O—vabo zardobi bilan agglutinatsiya-
lanmaydigan vibrionlar ajralishi kuzatilgan. Agglutinatsiyalan-
maydigan vibrionlar ko‘pincha avj olishdan oldin va epidemiya-
ning tugashi arafasida topiladi.
Vaboning yettinchi pandemiyasining boshlanishi Ogava serovari
bilan va kamdan kam hollarda inaba serovari bilan bog‘liq bo‘ldi.

---

148
O‘zbekistonda odamlardan, suvdan, gidrobiontlar va qushlardan
ajratib olingan barcha shtammlar o‘z xususiyatlari bo‘yicha 01 sero-
logik guruhiga taalluqlidir. Amaliy jihatdan ularning barchasi
El-Òor biovariga tegishlidir, zero 1969-yili Sirdaryo viloyatida
qurbaqadan ajratilgan klassik vabo vibrionidan tashqari, O‘zbe-
kistondan boshqa vibrionlar uchramagan. Barcha shtammlar
laboratoriya hayvonlari uchun virulent edi va fag testi bo‘yicha ular
gemolitik faol tur ko‘rinishlariga mansubdirlar.
Parazitlik davrining saprofitlik davriga o‘tishi ham ko‘pincha vabo
vibrioni kultural-morfologik xususiyatlarining, gemolitik aktivligi,
antigen holati, toksigenligi va faglarga sezuvchanligining o‘zgarishi
bilan boradi. Oziq moddalar yetishmasligi natijasida vibrion tinchlik
holatiga o‘tib oladi va uzoq muddat saqlanishi mumkin. Shunday
bo‘lsa-da, ular suyuq ozuqa tarkibidagi arzimas oziq moddalarni
ham parchalay olish xususiyatini yo‘qotmasligi ma’lum bo‘ldi.
Oziq substrat sifatida suvda yashovchi umurtqasizlarning xitin
moddasi ishlatiladi. Daryolarning kam suvli havzalarida, ko‘llarda,
dengiz qirg‘oqlarida, ayniqsa, sekin oqar qismlarida natriy xlorid,
ammoniy nitrat tuzlari miqdori baland bo‘lganda, oksidlanish
darajasi yuqori bo‘lganda, kislorodga biokimyoviy talab oshganda,
ya’ni ishqorli oziq muhiti yuzaga kelganda vibrio cholerae (El-Òor)
uzoq muddatgacha saqlanib qolishi mumkin.
Abiotik omillarning alohida bog‘langanligi va suv hayvonlari
bilan murakkab aloqada bo‘lganligi munosabati bilan (zoo-
planktonlar, suvda va quruqda yashovchilar, baliqlar, suv yaqinida
yashovchi qushlar) vibrio cholerae (El-Òor)ning aylanib yurish
qonuniyatlarini va saqlanib qolinishini ta’minlaydi. Suvda suzuvchi
qushlar vabo vibrionining uzoq masofaga tarqalishida katta ahamiyat
kasb etadi. Odamlar juda kam bo‘ladigan suv havzalaridan
vibrionlarning topilishi ham shunga bog‘liq bo‘lsa kerak. Yashash
muhitining o‘zgarishiga qarab, toksigen bo‘lmagan qo‘zg‘atuvchilar
paydo bo‘lishining molekular-genetik mexanizmlari batafsil o‘rga-
nilgani yo‘q.
Yuqori toksigenlik paydo bulishining ikki mexanizmini izohlab
berish mumkin. Birinchisi, ba’zi bir hujayralarning toksigenlikni
saqlashga va oshirishga moyilligi bo‘lsa, ikkinchisida, u generatsiya,
qayta ekish manbayi sifatida namoyon bo‘ladi. Ushbu mexanizmlar
yordamida vabo bilan ham sporadik, ham epidemik kasallanish
darajalarini va epidemik jarayonning asosiy bosqichlarini tushuntirib
berish mumkin.

---

149
Vabo qo‘zg‘atuvchilarning yig‘ilishi (jamlanishi) boshqa haqiqiy
antroponozlardan farqli o‘laroq tashqi muhitda o‘tadi. Antigen-
larning o‘zgarishini esa, moslashuv va jamlashuvning birinchi
xabarchisi, deb bilsa bo‘ladi. Epidemiyaning rivojlanib ketishi
qo‘zg‘atuvchilardagi sifat o‘zgarishlariga bog‘liq va bunda yuqishning
fekal-oral yo‘li katta ahamiyatga ega bo‘ladi.
Epidemik jarayonning namoyon bo‘lishi
Epidemik o‘choqlarda vabo yil davomida uchrab turadi. Birin-
chi marta epidemik o‘choqdan vabo 1817-yilda chiqqan va hozirga
qadar vaboning 8 ta pandemiyasi bo‘lib o‘tgan. Pandemiyalar 7 yil-
dan 27 yilgacha davom etgan. Indoneziyadagi Sulavesti orolchasi
7-pandemiyaning dastlabki o‘chog‘i hisoblanadi.
1961—1968-yillarda vabo jahonning 25 mamlakatida, 1980-
yilga kelib, 36 mamlakatda qayd qilingan. 1961-yildan 1972-yilgacha
vaboning epidemik avj olishlari Janubi-Sharqiy Osiyo, Yaqin va
O‘rta Sharq hamda Afrikaning 50 dan ortiq mamlakatlarida kuza-
tilgan. Sobiq ittifoqda birinchi marta vabo kasalligi 1965-yilning
avgust oyida uchragan, keyinchalik vaboning avj olishi Astraxan,
Kerch, Odessa shaharlarida ham bo‘lib o‘tgan. O‘tgan davr ichida
vabo kasalligi Afrika, Yevropa va Amerika qit’alarining ko‘pgina
mamlakatlarida aniqlangan. Ba’zi bir yerlarda vaboning tabiiy
o‘choqlari vujudga kelgan, ularni onda-sonda yoki laboratoriya
tekshirishlarida uchratish mumkin. 1979-yilda Sardiniyada vaboning
chiqishi ham 1973-yildagi pandemiyadan qolib ketgan va dengiz
havzalarida o‘rnashib qolgan vibrionlar sababli vujudga kelgan,
deb hisoblanadi. Meksika ko‘rfazining quyi qirg‘oqlari o‘rganilganda,
o‘sha sharoitda qo‘zg‘atuvchilar ko‘p yilgacha tashqi muhitda
saqlanishi mumkinligini ko‘rsatdi.
Shunday qilib,vabo kasalligi ham boshqa kasalliklarga o‘xshab
epidemik (pandemiya) tarqalish xususiyatiga ega va katta hududlarni
egallashi mumkin. Bu o‘choqlar ko‘pincha avj olish hodisalariga
bog‘liq. Ikkilamchi epidemik o‘choqlarda kasallik sporadik
kasallanishlar va kichik avj olish sifatida namoyon bo‘lib turadi.
Profilaktikasi. Vaboning regional tarqalishi unga qarshi katta
tadbirlar o‘tkazishni taqozo qiladi. O‘z vaqtida va to‘g‘ri tayinlangan
davo choralari, uning o‘lim bilan tugash hollarining oldini oladi.
O‘choqlardagi eng muhim tadbirlardan biri — sanitariya-gigiyena
tadbirlaridir. Aholini sifatli ichimlik suvi bilan ta’minlash va oziq-

---

150
ovqat mahsulotlarining bezararligi katta ahamiyatga ega. Umuman,
barcha o‘tkazilayotgan choralar kasallikning fekal-oral yo‘li orqali
yuqishini bartaraf qilishga qaratilishi kerak. Zarur tadbirlardan yana
biri — dezinseksiya ishlarini olib borishdir. Pashshalarning ko‘-
payishiga yo‘l qo‘ymaslik, ularni qirish va dezinfeksiya ishlarini
amalga oshirish asosiy omillardan hisoblanadi. Kasallikning oldini
olish uchun tetratsiklin qatoridagi antibiotiklardan foydalaniladi.
Maxsus profilaktika uchun xolerogen-anatoksin va uning O—antigenli
vabo vibrioni birikmasi ishlatiladi. Ular hanuzgacha yaxshi natija
bermoqda.
Epidemik nazorat olib borish tartibi. Epidemik nazoratdan asosiy
maqsad, epidemiya bo‘lgan mamlakatlardan kasallik kirib kelishiga
yo‘l qo‘ymaslik va hosil bo‘lgan ikkilamchi endemik o‘choqlarni
bartaraf qilish. Qo‘yilgan maqsadlarni amalga oshirish uchun
quyidagi vazifalarni bajarish zarur:
a) chet davlatlardagi vabo bilan kasallanish ko‘rsatkichlarini
mudom kuzatish;
b) aholining o‘tkir ichak yuqumli kasalliklari bilan kasallanishi
darajasini epidemiologik baholash va bunda ko‘rsatmalarga qarab,
vabo jihatidan tekshirish ishlarini olib borish;
d) vabo vibrionlarining suv havzalarida yashashi sababli ik-
kilamchi epidemik o‘choqlar paydo bo‘lish ehtimolini o‘rganish;
e) vabo epidemiyasiga qarshi tadbirlarning sharoitga qarab,
o‘zgarishini asoslab berish.
Jahon Sog‘liqni Saqlash Tashkiloti tomonidan tarqatilgan xa-
barnomalar epidemiologik kurashning asosi bo‘lib xizmat qilishi
mumkin. Mamlakatimiz ichida xuddi shunday xabarni epide-
miologiya bosh boshqarmasi tarqatadi. Sharoitga qarab, tadbirlarni
kuchaytirish va kasallikning kirib kelishiga qarshi choralar aniq-
lanadi. Boshqarmalarning qarorlari maxsus loyihalarda o‘z aksini
topadi. Ular kasallikning kirib kelmasligini, mabodo kirib kelsa,
tarqalib ketmasligini ta’minlashlari kerak. Bunday loyihalarda
kasallikning ikkilamchi endemik o‘choqlarida o‘tkaziladigan tad-
birlar ham belgilanadi.
Kasalxonalarda ma’lum miqdorda diagnostik dori-darmonlar,
dezinfeksiya-dezinseksiya vositalari, tekshirishga material olish va
tashish uchun kerakli anjomlar, kasallarga alohida xonalar ajra-
tiladi, tibbiyot xodimlarining har biriga vazifalar berilib, maqsadga
muvofiq sanitariya maorifi ishlari olib boriladi.

---

151
Vabo kasalligida tekshiruvlar alohida laboratoriyalarda amalga
oshiriladi. Òekshirish miqdori va hajmi, o‘ta xavfli kasalliklar bilan
shug‘ullanuvchi epidemiologlar soni belgilanadi. Suvdan namuna
olish uchun statsionar va vaqtinchalik joylar aniqlanadi. Bular
imkoni boricha, sanitariya nazorati o‘tkaziladigan aholi cho‘milishi
uchun mo‘ljallangan joylarda, qayiq va kemalar turadigan sohilda
bo‘lishi kerak. Dala hovli, sayohatchilar maskani, ayniqsa, ular
suv oqimiga, qirg‘oqqa, suv omborlariga, sekin oqadigan suvlarga
yaqin bo‘lsa, e’tibordan chetda qolmasligi kerak. Aholi o‘rtasidagi
immunologik holatga ham e’tibor berish zarur.
Antitelolar titri oshgan hollarda aholi tomonidan xo‘jalik ishlari
va ichish uchun ishlatiladigan suv bakteriologik tekshirishdan o‘tka-
zilishi kerak. Òayyorlangan loyihalar epidemiologik hisobot davrida
qo‘llaniladi. Vabo vibrioni topilgudek bo‘lsa, uning, ayniqsa,
virulentlik tomonlari solishtirib o‘rganiladi. Òashqi muhitdan
topilgan vibrio cholerae (El-Òor) virulentligini, gemolitik aktiv-
ligini fag yordamida va ayrim hollarda hayvonlarga yuborilib,
tekshirish odat tusiga kirib qolgan.
Hozir vabo vibrionining toksigenligini o‘rganishning mukam-
mal usullari tatbiq etila boshlandi. IFA va DNK/DNK gibridlash
usullari bunga misol bo‘la oladi. Avirulent va kam virulentli vabo
vibrionlarining uzoq muddat aylanib yurish holatini epidemiologik
nuqtayi nazardan beqarorlik, deb hisoblash mumkin. Bunday hol-
larda asosiy e’tiborni sanitariya-gigiyena tadbirlariga va diagnostik
jarayonni mukammallashtirishga qaratish kerak.
Virulent xususiyatli vabo vibrionlari topilgan hollarda sharoit
qiyin yoki murakkab, deb baholansa, undan paydo bo‘lgan epide-
miya avj olib borsa, favqulodda sharoit yuzaga kelgan yil, deyiladi.
Bunday holda epidemiyaga qarshi tadbirlarga favqulodda epidemiyaga
qarshi qo‘mita boshchilik qiladi. Agar transport vositalari yordamida
epidemik sharoitdan kelgan bemorlar bo‘lsa, bu holat ham shunday
baholanadi va barcha yo‘lovchilar va haydovchilar 5 kun mobaynida
ko‘rikdan o‘tkaziladi. O‘sha transport vositalaridagi suv, oziq-ovqat
mahsulotlari, chiqindilarning hammasi zararlangan, deb hisob-
lanadi va ular zararsizlantiriladi. Buning uchun dezinfeksiya vosita-
laridan foydalaniladi.
Bemorlar oldindan tayyorlab qo‘yilgan kasalxonalarga yotqi-
ziladi. Sharoitga qarab, tegishli tartib-qoidalar, sanitariya-gigiyena
tadbirlar o‘tkaziladi.

---

152
1. Vaboda immunizatsiya uchun qo‘llaniladigan preparatlarni ko‘zdan
kechirish.
2. Masalalar yechish.
Epidemiologik masalalar
1. Kasalxonaning qabul bo‘limiga loyqa suvdek ichi ketayotgan
bemor keltirilgan, u 2 marta qayt qilgan. Kasallanganiga 8 soat bo‘l-
gan. Kasal bo‘lishidan 3 kun oldin to‘y qilgan opasinikidan qaytib
kelgan. Bu qishloq chegara zonasidagi daryo bo‘yida joylashgan.
JSS Tashkiloti ma’lumotlariga ko‘ra, chegaradosh mamlakat-
larda vabo bilan kasallanish hollari mavjud.
Kasal borib kelgan qishloqda 1200 kishi istiqomat qiladi. Ichimlik
suvi daryodan olinib, xlorlanadi, biroq, uni xlorli ohak bilan
ta’minlashda uzilishlar bo‘lib turgan. So‘nggi 2 oy ichida me’da-
ichak kasalliklari 95 marta qayd qilingan. Kasallangan kishilarning
hech qaysisi kasalxonaga yotqizilmagan. Bu davr ichida 5 marta
o‘lim hodisasi ro‘y bergan, jasadlar yorib ko‘rilmasdan dafn etilgan.
«Zaharli vositalardan zaharlanish» tashxisi qo‘yilgan. Bir o‘lim
hodisasi o‘ziga diqqatni tortadi.
Òo‘yda 150—200 kishi qatnashgan, ularning kasal bo‘lganmi-
yo‘qligi noma’lum, 12 kishi uzoq joydan kelgan. Vujudga kelgan
epidemiologik sharoit bo‘yicha mulohazalaringizni bayon eting.
O‘choqni chegaralash va tugatishga doir tadbirlar rejasini tuzing.
2. Yapon dengizida suzib kelayotgan kemadan olingan radio-
grammada vaboga shubhali 3 nafar bemor borligi xabar qilingan.
Kema Uzoq Sharqdagi bir qancha xorijiy portlarda bo‘lgan, ularning
biridan ichimlik suvi olgan. Kemada 48 nafar komanda a’zosi va
38 nafar yo‘lovchi bor. Kemada shifokor, antibiotiklar va dezinfeksiya
qiladigan vositalar zaxirasi mavjud. Izolator ishlab turibdi.
Kasallikni to‘xtatib qolish bo‘yicha tadbirlar tuzing.
1. Patogen vibrionlar qanday kasalliklarni qo‘zg‘atadi?
2. Vabo vibrionining atrof-muhitda, xususan, suvda chidamliligiga ta’rif
bering.
MUSTAQIL ISH
NAZORAT SAVOLLARI

---

153
3. Vaboning infeksion manbalari va tarqalish yo‘llari qanday?
4. Vabo bilan kasallangan bemorlar va vibrion tashuvchilar xususida qanday
choralar ko‘riladi?
5. Vaboga qarshi immunizatsiya o‘tkazishda qanday preparatlar qo‘llaniladi?
6. Qanday mahsulotlarga paragemolitik vibrionlarning tushishi kasallikning
tarqalishiga olib kelishi mumkin?
2.7. Ovqat toksikoinfeksiyalari
Kelib chiqishi paratif mikroblari orqali bo‘ladigan infeksiyalar
veterinariya va oziq-ovqat sanitariyasi nazoratiga rioya qilmagan
joylarda paydo bo‘ladi. Bu kasalliklar to‘satdan yuz berishi bilan
zararlangan mahsulotdan foydalanganlik sababli ancha odamlarning
kasallanishi bilan xaraterlanadi. Kasallarning soni zararlangan
mahsulotdan foydalanganlarida, masalan, uni savdo tarmoqlaridan
sotib olinganda zaharlanish hodisalari tarqoq xarakterga ega bo‘ladi,
chunki mahsulot uzoq vaqt va yetarli issiqlikda pishirilganligi uchun
unda toksin o‘z xususiyatini yo‘qotishi mumkin. Ammo ommaviy
zaharlanish yuz berganda ham jamoa hech qachon 100 % kasal-
lanmaydi.
Shunday qilib, paratif infeksion kasalliklar qisqa vaqt ichida
birdaniga avj olib, ko‘pchilikni kasal qiladi yoki avj tezda tushadi.
Paratif toksik infeksiyalarining profilaktikasi — bu kasalliklarning
birdaniga avj olishini keltirib chiqaruvchi asosiy mexanizmlarni
yo‘qotishdan iboratdir. Veterinar-sanitariya nazoratini to‘g‘ri tashkil
qilish, bu — boradagi eng keskin choradir.
Vulgar mikroblar orqali vujudga kelgan toksik infeksiyalar odam
ichida doim bo‘ladigan saprofit, deyiladi. Ichak tayoqchasi hamda
odam va hayvonlarning ichidagi, shuningdek, atrof-muhitda juda
ko‘p tarqalgan vulgar proteysaprofit mikroblar vositasi bilan birga
avj oladi. Vulgar mikroblar chaqiradigan toksik infeksiyalarning
patogenezi oqimida toksik infeksiya o‘chog‘i bo‘lsa ham mikrobning
yuqish vaqtidagi roli juda ham kam bo‘ladi va kasallik mikrob
endotoksiklarining ta’siri natijasida kelib chiqadi.
Oziq-ovqat toksikoinfeksiyalari — o‘tkir ichak infeksiyalarining
keng tarqalgan guruhi bo‘lib, patogen mikroorganizmlarning tok-
sinlari bilan zararlangan oziq-ovqat mahsulotlarini iste’mol qilish
natijasida yuzaga keladi.
Barcha oziq-ovqat toksikoinfeksiyalari — salmonellalar, shigel-
lalar, shartli patogen mikroorganizmlar (proteus vulgares mirabilis),

---

154
stafilokokklarning entrotoksin shtammlari, streptokokklar, sporali
anaeroblar va boshqalardan kelib chiqadi.
Etiologiyasi. Oziq-ovqat toksikoinfeksiyalari polietiologik kasal-
liklar jumlasiga kiruvchi kasalliklardir. Oziq-ovqat toksikoinfeksiya-
larini uch guruhga bo‘lib o‘rganish mumkin: salmonella guruhlari
keltirib chiqaradigan, saprofit mikroorganizmlar keltirib chiqaradi-
gan va stafilokokklar keltirib chiqaradigan toksik infeksiyalar.
Shartli — patogen bakteriyalar atrof-muhitda keng tarqalgan.
Ularning ko‘pchiligi sog‘lom odamlar ichaklarida saprofit ko‘ri-
nishda bo‘ladi.
Oziq-ovqat zaharlanishlarining paydo bo‘lishida bu mikrob-
larning etiologik roli to‘liq o‘rganilmagan. Saprofit mikroblar ba’zan
oziq-ovqatlarni zaharlash xususiyatiga ega. Kasallikning rivojlanishi
uchun mikroorganizm yetarli bo‘lishi hamda organizm sustlashgan
taqdirda, shuningdek, organizmda ikkilamchi infeksiyalar bo‘lishi
toksikoinfeksiyalar paydo bo‘lishiga olib kelishi mumkin.
Kasallikning ikkinchi bir qo‘zg‘atuvchisi stafilokokklar ham
tabiatda ko‘p uchrab turadigan mikroorganizmlardan hisoblanadi.
Bu mikroorganizmlar uchun sut va sut mahsulotlari eng qulay
rivojlanish muhiti hisoblanadi.
Stafilokokklarning hammasi ham kasallik keltirib chiqarish
xususiyatiga ega emas. Lekin ular orasida terida, shilliq qavatlarda,
ichki organlar to‘qimalarida yiringli yallig‘lanish jarayonlarini
chaqiruvchi patogen shakllari ham mavjud.
Epidemiologiyasi. Stafilokokkli etiologiyaga ega oziq-ovqat
toksikoinfeksiyalarining manbayi bo‘lib, ko‘pincha yiringli
infeksiyalar (xasmol, chiðqon, mastit, paradontoz, bodomcha
bezlarning yiringli yallig‘lanishlari, zotiljam va boshq.) yoki yelinida
yiringli abssessi bor sigir bo‘lishi amaliyotda keng tarqalgan.
Kasallik avj olishining bundan keyingi davomi — etiologiyasi
boshqa bo‘lgan oziq-ovqatdan zaharlanishlarga o‘xshash, ya’ni uzoq
va noto‘g‘ri saqlash natijasida qo‘zg‘atuvchining ko‘payishi, so‘ngra
mahsulotni yaxshi pishirmasdan yoki butunlay pishirmasdan
iste’mol qilish sabab bo‘ladi.
Oziq-ovqat toksikoinfeksiyalari qo‘zg‘atuvchilarining boshqa
turlari, jumladan, odam va hayvonlarning najasi orqali ajralib
chiqadi. Shu tufayli bu guruhdagi qo‘zg‘atuvchilar, asosan, tuproq-
da, ochiq suv havzalarida, sabzavotlarda ko‘p miqdorda uchrashi
kuzatiladi. Ba’zi hollarda kasallik zaharlangan qora mollarni so‘yish,
go‘shtini qayta ishlash vaqtida yuqishi mumkin.

---

155
Kasallikning tarqalish yo‘li — og‘iz orqali (alimentar). Oziq-
ovqat mahsulotlariga tushib qolgan qo‘zg‘atuvchi u yerda ko‘payadi
va zararli mahsulotlarning ko‘payishiga olib keladi. Ayniqsa, tayyor
taomlarning zararlanishi juda xavfli hisoblanadi.
Stafilokokkli toksikoinfeksiyalarda bunday mahsulotlarga sut va
sut mahsulotlari (pishloq, qaymoq), qandolat mahsulotlari uchun
tayyorlanadigan kremlar kiradi. Ba’zi hollarda baliq konservalari,
go‘sht mahsulotlari va go‘sht orqali o‘tishi ham kuzatiladi.
Immunitet — organizmning yuqumli kasallikni yuqtirmaslik
xususiyati (salmonellozli, ichburug‘li ko‘rinishlardan tashqari)
deyarli o‘rganilmagan.
Profilaktikasi. Kasallikning tarqalish mexanizmi va yo‘llari
zaharlangan oziq-ovqat mahsulotlarini iste’mol qilish bilan bog‘liq
bo‘lganligi tufayli, unga qarshi olib boriladigan profilaktik chora-
tadbirlar kasallikning oldini olishga — umumdavlat miqyosida ishlab
chiqarishning yuqori mexanizatsiyalashgan oziq-ovqat tarmog‘ini
yuzaga keltirish, oziq-ovqat mahsulotlarini saqlash va ularga ishlov
berishda zamonaviy texnologik usullarni amalga joriy qilish; barcha
oziq-ovqat korxonalari ustidan sanitariya nazoratini amalga oshirish,
ularning sanitariya-gigiyena holatini yaxshilash; yiringli infeksion
teri kasalliklari, angina, zotiljam bilan og‘rigan xodimlarini oziq-
ovqat mahsulotlari bilan bevosita ishlashdan chetlatishga (to‘liq
sog‘ayib ketguniga qadar) qaratilgan bo‘lishi kerak.
Shu bilan birga sut fermalarining sanitariya holati hamda qora-
mollar sog‘lig‘i ustidan veterinariya va sanitariya nazoratini o‘rna-
tish, ular orasida uchraydigan stafilokokkli mastitlar va boshqa
yiringli kasalliklarning oldini olish kabi vazifalar ham muhim
hisoblanadi.
2.8. Botulizm
Botulizm —(botulesnues, sinonimlari: allantiazis, ixtiozm) mar-
kaziy asab sistemasininig og‘ir shikastlanishi bilan kechuvchi,
mushaklar parezi va falajiga olib keluvchi o‘tkir yuqumli kasal-
likdir.
Botulizm ovqatdan zaharlanish natijasida, jumladan, sifatiz
baliq, kolbasalar, baliqli va go‘shtli, mevali va sabzavotli kon-
servalar, qo‘ziqorinlar iste’mol qilinishi tufayli yuzaga keladi.
Botulizm haqidagi dastlabki ma’lumotlar XVIII asrning o‘rta-
larida paydo bo‘ldi. 1792-yili Germaniyaning Vyumterberg shahrida

---

156
kolbasa iste’mol qilgan 13 kishi og‘ir zaharlanib, shulardan 6 tasi
o‘lgan. Ana shu voqeadan so‘ng bu kasallikka botulizm nomi berildi
(botulules — lotincha kolbasa ma’nosini anglatadi).
Botulizm kasalligi Rossiyada (1818) va Germaniyada (1820—
1822) sifatiz tayyorlangan kolbasa hamda uzoq vaqt saqlangan
go‘sht mahsulotlarini yegan odamlar o‘rtasida tarqalganligi qayd
qilingan. N.O. Sokolov ma’lumotiga ko‘ra, 1886—1894-yillarda
Astraxanda baliqdan 150 kishi zaharlanib, 54 tasi halok bo‘lgan.
Botulizm kasalligi yer yuzining deyarli barcha hududlarida
sporadik (bitta-ikkita) hollarda uchraydi. Jumladan, AQSH, Fran-
siya, Germaniya, Yaponiya, Kanada kabi rivojlangan mamlakat-
larda ko‘plab qayq qilingan.
Etiologiyasi. Kasallik qo‘zg‘atuvchisi bo‘lib, harakatchan, qat’iy
anaerob botulizm klostridiylari (Bacillaceae oilasi va Closfridium
avlodiga mansub) hisoblanadi. Qo‘zg‘atuvchilar antigen va
ekzotoksin tuzilishlari bilan bir-biridan farq qiluvchi yetti serologik
tiðga: A, B, C, D, E, F, S ga bo‘linadi. Òuproq tekshirilishida
ko‘pincha ular odamlarda kasallik paydo qiladi.
Klostridiylarning sporali shakllari 5—6 soat mobaynida
qaynatishga chidamli bo‘ladi va faqat avtoklavda 10—20 minutdan
so‘ng o‘ladi. Anaerob sharoitlarda oziqa mahsulotlarida ko‘paygan
botulizmning vegetativ shakllari kuchli ekzotoksin ishlab chiqaradi.
Botulin toksinlari 10—15 minut qaynatish vaqtida butunlay
parchalanib ketadi.
Epidemiologiyasi. Botulizm qo‘zg‘atuvchilari tabiatda keng
tarqalgan bo‘lib, atrof-muhitga chidamli bo‘lgan sporalar hosil
qilish xususiyatiga ega. Sporalar shamol va chang bilan, suv oqimi,
hayvonlar va odam orqali tarqalib, ovqat bilan ichakka tushadi.
Sog‘lom hayvonlar va odamlar ichagida qo‘zg‘atuvchilar toksinlar
hosil qilib ko‘paya olmaydi, shuning uchun sporalar organizmdan
najas orqali ajralib chiqib, tuproqda tarqaladi.
Òuproqdan klostridiylarning sporali shakllari sabzavot, qo‘zi-
qorin va boshqa oziq-ovqat xomashyosiga tushadi, ular esa,
konservalar va boshqa oziqa mahsulotlarini tayyorlashda ishlatiladi.
Qo‘zg‘atuvchilar toksinining oziq-ovqat mahsulotlarida ko‘payib
borishi anaerob sharoitlarda, 4—10°C dan past bo‘lmagan haro-
ratda (qo‘zg‘atuvchi turiga bog‘liq) yuz beradi. Òoksinlar hosil
bo‘lishi uchun optimal harorat 28—37°C hisoblanadi. Organizmga
toksin saqlovchi oziq-ovqat mahsulotlari hamda tirik qo‘zg‘a-

---

157
tuvchilar tushgach, kasallik paydo bo‘ladi, ya’ni ular ko‘paya
boshlaydi, organizmga tushgan faqat toksini bor ovqatgina
intoksikatsiya kuchayishiga olib keladi.
Kasallik ko‘pincha botulizm sporalari bilan infeksiyalangan uy
sharoitlarida tayyorlangan xomashyo, marinadlangan va tuzlangan
qo‘ziqorin, sabzavotlar, cho‘chqa yog‘i (okorok), quritilgan va
tuzlangan mahsulotlarni iste’mol qilish hollariga bog‘liq ravishda
kelib chiqadi. Fabrikada chiqariladigan konservalar avtoklavga
qo‘yilgandagina sporalar tez halokatga uchraydi. Qattiq konsis-
tensiyali oziq-ovqat mahsulotlarida (vetchina, baliq, kolbasa)
botulizm qo‘zg‘atuvchilari va toksin ma’lum joylardagina bo‘lishi
mumkin. Bunday hollarda aynan bir ozuqa mahsulotini iste’mol
qilgan shaxslarning barchasi ham kasallanavermaydi.
Botulizmning sporadik ko‘rinishdagi hollari qayd etilib, bir
guruh kasallanishlar kamroq uchraydi.
Epidemiologik jihatdan A, B va E turlari katta ahamiyatga ega.
Botulizm qo‘zg‘atuvchilari uzunligi 4 dan 8 mk.gacha, eni 0,6 dan
0,8 mk.gacha bo‘lgan tayoqsimon shaklga ega. Juda harakatchan.
3 dan 20 gacha xivchinlari tayoqchaning tanasi bo‘ylab joylashgan.
Bakteriyalar anilin bo‘yoqlari bilan oson bo‘yaladi. Botulizm
tayoqchalari noqulay sharoitga tushib qolganda (masalan, tuproqda),
tashqi muhitga chidamli maxsus qobiqqa o‘raladi (spora hosil qiladi)
va ko‘p yillar yashaydi. Botulizm qo‘zg‘atuvchilari oziq-ovqat
mahsulotlarida, odam va hayvonlar organizmlarida hamda sun’iy
muhitlarda juda kuchli toksinlar ishlab chiqarish xususiyatiga ega.
Bu kuchli zaharli botulinotoksin ovqat bilan odam organizmiga
tushganida asab sistemasini qattiq zaharlaydi va botulizm kasalligini
keltirib chiqaradi. Botinotoksinlar fizik va kimyoviy omillarga chi-
damliligi bilan ajralib turadi. Botulizm qo‘zg‘atuvchilari kislotali
sharoitga ishqoriy muhitga nisbatan chidamli bo‘ladi. Xlorli birikma
va 6 % vodorod perioksit botulizm zaharini parchalaydi. Ularning
yana bir asosiy xususiyati shuki, oshqozon-ichak yo‘llaridagi ovqat
hazm qilish fermentlari ta’sirida parchalanmaydi.
Botulizm sporalari oziq-ovqat mahsulotlari qaynatilganda
o‘lmaydi va uzoq muddatgacha muzlatilgan sporalari rivojlanishi
hamda toksin hosil qilishi mumkin (—190°C sovuqda muzlatilganda
ham o‘lmaydi). Oziq-ovqat mahsulotlari tarkibidagi botulizm toksini
4 oy muzlatilgandan so‘ng ham o‘z xususiyatlarini saqlab qolgan.
Botulizm mikroblari tuproqda, dengiz tubi tuprog‘ida (ayniqsa,

---

158
mol go‘ngi sepilgan tuproqda), mol boqiladigan yaylovlarda,
dengiz, ko‘l va daryo qirg‘oqlarida, bu yerdagi o‘tlarda, qushlar
galasi qo‘nadigan joylarda keng tarqalgan.
Kasallikning yuqush mexanizmi. Odam organizmiga tushgan
toksin me’da va ichakda tez so‘rilib, qon va limfaga o‘tadi, to‘-
qimalarni, avvalo, asab sistemasi faoliyatini buzadi. Ayniqsa, bosh
miya to‘qimasining kislorod bilan ta’minlanishini susaytiradi. Bunda
markazdan periferiyaga asab impulslari berilishi buziladi va kasallik-
ka xos klinik simptomlar rivojlanadi.
Kasallikning yashirin davri 6—24 soat, ba’zi hollarda 6—
10 kungacha uzayishi mumkin. Inkubatsion davr qancha qisqa
bo‘lsa, kasallikni kechishi shuncha og‘irlashadi. Kasallikning
boshlanishi o‘tkir kechadi va asosiy uch klinik belgilar bilan
tavsiflanadi: nafas olish funksiyasining buzilishi, ko‘zning ko‘rish
xususiyati o‘zgarishi (ptoz), oshqozon-ichak funksiyasining
o‘zgarishi (diðlopiya).
Kasallik manbalari va tarqalishi. Botulizm kasalligining asosiy
manbalari o‘txo‘r hayvonlar, kemiruvchilar, ayrim qushlar hamda
sovuq qonli hayvonlar — baliqlar, qisqichbaqasimonlar va shilliq
qurtlar hisoblanadi. Botulizm tayoqchalari shu hayvonlar ichida
ko‘payadi va axlati bilan tashqariga chiqib, tuproqni, o‘t-o‘lanlarni
va suvni zararlagach, ular bu sharoitda sporalar hosil qiladi.
Botulizm qo‘zg‘atuvchilarining tarqalishida suv omilining ahamiyati
kattadir. Masalan, botulizm bakteriyalari dengiz o‘tlari va sohil
tuproqlarida topilgan. Keyingi yillarda bir qator xorijiy davlatlarda
botulizmni mo‘yna beruvchi hayvonlar (norka, shimol tulkisi va
tulkilar)da uchragani qayd qilindi.
AQSH, Kanada, Yaponiyaning ko‘l, daryo, dengizlarida va
okeanlarda va ularning sohillarida yashovchi hayvonlarda, baliqlarda
botulizm bakteriyalari topilgan.
Go‘sht va go‘sht mahsulotlaridan botulizm tayoqchalari mol
so‘yish texnologiyasining qo‘pol buzilishi natijasida mol ichagidagi
qo‘zg‘atuvchi go‘shtga o‘tadi. Xuddi shunday holat baliq tayyorlashda
ro‘y berishi mumkin.
Hozirgi vaqtda umumiy ovqatlanish korxonalarida oziq-ovqat
mahsulotlarini tayyorlash va qayta ishlashda texnologik jarayonlarning
takomillashuvi, optimal harorat yaratish tufayli, bu korxona mah-
sulotlari orqali kasallikning yuzaga kelish xavfi deyarli yo‘qolgan.

---

159
Mamlakatimizda kasallikning paydo bo‘lishi, asosan, uy sha-
roitida tayyorlangan mahsulotlarni iste’mol qilish (konservalar,
marinadlar, dudlangan mahsulotlar, tuzlama va boshq.) bilan
bog‘liq.
Qo‘zg‘atuvchi sporalarining ko‘payishi, zaharli toksinlar hosil
qilish shart-sharoitlarini, ularning yuqori haroratga chidamliligini
bilgan holda oziq-ovqat mahsulotlarini ishlab chiqarish jarayonlariga
quyidagi talablarni qo‘yish mumkin:
1. Mahsulotlarni botulizm qo‘zg‘atuvchilari sporalaridan zahar-
lanishning oldini olish.
2. Qo‘zg‘atuvchi sporalarning vegetativ hujayralari va toksinlarini
nobud bo‘lishiga olib keluvchi yuqori haroratli sterilizatsiya usulining
qo‘llanilishi.
3. Òayyor mahsulotlarda sporalarning o‘sishi va toksinlar yuzaga
kelish imkoniyatini yo‘qotish.
Òexnologik jarayonda issiqlik tartibining to‘g‘ri qo‘llanilishi,
ayniqsa, katta ahamiyatga ega. Mahsulotlar avtoklavlarda sterilizatsiya
qilinadi. Avtoklavlardagi 120°C harorat darajasi botulizm bakte-
riyalarining vegetativ hujayralari, zaharli toksin va sporalarini
nobud qilishga olib keladi.
Bunday mahsulotlar zararsizlangan bo‘lib, xona harorati
darajasida uzoq muddatgacha saqlanadi. Uy sharoitida tayyorlangan
konserva mahsulotlari haqida bunday, deb bo‘lmaydi, chunki ularni
tayyorlashda ishlatiladigan issiqlik darajasi 100°C dan oshmaydi,
bankalarni germetizatsiya qilish esa, botulizm toksinlari, spora va
vegetativ hujayralarining ko‘payishi uchun qulay shart-sharoitlarni
keltirib chiqaradi. Shu tufayli uy sharoitida kasallik qo‘zg‘atuvchilari
uchun qulay oziq muhiti hisoblangan go‘sht va baliq mahsu-
lotlaridan konservalar tayyorlash tavsiya etilmaydi. Faqat avtoklav
yordamida tayyorlash mumkin.
Yuqorida keltirilgan usullar qo‘ziqorin va sabzavotlarni konserva
qilishda ham qo‘llaniladi. Bu mahsulotlarda qo‘zg‘atuvchi spo-
ralarining batamom yo‘qolmasligi tufayli ularga kerakli miqdorda
tuz va kislotalar qo‘shib, havo so‘rib oladigan idishlarda tayyorlash
va iste’mol qilishdan oldin yana bir bor qaynatib olish tavsiya
qilinadi.
Konservalarning qo‘zg‘atuvchi sporalari bilan zaharlanganligini
ularning tashqi ko‘rinishi (qopqog‘ining ko‘tarilib turishi)dan ham

---

160
aniqlash mumkin. Bunday konserva mahsulotlari ancha yumshagan,
tuzilishi deyarli o‘zgargan va noxush hidga ega bo‘ladi. Uy sharoitida
tayyorlangan konservalar iste’mol qilinishi sababli yuzaga kelgan
kasallik hollarida konserva mahsulotlari darhol yo‘q qilinishi kerak.
Zaharli mahsulotlarni iste’mol qilganligi aniqlangan barcha kishilar
tibbiy ko‘rikdan o‘tkaziladi va ularga botulizmga qarshi zardob
yuboriladi.
Botulizm kabi o‘tkir, o‘ta zaharli infeksiyaning oldini olish
uchun qo‘llaniladigan eng samarali vosita botulizmga qarshi polianti-
toksin bilan emlash hisoblanadi.
Profilaktikasi va kurash choralari. Atrof-muhitga klostridiylarning
keng tarqalganligi va sporalarining nihoyatda chidamli bo‘lishi
sababli, ularning ozuqa mahsulotlariga tushib, ko‘payishiga yo‘l
qo‘ymaslik profilaktika tadbirlarining muhim shartidir. Buning
uchun quyidagilarga amal qilmoq zarur:
• 
konserva ishlab chiqaruvchi sanoat korxonalarida, sabzavot
va baliqni qayta ishlovchi xo‘jaliklararo zavod va korxonalarda
texnologiya hamda sanitariya-gigiyena talablariga rioya qilinishini
qattiq nazoratga olish;
• 
konservalarni tayyorlashda faqat yangi va yuksak sifatli
mahsulotlardan foydalanish;
• 
go‘sht kombinatlari va qushxonalar ustidan sanitariya-gigiyena
nazoratini o‘rnatish (go‘sht ajratib olinishida, saqlashda, ularni
ichak ichidagi narsalar bilan ifloslanishiga yo‘l qo‘ymaslik);
• 
go‘sht kombinatlarida go‘shtni nimtalash, baliq zavodlarida
baliqni tozalash ishlarini qisqa muddat ichida o‘tkazish kerak, sababi
jasad ichagidagi qo‘zg‘atuvchilar to‘qimalarga o‘tib, u yerda kasallik
keltirib chiqarishi mumkin;
• 
termik qayta ishlashga aloqador bo‘lmagan oziq-ovqat
mahsulotlari (kolbasa, vetchina, yog‘, tuzlangan va dudlangan
baliq) 4°C dan ortiq bo‘lmagan haroratda saqlanishi kerak;
• 
aholi orasida bu haqda, shartli tartibda tushuntirish ishlarini
olib borish, ayniqsa, sabzavotlarni yig‘ish pallasida, qo‘ziqorin
va ho‘l mevalarni terishda zarur ko‘rsatmalarga amal qilmagan holda
uy sharoitida konservalash (konservalashdan oldin sabzavot, meva,
qo‘ziqorin va boshqa mahsulotlarni tuproqdan tozalab, yaxshilab
yuvish, konservalash jarayonida metall qopqoqlarni polietilenlariga
almashtirish);

---

161
• 
konservalarni past haroratda saqlash va iste’mol qilishdan avval
ularga 30 minut davomida termik ishlov berish ishlarini o‘tkazish.
Infeksiyalangan material bilan kontaktda bo‘lgan laboratoriya
xodimlariga tozalangan polianatoksin bilan emlash o‘tkaziladi.
Preparat teri ostiga 0,5 ml.dan kuniga 2 martadan 25—30 kun
oralatib, uch marta yuboriladi. Revaksinatsiya 6—9 oydan so‘ng,
keyingilari esa, har 5 yilda o‘tkaziladi.
Infeksiya o‘chog‘idagi tadbirlar. Erta va aniq diagnoz qo‘yish, xabar
qilish, qayd qilish, epidemiologik tekshirish, bemorni gospitalizatsiya
qilish, kasallikka sababchi bo‘lgan mahsulotni topib aniqlashdan
iborat. Iste’mol qilingan mahsulot qoldiqlari yo‘qotib tashlanadi
(quruq xlorli ohak bilan aralashtiriladi yoki kuydirib yuboriladi).
Botulizm bor, deb taxmin qilingan ovqatni iste’mol qilgan
barcha kishilar me’dasi 2 % li natriy gidrokarbonat eritmasi bilan
yuviladi, ich suruvchi dori beriladi va profilaktika maqsadida 1000—
2000 XB da zardobning A, B, C va E turlari yuboriladi.
1. Epidemiologik tekshirish o‘tkazib, 171-v shakl bo‘yicha karta to‘ldirish va
tekshirish natijalarini tahlil qilish.
2. Byurne sinamasi brutselloz allergeniga o‘ta sezuvchanlik borligini aniqlaydi
va brutselloz diagnostikasi uchun o‘choqlarni epidemiologik tekshirishda,
brutsellozga qarshi immunlanadigan kontingentlarni tanlash uchun qo‘llaniladi
(Byurne sinamasi musbat shaxslar immunlanmaydi).
Allergen sifatida brutsellin — echki, qo‘y va cho‘chqa tiðlaridagi brutsella-
larning bulyon kulturasidagi filtrati qo‘llaniladi. Preparat teri orasiga va bilak
oldingi yuzasining uchdan bir o‘rta qismiga 0,1 ml dozada yuboriladi. Yuborish
texnikasi teri orasiga inyeksiya qilish kabidir. Natijalar 24—27 soat o‘tgach,
hisobga olinadi. Musbat reaksiyada infiltrat, qizillik va og‘riq paydo bo‘ladi.
Reaksiya darajasi infiltratni uzunasiga va eniga santimetrlarda o‘lchash yo‘li
bilan aniqlanadi.
Epidemiologik masalalar
1. N. shahridagi go‘sht kombinatida har yili 1—3 nafar ishchining
brutselloz bilan kasallanishi kuzatiladi. Molni qayta ishlash sex-
larining ishchilari emlanadi. Keyingi 2 yil mobaynida kushxonaning
sanitariya xonasi yo‘qligi sababli brutsellozli mollar kombinatga
keltirilmasligi kerak edi, biroq, tartibga zid ravishda mollarning
MUSTAQIL ISH

---

162
kichik-kichik to‘dalari kombinatga direksiyaning maxsus ruxsat-
nomasi bilan qabul qilingan. Korxona ishchilari o‘rtasida brutselloz
profilaktikasi bo‘yicha tadbirlar rejasi tuzilsin.
2. May oyida shaxsiy xonadonlarni aylanib chiqishda K.ning
oilasida brutselloz kasalligiga shubha qilingan isitmalayotgan 2 nafar
bemor aniqlandi. K.ning oilasida bitta sigir, ikkita cho‘chqa, uchta
qo‘y va beshta echki borligi aniqlangan. Echkilardan ikkitasi mart
oyida bola tashlagan. K. oilasi istiqomat qiladigan aholi punkti
brutselloz jihatdan tinch. K.ning qishda qo‘shni qishloqda qandaydir
noma’lum kishidan buzog‘ini, bitta echki va ikkita cho‘chqa bolasiga
ayirbosh qilgani aniqlandi. Yaylovda boshqa mollar bilan birga
o‘tlatilgan. May oxirida qo‘ylarni brutsellozga allergologik tekshi-
rishda 3 bosh qo‘yda musbat natija aniqlangan. Shaxsiy mollar
tekshirilmagan.
Kasallanganda tashxisni qanday aniqlasa bo‘ladi? Fermada
brutselloz profilaktikasi bo‘yicha tadbirlar rejasi tuzilsin.
2.9. Leptospirozlar
Etiologiyasi. O‘zining klinik ko‘rinishi va epidemiologik xossalari
bilan farq qiladigan, lekin mikroblari bir-biriga yaqin bo‘lgan
leptospiralar turkumiga kiradigan infeksion kasalliklar guruhidir.
Bu guruhga odam va hayvon patologiyasida muhim rol o‘ynaydigan
bir qancha kasalliklar kiradi.
Infeksion sariq kasalligi o‘tkir infeksion kasallik bo‘lib, uning
tarqalishi tabiiy sharoit, turmush sharoiti va ma’lum kasb-korga
bog‘liqdir.
Sariq kasalligining mikrobi — Leptospira icteroemorrxagica
1915-yilda topilgan. Bu mikrob tashqi muhitning muayyan
sharoitlariga turg‘undir. U turli havzalarning suvida va daryo bal-
chig‘ida doimo bo‘lishi mumkin. Uning uchun optimal harorat
25°C hisoblanadi. Biroq, u quritilganda, quyosh nurining ta’sirida,
kislotali muhitda va turli kimyoviy moddalar ta’sirida nobud bo‘ladi.
U odam uchun ancha yuqumli va aftidan, u shikastlanmagan teri
orqali organizmga kira oladi.
Epidemiologiyasi. Infeksiya shikastlangan, shuningdek, shi-
kastlanmagan teri orqali, og‘iz va burunning shilliq qavatlari orqali
organizmga kiradi, keyin spiroxetalar qonga o‘tadi. Infeksion sariq

---

163
kasalligi turli shakllarda kechadi. Sariq kasalligining tiðik shakli
ikki haftacha davom etadi. Bunda kasallik to‘satdan yuqori harorat
bilan boshlanadi, muskullar, ayniqsa, boldir muskullari zirqirab
og‘riydi, gemorragiya bo‘ladi hamda teri sarg‘ayib ketadi.
Infeksiyaning asosiy manbayi kalamushlar hisoblanadi, biroq,
boshqa hayvonlar ham spiroxetalardan xoli emas.
Infeksiyaning tarqalish yo‘llari. Infeksiya suv orqali, ayniqsa,
ariqlar, daryo, ko‘lmak suvlari, oqar suvlar orqali tarqalishi mum-
kin.
Epidemik zanjirning uchinchi zvenosi. Odamga spiroxeta tez yuqadi.
Shuning uchun ham bu kasallikning tarqalishiga qulay bo‘lgan
joylarda sariq kasalligi ko‘payib ketadi. Sanitariya turmush sharoitlari
infeksion sariq kasalligining tarqalishida katta rol o‘ynaydi. Aholi
yashaydigan punktlarning sanitariya holati (suv bilan ta’minlanishi,
tozalab turilishi va axlatlar tashib ketilishi) katta ahamiyatga ega,
chunki suv manbalari ifloslanishi va kalamushlar tarqalishi ana
shunga bog‘liq.
Òabiiy sharoitlar ham katta rol o‘ynaydi. Infeksion sariq kasalligi
deyarli hamma yerda uchraydi, biroq, u iqlimi iliq va nam bo‘lgan
mamlakatlarda ko‘proq tarqalgan, chunki bunday joylarda spiro-
xetalarning yashashi uchun optimal harorat mavjud bo‘ladi.
Infeksion sariq kasalligi yoz—kuz mavsumida ko‘p bo‘ladi,
chunki bu davrda aholi suv manbalaridan tez-tez foydalanadi.
Ba’zan infeksion sariq kasalligi butun yil davomida ham uchrab
turadi.
Infeksion sariq kasalligiga qarshi kurash. Infeksiya manbayi
bo‘lgan kalamushlarga qarshi kurash yoki deratizatsiya ishlarini
olib borish lozim.
O‘ziga xos profilaktika. Infeksion sariq kasalligiga qarshi o‘l-
dirilgan spiroxeta bilan faol emlashni o‘tkazish kerak.
2.10. Iyersinioz
O‘tkir ichakli infeksiyalarining tashxisi epidemiologik klinik
belgilari asosida va laboratoriya hamda dastgohlar bilan tekshirish
natijalari hisobga olingan holda amalga oshiriladi.
O‘tkir ichak infeksiyasi (O‘II) me’da ichak tizimining har xil
bo‘limlari shikastlanishi belgilari bilan kechadi. Gastrit, gastroenterit,

---

164
enterit, enterokolit, gastroenterokolit belgilari esa, har xil darajada
qayd etiladi.
Gastrit. Epgastral sohasidan og‘riqlik hissi, ko‘ngil aynishi, qayt
qilish, paypaslanganda og‘riq bilan kechadi.
Enterit. Ko‘p miqdorda ko‘piksimon keksim va qo‘lansa ich
ketishi, qorinda g‘uldirash, vaqti-vaqti bilan mo‘tadil qorin og‘rig‘i
bilan ifodalanadi.
Gastroenterit. Enterit belgilarining qo‘shilishi bilan namoyon
bo‘ladi. Ko‘k salmonelloz, iyersinioz, esherixiozlarda namoyon
bo‘ladi.
Kolit. Giðogastritda ko‘proq chap tarafda burab og‘rish, xu-
rujlanib g‘uldurash, paypaslaganda spazma og‘rig‘i, anal sfektrning
kuchsizligi, tez-tez kam miqdordagi shilimshiq iðir-iðir qon
aralash suyuq ich ketishi bilan kechadi. Chaqaloqlarda bu belgilar
chinqirib yig‘lash, kuchanish va ichi ketayotganda oyoqlarini
birlashtirishi, yuzining qizarishi kuzatiladi.
Enterokolit mo‘l suyuq shilimshiq, ba’zida qon aralash ich
ketishi, qorindagi og‘riqlar bilan namoyon bo‘ladi.
Gastroenterokolit gastrit va enterokolit belgilarining qo‘shili-
shi bilan ifodalanadi. Ovqatdan zaharlanish va salmonellozda ko‘p-
roq uchraydi. Invaziv deareyalarda ichburug‘ salmonelloz, iyer-
sinioz, entroen va esherixiyalar chaqirgan esherixiozlar, stafi-
lokokk infeksiyasi kampilobakterioz intoksikatsiya belgilari eksi-
koz klinikasidan ustunroq bo‘lib, me’da-ichak tizimining barcha
qismlari taligen entrokolitika, deb nomlanuvchi iyersiniyalarning
03, 05, 07, 08 va 09, soxta sil kasalligi esa, soxta sil iyersiniyalarining
01 va 02 serologik turlarini keltirib chiqaradi.
Epidemiologiyasi. Òabiatda iyersiniyalarning asosiy manbalari
sichqonsimon kemiruvchilar hisoblanadi. Iyersiniozlar bilan yirik
va mayda shoxli uy hayvonlari, shuningdek, it, mushuk ham
kasallanishi yoki kasallik manbayi bo‘lishi mumkin. Xastalik iflos
qo‘l orqali va iyersiniyalar bilan ifloslangan oziq-ovqat (sut, go‘sht,
mahsulotlari va sabzavotlardan tayyorlangan gazak) va boshqa
mahsulotlarni iste’mol qilish natijasida kelib chiqadi.
Bemor odam atrofidagilar uchun xavf tug‘dirmaydi. Lekin
bemor yoki sog‘lom iyersiniya tashuvchilar o‘zlaridan najas,
peshob orqali iyersiniyalarni tashqi muhitga ajratib chiqarib,

---

165
epidemiologik jarayon davom etishini ta’minlovchi omillardan biri
bo‘lib qolishi mumkin.
Iyersinioz va soxta sil mavsumiy soxtalik hisoblanib, kasallikning
ko‘paygan davri yilning kuz va bahor fasllariga to‘g‘ri keladi.
Patogenezi. Iyersinioz kasalliklarning bemor organizmida
rivojlanishi yaxshi o‘rganilmagan. Odam organizmida mikrob og‘iz
orqali tushadi va me’da, ichakka o‘tib, o‘tkir yallig‘lanish holatini
vujudga keltiradi, so‘ngra ichak orqali qonga o‘tib, butun tanaga
tarqaladi va shu bosqichda qorin bo‘shlig‘ini limfa bezlari va boshqa
ichki a’zolari shikastlanishiga hamda yallig‘lanishga olib keladi. Bir
vaqtning o‘zida allergik o‘zgarishlar ham ro‘y beradi.
Iyersiniozlarda kasallikning rivojlanish jarayonini quydagicha
tasavvur qilish mumkin: qo‘zg‘atuvchining organizmga tushishi va
birlamchi kasallikni keltirib chiqarishi, manbali va umumiy
reaksiyalarning paydo bo‘lishi iyersiniyalarning butun organizm
bo‘ylab tarqalish (bakteremiya holati), ikkilamchi manbaning hosil
bo‘lishi, reaktiv allergik o‘zgarishlar vujudga kelish va tuzalish
davri.
Klinikasi. Kasallikning yashirin davri 3—18 kungacha davom
etishi mumkin. Xastalikning eng ko‘p uchraydigan turlaridan
biri — gastrointestinal me’da-ichakli xili hisoblanib, u 8—11 %
hollarda kuzatiladi. Xastalik to‘satdan qorinda kuchli og‘riq paydo
bo‘lishi bilan boshlanadi. Òana harorati 37,5—39°C gacha ko‘tariladi.
Bemorning boshi og‘riydi, qaltiroq bosib, ko‘ngli ayniydi. Xastalik
boshlangandan so‘ng 8—12 soat mobaynida bemor qusadi, ichi
ketadi. Uning najasi suyuq yashil rangda, ko‘pikli sassiq hidli va
shilliq aralashgan bo‘ladi. Kasallikning 3—7-kunida bemor terisiga
toshma toshadi va bu ko‘pincha «qo‘pol paypoq» belgilari sifatida
yuzaga chiqadi.
Yuqorida bayon etib o‘tilgan o‘zgarishlardan tashqari, be-
morlar tomoqning qichishi va yutinganda og‘riq sezishdan shikoyat
qilishadi. Òomoq quriganda, halqum orqa devorining qizarganligini
ko‘rish mumkin. Iyersiniozlar 8—16 % larda sariq kasalligiga xos
belgilar bilan o‘tishi mumkin. Xastalik boshlanish davrida umumiy
belgilar bilan birga bir qatorda qorinning o‘ng qismida og‘riq
paydo bo‘ladi. Kasallikning 2—4-kunida najas oqarib, peshob
qizaradi, jigar kattalashadi. Qondagi bilirubin miqdori oshadi.

---

166
Iyersinioz gepatiti yaqqol zaharlanish alomatlari bilan birga
kechadi. Bunday bemorlar yuqumli kasalliklar shifoxonasiga virusli
gepatit tashxisi bilan yotqizib, davolanadi. Shuning uchun ham
bu kasalliklarni o‘zaro farqlash lozim. Virusli gepatitlarga nisbatan
iyersinioz kasalligi to‘satdan boshlanadi. Bemorning harorati
yuqori darajaga ko‘tarilib, isitmalash, odatda, haftalab davom
etadi. Iyersiniozlarning bu klinik turi tashqi limfa bezlarining
kattalashishi bilan kechadi. Bo‘g‘imlar va mushaklarda kuchli og‘riq
paydo bo‘ladi. Bemor tez-tez aksirib, burnidan suv oqadi,
tomog‘i qizaradi. Bu kasallikka chalingan bemor qorin og‘rig‘idan
shikoyat qiladi, uning ichi ketadi. Iyersiniozli gepatitda sariqlik
davri nisbatan qisqa bo‘lib, qondagi transaminaza fermentlarining
ko‘rsatkichlari ham tezda me’yoriga tushadi, oq qon donachalari
ko‘payib ketadi, qizil qon donachalarining cho‘kish tezligi
(COÝ) oshib ketadi. Qonda mochevina va ammiakning nisbatan
ko‘rsatkichi 0,1—0,2 gacha kamayib ketadi.
Xastalikning ko‘richakli turi ham ma’lum. Kasallik birdaniga
boshlanib, bemor qornining o‘ng tomonidan bo‘lgan og‘riqdan
shikoyat qiladi, tana harorati ko‘tariladi. Bunday holat ko‘richakni
eslatgani uchun bemor bir vaqtning o‘zida ham jarrohning, ham
yuqumli kasalliklar bo‘yicha shifokorning nazoratida bo‘lgani
maqsadga muvofiqdir.
Iyersiniozlarning bod kasalligiga o‘xshash turi ham mavjud,
bu holda bemorni bo‘g‘imlaridagi og‘riq bezovta qiladi. Vaqti-vaqti
bilan tana harorati ko‘tarilib, bemor qorni, ko‘pincha kindik
atrofidagi og‘riqdan shikoyat qiladi. Uning ko‘ngli aynib, qusadi.
Ichi ketib, najasi yashil va shilliq bo‘ladi, jigari va talog‘i kattalashadi.
Òanasiga toshmalar toshishi mumkin
Yosh bolalar va keksalarda iyersiniozlarning septik umumiy turi
ko‘plab uchraydi. Gastroenterit yoki enterokolit ko‘rinishida
boshlangan xastalik iyersiniozlarning qonga o‘tib, butun organizmga
tarqalishi bilan xarakterlanadi. Kasallik bemorning qaltirashi, bosh
og‘rishi, bo‘g‘imlari va mushaklarida og‘riqning paydo bo‘lishi hamda
zaharlanish alomatlarining kelib chiqishi bilan boshlanadi. Me’da-
ichak a’zolari faoliyatining buzilishi, ko‘ngil aynishi, qusish, ichi
ketishi, me’da ustida og‘riqning paydo bo‘lishi bilan kechadi,
bemorning ahvoli og‘ir bo‘lib harorati 40°C gacha yetadi. Iyersinioz
kasalliklarida me’da osti bezining yallig‘lanishi, meningit va tepki

---

167
kasalliklarining belgilari kuzatiladi. Iyersiniozlar buyrakning yallig‘-
lanishi, nefrit va uning faoliyatini buzilishiga olib kelishi mumkin.
U holda ba’zi bir bemorlar qator asoratlar, jumladan, bo‘g‘im,
yurak mushagi, ko‘z pardasining yallig‘lanishi, terida qizarish
Peter sindromi aniqlangan. Hozirgi vaqtda iyersiniozlarning suv-
chechak va qizamiqqa o‘xshash kechadigan turlari ham mavjud,
ba’zan kasallikning asorati sifatida bolalarda pnevmotoroks (ko‘krak
qafasiga havo kirishi) kuzatiladi.
Iyersiniozlarning klinik shakllarini aniqlashda, quyidagi
jadvaldan foydalanish maqsadga muvofiq:
11-jadval
Iyersiniozlarning klinik shakllari
i
r
a
ll
k
a
h
s
k
i
n
il
K
i
r
a
l
r
u
t
k
i
n
il
K
il
k
a
h
c
i
-
a
d
’
e
M
ti
l
o
k
o
r
e
t
n
e
o
r
t
s
a
g
,t
il
o
k
o
r
e
t
n
e
,t
i
r
e
t
n
e
o
r
t
s
a
G
l
a
n
i
m
o
d
b
A
,t
e
ti
l
a
n
i
m
r
e
t
,t
i
n
e
d
a
f
m
il
,l
a
i
r
e
t
n
e
i
z
e
M
k
a
h
c
i
r
‘
o
k
n
a
g
l
a
q
r
a
t
y
i
m
u
m
U
k
i
m
e
y
i
p
o
k
it
p
e
s
,
k
it
p
e
s
,
n
a
g
h
s
a
l
a
r
A
il
a
b
n
a
m
i
h
c
m
a
li
k
k
I
,t
i
g
n
i
n
e
m
,t
it
a
p
e
g
,t
i
d
r
a
k
o
i
m
,
a
m
e
ti
r
e
,t
i
r
t
r
A
r
a
l
a
q
h
s
o
b
a
v
i
m
o
r
d
n
i
s
r
e
t
e
r
Iyersiniozlarga tashxis qo‘yishda bakteriologik va steriologik
tekshirishlarning ahamiyati katta. Laboratoriyada tekshirish uchun
bemorning najasi, qoni, peshobi, orqa miya suyuqligi va boshqalar
tahlil qilinadi. Bu biologik ajralmalarning xastalik jarayonini bir
necha bor tekshirish tavsiya etiladi. Xastalikning ko‘richakli shaklida
olib tashlangan chuvalchangsimon o‘simtani bakteriologik va
steriologik usuli bilan tekshirib ko‘rish maqsadga muvofiq bo‘ladi.
Muolaja tadbirlari iyersinioz kasalliklarini davolashda levomitsin,
tetratsiklin, bisseptol, furazolidon kabi mikroblarga qarshi
ishlatiladigan dorilar yaxshi natija beradi. Kasallikning me’da-ichak
turida bemor bolalarga glukosolan, regidron, qaynatilgan suv va
fiziologik eritmani tez-tez ichirib turish tavsiya etiladi.
Bemorlarni, ayniqsa, bir yoshgacha bo‘lgan bolalarni o‘z vaqtida
va to‘g‘ri ovqatlantirish, parvarish qilish — ularning tez sog‘ayib
ketishini belgilab beruvchi muhim omillardan biridir. Kasallik
boshlangan davrdayoq bolaning ahvoli og‘ir bo‘lsa, uning qon

---

168
tomiri orqali gemodez, glukoza, reopoligluken, fiziologik eritma
va oqsilli suyuqliklar yuborish tavsiya etiladi.
Kasallikning iyersiniozli gepatitli shaklida esa, virusli gepatitga
o‘xshab parhez tutish, jismoniy harakatlarni cheklash va boshqa
muolaja tadbirlarini qo‘llash zarur. Iyersiniozlarni artritli shaklini
davolashda bod kasalligida qo‘llaniladigan dori-darmonlar bilan
bir qatorda antibiotiklarni ham berish yaxshi natija beradi. Bu dori-
darmonlar mazkur bemorlarda paydo bo‘ladigan har xil asoratlar
kelib chiqishining oldini oladi.
Profilaktikasi. Iyersiniozlarning oldini olish uchun maxsus
muhofaza tadbirlari hali ishlab chiqilgan emas. Shuning uchun
ham bu sohada quyidagi chora-tadbirlarni amalga oshirish mumkin:
1. Iyersiniozlar bilan og‘rigan kasallarni o‘z vaqtida aniqlash
maqsadida qo‘zg‘ovchisi aniqlanmagan o‘tkir me’da, ichak toshmali
bod va shunga o‘xshash kasalliklarning klinik belgilari, o‘ziga xos
bo‘lmagan atiðik hollarda bemorlarni iyersiniozlarga tekshirishni
tashkil qilish.
2. Sichqonsimon kemiruvchilarga qarshi kurash va ularning
sabzavot, meva, oziq-ovqat saqlanadigan omborxonalarda, do‘kon-
larda va umumiy ovqatlanish korxonalarida paydo bo‘lishiga yo‘l
qo‘ymaslik, deratizatsiya ishlarini sifatli va o‘z vaqtida ta’minlash.
3. Uy va qishloq xo‘jaligi hayvonlari ustidan veterinariya
nazoratini kuchaytirish. Iyersiniozlar bilan xastalangan hayvonlarni
o‘z vaqtida aniqlash. Sut va sut mahsulotlarini ishlab chiqarishda
sanitariya-texnologiya qoidalariga amal qilishni ta’minlash.
4. Umumiy ovqatlanish, meva-sabzovot saqlanadigan kor-
xonalarda ularni saqlash, tashish, iste’mol qilishda sanitariya-
gigiyena va texnologiya qoidalariga amal qilishni nazorat qilish. Vaqt-
vaqti bilan bakteriologik tekshirishdan o‘tkazib turish.
5. Kasalxonalarda sanitariya va epidemiologiya kasalliklariga qar-
shi kurash qoidalariga amal qilish. Bemorlar, ularga qarovchi shaxs-
lar va tibbiyot xodimlari orasidan sog‘lom bakteriya tashuvchilarni
o‘z vaqtida aniqlash.
6. Xastalik o‘chog‘ida kuzatishni tashkil qilish. Kasallik manbayi
va tarqalish yo‘llarini o‘z vaqtida aniqlash choralarini ko‘rish.
7. Xonalarning ozoda bo‘lishi, sovuq saqlagich, muzlatgich-
larning sanitariya holati, oziq-ovqat mahsulotlari bilan ishlaydigan
shaxslarning salomatligi va ularning sanitariya madaniyati
iyersiniozlarning oldini olishda muhim ahamiyat kasb etadi.

---

169
2.11. Xlamidiozlar
Xlamidiozlar — odamlarga xos bo‘lgan (antroponoz) infeksion
kasalliklar guruhi bo‘lib, xlamidiya avlodiga, xlomidiaceae oilasiga
mansub qo‘zg‘atuvchilar tomonidan chaqiriladi. Xlamidiyalar
bakteriyaga o‘xshash morfologik xususiyatlarga va o‘ziga xos ichki
hujayraviy rivojlanish davriga ega.
Hozirgi vaqtda xlamidiya avlodi ikki turga ajratiladi: C.trachomatis
va C.Psittaci. Ammo bu turlarning har birining o‘ziga xos
immunologik, biologik va ekologik variantlari mavjud.
Antroponoz xlamidiozlari. Antroponoz xlamidiyalari — polimorf
klinik belgilar bilan kechuvchi, odam organizmigagina xos bo‘lgan
yuqumli kasallikdir. Qo‘zg‘atuvchisi C.trachomatis uch guruhga
ajratiladi:
• 
birinchi guruhga traxoma tarqalishi bo‘yicha endemik hisob-
langan hududlarda doimo aylanib yuruvchi, ko‘zdan ko‘zga yuqishi
bilan kechadigan xlamidiyalar kiradi;
• 
ikkinchi guruhga esa, jinsiy organlar shilliq qavatlarining
epitelial hujayralarida yashashga moslashgan xlamidiyalar kiritilgan.
Ular odamdan odamga jinsiy yo‘l orqali yuqadi va urogenital
infeksiyalarni keltirib chiqaradi;
• 
uchinchi guruhga jinsiy yo‘l orqali yuqadigan va limfotropizm
bilan xarakterlanuvchi tanosil limfogranulemalari kiradi.
Odatda, C.trachomatisning va boshqa xil antroponoz xlamidiya
qo‘zg‘atuvchilarning manbalari ayollar jinsiy organlari hisoblanadi.
Urogenital xlamidiozlar va epidemiologik jihatdan ularga bog‘liq
(qo‘zg‘atuvchi joylashishi jihatdan turlicha) bo‘lgan xlamidiyali
infeksiyalar uchun manifest va belgisiz shakllar xosdir. Uzoq
muddat kasallik alomatlarining zo‘rayishi bilan kechuvchi persistent
(latent) shakllari ham aniqlangan.
Jinsiy organlarda yashashga moslashgan xlamidiyalar urogenital
patologik shikastlanishlar bilan bir qatorda oftalmoxlamidioz
qo‘zg‘atuvchilari ko‘rinishida ham namoyon bo‘la oladi.
Òibbiy amaliyotda oftalmoxlamidiozlarning turlicha klinik
ko‘rinishlari traxoma va konyunktivit, deb ataladi. Kasallikning bu
shakllari qo‘zg‘atuvchisining jinsiy organlardan ko‘zga o‘tishi tufayli
kelib chiqadi. Òraxomaning endemik ko‘rinishlari keng tarqalgan
hududlarda qo‘zg‘atuvchi ko‘zdan ko‘zga o‘tib tarqaladi va aylanish

---

170
aktivligi yuqori bo‘lgan sharoitda yuqori virulent variantlari
shakllanadi.
Antroponoz xlamidiyalarining tarqalishi haqida aniq ma’lu-
motlar yetarli emas. Maxsus tadqiqotlarga ko‘ra, erkaklar orasida
xlamidiyalar bilan zararlanish 1—2 %, ayollar orasida 5 % ni
tashkil etgan. Òarqalish tezligining oshishi turli xil og‘ir asoratlarni
keltirib chiqarishi, yangi tug‘ilgan chaqaloqlar patologiyasi,
homiladorlik davrida yuzaga keluvchi asoratlar hamda tashxisi,
terapiya va profilaktika usullarining murakkabligi sog‘liqni
saqlashning jiddiy muammolariga aylandi.
Xlamidiozlarning laboratoriya tashxisini hozirgi vaqtda faqatgina
maxsus jihozlangan laboratoriyalar amalga oshira oladi. Bunday
laboratoriyalarda xlamidiyalar zararlangan organlardan to‘g‘ridan
to‘g‘ri ajratib olinadi va xlamidiyali antitelolar aniqlanadi. Kasallikka
qarshi qaratilgan asosiy profilaktik chora-tadbirlar bemor va
tashuvchilarni davolash, jinsiy yo‘l bilan yuqushining oldini olishda
shaxsiy ehtiyot choralarini qo‘llash kabi vazifalarni o‘z ichiga oladi.
Òashqi muhit omillari orqali (qo‘llar, kiyim-kechaklar, turmush
buyumlarini umumiy ishlatish, suv havzalari) kasallik yuqishining
oldini olishda dezinfeksion moddalarni qo‘llash tavsiya etiladi.
Shu jumladan, jinsiy yo‘l bilan yuqadigan boshqa xil infeksiya-
larda qo‘llaniladigan (bemorlarni aniqlash va dispanserizatsiyalash,
jinsiy aloqada bo‘lgan shaxslarni tekshirish, klinik va epidemiologik
ko‘rsatkichlarga asosan, davolanishga jalb qilish) usullardan
foydalaniladi.
2.12. Ornitoz
Ornitoz — prokariot tabiatli (C.Psittaci) patogen mikroorga-
nizmlar — xlamidiyalar orqali chiqariladigan infeksion kasallikdir.
Ornitoz zararlangan qushlar orqali nafas organlarining shikast-
lanishi va organizmning umumiy zararlanishi (intoksikatsiya)
holatlari bilan kechadi. Yashirin davri 7 — 10 kun. Kasallik o‘tkir,
surunkali va latent shaklda kechishi bilan xarakterlanadi.
Ornitoz (psitakkoz) haqidagi dastlabki ma’lumotlar bundan
100 yil avval paydo bo‘lgan, ammo XX asrning o‘rtalaridagina bu
kasallikni o‘rganish jiddiy tus olgan. Hozirgi davrda ornitoz dunyo-
ning deyarli barcha hududlarida uchraydi. Kasallik tarqalishida asosiy
omillardan biri — amaliy jihatdan deyarli nazorat qilinmaydigan

---

171
yovvoyi qushlar to‘dalari (infeksion manbalari sufatida) hisob-
lanadi. C. Psittacining ba’zi bir turlari zararlangan qishloq xo‘jaligi
va uy hayvonlari orqali ham kuzatilgan. Bu xlamidiozlar nozoologik
aniq turlanmagan bo‘lib, makroorganizmning turli xil organlari
shikastlanishiga olib kelishi mumkin (xlamidiyali zotiljam, kon-
yunktivitlar, ensefalit, miokarditlar, gastroenteritlar va boshq.)
Epidemik jarayonning rivojlanish mexanizmi (qo‘zg‘atuvchi
manbalari). Hozirgi vaqtgacha 170 dan ortiq yovvoyi sinatrop, uy
parrandalarining yuqumliligi aniqlangan.
Ular orasida Psittacidae (to‘tiqushlar) oilasiga va Columbidae
(kaptarlar) oilasiga mansub turlari epidemiologik nuqtayi nazardan
aniqlash xavflidir. Òabiatda
doimiy ravishda aylanib
yuruvchi ornitoz qo‘zg‘a-
tuvchilari yovvoyi qush-
larning qishlash uchun
siljish yo‘llarida, ayniqsa,
jadallik bilan tarqalib, turli
xil yarim yovvoyi va xonaki
parranda (kaptarlar, to-
vuqlar, o‘rdak, kurka,
chumchuq)larning kasal-
lanishiga olib keluvchi
infeksiyaning tabiiy
o‘choqlarini yuzaga kelti-
radi. Odatda, qushlar
ornitoz o‘tkir ichak infek-
siyasi ko‘rinishida yoki
belgilarsiz infeksiya ko‘ri-
nishida kechadi.
Ko‘p hollarda tashqi
tomondan sog‘lom qush-
larning infeksiya tashuvchanligi kuzatilgan. Ornitoz qo‘zg‘atuvchisi
ko‘pincha qorin bo‘shlig‘i organlarida — ichaklarda, qora taloqda,
kamdan kam hollarda o‘pkada joylashadi va tashqi muhitga najas va
burun shilliqlari orqali ajralib chiqadi. Qushlarning zararlanishi,
asosan, alimentar (zararlangan suv yoki donlar) va havo-chang
yo‘llari orqali amalga oshiriladi.
8-rasm. Ornitoz kasalligining tarqalishi.

---

172
Epidemik jarayonning namoyon bo‘lishi va yuqish mexanizmi.
Ornitoz bilan odamlarning zararlanishi, asosan, havo-tomchi va
havo-chang yo‘llari orqali sodir bo‘ladi, alimentar yo‘l bilan
kasallanish hollari ham uchrab turadi. Kasallik yuqishining asosiy
omillari bo‘lib zararlangan qushlarning najasi yoki burun suyuqligi,
mikroorganizmning zararlangan patlari hisoblanadi.
Kasallik ifloslangan qo‘llardan burun, ko‘z va og‘iz shilliq
qavatlari orqali yuqadi. Qo‘zg‘atuvchi manbalarini aksariyat ornitoz
bilan kasallangan qushlar yoki qo‘zg‘atuvchining belgilarsiz
tashuvchilari — o‘rdak, kurkalar, kaptarlar, to‘tiqush va kana-
reykalar tashkil etadi. Epidemiologik jihatdan o‘z kasb-korlari
tufayli kasallangan qushlar bilan shug‘ullanadiganlar, parranda
yetishtiradigan xo‘jaliklar, qushlarni qayta ishlovchi xodimlar,
zoodo‘kon xizmatchilari, ayniqsa, xavfli hisoblanadi. Ular orasida
epidemik avj olish hollari tez-tez yuz beradi. Kasallikni sporadik
kechishi ko‘pincha epizootik qush ishqibozlarida, kaptarboqarlarda,
ovchilarda hamda yarim yovvoyi qushlar bilan tasodifiy shug‘ul-
langan kishilarda (ba’zi shahar ko‘chalarida kaptarlar orqali za-
rarlanish hollari 25—90 % ni tashkil etadi) kuzatiladi.
Epidemiyaga qarshi chora-tadbirlar. Ornitoz kasalligining oldini
olishga qaratilgan chora-tadbirlar veterinar- sanitariya hamda tibbiy-
sanitariya tadbirlari asosida olib borilishi kerak. Veterinariya
xizmatining shu maqsadda olib boradigan ishlari chet ellardan
qush keltirishni nazorat qilishdan (karantin, laboratoriya tekshi-
ruvlarni o‘tkazish), qushlarning mamlakat ichkarisiga olib kirilishi,
ularning qushxonalarda, zoodo‘konlar va hayvonot bog‘larida
saqlanishini nazorat qilishdan iborat. Veterinariya nazorati ornitoz-
ning tabiiy o‘choqlaridagi yovvoyi qushlar, aholi yashaydigan
punktlardagi yarim yovvoyi kaptarlarni tekshirish natijasida olib
boriladi.
Òibbiy-sanitariya chora-tadbirlari infeksiya manbayiga qarshi
kurashda kasbi qushlar bilan bevosita bog‘liq bo‘lgan shaxslarni
xususiy muhofaza qilish vositalarini qo‘llashga qaratilishi kerak. Bu
borada mazkur korxona xodimlarini doimiy tibbiy nazoratdan o‘t-
kazib turish, mehnat sharoitlarini yaxshilash, epidemiyaga qarshi
chora-tadbirlar tartibini amaliyotga qo‘llash (ish joylari va korxona
hududlarini dezinfeksiyalovchi moddalar bilan yuqumsizlantirish,
xonalarni ventilatsiyalash, ishlab chiqarish jarayonini mexanizatsiya
va avtomatlashtirish, ishlab chiqarish xodimlarini ish kiyimlari

---

173
bilan ta’minlash va boshq.) kabi vazifalar amalga oshiriladi. Agar
mazkur parranda xo‘jaliklarida ornitoz bilan kasallanish hollari
yuz berib, laboratoriya tekshirishlari bilan tasdiqlansa, shu tuman-
ning bosh veterinar shifokori ko‘rsatgan ma’lumotlarga asosan
hokimiyatning mutasaddi tashkilotlari tomonidan bu korxona
ornitoz jihatidan xavfli, deb e’lon qilinadi va shu bilan birga mavjud
infeksiya o‘chog‘ining yo‘qolishiga qaratilgan tadbirlar dasturini
belgilab beruvchi maxsus komissiya tuziladi.
Epidemiologik nazorat. Ornitozga qarshi epidemiologik nazoratni
sanitariya-epidemiologiya xizmati olib boradi (epidemiologlar,
sanitariya shifokori, mehnat gigiyenasi shifokorlari, mahalla shifo-
kori, sex terapevtlari). Ornitoz bilan kasallanganlar yuqumli
kasalxonaga yotqiziladi. Kasallik o‘chog‘ida esa, yakunlovchi dezin-
feksiya olib boriladi. Kasallanmagan sog‘lom kishilar 30 kun
mobaynida tibbiy nazoratda bo‘lishadi. Dezinfeksiyalovchi moddalar
sifatida xloramin, lizol, fenol kabi zararsizlantiriladigan moddalar-
dan foydalaniladi.
Ornitoz profilaktikasining maxsus usuli sifatida inaktivlangan
(jonsizlantirilgan) ornitoz vaksinasi bilan emlash qo‘llaniladi.
2.13. Salmonelloz
Salmonellozlar — yuqumli ichak infeksiyalari guruhiga mansub
kasalliklar bo‘lib, ularni salmonellalar turkumidagi bakteriyalar
keltirib chiqaradi. Salmonellozlar sporadik (vaqti-vaqti bilan) yoki
yoppasiga avj oladigan xilma-xil epidemiologik xususiyatlarga ega.
Amerikalik veterinarlar Salmon va Smit (1885) birinchi bo‘lib
hayvonlar va odamlarda toksikoinfeksion kasalliklarni keltirib
chiqaradigan bakteriyalarni aniqlashgan. Bu bakteriyalar «o‘latdan»
nobud bo‘lgan cho‘chqalar organlaridan ajratilgan. Salmonellalarni
zamonaviy nom bilan C.Gxolerassuis, deb ataladi.
Gartner (1888) birinchi bo‘lib, Òyuriniyada salmonellalar
keltirib chiqargan, ovqat bilan bog‘liq toksikoinfeksiyalarning
tarqalishini kuzatgan. U favqulodda, tekshirilmasdan so‘yilgan sigir
va o‘lgan odamning jigaridan bir xil mikrobni ajratib olishga
muvaffaq bo‘lgan. Bu bakteriya C.Enteritides nomini olgan.
Keyinroq Lyoffler (1892) C.tiðximurium nomi bilan ataluvchi
bakteriyalarni topgan. Y.L. Isachenko olgan epizootiya paytida
salmonellalarni ajratgan, bu bakteriyalar enteral yo‘l bilan kasallik

---

174
yuqtirilganda, kalamush va sichqonlarning nobud bo‘lishiga
sababchi bo‘lgan.
1934-yilda nom qo‘yish komissiyasi shu turkumdagi bakteriyalar
nomini Salmon sharafiga «Salmonella», deb qonunlashtirib qo‘ydi.
Salmonellalar mayda va tayoqsimon bakteriyalar bo‘lib, ularning
bo‘yi 1—3 nm.gacha, eni 0,5—0,8 nm.gacha bo‘ladi, fakultativ
aerob, grammanfiy, tanasida kichkina peritrix oyoqchalari bo‘lib,
ular yordamida harakat qiladi.
Salmonellalar o‘zaro biokimyoviy va serologik xususiyatlari bilan
ajralib turadi. Salmonellalarning har bir serovari faqat o‘ziga xos
bo‘lgan muayyan antigen omillarining to‘plamiga ega bo‘ladi.
Salmonellalar tarkibida O— va H— antigen to‘plamlari mavjud.
O—antigen issiqlikka chidamliligi va bakteriyalar devorining oraliq
mukopolisaxarid qatlamidan joy olgan murakkab fosfoliðit
birikmasidan iborat ekanligi aniqlangan. O—antigen tuzilishiga ko‘ra,
salmonellalar 60 dan ko‘proq seroguruhlarga bo‘lingan. Har bir
seroguruh H—antigenlar tuzilishiga asosan serovarlarga ajratiladi.
H—antigen bakteriyalar xivchinli apparatida joylashgan bo‘ladi.
H—antigen issiqlikka chidamsiz bo‘lib, qaynatilganda parchalanib
ketadi.
Salmonellalarning H—antigenlari tuzilishiga asoslangan
2000 dan ortiqroq serologik variantlari mavjud. Salmonellalarning
Kaufman va Uayt ishlab chiqqan birinchi xalqaro (serologik)
sxemasi 1934-yilda qabul qilingan bo‘lib, sxemaga dastlab 5 sero-
guruh 44 ta serovarlar kiritilgan edi. Keyingi yillarda bu sxema
to‘ldirib borildi va hozirgi kunda 60 dan ortiq seroguruh, 2000 dan
ortiqroq serovarlarni o‘z ichiga oladi. Ko‘p sonli shu salmonel-
lalardan B va D guruhiga mansub bo‘lgan salmonellalar odamlar
patologiyasida ko‘proq ahamiyatga ega. Shuningdek, salmonel-
lozlarning etiologik tuzilishi har xil paytlarda va turli hududlarda
doimo o‘zgarib turadi. Masalan, O‘zbekistonda 1971-yilda sal-
monellozlarni keltirib chiqargan salmonellalar 36 ta serovarlarga
mansub bo‘lgan, 1990-yilga kelib ularning soni 142 taga yetdi. Ammo
bitta serovar, ya’ni C. tiðximuriumning eng ko‘p uchraganligi
isbotlandi, bu serovar har yili qayd qilingan salmonellalarning
70—80 % ini tashkil qiladi.
Salmonellalar tasnifining serologik mezonidan tashqari,
ularning ayrim turlari biovarlarini va fagovarlarini aniqlash ham
epidemiologik va epizoologik ahamiyatga ega. C.Tiðximuriumning
hozirgi vaqtda 90 ga yaqin fagotiðlari aniqlangan. Mutaxassislarni

---

175
«20» va «29» raqamli fagovarlari qiziqtiradi, chunki bu fagovarlar
salmonellozlarning kasalxonalarda «gospital infeksiya» sifatida
tarqalishida sabab bo‘ladi.
Salmonellalar tashqi muhit sharoitida ancha chidamli bo‘lib,
uzoq vaqt saqlanib turishi mumkin. O‘zbekistonning iqlim sharoitida
O. M. Murtazoyevning (1973) o‘tkazgan tajriba natijalari salmo-
nellalar pishirilgan go‘shtda xona haroratida buzilgunga qadar,
muzxonalarda esa, 63 kundan ziyodroq saqlanishini ko‘rsatdi.
Salmonellalar xom sutda 40 kungacha, qaynatilgan sutda 10
kungacha yashay oladi. Sariyog‘da 128—185 kun-gacha, tvorogda 16
kun tirik qoladi. Salmonellalarning aholi qizdirmasdan va
qaynatmasdan iste’mol qiladigan ayrim ovqat mahsulotlarida
(poliz, rezavor mevalar, ko‘katlar) uzoq vaqt (40 kungacha)
saqlanishini ilmiy tajribalari ko‘rsatib berdi.
Salmonellalar, shuningdek, suvda va hayvonlar iste’mol qila-
digan yem-xashakda ham uzoq muddat saqlanish xususiyatiga ega.
Salmonellalarning ba’zi bir muhit va mahsulotlarda saqlanish
muddati 12-jadvalda ko‘rsatilgan.
Salmonellalar umuman olganda, antibiotiklarga nisbatan
sezgir, ammo keyingi yillarda salmonellalarning antibiotiklarda,
dezinfeksiyalovchi moddalarga chidamli bo‘lgan «gospital» shtamm-
lari paydo bo‘lyapti.
Bunday shtammlar ko‘proq C.Òiðximurium serovarlarida uch-
rayapti. Òoshkent shahri hududida ajratib olingan C.Òiðchimurium
shtammlari gentamitsin, kanamitsin va polimiksinga qisman sezgir
bo‘lib, levomitsin, neomitsin, eritromitsin, streptomitsinga nisba-
tan butunlay chidamliligi bilan ajralib turadi.
Epidemik jarayon va uning rivojlanish omillari
Salmonellozlarda asosiy infeksiya manbalari, bu — hayvonlar
va parrandalar. Ayniqsa, uy hayvonlari, qoramollar, cho‘chqalar,
mayda shoxli hayvonlar, otlar, uy parrandalari (tovuqlar, g‘ozlar,
o‘rdaklar, kurkalar) salmonellozlarning tarqalishida infeksiya
manbayi sifatida muhim ahamiyatga ega. Bu hayvonlar o‘rtasida
salmonellalarning tarqalganlik darajasi turli hududlarda turlicha
bo‘ladi. O‘zbekistonda salmonellalar ko‘proq parrandalar, qora-
mollar va cho‘chqalar orasida tarqalgan. Qishloq xo‘jaligi hay-
vonlarida salmonellozlar butun organizmga tarqalgan kasallik
sifatida, oshqozon-ichak yo‘llarida uchraydigan, ich ketish

---

176
12-jadval
Salmonellalarning ba’zi tashqi muhit sharoitlarida
yashab qolish xususiyatlari
ti
h
u
m
i
q
h
s
a
T
i
r
a
l
h
s
i
n
i
r
‘
o
k
g
n
i
n
r
a
l
a
ll
e
n
o
m
l
a
S
a
v
it
q
a
v
h
s
a
h
s
a
y
n
a
g
n
a
li
g
l
e
b
i
r
a
lt
i
o
r
a
h
s
-
r
a
l
a
ll
e
n
o
m
l
a
S
i
r
a
l
ð
it
o
r
e
s
g
n
i
n
a
v
r
a
lf
il
l
a
u
M
r
a
ll
i
y
n
a
g
li
t
e
r
h
s
a
n
i
v
u
s
k
il
m
i
h
c
i
a
z
o
T
v
u
s
n
a
g
li
t
a
n
y
a
Q
v
u
s
q
i
h
c
O
g
n
i
n
i
r
a
l
a
z
v
a
h
i
r
a
l
v
u
s
n
a
g
n
a
l
s
o
lf
i
y
i‘
n
u
S
v
u
s
n
a
g
li
t
a
l
z
u
M
t
h
s
‘
o
g
n
a
g
a
m
li
t
a
n
y
a
Q
t
u
s
‘
g
o
y
i
r
a
S
q
o
l
h
s
i
P
q
u
v
o
t
n
a
g
li
t
a
n
y
a
Q
i
m
u
x
u
t
i
n
o
n
y
o
d
‘
g
u
B
r
a
lt
e
f
n
o
K
q
o
r
p
u
T
m
u
Q
i
g
n
a
h
c
a
n
o
X
g
n
‘
o
G
z
o
‘
g
o
Q
a
d
a
j
a
r
a
d
C
°
0
n
u
k
9
2
n
u
k
4
0
1
–
4
3
-
n
u
k
q
il
i
g
n
i
n
li
Y
,
a
h
c
a
g
y
o
3
a
d
ir
a
l
y
o
5
a
d
ir
a
l
n
u
k
q
u
v
o
s
0
7
1
a
d
a
j
a
r
a
d
C
°
0
2
n
u
k
7
6
1
a
d
C
°
4
,
n
u
k
o
t
n
a
d
y
o
6
a
h
c
a
g
y
o
3
1
a
h
c
a
g
n
u
k
0
1
a
d
it
a
r
o
r
a
h
a
n
o
X
n
u
k
4
–
3
y
o
2
a
d
C
°
0
a
d
C
°
3
2
–
8
1
a
h
c
a
g
y
o
7
n
u
k
9
2
a
d
C
°
4
a
d
it
a
r
o
r
a
h
a
n
o
X
a
h
c
a
g
y
o
3
1
n
u
k
5
1
–
5
a
h
c
a
g
n
u
k
6
9
1
ir
a
lr
u
n
h
s
o
y
u
Q
-
n
u
k
6
2
1
a
d
ir
is
’
a
t
a
h
c
a
g
a
h
c
a
g
n
u
k
0
8
a
h
c
a
g
n
u
k
0
9
a
h
c
a
g
y
o
0
1
li
x
il
r
u
T
r
a
l
ð
it
o
r
e
s
li
x
il
r
u
T
r
a
l
ð
it
o
r
e
s
li
x
il
r
u
T
r
a
l
ð
it
o
r
e
s
v
e
h
c
d
a
y
D
.
R
.
N
)
9
5
9
1
(
n
i
b
u
G
.
M
.
S
)
3
6
9
1
(
y
i
k
s
v
e
y
a
g
a
Z
.
I
.
S
)
6
6
9
1
(
o
k
n
e
t
s
i
h
C
.
N
.
G
)
1
8
9
1
(
o
s
s
e
li
K
.
A
.
V
)
5
8
9
1
(
-
v
e
h
c
r
a
K
.
D
.
M
a
y
a
k
s
a
n
i
k
a
y
m
e
h
S
.
A
.
A
)
6
6
9
1
(
a
v
o
p
o
P
.
G
.
G
)
0
8
9
1
(
o
s
s
e
li
K
.
A
.
V
)
5
8
9
1
(
v
e
h
c
d
a
y
D
.
R
.
N
)
9
6
9
1
(
)
6
6
9
1
(
k
u
y
t
r
A
.
A
.
I
v
e
y
o
b
u
l
o
T
.
D
.
V
)
7
6
9
1
(
y
i
k
s
v
e
y
a
g
a
Z
.
S
.
I
)
7
6
9
1
(
)
0
7
9
1
(
r
u
h
S
.
V
.
I
a
n
i
h
s
i
T
.
D
.
N
)
6
5
9
1
(
a
n
i
k
a
y
m
e
h
S
.
A
.
A
)
0
6
9
1
(

---

177
alomatlari bilan tavsiflanadigan kasallik yoki bakteriya tashuvchilik
sifatida namoyon bo‘lib, shu hayvonlarning go‘shti, suti, tuxumi
va boshqa mahsulotlari ovqatga iste’mol qilingan odamlarga yuqadi.
So‘nggi yillarda salmonellozlarning tarqalishida bemor odam-
lar va bakteriya tashuvchilarning infeksiya manbayi sifatidagi roli
batafsil aniqlangan. Bemorlar va bakteriya tashuvchilar, ayniqsa,
bir yoshgacha bo‘lgan bolalar uchun epidemiologik jihatdan
xavflidir. Chunki yosh bolalarga salmonellalar faqat oziq-ovqat
mahsulotlari orqali emas, balki maishiy yo‘l bilan ham yuqadi.
Kasallikni yosh bolalar ko‘pincha onalaridan, bolalarning parvarish
buyumlari, bakteriyalar tushgan narsalarni ishlatganda, shu-
ningdek, salmonellozlar bilan kasallangan onalarning ko‘krak suti
orqali yuqtiradi.
Salmonelloz bilan kasallangan bolalar, salmonellalarni faqatgina
axlat bilan emas, balki o‘t suyuqligi va siydigi orqali ham uzoq
vaqt davomida ajratib yurishi aniqlangan.
O‘zbekiston hududida uchragan salmonellozlar epidemik
o‘choqlarida o‘tkazilgan epidemiologik tekshiruvlar va kuzatuvlar
salmonellozlarning tarqalishida 3,8 % hollarda infeksiya manbayi
sifatidagi rolini isbotladi. Salmonellozlar tarqalishida ishtirok etuvchi
asosiy omillar oziq-ovqat mahsulotlari bo‘lib, ular orasida go‘sht
va go‘sht mahsulotlari muhim o‘rin egallaydi, ayniqsa, kolbasa,
go‘sht konservalari, go‘sht qiymasidan tayyorlanadigan ovqatlar
xavflidir. Go‘shtdan tashqari, hayvonlardan olinadigan boshqa
mahsulotlar, xususan, sut va sut mahsulotlari (qatiq, suzma, qay-
moq, pishloq) orqali yuqishi mumkin.
Òuxum, tuxum mahsulotlari va tarkibiga tuxum kiradigan oziq-
ovqatlarining salmonellozlar tarqalishidagi roli yildan yilga oshib
boryapti. R.M. Òojiboyeva va hammualliflar (1980) tuxum bo‘tqasi
hamda tuxum kukunidan salmonellalarning bir necha serovarlarini
ajratib olishga muvaffaq bo‘lishdi. Salmonellozlar baliq va baliq
mahsulotlaridan kam yuqadi, ammo ayrim joylarda ularning
ahamiyati birmuncha muhimroqdir.
Òurli xil o‘simlik mahsulotlariga tuproqdan, axlat, go‘ng, oqava
suvlar, parranda axlati bilan ishlov berilganda salmonellozlar o‘tishi
mumkin, natijada, bu mahsulotlar salmonellalarni tarqatish omili
bo‘lishi mumkin. O‘zbekiston sharoitida salmonellozlar epidemik
o‘choqlarida sabzavot va rezavor mevalarning yuqtirish omillari
sifatidagi roli 19,6 % hollarda aniqlangan.

---

178
Ochiq suv havzalari va oqava suvlarning turmush ehtiyojlari va
ichish uchun ishlatiladigani ham odamlarga salmonellalar yuqishiga
sabab bo‘lishi mumkin. Salmonellozlar epidemik o‘chog‘ida olib
borilgan tekshirishlar natijasida bu kasalliklarning 6,7 % hollarda
ochiq suv havzalaridan tarqalishi aniqlangan.
So‘nggi yillarning ma’lumotlariga binoan salmonellalar tashqi
muhit obyektlari orqali odamlarga, ayniqsa, yosh bolalarga maishiy
yo‘l bilan yuqishi mumkinligi isbotlandi. Bunday yo‘l bilan sal-
monellozlar ko‘proq yosh bolalar kasalxonalari, tug‘uruqxonalar
sharoitida saqlanadi.
Ayrim mualliflarning ko‘rsatishicha, salmonellozlarning aero-
gen yo‘l bilan tarqalish ehtimoli bor. Salmonelloz kasalligi odam
organizmiga og‘iz orqali tushgandan keyin yuzaga chiqadi.
Kasallikning paydo bo‘lishi salmonellalarning serovariga, ularning
soniga va odam organizmining immunobiologik holatiga bog‘liq.
Kasallikning yashirin davri 6—10 soatdan 2—3 kungacha,
ko‘pincha 12—24 soatga teng bo‘ladi.
Salmonellozlarning oldini olish tadbirlari
Salmonellozlarning oldini olish va ularga qarshi kurash quyidagi
tadbirlarning bajarilishini taqozo qiladi:
1. Òashkiliy chora-tadbirlarga salmonellozlarga qarshi kurash
ishlarini tashkil qilish profilaktika muassasalari xodimlari bilan
veterinariya xizmati xodimlarining o‘zaro hamkorlikda, sal-
monellozlar haqidagi xabarni o‘z vaqtida bir-biriga yetkazib
turishlari va epidemiologik tahlil qilishni yo‘lga qo‘yish, tibbiyot va
veterinariya mutaxassislarining malakasini oshirish, salmonelloz-
larga qarshi kurash bo‘yicha seminarlar tashkil qilish kiradi.
2. Salmonellozlarning tarqalib ketishi uchun epidemiologik
ahamiyati bo‘lgan korxonalarda sanitariya va veterinariya nazoratini
o‘rnatish. Bunday nazorat, asosan, salmonellozlarning tarqalishida
ishtirok etadigan asosiy omillardan hisoblangan: go‘sht va go‘sht
mahsulotlari, parranda go‘shti va tuxumlari salmonellalaridan
zararlanishning oldini olishga qaratilgan.
2.1. Keyingi paytlarda respublika hududida parranda go‘shti va
tuxumidan salmonellozlar tarqalayotganligini nazarda tutib, par-
randachilik sanoati korxonalarida ularning sanitariya-epidemiologik
holatini sanitariya shifokorlari, epidemiologlar va bakteriologlar
birgalikda tekshirishlari kerak.

---

179
Bunday tekshiruvlarda ishlovchilar o‘rtasida salmonellozlar va
o‘tkir ichak infeksiyalari bilan kasallanish hollari, veterinariya va
bakteriologiya laboratoriyalarida olib borilgan tekshiruv natijalari
tahlil qilinishi, odamlardan, parrandalardan va atrof-muhit
obyektlaridan ajratib olingan salmonellalarning serologik va biologik
variantlari hamda ularning xossalari solishtirib ko‘rilishi lozim.
2.2. Respublikamizda salmonellozlar bilan kasallanish ko‘r-
satkichi yosh bolalarda (ayniqsa, 2 yoshgacha) ancha yuqori
ekanligini hisobga olib, sanitariya-epidemiologiya xizmati xodimlari
sut, sut mahsulotlari, bolalar ovqatlarini, parhez va ichish uchun
suyuqliklar tayyorlaydigan oshxonalar, oziq-ovqat sexlari va
dorixonalarning ishlarini doimo nazorat qilishlari lozim.
3. Davolash-profilaktika ishlari va salmonellozlar paydo bo‘lganda
ularni bartaraf qilish uchun o‘tkaziladigan tadbirlar, asosan,
salmonellozlar bilan kasallangan va bakteriya tashuvchi kishilarni
aniqlash, ularni hisobga olish, atrofdagi sog‘lom kishilardan ajratib
qo‘yish, davolash, bolalar poliklinikalarida va kasalxonalarda
salmonellozlarning tarqalib ketishini oldini olishga qaratilgan
bo‘lishi lozim.
3.1. Salmonelloz bakteriofaglari bolalar kasalxonalarida sal-
monelloz paydo bo‘lganda, salmonellozlarning tarqalib ketish xavfi
tug‘ilganda, atrofdagi bolalarga, onalarga va tibbiyot xodimlariga
epidemiologik ko‘rsatma asosida beriladi.
4. Salmonellozlarning oldini olishda aholi o‘rtasida sanitariya-
maorif ishlarini keng ko‘lamda olib borish tavsiya etiladi. Ayniqsa,
bunday ishlarni homilador ayollar, yosh bolali onalar, bolalar
ovqatini tayyorlash va tarqatish bilan band bo‘lganlar, bolalar muas-
sasalari, kasalxonalari xodimlari, go‘sht ishlab chiqaradigan va uni
qayta ishlaydigan korxonalar ishchilari, parrandachilik sanoati
xodimlari, sut va sut mahsulotlari ishlab chiqaradigan korxonalar,
umumiy ovqatlanish tarmoqlari ishchilari, chiqindi suvlarini
tozalaydigan inshootlar ishchilari o‘rtasida olib borish maqsadga
muvofiqdir.
1. Salmonelloz o‘chog‘ini tekshirish kartasini to‘ldirib (171-shakl) va oziq-
ovqat mahsulotlaridan sinama olib, epidemiologik tekshirish.
2. Guruhli kasalliklarda hamma kasallangan kishilardan (kasallanmagan, biroq
kasallangan kishilar bilan birga ovqatlanganlar ham) kasallikka qadar keyingi
MUSTAQIL ISH

---

180
2 kun ichida iste’mol qilgan mahsulotlari haqida sinchiklab so‘rab chiqiladi.
Bunday so‘rashni o‘rganish uchun kollej yotoqxonasida yashaydigan va oshxonada
ovqatlanadigan o‘z guruhingiz o‘quvchilariga jadval to‘ldiring. Yeyilgan mah-
sulotlar va ular qabul qilingan vaqtni yozib bering:
r
/
T
g
n
i
n
i
s
a
t
o
a
v
i
m
s
i
,i
s
a
y
il
i
m
a
F
i
m
s
i
,
a
t
h
s
u
n
o
n
:i
n
u
k
-
1
,t
a
q
v
o
i
k
h
s
u
t
t
a
q
v
o
i
k
h
c
e
k
,
a
t
h
s
u
n
o
n
:i
n
u
k
-
2
,t
a
q
v
o
i
k
h
s
u
t
t
a
q
v
o
i
k
h
c
e
k
3. Epidemiologik masalalarni yeching.
Epidemiologik masalalar
1. Salmonelloz yozda sayyohlar oromgohida avj olgan. U yerda
8 guruhga bo‘lingan jami 200 sayyoh bor.
Kechki ovqatdan keyin 1—2 soat o‘tgach, faqat bir guruh-
dagilar kasallangan. Hamma umumiy oshxonada ovqatlangan.
Kasallanish ro‘y bergan kuni kasallik qayd qilingan guruh
ekskursiyada kutilmaganda to‘xtab qolib, kundalik tartibda ko‘zda
tutilganidek, soat 14.20 da emas, balki taxminan 17.00 da ovqat-
langan. Bu guruhning ovqati oshxonada saqlangan va dasturxonga
qo‘yish oldidan isitilgan.
Avj olishning epidemiologik tabiatini aniqlash uchun qanday
tekshirishlar o‘tkazish lozim?
Sodir bo‘lgan kasalliklarning oldini olish uchun nimalar qilish
zarur?
2. K. ismli fuqaro botulizm bilan kasallanib qolgan, 40 yoshda.
O‘sha kun va ertasiga botulizm kasalligi K.ning xotini va ikki bolasi,
K. oilasining qo‘shnilari — er-xotin va K. oilasining boshqa tuma-
nida yashaydigan uch qarindoshida aniqlangan. Kasallanganlarning
hammasi 12 kishi bo‘lib, bayram dasturxoni atrofida o‘tirishgan.
Bayram dasturxonida har xil taomlar, jumladan, baliq konservalari,
tort, muzqaymoq bo‘lgan.
Xonadonda tayyorlangan taomlar orasida konservalangan qo‘-
ziqorinlar bor edi. Ularni K. oilasi bir oy oldin konservalab qo‘y-
gan va issiq joyda saqlagan.
Kasallik avj olishining epidemiologik tekshirish rejasini tuzing.
Hozircha sog‘lom bo‘lgan bayram qatnashchilari kasallanishining
oldini olish bo‘yicha chora ko‘rish kerak.

---

181
3. Avgust oyida bolalar bog‘chasining bir guruhidagi bolalar va
xodimlar o‘rtasida ovqatdan zaharlanish avj olgan, oziq-ovqat
xonasi bolalar bog‘chasi uchun umumiy bo‘lgani holda boshqa
guruhlarda kasalliklar kuzatilmagan.
Aniqlanishicha, kasalliklar paydo bo‘lishidan 3—4 soat oldin
bolalar va xizmatchi xodimlar kremli tort yeyishgan. Bu tortni
bolalardan birining onasi bir kun ilgari pishirgan bo‘lib, tort
oshxonada 25°C haroratda, taxminan, 16 soat saqlangan. Òort qol-
diqlari va kasallanganlarning qusuq massasidan tillarang stafilokokk
kulturasi ajratilgan.
Avj olishning epidemiologik tekshirish rejasini tuzing.
1. Kishilar orasida eng ko‘p tarqalgan kasallik keltirib chiqaradigan salmonella
serotiðlarini bayon eting. Salmonellalarning atrof-muhitda chidamliligi
qanday?
2. «Noilojlikdan so‘yish» nima, «shartli yaroqli go‘sht»chi?
3. Odam salmonella tashuvchi bo‘lishi mumkinmi, u qancha muddat davom
etadi?
4. Yangi tayyorlangan taomni tez tarqatib bo‘lmaganda, uni nima qilish
kerak?
5. Salmonelloz bo‘lgan hayvonlar go‘shtiga qanday ishlov berish lozim?
6. Xom mahsulotlar va issiqlik bilan ishlov berilgan mahsulotlarni (masa-
lan, go‘sht) kasallik yuqishidan saqlash yo‘llari qanday?
7. Salmonellalardan tashqari, qanday mikroorganizmlar ovqatdan zahar-
lanishni keltirib chiqarishi mumkin?
8. Botulizm qo‘zg‘atuvchilari va Clostridium repfringensning atrof-muhitda
chidamliligi qanday?
9. Botulizm klostridiylarida qanday sharoitlarda toksin hosil bo‘ladi?
10. Stafilokokk intoksikatsiyalarida infeksiya manbalari qanday?
2.14. Poliklinikada yuqumli kasalliklar xonasining
ishlash tartibi
1960-yildan boshlab poliklinikalarda yuqumli kasalliklar xonasi
(YKX) tashkil qilindi. Uning asosiy vazifasi — profilaktika va epi-
demiyaga qarshi kurashish bo‘yicha o‘tkaziladigan chora-tadbirlarni
sifat samaradorligini oshirishga qaratilgan. Ichak kasalliklari bo‘limi
asosida ichak infeksiyalari xonasining ko‘p yillik tajribasi shuni
ko‘rsatdiki, uning funksiyalarini kengaytirib, boshqa infeksiyalar
bilan kurashish vazifasini yuklash mumkin. Bugungi kunda bu
xonaning muhimligi yanada ortdi. Chunki yuqumli kasalliklarning
NAZORAT SAVOLLARI

---

182
turli ko‘rinishlari, shakl-
lari ko‘payib bormoqda-
ki, shifokorlarning tash-
xis qo‘yishi qiyinlashib
qoldi. Yuqumli kasalliklar
xonasi — har kungi mas-
lahat beruvchi markaz hi-
soblanadi. Bu markaz tash-
xis qo‘yish, yuqumli ka-
salliklarni davolash, dis-
panser kuzatuviga olish
sifatini oshirishga xizmat
qiladi.
Yuqumli kasalliklar xonasini yuqumli kasalliklar bo‘yicha
mutaxassis boshqaradi. U epidemiologiyani yaxshi biladigan, puxta
tayyorgarlikka ega bo‘lishi lozim. Chunki u epidemiologik to‘g‘ri
tashxis qo‘yishi va profilaktik, epidemiyaga qarshi chora-tadbirlar
ishlab chiqishi talab qilinadi. Yuqumli kasalliklar xonasi shifokori
yuqumli kasalliklarga gumon qilingan bemorlarni poliklinikada,
uyda tekshiruvdan o‘tkazadi (qachonki, mahalla shifokorlari tashxis
qo‘yishda qiynalib qolishsa).
Yuqumli kasalliklar xonasi, asosan, dizenteriya bilan ish olib
boradi. Dizenteriyaga gumon qilingan bemorlar poliklinika qa-
bulidan keyin yuqumli kasalliklar xonasiga jo‘natiladi. Bu yerda
bemorlar klinik, laboratoriya jihatdan chuqur tekshiruvdan
o‘tkaziladi.
Yuqumli kasalliklar xonasida qayta kasallanganlar davo kursini
to‘liq olish uchun nazorat qilinadi. Shu yerning o‘zida surunkali
yuqumli kasalliklar ham davolanib, alohida dispanser hisobiga
olinadi. Har bir surunkali yuqumli bemorga 30-shakldagi hisob
varaqasi to‘lg‘aziladi va shifokor ko‘rsatmalari yozib boriladi. Ushbu
ma’lumotlar bemorning ambulatoriya xaritasiga qayd qilinadi.
Ayniqsa, yuqumli kasalliklar shifokorining uyda qoldirilgan
bemorlarni to‘liq davolanishdagi ahamiyati o‘rinli.
Yuqumli kasalliklar shifokorining kundalik maslahat, bemorni
davolashdan tashqari mahalla shifokorlarining profilaktik ishlarni,
shuningdek, yuqumli kasalliklarni erta aniqlash va tashxis qo‘yish
vazifasini ham amalga oshiradi. Yuqumli kasalliklar xonasining eng
asosiy vazifasi yuqumli kasalliklarni doimiy ravishda ham mahallada,
ham poliklinikaga qarashli joylar bo‘yicha o‘rganib borishdir.
9-rasm. Bemorlarni qabul qilish xonasi.

---

183
Yuqumli kasalliklar xonasining mutaxassisi poliklinikada
yuqumli kasalliklarni doimiy ravishda hisobga olib, o‘tkazilgan sani-
tariya-epidemiologik tadbirlar yuzasidan Davlat sanitariya-epide-
miologiya nazorat markaziga va tuman markaziy shifoxonasining
sanitariya-epidemiologiya bo‘limiga belgilangan muddatlarda hisobot
topshiradi.
YKXning asosiy vazifalari quyidagilardan iborat:
1. Uchastka shifokorlarining yo‘llanmasi bo‘yicha kelgan in-
feksion kasallikka shubha qilingan bemorlarni qabul qilish. Bunda
YKX xodimlari laboratoriya tekshiruvlari uchun material oladi,
masalan, ich terlama, paratiflar, salmonellozlar, brutsellozga va
boshqalarga shubha qilinganda ekish uchun qon olish, toshmali
terlama, brutselloz, tularemiyaga shubha qilinganda serologik
tekshirish, ayrim biokimyoviy testlar (infeksion gepatit) uchun
tekshirish ana shular qatoriga kiradi. Rektoromanoskopik tekshi-
rishlar ham o‘tkaziladi.
2. YKX shifokori infeksion bemorlarga uyda davo qilishda uchastka
shifokorlariga konsultativ yordam ko‘rsatadi. Infeksion kabinetlarda
ayrim surunkali infeksion kasalliklari bo‘lgan bemorlar davolanishi,
tashuvchilarni sanatsiya qilish mumkin. Shunga ko‘ra, bepul davo-
lash uchun dori-darmonlar va bakterial preparatlar olinadi,
ularning saqlanishi ta’minlanadi, profilaktik va davo preparatlarini
hisobga olib, ular haqida hisobot beradi.
3. YKX shifokori infeksion patologiya masalalari bo‘yicha
uchastka xodimi malakasini oshirish sohasida ma’lum ish olib
boradi, jumladan, konferensiyalarda infeksion bemorlarni
diagnostika qilish va davolashda yo‘l qo‘yilgan xatolar muhokama
qilinadi. Uchastkaga yangi ishga kelgan xodimni YKXda stajirovkadan
o‘tkazgan ma’qul. Shifokor, shuningdek, kasalxona xodimlarini
profilaktik tekshiradi.
4. O‘choqlarda uchastka xodimlarining epidemiyaga qarshi
ishlarini: bemorlarni aniqlash, kontaktda bo‘lganlarni tibbiy
jihatidan kuzatish va tekshirish, ularga profilaktik preparatlar
yuborish va boshqalarni tekshiradi.
5. YKX shifokori o‘zi xizmat ko‘rsatadigan hududda infeksion
kasallanishni o‘rganadi va tahlil qiladi. YKX boshchiligida kasallanish
yuqori bo‘lgan mikrohududlarda maxsus tadbirlar ko‘riladi,
masalan, hovlima hovli aylanib chiqiladi, yalpi laboratoriya
tekshiruvlari, emlash va faglash o‘tkaziladi.

---

184
6. Infeksion kasalliklar, tashuvchilik, epidemiyaga qarshi tadbir-
larni hisobga olish va 85-infeksiya, 85-griðp, 86-davolash shakllari
bo‘yicha tegishli hisobot tayyorlash ishning muhim tomoni
hisoblanadi. Shoshilinch xabarnoma kartalari (58-shakl), infeksion
kasalliklarni hisobga olish jurnali (60-shakl), angina, griðp va o‘tkir
respirator kasalliklar uchun esa, statistik talon (25-v shakl) hisobga
olish shakllari sanaladi.
7. Infeksion kasalliklar (ich terlama, paratiflar, dizenteriya,
vabo, salmonellozlar, virusli gepatit, brutselloz, bezgak) bilan
kasallanib o‘tgan va tashuvchi shaxslar ustidan dispanser kuzatuvini
tashkil qilishni tekshirishning muhim bo‘limi hisoblanadi.
Kasallanib o‘tganlarni dispanserlash uchastka shifokorlari zim-
masiga yuklanadi. Yuqorida sanab o‘tilgan kasalliklardan tuzal-
ganlarni statsionardan poliklinikaga mehnatga layoqatsizlik varaqa-
sini yopmasdan (ishlovchilar uchun) yoki kasallikni boshdan
kechirganlik haqidagi ma’lumotnoma bilan yuboriladi. Poliklinikada
dispanserlashga kelgan har bir kishi tekshirilishi lozim va unga dis-
panser kuzatuvining nazorat xaritasi to‘ldiriladi (30-a shakl).
Dispanserlanadiganlarning turmush sharoitlari bilan tanishish
g‘oyat muhim, buning uchun patronaj kuzatuv olib borilib, u
keyinchalik ham takrorlanadi.
Òo‘plangan ma’lumotlar asosida dispanser kuzatuvi rejasi
tuziladi: dispanserlanadigan kishi maxsus grafik bo‘yicha tibbiyot
mutaxassisiga qatnaydi. Bunday qatnashlarda klinik tekshiruv
o‘tkaziladi, zarur bo‘lgan hollarda laboratoriya-instrumental
tekshirish ham olib boriladi. Òekshirish ma’lumotlariga asoslanib
davo tayinlanadi. Hamma davo muolajalari maxsus hisobga olish
xaritasiga va bemorning ambulator xaritasiga yozib boriladi. Ayrim
hollarda kasallanib o‘tgan kishi uning bajaradigan ishidan vaqtincha
yoki doimiy chetlatiladi va ma’muriyat bilan birga uni ishga
joylashtirish masalasi hal qilinadi.
Dispanser kuzatuvi davrida sanitariya-maorifi ishini olib borish
lozim. Yuqumli kasalliklar harakati to‘g‘risida yuqumli kasalliklar
xonasi shifokori 85-davolash shaklidagi hisobotni sanitariya-epide-
miologiya nazorati markaziga topshiradi.
Har chorakda poliklinika mutaxassislari tomonidan o‘tkazilgan
profilaktik ishlar, emlash bo‘yicha hisobot topshiriladi. Umumiy
profilaktik chora-tadbirlar to‘g‘risidaga ma’lumot 87-davolash
shaklida beriladi. Profilaktik emlashlar to‘g‘risida 86-davolash
shaklida har oy ma’lumot taqdim qilinadi. Shuningdek, yuqumli

---

185
kasalliklar xonasi shifokori har doim mahalla shifokorlariga
ko‘maklashadi.
Esherixiozlarni ichak infeksiyalari sifatidagi etiologik rolini
o‘rganish o‘tgan asrning 40—50-yillarida F. Kaufman tomonidan
mikroblarning antigenlik tabiati ochilgandan so‘ng o‘rganilishida
yangi davr boshlandi.
F. Kaufman esherixiozlarning klassifikatsiyasini ishlab chiq-
qandan so‘ng bakteriyalarning O— va H— antigenlari orqali farqi
ko‘rsatib o‘tildi. Hozirgi kunda O—guruhdagi bir necha esherixiylar
va ko‘p sonli sertinlari aniqlandi. Ulardan ayrimlari odamlarda,
ba’zilari hayvonlarda kasallik keltirib chiqaradi. Bu mikroblarning
yuqumlilik va kasallik keltirib chiqarish xususiyati har xil. Ente-
ronatogen ichak tayoqchalardan biri bo‘lib, o‘tkir enterit ko‘ri-
nishidagi kasallikni bolalarda erta davrida keltirib chiqaradi. Bun-
day kasallik chaqiruvchisini Y.M. Novchorodskiy shartli ravishda
birinchi toifaga kiritgan. Qolganlari EPKP-1 dan farqli ravishda
dizenteriya ko‘rinishidagi kasalliklarni keltirib chiqaradi.
1. YKX jihozlarini ko‘zdan kechirish.
2. YKXda yuritiladigan tibbiy hujjatlarni o‘rganish.
3. Bemorlarni qabul qilishda qatnashish, laboratoriya tekshiruvi uchun
material olishda ishtirok etish.
4. Davolash muassasasining ma’lumotnomasi va kasallanib o‘tgan kishini
so‘roqlash asosida «Dispanser kuzatuvining nazorat xaritasi»ni to‘ldiring.
Ich terlama yoki salmonelloz rekonvalessentlari xususida dispanser
kuzatuvining joriy rejasini tuzing.
5. Darsdan tashqaridagi vaqtdan foydalanib, dispanser kuzatuviga kelgan
shaxslarni patronaj qiling. Olingan natijalar haqida o‘qituvchiga ma’lumot
bering.
1. YKXning asosiy vazifalari qanday?
2. YKXda qanday tibbiy hujjatlar to‘ldiriladi?
3. Ayrim infeksion kasalliklarni boshidan kechirgan shaxslarni dispan-
serizatsiya qilishdan maqsad nima?
4. Kasallik qaytalanishiga qarshi davoning epidemiologik ahamiyati qanday?
5. Ich terlama, vabo, dizenteriya, salmonellozlar bilan kasallanib o‘tgan
kishilarni dispanserizatsiya qilish qoidalari qanday?
MUSTAQIL ISH
NAZORAT SAVOLLARI

---

186
3-bob. NAFAS YO‘LI INFEKSIYALARI
3.1. Griðp. Paragriðp. Adenovirusli infeksiyalar
Griðpning etiologiyasi. Griðp eng ko‘p tarqalgan infeksion
kasalliklardan biridir. Yaqin vaqtlargacha griðp kasalligi, ya’ni
viruslar orqali yuqadigan griðp, yuqori nafas yo‘llarining katari
bilan almashtirilib, bir-biridan farq qilinmagan. Griðp kasalligiga
filtrlanuvchi virus sabab bo‘ladi. Bu virus juda yuqumli bo‘lib, tashqi
sharoitga chidamsizdir. Virus quritish va quyosh nurlarining ta’sirida
tez halok bo‘ladi. Griðp viruslari o‘zining antigen tarkibi bilan
ajralib turadigan bir qancha tiðlariga bo‘linadi. Virusning A va B
tiðlari ayniqsa yaxshi o‘rganilgan. Biroq, griðp virusining yana boshqa
serologik tiðlari borligi haqida ham ma’lumot bor.
Epidemiologiyasi. Òarixiy manbalarga qaraganda, griðpning 3 marta
pandemiyasi qayd qilingan. Birinchisi 1889—1890-yillarda, ikkinchisi
1918—1919-yillarda, uchinchisi 1957-yilda bo‘lib o‘tdi. Pandemiya
vaqtida aholining 50—70 % kasallangan. Griðp infeksiyasi burun-
halqum va tomoq shilliq qavatlari orqali organizmga kiradi, so‘ng
asosan nafas yo‘llariga joylashib olib, o‘ziga xos yallig‘lanish jarayonini
vujudga keltiradi. Griðp viruslari tashqariga nafas yo‘llarining
shilimshiqlari bilan chiqib turadi. Griðp turli shakllarda o‘tadi. Biroq,
griðpning hamma xillari uchun ham, nafas yo‘llarining kataral
yallig‘lanishi bilan bilan birga qattiq intoksikatsiya, ya’ni organizmni
zaharlanishi va ayniqsa, markaziy asab sistemasining zaharlanishi
xarakterlidir. Griðpning yashirin davri 1—2 kun bo‘ladi.
Yuqish manbayi griðpning aniq ravshan yoki belgisiz shakli
bilan kasallangan odam yoki virus tashib yuruvchi bo‘lishi mumkin.
Griðp kasalligi, asosan, havo tomchilari orqali tarqaladi. Griðp
bemor bilan bevosita aloqada bo‘lish natijasida va kontakt yo‘l bilan
ham yuqadi, shuningdek, u idish-tovoqlar, dastro‘mol, sochiq
orqali va qo‘llardan ham yuqishi mumkin.
Kasallikka moyillik. Odam infeksiyaga moyil bo‘ladi, u griðpni
tezda yuqtirib oladi. Griðp viruslarining konsentratsiyasi katta bo‘lsa,

---

187
odamlar bir-biri bilan yaqin muomalada kontaktda bo‘lganlari
tufayli kasallanish 100 % ga ham yetadi. Shaharlardan uzoqroq
joylardagi aholining ko‘pchiligi griðp kasalligi bilan ko‘proq va
og‘irroq kasallanadi. Griðp paydo bo‘ladigan individual immunitet
uzoq davom etmaydi. Biroq, shubhasizki, griðp bilan bir marta
og‘rigandan keyin ko‘pchilikda biroz bo‘lsa-da, immunitet paydo
bo‘ladi.
Griðp kasalligining tarqalishi sanitariya-gigiyena sharoitlariga
bog‘liq. Òurar joy sharoitlari yomon, aholi zich joylashgan bo‘lsa,
infeksiya manbayi bilan bo‘ladigan kontakt ham ko‘p bo‘ladi va
viruslar tezda atrofga tarqalib kasallik ko‘payib ketadi. Griðp
epidemiyasi har qanday iqlim sharoitida va yilning hamma
mavsumlarida vujudga kelishi mumkin.
Griðp eng ko‘p tarqalgan infeksiyalardan biri bo‘lib, katta
epidemiyalarga va hatto pandemiyalarga sabab bo‘ladi.
Griðpga qarshi kurash. Òomchilar orqali tarqaladigan boshqa
infeksiyalarga qarshi kurashga nisbatan ancha qiyin, chunki griðp
kasalligida bilinar-bilinmas shakllar, shuningdek, infeksiya
manbalari ham ko‘p bo‘ladi. Griðp virusi esa, juda yuqumlidir.
Shuning uchun ham bu kasallikka qarshi qilinadigan epidemiya
tadbirlarni e’tibor bilan amalga oshirish lozim.
Kasallikni barvaqt aniqlash, griðp bilan kasallangan bemorlarni
o‘z vaqtida ajratib qo‘yish, kasalxonalarga yotqizish griðpga qarshi
kurashdagi asosiy tadbirlardandir. Aholi o‘rtasida sanitariya-oqartuv
ishlari yaxshi yo‘lga qo‘yilsa, shifokorga barvaqt murojaat qilish
kerakligi ommaga tushuntirilsa, bemorlarni barvaqt aniqlash, topish
yo‘lga qo‘yilsa, kasallikni epidemik avj olinishi yo‘li ancha qirqiladi.
Griðp bilan og‘rigan bemorlar, odatda, kasalxonaga yotqizilmaydi.
Biroq, griðpning og‘ir shakllarida kasalxonaga yotqizish kerak.
Griðp bilan og‘rigan bemorni uy sharoitida ajratib, alohida xonaga
yotqizish muhimdir. Ambulatoriya va poliklinikalarda, ayniqsa,
griðp epidemiyasi davrida bemorlarning bir-birlari bilan bo‘ladigan
aloqalarini kamaytirish uchun bu yerda bo‘ladigan qabulni imkoni
boricha kamaytirib, davolash-profilaktika ishlarini uyma-uy yurib
o‘tkazish kerak.
Griðp tarqalgan vaqtda barcha davolash va bolalar muassasalarida
gigiyenik tadbirlarni va dezinfeksiyani o‘z vaqtida hamda e’tibor
bilan amalga oshirib turish lozim. Muassasalardagi xizmatchilar
burun va og‘izlarni niqoblab yurishlari shart. Griðp epidemiyasi
bo‘lgan vaqtda kasalxonada yotgan bemorning qarindosh-urug‘larini

---

188
kasalxonaga kirishi taqiqlanadi. Infeksiyaning tarqalish yo‘llariga
qarshi kurashish umumiy gigiyenik tadbirlarni amalga oshirishdan
iborat. Òajriba shuni ko‘rsatadiki, xonalar shamollatib turilsa,
izolatsiya qilinsa, uy namlanib tozalanib turilsa, ayniqsa, bolalar
muassasalarida havo ultrabinafsha nurlar bilan boyitilsa, idish-
tovoqlar qaynoq suv bilan yaxshilab yuvilsa, tozalikka rioya qilinsa,
griðp kasalligi ancha kamayadi. Kasallikka moyillikni kamaytirish
uchun organizmni chiniqtirish va maxsus profilaktik tadbirlarni
o‘tkazish lozim.
Maxsus profilaktika. Faol immunlash uchun tirik viruslardan
tayyorlangan quruq vaksina ishlatiladi, bu vaksinani tarkibiga A va
B turlari kiradi. Ular tovuq embrionida yetishtirilib, ajratib olinadi.
Bizning respublikamizda griðpga qarshi bunday profilaktika
oktabr, noyabr oylarida o‘tkaziladi. Vaksina osh tuzining fiziologik
eritmasida eritilib, piðetka yoki sepgich bilan burun ichiga kirgiziladi.
Vaksinani kukun holida ham ishlatsa bo‘ladi. Bunda vaksinani nafas
tortish yoki kukun puflovchi asbob bilan kiritish kerak.
Adenovirus infeksiyasi
Adenoviruslar turli xil kasalliklarni: zotiljom, konyunktivint,
gastroentometrit, faringit, sistit, respirator xastaliklarni keltirib
chiqarish ehtimoli bor. Virusning tashqi muhitga chidamli bo‘lishi
munosabati bilan kasallik faqat havo orqali emas, balki turli xil
buyumlar — ovqat, suv orqali ham yuqishi mumkin: suv orqali
yuqqan holda «basseyn konyunktivitlar» paydo bo‘ladi, bularga
sabab virusning suvda 110 kungacha saqlanib qolishidir.
Griðpga qarshi emlashni boshlash oldidan sanoat korxonasida sexlar bo‘yicha
emlash o‘tkazish grafigini ko‘zda tutadigan direktorning buyrug‘i chiqariladi.
Kadrlar bo‘limidan sexlarda ishlaydigan ishchilarning ro‘yxati olinadi.
Emlash sog‘lomlashtirish punkti xonasida o‘tkaziladi. Avvaliga preparatning
yaroqliligi tekshiriladi, so‘ngra vaksinali ampula ochiladi, vaksinani uning dozasiga
0,5 ml hisobidan qaynagan suv bilan suyultiriladi, pulverizator vaksina bilan
to‘ldiriladi.
Emlanadigan kishi burun yo‘llarini tozalab, boshini biroz orqaga tashlab
turadi. Pulverizator uchi burunga 0,5 sm ichkariga kiritiladi va ballonchani bosib,
zarur miqdordagi vaksina burunning avval bir katagiga, so‘ngra ikkinchi katagiga
yuboriladi. Vaksina yuborilgandan so‘ng emlangan kishi 2—3 minutgacha boshini
aytilgan holatda tutib turishi lozim.
MUSTAQIL ISH

---

189
Keyingi kishini immunizatsiya qilishdan oldin uchlik almashtiriladi yoki u
spirt bilan artilib, alangada kuydiriladi.
Emlanganlar maxsus daftarda qayd qilinadi.
1. Griðp viruslarining qanday tiðlarini bilasiz? OÐÇ qo‘zg‘atuvchilarining
eng ko‘p uchraydiganini bayon eting.
2. Griðp virusining tashqi muhitda chidamliligi qanday?
3. Infeksiya manbalarini va griðpning o‘tish yo‘llarini bayon eting.
4. Griðpdan so‘ng immunitet qancha vaqt saqlanadi? B tiðidagi virus keltirib
chiqargan kasallikni boshdan kechirgan kishida A griðpi virusiga immunitet
vujudga keladimi?
5. Kishilarning bir-biriga yaqin bo‘lishini kamaytirish uchun bolalar va
davolash muassasalarida qanday tadbirlar o‘tkazilishi kerak?
3.2. Difteriya, skarlatina
Etiologiyasi. Havo tomchi infeksiyalar guruhi turli-tuman
kasalliklarni o‘z ichiga oladi. Masalan, griðp, adenovirusli infek-
siyalar, difteriya, skarlatina, ko‘kyo‘tal, qizamiq, suvchechak,
epidemik parotit, qizilcha, markaziy asab sistemasi kasalliklari,
meningit va boshqa kasalliklar. Òomchi infeksiyalar guruhining bu
xususiyatiga epidemiyaga qarshi qo‘llaniladigan ayrim tadbirlar
ahamiyatining kam bo‘lishini ko‘rsatadi.
Difteriya — deyarli hamma yerda tarqalgan va doimo uchrab
turuvchi o‘tkir infeksion kasallik bo‘lib vaqti-vaqti bilan birmuncha
keng miqyosda tarqaladi. Difteriyaning qo‘zg‘atuvchisi Lefler
tayoqchasi 1883—1884-yillarda aniqlanib, mikrobiologiya va
epidemiologiya tomondan yaxshi o‘rganilib chiqildi. Bu tayoqcha
tashqi muhitda o‘zining turg‘unligi, viruantligi, o‘zgaruvchanligi
bilan farqlanadi.
Klinik manzarasi. Inkubatsion davri 2—10, ko‘pincha 3—5 kunga-
cha davom etadi. Patologik jarayonlarning joylashish joyiga qarab
quyidagi klinik shakllari: halqum, hiqildoq burun difteriyasi,
kamdan kam hollardagi difteriya (ko‘z, quloq, tashqi jinsiy
organlar, jarohatlar) farqlanadi. Ana shu shakllarning har biri
kechish jarayoni og‘irligiga qarab yengil va toksik formalarga bo‘linadi.
Òoksik shakli o‘z navbatida subtoksik, I, II, III subtoksik, giðer-
toksik va gemorragik shakllarga bo‘linadi.
Halqum bo‘g‘masi klinik jihatdan eng ko‘p uchraydigan shakl
bo‘lib, u keyingi vaqtlarda 80—90 % hollarda qayd qilinmoqda.
NAZORAT SAVOLLARI

---

190
Halqum bo‘g‘masida faqat bodomcha bezlari shikastlanishi mumkin
(lokal shaklli). Agar fasodli yaralar bodomcha bezlaridan tashqarida
yumshoq tanglay tilcha va tomoqda bo‘lsa, u yoyilgan difteriya shakli,
deb ataladi. Kasallikning toksik shaklida halqumdagi keng tarqalgan
jarayondan tashqari regionar limfa tugunlarining yaqqol reaksiyalari
va umumiy intoksikatsiya bilan kechuvchi bo‘yin kletchatkasining
toksik shishuvi kuzatiladi.
Difteriyaning lokal shakli ko‘proq uchraydi. Uning kenja turi
sifatida kataral (fasodli yaralar bo‘lmaydi) va orolchali shakli (bo-
domcha bezlarida yig‘ilgan fasodli yaralar alohida orolcha ko‘rinishiga
ega bo‘ladi) kuzatiladi. Kasallik asta-sekin boshlanib, harorat asta
38°C gacha ko‘tariladi, umumiy lohaslik, ishtaha yo‘qolishi, bosh
og‘rig‘i, yutinganda biroz og‘riq paydo bo‘ladi. 1—2-kunning oxirida
halqumda qizarish paydo bo‘ladi. Bodomcha bezining biri yoki
ko‘pincha har ikkisida oqish-kulrang, yetarli kattalikdagi fasodli
yaralar paydo bo‘ladi. Ular paxta tamponi yoki shpatel yordamida
ko‘chirib olingandan so‘ng, shu joy qonsirab qoladi. Jag‘ osti va
oldingi bo‘yin limfa tugunlari biroz kattalashadi. Òoksikoz
kuzatilmaydi. O‘z vaqtida davolash boshlab yuborilsa, 2—5 kunda
griðp yo‘qoladi, harorat normaga tushadi.
Yoyilgan shaklida kasallik ko‘pincha o‘tkir boshlanadi, harorat
38,5—39°C ga ko‘tariladi, qaltiroq bosish, holsizlik, bosh og‘rig‘i,
uyqu buzilishi paydo bo‘ladi. Bodomcha bezlari kattalashgan,
shishgan, karash kulrang, qattiq ko‘rinishda bo‘lib, har ikki bo-
domchani, tanglay yarim doirasini, yumshoq tanglay va burun-
halqum sohalarini qoplaydi. Regionar limfa tugunlari lokal shakl-
dagiga nisbatan ko‘proq kattalashadi va og‘riq kuzatiladi. Dif-
teriyaning tarqoq formasi ko‘pincha lokal shaklidagi o‘ziga xos
davolash bo‘lmaganligi sababli rivojlanish jarayonida kelib chiqadi.
O‘z vaqtida boshlangan o‘ziga xos davolashda kasallik 7—10 kunga
cho‘ziladi.
Halqum difteriyasining toksik shakli ko‘pincha qizg‘in ravishda
boshlanadi: harorat 39—40°C ga ko‘tariladi, umumiy lohaslik yaqqol
ko‘zga tashlanadi, yuz rangsizlanib biroz ko‘pchiydi. Yurak tovushlari
bo‘g‘iq, taxikardiya (tomir minutiga 140—160 marta uradi)
kuzatiladi. Karash qattiq bo‘lib, loyqa-kulrang yoki qo‘ng‘ir-
kulrang bo‘ladi. Bodomcha bezlari yumshoq tanglay va hatto qattiq
tanglayni qoplaydi. Jarayonga burun-halqum va burun bo‘shlig‘i
qo‘shilib, ulardan qonli yiring ajraladi. Og‘izdan yoqimsiz qo‘lansa

---

191
hid keladi. Halqum shishuvi va karash nafas olishni mexanik ravishda
qiyinlashtiradi, natijada, nafas shovqinli, bo‘g‘ilgan holga keladi.
Òoksik shakldagi difteriya uchun bo‘yinning yuqori limfa
tugunlari o‘zgarishi va bo‘yin kletchatka shishuvi xarakterli bo‘ladi.
Òeri osti kletchatka shishining yoyilishi intoksikatsiya kuchiga bog‘liq
bo‘lib, toksik difteriyaning uch darajasi farqlanadi: I darajada —
shish bo‘yin o‘rtasigacha yoyiladi; II darajada — shish o‘mrov
suyagigacha yetib boradi; III darajada — shish o‘mrov suyagidan
pastga tushadi.
Epidemiologiyasi. Yuqori nafas yo‘llarining halqum, burun,
hiqildoqning shilliq qavatlari bo‘ladi va nihoyat, jarohatlangan
teri orqali kiradi. Asosan, halqum, burun difteriyasi epidemiologik
ahamiyatga ega. Odatda, qo‘zg‘atuvchi organizmga qayerdan kirgan
bo‘lsa, shu yerdan boshqa joyga o‘tmaydi. Shuning uchun ham
organizmdan mikrob halqum, hiqildoq, burun shilliqlari difteriya
bilan yaralangan teri va boshqa joylarning chiqindilari bilan ajralib
turadi. Difteriyaning inkubatsion davri 2—7 kun.
Epidemik zanjiri. Birinchi bo‘g‘ini — infeksiyaning manbayi
klinika tomonidan yaqqol ko‘ringan shakldagi yoki simptomsiz
shakldagi kasallik bilan og‘rigan kishi bo‘ladi. Difteriya bilan
kasallangan kishi inkubatsiya davrdan boshlab kasallik manbayi
bo‘ladi. Ikkinchi manbayi batsilla tashuvchilardir. Òashuvchilik uch
turga bo‘linishi mumkin, kasallikning inkubatsion davridagi
tashuvchilar, tashuvchi-rekonvalessentlar va sog‘lom yoki
konstantli tashuvchilar. Òarqalish yo‘llari turlicha bo‘lsa ham,
asosan, havo-tomchi yo‘llari bilan o‘tadi. Infeksiya bevosita kontakt
yo‘li bilan va shuningdek, bemor ishlatgan ro‘zg‘or anjomlari,
bolalar o‘yinchog‘i, kitobi va hokazolar orqali o‘tishi mumkin.
Bundan tashqari bemor yoki batsilla tashuvchi tomonidan
zararlangan sut, turli oziq-ovqat mahsulotlari orqali ham o‘tishi
mumkin.
Uchinchi bo‘g‘ini — ta’sirchan aholi difteriya infeksiyasiga
turlicha reaksiya ko‘rsatadi. Aholining o‘zini infeksiyadan himoya
qilishi ikki mexanizmdan iboratdir, ya’ni bu maxsus immunitet
va o‘ziga xos bo‘lmagan tabiiy rezistentlikdan iboratdir.
Difteriyaga nisbatan immunitet tabiiy va sun’iy yo‘llar bilan
paydo bo‘ladi.
Sanitariya-turmush sharoitlari. Difteriyada va boshqa havo-tomchi
infeksiyalarining epidemiologiyasida murakkab kompleksdagi
sanitariya-turmush sharoitlari, uy-joy sharoiti aholining qanchalik

---

192
zich joylashgani, uylarni shamollatib turish imkoniyati va havodagi
patogen mikroblarning konsentratsiyasiga ta’sir qiluvchi boshqa
gigiyenik ko‘rsatmalarning ahamiyati kattadir.
Ikkinchidan, shahar sharoiti bilan undan uzoq bo‘lgan aholi
turmush tarzining turli xarakterga ega bo‘lishidir. Bu kasallik bilan
2—5 yoshdagi bolalar ko‘proq kasal bo‘ladi.
Òabiiy sharoitlar. Difteriya boshqa ko‘pchilik tomchi infeksiyalari
singari hamma yerda uchraydigan infeksiya hisoblanadi.
Umumiy epidemiologik xarakteristikasi. Aholi orasida keng
tarqaladi. Ayniqsa, o‘smirlarning bu kasallikka chalinishi ko‘proq
o‘limga olib keladi. Epidemiyaga qarshi kurashish epidemik zanjirning
uch zvenosiga ham qaratilgan bo‘ladi.
Epidemiologik masalalar
1. Bolalar muassasasiga qabul vaqtida terisiga toshmalar toshgan
va isitmalab turgan 4 yashar bola aniqlangan. Unga skarlatina tashxisi
qo‘yilib, uyiga qaytarib yuborilgan. Kasalning oilasida otasi — pa-
rovoz mashinisti, onasi — depo sog‘lomlashtirish punktining tib-
biyot hamshirasi, akasi — 1-sinf o‘quvchisi skarlatina bilan kasal-
lanmagan.
Yashash joyida va bolalar muassasasida qanday tadbirlar ko‘rish
lozim?
2. Bolalar muassasasiga qatnamaydigan 1 yosh-u 6 oylik bola
skarlatina bilan kasallangan. Bolaning opasi — 6 yashar qizcha
bolalar bog‘chasiga qatnaydi, 3 yil muqaddam skarlatina bilan
kasallangan. Onasi — qandolat mahsulotlari do‘konida sotuvchi,
otasi — maktab o‘qituvchisi.
Qo‘shni oilada 3-sinfda o‘qiydigan qizning quloq chig‘anoqlari
terisida po‘st tashlash aniqlangan.
Infeksiya manbayi to‘g‘risidagi taxminni bayon eting. O‘choqda
qanday tadbirlar o‘tkazish kerakligini tushuntiring.
1. Skarlatina qo‘zg‘atuvchisining chidamliligiga ta’rif bering.
2. Skarlatinada infeksiya manbalarini sanab chiqing. Ularning qiyosiy epide-
miologik ahamiyatini ko‘rsating.
3. Qanday klinik simptomlar diagnostika qilinmagan skarlatina bilan og‘rib
o‘tganlikka shubha tug‘diradi?
NAZORAT SAVOLLARI

---

193
4. Nima uchun skarlatina «silliq» kechmaganda, kasallarni ajratish muddati
uzaytiriladi?
5. Skarlatinali bemorlarni ajratishning qanday usullari qo‘llaniladi?
6. Skarlatinada joriy va yakunlovchi dezinfeksiya qanday o‘tkaziladi?
3.3. Qizamiq
Etiologiyasi. Qizamiq hamma joyda tarqalgan o‘tkir yuqumli
kasallik bo‘lib, yosh bolalarda ko‘proq uchraydi. U tez tarqalib,
yoppasiga kasallik keltirish xususiyatiga ega. Qizamiqning qo‘zg‘a-
tuvchisi — filtrlanuvchi virus hisoblanadi. U juda yuqumli
hisoblanadi. Odatda, kasallik yuqishi bilan kasallik belgilari namoyon
bo‘ladi.
Qizamiq viruslari tashqi muhitga o‘ta chidamsiz bo‘ladi.U bemor
organizmidan chiqishi bilanoq, tezda nobud bo‘ladi va atrofidagi
narsalarda saqlanib qolmaydi. Infeksiya organizmga yuqori nafas
yo‘llarining limfa tugunlari va shilliq qavatlaridan kiradi. Infeksiya
shakllari qizamiqda bir xil bo‘ladi. Klinik belgilar ravshan
ifodalanadi. Qizamiqning inkubatsion davri 10—11 kun, ko‘pi bilan
17 kun (qarshi emlangan bo‘lsa, 21 kun) bo‘ladi. Kasallikning
birdan-bir manbayi bemor hisoblanadi. Kasallik nafas va havo-
tomchi yo‘llari orqali o‘tadi. Infeksiya prodromal vaqtda tarqaladi.
Kasallikning klinik belgilari toshmalar chiqqandan keyin yuqum-
liligi tugaydi. Qizamiq virusi tashqi muhitda turg‘un bo‘lmaganligi
uchun infeksiyaning bemor bilan to‘g‘ridan to‘g‘ri aloqada bo‘lishi
natijasida hamda nafas va havo tomchi yo‘llaridan tashqari boshqa
yo‘l bilan o‘tishi hech qanday ahamiyatga ega emas, chunki kasallik,
odatda, faqat bemorga bevosita yaqinlashgandagina yuqadi.
Kasallikka moyillik. Qizamiqda ikki xil holat bo‘lishi mumkin:
qizamiq bilan og‘rimagan kishining kasallikni shak-shubhasiz,
yuqtirib olishi, ikkinchidan, qizamiq bilan og‘riganlarda uzoq mud-
datli immunitet qolishi. Qizamiq virusiga duch kelgan barcha kishi,
shubhasiz, kasallanishi va qizamiqning klinik jihatdan ravshan
ko‘rinib turgan holatdan og‘rishi tibbiy yo‘l bilan immunitet
orttirishning yagona yo‘lidir. Shuning uchun, qizamiqqa nisbatan
yoshga qarab, immunitet bo‘lmasligini juda ayon ko‘rsatadi. Latent
(yashirin) va bo‘lingan immunitet paydo bo‘lishi qizamiq kasalligida
mutlaqo uchramaydi.
Òurmush sharoiti qizamiq kasalligiga ikki yo‘l bilan ta’sir qiladi.
Birinchidan, uy-joy sharoitining yomonligi, aholining tig‘iz, tor

---

194
joyda yashashi va bolalarning kichik yoshdanoq bir-birlari bilan
aloqada bo‘lishi kasallikni yuqtirish va yoshlikda qizamiq bilan
og‘rishi imkonini tug‘diradi. Ikkinchidan, turmush sharoitida yashab
turgan bolalar ko‘proq zaiflashib, boshqa turli kasalliklarga duchor
bo‘ladilar va qizamiq sog‘lom bolalarga qaraganda, ularda ancha
og‘ir o‘tadi. Qizamiq kasalligining rivojlanishida kishilarning yoshi
katta rol o‘ynaydi. Shahar markazlarida yashaydigan bolalar 2 yoshdan
5 yoshgacha qizamiqqa ko‘proq chalinadi, chunki bu vaqtda ular
bir-birlari bilan ko‘proq aloqada bo‘ladilar. 2 yoshgacha bo‘lgan
bolalar infeksiya kasalliklariga kamroq uchrashi tufayli, qizamiq
kasalligiga ham kamroq duchor bo‘ladilar.
Qizamiqqa qarshi tadbirlar. Infeksiya manbalariga qarshi olib
boriladigan kurash bemor bolaga nisbatan ko‘riladigan tadbirlardan
iborat bo‘lib, bu tadbirlar ilgari ko‘rsatib o‘tilgan infeksiyalar vaqti
ko‘riladigan tadbirlarga qaraganda ba’zi bir xususiyatlarga ega bo‘ladi.
Dastlab shuni ta’kidlab o‘tish kerakki, qizamiq bilan og‘rigan
bolalar kasalxonaga yotqizilmaydi. Shu sababli, profilaktikadan
o‘z vaqtida foydalanish va tezda karantin tadbirlarini ko‘rish uchun
qizamiq kasalligiga barvaqt tashxis qo‘yish ahamiyatlidir. Qizamiq
bilan og‘rigan bolalar kasalxonaga kamdan kam hollarda joy-
lashtiriladi:
1. Epidemiyaga qarshi tadbir sifatida kasalxonaga yotqizishning
ahamiyati kamdir, chunki infeksiyani tarqatadigan bemor qiza-
miqning prodromal davrida yoki hatto inkubatsiya davrining so‘nggi
kunlarida ham tashxis qo‘yish vaqtiga qarab, o‘z atrofidagi qizamiqqa
moyil bo‘lganlarga kasallikni yuqtiradi.
2. Qizamiq bilan og‘riganlarning hammasini kasalxonaga
joylashtirish qiyin, chunki ularning soni ko‘p bo‘ladi, bundan
tashqari bu kasallik bilan turli yuqumli kasalliklarga qaraganda,
bemorni alohida ajratib, maxsus sharoitlar yaratishni talab qiladi.
Epidemiologik talablar nuqtayi nazaridan qaraganda, bemorni
kasalxonadan qizamiq toshmalari toshgandan boshlab, oradan
5 kun o‘tgandan, murakkab holat yuz berganda esa, 10 kun o‘t-
gandan keyin chiqariladi.
Qizamiq infeksiyasining tarqalishiga qarshi kurash umum-
gigiyena tadbirlarini amalga oshirish bilan chegaralanadi, masalan,
bemorlarni bir-biridan uzoqlashtirish, toza havodan ko‘proq
foydalanish va uy ichini yaxshilab shamollatib turish, kiyim-
kechaklarni oftobga yoyish kabi tadbirlar kasallikning tarqalishini

---

195
ancha kamaytiradi. Qizamiqning maxsus profilaktikasi natijali tadbir
bo‘lib, uning ahamiyati qizamiq kelib chiqadigan manbaga va
infeksiyaning tarqalish yo‘llariga qarshi kurashning cheklangan
ahamiyatiga nisbatan g‘oyat aniq va ravshan ko‘rinib turadi. Maxsus
profilaktika ishlari maxsus passiv emlash asosida o‘tkaziladi. Shunga
ko‘ra, sun’iy ravishda immunizatsiya qilingan hayvonlar zardobidan
passiv immunizatsiya uchun foydalanilmasdan, faqat qizamiq bilan
og‘rigan kishilarning zardobi tatbiq qilinmoqda. Zardob yoki
gamma-globulinning dozasi quyidagilarga bog‘liq bo‘ladi:
1. Emlash muddatiga bog‘liq, ya’ni qanchalik kech emlansa,
uning dozasi shuncha ko‘p bo‘lishi zarur.
2. Bemorning ahvoliga va yoshiga qarab, yoshi katta bolalarga
odatda, 30 ml zardob yoki 1,5—3 ml gamma-globulin yuboriladi.
Bolalar muassasalaridagi profilaktik chora-tadbirlar, eng
avvalo, qizamiqni yuqtirmaslikka qaratilgan bo‘lishi kerak. Bolalar
muassasasida qizamiq paydo bo‘lganda, u bilan og‘rimagan yangi
bolalarni qabul qilish eng so‘nggi bemorni izolatsiya qilgan kundan
boshlab 28 kungacha to‘xtatiladi.
Epidemiologik masalalar
1. Bolalar poliklinikasining umumiy qabulxonasida qizamiq bilan
kasallangan bola aniqlangan. Bu yerda kasal bilan birga 20 nafar
bola bo‘lgan. Ulardan 5 bola qizamiq bilan kasallanib o‘tgan, 11 bola
shu hodisadan 3 yil-u 2 oy muqaddam qizamiqqa qarshi vaksina
bilan emlangan. Emlanmagan va kasallanmagan 4 boladan ikkitasi
1 yashar 8 oylik, ikkitasi — 3 va 4 yoshli.
Aniqlangan qizamiqqa doir tadbirlar tayinlansin va poliklinika
ishidagi nuqsonlar ko‘rsatilsin.
2. Yotoqxonaning alohida xonasida onasi bilan yashaydigan
7 oylik bolada qizamiq aniqlangan. Bola yaslining emadigan bolalar
guruhida bo‘lib, unda qizamiq bilan og‘rimagan 17 bola bor. Guruh
yaslining boshqa guruhlaridan ajratilgan. Yotoqxonada ham, yaslida
ham qizamiq qayd qilinmagan. Kasallikdan 7 kun oldin ona bolasi
bilan 10 kunga boshqa viloyatga borib kelgan. Qizamiqli bemorlar
bilan uchrashmaganligini aytgan.
Bolaga qizamiq qanday yuqqanligi haqidagi fikrlaringizni bayon
eting. Yaslida epidemiyaga qarshi tadbirlar rejasini tuzing.

---

196
1. Qizamiq virusining epidemiologik ahamiyati bo‘lgan xossalarini bayon
eting.
2. Qizamiqda kim infeksiya manbayi hisoblanadi va bu infeksiya qanday
tarqaladi?
3. Mitigirlangan qizamiq nima? Shunday qizamiq bilan og‘rigan bemor
infeksiya manbayi sifatida xavflimi?
4. Gamma-globulin qizamiqqa nisbatan qanday muddatda immunitet vujudga
keltiradi?
5. Nima uchun hayotining dastlabki oylaridagi bolalar qizamiq bilan kamdan
kam kasallanadi?
6. Nima uchun gamma-globulin yuborilganda karantin e’lon qilinib, tibbiy
kuzatuv muddati uzaytiriladi?
7. Qizamiq bilan kasallanmagan va qizamiqli bemor bilan aloqada bo‘lgan
bolalar qizamiq vaksinasi bilan emlangan bo‘lsa, ularga gamma-globulin
yuborish kerakmi?
8. Gamma-globulin yuborish vaqti (qizamiqli bemor bilan aloqa bo‘lgan
vaqtning boshidan) preparatning samaradorligiga qanday ta’sir ko‘rsatadi?
9. Qizamiqli kasal bilan doimo yaqin bo‘lganlar inkubatsiya kuni qanday
aniqlanadi?
3.4. Ko‘kyo‘tal
Ko‘kyo‘tal — yosh bolalar o‘rtasida keng tarqaladigan yuqumli
kasallik. Ko‘kyo‘talning qo‘zg‘atuvchisi tayoqsimon mayda
mikroblar bo‘lib, uni 1906-yilda Borde bilan Jangu topgan. U
quyidagi xususiyatlarga ega:
1. Haddan tashqari yuqumli, yuqishi 100 % ni tashkil qiladi.
2. Mikrob tashqi muhitga chidamsiz bo‘lib, odatda, kishi orga-
nizmidan tashqarida uchramaydi.
Infeksiya nafas yo‘llari orqali o‘tadi. Mikrob kirib olgach, nafas
yo‘llarida o‘rnashib olib, bemor yo‘talganda yuqori nafas yo‘llaridan
balg‘am, shilliqqa qo‘shilib, organizmdan tashqariga chiqadi.
Infeksiyaning kechishi turlicha bo‘lishi mumkin, eng ko‘p uchray-
digan tiðik shakllari qat’iy davriy ravishda kechadigan shakllardir.
8—10 kunlik yashirin davrdan keyin kasallikning birinchi, ya’ni
kataral davri boshlanadi. Kataral davr ikki haftaga yaqin davom
etadi va ko‘kyo‘tal uchun xarakterli bo‘lgan spazmatik davr bilan,
qattiq tutqanoqli yo‘tal almashinib bir, 1—1,5 oy davom etadi.
Uchinchi davr uning yengillanish davrida kasallikning barcha
alomatlari asta-sekin yo‘qola boshlaydi. Shunday qilib, asl ko‘kyo‘tal
NAZORAT SAVOLLARI

---

197
1,5—2 oy davom etadi. Ko‘kyo‘talning epidemik zanjiri qizamiq
yuqishi yo‘llarini eslatadi, lekin uning birinchi davri birmuncha
murakkabroq.
Ko‘kyo‘talning kataral va spazmatik davrida og‘rib turgan
bemor infeksiyaning asosiy manbayi bo‘ladi. Ko‘kyo‘tal tarqalish
jihatidan havo-tomchi yo‘llari orqali yuqadigan infeksiyaning
o‘zidir. Epidemik zanjirning uchinchi zvenosi odamning ko‘k-
yo‘talni o‘ziga 100 % yuqtirishidir. Ko‘kyo‘tal uchun irsiy immu-
nitet yo‘q, hatto yangi tug‘ilgan chaqaloqlar ham bu infeksiyaga
moyil bo‘ladi.
1. Epidemiologik tekshirish o‘tkazib, xaritalarni to‘ldirish.
2. Halqumning orqa devoridan bakteriologik tekshirish uchun material olish.
Halqum orqa devoridan shilimshiq olishda paxta o‘ralgan simni 110—120
0
burchak ostida bukiladi. Chap qo‘l bilan shpatel yordamida til ildizi bosib turiladi,
o‘ng qo‘l bilan esa, tamponni shpatel ustidan sirpantirib, murtaklar va tilga
tekkizmasdan og‘iz bo‘shlig‘ining ichkarisiga kiritiladi. Òamponni til ildizi orqasiga
sirpantirayotganda uchi halqumning orqa devoriga tegib turadigan qilib kiritiladi.
3. Agar o‘choqda vaksina va seroprofilaktika o‘tkaziladigan bo‘lsa, bu holda
o‘quvchilar shu tadbirlarni o‘tkazishda qatnashadilar.
4. Ko‘kyo‘tal o‘chog‘ida sanitariya maorifi ishini olib borish. Suhbatda quyidagi
masalalarni yoritish lozim: ko‘kyo‘talning, jumladan, yengil, atiðik shakllarining
kechishi ko‘kyo‘talda infeksiya manbayi kim va kasallikning qanday tarqalishi;
ko‘kyo‘talda nima uchun karantin tadbirlar o‘tkazilishi zarur va ularning nimadan
iboratligi; AKDS emlash — ko‘kyo‘talga qarshi kurashning eng muhim vositasi.
Epidemiologik masalalar
1. Bolalar muassasasiga qatnamaydigan 2 yashar bolaga o‘rtacha
og‘irlikdagi ko‘kyo‘tal kasalligi tashxisi qo‘yilgan. Bola yoshiga mos
holda AKDS bilan emlangan. Bolaning otasi zavodda nazoratchi
bo‘lib ishlaydi. Onasi — maktabning quyi sinflari o‘qituvchisi. Kasal
bolaning opasi 5 yashar, u bolalar bog‘chasiga qatnaydi. AKDS
bilan yoshiga mos holda emlangan. Oila alohida uyda yashaydi.
O‘choqni tugatish bo‘yicha tadbirlar belgilansin.
2. Bolalar bog‘chasiga qatnaydigan 4 yashar bolada spazmatik
yo‘tal xurujlari paydo bo‘ldi. Bunda 8 kun oldin bolaning yuqori
nafas yo‘llarida yallig‘lanish qayd qilinganligi aniqlangan. Biroq,
bola bolalar bog‘chasiga qatnamoqda, chunki bu davrda bog‘cha-
ning tibbiyot xodimi ta’tilda bo‘lgan, tarbiyachilar esa, bolaning
MUSTAQIL ISH

---

198
kasalligiga yetarli e’tibor berishmagan. Bolalarni ko‘zdan kechirishda
xuddi shu guruhda yo‘talib turgan uch bola aniqlangan. Yana bitta
shunday bola bog‘chaning boshqa guruhida ham aniqlangan.
Guruhlarning ajratilishi to‘liq emas. «Yo‘talayotgan» bolalardan
birida bundan 3 hafta oldin, asosan, tunda yo‘talish qayd qilingan.
Òashxisni aniqlash uchun qanday tadbirlardan foydalanish
lozim?
Ko‘kyo‘tal tashxisi tasdiqlansa, bolalar bog‘chasida qanday
choralarni amalga oshirish kerak?
1. Ko‘kyo‘tal qo‘zg‘atuvchisi va uning atrof-muhitga chidamliligini ta’riflang.
2. Ko‘kyo‘tal qanday tarqaladi?
3. Ko‘kyo‘talda kim infeksiya manbayi hisoblanadi.
4. Ko‘kyo‘talda bakteriologik tekshirish uchun materialni qanday olinadi?
5. Ko‘kyo‘talga qarshi faol immunlash uchun qanday preparatlardan
foydalaniladi?
6. Ko‘kyo‘tal o‘chog‘ida gamma-globulinni qo‘llash uchun ko‘rsatmalar.
7. Ko‘kyo‘tal bo‘lgan bemorlar qanday ajratiladi?
8. Ko‘kyo‘tal o‘chog‘ida kim va qaysi muddatga ajratib qo‘yiladi?
9. Bolalar muassasalarida ko‘kyo‘tal bilan kasallangan bemorlar paydo
bo‘lganda qanday tadbirlar o‘tkaziladi?
10. Parako‘kyo‘tal haqida nimalarni bilasiz, bu kasallik ko‘kyo‘taldan nima
bilan farq qiladi?
3.5. Epidemik meningit
Etiologiyasi. Epidemik meningit markaziy asab sistemasining
infeksion kasalliklaridan biri bo‘lib, u havo-tomchi orqali tarqaladi.
Bu kasallik qadim zamonlarda ham ma’lum bo‘lgan. Biroq, epidemik
meningokokkli meningit kasalligini aniq belgilari va uning me-
ningitning boshqa xillaridan, masalan, sil meningitidan ajratish,
bu kasallikning qo‘zg‘atuvchisi meningokokkni 1887-yilda topil-
ganidan so‘ng mumkin bo‘ldi.
Meningit mikrobi hujayra ichida joylashgan o‘ziga xos tuzilishga
ega bo‘lgan grammanfiy diðlokokk bo‘lib, u meningokokk, deyiladi.
Meningit kasalligining shakllari xilma-xildir. Kasallikning klinik
jihatdan aniq-ravshan bo‘lgan va og‘irligi bilan ajralib turadigan
shakllari juda kam uchraydi. Ko‘proq bilinar-bilinmas shaklda o‘tadi.
Epidemiologiyasi. Kasallikni birdan-bir manbayi bemor yoki
batsilla tashib yuruvchi odam bo‘lishi mumkin. Meningit epide-
miologiyasida boshqa infeksiyalarga qarama-qarshi o‘laroq bemorlar
NAZORAT SAVOLLARI

---

199
emas, balki batsilla tashib yuruvchilar asosiy rol o‘ynaydi. Chunki,
biz yuqorida aytib o‘tganimizdek, bolalarga nisbatan tashuvchilar
ko‘p bo‘ladi va ular ko‘p hollarda aniqlanmay qoladi.
Kasallik havo-tomchi yo‘li bilan tarqaladi. Mikrobni tarqatuvchi
asosiy manba bakteriya tashuvchilar. Ularda kasallik alomatlari
bo‘lmagani tufayli juda ko‘pchilik bilan muloqotda bo‘lishadi va
mikrobni yuqtirishadi. Meningokokkli nazofaringit bilan og‘rigan
bemorlar ham kasallik tarqalishida muhim o‘rin tutishadi. Ularga
nisbatan meningokokkli meningit bilan og‘rigan bemorlardan
atrofga meningokokklar juda ko‘plab tarqaladi. Lekin bu toifa
bemorlarda kasallik og‘ir o‘tgani sababli shifoxonaga erta yotqiziladi
va epidemiologik ahamiyati keskin kamayadi.
Kasallik qish va bahor fasllarida ko‘proq uchraydi. Aholi zich
yashaydigan va havo namligi yuqori bo‘lgan sharoit meningokokkli
infeksiyalar tarqalishi uchun qulay hisoblanib, ko‘proq bolalar
orasida qayd etiladi. Epidemiya davrida o‘smirlar va yoshlar orasida
ko‘p uchraydi.
Klinikasi. Kasallikning yashirin davri ko‘pincha 2—3 kun.
Meningokokkli meningitning mahalliy va tarqoq turlari mavjud.
Mahalliy turlariga meningokokk tashuvchilik holati va meningokokkli
nazofaringit kiradi. Birinchisida, hech qanday klinik alomatlar
bo‘lmaydi. Bunda bemor bilan muloqotda bo‘lganlarni bakteriologik
tekshirish vositasida aniqlanadi.
Meningokokkli nazofaringit, asosan, yengil kechadi va ko‘proq
epidemiya davrida uchraydi. Bemor bosh og‘rishi, quruq yo‘tal,
burun bitib qolishidan va tomoq qirilishidan shikoyat qiladi. Ba’zi
hollarda burundan yiring yoki qon aralash shilimshiq ajraladi.
Odatda, isitma kuzatilmaydi. Og‘irroq hollarda tana harorati 38—
39°C gacha ko‘tarilishi mumkin. Òomoqni ko‘zdan kechirganda,
shilliq qavatlar qizargani va yallig‘langani, bodomcha bezlari
kattalashgani kuzatiladi.
Barmoqdan qon olib tekshirganda leykotsitlar soni ko‘pincha
biroz ko‘paygani aniqlanadi. Meningokokkli nazofaringit, asosan,
tuzalish bilan yakunlanadi. Ayrim hollarda infeksiya avj olib, tarqalib
ketishi, ya’ni meningokokksemiya yoki meningitga o‘tib ketishi
mumkin. Meningokokk infeksiyasining tarqoq turlariga me-
ningokokksemiya va meningokokkli meningit kiradi.
Meningokokksemiya — g‘oyat og‘ir kechadigan kasallik. Unda
organizmda meningokokk sepsisi ro‘y beradi. Kasallik to‘satdan va
shiddatli boshlanadi. Qisqa vaqt ichida et uvishib, isitma 40—41°C

---

200
gacha ko‘tariladi. Intoksikatsiya kuchli bo‘ladi. Òeri quruqlashadi,
ko‘kimtir tus oladi. Nafas olish va tomir urishi tezlashadi, qon
bosimi pasayadi.
Meningokokksemiyaning o‘ziga xos belgilaridan biri terida
toshma paydo bo‘lishidir. Òoshmalar kasallik boshlanganidan so‘ng
birinchi kun davomida yuzaga keladi. Òoshmalar o‘z tabiatiga ko‘ra,
gemorragik toshma hisoblanadi, shakli har xil. Ko‘pincha noto‘g‘ri
shaklli yulduzchani, ba’zan rozeola, papulani eslatadi. Hajmi —
mayda, nuqtasimondan tortib, 10—15 sm
2
.gacha boradi. Òoshma
teri yuzasidan bo‘rtib turadi, paypaslab ko‘rganda qattiq bo‘ladi.
Dumba, son, tizza, qo‘l va qovoq sohalarida toshmalar ko‘p uch-
raydi.
Meningokokksemiyada gemorragik toshmalar, ko‘z oqi,
konyunktivasi, burun, og‘iz va halqum shilliq qavatlari ichki a’zolarga
toshishi mumkin. Shuning uchun burun qonashi, qon qusish, siydik
qon aralash (gematuriya) bo‘lishi mumkin. Ba’zan bachadondan
ham qon ketadi. Ko‘pincha, meningit alomatlari ham bo‘ladi.
Ba’zi hollarda ayrim yoki bir necha bo‘g‘imlarda serozli artrit
alomatlari kuzatiladi. Shuningdek, meningokokkli pnevmoniya,
miokardit, perikardit ro‘y berishi mumkin. Ko‘zning muguz pardasi
jarohatlanishi ham ba’zan uchrab turadi.
Meningokokksemiyada qonda leykotsitlar va neytrofillar soni
keskin ortib ketadi. Bir mm
3
qondagi leykotsitlar 16—18—20 ming-
gacha borishi mumkin. Kasallik erta aniqlanib, davolash to‘g‘ri tashkil
etilgan hollarda bemorning ahvoli 8—10 kundan so‘ng yaxshilana
boshlaydi. Rozeola petixiya toshmalar izsiz yo‘qolib ketadi. Yirik
gemorragiyalar bo‘lgan joyda to‘qima nekrozga uchraydi. Ularning
o‘rni chandiq bo‘lib qoladi.
Ayrim hollarda meningokokksemiya yashin tezligida boshlanib,
bir necha soat ichida bemorning holi tang bo‘lib qoladi. Qon bosimi
butunlay tushib ketadi. Davolash kechiksa, 1—2 kun davomida
o‘lim bilan tugaydi.
Meningitning tarqalish yo‘llari. Kasallik, asosan, havo tomchilari
orqali tarqaladi. Mikrob turg‘un bo‘lganligi sababli kasallik kontakt
yo‘li bilan yuqmaydi, desa bo‘ladi.
Kasallikka moyillik. Yuqorida aytilganidek, meningokokk infek-
siyasi odamga tez yuqmaydi. Shuning uchun ham kasallik ko‘p
hollarda aniq ravshan bilinmay, belgisiz shaklda o‘tadi. 5 yoshgacha
bo‘lgan bolalar bunga ko‘proq moyil bo‘ladi. Biroq, bu kasallik
katta yoshli bolalarda va katta kishilarda ham uchrab turadi.

---

201
Sanitariya va turmush sharoitlari meningit bilan kasallanishga
juda katta ta’sir ko‘rsatadi. Aholining zich bo‘lishi, turmush
sharoitining yomonlashishi, turar joy havosining yangilanib tur-
masligi, quyosh tushmasligi, xonani ozoda tutmaslik mikrobning
ko‘payishiga sabab bo‘ladi.
Meningitni tabiiy tarqalishi. Òabiiy sharoit hech qanday ta’sir
ko‘rsatmaydi. Òabiiy sharoit ta’siri yil mavsumining ayrim davr-
laridagina bilinadi.
Profilaktikasi. Meningitning bilinar-bilinmas shakllari ko‘p
tarqalganligi va bu kasallik faqatgina havo-tomchilar orqali yuqishi
sababli meningitga qarshi kurash ancha og‘irdir.
Infeksiya manbalariga qarshi kurash. Meningitning aniq ravshan
shakllarida kasallikning klinik belgilari o‘ziga xos bo‘lganligi uchun
uni aniqlash va topish qiyin emas. Meningit bilan og‘rigan bemorlar
majburiy ravishda kasalxonaga yotqizilishi kerak. Kasallikning klinik
belgilari o‘tib bo‘lgan, bemorning burun halqumidan olingan
shilimshiq modda 2 marta tekshiruvdan o‘tkaziladi. Agar bunda
reaksiya manfiy bo‘lsa, bemor kasalxonadan chiqariladi. Biroq,
shunda ham kasallik boshlanganidan 21 kun o‘tish shart.
Batsilla tashuvchilarga nisbatan ko‘riladigan tadbirlar ularni o‘z
vaqtida aniqlash va jamoadan ajratib olishdan iborat, aks holda
ular uchun xavfli manba bo‘lib qoladi. Batsilla tashuvchini batsilla
tashish yo‘qolgunicha bolalar jamoadan chetlashtiriladi. Meningit
tarqalish yo‘llariga qarshi ko‘riladigan tadbirlar bolalar muassa-
salarida, yotoqxonalarda gigiyenik tartibni to‘g‘ri uyushtirish yo‘li
bilan olib boriladi.
Meningit kasalligida maxsus profilaktika o‘tkazilmaydi. Me-
ningitni davolash uchun immunzardobdan foydalanamiz. So‘nggi
vaqtlarda meningitga qarshi yangi antibiotiklar, sulfakalamid
vositalar qo‘llanilmoqda. Meningit kasalligi paydo bo‘lishi bilanoq,
bemorni darhol kasalxonaga joylash kerak. Bemor yotgan uy lizol
yoki xloramin bilan dezinfeksiya qilinadi va keyin shamollatiladi.
Meningit kasalligi bolalar muassasalarida bo‘lganda 7 kun karantin
e’lon qilinadi. Bemor bilan aloqada bo‘lgan bolalar ko‘proq ochiq
havoda o‘ynab, dam olishlari lozim.
1. O‘choqda tibbiy kuzatuv o‘tkazishda qatnashish. Òibbiy kuzatuv kuniga
2 marta haroratni o‘lchash, burun-halqumni (meningokokkli nazofaringitni),
terini (meningokokksemiyani aniqlash uchun) ko‘zdan kechirishdan iborat.
MUSTAQIL ISH

---

202
Òomoqda va burun-halqumda o‘tkir va xromik yallig‘lanish aniqlanganda tegishli
davolanish tayinlanadi.
2. Burun-halqumdan bakteriologik tekshirish uchun material olinadi, u
nahorda yoki ovqatdan 3—4 soat keyin olinadi, uzunasiga, taxminan, to‘rtdan
bir qismi 45° burchak ostida buklangan uzun tamponlardan foydalaniladi.
Bolalarda material olishda ikki kishi qatnashadi. Ulardan biri bolani tizzasiga,
yuzini yorug‘likka qaratib o‘tqizadi. Bir qo‘li bilan bolani quchoqlaydi va qo‘llarini
ushlab turadi, ikkinchi qo‘li bilan esa, uning boshini tutib turadi. Bolaning
oyoqlari uni ushlab turgan kishining tizzasi orasida turishi kerak. Surtma olayotgan
tibbiyot xodimi bolaning tilini shpatel bilan bosib turadi, tamponni yumshoq
tanglay orqasiga o‘tkazadi va uning orqa tomonidan va burun-halqumning orqa
devoridan shilimshiq oladi. Òamponni chiqarishda u tishlarga, shuningdek, lunj
va til shilliq pardasiga tegib ketmasligi kerak.
Olingan hamon materialni kosachalardagi zich oziqli muhitga yoyiladi,
uni, eng avvalo, muhitning kichikroq qismining (1x2 sm
2
) yuza qatlamiga tam-
ponning hamma tomonini surtiladi, so‘ngra xuddi shu tampon bilan muhitning
butun maydoniga shtrix chiziqlar ko‘rinishida yoyib chiqiladi.
Yoyma qilingan kosachalarni laboratoriyaga jo‘natishda sovuqdan himoya
qilish kerak. Qish vaqtida buning uchun isitgich ishlatish (35—40°C) mumkin.
Laboratoriyada kosachalar zudlik bilan termostatga qo‘yiladi. Yoyma qilinmagan
tamponlarni laboratoriyaga jo‘natishga ruxsat etilmaydi.
Epidemiologik masalalar
1. 1,5 yashar bolaga meningokokk infeksiyasi (markaziy asab
sistemasi zararlangan) tashxis qo‘yilgan. Bolaning otasi montyor,
onasi tikuvchilik atelyesida ishlaydi. Akasi 3 yashar-u 2 oylik, yasli-
bog‘chaga qatnaydi. Oila shaxsiy uyda yashaydi.
O‘choqni tugatish bo‘yicha tadbirlar belgilansin.
2. Meningokokksemiya 18 yashar yigitda — dengiz maktabining
o‘quvchisiga tashxis qo‘yilgan. Maktab yotoqxonasida yashaydi. Shu
o‘quv yurtining sog‘liqni saqlash punktidagi feldsherning gapiga
qaraganda, bir qancha o‘quvchilar va o‘qituvchilarda so‘nggi 2 oy
ichida nazofaringitlar kuzatilgan. Maydoni 400 m
2
bo‘lgan maktab
yotoqxonasida 140 nafar o‘quvchi, har bir xonada 20—30 nafar
o‘quvchi yashaydi. Yotoqxonaning sanitariya holatida qator
nuqsonlar — yelvizak, ortiqcha namlik, harorati 17—18°C ekanligi
qayd qilingan.
O‘choqni o‘rganish va uni tugatish bo‘yicha tadbirlar belgilansin.
1. Meningokokkning atrof-muhitda chidamliligiga ta’rif bering.
2. Bu kasallikda infeksiya manbayi kim?
3. Meningokokk infeksiyaning o‘tish yo‘llari qanday?
NAZORAT SAVOLLARI

---

203
4. Meningokokk tashuvchilikka tekshirishda material qanday olinadi va uni
laboratoriyaga qay tariqa jo‘natiladi?
5. Infeksiya manbalari xususida qanday ajratish tadbirlari olib boriladi?
6. Meningokokk tashuvchilar qanday sanatsiya qilinadi? Bu tadbirlarning
ta’sirchanligi qanday?
3.6. Suvchechak
Suvchechak (Varicella) — o‘ziga xos toshmalar toshishi bilan
xarakterlanadigan o‘tkir yuqumli kasallik bo‘lib, uni filtrlanuvchi
viruslar qo‘zg‘atadi. Kasallik qo‘zg‘atadigan virus, kattaligi 150—
200 nm, u faqat odamda kasallik qo‘zg‘atadi. Virus nafas yo‘llari
shilliq qavatida ko‘payib, qonga o‘tadi va terida paydo bo‘ladigan
pufakchalar suyuqligida saqlanadi. Òashqi muhit ta’siriga chidamsiz
5 % li glitserin eritmasida bir oygacha saqlanadi.
Suvchechak keng tarqalgan, oson yuqadigan kasallikdir.
Kasallik, asosan, kichik yoshdagi bolalarda uchraydi, infeksiya man-
bayi bemor odam. U kasalning isitmalagan davrida boshlanib,
teridan po‘stloqlar tushib ketguncha (7 kun) yuqumli hisoblanadi.
Virus havo-tomchi holda nafas yo‘li orqali o‘tib, yil davomida
uchraydi, kasallikdan so‘ng turg‘un immunitet saqlanadi.
Suvchechak kasalligining klinik belgilari. Kasallikning yashirin
davri 14—17 kun. Suvchechak isitmaning 38—39°C gacha ko‘tarilishi
bilan o‘tkir boshlanadi. Kasallikning o‘ziga xos toshma toshish
xarakterlidir. Òoshma o‘zgarmagan terida qizil yoki pushtirang holida
tananing barcha qismida paydo bo‘ladi. Birinchi kun davomida toshma
pufakchaga aylanadi, pufakcha ichida tiniq suyuqlik bo‘ladi uni
vezikula, deb ataymiz. Vezikula yaltirab shudringni eslatadi. Vezikula
kattaligi har xil diametri 1—2 mm.dan 5—6 mm.gacha bo‘ladi.
Ular bir kamerali bo‘ladi, teshib ko‘rilganda, puchayib qoladi.
1—2 kundan so‘ng pufakchalar quriydi va po‘stloqcha hosil bo‘ladi.
6—10 kundan so‘ng po‘stloqlar iz qoldirmay tushib ketadi. Po‘stloq
paydo bo‘lgan davrda badan qichishadi. Òoshma, asosan, tanacha
boshning sochli qismiga bo‘yin va yuzga toshadi, kaft va tovonda
kam uchraydi, og‘iz shilliq qavati, lunj, til, tanglay (og‘iz shilliq
qavati), tomoq yuzasiga ham toshadi. Har 6—8 kunda yangi toshma
toshadi.
Suvchechak bolalar o‘rtasida ko‘p tarqalgan infeksiyalar
qatoriga kiradi. Suvchechakning qo‘zg‘atuvchisi — filtrlanuvchi
virus, haddan tashqari yuqumli va tashqi sharoitda juda ham
chidamsiz bo‘ladi.

---

204
Suvchechakni qo‘zg‘atuvchi mikroblar qiradigan joylar yuqori
nafas yo‘llarining shilliq qavatlari bo‘lib, bu yerlardan mikrob
butun organizmga tarqaladi va yuqori nafas yo‘llaridagi shilliq bilan
tashqariga chiqa boshlaydi. Kasallik doim bir xilda kechadi. In-
kubatsion davri 21 kungacha. Epidemik zanjir infeksiyaning bir-
dan-bir manbayi bemor odamlar. Yuqish yo‘llari faqatgina havo
tomchilar orqali.
Suvchechak bilan og‘rigan kishilarda umrbod immunitet hosil
bo‘ladi. Suvchechakka qarshi kurash, asosan, uni bolalar muas-
sasalariga va kasalxonalarga kirgizmaslikdan iboratdir.
Infeksiya manbayiga qarshi kurash. Bemorlar kasalxonaga
yotqizilmaydi, uyda yotadilar,uyda ularni mumkin qadar alohida
saqlanadi. Suvchechak bilan og‘rimagan bemorlardan izolatsiya
qilinadi. Ajratish chechakning qo‘tiri tugagandan keyin, har holda
kasallik boshlanganidan kamida 2 haftadan so‘ng tamom bo‘lishi
kerak.
Suvchechak kasalligiga tashxis qo‘yish va davolash usullari.
Suvchechak tashxisi, asosan, klinik alomatlarga qarab qo‘yiladi.
Òoshma terining turli qismida bir vaqtning o‘zida yuzaga kelishi
rozeaga vezikula pustula paydo qilishi qaytadan tashxis qo‘yishda
muhim ahamiyatga ega.
Davolash, asosan, ikkilamchi infeksiyaning oldini olishga
qaratilgan. Òoshma tushishi davrida isitma bor vaqtda bolani yotqizib
qo‘yish kerak. Unga ishlatiladigan ko‘rpa-to‘shak, choyshablar va
ichkiyimlar toza bo‘lishi zarur. Qo‘lni tez-tez sovunlab yuvish zarur,
bolaning tirnog‘i kalta qilinadi. Chaqaloq qo‘liga yumshoq matodan
tikilgan qo‘lqop kiygiziladi. Margansovka eritilgan suvda bola
cho‘miltirib turiladi. Cho‘milgandan so‘ng, toshma va po‘stloqlarga
brilliant yashilining spirtdagi 1 % eritmasi, surtib chiqiladi. U
bo‘lmasa, 5 % margansovka surtiladi. Òeri qattiq qichiganda sirka
aralashtirilgan suv yoki 1 % mentol spirti bilan artiladi. Og‘iz
2 % li borat kislota yoki 2 % kumush nitrat bilan chayiladi. Ko‘zni
2 % borat kislota bilan yuvib turiladi, kuniga 2—3 marta 20 %
albutsid tomiziladi.
Suvchechakning oldini olish tadbirlari. Suvchechak bilan og‘rigan
bola uyda yoki shifoxonada alohida yotqiziladi. Bemor bilan
muloqotda bo‘lgan bolalar 21 kungacha bog‘cha-yaslilarga qabul
qilinmaydi, nimjon bolalarga 3,0 ml gamma-globulin yuboriladi.
Xona tez-tez shamollatib turiladi.

---

205
Maxsus profilaktikasi. Juda ham zarur bo‘lib qolgan paytlarda,
passiv emlash shakli qo‘llaniladi. Bolalar davolash muassasalarida
suvchechak paydo bo‘lgan paytda bemor bilan aloqada bo‘lgan
bolalar katta yoshdagilardan olingan zardob yoki gamma-globulin
bilan emlanadi.
1. Suvchechakda infeksiya manbayi kim hisoblanadi?
2. Suvchechakning asosiy epidemiologik qonuniyatlarini sanab chiqing.
3. Suvchechak o‘chog‘ida qanday tadbirlar olib boriladi?
3.7. Qizilcha
Yaqin vaqtlargacha qizilchaning epidemiologiyasi va profilak-
tikasini o‘rganishga g‘oyat kam ahamiyat berilar edi. Chunki bu
kasallik juda yengil kechadi, degan tasavvurlar bo‘lgan. Biroq,
so‘nggi yillarda homilador ayollarga qizilcha virusining, ayniqsa,
homiladorligining dastlabki 3 oyida yuqushi homilaning nobud
bo‘lishiga yoki ona qornida turli patologiyaga uchragan bolaning
tug‘ilishiga sabab bo‘lishi mumkinligini ko‘rsatdi. Homiladorlik
davrida qizilcha yuqqan onadan tug‘ilgan bolalarning uzoq vaqtgacha
(1 yildan 1,5 yilgacha) qizilcha virusini ajratib yurishi va binobarin,
infeksiya manbayi bo‘lib qolishi aniqlangan.
Qizilcha sabablari. Epidemiologik tekshirishda bu kasallikning
epidemiologik qonuniyatlarini nazarda tutish kerak. Infeksiya man-
bayi bo‘lib, quyidagilar hisoblanadi:
a) tug‘ma qizilcha bilan kasallangan bolalar;
b) homiladorlik davrida qizilchani boshdan kechirgan onalardan
tug‘ilgan klinik jihatdan sog‘lom bolalar;
d) qizilchali bemorlar toshma paydo bo‘lgan vaqtdan 21 kun
mobaynida;
e) toshma paydo bo‘lishidan 7—13 kun avval inkubatsion davrda
bo‘lgan shaxslar;
f) qizilchaning atiðik shakllariga (toshmasiz) uchragan bemorlar;
g) sog‘lom virus tashuvchilari.
Inkubatsion davr 11 kundan 22 kungacha o‘zgarib turadi, aksari
15—20 kun bo‘ladi. Infeksiya kasallik manbayi bo‘lgan xonada havo-
tomchi yo‘li bilan o‘tadi. Infeksiyadan so‘ng barqaror immunitet
qoladi.
NAZORAT SAVOLLARI

---

206
O‘choqlarga borib, bemor bilan aloqada bo‘lganlarni ko‘zdan
kechirilganda, teri qoplamlari (toshmalar) va limfatik tugunlarning
holatiga ahamiyat berish zarur. Orqa bo‘yin tugunlarining katta-
lashuvi eng tiðik hisoblanadi. Ayrim hollarda toshmalar bo‘lmaydi
hamda limfatik tugunlarining kattalashganligi va qisqa muddatli
isitmaning o‘zi qizilcha kasalligidan darak beradi. Qonni tekshirish
diagnostikaga ma’lum yordam berishi mumkin. Qizilcha uchun oz-
moz neytropeniya va limfopeniya, plazmatik hujayralar va Òyurk
hujayralarining paydo bo‘lishi xos. Gemotologik o‘zgarishlarning
bir necha oygacha saqlanib qolishi tufayli ma’lumotlardan ret-
rospektiv diagnostika uchun foydalanish mumkin, bu esa,
epidemiologik tekshirishda muhimdir.
Bemor bilan yaqin munosabatda bo‘lgan shaxslarni aniqlashda
homilador ayollarga alohida e’tibor berish, ularga katta dozadagi
(20 ml) gamma-globulinni yuborish zarur. Homilador ayol qizilcha
bilan kasallanib qolganda homiladorlikni to‘xtatish haqidagi masala
qo‘yiladi.
Epidemik jarayonning rivojlanish mexanizmi. Kasallikni yashirin
davri 11—12 kun. Yashirin davrining oxirgi kunlarida viruslar yuqori
nafas organlarida, toshmalar toshishidan 2 kun oldin esa, 100 %
hollarda aniqlanadi.
Ammo qo‘zg‘atuvchisini yanada erta aniqlash ham mumkin.
Òoshma toshganidan keyin 5—7 kungacha viruslar nafas yo‘llarida
aniqlanadi. Bemor toshmalar toshishiga 5 kun qolganda nihoyatda
xavfli sanaladi. Infeksiyaning manifestli shakllari bilan bir qatorda
qiyin tashxis etiladigan, kasallik alomatlarisiz kechuvchi ko‘ri-
nishlari ham mavjud. Bunday yengil, belgilarsiz kechadigan shakl-
larida infeksiya manbayi atrofdagilar uchun 3—4 kungacha xavfli
hisoblanadi.
Qizilchaning ham manifestli, ham belgilarsiz ko‘rinishlari
ayollarning homiladorlik davrida xavflidir (ayniqsa, homilaning
16-haftasida).
Virus platsenta orqali embrional to‘qimalarni zararlaydi, bu
esa, ona qornidayoq bolalarning o‘limiga, bola tashlashlarga yoki
tug‘ilgan go‘dakda turli xil patologik og‘ir asoratlar (tug‘ma
katarakta, karlik, ruhiy kasalliklar, majruhlik) yuzaga kelishiga
sababchi bo‘ladi.
Òug‘ma qizilcha bilan og‘rigan bolalar (antitelolarning bo‘li-
shidan qat’iy nazar) 1 oydan 6 oygacha kasallik qo‘zg‘atuvchilarini

---

207
ajratib turiladi. Kasallik bunday bolalardan ularni parvarish qila-
yotganlarga ham yuqishi mumkin. Ammo bemor bolalar tash-
xisdan keyin darhol alohida qo‘yilishi sababli sezilarli epidemiologik
ahamiyat kasb etmaydi.
Qo‘zg‘atuvchi havo-tomchi yo‘llari orqali gorizontal uzatiladi.
Ayrim hollarda qizilcha virusining siydik va najasda topilishi boshqa
xil uzatish yo‘llari mavjudligi haqida taxmin qilishga olib keladi.
Infeksiyaning kasallik belgilarsiz kechishi organizmning
muayyan holati, jumladan immunitetning mavjudligi bilan bog‘-
liqdir. Genotiðik va fenotiðik xususiyatlar tufayli umumiy rezistent-
ligi oshishi shular jumlasidandir.
Epidemik jarayonning namoyon bo‘lishi. Qizilcha bilan kasallanish
mamlakatimizda yetakchi o‘rin egallaydi. Ko‘pincha 3—6 yoshdagi
bolalar kasallanadilar. Bir yoshgacha bo‘lgan bolalar onalaridan
o‘tgan antitelolar sababli kamroq kasal bo‘ladi. Uy sharoitidagi
bolalar maktab yoshigacha muassasalarda tarbiyalanayotgan
tengdoshlariga qaraganda kamroq kasallanadilar.
O‘g‘il va qiz bolalar orasida kasallikning yuqish darajasi deyarli
farq qilmaydi, ammo 15—20 yoshda ko‘pincha o‘g‘il bolalar, 20—
45 yoshda ayollar ko‘proq kasallanadi. Kasallikning ko‘p yillik
o‘zgarishi katta va kichik davriyliklar bilan xarakterlanadi. Bu davrga
aholining barcha yoshdagi guruhlari jalb etilmaydi.
Kasallanish avval bolalar orasida (maktabgacha, bolalar
muassasalarida tarbiyalanuvchilar, maktab o‘quvchilari orasida)
ko‘proq kuzatiladi. Uy sharoitidagi bolalar orasidagi kasallik ko‘r-
satkichlari deyarli o‘zgarmaydi.
Qizilcha uchun yaqqol chegaralangan mavsumiylik xosdir.
Mavsumiylikning eng yuqori ko‘rsatkichlari 3—6 yosh, 7—14 yoshli
bolalar kasallanishida kuzatiladi. Bog‘cha bolalari orasidagi kasal-
lanish mavsumiyligi esa, uy sharoitidagi bolalarga nisbatan yaq-
qolroq namoyon bo‘ladi.
Kasallanishda har bir yangi belgining paydo bo‘lishi bolalar
va kattalar uchun sezilarli zarar yetkazilmasa ham homila davrida
xavfli asoratlar bilan bog‘liqdir.
Epidemiologik nazorat va epidemiyaga qarshi chora-tadbirlar.
Yuqumli kasallik epidemiyalariga qarshi tadbirlar qizilcha uchun
ham kifoya qilinmaydi. Bolalar muassasalaridagi bemorlarni alohida
qo‘yish, yashirin davrning oxirlarida, yuqishning kuchayishi va
belgilarsiz shakllarining mavjudligi tufayli yetarlicha samara
bermaydi.

---

208
Kasallik avj olishi arafasida homilador ayollar orasida tushun-
tirish ishlari olib borish, xastalik aniqlangan homilador ayollarga
esa, tibbiy ko‘rsatmalar asosida abort qildirish tavsiya etiladi (agar
infeksiya homilaning dastlabki oylarida yuqtirilgan bo‘lsa).
Ko‘pgina davlatlarda qizilchaga qarshi emlash shartli hisoblanadi.
Xorijda xususiy profilaktikaning ikki xil majmuyiga amal qilinadi:
1. Barcha bolalarni shartli emlash (AQSH va boshqa davlatlarda);
2. 10—14 yoshdagi qizlarni shartli emlash (ko‘pincha Yevropa
davlatlarida) olib boriladi.
Bizning mamlakatimizda qizilchaga qarshi tadbirlar yuqori nafas
organlari kasalliklariga qarshi qo‘llaniladigan choralarga amal
qilingan holda olib boriladi. Homiladorlik davrida qizilcha bilan
kasallanishning oldini olishga alohida e’tibor beriladi.
3.8. Epidemik parotit
Epidemik parotit virus tufayli paydo bo‘ladigan kasallik bo‘lib,
har xil yoshdagi bolalarda, xususan 5 yoshgacha bo‘lgan bolalarda
ko‘proq uchraydi. Kasallik manbayi — bemor odam, yuqish yo‘li
havo-tomchi yo‘li. Bemorning so‘lagi tekkan buyumlardan yuqishi
ham mumkin. Virus yuqori harorat lizal spirt efir ta’siriga chidamsiz.
Etiologiyasi. Bolalar orasidan keng tarqalgan o‘tkir yuqumli
kasallikdir. Kasallikning qo‘zg‘atuvchisi —filtrlanuvchi virus haddan
ortiq yuqumli xususiyatga ega bo‘lsa-da, lekin qizamiq virusiga
nisbatan ozroq va tashqi sharoitga chidami ozdir. Virusning qirish
yo‘llari — og‘iz tomondan bo‘lib, mikrob shu joydan qon oqimiga
kirib oladi, so‘ngra esa quloq, jag‘ va til ostidagi bezlarga joylashadi,
ba’zan jinsiy bezlarga ham o‘rnashadi. Bu kasallik simtompsiz va
batsilla tashuvchi infeksiya boshlangani ko‘ringan emas. Yashirin
davri 2—3 hafta.
Klinik manzarasi. Yashirin davr 15—19 kungacha davom etib,
11—23 kungacha o‘zgarib turadi. Kasallik darak beruvchi davrdan
boshlanib, 12—36 soat davom etadi. So‘ngra tana harorati tez
ko‘tarilib, 38—40°C gacha chiqib boradi va so‘lak bezining shikast-
lanish belgilari: uning biroz shishuvi, avval quloq oldida ko‘zga
tashlanadi, so‘ngra orqa va pastki tomonga qarab tarqaladi, chaynash,
yutish, gapirish vaqtida kuchayuvchi og‘riq paydo bo‘ladi.
Shikastlangan tomondagi so‘lak bezidan so‘lak ajralishi to‘xtaydi.
Kasallik boshlangach, 1—2 kun o‘tib, ko‘pincha boshqa quloq oldi

---

209
bezi ham shishadi. Shikastlanish jarayoniga jag‘ osti va ba’zan til
osti so‘lak bezlari ham qo‘shiladi. Kasallikning 3—5-kuniga kelib
shikastlangan bez kichraya boshlaydi va 8—10-kuni butunlay
yo‘qoladi.
Harorat davri 3—4 kun, og‘ir holatlarda 6—7 kun davom etadi.
Qon tomonidan leykopeniya yoki normotsitoz, nisbiy limfotsitoz
va monotsitoz kuzatiladi. Kasallikning 5—10- kuni boshqa bezli
organlar shikastlanishi belgilari paydo bo‘ladi. Orxit ko‘pincha
o‘smirlarda va kattalarda uchrab, harorat ko‘tarilishi, tuxumning
kattalashuvi va qattiq og‘rishi bilan xarakterlanadi. Me’da osti bezi
shikastlanishida (pankreatit) esa, qorinda kuchli og‘riq paydo bo‘-
ladi va siydikda diastaza miqdori ko‘payib ketadi. Parotitda ko‘pincha
serozli meningit, goho meningoensefalit uchraydi.
Epidemiologiyasi. Infeksiya manbayi bemor. Yuqumlilik davri
21 kungacha davom etadi. Infeksiya faqat havo tomchi yo‘llar orqali
yuqadi. Mikroorganizm infeksiyani darrov o‘ziga qabul qiladi va
aksari infeksiyaga duch kelgach, klinik jihatdan aniq ko‘ringan
kasallik tarzida og‘riydi. Bir marta og‘rigach turg‘un immunitet
qoladi. Òepki kasalligi odatda maktabgacha yoshdagi, kichik va o‘rta
maktab yoshidagi bolalar o‘rtasida bo‘ladi, ba’zan chaqaloqlik
davrida va katta odamlarda ham uchrashi mumkin. Inkubatsion davri
11 kundan 23 kungacha, o‘rtacha 16 kun. Prodromal davrida ishtaha
yomonlashib bosh og‘rib turadi, et uvishadi, yosh bolalar takror-
takror qusishi mumkin. Keyin harorat ko‘tarilib quloq oldi sohasi
shisha boshlaydi, tortuvchi og‘riqlar paydo bo‘ladi, quloq
shang‘illaydi, chaynayotganda og‘iz katta ochilganda og‘riq seziladi.
Quloq oldi bezidan tashqari jag‘ osti, til osti so‘lak bezlari ham
kasallanishi mumkin. Ba’zan meningit va meningoensefalitlar
kuzatiladi, juda kamdan kam hollarda bolalarda testixular shakli
uchraydi, bunda so‘lak bezida shish paydo bo‘lgandan keyin 5—
6-kuni moyakda og‘riq paydo bo‘ladi, yorg‘oq terisi qizarib shishib
ketadi. Orxit ikki tomonlama bo‘lsa, kasallikdan keyin moyaklar
atrofiyaga uchrab ketishi mumkin bu azosperliyaga olib keladi.
Profilaktikasi. Òashxis, klinik ko‘rinish va epidemiologik anamnez
asosida qo‘yiladi. Òepki kasalligi paydo bo‘lganda bemor bola 3 hafta-
gacha bolalar muassasasiga kiritilmaydi. Bemorga yaqin yo‘lagan,
lekin tepki bilan og‘rimagan 12 yoshgacha bo‘lgan hamma bolalarni
shifokor tekshirib turadi, bular ham 3 haftagacha bolalar muassa-
sasiga kiritilmaydi.

---

210
Infeksiya o‘chog‘idagi tadbirlar. Bemor 9 kun davomida uyida
izolatsiya qilinadi. Kasallik og‘ir kechgan vaqtlardagina ular
kasalxonaga joylashtiriladi. Bemorlar izolatsiya qilingan xona
yaxshilab shamollatiladi va ho‘l latta bilan tozalanadi.
10 yoshgacha bo‘lgan bolalar bemorlar bilan muloqotda
bo‘lishsa-da, epidemiologik parotit bilan og‘rimagan bo‘lsalar,
shifokor nazoratiga olinib (5—6 kunda 1 marta savol-javob o‘t-
kazilib, tekshirilib, harorati o‘lchanadi), bemorlar bilan mulo-
qotda bo‘lgan vaqtidan boshlab 21 kun davomida bolalar muassa-
salariga qo‘yilmaydilar. Bemorlar bilan muloqotda bo‘lgan vaqti
aniq bo‘lsa, ular 10 kun davomida, ya’ni yashirin davr ichida
bolalar muassasalariga qatnashiga ruxsat etiladi va 11-kundan
21-kungacha ajratib qo‘yiladi.
Bemorga duch kelgan, ilgari emlanmagan va epidemik parotit
bilan og‘rimagan 15 oylikdan oshgan bolalar zudlik bilan parotit
vaksinasi bilan emlanishi kerak (monelik qiladigan hollar
bo‘lmaganda).
Jamoat o‘rtasidagi tadbirlar. Bolalar muassasalarida epidemik parotit
yuzaga kelgan bo‘lsa, bemor bilan aloqada bo‘lgan kundan boshlab
21 kun davomida guruhda karantin joriy qilinadi. Karantin davomida
bolalar tibbiyot nazoratida bo‘ladilar. Bolalar muassasasida parotit
bilan qayta kasallanish ro‘y bersa, bemorga kasallikning o‘tkir
ko‘rinishlari yo‘qolganidan so‘ng, ana shu muassasaga qatnashiga ruxsat
etiladi. Guruh xonasi shamollatilib, ho‘l latta bilan tozalanadi.
Òepki kasalligining davosi. Bemorlarga suyuq va yarim suyuq
taomlar buyuriladi. Shikastlangan bezga, ichiga paxta solingan doka
bog‘lanadi (quruq issiq). Og‘iz tez-tez 2 % li natriy gidrokarbonati
eritmasi va boshqalar bilan chayqab turiladi. Simptomatik vositalarda
analgin, amidopirin va hokazolar tayinlanadi. Orxit vaqtida dast-
labki 2—4 kun davomida sovuq qo‘yishdan foydalaniladi. So‘ngra
4—5 kunlardan keyin immunoglobulin (9—12 ml) buyuriladi.
Meningit va meningoen-sefalit alomatlari paydo bo‘lsa, orqa miya
suyuqligi olib tekshiriladi va gidratatsiya terapiyasi o‘tkaziladi.
Profilaktikasi va kurash choralari. Kasallik profilaktikasi
bemorlarni o‘z vaqtida aniqlab izolatsiya qilish, shaxsiy va jamoa
gigiyenasiga rioya qilish (ayniqsa, bolalar muassasalarida) va
parotitga qarshi faol emlash ishlarini olib borishdan iborat.
Vaksinalash bolalarning 15—18 oyligida o‘tkaziladi. Jonli vaksina
teri ichiga 0,1 ml miqdorda yoki 1:5 nisbatda, eritilgani teri ostiga
0,5 ml miqdorda yuboriladi.

---

211
Yengil kechganda bola yotqizib qo‘yiladi, quloq oldi sohasiga
quruq isituvchi kompress qo‘yiladi yoki sollyuks lampasi buyuriladi.
Isitmalaganda simptomatik davo buyuriladi, ikkilamchi infeksiya
bo‘lganda antibiotiklar buyuriladi.
Kasal uyda ajratib qo‘yiladi, og‘ir kechganda esa, kasalxonaga
yotqiziladi. Bolani maxsus emlash uchun 18 oyligida tepkiga qarshi
vaksina bilan 0,1 ml teri orasiga yoki 1:5 nisbatda, suyultirilgan
holda 0,5 ml teri ostiga yuboriladi.
Òashxisi. Kasallikning tiðik ko‘rinishida tashxisni aniqlash oson.
Atiðik kechish hollarida esa, epidemiologik anamnez ma’lumotlari
yordam beradi. Komplement bog‘lanish serologik reaksiyalari va
gemagglutinatsiya tormozlanish reaksiyasidan foydalanish mumkin.
1. Epidemik parotit va qizilcha virusining atrof-muhitda chidamliligini
ta’riflang.
2. Epidemik parotitda so‘lak bezlaridan tashqari qaysi organlar zararlanadi?
3. Epidemik parotitda qanday ajratish — karantin tadbirlari o‘tkaziladi?
3.9. Sil
Sil — odamlar va hayvonlar uchun yuqumli kasallik bo‘lib,
qo‘zg‘atuvchisi sil mikobakteriyalari hisoblanadi. Sil kasalligi
ko‘pincha to‘lqinsimon kechish xususiyatiga ega, u ayniqsa,
o‘pkani, teri, ichak, buyrak, suyak bo‘g‘imlari va boshqa a’zolarni
shikastlashi mumkin.
Jahon Sog‘liqni Saqlash Òashkiloti silning ijtimoiy-gigiyenik
muammo ekanligini e’tiborga olib, bu infeksiyaning epidemio-
logiyasini chuqur o‘rganish va uni bosqichma-bosqich tugatish
bo‘yicha dastur ishlab chiqqan.
Bu dasturga muvofiq, silga qarshi kurashning dastlabki bosqichida
majmuali chora-tadbirlarni har bir mamlakatdagi epidemiologik
vaziyatni tahlil qilib, ilmiy tekshirishlarga tayanib olib borish kerak.
Dasturning ikkinchi bosqichi silning keng tarqalganligini nazarda
tutib, uning yuqishiga qarshi kurash hamda tarqalishining oldini
olishga qaratilgan tadbirlardan iborat.
Mazkur dasturning uchinchi bosqichida silning ommaviyligini
tugatish mezoni sifatida, kasallanish ko‘rsatkichining 14 yashar
bolalar orasida 10 % dan oshmasligi kerakligi qayd etilgan.
NAZORAT SAVOLLARI

---

212
Sil kasalligining qo‘zg‘atuvchisi — Micobacterium avlodiga oid
Micobacteriacea oilasiga mansubdir. Mikobakteriyalar 1882-yilda
R. Kox tomonidan topilgan, shuning uchun ular Kox bakteriyalari,
deb ham ataladi. Òabiatda sil kasalligi qo‘zg‘atuvchisining besh
xili tafovut qilinadi: Micobacterium tuberculasis var. hominis (faqat
odamlarda), tuberculasis var.bovis (faqat yirik hayvonlarda),
M. tuberculasis var.ovium (faqat parrandalarda), M. Microti (faqat
sichqonlarda) va nihoyat M. Murium (sovuqqonli jonivorlarda).
Yuqorida ko‘rsatilgan qo‘zg‘atuvchilarning dastlabki uch turi ham
odamlarda sil kasalligini chaqirishi mumkin.
Sil kasalligini qo‘zg‘atuvchisi tayoqchasimon tuzilishga ega,
analin bo‘yoqlari bilan yaxshi bo‘yaladi, maxsus oziqli muhitda
juda sekinlik bilan o‘sadi. Mikobakteriyalar tashqi muhitga ancha
chidamli. Bemorlar ajratgan balg‘am 75°C ga qizdirilganda ham
30 daqiqagacha tirik qolishi mumkin, qaynatilganda 5 daqiqadan
keyin halok bo‘ladi.
Quritilgan balg‘amda, changlarda xona haroratida 2 oydan 10 oy-
gacha saqlanib qolishi mumkin. Mikobakteriyalar sutda va sut
mahsulotlarida uzoq saqlanadi, masalan, sariyog‘da 10 oygacha,
pishloqda 8 oygacha, suvda esa, 5 oygacha, qovoqda 3 oygacha,
quyosh va ultrabinafsha nurlari ta’sirida tezda (5—10 daqiqada)
nobud bo‘ladi. Past haroratga ancha chidamli. Dezinfeksiyalovchi
moddalardan xlor saqlovchi preparatlar (xloramin va xlorli ohak)
mikobakteriyalarga kuchli ta’sir qiladi. KBga bakteriotsid va
bakteriostatik ta’sir ko‘rsatadigan preparatlar qatoriga ftivazid,
PASK, kanamitsin, sikloserin, streptomitsin, rifamnitsin va
boshqalar kiradi.
Epidemik jarayonning namoyon bo‘lishi. Sil kasalligiga asosiy
manba bemor odam hisoblanadi. O‘pka va yuqori nafas yo‘llari
shikastlanganda uning epidemiologik nuqtayi nazaridan atrofdagilar
uchun xavfliligi yanada oshadi. Bemor odamdan tashqari, kasal-
langan uy hayvonlari va parrandalar ham kasallik manbayi bo‘lishi
mumkin.
Kasallik sog‘lom odamlarga, asosan, havo-tomchi yo‘li, og‘iz
orqali va muloqotda bo‘lganda yuqadi. Kox bakteriyalari bemorlar
ajratgan balg‘am tarkibida ko‘p miqdorda saqlanib, yo‘talganda,
aksirganda, gaplashganda, havoga ajralib chiqadi va kasallik yuqishiga
sabab bo‘ladi.

---

213
Kasallik sog‘lom kishilarga, asosan, havo-tomchi yo‘li bilan
o‘tadi, shuning uchun ham bemorlarda ko‘pincha birlamchi o‘choq
o‘pkada paydo bo‘ladi. Sil kasalligi oziq-ovqat mahsulotlari orqali
ham tarqalishi mumkin. Ko‘pincha yirik qoramollarda sil kasalligini
chaqiruvchi (M.bovic) mikobakteriyalar, shu hayvonlardan olin-
gan sut, sariyog‘, qaymoq va boshqa mahsulotlarni iste’mol qilgan
kishilarga yuqishi mumkin. Sil kasalligi xom yoki pishirilmagan
tovuq va o‘rdak tuxumlaridan ham yuqushi mumkin. Sil kasalligi
oziq-ovqat mahsulotlari orqali yuqqanda birlamchi o‘choq ko‘pincha
oshqozon ichak yo‘lida, u yerdagi limfa va qon tomirlari orqali
butun organizmga tarqalgan mikobakteriyalar o‘pkani shikastlaydi
va ikkilamchi infeksiya o‘chog‘ini hosil qiladi. Mikobakteriyalarning
tashqi muhitga balg‘am bilan ajralib, sog‘lom odamlarda havo-
tomchi yo‘li bilan tarqalish imkoni tug‘iladi.
Sil kasalligi epidemik o‘choqlarida sanitariya-gigiyena qoidalari
buzilganda, bemorlar balg‘amidan har xil narsalarga tushgan
mikobakteriyalar chang zarrachalari bilan yana havoga ko‘tariladi
va atrofdagi sog‘lom kishilarga yuqish xavfi tug‘iladi. Shuning uchun
sil kasalligi epidemik o‘choqlarida sanitariya-gigiyena tartibiga amal
qilishda havoga chang zarrachalarining ko‘tarilishiga qarshi choralar
ko‘rilishi lozim. Sil kasalligining idish-tovoqlar, narsalar orqali
maishiy yo‘l bilan tarqalishi kam uchraydi.
Odamlarning sil kasalligiga moyilligi ko‘proq organizmning
tashqi muhit ta’siriga chidamsizligiga bog‘liq. Ochlik, o‘z vaqtida
to‘yib ovqat yemaslik, kambag‘allik, har xil surunkali kasalliklar
sababli organizm quvvatining pasayishi kabi omillar sil kasalligini
yuqushiga va tezda tarqalib ketishiga sabab bo‘ladi.
Organizmda hosil bo‘lgan birlamchi kompleks ta’sirida
organizmning immunologik, allergik holatlari o‘zgaradi, bu
o‘zgarishlarni Mantu sinama yordamida aniqlash mumkin.
Kasallik asta-sekin rivojlanib, to‘qimalarda, limfa tugunlarida,
ko‘proq birlamchi kompleks, ya’ni zararlangan joyda birlamchi
o‘choq (Gon o‘chog‘i) paydo bo‘ladi. Birlamchi o‘choq ko‘pincha
klinik belgilarsiz paydo bo‘lib, faqat limfa tugunlarining shikast-
lanishi bilan kechadi, ko‘p hollarda birlamchi kompleks so‘rilib
ketadi yoki qotib qolishi mumkin.
Ba’zan ayrim bemorlarda birlamchi o‘choq tezda rivojlanib,
o‘tkir yoki surunkali infeksion jarayon paydo bo‘lishiga sabab

---

214
bo‘ladi, natijada, bemor organizmidan tashqi muhitga vaqti-vaqti
bilan yoki doimo mikobakteriyalarning ajratilishi kuzatiladi. Miko-
bakteriyalar bemorlardan tashqi muhitga uzoq vaqtgacha ajratilishi
mumkin.
Kasallikning bir qancha klinik turlari: o‘choqli infiltrativ, ka-
vernali, kaverna-fibrozli, butun organizmga tarqalgan turlari
ajratiladi. Bir necha yil davom etadigan bu infeksion jarayonda sil
mikobakteriyalari tashqi muhitga vaqti-vaqti bilan yoki doimiy
ajralib turishi va atrofdagi sog‘lom kishilarga yuqishi mumkin.
O‘pka sili kasalligi bilan og‘rigan bemorlar infeksiya manbayi
sifatida xavfli hisoblanadi. Sil kasalligining o‘pkadan tashqari or-
ganlar (ichak, buyrak va boshq.)da uchraydigan turlari bilan
kasallangan bemorlar infeksiya manbayi sifatida atrofdagilar uchun
unchalik xavfli emas, chunki bunga mikobakteriyalar tashqi muhitga
kamdan kam ajralib chiqadi.
Mikrobakteriyalar bemorlar organizmidan, ayniqsa, kasallik
avj olgan paytlarda ko‘p ajralib chiqadi. Aksincha, kasallik jarayoni
pasayganda, tuzalish davrlarida mikobakteriyalarning ajralishi
kamayadi, ba’zan batamom to‘xtashi ham mumkin. Shu o‘rinda
o‘pka sili bilan kasallangan bemorlarni «ochiq», «yopiq» turlarga,
ya’ni mikobakteriyalarni ajratuvchi va ajratmaydigan kategoriyalarga
bo‘linishi shartli ekanligini esda tutish lozim. Chunki miko-
bakteriyani vaqtincha ajratmagan bemorlar ma’lum davrdan keyin
ularni ajratish qobiliyatiga ega bo‘lishi mumkin, shuning uchun
ham sil kasalligida aniqlangan infeksiya manbalaridan tashqari aholi
o‘rtasida aniqlanmagan yashirin infeksiya manbalari ham ko‘p
uchrab turadi.
Sil kasalligi xavfliligi darajasiga qarab turli guruhlarga bo‘linadi
va shu asosda dispanser kuzatuviga olinadi.
I (A va B) guruh — o‘pka silining tez avj olgan davrlari;
II guruh — o‘pka sili jarayonining pasaygan davri;
III guruh — I va II guruhdagi turidan davolanib chiqqan va
birlamchi o‘pka silining noaktiv turi aniqlangan bemorlar;
IV guruh — kasallik avj olgan paytda yaqindan muloqotda
bo‘lgan sog‘lom kishilar;
V guruh — kasallikning o‘pka turidan boshqa turlari.
Epidemik jarayonning o‘ziga xos xususiyatlari. O‘tmishda butun
dunyoda, jumladan, Markaziy Osiyo, shu jumladan, O‘zbekistonda

---

215
ham sil kasalligi tarqalgan edi. Hozirgi vaqtda sil kasalligi ko‘pgina
mamlakatlardagi singari respublikamizda ham bolalar hamda
o‘smirlar o‘rtasida birmuncha kamayganligiga qaramasdan,
kasallanish va o‘lim ko‘rsatkichlari hamon yuqori bo‘lib qolmoqda.
Kasallikni surunkali kechishi tufayli hozirgi paytgacha sog‘-
liqni saqlash muassasalarida hisobda turgan bemorlar va batsilla
ajratuvchilar soni talaygina. Sil kasalligi 1—2 yoshgacha bo‘lgan
bolalar o‘rtasida ko‘proq uchraydi. 3—6 yoshda va boshlang‘ich
sinf o‘quvchilari orasida kasallik birmuncha kamroq qayd qilinadi.
Yoshi 25 dan oshgan ayollar o‘rtasida kasallik kamroq, ayniqsa,
60 yoshdan oshganlarda kam uchraydi. 25 dan oshgan erkaklarda
kasallik shu yoshdagi ayollarga nisbatan ko‘proq uchraydi.
Sil kasalligining mavsumiyligi haqidagi ma’lumot kam. Ammo
ko‘pchilik mutaxassis va tadqiqotchilarning fikriga qaraganda,
kasallikning avj olishi, qaytalanishi erta bahor hamda kuz paytiga
to‘g‘ri keladi. Sil kasalligining sog‘lom kishilarga yuqish ehtimoli
ham aynan shu paytlarda ortadi.
Sil kasalligi bilan kasallanish darajasi aholining ijtimoiy-
iqtisodiy, yashash, ishlash va turmush sharoitlariga bog‘liq bo‘lib,
kasallik ko‘proq kambag‘al, qashshoq, turmush darajasi past, bir
xonada bir necha kishilar yashaydigan oilalarda, to‘yib ovqat-
lanmaydigan kishilar o‘rtasida uchraydi.
Sil kasalliklarini o‘z vaqtida aniqlash maqsadida aholining ba’zi
bir guruhlari o‘rtasida vaqti-vaqti bilan tibbiy profilaktik ko‘rik
o‘tkaziladi. Bundan 12 oylikdan oshgan bolalarga va o‘smirlarga
tuberkulin Mantu reaksiyasi qo‘yiladi. Buning uchun teri ichiga
2 ÒB (tuberkulin birligi) tozalangan tuberkulin yuboriladi. Bunday
reaksiya yordamida bolalarga mikobakteriyalar yuqqanligi (viraj)
aniqlanadi.
Hozirgi vaqtda profilaktik tibbiy ko‘rik o‘tkazish maqsadida
flyurografiya usuli qo‘llaniladi. Bunday profilaktik tekshiruvlar
birinchi navbatda maktabgacha yoshdagi bolalar muassasalariga qat-
naydigan bolalar, shu muassasalarda, davolash profilaktika muas-
sasalarida, tug‘uruqxonalarda ishlovchilar, kasb-hunar kollejlari,
maktablar, o‘rta va oliy o‘quv yurtlari o‘quvchilari, sanoat korxo-
nasida ishlaydigan 18 yoshgacha o‘smirlar, harbiy xizmatchilar,
oziq-ovqat mahsulotlarini qayta ishlash korxonalarida, do‘kon-
larda, ovqatlanish shoxobchalarida ishlaydiganlar, sartaroshlar va
boshqalar o‘rtasida doimiy ravishda olib boriladi.

---

216
Barcha aniqlangan bemorlar, kasallikni boshdan kechirganlar,
bemorlar bilan aloqa bo‘lganlar silga qarshi dispanserlarda hisobga
olinib, ular ustidan nazorat o‘rnatiladi.
Kasallikning oldini olish, unga qarshi kurash choralari va
epidemiologik nazorat. Sil kasalligiga qarshi kurashda sog‘lomlash-
tirish va sanitariya-gigiyena chora-tadbirlarining ahamiyati katta.
Kasallikning oldini olish choralaridan biri — aholini yashash va
turmush sharoitini yaxshilash, ularni sanitariya-gigiyena talabla-
riga javob beradigan turar joy bilan ta’minlash, sanoat kor-
xonalarida, qishloq xo‘jaligida va boshqa muassasalarda ishlovchi-
larning ish joylarida gigiyenik sharoitni yaxshilash, shuningdek,
bolalar va o‘smirlarni jismonan chiniqtirish, doimo badantarbiya,
sport bilan shug‘ullanish, o‘z vaqtida to‘yimli ovqatlanish va shu
kabilar kiradi.
Aholi o‘rtasida sil bilan og‘rigan bemorlarni o‘z vaqtida aniqlash
va ularni davolash, ular ustidan dispanser nazoratini o‘rnatish
eng asosiy va samarali choralardan biridir.
Silga qarshi kurashda epidemik o‘choqda joriy dezinfeksiya ish-
larini to‘g‘ri yo‘lga qo‘yish yaxshi natija beradi. Buning uchun
bemorlar o‘zi bilan doimo olib yuradigan tufdonlar bilan ta’min-
lanishi kerak, tufdon xloramin yoki xlorli ohakning 3—5 %
eritmasi, balg‘am esa, qaynatish yo‘li bilan dezinfeksiya qilinishi
lozim.
Bemorlarning idish-tovog‘i, ko‘rpa-to‘shagi, sochig‘i va shu
singari buyumlari alohida bo‘lishi kerak. Bemorlarning kiyim-
kechaklari yuvishdan oldin qaynitiladi. Yoki xloraminning 5 %
eritmasiga 4 soat mobaynida ivitib, qo‘yib dezinfeksiya qilinadi.
Xonani ho‘l latta bilan artib tozalab tez-tez shamollatib turish
lozim. Yakunlovchi dezinfeksiyada xona devorlari, mebellar, bemor
ko‘rpa-to‘shagi, kiyim-kechaklari, vannaxona, oshxona, hojatxona
va boshqa xonalar dezinfeksiya qilinishi lozim.
Sil kasalligi bilan og‘rigan bemorlar maktabgacha bolalar
muassasalaridan, maktablardan chetlatiladi, oziq-ovqat kor-
xonalaridan boshqa korxonalarga ishga o‘tkaziladi. Silning oldini
olishda bu kasallikka qarshi kuchsizlantirilgan tirik vaksina (ÁÖÆ)
bilan emlash samara beradi. Emlash bolalar tug‘ilganlaridan keyin
3—6 kunligida tug‘uruqxonalarda, qayta emlash esa, bolaning
7, 16—17 yoshlarida o‘tkaziladi.

---

217
1. Silga qarshi dispanser bilan tanishishda sil tashxisi qo‘yilgan bemorlar va
ular bilan kontaktda bo‘lgan shaxslarning kartotekasiga, flyurografik moslamalarga
(flyurografiyadan o‘tish), laboratoriyaga ahamiyat berish, laboratoriyada
surtmalarni flotatsion usul bilan qanday tayyorlanishini ko‘rish lozim. Dispanser
patronaj hamshirasi bilan suhbatda o‘quvchi uning bajaradigan vazifalarini bilib
olishi va o‘z ish daftariga yozib olishi lozim. Òuberkulin sinamalarni qo‘yishda va
silga qarshi immunizatsiya qilishda qo‘llaniladigan preparatlar va instrumentlarni
sinchiklab o‘rganishi lozim.
2. Batsillar bemor bor o‘choqni patronaj qiling va «Silga qarshi dispanser
uchastka tibbiyot hamshirasining kartasi»ni (93-shakl) to‘ldiring. Òekshirish
natijalarini muhokama qiling.
1. Sil qo‘zg‘atuvchilarini bayon eting. Ularning atrof-muhitda va dezinfeksion
ta’sirlarga chidamlilik xossalarini ta’riflang.
2. Sil infeksiyasining manbayi qanday? Eng muhimlarini sanab o‘ting.
3. Silning o‘tish yo‘llarini bayon eting. Eng muhimlarini ta’riflang, bu
masalani qo‘zg‘atuvchining atrof-muhitda chidamliligi bilan bog‘lang.
4. Odamga sil qo‘zg‘atuvchisi yuqishiga qanday omillar ta’sir ko‘rsatadi? Sil
yuqqanligini qanday yo‘l bilan aniqlash mumkin?
5. Sil bilan kasallangan bemorlar qanday aniqlanadi?
6. Batsillar bemorlar xususida qanday chora ko‘riladi?
MUSTAQIL ISH
NAZORAT SAVOLLARI

---

218
4-bob. QON ORQALI O‘TADIGAN INFEKSIYALAR
4.1. Òoshmali terlama. Brill kasalligi
Etiologiyasi. Epidemik toshmali terlama o‘zining etiologiyasiga
qarab, ko‘p miqdorli rikketsiozlar guruhiga yoki maxsus mikro-
organizmlar — rikketsiyalar sabab bo‘ladigan toshmali terlama
isitmalar guruhiga kiradi.
Epidemik toshmali terlama avvaldan ma’lum bo‘lib, bu kasallikni
ilgari vaqtlarda toun, ich terlama va boshqa yuqumli kasalliklarga
o‘xshatilar edi. Òoshmali terlama qo‘zg‘atuvchisi Provochek rikket-
siyalari mayda, yumaloq yoki oval shakldagi tuzilmalar bo‘lib,
hujayra ichida joylashadigan parazitlardir. Ularni toshmali terlama
bilan og‘rigan bemor organizmida va shuningdek, toshmali terlama
bitlarning endopiliy hujayralari ichida doimo topish mumkin.
Rikketsiyalar odam uchun juda ham yuqumli. Odamda toshmali
terlamaga qarshi tug‘ma immunitet bo‘lmaydi.
Epidemiologiyasi. Infeksiyaning kirish yo‘llari. Infeksiya bit
chaqqan joydan yoki qashilgan va tirnalgan teri orqali organizmga
kiradi. Mikroblar kishi terisini qashilgan yoki ishqalangan vaqtda
bitlarning axlatlari bilan birga teri ichiga kiradi, chunki bit ichagining
sidirilib tushgan endoteliyasi shikastlanishi natijasida kasallik
mikroblari keyinchalik qonga o‘tib, undan ichki organlarga tarqaladi
(10-rasm).
Infeksiyaning birdan bir manbayi — toshmali terlama bilan
og‘rigan bemor bo‘lib, u qonida rikketsiyalar bo‘lgan vaqtda
atrofdagilarga xavfli, chunki bemor qonini so‘rgan bitga kasallik
mikroblari o‘taveradi. Bu davr kasallikning dastlabki kunidan
boshlanib, harorat tushgan birinchi kunlarda tugaydi. Ayrim hollarda
10—12 kundan keyin tugaydi. Infeksiyaning tarqatuvchisi bit bo‘lib,
toshmali terlamani asosan va faqat ko‘ylak biti — Pediculus
Vestimenti tarqatadi. Bit odamning ichki kiyimlari burmalari va
boshqa kiyim-kechaklarda yashaydi. U kiyim-kechaklarning iðlarida,

---

219
choklariga tuxumsirka qo‘yadi. Sirkalardan lichinkalar yetishib
chiqib, ular 2 marta tullab, keyinchalik jinsiy jihatdan yetishgan
hasharotlarga aylanadi.
Odam tanasining haroratida metamorfoz 7—10 kun davom
etadi. Bu muddat amaliy jihatdan juda muhimdir. Odamlarni
sanitariya qayta ishlovdan o‘tkazish muddatlari belgilanadi. Òoshmali
terlama kasalligining bit orqali yuqish mexanizmi quyidagicha
bo‘ladi: bit toshmali terlama bilan og‘rigan bemor odamning qonini
so‘rib, infeksiyani o‘ziga yuqtirib oladi. Biroq, dastlabki 4—5 kun
ichida bit ichagida rikketsiyalar topilmaydi. Epidemiologik kuza-
tuvlardan ma’lum bo‘lishicha, bit bu davrda infeksiyani sog‘lom
odamga yuqtira olmaydi. Bu vaqt ichida rikketsiyalar urchib, bit
ichagining endotelit hujayralari ichida juda ko‘payib ketadi. O‘ziga
xos bu «inkubatsion» davr, ya’ni infeksiyasini o‘ziga yuqtirib ol-
gan bo‘lsa ham, hali uni odamlarga yuqtirish qobiliyati bo‘lmas-
ligi muhim ahamiyatga egadir. Agar kasallik aniqlanib, bemor
kasalxonaga joylashtirilsa va bemor yashagan joy xastalikning
dastlabki besh kuni ichida qayta sanitariya ishlovidan o‘tkazilsa,
o‘zaro munosabat yo‘li bilan boshqa yangi kasallik vujudga kel-
maydi.
Òoshmali terlama virusining saqlanishi mumkin bo‘lgan
maksimal muddatlarga asoslanib, belgilangan 71 kunlik muddat
yangi paydo bo‘ladigan kasallik o‘choqlarining oldini olish va
toshmali terlama kasalligini yo‘qotish davrida tibbiyot xodimlari
uchun zarur edi. Odam toshmali terlamaga ancha moyil, ya’ni bu
kasallik unga juda tez yuqadi.
10-rasm. Toshmali terlamaning tarqalish sxemasi.

---

220
Buni shu bilan isbot qilish mumkinki, infeksiyaning tarqalishiga
qulay sharoitlar bo‘lgan joylarda aholining ko‘pchiligi bu kasallik
bilan og‘riydi. Odam bir marta kasallansa, unda ma’lum vaqtgacha
turg‘un immunitet qoladi. Ijtimoiy omil va unga bog‘liq bo‘lgan
sanitariya turmush sharoitlari toshmali terlama epidemiyasida hal
qiluvchi ahamiyatga egadir. Òoshmali terlamaning tarqalishiga
quyidagilar, chunonchi:
1) aholi sanitariya madaniyatining past darajada bo‘lishi;
2) turmush sharoitlarining yaxshi bo‘lmasligi, zich yashash,
kiyim-kechaklar, sovun va yoqilg‘ilarning yetarli bo‘lmasligi;
3) hammomlar, sanitariya ko‘rigidan o‘tish joyi, kir yuvila-
digan xonalar, dezinfeksion kameralari va dezinfeksiya asbob-
uskunalarining yetarli bo‘lmasligi;
4) aholining ko‘plab ko‘chib yurishi sabab bo‘ladi.
Òibbiy omillar toshmali terlama kasalligining tarqalishiga
unchalik sezilarli ta’sir ko‘rsatmaydi. Bu kasallik har qanday
geografik kenglikda va iqlimiy sharoitda uchrashi mumkin. Kasallik
noyabr, dekabr oyidan boshlab ko‘payib, mart—aprelda keng
tarqalib ketar edi. May-iyun oylarida toshmali terlama biroz
kamayadi va butun yoz davomida bir-ikki marta yuz beradi. Òoshmali
terlamaning qishda ko‘payib, yozda kamayib ketishi — turmush
sharoitlari va mavsumga qarab o‘zgarishiga bog‘liq.
Òoshmali terlamaga qarshi kurash. Òoshmali terlamaga qarshi
kurash muvaffaqiyatli bo‘lishi uchun amalga oshiriladigan tadbirlar
epidemik zanjirning uch zvenosi ham bir xilda olib borilishi lozim.
Bunda infeksiya manbayiga, uni yuqtiradigan omilga qarshi
qaratilgan tadbirlar eng zarur va muhim hisoblanadi. Agar maxsus
profilaktika o‘tkazilsa, qo‘shimcha tadbir bo‘ladi.
Infeksiya manbayiga qarshi kurash. Òoshmali terlama infek-
siyaning birdan bir manbayi toshmali terlama bilan og‘rigan bemor
bo‘lganligi sababli, epidemiyaga qarshi o‘tkaziladigan tadbirlarni
amalga oshirishda ana shuni doimo nazarda tutish kerak. Òoshmali
terlama bilan og‘rigan bemorni, u kasal bo‘lgan kundan keyingi
dastlabki besh kun ichida barvaqt topib, tashxis qo‘yilsa va
kasalxonaga joylashtirilsa, ya’ni bemor qonini so‘rib zararlangan
bit hali infeksiyani atrofdagilarga yuqtirish qobiliyati bo‘lmagan
davrda kasallik aniqlansa, infeksiya o‘chog‘ini tezda yo‘qotish
mumkin. Bemorni barvaqt aniqlash va topish uchun aholini davo-

---

221
lash muassasalariga o‘z vaqtida murojaat qilishlarini uyushtirish va
buning uchun aholi orasida sanitariya-oqartuv ishlarini keng
ko‘lamda olib borish hamda jamoat sanitariya faollaridan keng
foydalanish lozim.
Òoshmali terlama bilan og‘rigan bemorni yoki toshmali terlama
bilan kasallangan, deb gumon qilinganni gospitalizatsiya qilish
shart. Bemorni gospitalizatsiya qilish bilan birga quyidagi tadbirlar
amalga oshiriladi:
a) bemorni kasalxonaga qabul qilishda, yaxshilab tozalab
yuvintirish kerak. Uning kiyim-kechaklari, shaxsiy buyumlari
dezinfeksiya qilinadi;
b) bemor statsionarda yotgan davrda har o‘n kunda qayta
yuvintiriladi;
d) bemor kasalxonadan chiqarilishda ham yuvintirib tozalanadi
va uning kiyim-kechaklari qayta dezinfeksiya qilinadi;
e) isitmasi bo‘lgan, gumonli kasallarni toshmali terlama tashxisi
belgilangan bemorlardan butunlay ajratilib qo‘yiladi;
f) bemor harorati tushgan kundan 12 kun o‘tgandan keyin
statsionardan chiqarilishi mumkin.
Òoshmali terlama infeksiyasining yuqishiga qarshi kurash,
infeksiyani yuqtiradigan birdan bir sabab bitga qarshi kurashdan
iboratdir. Bu tadbirlar majmuyi «Sanitariya qayta ishlovi» atamasi
bilan yuritiladi.
Yetarli ta’sirga ega bo‘lgan sanitariya qayta ishlovi to‘liq, bir
vaqtda, qayta-qayta, aylanma bo‘lishi lozim. Òo‘liq qayta ishlov
deyilganda, bit bo‘lishi mumkin bo‘lgan barcha obyektlarni qayta
ishlovdan o‘tkazish tushuniladi. Odatda, bitlar odam tanasiga yaqin
joyda bo‘ladi. Lekin, bitlash tarqalib ketgan bo‘lsa, kiyim-kechakda
ham va hozir kiyilmagan kiyim-kechaklarda ham, o‘rin-to‘shakda,
kursilarda, krovatlarda va hatto polda ham bo‘lishi mumkin.
Binobarin, bitlarni tamomila qirish uchun ana shu obyektlarning
hammasini qayta ishlovdan o‘tkazish kerak.
Òoshmali terlama o‘chog‘ida bitlash bo‘lsa, qayta ishlov uch
marta o‘tkaziladi. Òoshmali terlamaning maxsus profilaktikasi yuqo-
rida ta’kidlaganimizdek, qo‘shimcha tadbir hisoblanadi. Bu pro-
filaktika infeksiya manbayi va infeksiyani yuqtiruvchi sababchilarga
qarshi qaratilgan asosiy tadbirlarga qo‘shimcha bo‘ladi. Òoshmali
terlamaga qarshi emlash faol immunizatsiya qilish shaklida olib
boriladi. Buning uchun o‘ldirilgan rikketsiyalar aralashmasidan

---

222
foydalaniladi. Rikketsiyalar oddiy oziqli muhitlarda yetishmaydi.
Shuning uchun vaksinalar tayyorlashda rikketsiyalar yuqtirilgan
hayvon organlaridan foydalaniladi. Hozirgi vaqtda toshmali
terlamaga qarshi uch xil, chunonchi, Kroptovskaya-Mayevskiy,
Vaygl-Pshenichkov va Koks vaksinasi qo‘llaniladi.
4.2. Bezgak
Etiologiyasi. Bezgak issiq va iliq iqlim sharoitida uchraydigan,
bir hujayrali parazit-plazmodium qo‘zg‘atadigan va o‘qtin-o‘qtin
isitma xuruj qilib turishi, jigar va taloq kattalashishi bilan ta’rif-
lanadigan yuqumli kasallikdir. Bu kasallikni chivin tarqatadi. 1699-
yilda Marton bezgakning mustaqil kasallik ekanligini isbot qilib
uning davosi uchun xino daraxti po‘stlog‘idan foydalanishni tavsiya
etdi.
1717-yilda Langini bezgak bilan botqoqlar orasida qandaydir
bog‘lanish borligiga e’tibor berib, bezgakni chivinlar tarqatishi
mumkin, deb gumon qildi. 1896—1899-yillarda R. Rassi va boshqalar
bezgak paraziti apofelle avlodiga mansub chivin organizmda
ko‘payishini va bu chivinlar odamni chaqqanda, unga bezgak
yuqtirishini isbot qilishdi.
Bezgak uzoq asrlar davomida, O‘rta Osiyoda juda keng tarqalib,
ko‘p talafotlarga sabab bo‘lgan. O‘sha davrlarda ba’zi qishloqlar
aholisi bezgakdan mutlaqo qirilib ketgan. Bezgakka qarshi kurash
sohasida ko‘p ishlagan professor L.M. Isayev: «1920—1930-yillarda
Buxoro viloyatida bezgak shu darajada ko‘p tarqalgan ediki, hatto
sog‘lom odamni topish ham qiyin», deb ta’kidlagan edi. O‘zbekis-
tonda ko‘p ishlagan olim N.I. Xodukin «Buxoro viloyatining 90 %
aholisi bezgakka yo‘liqqan edi», deb yozadi.
Bezgak — o‘tkir yuqumli kasallik bo‘lib, o‘qtin-o‘qtin isitma
xurujlari, ichki a’zolarni (jigar, taloq, suyak ko‘migi va boshq.)
shikastlanishi, anemiya (kamqonlik) rivojlanishi bilan kechadi.
Hozirgi paytda bezgak kasalligi 100 dan ortiq mamlakatlarda
uchramoqda.
Jahon Sog‘liqni Saqlash Òashkilotining (JSSÒ) ma’lumot-
lariga ko‘ra, yer yuzida har yili 300 mln.dan 500 mln.gacha
bezgak bilan kasallanganlar qayd qilinayapti, shu jumladan, 2,5 mln
bemor shifo topmasdan nobud bo‘lmoqda.

---

223
Shuni ta’kidlab o‘tish joizki, bezgak bo‘yicha noxush epide-
miologik vaziyat Mustaqil Davlatlar Hamdo‘stligida ham kuza-
tilyapti. Ayniqsa, qo‘shni Òojikistonda bezgak epidemiyasi oxirgi
9 yil mobaynida davom etmoqda. 2002-yili 11500 ta bemor
aniqlangan. Jahon Sog‘liqni Saqlash Tashkiloti ekspertlarining baho
berishicha, Òojikistonda jami 400000 yaqin kishi kasallangan
bo‘lib, shundan 20 % tropik bezgak bilan og‘rigan, Qirg‘izistonda
7000 ga yaqin kishi kasallangan.
O‘zbekistonda keng miqyosda kasallikka qarshi o‘tkazilgan
tadbirlar natijasida bezgak 1961-yil bartaraf etilgan. Keyinchalik
qayd qilinib kelayotgan holatlarida kasallikni yuqtirilishi respub-
likamiz tashqarisida kuzatilmoqda. Masalan, 1991—2002-yillarda
respublikamizda bezgak kasalligiga chalingan 675 nafar bemor
aniqlangan. Shundan 20 % 14 yoshgacha bo‘lgan bolalardir.
Shu sababli, 1998-yildan buyon JSSÒ tomonidan ishlab chi-
qilgan «Bezgakni chekintiraylik» dasturi amalga oshirilayapti.
Etiologiyasi. Bezgakni qo‘zg‘atadigan bir hujayrali parazit
plazmodiumning to‘rt xili ma’lum:
1. Plazmodium vivax — uch kunlik bezgak qo‘zg‘atuvchisi;
2. Plazmodium malariae — to‘rt kunlik bezgak qo‘zg‘atuvchisi;
3. Plazmodium oval — uch kunlik bezgak qo‘zg‘atuvchisi;
4. Plazmodium falciðarum — tropik bezgak qo‘zg‘atuvchisi.
O‘zbekistonda bezgak chivinining yetti xil turi mavjud. Zarar-
langan chivinlar odamni chaqqanda, ularning so‘lagi bilan bezgak
qo‘zg‘atuvchilari ajralib, odam organizmiga tushadi.
Sporogoniya—Anopheles (anofeles) chivinining urg‘ochisi bez-
gak bilan og‘rigan odamni chaqqanida qon bilan birga
plazmodiyning jinsiy va jinssiz shakllarini so‘rib oladi. Chivin
me’dasiga tushgan jinssiz shizontlar yemirilib, halok bo‘ladi. Jinsiy
shakllari (gamoktlar) esa, eritrotsitlardan ajralib chiqib rivojlanadi
va yetilib galitalarga aylanadi.
Shizogoniya — bezgak plazmodiysi odam organizmiga jigarning
parenximatoz hujayralarida (to‘qima shizogoniyasi) va eritrotsitlarda
(eritrotsitar shizogoniyasi) ko‘payishi mumkin (11-rasm).
Sporozoitlar chivin so‘lagi tarkibidan odam organizmiga o‘t-
gach 30—60 daqiqada jigarga yetib boradi va ushbu a’zo hujayralari
ichida ko‘payishni boshlaydi. Bunda 30—50 ming yosh parazitlar —
to‘qima merozoitlari paydo bo‘ladi. Keyinchalik jigar hujayralari
yemiriladi va merozoitlar qon aylanish doirasiga chiqa boshlaydi.

---

224
Har bir eritrotsitdagi me-
rozoitdan 6—24 ta yangi
parazitlar hosil bo‘ladi.
Epidemiologiyasi. Epi-
demik jarayonning namoyon
bo‘lishi. Yaqin o‘tmishda
bezgak yer kurasining de-
yarli barcha mintaqalarida
keng tarqalgan edi. Yer
yuzining ko‘plab hudud-
larida tabiiy sharoitning
(tashuvchilarning borligi,
o‘rtacha oylik havo haro-
ratining 16°C dan osh-
masligi, botqoqliklar, ochiq
suv havzalarining mavjud-
ligi) mutanosibligi bezgak
parazitlari saqlanib qolishi-
ga imkon beradi.
Bezgakning zamonaviy arealida qo‘zg‘atuvchining turlari va
yuqish xavfi bilan farqlanadigan quyidagi yirik hududlarini ajratish
mumkin: Afrika (Sahroyi Kabir), Shimoliy Afrika, Yaqin va O‘rta
Sharq mamlakatlari, Janubiy-Sharqiy Osiyo, Okeaniya va Lotin
Amerikasi.
Odatda, bezgak o‘chog‘i anofeles chivinlari ko‘p bo‘ladigan
(anofelogen) suv havzalariga yaqin joylashgan yerlar hisoblanadi.
Har bir o‘choqda, aynan shu joyning tabiiy va ijtimoiy shart-
sharoitlariga qarab, bezgak kasalligi tarqalishining muayyan darajasi
belgilanadi. Issiq iqlimli ko‘pgina mamlakatlarda kasallikning
tarqalish darajasi bir necha o‘n yillar mobaynida o‘zgarmay kelgan.
Shu tufayli, epidemik bezgak o‘choqlari yuzaga keldi.
Yer yuzida kasallikning paydo bo‘lishi va tarqalishi chegara-
langan mavsumiylikka ega. Rossiyada chivinlarning zararlanishi
may — iyul oylariga to‘g‘ri kelsa, odamlarning zararlanishi iyun —
iyul oylariga to‘g‘ri keladi. Epidemik mavsum 2—3 oy davom etadi.
O‘rta Osiyoda (Òojikiston, O‘zbekiston) chivinlarning bezgak
qo‘zg‘atuvchilari bilan zararlanishi aprel — may oylarida kuzatilsa,
odamlar orasida kasallanish may—iyun oylarida boshlanib,
sentabr—oktabr oylarida tugallanadi (4—6 oy).
11-rasm. Bezgak kasalligi
chaqiruvchilarining rivojlanish
bosqichlari.
Sporogoniya
Shezogoniya

---

225
Bezgakning ommaviy yuzaga kelish mavsumi bahorning mart —
aprel oylariga to‘g‘ri keladi. Kasallikning bahorgi avj olishi o‘tgan
yilgi bezgak retsidivlari va o‘tgan mavsumda yuqtirilgan (yashirin
davri uzoq bo‘lgan) Pl.vivax bezgagining dastlabki xurujlari hisobiga
yuzaga keladi. Qisqa muddatli (janubiy shtamm) yangi paydo bo‘lgan
bezgak shtammlari iyul — sentabr oylariga to‘g‘ri keladi.
Afrika qit’asida bezgak bilan kasallanish va uning yuqishi barcha
oylarda kuzatilishi mumkin. Bezgakning mavsumiy o‘zgarishlari
tashuvchi chivinlarning faolligi bilan bevosita bog‘liq. Bezgak
tarqalishi darajasi faqat ob-havo, mahalliy landshaft kabi tabiiy
iqlim sharoitlariga emas, balki ijtimoiy turmushga ham bog‘liq.
Kasallikning turli yoshdagi aholi guruhlari orasida taqsimlanishi
turlicha. Masalan, bezgakning epidemik o‘choqlarida kasallanish
ko‘rsatkichlari 2—7 yoshli bolalar orasida 100 % gacha bo‘lishi
mumkin, kattalar orasida esa, immunitet borligi tufayli kamroq
uchraydi.
Bezgak chet mamlakatlardan olib kirilgan hollarda yosh bolalarga
nisbatan katta yoshdagi aholi guruhlari ko‘proq kasallanadi. Bezgak
transmissiv, ya’ni hasharotlar ishtirokida tarqaladigan kasallik
bo‘lib, uning manbayi bemor va parazit tashib yuruvchilar hisob-
lanadi. Mazkur kasallik Anopheles chivinining 400 ga yaqin turlari
mavjud va 70 tasi kasallik tarqatish qobiliyatga ega.
Kasallikka moyillik. Odam bezgakka juda moyi. Kasallik oson
yuqadi. Bu hol faqat epidemiologik kuzatishlarda emas, asablar
zaxmini davolash uchun bemorlarga sun’iy ravishda bezgak
yuqtirilgan (sharoit bo‘lsa) eksperimental sharoitlarda ham hisobga
olingan. Bezgak hamma yoshdagi shaxslarda uchraydi. Bezgakdan
so‘ng turg‘un immunitet qolmaydi. Bezgak bilan og‘rigan kishi
yana qayta og‘rishi, hatto bir xil bezgak bilan og‘rib turib, bezgak
parazitining boshqa xilini yuqtirib olishi mumkin (super infeksiya).
Sanitariya-turmush sharoitlari bezgak kasalligining ko‘payib
ketishida juda katta rol o‘ynaydi. Bezgak aholi migratsiyasi natijasida
keng tarqalib ketadi. Aholining ko‘plab ko‘chib yurishi, bezgak
bo‘lmagan joylarga bezgak bilan og‘rigan bemorlar va parazit
tashuvchilarning borishi, o‘sha joylarda anofeles chivini bo‘lsa,
bezgak bilan og‘rigan bemorlarning hammasini bahor vaqtida
davolash lozim, ana shu kishilarni butun mavsum davomida jamoat
profilaktikasi yo‘li bilan davolash; davolashning bunday sistemasi
klinik jihatdan bezgak tutishini yo‘qotadi, retsidivlarning oldini

---

226
oladi, bundan tashqari bemorning chivinlar uchun infeksiya
manbayi bo‘lmasligini ham ta’minlaydi, ya’ni bemor ham zarar-
sizlantiriladi. Mamlakatimizda bezgakning epidemik o‘choqlari
tugatilgan. Bezgak hali uchrab turadigan mamlakatga borishga to‘g‘ri
kelsa, yakka tartibdagi kimyoprofilaktika choralari ko‘riladi. Bu
profilaktika o‘sha joyga yetib borishdan 2—3 kun ilgari boshlanadi
va qaytib kelgungacha to‘xtovsiz davom ettiriladi. Kimyoprofilak-
tikada quyidagi dori vositalaridan birontasi ishlatiladi:
1) bimugal (0,2 g.dan haftada 2 marta);
2) xlorxin (0,3 g.dan haftada 1 marta);
3) delogil (0,24 g.dan haftada 2 marta);
4) anodeaksin (0,4 g.dan haftada 1 marta);
5) xloridan (0,25 g.dan haftada 1 marta), akraxin (0,2 g.dan
haftada 2 marta).
Davolash. Bezgakka davo qilishda shifokor quyidagi masalalarni
hal etishi kerak:
a) bezgakning o‘tkir xurujini tugatish;
b) dastlabki va kechki retsidivlar yuz bermasligi choralarini
ko‘rish;
d) tameta tashib yuruvchilikni tugatish.
Bezgak davosiga qo‘llanadigan vositalar to‘rt guruhga bo‘linadi:
1. Gematoshizotrop dorilar — primetanin, xinin, proguanil,
pirimetalit, sulfanilamidlar, tetratsiklin preparatlari.
2. Gistoshizotrop dorilar — primoxin, xinotsid.
3. Gamontlarga ta’sir qiladigan dorilar — primetalin, primoxin,
xinotsid, proguanil.
Bezgakka qarshi kurash. Bu kurash faqat sog‘liqni saqlash or-
ganlarining emas, balki umumdavlat ishidir. Bezgakka qarshi
ko‘riladigan tadbirlar uning barcha epidemiya zvenosiga qaratilishi
shartdir. Infeksiya manbayiga qarshi kurash bemorlarga to‘g‘ri va
aniq kasallik tashxisini belgilash, bezgak bilan og‘rigan bemorlarni,
parazit tashib yuruvchilarni hisobga olish va davolashdan iborat
bo‘lishi lozim.
Bezgak bilan og‘rigan bemorlarni davolash epidemiyaga qarshi
birinchi darajali ahamiyatga ega bo‘lgan tadbirdir. Shuning uchun
epidemiolog davolashning to‘g‘ri olib borish va uning asosiy
prinsiðlariga amal qilishni kuzatib turilmog‘i zarur. Bezgakni to‘g‘ri
davolash prinsiðlari quyidagilardan iborat:

---

227
1. Òanlangan dori vositalari parazitning jinsiy va jinssiz shakl-
lariga, parazitning eritrotsitar yoki ekzoeritrotsitar rivojlanishi
bosqichlariga ta’sir qiladigan bo‘lishi shart.
2. Parazitning jinsiy shakllari paydo bo‘lguncha, davolashni
boshlash zarur. Bu, ayniqsa, tropik bezgakda muhimdir.
3. Bezgak tutishini yo‘q qilish hamda retsidivlarning oldini olish
uchun sistematik ravishda va oxirigacha davolash zarur.
Hozirgi vaqtda dorini to‘g‘ri tanlashdan tashqari, davolash
usuli, shuningdek bezgakni to‘liq davolash kursi ham katta aha-
miyatga ega. Amalda qanday preparat ishlatilishidan qat’iy nazar,
quyidagi bosqichlardan iborat bo‘ladi:
1. Bezgak tutishi aniqlangan vaqtdan boshlab sistematik ravishda
davolash.
2. Chivinlar serharakat bo‘lgan mavsum davomida davolashni
oxiriga yetkazish yoki jamoat kimyoprofilaktikasini o‘tkazish.
3. Bezgakning kech bo‘ladigan retsidivlari oldini olish, kech
retsidivlarga qarshi davolash.
4. O‘tgan yilgi bezgak qanday o‘tkazilganligini aniqlash.
5. Davolash uchun ishlatiladigan vositalarning guruhlarini aniqlash.
Bezgak infeksiyasining kirish yo‘llari. Bezgak infeksiyasi chivin
chaqqanida o‘sha joy terisi orqali organizmga kiradi. Parazit, yuqorida
aytib o‘tganimizdek, to‘qimalarga kirib, undan qonga o‘tadi va
bezgak o‘tkir davrida rivojlanishining g‘ayrijinsiy bosqichini
boshidan kechiradi. Bezgak tutmagan vaqtlarda parazit to‘qimalarda
joylashadi. Bezgakda yashirin davr o‘rtacha 8—14 kun davom etadi.
Biroq, uch kunlik bezgakda yashirin davr 7—10 oy cho‘zilishi
mumkin. Bu — uzoq latensiya, deyiladi. Bezgak kasalligining qancha
vaqt davom etishi plazmodiy turiga, davolash usullari va xarakteriga
qarab turlicha bo‘ladi.
Bezgak bilan kasallanish dinamikasini to‘g‘ri hisobga olish
uchun quyidagilardan farq qilinmog‘i lozim:
1. Birlamchi kasallanish, deb bezgakning ilk bor tutishiga aytiladi.
Birlamchi kasallanishning ikki xili, chunonchi, qisqa yashirin davri-
dan so‘ng og‘rish va uzoq latent davridan keyin og‘rish farq qilinadi.
2. Bezgak retsidivlari yoki bezgak o‘tkir xurujlarining takror-
lanishi paytida erta va kech retsividlar farq qilinadi. Erta retsidivlar
kasallik boshlangandan so‘ng 1—1,5 oy orasida bo‘ladi. Kech
retsidivlar esa, odatda, bahorda, ya’ni qish paytida uzoq vaqt tut-
maganidan keyin bo‘ladi.

---

228
3. Rezinfeksiya, ya’ni infeksiyani yangidan yuqtirib olish nati-
jasida takror kasallanish.
4. Aralash infeksiya, ya’ni oyning bir vaqtida bezgak parazit-
larining ikki yoki uch turlari bilan kasallanish.
5. Parazit tashib yurish, ya’ni infeksiyaning yashirin shakli. Bunda
bezgak parazitlari periferan qonda bo‘lsa ham, kasallik klinik epidemik
manbayi sifatida vujudga kelishiga sabab bo‘ladi.
Qishloq xo‘jaligidagi ba’zi joylar, sanoatning ayrim turlari ham
profilaktik tadbirlar ko‘rilmaganida bezgakning tarqalishiga sabab
bo‘ladi. Ko‘p sug‘orishni talab qiladigan qishloq xo‘jaligi ekinlari
ham anofeles chivini ko‘payadigan o‘choq bo‘lib qoladi. Bu jihatdan
sholikorlik, ayniqsa, xavflidir.
Suv havzalari qarovsiz qolsa, ulardan to‘g‘ri foydalanilmasa,
suv yuzasini ko‘katlardan tozalanmasdan havzaga suv quyilsa,
uning qirg‘oqlari tozalab turilmasa, ayniqsa, suv kamayib ketgan
vaqtlarda botqoqqa aylanib, anofeleslar ko‘payadigan joy bo‘lib
qoladi. Bezgak bilan kasallanish kasb-korga ham bog‘liq. Qishloq
xo‘jaligining ayrim tarmoqlari (sholikorlik)da ishlovchilar, torf
olinadigan joylardagi ishchilar, suv transporti xodimlari, shu-
ningdek, kun bo‘yi, jumladan, quyosh botgandan keyin ham
ochiq havoda ishlaydiganlar bezgakni yuqtirish xavfini tug‘diradi.
Bezgak epidemiologiyasida tabiiy sharoitlar hal qiluvchi rol
o‘ynaydi, chunki infeksiyani yuqtiruvchi birdan bir sabab, anofeles
chivinining ko‘payishi ana shu tabiiy sharoitga bog‘liq. Kasallikning
mavsumiy bo‘lishi ham tabiiy omilga bog‘liq, chunki bezgak bilan
kasallanish uni yuqtiradigan chivinlar faolligiga bog‘liq. Biroq,
bezgakning mavsumiy kasallik ekanligi haqidagi masala ancha
murakkab bo‘lib qolmoqda.
Bezgak mavsumiy chiziqlarining uch tiði farq qilinadi. Shimoliy
tið may oyida ko‘payib boradi. Janubiy tið, asosan, infeksiyani
shu yil yangidan yuqtirib olgan kishilar hisobiga avgust—sentabr
oylarida ko‘payib ketadi. O‘rta mintaqa tiði uchun ikki shoxli chiziq
xarakterlidir. Kasallikning birinchi ko‘payishi may oyiga to‘g‘ri kelib,
retsidivlar hamda uzoq latensiyali kasalliklar hisobiga bilinmaydi,
ya’ni odam bezgak bilan og‘rimaydi.
Bezgakning epidemik zanjiri quyidagicha: odam — chivin—
odam. Bezgakning asosiy manbayi odamdir, ya’ni infeksiya bezgak

---

229
kasalligi tutayotgan bemordan va o‘zi kasallanmay parazitni tashib
yuruvchi kishidan yuqishi mumkin. Biroq, bemor qonida para-
zitning jinsiy shakllari bo‘lgan vaqtdagina u infeksiya manbayi
bo‘lishi mumkin.
Bezgakning tarqalishi uchun infeksiya manbayi (bemor yoki
galita tashib yuruvchilar), anofeles chivinlari va ular organizmida
sporozoitlar ko‘payishi uchun qulay sharoit — ma’lum harorat
bo‘lishi kerak. Chivin organizmida sporozoitlar harorat 10°C dan
yuqori bo‘lgan taqdirdagina rivojlanib, ko‘paya oladi. Òashqi mu-
hit harorati ko‘tarilgan sari sporogoniya tezlashib boradi. Shun-
day qilib, chivin biologiyasida harorat va suv asosiy rol o‘ynaydi.
Havo namligi ham katta ahamiyatga ega. Chivinning ko‘payishi
uchun havoning nisbiy namligi 70—80 % bo‘lishi juda qulay sharoit
yaratadi.
Chivinlar, odatda, o‘zi ko‘paygan joydan uzoqqa uchmaydi.
Chivinlar umri o‘rtacha 2—3 kunga boradi, xolos.
O‘zbekiston Respublikasi hududlarida bezgak ustidan
epidemiologik nazoratni tashkil qilish
Respublikamizda ayrim parazitar kasalliklar bo‘yicha keng
ko‘lamdagi olib borilgan profilaktik choralar natijasida katta yutuq-
larga erishildi. Ko‘p yillardan buyon moskit lixoradkasi, visseral va
antroponoz teri leyshmaniozi, ankilostomoz, amyobiaz singari
kasalliklar ro‘yxatga olingan emas. Kemiruvchilardan yuqadigan
teri leyshmaniozi, kanalar tashuvchi qaytalama tif kabi kasalliklar
ham kamaygan. Mahalliy bezgak hodisalari ham uchramayapti.
Shunga qaramasdan, so‘nggi paytlarda parazitar kasalliklar
bo‘yicha epidemiologik vaziyat murakkablashmoqda. Masalan, Òer-
miz shahri va tumanida bezgak yuqishiga yo‘l qo‘yilgan. Chetdan
keltirilgan tropik bezgakning yomon oqibatlarga olib kelgan hollari
ham bo‘ldi.
Ma’lumki, respublikamizning xorijiy davlatlar, shu jumladan,
epidemiologik jihatdan nosog‘lom vaziyatdagi mamlakatlar bilan,
tashqi iqtisodiy va madaniy aloqalari kundan kunga rivojlanib
bormoqda. Bu esa, maxsus xizmat, aeroportlar va boshqa kelib-
ketish tarmoqlarida xizmat ko‘rsatuvchi tibbiyot xodimlaridan
bezgakka, kanalar tashuvchi qaytalama tif yoki boshqa kasalliklarga
shubha qilingan, isitmasi yuqori bo‘lgan shaxslarni o‘z vaqtida

---

230
tekshiruvdan o‘tkazish va kasallikni aniqlashda diqqat-e’tibor va
ehtiyotkorlikni talab etadi.
Buxoro, Qashqadaryo va Surxondaryo viloyatidagi yangi ochil-
gan qo‘riq yerlarda aholining yoppasiga kemiruvchilardan o‘tuvchi
teri leyshmaniozi bilan kasallanish hollari uchramoqda. Samar-
qand, Jizzax, Navoiy viloyatining ayrim hududlarida ham shu
kasallikni «uxlayotgan» tabiiy o‘choqlari xuruji kuzatildi.
Namangan viloyatidagi visseral leyshmaniozining tabiiy o‘choq-
larida kasallikning uchrab turish holatlari qayd etilmoqda. Aka-
ritsidlar taqchilligida va kasallikka qarshi tadbirlarning sifatsizligidan
Farg‘ona, Namangan viloyatida kanalar tashuvchi qaytalama tif
kasalligi bilan og‘rigan bemorlar bot-bot uchrab turibdi.
Xorazm va Buxoro viloyatidagi teniarinxozning giðerendemiyali
o‘choqlarida aholini sog‘lomlashtirish sekinlik bilan amalga oshiril-
moqda. Shuningdek, Òoshkent, Farg‘ona va Namangan viloyatida
askaridoz va trixotsefaloz kasalliklari, bolalar jamoalarida gijja ka-
salliklariga duch kelinmoqda.
O‘zbekiston Respublikasida «Parazitar kasalliklar bilan kasal-
lanishni kamaytirish bo‘yicha chora-tadbirlar dasturi»ni bajarish
choralari ko‘rilgan. Shahar hamda tumanlarda bezgak va boshqa
parazitar kasalliklarning oldini olish bo‘yicha o‘tkazilayotgan
chora-tadbirlarning holatlari tibbiy kengashlarda har yili muhokama
qilinadi. Barcha profilaktika-davolash muassasalarida isitmalagan
kasallarni hisobga olish va ularni epidemiya mavsumida hammasini,
epidemiya mavsumidan tashqari paytlarda klinik ko‘rsatkichlari
bo‘yicha bezgak hamda qaytalama tifga laboratoriya tekshiruvidan
o‘tkazilib kelinmoqda.
Aholi o‘rtasida parazitar kasalliklarning profilaktikasi bo‘yicha
sanitariya tashviqotlarni o‘tkazish kuchaytirilmoqda:
• 
fuqaro va sanoat obyektlari loyihalanayotganda, shuningdek,
gidrotexnika va irrigatsiya inshootlari loyihalanayotganda, ko‘ri-
layotganda yoki foydalanishga topshirilayotganda bezgakning oldini
olish maqsadida anofelogen suv havzalarining paydo bo‘lishiga
yo‘l qo‘ymaslik bo‘yicha;
• 
qo‘riq yerlarni yalpi o‘zlashtirish jarayonida, hayvonlardan
o‘tuvchi teri leyshmaniozi profilaktikasi maqsadida kemiruv-
chilarning ko‘payib ketishga sabab bo‘ladigan tashlandiq va qarovsiz
maydonlar paydo bo‘lishiga yo‘l qo‘ymaslik bo‘yicha;

---

231
• 
parazitar kasalliklar bilan kasallanishlar ko‘proq uchrayotgan
hududlarda.
Bezgak ustidan epidemiologik nazorat, bu — hududlarning
bezgakka beriluvchanlik xususiyati va bezgak bilan kasallanishlar
haqidagi ma’lumotlarni to‘plash hamda ularning tahlili, zaruriy
profilaktika va epidemiyaga qarshi tadbirlar o‘tkazilishi, ularni o‘rga-
nish va samaradorligini oshirishni o‘z ichiga olgan tadbirlar ti-
zilmasi.
Bezgak ustidan epidemiologik nazorat davolash-profilaktika
muassasalari (DPM) va Davlat sanitariya-epidemiologiya nazorati
markazi (DSENM) xodimlarining maqsadga yo‘naltirilgan
birgalikdagi faoliyati bilan amalga oshiriladi.
Bezgak ustidan epidemiologiya nazorat tizilmasi, asosan, to‘rt
yo‘nalishda faoliyat ko‘rsatadi:
• 
axborot;
• 
tashxis;
• 
boshqaruv;
• 
nazorat.
1. Axborot yo‘nalishi bezgak hodisasi va o‘choqlarini ro‘yxatga
olish va hisoblash, hududning bezgakka beriluvchanligi va epidemik
jarayonga ta’siri bo‘lgan tabiiy va ijtimoiy omillar haqidagi
ma’lumotnoma-varaqalar chop qilish, tibbiy muassasalar hamda
tegishli mahkamalarni ma’lumotlar bilan ta’minlashni o‘z ichiga
oladi. Boshlang‘ich ma’lumotlarni esa, dastlab epidemiologlar
(parazitologlar), entomologlar va ularning tuman-shahar
DSENMlaridagi yordamchilari yig‘ib beradi. Viloyat (respublika)
DSENMlari hududlarning endemiyalik xususiyatlariga ko‘ra,
ma’lumotlar hajmini belgilaydi.
2. Òashxis yo‘nalishi bir qadar kengroq bo‘lib, bu — DPM va
DSENMlardan tezkor faoliyatni talab etadi. DPM kasallarning
(klinik va parazitologik) tashxisini, DSENMlar esa, belgilangan
hududda epidemik jarayonlarining kechishi, uning sabablari, ret-
rospektiv va tezkor epidemiologik tahlilini, kasal va kasallik
o‘chog‘idagi kuzatuvni o‘z ichiga olgan epidemiologik tashxis
o‘tkazadi.
Shulardan retrospektiv epidemiologik tahlil — bezgak bilan
kasallanishning ko‘p yillik va mavsumiy dinamikasi, epidemik

---

232
jihatdan xavfli hududlarni ko‘rsatib beradi hamda epidemiyaga qarshi
o‘tkazilgan tadbirlarning samaradorligiga va kasallikning tarqalib
ketishi ehtimoliga baho berish imkoniyatini yaratadi. Òezkor tahlil
ko‘rsatuvchi va ijtimoiy omillarni, kasallik qo‘zg‘atuvchilarini
tashuvchi shaxslar va hududlar ustidan entomologik kuzatuvni,
kasallanishining o‘sish sabablarini va vaziyatni tezkor baholashni,
har xil yoshdagilarning kasallanish ehtimoli va darajasini aniqlashni
o‘z ichiga oladi.
Bundan tashqari, bezgak bilan kasallanganlarning alohida
bosqichdagi kasallik davomiyligini tahlil qilish lozim, ya’ni bu
kasallik belgilari paydo bo‘lgandan to avjiga qadar: ulardan qon
olish, ularni laboratoriyaga o‘tkazish, tashxis qo‘yish, kasalni davo-
lashni boshlash.
Epidemiyali hududlardagi epidemiologik tahlilning zaruriy qismi
bezgak o‘choqlarining turini va bezgakning tahlili uchun epide-
miologik, parazitologik, serologik, kartografik, statistik usullardan
foydalaniladi. Retrospektiv va tezkor tahlil asosida mazkur hu-
dudning bezgak bo‘yicha vaziyati qay darajada bo‘lishi aniqlab
beriladi. Baholash ikki xulosani keltirib chiqaradi: mavjud vaziyatga
nisbatan yaxshilanishi yoki yomonlashuvi mumkin.
DSENMlar tomonidan har yili amalga oshiriladigan nazorat
esa, bezgakka qarshi o‘tkaziladigan tadbirlarning samaradorligini
nazorat qilish va epidemiologik nazorat tizimi ishining sifatini
moslashtirishdan iboratdir.
3. Òashkiliy-uslubiy yoki boshqaruv jarayoni, profilaktika va
bezgakka qarshi tadbirlarni rejalashtirishni, har xil ish bajaruv-
chilarni joy-joyiga qo‘yishni, bezgak epidemiologiyasi, klinikasi,
diagnostikasi bo‘yicha mutaxassislar tayyorlashni, uslubiy qo‘llan-
malar, tavsiyanomalar, varaqalar va boshqa hujjatlarni bosib chiqa-
rish kabi vazifalarni ko‘zda tutadi. Sanitariya-epidemiologiya
xizmatlari mavjud epidemiologik vaziyatdan kelib chiqqan holda
DPMlar bilan hamkorlikda bezgakka qarshi tadbirlarni ishlab
chiqadi.
Bezgakka qarshi tadbirlarni rejalashtirish va o‘tkazish kasallik
tarqalgan hududlarda uning mahalliy yuqumlilik (tabiiy yuqi-
shi) hollari bor-yo‘qligini hisobga olgan holda amalga oshiriladi
(13-jadval).

---

233
13-jadval
O‘zbekiston Respublikasida bezgak ustidan olib boriladigan
epidemiologik nazorat tadbirlari majmuyi
r
a
l
r
i
b
d
a
T
h
s
i
q
u
Y
i
r
a
l
a
b
n
a
m
-
a
m
l‘
o
b
a
d
n
a
g
h
s
i
q
u
Y
i
r
a
l
a
b
n
a
m
-
li
r
i
k
b
il
o
a
d
n
a
g
l
a
i
s
n
e
t
o
p
(
)
q
o
h
c
‘
o
n
a
g
li
r
i
k
b
il
O
n
a
d
k
a
g
z
e
b
-
r
a
t
k
il
l
a
s
a
k
y
‘
o
r
i
h
s
il
a
q
a
v
a
d
n
a
g
r
e
b
il
a
y
i
m
e
d
i
p
e
a
d
r
a
l
d
u
d
u
h
)
q
o
h
c
‘
o
l
o
a
f
(
I. Davolash-profilaktika
1. Bezgak bilan kasallangan bemorlar-
ni aniqlash:
• 
aktiv usul
• 
passiv usul
–
+
+
+
+
+
2. Kasalni va parazit tashuvchini
radikal davolash
3. O‘choqni epidemiologik tekshiruv
4. Mavsumiy va mavsum oralig‘idagi
kimyoviy profilaktika
5. Bezgak bilan kasallanganlar yoqilg‘i
haqidagi ma’lumotni to‘g‘riligini
tekshirish
–
–
–
+
+
–
+
+
+
II. Chivinlarga qarshi entomologik
kuzatuv ham qo‘shiladi
1. Bezgak tashuvchilarning hisobini
olish.
2. Bezgak chivinlarining samarali
zararlanish va bezgakning yuqish
mavsumini aniqlash
3. Chivinlarning ko‘payish joylari va
ularning maydonining o‘zgarib tu-
rishi ustidan kuzatuv
4. Anofelogenli suv havzalarini qis-
qartirish
5. Chivinlarning chaqishini oldini
olish (pashshaxona, repelentlar)
6. Xonalarni insektitsidlar bilan
dorilash
7. Suv havzalarini kimyoviy va
biologik usullar bilan ishlov
berish
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
III. Kadrlar tayyorlash
IV. Sanitariya-oqartuv ishlari
+
+
+

---

234
Mazkur qo‘llanmaga asosan, viloyat, shahar sog‘liqni saqlash
bo‘limlari yilning birinchi choragida turli idoralar va xo‘jalik
tashkilotlarining vakillari ishtirokida bezgakka qarshi tadbirlar
majmuaviy rejasi ishlab chiqiladi. Majmuaviy reja o‘tkaziladigan
tadbirlar hajmini, qatnashchilar miqdorini, bajaruvchi mas’ullarni
va bajarish muddatlarini qamray olishi lozim. Reja viloyatlar
sog‘liqni saqlash bo‘limlarining rahbarlari bilan kelishilgan holda
hokimiyatlar tomonidan tasdiqlanadi.
Bezgak xuruji kuchaygan va mahalliy yuqumlilik manbalari ko‘p
bo‘lgan tumanlarda bezgak bilan kurash shtabi tuzilib, uning
tarkibiga mavjud epidemiologik vaziyatga qarab har haftada vaziyatni
muhokama qilishi uchun sog‘liqni saqlash, agrosanoat, kommunal
xo‘jaligi, ichki ishlar organlari vakillari kiradi. Ayniqsa, bezgak
yuqishi sharoiti yetarli bo‘lgan hududlardagi DPMlarning xodimlari
(davolovchi shifokor, laborant) bezgak bilan kasallanganlarni o‘z
vaqtida aniqlash va davolashni puxta biladigan yuqori malakali
bo‘lishlari lozim.
Bezgak ko‘p uchraydigan hududlarda bezgak yetilishi bilan olib
boriladigan davolash-profilaktika tadbirlarining hajmi yuqumlilik
darajasiga qarab yuqori DSENMlar bilan kelishilgan holda belgi-
lanadi.
Epidemiya mavsumida uch kunlik bezgak olib kirilganda, uzoq
inkubatsiyani hisobga olib o‘tkaziladigan tegishli tadbirlarni kelgusi
mavsumda ham o‘tkazish kerak bo‘ladi. Bezgakning faol o‘choqlarini
sog‘lomlashtirish uchun mo‘ljallangan tadbirlar kelgusi uch yilda
ham takrorlanadi. Bezgakka qarshi tadbirlar muvaffaqiyatli o‘tka-
zish uchun mavjud kasallik o‘chog‘ining davomiyligi va kenglik
doirasiga e’tibor berilishi zarur.
Epidemiologik nazorat tizimida bezgak bilan kasallanishni o‘z
vaqtida aniqlash va davolash, shuningdek, endemiyali va noende-
miyali hududlarda uning tashuvchilarini aniqlab, kurash olib borish
o‘tkaziladigan tadbirlarning asosini tashkil etadi.
Bezgak bilan kasallanganlar va uning qo‘zg‘atuvchi
tashuvchilarini davolash
Uch kunlik va oval-bezgak bilan kasallangan bemorlarni delagil
va primaxin bilan, to‘rt kunlik bezgak bilan kasallanganlar esa,
delagil bilan davolanadi. Ana shu preparatlar qo‘zg‘atuvchilarning

---

235
qon va to‘qima shaklini bartaraf etilishini ta’minlaydi (radikal
davolash). Davolash jarayoni boshdan oxirigacha faqat statsionarda
olib boriladi. Òakroriy tekshiruvlar uchun davolashning to‘rtinchi
kuni va bemorni statsionardan chiqishi oldidan qon olinadi.
Isitmalayotgan bemorlarni ogohlantiruvchi davolash klinik
belgilarning rivojlanishini to‘xtatish (delagil, metakelfin, fansidar)
va bezgakning boshqalarga yuqishining oldini olish (tindurin)
maqsadlarida o‘tkaziladi. Agar xorijdan kelgan shaxslarda tropik
bezgakka shubha qilinsa, u holda qon olingandan so‘ng, klinik bel-
gilari va anamnezga asoslanib, tezlik bilan davolash boshlab
yuboriladi, laboratoriya tekshiruvining natijalari kutib turilmaydi.
Delagilga chidamli bezgakni davolash uchun xininga qo‘shimcha
ravishda fansidar yoki metakelfin tavsiya etiladi. Kasallikdagi para-
zitlarga qarshi ishlatilayotgan dorilarning ta’siri har kungi davo-
lash jarayonida nazorat qilib boriladi.
Bezgak o‘chog‘ini epidemiologik tekshirish
Epidemiologik tekshirishdan maqsad — infeksiya manbasini
aniqlash, kasallikning paydo bo‘lishi va tarqalishiga imkon beruvchi
omillarni, kasallik o‘chog‘ining chegaralarini belgilash hamda
o‘choqni bartaraf etish va u yerda sog‘lom muhitni yaratish uchun
eng samarali tadbirlarni olib borishdir.
Epidemiologik tekshiruvga: anamnez yig‘ish, kasalni klinik va
parazitologik tekshiruvlar natijasiga baho berish, kasallikning
mikroo‘chog‘ida parazitologik tekshiruv olib borish, kasallik
o‘chog‘i bo‘lgan bitta yoki bir necha aholi punktini epidemiolog,
parazitolog, entomologlar yordamida tekshirib chiqishlar kiradi
va shular natijasida kasallik o‘chog‘ining chegarasi aniqlanib,
epidemiologik tashxis shakllantirilib, bezgak va kasallik o‘chog‘i
turkumlashtiriladi.
Mukammal epidemiologik tekshiruvdan so‘ng maxsus karta
(357-shakl) to‘lg‘aziladi, uning bir nusxasi va statsionarda davolan-
gan bemorning kasallik varaqasidan bir nusxasi viloyat yoki respub-
lika DSENMiga yuboriladi.
Òekshiruvlar natijasi to‘g‘risida epidemiolog telefon orqali
yuqori DSENMlarning epidemiologik (yoki parazitologiya) bo‘-
limlariga xabar beradilar.

---

236
Kimyoviy profilaktika (mavsumiy va mavsum orasidagi)
Mavsumiy kimyoviy profilaktika aniqlangan va mavjud manba-
lardan kasallikka nisbatan beriluvchan kishilarga bezgak yuqishining
(delagil, tindurin) hamda bezgak bilan zararlangan kishilarda kasallik
boshlanishining (tindurin) oldini olish maqsadida chivinlar
samarali zararlanishi davrida o‘tkaziladi.
Kimyoviy profilaktika ayrim kishilarda ham o‘tkaziladi, ya’ni
agar ular bezgak o‘chog‘iga yoki epidemiya ommaviy tus olgan
hududga kelgan bo‘lsalar.
Mavsumiy kimyoviy profilaktika O‘zbekistondagi kasallik
o‘choqlarida delagil yoki tindurin bilan yoshiga qarab, belgilangan
miqdorda haftasiga bir marta o‘tkaziladi. Shuningdek, kasallik
o‘chog‘iga kirib qolgan har qanday shaxs ham kimyoviy profilak-
tikadan o‘tishi shart. Bezgak chivinlarining zararlanishini kamay-
tirishga olib keluvchi mavsumiy kimyoviy profilaktika chivinlar
insektitsidlarga o‘rganib qolgan joylarda kasallik yuqishi yoki kasallik
ko‘rsatkichini tezlikda kamaytirishi bilan katta ahamiyatga egadir.
Mavsum oralig‘i kimyoprofilaktikasi uch kunlik bezgakning
so‘nggi boshlang‘ich belgilari paydo bo‘lishi oldini olish maqsa-
dida yuqish mavsumi tugagandan keyin yoki keyingi epidemiya
mavsumi boshlanishi oldidan 14 kun davomida primaxin bilan
o‘tkaziladi.
Mavsumiy va oraliq kimyoviy profilaktika o‘tkazishni belgilashda
epidemiologik vaziyatni, o‘choqning kenglik doirasi va tavsifi, bezgak
bilan kasallanganlar soni va o‘choqning turi hisobga olinadi. Kimyoviy
profilaktika samarali bo‘lishi uchun uning aholini yuqori darajada
qamray olishi, yaxshi tashkil qilingan bo‘lishi lozim. Agar katta aholi
punktida kasallik hollari ayrim uchastkada bartaraf etilgan bo‘lsa,
kimyoviy profilaktika mikroo‘choq rejasi bo‘yicha o‘tkazilishi mumkin.
Yoinki, o‘choqning (anofelogenli suv havzasi atrofida joy-
lashgan bir necha aholi punktlar) har xil uchastkalarida chetdan
olib kirilgan bezgakning aholiga yuqishi va tarqalishi ro‘y bersa,
o‘choqning hamma aholisiga kimyoviy profilaktika ommaviy ravishda
o‘tkaziladi. Har bir holatda kimyoviy profilaktika o‘tkazishining
hajmi va muddatini DSENM parazitologi (epidemiologi) belgilab
beradi.
Kimyoviy profilaktika o‘tkazish uchun oilaviy ro‘yxatlar tuzilib,
unda har bir xonadon a’zosi uchun olinadigan dorining miqdori
va berilishi sanasi qayd etib qo‘yiladi. Bu tadbirni o‘tkazish oldidan

---

237
aholi o‘rtasida tushuntirish ishlari olib borilishi lozim. Dorilarni
esa, faqat tibbiy xodim nazoratida iste’mol qilish tavsiya etiladi.
Òadbirlar o‘tkazish mas’uliyati shahar, tuman kasalxonalarining
bosh shifokorlari zimmasiga yuklanadi.
Bezgakning mahalliy tarqalish hollari
yo‘qligini tekshirish
Bezgakning mahalliy tarqalish hollari yo‘qligi ishonarli
bo‘lishini tekshirish mazkur hududda bezgak chivinlarida kasallik
qo‘zg‘atuvchilarining rivojlanishiga qulay sharoit hamda bezgak
tashuvchi chivinlar va chetdan olib kirilgan yuqish manbayi bo‘lsa
ham yaxshi tashkil etilgan epidemiologik nazorat sharoitida
kasallanish uchramasligini isbotlash lozim. Mazkur hududda bezgak
tarqalishi hollari yo‘qligining ishonchli ekanligi tekshiruvini
respublika yoki viloyat DSENMlari mutaxassislaridan tashkil top-
gan komissiya olib boradi. Mutaxassis tomonidan so‘nggi uch yil
mobaynida parazitologiya va serologik tadqiqotlar, entomologik
kuzatishlar natijalarini o‘rganib, bezgak bo‘yicha vaziyatga hamda
bezgak ustidan olib borilayotgan epidemiologik nazoratning sifatiga
va sog‘liqni saqlash muassasalarining davolash-profilaktik hamda
chivinlarni qirib tashlash yuzasidan olib boriladigan ishlarga baho
beriladi. Epidemiologik tekshiruv kartasi bezgak yoki uning
qo‘zg‘atuvchilarini tashuvchi shaxslar aniqlanganda, har bir shaxs
uchun epidemiolog (yoki parazitolog) tomonidan yozib to‘ldi-
riladi. 31, 34, 35, 36, 37, 40, 41-lardan tashqari raqam osti savollariga
javoblar yozilishi shart. Bezgakning o‘ziga xos tomonlari hisobga
olinib kartadagi ayrim savollarga quyidagi tushuntirishlar beriladi:
1-bandi. Oxirgi tashxis. Kasallikning turini uch kunlik bezgak,
tropik, to‘rt kunlik, oval (kelib chiqishini), mahalliy, olib kiril-
gandan, takroriy, xorijdan va respublikaning boshqa tumanlaridan
olib kirilgan, emlashdan o‘tgan (boshlang‘ich belgilarini), ertagi —
qisqa inkubatsiya davridagi, so‘nggi — uzoq inkubatsiya davridagi,
retsidiv, parazit tashuvchilik) ko‘rsatgan holda turkumlash.
2-bandi. Qo‘zg‘atuvchining turi, ko‘rinishi. Qo‘zg‘atuvchining
ko‘rinishi yoki aralash infeksiya ko‘rinishining lotincha nomini
ko‘rsatish.
3-bandi. Kasal: mahalliy, kelib-ketuvchi (tagiga chizilsin). Kelib-
ketuvchilar uchun qayerdan va qachon kelganligi ko‘rsatib o‘tiladi.

---

238
10-bandi. Yashash joyi bo‘yicha davolash muassasasi: qaysi
davolash muassasalariga murojaat qilinganligi va qayerda kasal
aniqlanganligi ko‘rsatiladi.
12-bandi. Kim yo‘llagan. Kasal to‘g‘risidagi xabarni yo‘llagan
muassasaning to‘liq nomi ko‘rsatiladi.
13-bandi. Shoshilinch xabar bo‘yicha qo‘yilgan tashxis. Bemor
dastlabki murojaat qilganda, qo‘yilgan tashxis ko‘rsatib o‘tiladi.
15-bandi. Kasal aniqlangan. Qanday aniqlanganligini (hovlilar
tekshirilganda, uyga hakim chaqirilganda, shifokor qabulida,
kasalxonada) ko‘rsatib o‘tiladi.
17-bandi. Kasallangan sanasi. Kasallik boshlangani to‘g‘risida
bemorning ko‘rsatmasiga ko‘ra yoziladi.
21-bandi. Oxirgi tashxisning sanasi. Laboratoriya tasdiqlangan
tashxis sanasi yoziladi.
26-bandi. Òasdiqlangan tashxis. Qon preparati olingan, labo-
ratoriyaga olib kelingan, laboratoriyada tekshirilgan sanalar hamda
qo‘zg‘atuvchining turi, shakllari ko‘rsatiladi.
27-bandi. Oxirgi marta emlanganlik haqida ma’lumot. Bemorga
kimyoviy profilaktika o‘tkazilganligi haqida (qayerda, qachon, sifati,
muddati, o‘z vaqtida dozalarni muntazam va to‘liq olganligi) yoziladi.
27-a-bandi. Vaksinatsiya. O‘zbekistonda qachon primaxin bilan
davolanganligi va davolashning sifati haqida yoziladi.
29-bandi. Bemor zararlanish davrida qanday sharoitda yashagan.
Kasallik yuqishi mumkin bo‘lgan tegishli punkt qayd etiladi, qaysi
davlatda (xorijdan kelganlar uchun) va bo‘lgan manzillari hamda
bo‘lish sanalari yozib qo‘yiladi. Shu punktning ilova qismida bezgak
bilan avval ham kasallanganlik — qayerda, qachon, bezgak turi,
muolaja) ko‘rsatiladi.
30-bandi. Kasallik yuqish manbasi bo‘lishi mumkin bo‘lgan
shaxslar. Olib kirilgan hollar bundan istisno. Kasallik o‘chog‘ida
oxirgi yilda olib kirilgan yoki mahalliy bezgak bilan kasallanganlar
soni, kasallik manbasi bo‘lishi ehtimol tutilganlar (bezgak bilan
kasallangan bemorlar, parazit tashuvchilar, donorlar) ko‘rsatiladi.
38-bandi. Boshqa hasharotlarning mavjudligi. Kasallik o‘chog‘ida
bezgak yuqtiruvchi asosiy hasharot turlari ko‘rsatiladi.
39-bandi. Boshqa omillar. Kasallik o‘chog‘idagi anofelogenli
suv havzalarining taxminiy maydoni, o‘choq atrofidagi 3 km
radiusdagi shunday maydonlar ko‘rsatiladi.
42-bandi. Kasallik uchun qulay omillar. Joriy yilda kasallik
o‘chog‘ida kasallik tarqalishi mavsumining boshlanishi (hududiy

---

239
meteostansiyaning ma’lumotlari asosida), bezgak chivinlarining
1-generatsiyasi uchish sanasidan sporogoniya tugash sanasigacha
ko‘rsatiladi. Joriy yilda mavsum boshlangunga qadar bo‘lgan
muddatda bezgak bilan kasallanish hollari sodir bo‘lsa, oldingi
yilning hisobiga, ya’ni o‘tgan mavsum sporogoniyaning tugash
sanasi ko‘rsatiladi.
43-bandi. Òashqi atrof-muhitdan olingan namunalar asosida
laboratoriya tadqiqotlari. Òurar joy va boshqa xonalarda bezgak
yuqtiruvchi chivinlar mavjudligi va turi, ularning bir xonadagi
miqdori ko‘rsatiladi. Namunaga olingan bezgak chivinlari lichinka-
larining miqdori, turlari, ularning rivojlanish bosqichlarini ta’-
kidlab o‘tish lozim.
44-bandi. Bemor bilan muloqotda bo‘lganlar ustidan kuzatuv
epidemiologik ko‘rsatkichlariga ko‘ra, tekshirilgan qon preparatlari
va shaxslarga nisbatan parazitologik tekshiruvlar natijasi, qancha
odamlar, xo‘jaliklar va xonadonlar tekshirilganligi ko‘rsatiladi.
45-bandi. Profilaktikaning maxsus va boshqa ko‘rinishlari.
O‘choqda delagil yoki tindurin bilan kasallikning oldini oluvchi
davolanishdan o‘tgan shaxslar soni, shuningdek, o‘choqda prima-
xin bilan profilaktik-davolash, mavsumiy kimyoviy profilaktikaning
boshlanishi va tugashi sanalari, tadbir davrida qamrab olingan va
olinishi lozim bo‘lgan aholi soni ko‘rsatiladi.
46-bandi. Kasallik o‘chog‘idagi yuqumlilik tizimini izdan chiqa-
rish choralari:
•
«Joriy dezinfeksiya» — binolarga ishlov berishda qaysi
preparatdan qo‘llanilganligi, kasallik paydo bo‘lgunga qadar ishlov
berilgan sana ko‘rsatiladi;
•
«Hal qiluvchi dezinfeksiya» — kasal aniqlangandan keyin
ishlov berish sanasi, qo‘llanilgan preparat ko‘rsatiladi;
•
«Dezinseksiya» — larvitsidlar bilan ishlov berishda qo‘lla-
nilgan preparatlarning konsentratsiyasi, turlari va suv havzalarini
dorilash sanalari ko‘rsatiladi;
•
«Bemor kasalxonaga olindi» qismida bajaruvchining ismi-
sharifi, nazoratchining lavozimi ko‘rsatiladi.
Chivinlarga qarshi qo‘llaniladigan tadbirlar
Asosiy entomologik kuzatishlar. Bezgak ustidan muvaffaqiyatli
nazorat olib borish uchun entomologik nazorat olib borilayotgan
hududning Anopheles chivinlarining faunasi, har bir chivinlar

---

240
turining ekologik va fenologik xususiyatlari, nazorat ostida bo‘lgan
aholi turar joylaridagi chivinlarning (imago) soni va har xil suv
havzalaridagi chivin qurtlari (lichinkalari) sonini bilish zarur.
Entomolog gidrotexnik muhandis bilan birga suv havzalarini
pasportlashtirish va mavsum bo‘yicha yangi anofelogenli suv
havzalari paydo bo‘lishini kuzatishlari lozim, chunki suv havzalari
bezgak chivinlarining ko‘payishi uchun qulay joylardir. Har bir
turdagi chivinlarning epidemiologik ahamiyatiga baho berish
uchun — qayerda va qachon chivin ko‘proq ko‘payishini, ayrim
turlarning qulay oziqlanish muhitini, ozig‘ini chuqur o‘rganish
lozim. Entomolog chivinlarning samarali zararlana olishi mav-
sumini, kasallikning yuqtira olish mavsumini, iqlim sharoitlarini
ham hisobga olgan holda ko‘rsatishi kerak. Barcha ko‘rsatilgan kuza-
tuvlar Sog‘liqni saqlash vazirligi tasdiqlagan hisobot shakllarida
qayd etilib, chivinlarga qarshi qo‘llaniladigan tadbirlarni rejalash-
tirilayotganda va o‘tkazilayotganda asosiy manba bo‘lib xizmat qiladi.
Chivinlarga qarshi qo‘llaniladigan tadbirlar: bezgakning qo‘z-
g‘atuvchilarini tashimaydigan chivinlarga qarshi — dezstansiyalar,
profilaktik dezinfeksiya bo‘limlari olib boradilar; bezgak chivinlarga
qarshi esa, DSENMlarning dezinfeksiya bo‘limlari va parazitologiya
bo‘limlari olib boradi. Pashshaga qarshi tadbirlarning (dezinseksiya)
boshlanishi oldidan entomolog (yoki uning yordamchisi)
dezinstruktorlar va dezinfektorlar bilan dezinfeksiya texnikasi va
zaharli moddalar bilan ishlaganda qo‘llaniladigan xavfsizlik
choralari haqida suhbat o‘tkaziladi.
Chivinlarga qarshi qo‘llaniladigan tadbilarning o‘z vaqtida va
sifatli o‘tkazilishi ustidan nazorat qilish respublika, viloyat, shahar
va tuman DSENMlarining entomologlari, parazitologlari va epide-
miologlari zimmasida bo‘ladi. Voyaga yetgan chivinlar (imago)ga
qarshi kurashning asosiy usuli barcha turar joy va ma’muriy bino-
larning ichki qismiga uzoq vaqtga ta’sir etuvchi insektitsidlar qo‘lla-
nadigan karbofos poroshogi, malation yoki sintetik piretroidlar
bilan ishlov berishdir.
Chivinlarning qurtlari (lichinkalari)ga qarshi kurashda esa, atrof-
muhitning pestitsidlar bilan zaharlanib ketishidan saqlanish
maqsadida kurashning biologik usullari tavsiya etiladi. Baliqchilik
xo‘jaliklaridan boshqa barcha doimiy va vaqtinchalik suv havzalariga,

---

241
sholiðoyalar erta bahorda har 1 m
2
.ga 3—5 dan (kechiktirilgan
hollarda esa, 10—15 dan gambuziya baliqchalari qo‘yib yuboriladi)
bakterial preparatlarni qo‘llash (baktokulitsid, baktolarvitsid) tav-
siya etiladi. Ishlov berilgandan so‘ng 90—100 % lichinkalar qirilib
ketadi. Yuvinil gormonlar—hasharotlarning rivojlanishini izdan
chiqaruvchi moddalarni qo‘llash kerak.
Kurashning jismoniy usullari: yuqori molekulali sintetik kislo-
talar va spirtlar, neft mahsulotlari (dizel yoqilg‘isi, benzin, kerosin).
Xo‘jalik maqsadlarida foydalanilmaydigan suv havzalarini neft
mahsulotlari bilan ishlov berish bahorda, endi lichinkalar paydo
bo‘la boshlagan paytdanoq boshlanadi va bezgak tarqalishi mumkin
bo‘lgan butun mavsum bo‘yicha (entomolog ko‘rsatmasiga asos-
lanib) davom ettiriladi.
Sanitariya-gidrotexnik tadbirlari: bu tadbirlar majmuyiga — suv
havzalarini quritish, ko‘mib yuborish, suv manbalari va sug‘orish
tarmoqlarini sanitariya holatini nazorat qilish, sug‘orish tarmoqlari
va kollektor drenajlarini o‘simliklardan tozalash ishlari tashkilotlar
rahbarlari zimmasiga yuklatiladi. Chivinlar hujumidan himoyalanish
usullaridan (derazalarga to‘r tutish, pashshaxona kabi) va
cho‘chituvchi moddalar (DEÒA, reftamid, diftalat, oksaftal va
hokazo)dan foydalanish tavsiya etiladi.
Aholi o‘rtasida sanitariya-oqartuv ishlarini
olib borish
Bezgakka nisbatan aholi o‘rtasida, ayniqsa, bezgakli hudud-
larda sanitariya-oqartuv ishlari barcha tibbiy xodimlar tomonidan
olib borilishi lozim. Bu infeksiya manbayini o‘z vaqtida aniqlashga
va epidemiyaga qarshi tadbirlarni muvaffaqiyatli o‘tkazishga yordam
beradi. Radio va televideniyeda eshittirishlar, gazetada maqolalar,
ma’ruzalardan foydalanishdan tashqari, aholi bilan poliklinika,
ambulatoriyadagi qabullar, hovlilarni tekshiruv paytida bezgakka
qarshi profilaktika choralari va kasallik belgilari sezilishi bilan
shifokorga murojaat etish haqida suhbatlar olib borish zarur.
Aholi o‘rtasida bezgak va unga qarshi profilaktik choralari borasida
so‘rovlar o‘tkazish—tibbiy xodimlarning shu aholi punktida epide-
miologik nazorat va sanitariya-oqartuv ishlarni qay darajada jonli,
tushunarli hamda sifatli olib borilganligini oydinlashtiradi.

---

242
Epidemiologik tekshiruvdan kelib
chiqadigan xulosalar
1. Kasallikni qayerda yuqtirgan bo‘lsa, manzilning to‘liq
maqomi, olib kirilgan davlat va bo‘lgan joyi ko‘rsatiladi.
2. Kasallikning yuqish ehtimoli ko‘proq bo‘lgan joylar. Òegishli
bandning tagiga chiziladi — 01, 02, 03, 09, 11, 13.
3. Kasallik yuqishi mumkin bo‘lgan manba. Òegishlisiga
chiziladi — 01, 02, 05.
4. Kasallik qo‘zg‘atuvchisining o‘tishidagi asosiy omillar.
Òegishlisiga chiziladi — 20, 23, tashuvchining turi ko‘rsatiladi.
5. Kasallik uchun qulay sharoit. Òegishlisiga chiziladi — 01,
02, 13, 17.
6. Kasallik o‘chog‘ida kasallanish. Quyidagi turkumga kiruvchi
o‘choq turi ko‘rsatiladi:
• 
yolg‘on o‘choq — chetdan keltirilgan bo‘lib, bezgak o‘tishi
uchun kerakli sharoitlar yo‘q;
• 
potensial o‘choq — chetdan keltirilgan va bezgakning tarqalishi
uchun sharoit yetarli;
• 
yangi faol o‘choq — chetdan keltirilgan bezgakdan kasallik
mahalliy sharoitda tarqala boshlagan;
• 
faol muhim o‘choq — kasallikning o‘tishi to‘xtamagan holda
uch va undan ortiq yil davomida bezgak bo‘lib turishi;
• 
tinchlangan o‘choq — bezgak o‘tishi to‘xtagan, oxirgi uch
yil davomida bezgakning mahalliy hollari ro‘y bermagan.
Òropik mamlakatlariga safarga yoki ishlashga ketayotganlar
uchun bezgak kasalligidan saqlanish eslatmasi. Bezgak — yuqumli
kasallik bo‘lib, bezgak chivinining chaqishi natijasida sog‘lom
bemordan organizmga o‘tadi. Kasallik og‘ir kechadi va shu vaqtda
kishi organizmining asab, yurak, qon-tomir, oshqozon va boshqa
organlarining faoliyati izdan chiqadi. Kasallik, odatda, holsizlanish,
uyqu bosishi, belda og‘riq bo‘lishi, bosh og‘rishi, ko‘ngil aynishi
kabi belgilar bilan boshlanadi. Bezgakni yanada oydinlashtiruvchi
belgilardan biri alahsirashdir.
Bezgak avj ola boshlaganda bemorning butun tanasida titroq
tutib, harorat ko‘tarilib va keyin terlash kuzatiladi. Harorati 39—
40°C ga ko‘tariladi. Kasallik xurujining ikkinchi bosqichi boshlanib,
isitma eng yuqori ko‘tarilib, alahsirash bilan intoksikatsiya jarayoni
kuzatiladi. Oradan bir necha soat o‘tib, isitma pasaya boshlaydi,

---

243
kuchli terlash boshlanadi. Òerlash boshlanishi bilan bemorning
ahvoli yaxshilana boshlaydi, o‘zini yengil his qiladi va tezda uxlab
qoladi. Ana shunday xuruj bemorda bezgak shakliga qarab, kunda
yoki kunora takrorlanib turadi.
Òropik bezgakning og‘ir kechadigan shakllari mavjud bo‘lib,
ko‘pincha oxiri o‘lim bilan tugaydi. Saqlanishning oson yo‘li —
bezgakka qarshi ishlatiladigan dorilarni qabul qilish va chivin
chaqishidan saqlanishdir.
Bezgakka qarshi delagil (xloroxin) preparatini O‘zbekistondan
jo‘nashdan bir hafta oldin qabul qilishni boshlash kerak. 2 kun
davomida 0,25 g.dan ikki dona yoki 0,5 g.dan bir dona ovqatlan-
gandan so‘ng 0,5—1 soatdan keyin suv bilan ichiladi. Bezgak
kasalligi tarqalgan joyga borganda esa, ko‘rsatilgan doza haftada bir
marta ichiladi. Bolalarga esa, bu preparat yoshiga qarab belgilangan
dozada shifokor bilan kelishilgan holda beriladi.
Òropik bezgak qo‘zg‘atuvchisi delagilga nisbatan chidamli bo‘lgan
mamlakatlarda metakelfin yoki fansidar ichiladi. Ularni ham jo‘nab
ketishga bir hafta qolganda bir dona va yetib kelgandan so‘ng ham
6 oy davomida haftada bir donadan ichib boriladi (keyin preparatni
almashtirish kerak). Bolalarga esa, bu preparatlar yoshiga qarab
belgilangan dozada shifokor bilan kelishilgan holda beriladi.
Mazkur mamlakatga kelgandan so‘ng esa yaxshisi shifokordan
maslahat olish, kimyoviy profilaktika zarurati bor-yo‘qligini bilish,
shuningdek, mahalliy dorixonalarda bo‘ladigan bezgakka qarshi
ishlatiladigan dorilar, ularning qabul qilish dozasi va tartibi bilan
tanishib olmoq zarur.
Bezgak chivinlari odamga ko‘pincha kechasi va tunda hujum qiladi.
Shu paytda odam tanasini ko‘proq qismini yopadigan kiyim kiyishi
zarur, tananing ochiq joylariga esa, chivinlarni cho‘chituvchi mod-
dalar-repellentlar surtish kerak. Chivinlar xonaga uchib kirishining
oldini olish uchun derazalarga to‘r tutish lozim. Xonaga uchib
kirgan chivinlarga qarshi insektitsidli aerozollar ishlatiladi.
O‘zbekistonga qaytib kelgandan so‘ng esa, mahalliy hududiy
shifokorni tropik mamlakatda bo‘lganligi to‘g‘risida ogohlantirib
qo‘yishi zarur. Qaytib kelgandan keyin ham 4 hafta davomida
avvalgiday qabul qilishni davom ettirish lozim, chunki kimyoviy
profilaktika olmagan holda tropik bezgakning og‘ir shakli qo‘zg‘alishi
mumkin. Shuningdek, bezgakning boshqa turlari 3 yil davomida
qo‘zg‘alishini e’tiborga olgan holda qanday kasal bilan kasal-

---

244
langanlikdan qat’iy nazar, 3 yil davomida shifokorga murojaat
qilganda, tropik mamlakatda bo‘lganligini unga eslatib turish kerak.
Esda tuting, bezgakning oldini olish qoidalariga qanchalar rioya
qilib, dorilar o‘z vaqtida qabul qilinsa, bezgak bilan kasallanish
ehtimoli shunchalik kam bo‘ladi.
Bezgakning laboratoriya diagnostikasi bo‘yicha uslubiy qo‘llanma.
Bezgak tashxisini faqat qonni mikroskop ostida tekshirib ko‘rib
tasdiqlash mumkin. Alahsirash bor-yo‘qligidan qat’iy nazar,
bezgakka birinchi shubha tug‘ilgandayoq, tekshirish uchun qon
olinadi. Qonda bezgak parazitlari mavjudligini aniqlash maqsadida
qonni tekshirish jarayoni uch bosqichda o‘tadi: 1 — qon preparatini
tayyorlash, 2 — ularni bo‘yash, 3 — mikroskopiya qilish.
Qon preparatini to‘g‘ri tayyorlash va uni bo‘yash katta aha-
miyatga ega, chunki har bir bosqichda yo‘l qo‘yilgan e’tiborsizlik
oqibatida tekshiruv natijalari chigallashib ketishi mumkin.
Qonni bezgakka tekshirishda, asosan, ikki usul qo‘llaniladi:
qalin tomchi va yupqa surtma. Òekshirishda asosiy usul qalin tomchi
bo‘lib, yupqa surtma esa, yordamchi vosita hisoblanadi. Qalin
tomchida bezgakni aniqlash ehtimoli yupqa surtmaga nisbatan 20—
40 marta ko‘proqdir. Past parazitemiya hollarida bu, ayniqsa,
muhimdir. Ammo, qalin tomchida parazitlar ko‘pligiga qaramas-
dan, ularni payqash qiyin, chunki tomchiga ishlov berish (bo‘-
yash) paytida eritrotsitlar lizislanadi. Shuning uchun qalin tomchini
tekshirish parazitlar turini aniqlashga hamma vaqt ham erishila-
vermaydi. Ana shunday hollarda yupqa surtma bilan qayta tekshi-
ruv o‘tkaziladi. Yupqa surtmani bo‘yash paytida parazitlar
eritrotsitlar ichida qoladi va ularning morfologik xususiyatlari
o‘zgarmaydi.
Yupqa surtma leykotsitar formulasini sinash uchun qo‘llani-
ladigan tayyorlash va bo‘yash qoidalari bo‘yicha tayyorlanadi.
Qalin tomchi tayyorlash yupqa surtma tayyorlashdan quyida-
gilar bilan farq qiladi:
• 
kattaroq hajmda qon olinadi;
• 
oynaga tomizilgan qon qalin va kam joyga yoyiladi;
• 
qalin tomchi fiksatsiya qilinmasdan bo‘yaladi (ishlov beriladi).
Qalin tomchi va yupqa surtma yog‘lanmagan, darz ketmagan,
sterillangan predmet oynasi ustida tayyorlanmog‘i lozim.
Predmet oynalarni foydalanishga tayyorlash. Avval foyda-
lanilmagan predmet oynalar sovunlab yuviladi, keyin distillangan

---

245
suv bilan ham chayilib, ið gazlama bilan artiladi va Nikiforov
aralashmasiga solib qo‘yiladi (aralashma teng miqdordagi etil spirt-
rektifikat va efirdan iborat bo‘ladi). Aralashma bir dona oynaga 1 ml
hisobida bo‘lishi tavsiya etiladi. Oynalar aralashmada foydalanil-
gunga qadar qoldirilishi ham mumkin yoki bir sutkadan so‘ng
olinib, ið gazlama bilan artib quritilgandan so‘ng toza qog‘ozlarga
30—50 donadan o‘rab qo‘yiladi.
Avval foydalanilgan oynalarga esa, ko‘proq ishlov berish zarur.
Agar oynada immersiya yog‘ining yuqi qolgan bo‘lsa, uni benzol,
ksilol yoki toluol bilan tozalab, dezinfeksiya qilish tavsiya etiladi.
Masalan, quyidagi aralashmada:
27,5 % vodorod peroksid
— 17 ml;
Kir yuvish kukuni («Àéíà», «Ëîòîñ»)
— 5 gr;
Ichimlik suvi
— 978 ml;
Ekspozitsiya
— 90 daqiqa;
2,3 % li xloramin B da
— 60 daqiqa;
3 % li xlor ohagining
rangsiz aralashmasida
— 60 daqiqa;
0,5 % DP-2 aralashmasida
— 60 daqiqa;
0,5 % li sulfoxlor aralashmasida
— 60 daqiqa;
0,5 % li dezoksok aralashmasida
— 60 daqiqa.
Keyin esa, distillangan suvda chayib, quyidagi usulda sterillanadi:
1. Distillangan suvda 30—35 daqiqa qaynatiladi.
2. 180°C li quruq issiqlik bilan 60 daqiqa ishlov beriladi.
Barcha ishlov berish jarayonida oyna yuzasiga barmoqlar te-
gishidan saqlanish zarur.
Qon preparatini tayyorlash. Qon preparatini tayyorlash quyidagi
bosqichlarini o‘z ichiga oladi: terini tozalash, terini teshish, oyna
ustiga qon tomizib yoyish, preparatini quritish, preparatini mar-
kalash.
Odatda, qon chap qo‘lning to‘rtinchi barmog‘idan olinadi.
Shuningdek, quloq pastidan, bolalarning oyog‘idagi bosh barmog‘i
yoki tovonidan ham olish mumkin. Ammo terining qon olinadigan
yuzasi toza bo‘lishi muhimdir. Negaki, preparatga mikroorganizmlar
tushib qolsa, noto‘g‘ri tashxisga sabab bo‘lishi mumkin. Qon
olishdan avval, qo‘l sovunlab yuviladi va teshiladigan yuza 70° li
etil spirti bilan artiladi. Òeshilgandan so‘ng chiqqan birinchi tomchi
qon quruq paxta bilan artib tashlanadi (chunki qoldiq spirt ta’sirida
qon predmet oynada qolishi mumkin).

---

246
Yupqa surtma tayyorlash. Predmet oynasiga chetidan 1—1,5 sm
nari kichik tomchi qon tomiziladi. O‘ng qo‘lga maxsus ishlov
berilgan oynachani olib uning qirrasi qon tomchisiga shunday
tushiriladi. Oynachalarning sirti va qirrasi orasida qon tekis tasma
kabi yoyilishi lozim, keyin qon predmet oynacha bo‘yicha tekis
harakatlantirib yoyiladi.
Òo‘g‘ri hosil qilingan surtma tekis, yupqa va shokila bo‘lishi
lozim, u orqali kitobdagi yozuvni o‘qish mumkin bo‘ladi. Yupqa
surtma tayyorlashda maxsus ishlov berilgan oynachaning egiklik
burchagi katta ahamiyatga ega. Zarur qalinlikdagi surtma
oynachaning qiyalik burchagi 30—35° bo‘lganda hosil qilinadi. Agar
qiyalik burchagi 45° dan oshib ketsa, surtma qalin va qisqa bo‘lib
chiqadi, 20—25° gacha bo‘lsa, surtma juda uzun bo‘lib, predmet
oynachaning qirrasigacha yetadi. Shunday surtmalarni tekshirish
qiyin bo‘ladi.
Yupqa surtma juda tez qurib qoladi. Qurigandan so‘ng marka-
lanadi. Markalashda oddiy qalamdan foydalaniladi. Markalangan
surtma 96°
li etil spirtida 20—30 daqiqa yoki metil spirtida 3—5 da-
qiqa ushlab turiladi (fiksatsiya). Keyin esa, surtma quritiladi va
bo‘yaladi.
Qalin tomchi tayyorlash. Qalin tomchi ma’lum kattalikda bo‘lib,
diametri 20 mm atrofida bo‘lishi lozim. Odatda, bir oynacha ustiga
2 ta tomchi olinadi, chunki ulardan biri sifatsiz chiqishi mumkin.
Qalin tomchi tayyorlashning bir necha usullari bor:
1. Òeshilgan teridan sizib chiqqan qon tomchisi (diametri
3—4 mm) oynacha teri qismiga tegmasdan ehtiyotlik bilan aylanma
harakat qilinib yoyiladi.
2. Shunday hajmdagi qon oynacha ustiga tushiriladi va boshqa
oynacha yoki skarifikator bilan aylanma harakat qilinib yoyiladi.
3. Qon tomchisi (diametri 3—4 mm) predmet oynachasiga
tushiriladi, keyin tomchi ichiga igna uchi oynacha sirtiga nisbatan
kichikroq qiyalik bilan botiriladi. Qon oqa boshlagach, oynachaning
uzun o‘qiga perpendikular holatda ikki harakat bilan to‘g‘ri burchak
hosil qilib yoyiladi.
4. Oynacha ustida sal qalinroq surtma hosil qilinadi va u qurib
qolmasidan ikki tomchi qon tomiziladi hamda ular to‘g‘ri disk
bo‘lib yoyiladi.
Qalin tomchini quritishda uning qoidasiga rioya qilish talab
etiladi: u asta-sekin, quyosh nuri tushmasdan, issiqlik vositala-

---

247
ridan uzoqda quritilishi lozim. Markalash uchun qalin tomchi ustiga
yozish qa’tiy man etiladi. Yozuv uchun esa, ikki qalin tomchi
orasida yoki oynacha chetiga yaqinroq qo‘shimcha qon tasmasi hosil
qilinadi. Surtma ustida tayyorlangan tomchi surtmaning bo‘sh joyida
markalanadi. Markalash preparat qurigandan so‘nggina oddiy qalam
bilan bajariladi.
Bo‘yalmagan qon preparatini hasharotlardan asrash lozim.
Shuningdek, qalin tomchi preparatlarini uzoq saqlash mumkin
emas, chunki bu qonning tarkibi buzilishi (fiksatsiya)ga olib keladi
va bo‘yaganda qonning gemolizlanishi pasayadi.
Qon preparatini bo‘yash. Òomchi va surtmani bo‘yash uchun
Romanovskiy-Gimza bo‘yog‘ining 3—5 % li suvli eritmasidan
foydalaniladi. Bo‘yoqning har xil seriyalari azur miqdoriga ko‘ra,
bir-biridan farq qiladi. Shunga ko‘ra, olingan bo‘yoqdagi azur
miqdorini tekshirib ko‘rish lozim.
Bo‘yoq sifatini tekshirishning oddiyroq usuli — surtma va
tomchini sinov tarzida bo‘yab ko‘rishdir. Bo‘yoq sifatli bo‘lganda
bu preparatlardagi trombotsitlar, leykotsit yadrolari, bezgak parazit-
larining yadrolari, zararlangan eritrotsit donachalari to‘q qizil,
ya’ni olcha rangini oladi.
Romanovskiy-Gimza bo‘yog‘ining ishga oid eritmasini tayyorlash.
O‘lchov idishiga 3—5 ml bo‘yoq eritmasidan quyilib unga 100 ml.gacha
bufer qo‘shiladi. Bo‘yoqqa qo‘shiladigan bu suv neytral reaksiyaga
(pH 7,0—7,2) ega bo‘lishi lozim. Suvdagi bu reaksiyani esa, surtma
va tomchini sinov tarzida bo‘yab ko‘rganda aniqlash mumkin:
a) agar suv neytral yoki shunga yaqin reaksiyaga ega bo‘lsa,
preparat och binafsha tus oladi, eritrotsitlar och qizil eozinofil
sitoplazmasi och zangori, ichidagi donachalar to‘q qizil, limfot-
sitlar sitoplazmasi zangori, yadrosi to‘q qizil, neytrofil sitoplazmasi
och qizil, ichidagi mayda donachalar binafsharangda. Bezgak
parazitlarining yadrosi, eritrotsit ichidagi donachalar ham aniq
ko‘rinib qoladi;
b) agar suv nordon (pH 7,0 dan past) reaksiyaga ega bo‘lsa,
preparatlar to‘q qizil tus oladi. Qonning shakliy elementlari yaxshi
bo‘yalmaydi, bezgak parazitlarining yadrosi och qizil yoki umuman
bilinmaydi, eritrotsit ichidagi donachalar ham ko‘rinmaydi;
d) agar suv ishqoriy reaksiyasiga ega bo‘lsa (pH 7,2 dan yuqo-
ri) preparat rangi yashil-kulrang yoki ko‘k, ba’zan to‘q ko‘k
bo‘ladi.

---

248
Suv sifatini aniqlash uncha aniq bo‘lmasa, yana oddiyroq
usuli — gemotoksilin bilan sinab ko‘rishdir. Maxsus idishga 5 ml
suv quyib, unga gemotoksilinning 10 % li spirtli eritmasidan 2—
3 tomchi yoki bir necha bo‘lak quruq gemotoksilin qo‘shiladi.
Agar suv 2 daqiqada qizg‘ish binafsha rangiga ega bo‘lsa, suv
bo‘yoq hosil qilishda foydalanishga yaraydi. Agar birdaniga hosil
bo‘lgan suv ishqor reaksiyasiga, 2 daqiqadan so‘ng shu rang paydo
bo‘lsa, nordon reaksiyaga ega.
Zarur reaksiyali suv olish uchun ishqoriy reaksiyali suvga 1 tom-
chi 1 % li uksus kislotasi eritmasi, nordon suvga esa, 1 % li
ichimlik soda eritmasi tomiziladi. Har tomizilganda gemotoksilin
yordamida me’yor tekshirib boriladi. Yanada aniqroq bo‘lgan suv
reaksiyasi haqida ma’lumotni Mixaelis pribori bilan kolometrik
usulda rh-metr bilan yoki indikator qog‘ozchalari yordamida olish
mumkin.
Preparatni sifatli bo‘yash uchun bo‘yoqni tayyorlashda bufer
suvini ishlatish tavsiya etiladi. Buning uchun fosfat tuzining ikki
xil eritmasi hosil qilinadi:
A eritmasi — natriy gidrofosfat (Na
2
HPO
4 
)
kristalli
— 23,7 g;
yoki suvsiz
— 9,5 g;
distillangan suv
— 1 litr;
B eritmasi — kaliy digidrofosfat
— 9,07 g;
distillangan suv
— 1 litr.
Yuqoridagi eritmalaridan olingan miqdoriga qarab, zarur
reaksiyadagi (pHli) bufer suvini tayyorlash mumkin:
H
p
l
m
,i
s
a
m
ti
r
e
A
l
m
,i
s
a
m
ti
r
e
B
l
m
,
v
u
S
3
6
0
,
7
3
7
2
,
7
7
3
7
2
0
0
9
0
0
9
Fosfat tuzining eritmasini va bufer suvini og‘zi berk idishda
oddiy sovitkichda saqlash maqsadga muvofiqdir.
Qon preparatini bo‘yash texnikasi. Qon preparatlarini oyna-
chalar tik joylasha oladigan maxsus kyuvetda bo‘yash kerak. Qalin
tomchi fiksatsiyasiz bo‘yaladi. Kyuvetga bo‘yoq eritmasi oynachalar
yopilib, ko‘rinmaguncha quyiladi. Maxsus kyuvet bo‘lmasa,

---

249
oynachani preparat bor tomonini yuqoriga qilib ustiga
(piðetka) tomizg‘ich bilan bo‘yoq preparat qoplanguncha tomizi-
ladi. Pufakchalar bo‘lmasligi lozim. Surtmalarni bo‘yash muddati
45—50 daqiqa, qalin tomchini esa, bo‘yoq sifati va laboratoriya
haroratiga qarab 15—30 daqiqa. Laboratoriyada harorat qanchalik
yuqori bo‘lsa, preparatlar shunchalik tez bo‘yaladi va aksincha.
Bo‘yash jarayoni tugagandan so‘ng preparatlar suvi sekin oqizib
yuviladi. Keyin esa preparat oynachalari tik holatda quyosh nurlari
va chang tushirmasdan quritiladi. Agar qalin tomchi 1 hafta davomida
bo‘yalmasdan turib qolgan bo‘lsa, preparat fiksatsiyalangan bo‘ladi
va bunday hollarda eritrotsitlarning gemoglobulinlari suvga o‘tib
ketishi uchun preparatlar ustiga distillangan suv solib qo‘yish
kerak. 10—15 daqiqadan keyin suvni silkitib bo‘yash mumkin.
Qon preparatini mikroskop bilan tekshirish va natijalarni
rasmiylashtirish. Qon preparatini immersiya tizimidagi (obyek-
tivi x90, okular x7) mikroskoplar bilan yuqori ko‘tarilgan kon-
densor va iris diafragma ochiq holatda hamda tabiiy yorug‘likda
yoki kuchli elektr chirog‘ida o‘rganiladi. Odatda, yalpi tekshiruvlar
vaqtida bitta qalin tomchida 5 daqiqa davomida 100 ta ko‘rinish
maydonchasi o‘rganiladi. Klinik amaliyotida, agar bezgakka gumon
qilinsa, 5 daqiqa davomida aniqlashga erishish qiyin. Shuning uchun
qo‘shimcha 100—200 ko‘rinish maydonchasini o‘rganish tavsiya
etiladi.
Bezgak paraziti topilgan bo‘lsa, o‘rganishni davom ettirish
zarur, aralash infeksiyani yoki tropik bezgakning gametotsitlarini
aniqlash uchun:
• 
bezgak parazitlarining turini qalin tomchida aniqlashning
imkoni bo‘lmasa, yupqa surtmani tekshirish kerak.
Natijalarni rasmiylashtirishda dastlab bezgak qo‘zg‘atuvchining
lotincha nomi yoziladi. Kelib chiqishi «Plasmodium», deb ataladi
va uni «P» belgisi bilan qisqartirib yozish mumkin.
Òur nomlari qisqartirilmaydi. Parazitlar rivojlanish davrlarini
ham ko‘rsatib o‘tish zarur. Faqat qalin qon tomchisini ko‘rib chiqil-
gandan so‘ng mabodo, parazit topilmasa, «Bezgak qo‘zg‘atuvchisi
aniqlanmadi», deb salbiy javobni berish kerak.
Javobda, albatta, parazitning miqdori ko‘rsatilishi lozim,
chunki kasallikning og‘irligi boshqa teng sharoitlarda to‘g‘ridan
to‘g‘ri parazitemiya darajasiga bog‘liq. Davolash davomida ham

---

250
parazitemiya darajasiga e’tibor berilgan holda kuzatib boriladi,
ayniqsa, bezgakning dorivorlarga chidamli shakllari mavjudligiga
shubha qilinganda.
Nihoyatda aniq usul — ko‘rinish maydonida parazitlarning
o‘rtacha sonini hisoblash qalin tomchining yetarli zich uchast-
kalarida, ya’ni bir ko‘rinish maydonida 20—30 leykotsitlar och
binafsharang fonida yaqqol kuzatiladi. Parazitemiya darajasiga qa-
rab, parazitlarni hisoblash bir yoki bir necha 10 va 100 ko‘rinish
maydonlarida olib boriladi va quyidagi simvol (belgi) bilan
belgilanadi:
14-jadval
Parazitning o‘rtacha sonini aniqlash
i
g
l
e
B
i
n
o
s
r
a
lt
i
z
a
r
a
P
i
g
a
d
h
s
i
r
i
h
c
e
k
n
a
d
z
‘
o
K
t
o
r
u
s
s
a
a
t
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
h
s
i
n
i
r
‘
o
k
0
0
1
0
1
–
1
a
d
i
r
a
l
n
o
d
y
a
m
a
d
i
n
o
d
y
a
m
h
s
i
n
i
r
‘
o
k
0
1
0
1
–
1
a
d
i
n
o
d
y
a
m
h
s
i
n
i
r
‘
o
K
0
1
–
1
0
1
a
d
i
n
o
d
y
a
m
h
s
i
n
i
r
‘
o
K
q
o
r
q
it
r
o
n
a
d
a
d
i
n
o
d
y
a
m
h
s
i
n
i
r
‘
o
K
q
o
r
q
it
r
o
n
a
d
0
0
1
m
a
k
n
a
d
m
a
k
r
a
lt
i
z
a
r
a
P
a
g
h
s
a
l
z
i
q
o
z
u
,
b
a
r
h
c
u
i
d
a
l
e
k
i
r
‘
g
‘
o
t
n
i
k
e
l
,
q
o
r
m
a
k
r
a
lt
i
z
a
r
a
P
q
o
y
a
d
h
s
i
t
a
z
u
k
i
h
c
n
i
r
i
b
i
d
a
n
i
r
‘
o
k
a
m
m
a
h
il
r
a
y
e
d
r
a
lt
i
z
a
r
a
P
a
d
i
r
a
l
n
o
d
y
a
m
h
s
i
n
i
r
‘
o
k
r
i
b
a
h
c
n
i
p
‘
o
k
,i
d
y
a
r
h
c
u
n
a
d
a
n
o
d
p
‘
o
k
r
a
lt
i
z
a
r
a
P
-
y
a
m
h
s
i
n
i
r
‘
o
k
a
m
m
a
H
n
a
li
b
r
a
lt
i
z
a
r
a
p
i
r
a
l
n
o
d
-
m
a
h
o
t
t
a
h
,
n
a
g
n
a
l
p
o
q
i
d
y
a
m
l‘
o
b
b
a
n
a
s
i
n
i
s
a
m
Mabodo, bir turdan (stadiyadan ortiq parazitlar aniqlangan
bo‘lsa, unda har bir turning) stadiyaning soni alohida ko‘rsatiladi.
Masalan, «P.falsiðarum» halqalar ++++, gametokitlar +. Bunday
javobda «P.falsiðarum» javobiga nisbatan mislsiz katta ma’lumot
yotadi:
• 
birinchidan, odam 9—11 kundan ortiq kasallangan (game-
totsitlar bor);
• 
ikkinchidan, uning ahvoli xatarli (yuqori parazitemiya);

---

251
• 
uchinchidan, mabodo, davolashni nazorat qilish uchun
tekshirish o‘tkazilgan bo‘lsa, parazitlarning dorivor preparatlarga
chidamliligidan darak beradi.
Klinik amaliyotida yanada aniqroq usullar qo‘llaniladi.
Hammadan ko‘ra, parazitlar sonini qon muayyan shakllaridagi
elementlar soniga taqqoslashdir. Buning uchun qalin tomchilarini
olish bilan bir vaqtning o‘zida 1 mkl.dagi leykotsitlar soni aniq-
lanadi. Qalin qon tomchisining har bir ko‘rinish maydonida
100 leykotsit to‘planmaguncha parazitlar soni va leykotsitlar soni
hisoblana beradi (parazitemiya past bo‘lganda 500, hattoki, 1000 ta-
gacha leykotsitlarni hisoblashga to‘g‘ri keladi). Keyin natija 1 mkl.ga
qayta-qayta hisoblanadi. Masalan, bemorning qalin qon tomchisida
100 leykotsitlarga 20 parazitlar to‘g‘ri keladi, undagi 1 mkl.da
leykotsitlar soni 4000. Proporsiya tuzamiz:
Leykotsitlar
Parazitlar
— tekshirilgan ko‘rinish maydonlarida 100 20
— 1 mkl.da 4000 x
Shunday qilib, 1 mkl qon tarkibida (4000•20) : 100=800
parazit mavjuddir.
Juda yuqori parazitemiyada qalin qon tomchisidagi parazitlar
sonini hisoblash qiyinlashadi. Unda yupqa surtma 100 eritrotsitlardagi
parazitlar soni hisoblab chiqiladi. Yuqorida ko‘rsatilgandek, ley-
kotsitlar soni o‘rniga eritrotsitlar soni to‘g‘risidagi ma’lumotdan
foydalanib, natija 1 mkl qayta hisoblab chiqiladi.
Preparat ko‘rib chiqilgandan so‘ng, mabodo, u keyinchalik
saqlanadigan yoki jo‘natiladigan bo‘lsa, efir bilan ho‘llangan paxta
yordamida immersion moy ehtiyotlab artib olinadi. Mikroskop
obyektivi dastlab quruq yumshoq paxta bilan artib olinishi kerak,
keyinchalik esa, efir, toza aviatsiya benzini yoki spirt bilan yengilgina
ho‘llangan qalin paxta bo‘lagi bilan artiladi.
Saqlash yoki jo‘natish davomida preparatlar bir-biriga sur-
kalmasligi yoki buzilmasligi uchun, ularni shunday joylashtirib
bog‘lash kerakki, oynaning qalin qon yuzasi (yoki surkalma
tomoni) boshqa oynaning toza tomoniga tegib tursin.

---

252
1. Muzey preparatlarini ko‘zdan kechirish. Surtmalar mikroskop ostida
ko‘zdan kechiriladi (obyektiv x90, okular x7, kondensor ko‘tarilgan, ko‘zgusi
yassi). Odam bezgagi qo‘zg‘atuvchilarining qiyosiy morfologiyasi bilan tanishish
(15-jadval).
15-jadval
MUSTAQIL ISH
h
s
i
n
a
lj
o
v
i
R
i
h
c
i
q
s
o
b
i
h
c
v
u
t
a
‘
g
z
‘
o
Q
k
a
g
z
e
b
k
il
n
u
k
3
k
a
g
z
e
b
k
il
n
u
k
4
k
a
g
z
e
b
k
i
p
o
r
T
r
a
l
a
q
l
a
H
n
a
g
t
e
y
a
g
a
y
o
V
r
a
lt
n
o
z
i
h
s
r
a
lt
y
o
z
o
r
e
M
r
a
lt
i
s
t
o
t
e
m
a
G
,
a
d
l
k
a
h
s
i
r
‘
g
‘
o
T
-
a
q
g
n
i
n
ti
s
t
o
r
ti
r
e
-
t
e
m
a
i
d
5
,
0
b
y
i
r
a
d
i
r
,
n
o
m
i
s
a
b
o
y
m
A
it
n
e
m
g
i
p
,
k
i
r
i
y
-
m
i
s
q
a
t
s
i
k
e
t
o
n
n
a
g
n
a
l
8
1
–
4
1
a
d
ti
s
t
o
r
ti
r
E
-
e
b
,
r
o
b
t
y
o
z
o
r
e
m
n
a
g
h
s
a
l
y
o
j
b
it
r
a
t
.
k
i
r
i
y
,
q
o
l
a
m
u
Y
–
ti
s
t
o
t
e
m
a
g
o
r
k
i
M
o
r
d
a
y
k
a
v
o
‘
g
a
tt
a
k
-
a
m
z
a
l
p
o
t
o
r
p
a
v
q
o
r
k
i
h
c
i
k
g
n
i
n
i
h
s
i
d
r
a
g
–
ti
s
t
o
t
e
m
a
g
o
r
k
a
M
h
c
i
z
,
q
o
r
k
i
h
c
i
k
t
n
e
m
g
i
p
,
o
r
d
a
y
.
n
a
g
li
y
o
y
s
i
k
e
t
r
i
b
i
s
a
m
z
a
l
p
o
t
o
r
P
q
i
n
it
k
a
g
z
e
b
k
il
n
u
k
3
i
k
i
n
is
i
h
c
v
u
t
a
‘
g
z
‘
o
q
q
o
l
a
m
u
y
i
r
a
g
n
i
s
n
o
m
i
s
a
t
n
e
l
i
k
o
y
t
k
a
p
m
o
k
r
o
d
a
n
o
d
it
n
e
m
g
i
P
8
1
–
4
1
a
d
ti
s
t
o
r
ti
r
E
,
r
o
b
t
y
o
z
o
r
e
m
-
i
n
i
r
‘
o
k
l
u
g
r
o
t
s
a
d
n
a
g
h
s
a
l
y
o
j
a
d
i
h
s
k
a
g
z
e
b
k
il
n
u
k
3
-
i
h
c
v
u
t
a
‘
g
z
‘
o
q
,i
r
a
g
n
i
s
i
g
a
d
i
s
i
m
a
h
c
l‘
o
q
o
r
i
b
q
o
r
k
i
h
c
i
k
-
ti
r
e
,
a
d
y
a
m
a
d
u
J
-
a
i
d
2
,
0
g
n
i
n
ti
s
t
o
r
q
o
l
a
m
u
y
a
d
i
r
t
e
m
-
r
a
p
a
tt
i
b
t
n
e
m
g
i
p
a
d
i
h
s
i
n
i
r
‘
o
k
a
h
c
8
1
–
4
1
a
d
ti
s
t
o
r
ti
r
E
t
y
o
z
o
r
e
m
a
d
y
a
m
b
it
r
a
t
e
b
,
r
o
b
n
a
g
h
s
a
l
y
o
j
n
o
m
i
s
y
o
m
i
r
a
Y
ti
s
t
o
t
e
m
a
g
o
r
k
i
M
-
a
f
s
f
a
n
i
b
-
it
h
s
u
p
it
n
e
m
g
i
p
,
g
n
a
r
n
a
g
li
y
o
y
ti
s
t
o
t
e
m
a
g
o
r
k
a
M
,
o
m
a
n
g
n
a
r
l
u
k
-
a
k
r
a
m
t
n
e
m
g
i
p
n
a
g
h
s
a
l
y
o
j
a
d
i
z
Bezgak kasalligining rivojlanish bosqichlari
2. Yo‘g‘on tomchilar va surtmalar tayyorlash va ularni Romanovskiy usulida
bo‘yash.
O‘quvchilar bir-birlaridan qon oladilar, surtmalar va yo‘g‘on tomchilar
tayyorlashadi. Qon olishdan avval qon olinadigan qo‘lni yuvish va artish lozim.
Qon olinadigan barmoq bo‘g‘imini (chap qo‘lning nomsiz barmog‘i) spirt

---

253
bilan artiladi va paxta bilan quritiladi. Òirnoq bo‘g‘imining kaft yuzasidagi terini
uning chetiga yaqin joyidan steril nayzasimon igna bilan teshiladi. Igna
sanchilgandan so‘ng chiqqan qon tomchisiga buyum oyna qo‘yiladi. Qoplagich
oyna (yoki cheti silliqlangan buyum oyna bilan) surtma qilinadi. Surtma qilinadigan
shisha surtma qilinayotgan shishaga taxminan 45° burchak ostida og‘dirib turilishi
kerak. Agar yo‘g‘on tomchi tayyorlanadigan bo‘lsa, buyum oynasidagi qon
tomchisi igna bilan 10 tiyinli tanga kattaligida surkaladi.
Surtmalarni metil spirtda (3 minut) yoki mutlaq efir spirtda yoki spirt bilan
efirning teng ulushlari aralashmasida (20—30 minut) fiksatsiya qilish lozim.
Surtma fiksatordan olingandan so‘ng quritiladi va bo‘yaladi. Bo‘yash uchun sotuvda
bo‘lgan Romanovsriy—Gimza bo‘yog‘idan foydalaniladi, u 1 ml distillangan
suvga ikki tomchi bo‘yoq hisobida suyultiriladi. Bo‘yash muddati 20—30 minut.
Yo‘g‘on tomgan Romanovskiy bo‘yog‘ini 30—45 minutga quyiladi. Bo‘yalgan
tomchini ichimlik suvida ehtiyotlik bilan chayiladi (kuchli suv oqimi tomchini
yuvib ketishi mumkin).
1. Plazmodiyning qanday turlari odamda bezgak qo‘zg‘atadi?
2. Odam organizmida bezgak qo‘zg‘atuvchisining rivojlanish sikli qanday?
3. Chivin organizmida bezgak qo‘zg‘atuvchisining rivojlanish sikli, uning
davomiyligi qanday va u nima bilan belgilanadi?
4. Qaysi mamlakatlarda bezgak ko‘p uchraydi?
5. Infeksiya manbayi xususida qanday tadbirlar olib boriladi?
6. Bezgakda uning qaytalanishiga qarshi davoning epidemiologik ahamiyati
qanday va u qanday preparatlar bilan olib boriladi?
7. Bezgak bilan kasallangan shaxslarni dispanserlash qanday tashkil qilinadi?
8. Bezgak tashuvchi chivinga qarshi kurashda u ko‘payadigan joylarda va
qanotlangan chivinlar xususida qanday tadbirlar olib boriladi?
4.3. B, C, D virusli gepatit
Virusli gepatit kasalliklari O‘zbekiston Sog‘liqni saqlash
vazirligining eng muhim muammolaridan biridir. Hozirgi kunda
O‘zbekistonda virusli gepatit kasalligining A, B, C, D, E tiðlari faol
holda aylanib turishi kuzatilgan. Lekin bu holat barcha viloyatlarda
bir xil aniqlanmagan. Gepatit turlaridan C, D, E kam aniqlanadi.
A, B, C gepatitlar keng tarqalgan kasallik hisoblanadi.
B va C virusli gepatit — parenteral gepatit, B virusli gepatit
esa, koinfeksiya yoki mikst gepatitlar, deb ataladi. Parenteral
gepatitlar — viruslarni parenteral, ya’ni qon orqali organizmga
tushishi, kasallikning og‘ir shakllarda o‘tishi, hattoki, o‘lim holatiga
olib kelishi va surunkali gepatitni keltirib chiqarish bilan xarak-
terlanadi.
NAZORAT SAVOLLARI

---

254
Mikst gepatitlar — bu bir vaqtda bir necha gepatron viruslar
bilan zaharlanishga yoki organizmga oldindan mavjud bo‘lgan virusga
qo‘shimcha virusni aralashuvi (kasallikni uzoq vaqt cho‘zilib
ketayotganligi) bilan xarakterlanadi.
B,C virusli gepatit antroponoz yuqumli kasallik bo‘lib, kasallik
chaqiruvchisi o‘zida DNK saqlovchi diametri 42 nm keladigan
virusdir. Uning qobig‘i nukleokansid bilan o‘ralgan. Qobig‘ida HbsAg
antigen, nuklekopsida HbsAg va HbsAg antigenlar mag‘zi
joylashgan.
Odamda gepatitning B virusi va shunga o‘xshash 3 ta virus
aniqlangan:
• 
o‘rmon sug‘urlarida;
• 
yerda yuradigan olmaxonlarda;
• 
Pekin g‘ozlarida (Anos demosticus).
Bularning hammasi tarkibiga DNK saqlovchi yangi gepatit
viruslari hisoblanadi. Gepatit B virusini o‘rganish natijasida B. Blum-
berg (1964) mahalliy avstraliyaliklar qonida yangi antigen kashf
etdi. Bu antigen «Avstraliya antigeni» HbsAg, deb ataladi.
1968-yilda zardobli gepatit B virusini batafsil o‘rganib, «avstra-
liyalik antigeni» gepatit B virusining sirtqi qatlami ekanligini aniq-
ladi. Hbs Ag — bir necha bo‘lakchalardan tashkil topgan bo‘lib,
«a» guruhi ikkita subderminant «d» yoki «u», «w» yoki «r» dan iborat.
Shunday qilib, HbsAg tarkibida 4 fenotið mavjud: adw, auw,
adr, aur. Fenotiðlarning taqsimlanishi hududlar bilan bog‘liq
bo‘lgani tufayli ulardan epidemiolog marker sifatida foydalanish
mumkin. Gepatit B virusining markerlarini (antigen HBsAg va
antitelolarni — anti NV) odamlarda, maymunlarda va ayrim
yovvoyi qushlarda DNK polimeraza reaksiyasi yordamida aniqlangan.
Antigenlar morfologik jihatdan uch tiðga bo‘linadi.
Agar surunkali gepatitda HbsAg aniqlanmasa, lekin u
hujayralarda antigenga nisbatan (leykotsitlarda) immunitet aniq-
lansa, bu bemorni gepatit bilan oldinroq kasallanganidan darak
beradi. Shu uch xil antigenlarga qarshi ishlab chiqarilgan antitelolar
quyidagicha ifodalanadi: (anti Hbs, anti NVe).
B virusli gepatit tashqi muhitga ancha chidamli hisoblanadi.
Virus qizdirilganda 37°C da bir necha soatda o‘z qobiliyatini
yo‘qotadi, 60°C da 5—6 soat , 100°C da esa, 8 — 9 daqiqada yo‘q
bo‘ladi. 1 % li xlor eritmasi va 1 % formaldegidda 1 soatda yo‘q
bo‘ladi.

---

255
Epidemik jarayonning rivojlanish mexanizmi. Virusning biologik
tuzilishi aniq emasligi sababli uning xossalari ham to‘liq o‘rga-
nilmagan. Aholining qo‘zg‘atuvchini yuqtirish darajasi ham har
xil. Retsepiyentga pozitiv qon — HbsAg qo‘yilganda posttransfuzion
gepatit 20 % kishilarda uchraydi. Anti NVsni aniqlab, aholining
immuniteti haqida fikr yuritish mumkin, chunki bular himoya
funksiyasini bajaradi. O‘tkazilgan infeksiyalardan keyin mustahkam
immunitet qoladi.
B virusli gepatitning o‘sish dinamikasi qo‘zg‘atuvchining aholi
o‘rtasida aylanish qonuniyatlarini ifodalaydi. Immunli shaxslarning
minimal soni bolalar o‘rtasida, maksimal soni esa, 40—50 yosh-
dan kattalarda kuzatiladi. B virusli gepatitning aylanish tezligi
mintaqalar (Afrika, Yaponiya, Janubi-Sharqiy Osiyo mamlakat-
lari) 9 yil ichida 30—40 %, 40 yilda esa, 60—80 % aholida anti
HbsAg borligi aniqlandi.
Manifest va belgisiz shakllari o‘rtasidagi nisbat 1:100—1:200
ni tashkil etadi. O‘tkir manifest shakllarini o‘tkazgan 10 %
odamlarda surunkali infeksiya rivojlanishi mumkin. Qator shaxs-
larda surunkali infeksiya belgisiz o‘tadi, shuning uchun 25—30 %
bemorlar anamnezida infeksiyaning o‘tkir shakli kuzatilmaydi.
Surunkali shaklga o‘tish ko‘pincha bolalarda, erkaklarda va
immunitet tanqisligi bo‘lganlarda kuzatiladi. Surunkali belgisiz
infeksiyada ko‘pincha tashuvchanlik kuzatiladi. HbsAgni tashuv-
chilar soni hozirgi vaqtda dunyo bo‘yicha 280 mln.dan ortiq. Aholi
bilan B virusli gepatit populatsiyalarning o‘zaro turlicha ta’sir-
chanligi, 40 kundan 189 kungacha cho‘ziladigan yashirin davrda
namoyon bo‘ladi. 4—12 haftadan keyin bemor qonida HbsAg paydo
bo‘ladi. Mana shu vaqtda bemor virus manbayi bo‘lib qoladi.
Antigenemiya ikki hafta bilan chegaralanishi mumkin. Ba’zan
rekonvalessensiya davrigacha saqlanishi mumkin. Bemorlar 2—
3 oy davomida virus manbayi bo‘lishi mumkin.
Sun’iy va tabiiy o‘tkazish yo‘llari. Virus odamdan odamga tabiiy
mexanizmlar va sun’iy-tabiiy muolajalardan keyin yuqadi.
Qo‘zg‘atuvchi biologik tur sifatida tabiiy yo‘l bilan saqlanadi. Sun’iy
yo‘l esa, yordamchi ahamiyatga ega. Kasallik yuzaga chiqishi uchun
o‘zida 10—3—10—7 ml.ga teng bo‘lgan virus saqlovchi qon yetarlidir.
Bunday holat qondan yetarli darajada tozalanmagan, sterillan-
magan asboblar va apparatlardan vujudga keladi. Òibbiy muassa-
salardan tashqarida, bunday holatni giyohvandlarda kuzatish
mumkin. Virus og‘iz orqali, aerozol, kontakt, veritkal, transmissiv

---

256
yo‘llar bilan kiradi. Òo‘g‘ri kontakt yuqish varianti bu jinsiy yo‘l
hisoblanadi. B virusli gepatitning jinsiy yo‘l bilan yuqishi qo‘zg‘a-
tuvchining erkaklar spermasi va ayollar hayz qonida topilishidan
isbotlangan.
Qo‘zg‘atuvchi vertikal yo‘l bilan ikki holatda o‘tishi mumkin,
homilador ayol o‘tkir B virusli gepatitni o‘tkazgan yoki shu ayol
surunkali virus tashuvchi bo‘lsa, homila yo‘ldoshining shikastlanishi
natijasida virus yuqishi orta boradi. Homilaga infeksiyaning yuqishi,
tug‘uruq vaqtida mayda jarohatlar bo‘lganda kuzatilishi mumkin.
HbsAgning chivinlar 28 turida, kanalar va boshqa qon so‘ruv-
chilar organizmida topilishi — transmissiv o‘tkazish mexanizmidan
dalolat beradi.
Epidemik jarayonning ko‘rinishi. Epidemik jarayonning tashqi
ko‘rinishi hududlararo teng taqsimlanmaganligi bilan xarak-
terlanadi: kasallikning mavsumiy o‘zgarib turishi, aholining turli
yoshdagi va ijtimoiy kasbiga qarab, har xil shikastlanishi, epidemik
jarayonning yuqori, o‘rta va past jadallik bo‘yicha regionlarini farq
qilish mumkin. B virusli gepatit mavsumiy xarakterga ega bo‘lib,
bahor va kuzda kasallikning qo‘zg‘alishi kuzatiladi.
Bahorgi ko‘tarilish manifest va belgisiz, surunkali o‘tadigan
infeksion jarayonlarning faollanishi bilan boradi. Sun’iy yuqish
manbalariga qon va qon preparatlari kiradi. Bu, asosan, qon va
boshqa suyuq muhitlar bilan ishlaydigan kishilarda uchraydi.
Modomiki, B virusli gepatitda o‘tkir va surunkali manifest kechish
va virus tashuvchanlik kuzatilar ekan, epidemik jarayonlarda
infeksiyalarning hamma ko‘rinishlarini hisobga olish lozim. Epidemik
jarayon ko‘rinishi, umumiy tarqalishining hududlar bo‘yicha
notekis taqsimlanishi bilan xarakterlanadi.
Kasallanishning umumiy o‘zgarib turishi hisobiga shikastla-
nishning har xil yoshdagi ijtimoiy kasbga bog‘liq aholi guruhlarida
bir xil emasligi, surunkali infeksiya bo‘lgan shaxslar atrofida
o‘choqlarni ifodalanganligi, tibbiy muassasalarda yuqishi kuzatiladi.
Intensivlik epidemik jarayonni juda keng chegarada o‘zgartiradi,
bundan kasallanish ko‘rsatkichlari bo‘yicha alohida HbsAg va
antitelolarni aniqlash ko‘rsatkichlari to‘g‘risida fikr yuritish mumkin.
Bir viloyat chegarasida aholining turlicha chegaralanishi
kuzatiladi. Masalan, Hbs Ag tashuvchanlik ko‘rsatkichi — Buxoroda
2,7 %, Qashqadaryo viloyatida 17,8 % gacha bo‘ladi.

---

257
Epidemiyaga qarshi chora-tadbirlar. Virusli gepatitning oldini
olish tadbirlariga uning sun’iy va tabiiy yo‘llar bilan o‘tishini
yo‘qotish kiradi. Òabiiy o‘tishini yo‘qotish sanitariya-gigiyena
tadbirlar bilan belgilanadi: hamma narsalar (tish cho‘tkasi, sochiq)
alohida bo‘lishi va saqlanishi lozim. Shaxsiy gigiyena qoidalarini
bajarish, sanoatda va ishlab chiqarishda jarohatlanishning oldini
olish, qon so‘ruvchi parazitlarga qarshi kurashish, bundan tashqari,
jinsiy buzilishlarga qarshi kurashish ham katta ahamiyatga ega.
Sun’iy yo‘llarni uzish maqsadida hamma donorlar HbsAg
tashuvchiligiga ma’lum qoidalar asosida tekshiruvdan o‘tkaziladi.
1 ml qon zardobida 25 —35 mg HbsAg ni aniqlay oladigan sezgirligi
yuqori RNGA va immunoferment usullar qo‘llaniladi. Yuza antigeni
topilgan qon yaroqsiz hisoblanadi, tekshiruvchi esa, donorlikdan
chetlatiladi. Òo‘g‘ridan to‘g‘ri qon quyishlarni chegaralash, ularni
zarur bo‘lganda qon o‘rnini bosuvchi suyuqliklar bilan almashtirish
tavsiya qilinadi. B virusli gepatitning oldini olish uchun auto-
gemotransfuziya, ya’ni bemorning ma’lum usulda tayyorlangan
o‘z qonini yuborishdan ham foydalaniladi.
Qon quyish uchun bir sistemalar ishlatiladi. Har bir davolash-
profilaktika muassasasida qon va uning komponentlarini ishlatish
to‘g‘risida hisob-kitob bo‘lishi shart. Òibbiy asbob-uskunalarni,
buyumlarni qondan va boshqa biologik suyuqliklardan tozalash,
ularni sterilizatsiya qilish g‘oyat muhimdir.
So‘nggi yillarda B virusli gepatitning maxsus profilaktikasini
ishlab chiqishda bir qancha muvaffaqiyatlarga erishildi. Immuno-
globulinning titrlangan seriyalari va vaksinalari ishlab chiqarildi.
Asosiy vaksina yuqori darajada tozalangan HbsAg bo‘lib, antitelo
bu antigenga protektiv xususiyatlarini namoyon qiladi. HbsAg
donor—virus tashuvchilar plazmasidan yoki gen injeneriyasi usuli
yordamida HbsAg mahsulotlarini ishlatib olinadi. Xorijiy firma-
lardan bir qancha preparatlar chiqarilmoqda. Ko‘proq ma’lum
bo‘lgan Amerika vaksinasi (Merk, Sharp) va fransuz vaksinasi
(Parijdagi Paster instituti)dir. Bu vaksinalar 10 mln odamga yubo-
rilgan. Vaksina uch marta yuboriladi, bolalar uchun bir donasi
5 mg, kattalar uchun teri ostiga yoki mushaklarga 1 oy ichida
yuboriladi. Anti AV himoya titrida 5 yilgacha saqlanadi. Vaksina-
ning samaradorligi 95—100 % ni tashkil qiladi.
Epidemiologik nazorat. Hozirgi vaqtda epidemiologik nazorat
maqsadini kasallikka moyil guruhlarni ogohlantirish, jami kasallik
ko‘rsatkichlarini pasaytirishdan iborat. Retrospektiv epidemiologik

---

258
tahlil o‘tkazilganda «zardobli» gepatit, deb tashxis qo‘yilgan barcha
bemorlar hisobga olinadi. Òashxis asosini HbsAg tashuvchi o‘tkir
va surunkali virusli gepatit bilan kasallangan bemorlar tashkil etadi.
Òashxis xulosalaridan rejalashtirishda foydalaniladi. Bu rejalar
davolash-profilaktika, umumiy sog‘lomlashtirish, epidemiyaga qar-
shi tadbirlarni o‘z ichiga oladi.
Qon va boshqa biologik suyuqliklardan ifloslanishi mumkin
bo‘lgan, tarkibida virus saqlovchi barcha buyum va narsalar zararsiz-
lantiriladi. Bemor bilan muloqotda bo‘lgan shaxslar tibbiy
kuzatuvdan va laboratoriya tekshiruvidan o‘tkaziladi va hisobga olinadi.
Qo‘zg‘atuvchisi paranteral yo‘l bilan o‘tadigan virusli (A ham
emas, B ham emas) yoki C gepatiti. Infeksiya haqidagi dastlabki
ma’lumotlar 1970-yillarning o‘rtalarida bayon etilgan. Mazkur
infeksiya viruslarining oz miqdordagi antigenlari va ularga mos
antitelolarini topish usullari ishlab chiqarilgandan keyin aniqlash
mumkin bo‘ldi. C gepatit antigenlari va C gepatit antitelolari
aniqlangandagina tashxis qo‘yiladi. C gepatit antroponoz infek-
siyalarga kiradi. Kasallikning inkubatsion davri 40—140 kunga
cho‘zilishi bilan ifodalanadi, ba’zan esa, 60—70 kunni tashkil
qiladi, bu B gepatitning inkubatsion davridan kamroq.
Xo‘jayin organizmi va virus populatsiyalarning geterogenligi
har xil klinik kechishidan dalolat beradi. Belgisiz, o‘tkir manifest,
sariq, sariqsiz shakllarda bo‘lishi mumkin.
Infeksiyaning ahamiyatli tomoni juda tez (25 % dan 60 %
gacha) surunkali kechishga o‘tishidir. Epidemik jarayonning
rivojlanish mexanizmiga ko‘ra, B gepatitga yaqin. Ko‘pincha kasallik
yuqishi qon quyish bilan bog‘liq. Yuqish uchun 10—6 ml qon
yetarli. Onadan bolaga tik yo‘l bilan yuqishi mumkin. Ayrim
tekshiruvlarga asoslanib (A ham emas, B ham emas), balki C gepa-
titning tarqalishi to‘g‘risida fikr yuritish mumkin. Qaysi mamla-
katda shunday tekshirish o‘tkazilgan bo‘lsa, hammasida kasallik
5 % gacha aniqlangan.
Sezuvchan testlar yordamida kasallikning umumiy soni
retsiðiyentlar orasida qisqardi. Epidemik jarayonning ko‘rinishlari
haqida ma’lumotlar kam bo‘lib, ular B gepatitga o‘xshash (xavfli
guruhlar va xavfli omillar haqida ma’lumotlar bundan mustasno
emas).
Parenteral yuqish mexanizmli (A ham emas, B ham emas)
gepatitning oldini olish uchun B gepatitdagi kabi tadbirlar qo‘l-
laniladi.

---

259
Parenteral yuqish mexanizmli (A ham emas, B ham emas)
yoki C gepatitning markerlarini aniqlashga imkon beradigan
laboratoriya usullarining yo‘qligi sababli donorlarni tanlash, ular
qonida alaninaminotransferaza faolligini aniqlash yo‘li bilan olib
boriladi. Bu tadbir transfuzion gepatit bilan og‘rigan bemorlar
sonini 30 % ga qisqartirishga imkon berdi.
Epidemiologiyasi. Kasallik manbayi B virusli gepatit bilan ka-
sallangan (har qanday shakli) bemorlar hisoblanadi.
Kasallikning yashirin davri ikki oydan olti oygacha davom etadi.
Qonda kasallik chaqiruvchi belgilari paydo bo‘lishidan ancha ilgari
mavjud bo‘ladi. HbsAg ko‘p holatlarda kasallikni yashirin davrida
qondagi biokimyoviy siljishlardan aniqlab olsa bo‘ladi. Bu epi-
demiologik nuqtayi nazardan juda muhim. Bemor erta shifoxonaga
yotqiziladi.
B, C va D virusli gepatit uchun viruslarni o‘tkazish yo‘llari
turlicha bo‘ladi:
• 
parenteral (qon quyganda, tibbiy muolajalarda);
• 
jinsiy;
• 
ijtimoiy-kontakt.
Virusni so‘lakda, siydikda o‘t suyuqligida va boshqa ajratmalarda
kuzatish mumkin. Viruslar tabiiy va sun’iy yo‘llar bilan tarqaladi.
4.4. OITS (ÂÈ× infeksiyasi)
Epidemik jarayonning namoyon bo‘lishi. OIÒS — yangi
aniqlangan kasallik. Keyingi 8—9 yilda rivojlanishi pandemiya tusini
olgan bu kasallik ko‘p odamni nobud qildi. JSSÒ ma’lumotlariga
ko‘ra, 1988-yilga kelib dunyoga OIÒS bilan kasallanishning 85273
hodisasi rasmiy ravishda qayd etilib, kasallikning tobora o‘sishga
moyilligi kuzatilmoqda. OIÒS mustaqil nozoologik kasallik shakli
sifatida ro‘yxatga olingandan buyon epidemik jarayonlarining
faollashuvi va o‘sishi kuzatilmoqda (jumladan, OIÒS virusining
sirkulatsiyasi — aylanish muhitiga kiruvchi davlatlar soni yer yuzida
tobora ortib bormoqda).
OIÒSning yashirin davri uzoq muddatli bo‘lishi, klinik bel-
gilarining juda kech namoyon bo‘lishi sababli, kasallikning
mavsumiyligi aniq chegaralanmagan.
Yangidan yangi kasallanish hodisalari, asosan, yilning ikkinchi
yarmida ko‘proq qayd etiladi. OIÒSning turli yoshdagi aholi
guruhlari orasida uchrashi bir xil emas (yosh bolalar kamroq

---

260
kasallanadi, kasallanish ko‘rsatkichlarining asosiy ulushi 20—
49 yoshdagi aholi guruhlariga to‘g‘ri keladi).
Kasallikning dunyo hududlari bo‘yicha tarqalishining o‘ziga
xos xususiyatlari, jins va yosh bo‘yicha taqsimlanish, infeksiyaning
tarqalishi jadalligi va aholi orasida kasallikka ko‘proq chalinishga
«moyil» guruhlar borligidan dalolat beradi.
Dastlabki kuzatuvlardan ma’lum bo‘lishicha, OIÒS bilan,
asosan, gomoseksualist erkaklar, giyohvandlar, fohishalar, bisek-
sualistlar (erkak va ayollar bilan jinsiy aloqada bo‘ladigan odamlar)
xastalanadi.
Epidemiyaga qarshi tadbirlar va epidemiologik nazorat. OIÒS
kasalligining oldini olish va unga qarshi kurashda nazorat olib
borilishi hozirgi vaqtda dunyoning deyarli barcha mamlakatlarida
joriy qilinmoqda. Bu nazorat faoliyati JSSÒ tomonidan muvofiq-
lashtiriladi. Nazorat moyillik guruhiga kiruvchi shaxslarni aniqlash,
ularni klinik va laboratoriya tekshiruvlaridan o‘tkazishni nazarda
tutadi. Mamlakatimizda OIÒS tarqalgan davlatlardan keluvchi
shaxslarni majburiy tekshiruvdan o‘tkazishni joriy etuvchi tadbirlar
majmuyi ishlab chiqilgan. Kasalning biron belgisi topilgan shaxslarda
oq qon tomonidan o‘zgarishlar kuzatilsa (Ò
4
limfotsitlar va Ò
4
—
Ò
8
limfotsitlar orasidagi munosabatlar kamaysa), odamlar qonida
OIÒSga qarshi antitelolar topilsa, bundaylar darhol ajratilib davo-
lanadi.
OIÒSning oldini olishda yana bir muhim tadbirlardan biri (tele-
ko‘rsatuvlar, radio va boshqalar orqali) sanitariya-oqartuv ishlarini
olib borishdir. Bunday tashviqot ishlari giyohvandlarga qarshi
kurashishda jinsiy aloqalarni tartibga solishni targ‘ibot qilishga
bag‘ishlangan bo‘lishi kerak. Mamlakatimizda OIÒSni tarqatganlik
uchun jinoiy javobgarlik haqida qonun qabul qilingan.
Hozirgi vaqtda donorlar ustidan nazorat qilish majmuyi ham
yangidan ishlab chiqilmoqda. Keyingi yillarda virusli gepatitning
oldini olishda samarali hisoblangan va keng qo‘llaniladigan ko‘ngilli
donorlik, OIÒSning tarqalish ehtimoli tufayli xavfli hisoblanadi.
OIÒS bilan kasallanishdan saqlanish uchun tibbiyot xodimlari
ehtiyotkorlik tadbirlarini olib borishlari shart. Òajribalar shuni
ko‘rsatadiki, tibbiyot muassasalarida olib boriladigan dezinfeksiya,
sterilizatsiya va boshqa zararsizlantirish tadbirlari tibbiyot xodimlarini
himoya qilishda muhim rol o‘ynaydi (shu bilan birga qo‘shimcha
himoya vositalaridan foydalanish — laboratoriya tekshiruvi uchun

---

261
qon olishda ginekologlar, stomatologlar, oftalmologlar uchun max-
sus qo‘lqoplar tavsiya etiladi).
OIÒS bilan kasallanish ko‘proq qayd etiladigan mintaqalarda,
emlash tadbirlariga, ayniqsa, ota-onalari «moyil» guruhlarga kiruv-
chi tirik emdorilar (ÁÖÆ va boshqalar) bilan emlash man etiladi,
chunki ular og‘ir kasalliklar keltirib chiqarishi mumkin. OIÒS
keng tarqalgan dunyoning rivojlanayotgan mamlakatlarida JSSÒ
faqat qizamiqqa va prolimiyelitga qarshi emlashni tavsiya etadi.
Kasallik yoki tashuvchanlik hodisalari aniqlangan taqdirda
respublika Sog‘liqni saqlash vazirligiga zudlik bilan xabar qilinadi.
Òashuvchi yiliga ikki marta tibbiy tekshiruvdan o‘tkazib turiladi,
kasallik belgilari paydo bo‘lgan taqdirda esa, ular darhol alohidalab,
kasalxonalarga yotqiziladi.
OIÒSga qarshi tadbirlar xorijiy davlatlar bilan olimlarimiz
tomonidan hamkorlikda olib borilishi tufayli bu kasallikni dunyo
bo‘yicha rivojlanish jarayonining dinamikasi haqida bizda aniq
ma’lumotlar bor. OIÒSga qarshi kurash faqat tibbiyot xodimlarining
emas, balki diniy e’tiqodi, ijtimoiy kelib chiqishi, diðlomatik
munosabatlaridan qat’iy nazar, xalqaro vazifadir.
Respublikamizda Sog‘liqni saqlash vazirining maxsus buyrug‘iga
binoan, aholi orasiga OIÒS bilan zararlangan shaxslarni aniqlash
maqsadida tibbiy ko‘rikdan o‘tkazish qoidalari ishlab chiqilgan.
4.5. Gemorragik isitma
Gemorragik isitma — bir-biriga o‘xshash kasalliklarni o‘ziga
biriktirgan virusli yuqumli kasallik. Kasallikning o‘ziga xos bo‘lgan
belgisi, bu — qon tomirlarining endoteliy qatlamiga tanlab zarar
yetkazishi. Buning natijasida kapillaropatiya yuzaga kelib, kapillar
va kichik qon tomirlar devoridan qonning oqib chiqishi ko‘payadi
hamda gemorragik sindrom yuzaga keladi. Gemorragik isitmani ikki
guruhga bo‘lish mumkin: buyrakni zararlanishi bilan o‘tadigan va
buyrakni zararlamay o‘tadigan guruhlarga, birinchisiga nefrozo-
nefrit kirsa, ikkinchisiga Qrim, O‘rta Osiyo va boshqa isitmalar
kiradi. Bularning hammasi tabiiy o‘choqli transmissiv yuqumli
kasallik bo‘lib, asosiy manbayi turli xil kemiruvchilar hisoblanadi.
Gemorragik isitmalarga mavsumiylik xosdir. Yilning issiq faslla-
rida kasallikning avj olishi kuzatiladi. Chunki shu vaqtda kasallik

---

262
tarqatuvchilarning tashuvchilari odamlarga hujum qiladigan davr
yoki kemiruvchilar bilan muloqotda bo‘lishi ko‘paygan bo‘ladi.
Gemorragik isitma o‘choqlaridagi dastlabki izlanishlar o‘rtasidagi
kasallik qayerda kemiruvchilar ko‘p bo‘lsa, shu yerda ko‘proq
uchrashini ko‘rsatdi. Bu kemiruvchilardan fluoressiyalangan an-
titelolar uslubi yordamida o‘z-o‘zidan virus yuqtirib olganligi
aniqlangan. Bu esa, virusning tashqi muhitda bir necha egalari
borligidan dalolat beradi.
Kasallanish mexanizmi. Odamlarga kasallanish og‘iz orqali,
ifloslangan oziq-ovqat mahsulotlari yoki havo-chang yo‘li orqali
o‘tadi. Bu kasallik bilan dehqonlar, cho‘ponlar, umuman, qishloq
xo‘jaligi xodimlari ko‘proq kasallanadi. Òabiiy o‘choqlarda yashovchi
mahalliy aholi bu kasallik bilan juda kam kasallanadi. Chunki ular
yoshligidan epidemiyaga chidamlilik xususiyatlarini o‘zlarida paydo
qilib boradilar. Ko‘pincha bu kam miqdordagi mikroblar tushishi
bilan bog‘liq bo‘ladi. Bu hol mahalliy aholi serologik tekshirilganda
ham tasdiqlanadi.
Epidemiya jarayonining namoyon bo‘lishi. Umumiy kasallanish
darajasi unchalik yuqori emas, lekin tabiiy o‘choqlarda kasallanish
ma’lum darajaga yetib borishi mumkin.
Kasallik ba’zi iqlim sharoitlarida doimiy tus olishi, uning darajasi
o‘sha sharoitda yuqori ekanligidan dalolat beradi. Masalan, Primorye
o‘lkasida kasallanishning o‘rtacha darajasi har 100 ming kishiga
6,8 ta to‘g‘ri keladi va ba’zi tumanlarda bu ko‘rsatkich 27 tagacha
boradi.
Kasallik soni yaratilgan shart-sharoitlar bilan muayyan bog‘liq
bo‘lib, unga jalb qilingan kishilar soniga, xo‘jalik ishlariga ham
bog‘liqdir. O‘rmon xo‘jaliklarida ishlashga jalb qilinganlar, ayniqsa,
ular daryo va ko‘llarga yaqin bo‘lsa, o‘sha yerda kasallik ko‘p uch-
raydi. Sababi, bu yerda kasalliklarni tashuvchi kemiruvchilar uchun
sharoit yetarli bo‘ladi. Kasallikning ko‘p yillik harakati hali to‘liq
o‘rganilmagan.
Kasallik kuz-qish davrida ko‘tarilsa, bunday paytlarda jinsi va
yoshidan qat’iy nazar, hamma kasallanishi mumkin. Hozirgi
sharoitda, asosan, sporadik hollarda uchrab turadi, ba’zan guruhli
kasallanish hollari ham kuzatiladi.
Epidemiyaga qarshi tadbirlar va epidemiologik nazorat.
Epidemiologik nazoratdan asosiy maqsad kasallikning oldini olish
va omma orasida kasallik ko‘rsatkichini kamaytirishdan iborat.

---

263
Gemorragik isitma uchrab turadigan joylarda tashkiliy ishlarni amalga
oshirish uchun doimiy nazorat olib borish quyidagilarni o‘z ichiga
olishi zarur:
1. Barcha bemorlarni ro‘yxatga olish va unda, albatta, kasal-
langan vaqti, yoshi, jinsi va kasbini aniqlash (gemorragik isitmada
yashirin davr o‘rtacha uch hafta davom etadi).
2. Kasallikning akrtografik ta’rifi sinchiklab o‘rganiladi.
3. Kemiruvchilarning zichligiga qarab, ularning rivojlanishi
hisobini olib borish, turini aniqlash, asosan, gemorragik isitma
manbalari hisoblanuvchi kemiruvchilarning turlari hisobga olinadi
(yil bo‘yi — bahor, yoz, kuz va qish).
4. Imkoniyati boricha serologik usullardan foydalanib, odam-
lardagi immunologik ko‘rsatkichlar aniqlanadi.
Nazorat ma’lumotlari asosida sanitariya maorifi ishlari olib
boriladi. Ayniqsa, kasallik ko‘p tarqalgan joylarda ishlash uchun
jalb qilingan kishilar o‘rtasida bu ish mukammal olib borilishi
kerak. Ularga oziq-ovqat mahsulotlarini saqlash, qayta ishlash
borasida maslahatlar berish zarur. Imkoni boricha turar joylarni
quruq va suvsiz tepaliklarga qurishi kerakligini uqtirish kerak.
Aholi yashaydigan punktlarda profilaktik deratizatsiya ishlarni
amalga oshirib, unda binolarning himoyasini, oziq-ovqat
omborxonalari va do‘konlarga kemiruvchilar kirmasligini ta’minlash
kerak.
Arenovirus gemorragik isitmalari. Arenovirus gemorragik isitmalari
tabiiy o‘choqli kasalliklar hisoblanib, arenoviruslar guruhiga kiruv-
chi qo‘zg‘atuvchilar tomonidan chaqiriladi. Ular og‘ir kechib,
gemorragik diatez keltirib chiqaradi, buyrakka zarar yetkazadi.
Arenoviruslar ikki asosiy guruhga: eski olam viruslari (Lassa virusi)
va yangi olam viruslari (Xunin va Muchuno viruslari) guruhlariga
bo‘linadi.
Lassa gemorragik isitmasi Nigeriya va ba’zi G‘arbiy Afrika (Syerra-
Leone, Liberiya va boshq.) davlatlarida uchrab turadi. Kasallik
manbayi shu iqlim sharoitida yashovchi kemiruvchilardir, asosiy
qismini kalamushlarning maxsus turi tashkil etadi. Hayvonlarda
yashirin holda kasallik uzoq davom etadi va virus siydik orqali juda
ko‘p miqdorda tashqariga ajralib chiqadi.
Kemiruvchilar orasida kasallik virusi, asosan, og‘iz orqali
yuqadi, ba’zi hollarda havo-chang yo‘li orqali ham yuqishi mumkin.
Odamda virus tashqi muhit obyektlaridan, ya’ni kemiruvchilar

---

264
siydigi tekkan ashyo va mahsulotlar orqali yuqushi mumkin, biroq,
kasallanish bu usulda yuqushi to‘liq aniqlangan emas.
Kasallikni og‘iz orqali va havo-chang yo‘llari bilan, ba’zida
esa, tirnalgan, sidirilgan teriga kemiruvchilar siydigi tekkanida
yuqish hollari uchrab turadi.
Odamlarda 7—10 kunlik yashirin (inkubatsion) davr o‘tganidan
so‘ng kasallik avj olib, bemor ahvoli og‘irlashadi. Ba’zida shiddatli
kechadigan turi ham uchraydi. 35—70 % hollarda o‘lim yuz berishi
mumkin. Òabiiy o‘choqlarda ko‘pincha yashirin va yengil ko‘rinishi
uchraydigan hamda klinik belgilari bo‘lmagan kasallik belgilari
uchrab turadi.
Òabiiy o‘choqlarda kasallikka qarshi o‘tkaziladigan choralar,
asosan, kemiruvchilarni qirishga, ularni xonadonlarga kirishiga
yo‘l qo‘ymaslikka qaratiladi.
Argentina gemorragik isitmasi. Kasallikni xunin viruslari qo‘z-
g‘atadi. U birinchi marta o‘tgan asrning 50-yillarida Argentinada
topilgan. O‘sha paytda ikki yuzdan ortiq odam shu kasallik bilan
og‘rigan, 10—20 % hollarda kasallik o‘lim bilan yakunlangan.
Virus bemorlar, mais sichqonlari va ularning ektoparaziti
hisoblangan gamaz kanalaridan ajratib olingan. Biroq, kasallikning
odamlarga va hayvonlarga transmissiv yo‘l bilan yuqishi noaniq.
Viruslarni boshqa kemiruvchilardan, ko‘rshapalak va quyonlardan
ham ajratib olishga muvaffaq bo‘lingan. Asosiy tabiiy xo‘jayinlaridan
viruslar chaqirgan kasallik uzoq muddat davom etadi, klinik
belgilarsiz kechadi. Ulardan viruslar faqat yutqin surtmalaridan
ajratilgan.
Kasallanish aholi ko‘p, zich joylashgan qishloq joylariga to‘g‘ri
kelishi va yerga ishlov berish jarayoni bilan uzviy bog‘liq. Be-
morlardan sog‘lom odamlarga virus yuqish hollari qayd qilinmagan.
Hozirgi davrda oldini olish maxsus choralariga qaratilgan izlanishlar
katta muvaffaqiyat bilan olib borilmoqda.
4.6. Ku-isitma
Ku-isitma xavfli yuqumli kasallik bo‘lib, noaniq klinik belgilar
bilan o‘tadi.
Ku-isitmaning qisqacha tarixi. Kasallik birinchi marta 1935-yili
Avstraliyada Derrik tomonidan «Ku-isitma» nomi bilan tavsiflab
berilgan. Qo‘zg‘atuvchisi birinchi marta 1937-yili Bernet va Friment
tomonidan bemorlar qoni va peshobidan ajratib olingan. Bu kasallik

---

265
jahonning turli mamlakatlarida keng tarqalgan. Sobiq Ittifoqda
1948-yildan beri ma’lum. Ku-istma bilan kasallanishning ayrim
hollari butun hudud bo‘ylab, asosan, O‘rta Osiyoda ro‘yxatga olingan.
1949-yilda P.I. Shukov Chirchiq shahrida noma’lum isitma kasal-
liklari mavjudligi to‘g‘risida ma’lumot bergan edi. 1948—1949-
yillarda Òermiz tumanida qandaydir noma’lum isitma kasalligi
kuzatilib, «O‘rta Osiyo» yoki «Òermiz» isitmasi, deb nomlangan,
shuningdek, Buxoro, Òoshkent, Samarqand viloyatida ham bu
kasallikning mavjudligi aniqlangan. Amaliy shifokorlar respublikada
qandaydir yangi kasallik mavjudligi to‘g‘risida fikr yuritganlar va
bu fikrlar 1953-yilda N.I. Xodukin, V.A. Lisunkin va Ò.H. Najmid-
dinovlar tomonidan tasdiqlandi. Olimlar bir necha epidemiyalarni
kuzatib, ularning qo‘zg‘atuvchisi Bernet rikketsiyasi, ekanligi aniq-
landi.
Epidemik jarayonning rivojlanish mexanizmi. Kasallik qo‘zg‘a-
tuvchisi Bernet koksiyellasi hisoblanadi. 1939-yilda Y. H. Derris tak-
lifga asosan, koksiyella birinchi marta bemorlardan ajratib olingan
va olimning nomi bilan Bernet rikketsiyasi deb atalgan.
Koksiyellalar mayda bakteriyalarga kiradi. Kokksimon yoki
tayoqchasimon bo‘lib, kattaligi 0,25 — 0,5 dan to 0,26—16 mkm.ga
teng, xivchin va kapsulalarga ega emas. Bernet koksiyellasi tashqi
muhitga chidamli bo‘lib, turli fizikaviy va kimyoviy ta’sirlarga turg‘un
hamda quruq holda uzoq muddat o‘z xususiyatini yo‘qotmaydi.
Ultrabinafsha nurida 1 m masofada koksiyellalar nobud
bo‘lmaydi. V.N. Pautov va D.N. Polozov (1961) dalillariga ko‘ra,
Bernet koksiyellasi quruq kultura holida 8—10 yil mobaynida
virulentli holatini saqlab qoladi.
R.A. Kashimato (1979) dalillariga ko‘ra, koksiyella kulturasi
sog‘lom kishilar oshqozoni shirasida ikki soat mobaynida peshobda,
qonda — bir necha oy, kanalar axlatida 586 kun, hayvonlar najasida
ikki yilgacha hayot faoliyatini saqlay oladi.
Bernet koksiyellasi 4 — 6 kun mobaynida 0,5 % formalin eritma-
sida, 1 % fenolda 7 kungacha, 5 % li xloraminda 30 daqiqaga-
cha, 1 % li formalinda, 5 % sirka kislotasida, 5 % o‘yuvchi natriyda,
5 % vodorod peroksidida 5 daqiqadan so‘ng halok bo‘ladi. 70° spirtda
koksiyellalar 5 daqiqada, 2 % xlor eritmasida 15 daqiqadan so‘ng
yo‘q bo‘ladi. Bernet koksiyellasi uchun 50 % glitserin yaxshi
konservant bo‘lib hisoblanadi.
Ku-isitma kasalligida epidemik jarayonning namoyon bo‘lishi.
Respublikamizda har yili aholi orasida Ku-isitma kasalligi ko‘p

---

266
uchrab turadi, ba’zi yillarda epidemiya va guruhli kasallanishlar
holida uchraydi. Kasallik hamma viloyatlarda bir miqdorda
tarqalmaydi. Kuzatishlar bo‘yicha respublikamizda Ku-isitmaning
epidemik jarayoni namoyon bo‘lishi Òoshkent shahri va Òoshkent
viloyatida ko‘proq ahamiyat kasb etadi.
Òoshkent shahri respublikamizning boshqa hududlari orasida
Ku-isitma kasalligining yaqqol ifodalangan ko‘rsatkichlari bilan
tavsiflanib, kasallikning sporadikligi, avj olib tarqaluvchanligi bilan
ajralib turadi.
Òoshkent shahrida Ku-isitmaning epidemik jarayoni tahlil
qilinib, unga ko‘tarilish va pasayish davrlar bilan ko‘p yillik
dinamikasida o‘zgarishlar kuzatilar edi. Kasallanishning ko‘p yillik
ko‘rsatkichlarida pasayishga o‘rtacha moyillik 100000 kishi uchun
2,1 ta, ishga layoqatli katta yoshdagilar (20—49) hisobiga
shakllanuvchi «xavfli guruhlari» orasida kasallanish ko‘rsatkich-
larining yuqoriligi; kasallikning mavsumiy ko‘tarilish davridan
qat’iy nazar, epidemik jarayonni saqlab turuvchi kishilar guruhi
(birinchi navbatda shahar xo‘jaliklaridagi qoramollarni boqish bilan
bilan bog‘liq 15—19 yoshdagi va undan katta kishilar); ayrim kasb
kishilari (ishchi-quruvchilar va transport vositalari ishchilari)
orasida Ku-rikketsiozi bilan kasallanish 1,5—2 marta yuqori bo‘lgani
aniqlandi.
Ku-isitma kasalligining yil fasllari bo‘yicha taqsimlanishi.
Kasallikning yil davomida fasllar bo‘yicha taqsimlanishida kasallik
bahor va yoz oylariga keladi. Aholi yoshi nuqtayi nazaridan tahlil
qilinganda esa, 7—14 va 15—19 yoshdagi bolalar orasida kasallanish
bahor fasliga to‘g‘ri keladi, katta yoshdagi kishilarda kasallik bahor
va yoz fasllarida kuzatiladi. Kasallikning yuqori darajada uchrashi
tahlil qilinganda aksariyat kasallanish 20 yoshgacha va undan yuqori
yoshgacha to‘g‘ri keladi. Ku-isitmaning kasbga aloqador ekanligi
ham aniqlangan, shahar sharoitida turli kasbdagi shaxslarda ko‘proq
uchraydi. Kasallikning 1974—1990-yillardagi tahliliga ko‘ra, qurilish
tashkilotlarida, transport xodimlari va xizmatchilari orasida yuqori
darajada bo‘ladi.
Respublikamizda Ku-isitmaning qanchalik keng uchrashini
aniqlash maqsadida, 1987—1990-yillar mobaynida aholi orasida
kasallikka nisbatan immunologik tekshirishlar olib borildi. Jami
15507 sog‘lom kishidan qon zardobi olinib, RSK usuli bo‘yicha
tekshirilganda, tekshirilganlarning 4,2 % Ku-isitmaga musbat natija
olindi.

---

267
16-jadval
1987—1990-yillarda Ku-isitmaga tekshirilganlar soni
r
/
T
r
a
lt
a
y
o
li
V
g
n
i
n
r
a
l
h
s
i
r
i
h
s
k
e
T
i
n
o
s
y
i
m
u
m
u
t
e
n
r
e
B
n
e
g
it
n
A
n
a
li
b
i
s
a
y
i
s
t
e
k
k
i
r
t
a
b
s
u
m
g
n
i
n
K
S
R
i
r
o
d
q
i
m
i
s
a
ji
t
a
n
.
1
.
2
.
3
.
4
.
5
.
6
.
7
.
8
.
9
i
r
h
a
h
s
t
n
e
k
h
s
o
T
it
a
y
o
li
v
t
n
e
k
h
s
o
T
i
s
a
k
il
b
u
p
s
e
R
n
o
t
s
i‘
g
o
p
l
a
q
a
r
o
Q
it
a
y
o
li
v
o
y
r
a
d
n
o
x
r
u
S
it
a
y
o
li
v
n
a
g
n
a
m
a
N
it
a
y
o
li
v
o
r
o
x
u
B
it
a
y
o
li
v
x
a
z
z
i
J
it
a
y
o
li
v
a
n
o
‘
g
r
a
F
it
a
y
o
li
v
o
y
r
a
d
a
q
h
s
a
Q
i
m
a
J
2
2
7
9
9
0
6
7
0
5
3
2
5
5
0
9
9
0
0
7
1
5
3
6
1
0
1
4
1
7
7
0
5
5
1
%
7
,
1
2
1
%
8
,
5
2
5
3
%
8
,
1
0
1
%
8
,
0
8
%
7
,
6
7
4
%
4
,
1
5
%
6
,
1
7
1
%
9
,
1
4
1
%
2
,
4
4
4
6
Jadvaldagi ma’lumotlardan ko‘rinib turibdiki, aholining im-
munologik holati Ku-isitma kasalligi Buxoro viloyati va Qora-
qalpog‘iston Respublikasida yuqori darajada bo‘lib, Òoshkent, Sur-
xondaryo, Sirdaryo, Qashqadaryo viloyatida respublika ko‘r-
satkichidan ikki barobar past, qolgan viloyatlarda esa, bu ko‘r-
satkich 3,5—5 barobar past ekan. Keltirilgan dalillar respublika
bo‘yicha har yili hisobga olinadigan bemorlarning barchasi hisobga
kirmaganligi tufayli ko‘rsatkichlarning pastligi, shuningdek, bu
viloyatlarda Ku-isitma bo‘yicha epidemiologik holatning noxush
ekanligidan dalolat beradi.
Epidemiyaga qarshi chora-tadbirlar va epidemiologik nazorat.
Ku-isitmaga qarshi chora-tadbirlar har tomonlama olib boriladi,
bunga veterinariya-sanitariya choralari, tibbiy va aholining kasallikka
chidamliligini kuchaytirish tadbirlari kiradi. Veterinariya-sanitariya
tadbirlaridan kasallik manbayi hisoblangan qishloq xo‘jaligi va uy
hayvonlari orasida profilaktik choralarni ko‘rish maqsadga muvo-
fiqdir.
Har bir bemor uchun to‘liq epidemiologik tekshirish olib
boriladi. Shuningdek, bemorning oila a’zolari, birga ishlaydigan
xodimlar Ku-isitmaga nisbatan serologik tekshirishdan o‘tkaziladi.
Aniqlangan bemorlar yuqumli kasalxonaga yotqiziladi. Epizootik

---

268
va epidemiologik holatga ko‘ra, keng aholi orasida Ku-isitmaga qar-
shi vaksinatsiya va revaksinatsiya rejalashtiriladi. Vaksinatsiya 14 dan
50 yoshgacha bo‘lgan kishilarga kasb-kori chorvachilik va go‘sht
mahsulotlarini qayta ishlash, teri va jun bilan aloqador korxona
ishchilari, veterinarlar, laboratoriya xodimlari va boshqalar orasida
o‘tkaziladi.
Sanitariya-epidemiologik stansiyalari Ku-isitma kasalligining
muayyan mintaqa bo‘yicha uchrashi va tarqalishi, kasallik manbayi
va yuqish yo‘llari, aholining qaysi kasbga taalluqli ekanligi, qaysi
yoshdagi shaxslar kasallanganligi va faslga bog‘liqligini tahlil qiladi.
Mukammal REA va OEA o‘rganib chiqiladi va oldini olish tadbirlari
rejalashtiriladi.
Qrim gemorragik isitmasi
Qrim gemorragik isitmasi kanalar bilan ekologik bog‘liq bo‘lgan
viruslar qo‘zg‘atadigan, ikki bosqichdan iborat isitma chiqishi,
kuchli intoksikatsiya va rivojlangan gemorragik diatez alomatlari
bilan kechadigan o‘tkir xastalikdir. Qo‘zg‘atuvchisi — Afrikada
ko‘p tarqalgan Kongo virusiga o‘xshash antigen xususiyatiga ega.
Virusning asosiy tashuvchilari va saqlovchilari Hyalomma,
ambulomma avlodlariga mansub iksod kanalardir.
Kasallik birinchi marta M. P. Chumakov va boshqa mualliflar
tomonidan 1944—1945-yillarda, avval Qrimda, keyinchalik O‘rta
Osiyo respublikalarida o‘rganilgan.
1956—1969-yillarda esa, shunga o‘xshash kasallik o‘choqlari
Bolgariya, Yugoslaviya, Vengriya, Sharqiy va G‘arbiy Afrika,
Pokiston va Hindistonda aniqlangan. Sobiq Ittifoqda bu kasallik
Qrimda, Krasnodar va Stavropol o‘lkalarida, Astraxan va Rostov,
Donesk va Xerson viloyatlarida, Qozog‘iston, O‘zbekiston, Òurk-
maniston va Ozarbayjonda tarqalgan edi.
Qo‘zg‘atuvchisi Kagolagiz turiga mansub virusdir. Yovvoyi
(quyon, Afrika tiðratikonlari va boshq.) va uy hayvonlari (sigirlar,
qo‘ylar, echkilar) hamda 20 dan ortiq xildagi 8 turga mansub
kanalar virus manbalari hisoblanadi.
Kasallik, asosan, transmissiv yo‘l bilan, kasallangan Hyalomma
plumbeum (Qrimda), hyalomma anatolicum (O‘rta Osiyo va Afri-
kada) kanalari orqali yuqadi. Uning havo orqali laboratoriya
sharoitida va kasallangan bemor qoni orqali (shifoxona ichi kasalligi)
yuqishi ehtimoldan holi emas. Epidemik o‘choqlarda kasallik

---

269
mavsumiy ko‘rinishga ega bo‘lib, qishloq xo‘jaligi ishlari qizigan
palla (masalan, iyun—avgust oylari)ga to‘g‘ri keladi va ko‘pincha
kasbga aloqador bo‘lib qoladi.
Emlanmagan shaxslarda kasallik og‘ir kechadi va ko‘pincha
o‘limga sabab bo‘ladi. Kasallikdan keyin esa, barqaror immunitet
hosil bo‘ladi.
Kasallikning oldini olishga qaratilgan tadbirlardan eng mu-
himi — odamlarga kanalar hujum qilishining oldini olish. Òibbiyot
xodimlari va bemorlarni parvarish qiladiganlarning kasallanishiga
yo‘l qo‘ymaslik ham katta ahamiyat kasb etadi. Ular doka niqob va
rezina qo‘lqop kiyib ishlashlari kerak. Kasallik o‘choqlarida uy
hayvonlari akaritsidlar yordamida kanadan xalos qilinadi. Zarurat
bo‘lganida, kana chaqqan odamlarga maxsus immunoglobulin
yuboriladi.
Omsk gemorragik isitmasi
Omsk gemorragik isitmasi kanalar bilan ekologik bog‘liq
bo‘lgan, vegetativ asab sistemasiga, kapillarlarga va buyrak usti
beziga shikast yetkazadigan viruslar qo‘zg‘atadigan kasallik.
Qo‘zg‘atuvchi virus o‘zining biologik va antigen xususiyatlari bilan
kanali ensefalit virusiga birmuncha yaqin turadi.
Omsk gemorragik isitmasi birinchi marta 1945—1948-yillarda
Omsk va Novosibirsk viloyatlarida paydo bo‘lgan epidemiya vaq-
tida qayd qilingan. 1958-yildan boshlab kasallik onda-sonda
uchrab turadigan bo‘lib qoldi. Bu o‘z navbatida virus tashuvchi
hayvonlarning ommaviy ravishda ov qilinishi oqibati bo‘lsa kerak.
Flavivirus turga va Òogaviridaye oilasiga mansub viruslar —
Omsk gemorragik isitmasi qo‘zg‘atuvchilari. Omsk gemorragik
isitmasi tabiiy o‘choqlik xastaliklaridan biridir. Ondatra, suv
kalamushlari va boshqa kemiruvchilar virus manbalari hisoblanadi.
Dermacentor pictus, D.marginus kanalari, ba’zi hollarda o‘sha turga
mansub boshqa kanalar ham, gamaz kanalari va burgalar virus
tashuvchilar, o‘tkazuvchilardir. Odamlarda xastalik yuqishi kasal-
langan ondatra bilan aloqada bo‘lganda, kanalar chaqqanda, labo-
ratoriya sharoitida havo-chang orqali yuzaga keladi.
Kasallikning eng ko‘p qayd qilinishi, asosan, yoz oylariga to‘g‘ri
keladi. Bu davrda kanalar faol bo‘lib, ularning virus tashishdagi

---

270
ahamiyati ortadi. Ko‘pchilik hollarda kasallik yaxshi natija, ya’ni
bemorning sog‘ayib ketishi bilan yakunlanadi. Ba’zi hollarda (0,5—
3 %) o‘limga olib kelishi mumkin. Kasallikning oldini olish
choralari, asosan, kanalarni yo‘q qilishga qaratilishi kerak.
4.7. Qaytalanma kana terlamasi
1. Qaytalovchi kana terlamasi kasalligining oldini olish uchun
asosiy ishlar xo‘jalikda bo‘z yerlarni o‘zlashtirishda mayda o‘choq-
larni spiroxetaga tekshirish, kartogrammalar tuzishdan iboratdir.
2. Enzootik zonalarda yangi zamonaviy uylar qurish.
3. Sinantrop sichqonlariga qarshi kurashish ishlarini olib borish.
4. Kanalarni yo‘qotish (dezinseksiya) yoki qirish ishlarini
tashkil qilish ko‘zda tutiladi.
Shaxsiy profilaktika uchun yotoqxonalarni, g‘orlarni, buzilgan
joylarni ko‘zdan kechirish tavsiya etiladi.
Kanalardan o‘tadigan qaytalama terlama. Kanalardan o‘tadigan
qaytalama terlama o‘tkir transmissiv yuqumli kasallik bo‘lib, kasallik
chaqiruvchisi o‘zining genetik, biologik yaqinligi bilan spiroxetalar
turiga kiradi.
Qisqacha tarixiy ma’lumot. Birinchi marta qaytalovchi kana
terlamasini ingliz olimi Livingston (1857) Afrikada kuzatgan va
yozib qoldirgan. 1883-yil Naborro qaytalama kana terlamasining
kasallik chaqiruvchisini spiroxeta, deb nomlagan. Keyinchalik Afrika
qit’asining ayrim mamlakatlarida qaytalovchi kana terlamasining
kasallik tarqatuvchisi bir xil shaklga ega, nazariyasini ilgari suradi.
Kasallik chaqiruvchisi Spirochayeta (Borrelia) bo‘lib, O‘rta Osiyoda
esa, chaqiruvchisi Borrelia sogdiana kasallik tashuvchisi
Ornithodoros kanasi, deb topildi. 1877-yili Karter birinchi bo‘lib
bemor qonida spiroxeta borligini aniqlagan. Qaytalovchi kana
terlamasida tabiiy sharoitda kasallik manbayi va tashuvchisi bo‘lib,
kalamush, sichqonlar hisoblanadi.
Keyingi yillarda bu kasallik to‘g‘risida ilmiy ma’lumotlarni
Y.N. Pavlovskiy va uning hamkasblari, shogirdlari (1934—1939)
to‘laroq bayon etdilar. Y. N. Pavlovskiyning ma’lumotiga ko‘ra,
O‘rta Osiyoda bu kasallikni o‘rganish tadbirlari 1992-yilda harbiy
shifokor V. I. Magniskiy tomonidan tashkil qilingan va 1926-
yili izlanish va tajriba asosida bu kasallikning uchrashi tasdiq-
langan. O‘zbekistonning G‘uzor tumanida kasallik o‘chog‘ida

---

271
Ornithodorgs papilliðes kanasidan namuna olinib, Òoshkent shah-
rida tekshirildi. N.I. Latishev beshta kanani tajriba asosida o‘ziga
chaqtiradi va kasallanadi. Keyinchalik Y.N. Pavlovskiy va uning
shogirdlari qaytalovchi katta terlama kasalligi biologiyasini,
tashuvchisining keng arealda tarqalishini, klinikasini, epidemio-
logiyasini va ularga qarshi chora-tadbirlarni ishlab chiqishdi.
Etilogiyasi. Qaytalovchi kana tana qo‘zg‘atuvchisi Spirochaetalis
oilasining Borrelia nasliga mansubdir. Morfologiyasi va tinkttorial
belgilari bilan epidemik qaytalovchi terlamadan ajratish mumkin.
Ajratish uchun hayvonlarga laboratoriya usulida yuqtirish va kanalarda
tajriba qilish mumkin. Uzunligi 15—20 mkm spiralsimon mikro-
organizm bo‘lib, yo‘g‘onligi 0,5 mkm.gacha, burmalari son
jihatidan 5 dan 10 tagacha yetadi. Ular ko‘ndalang bo‘linish bilan
ko‘payadi. Yaxshi harakatchanligi bilan ajralib turadi.
Sezuvchanlik maymun, oq kalamush va sichqonlarda kuch-
liroqdir. Dengiz cho‘chqalarida kasallik chaqiruvchisi spiroxetalar
yuborilganda, qisqa isitma holati yuzaga kelishi mumkin. Keyinchalik
xuruj boshlangan davrda dengiz cho‘chqalarining qonida spiro-
xetalarni ko‘rish mumkin.
Kasallikning yuqish mexanizmi va klinikasi. Qaytalovchi kana
terlamasi kanalar qonni so‘rishi natijasida spiroxetalar kananing
so‘lagi va koksal suyuqliklari orqali yuqadi. Kanalarning xususiyatlari
bo‘lmish metaformoz bo‘linish natijasida spiroxetalar kanadan
kanaga yuqishi mumkin. Kanalar uzoq vaqtgacha ochlikda yashashga
chidamlidir, ular ichidagi kasallik chaqiruvchi spiroxetalar ham
o‘lmaydi. Yashirin davri 7—8 kun, birinchi xuruji 3—5 kun,
keyingilari esa, 2—3 kun va oxirida bir necha soat davom etadi.
Odatda, 8—10 xuruj kuzatiladi.
Epidemik jarayonning namoyon bo‘lishi. Qaytalovchi kana
terlamasi kasalligining tabiiy o‘chog‘ida kasallik yuqtiruvchisi
spiroxeta bo‘lib, u yovvoyi umurtqalilarda tabiiy biosenoz
hisoblanadi. Spiroxetalar, asosan, kalamush va sichqonlarda,
qushlarda, tiðratikanlarda uchraydi. Qaytalovchi kana terlamasi,
asosan, kana oilasiga mansub Ornithodoros turi orqali tarqaladi.
O‘rta Osiyo va Qozog‘istonda asosiy kasallik tashuvchisi bo‘lib,
Borrelia sogdiana va Ornit. Papilliðes hisoblanadi. Kananing bu
turi, asosan, devor tirqishlarida, eski imoratlarda, uy hayvon-
lari yashaydigan hayvon qo‘ralarida yashaydi. Uzoq muddat —
10 yil va undan ortiq ochlikda yashashga Arges kanalari moslash-

---

272
gan, shuning uchun kanalar spiroxetaning asosiy rezervuari bo‘lib
hisoblanadi.
Yotish oldidan kana kirmasligi uchun choyshablar ikki qavat
konvert shaklida buklanadi. Òabiiy o‘chog‘idan ushlangan kanalarda
spiroxeta borligini tekshirish uchun dengiz cho‘chqalariga oziqa
bilan birga beriladi, so‘ngra 4 — 5 kundan keyin dengiz cho‘chqalari
qonini quloq suprasiga olib, qalin tomchi tomizib uni Roma-
novskiy-Gimza bo‘yog‘ida bo‘yaladi, so‘ngra mikroskop ostida
ko‘riladi.
Epidemiologik nazorat. Mamlakatimizda turar joylarni sanitariya
qoidalariga muvofiq qurish, aholining moddiy sharoitini va ma’naviy
saviyasini ko‘tarish borasida amalga oshirilayotgan tadbirlar juda
katta ahamiyatga ega. Epidemiologik nazorat epidemik jarayonni va
kasallikning yuqishi, tarqalishi va kerakli axborotlarni yig‘ish, ularni
tahlil qilishga asoslangan hamda shu kasalliklar tarqalishining oldini
olish va ularga qarshi kurashish uchun chora-tadbirlar belgilanadi.
Buni amalga oshirish uchun retrospektiv va tezkor tahlillardan
foydalaniladi.
Poliklinikaning epidemiyaga qarshi ishi poliklinikaning bosh
shifokori tasdiqlagan va tuman sanitariya-epidemiologiya stansiyasi
bilan kelishilgan reja asosida o‘tkaziladi.
Ishning asosiy bo‘limlari quyidagilar:
a) infeksion bemorlarni erta va to‘liq aniqlash; ularni gospi-
talizatsiya qilish yoki uyda ajratish;
b) bemorlar bilan muloqotda bo‘lgan shaxslarni aniqlash va
ular ustidan tibbiy kuzatuv olib borish;
d) bu shaxslarni laboratoriya tekshiruvidan o‘tkazish;
e) ayrim hollarda ularni immunizatsiya qilish va profilaktik davo
olib borish;
f) agar bemorlar uyda ajratiladigan bo‘lsa, o‘choqlarda joriy
dezinfeksiya tashkil qilish va uni nazorat qilib borish;
g) bemorlar bilan muloqatdagi shaxslarning aloqasini uzish,
xronik bemorlar, kasallanib o‘tgan va infeksiya tashuvchilar ustidan
dispanser kuzatuvi olib borish, profilaktik emlashlar o‘tkazish,
ixtisoslashgan sanitariya faollarini tayyorlash va aholining sanita-
riya madaniyati saviyasini oshirish, bemor va kasallik tashuv-
chilarni qayd qilish, hisobga olish va infeksion kasalliklar hamda
epidemiyaga qarshi tadbirlar to‘g‘risida hisobot berib turishdan
iborat.

---

273
Bu tadbirlarni tashkil qilish va ularni bajarish bo‘yicha vazifalarni
taqsimlash xususiyatlari shu poliklinika tarkibida infeksion kasal-
liklar xonasi (IKX) bor-yo‘qligiga ma’lum darajada bog‘liq, chunki
bu xona poliklinikaning epidemiyaga qarshi barcha ishlari bo‘yicha
konsultativ, uslubiy va nazorat qiladigan markaz vazifasini ado qiladi.
Epidemiyaga qarshi ishlar bo‘yicha vazifalarni quyidagicha
taqsimlash mumkin. Uchastka shifokori va uchastka hamshirasi:
infeksion bemorlarni aniqlaydigan va epidemiolog bilan hamkorlikda
ularni gospitalizatsiya qilish zarurligi haqidagi masalani hal qilib,
DSENMga shoshilinch xabarnoma (58-shakl) yuboriladi, bemorlar
bilan aloqada bo‘lgan shaxslar ustidan tibbiy nazorat olib borilib,
ularning ish, o‘qish joyiga, bolalar muassasasiga xabar beriladi.
Uyda qoldirilgan infeksion bemorlar davolanib, kasallanib o‘tgan
kishilar dispanserda kuzatiladi. Degelmintizatsiya (gijjalarni tu-
shirish) va profilaktik emlash o‘tkazadi, ixtisoslashgan sanitariya
aktivini tayyorlab, aholi o‘rtasida sanitariya maorifi ishini olib
borilgan holda hovlilarni aylanib chiqiladi.
O‘tkazilgan tadbirlarni hisobga olib borish uchun har bir
kasallik o‘chog‘i uchun alohida varaqa tutib, unga bemorlar haqidagi
ma’lumotlar, ularning qachondan buyon kasalligi, tibbiy yordamga
murojaat qilgani va gospitalizatsiyasi bilan birga kasallik o‘chog‘idagi
sanitariya holati — turmush sharoitlari, bemorlar bilan aloqada
bo‘lgan shaxslar haqidagi ma’lumotlar, ularning klinik va labora-
toriyada tekshirish natijalari, immunizatsiya yoki kimyoviy profi-
laktika, muloqotda bo‘lishni to‘xtatish, shuningdek, o‘choqda sani-
tariya maorifi ishini olib borish haqidagi ma’lumotlarni yozib borish
maqsadga muvofiqdir. O‘choqda ish tugallangandan so‘ng bu va-
raqni ambulatoriya kartasiga (25-shakl) yopishtirib qo‘yiladi. Rangli
qog‘oz qiyqimi yoki shifr bilan belgilangan bu kartani kasal bo‘lgan
odam dispanser hisobidan chiqarilguncha alohida saqlanadi.
Katta tibbiyot hamshirasi: epidemik o‘choqda uchastka ham-
shiralari infeksion bemorlarni davolashiga boshchilik qiladi.
4.8. Brutselloz
Etiologiyasi. Brutselloz infeksion kasalligi bo‘lib, unda asosan,
qoramol, qo‘y, echkilar hamda cho‘chqalar infeksiya manbayi
hisoblanadi. Shuning uchun ham bu kasallik o‘zining epidemiologik
xususiyatlari bilan uy hayvonlarida bo‘ladigan epizotiyalarga
chambarchas bog‘liqdir.

---

274
Brutselloz chaqiruvchilari bir qancha mikroblar guruhidan
iborat bo‘lib, uch turga bo‘linadi: bricella melitenisis; bricella abortis
bovis, bricella suis. Epidemiologik xususiyatlari jihatdan bir-biridan
tubdan farq qilinadi.
Brutsella guruhining bu uch xili tashqi muhitga turg‘unligi bilan
ajralib turadi: ular quritilganda nobud bo‘lmaydi hamda hayvon
yoki odam organizmidan tashqarida uzoq vaqt tirik qoladi. Kasal
hayvonlarning axlatlari bilan ifloslangan yer va suv hayvonlardan
olingan ovqat mahsulotlarida (go‘shtda, sut, pishloq, sariyog‘ va
boshq.) brutsellalar bir necha hafta va hatto oylab tirik qoladi.
Mikroblar organizmdan, asosan, siydik orqali va jinsiy
organlarning suyuqliklari orqali tashqariga chiqib turadi. Shu bilan
birga brutsella mikroblari axlat bilan va nafas yo‘llari orqali ham
tashqariga chiqishi mumkin. Brutselloz kasalligi xilma-xil shakllarni
klinik simptomlarsiz, bilinar-bilinmas, abortiv, kuchli klinik
manzaralarni namoyon qilib o‘tadi.
Epidemiologiyasi. Brutselloz tiðik zoonoz kasalliklardan biridir,
chunki bu kasallikda uy hayvonlari infeksiyasining asosiy manbayi
rolini o‘ynaydi. Qo‘y va echkilar ko‘pincha odam uchun infeksiya
manbayi hisoblanadi.
Brutselloz hayvonlarda xronik kasallik sifatida davom etadi.
Hayvonlar brutselloz bilan og‘riganda ularda bola tashlash hollari
bo‘ladi va jinsiy organlarida metrit, vulvovaginit, sut bezlarida mastit
kasalliklari yuz beradi.
Òarqalish yo‘llari. Sharoitlarning turlicha bo‘lishiga qarab,
infeksiyaning tarqalish yo‘llari ham har xil. Hayvonlar bilan bevosita
muomalada bo‘lganda to‘g‘ridan to‘g‘ri kontakt yo‘li bilan ham,
shuningdek, bilvosita hayvon axlatlari bilan ifloslangan narsalar
orqali ham infeksiyani yuqtirib olish mumkin. Infeksiyaning bu
xilda yuqishi hayvonlarni parvarish qiluvchi ishchilar, cho‘ponlar,
sut sog‘uvchilar, shuningdek, zootexniklar va veterinariya xodimlari
uchun, ayniqsa, ahamiyatlidir.
Ikkinchi yo‘li — ovqat orqali o‘tishi. Bu yo‘l bilan kasallik
tarqalganda infeksiya manbayi juda uzoq bo‘lishi ham mumkin. Xom
sut va sut mahsulotlari — pishloq, sariyog‘, suzma xom sutdan
tayyorlangan bo‘lsa hamda brutselloz bilan kasal hayvon go‘shti
iste’mol qilinsa, brutsellalar ovqat orqali yuqib qoladi.
Uchinchi yo‘li — havo tomchilari orqali yuqishi. Infeksiya bu
yo‘l bilan kamdan kam tarqaladi. Brutsellozning havo tomchilari

---

275
orqali yuqishi, asosan, brutselloz bilan kasallangan hayvonlar
xomashyosini qayta ishlovchi korxonalarda bo‘ladi.
Òo‘rtinchi yo‘li — brutselloz infeksiyalarining suv orqali sog‘lom
organizmga o‘tishi mumkin, chunki kasal hayvonlarning axlatlari
orqali suvga tushgan brutsellalar uzoq saqlanib qolishi mumkin.
Epidemik zanjirning uzviy zvenosi. Odam, qo‘y va echkilar
brutsellozga juda moyil bo‘lib, uni tez yuqtirib oladi, cho‘chqa
12-rasm. Brutselloz kasalligining tarqalishi.
Qo‘zg‘atuvchi
Qo‘zg‘atuvchi
Odam
Qoramol
Go‘sht
mahsuloti
Yem-
xashak
Najas
Qo‘l
brutsellozi va ayniqsa, qoramol brutsellozi unchalik ko‘p yuqmaydi.
Odam brutselloz bilan og‘rigandan keyin immunitet qoladi. Biroq,
bu immunitet mustahkam va uzoq muddat saqlanmaydi. Bu kasallik
bilan katta yoshdagi erkaklar ko‘proq kasallanadi.
Epidemik o‘choqda hamma bir xil kasallanishi mumkin.
Sanitariya turmush omillari brutsellozda katta rol o‘ynaydi. Bu
kasallik kasbga bog‘liq ekanligi haqida yuqorida so‘z yuritgan edik.
Chorvachilik rivojlangan qishloq joylarda zarur tadbirlar ko‘-
rilmasa, brutselloz epidemik manbalarni hosil qiladi.
Òabiiy omillar — chorvachilik rivojlanishi uchun qulay bo‘lgan
yaylovlar brutsellozning tarqalishi hamda hayvonlar orasida paydo
bo‘lsa, odamga ham yuqishi mumkin. Chorvachilik va, ayniqsa,
qo‘y, echkilarni ko‘paytirish rivojlangan joylarda ana shunday

---

276
sharoit mavjuddir. Bahor va yozning dastlabki vaqtida brutselloz
kasalligi ko‘payadi.
Brutsellozning umumiy epidemiologik xarakteristikasi. Brutselloz
hayvonlar epizootiyasi bilan chambarchas bog‘liq bo‘lgan
infeksiyadir. Shuning uchun bu kasallik ma’lum joylarda bo‘ladi,
chorvachilik va ayniqsa, qo‘y-echkilarni ko‘paytirish rivojlangan
joylarda, hatto epidemik manbalar hosil qiladi.
Brutselloz profilaktikasi. Profilaktik tadbirlar hayvonlar
epizootiyasiga qarshi qaratilishi lozim. Shuning uchun brutsellozga
qarshi kurash sog‘liqni saqlash organlari bilan veterinariya
xodimlarining hamkorligida olib borilgan infeksiya manbayiga qarshi
kurashining asosiy tadbirlari mezonidir.
Veterinariya-sanitariya tadbirlari:
• 
kasal bo‘lgan hayvonlarni o‘z vaqtida topish va sog‘lom
hayvonlardan ajratib, maxsus brutselloz xo‘jaliklariga qo‘yish;
• 
brutselloz xo‘jaliklarining ichida ham profilaktik tadbirlarni
amalga oshirish;
• 
tashqaridan infeksiya kirib qolmasligi uchun karantin
choralarini ko‘rish lozim.
Òarqalish yo‘llarining oldini olish. Shaxsiy profilaktika chora-
tadbirlari o‘tkazish va nazorat qilib borish. Brutsellozning maxsus
profilaktikasi uchun emlash ishlarini tashkil qilish. O‘z kasb-koriga
ko‘ra, brutselloz yuqishi mumkin bo‘lganlarga, ya’ni Rayt
reaksiyasi va Byurnening allergik sinamasi manfiy bo‘lsa, teri ostiga
1 ml dozada bir marta vaksina kiritilib emlanadi.
1. Brutselloz qo‘zg‘atuvchisining qanday turlarini bilasiz, ularning odam
uchun patogenligi qanday?
2. Brutsellalarning atrof-muhitda, xususan, oziq-ovqat mahsulotlarida
chidamliligi qanday?
3. Brutsellalar migratsiyasi nima? Uning epidemiologik ahamiyati qanday?
4. Brutsellozli hayvonlar infeksiya manbayi sifatida qaysi davrlarda eng xavfli
bo‘ladi? Nima uchun? Brutsellalar hayvonlar organizmidan qanday ajraladi?
5. Chorvachilikda va go‘shtni qayta ishlash sanoatida ko‘proq qanday holatlarda
brutselloz yuqadi?
6. Brutselloz jihatidan notinch xo‘jaliklarda oziq-ovqat mahsulotlari qanday
zararsizlantiriladi?
7. Brutsellozga qarshi immunlash uchun qo‘llaniladigan preparatga ta’rif
bering. Brutsellozga qarshi emlashga ko‘rsatmalar qanday?
8. Brutsellozning laboratoriya diagnostikasida qanday usullar qo‘llaniladi?
NAZORAT SAVOLLARI

---

277
4.9. O‘lat
Etiologiyasi. O‘lat juda xavfli yuqumli kasallik bo‘lib, kuchli
intoksikatsiya boshlanishi va limfa tugunlari, teri, o‘pka va boshqa
organlar yallig‘lanishi bilan ta’riflanadi.
1820-yilda o‘lat pandemiya holida bo‘lib o‘tgani ma’lum.
O‘shandan beri o‘lat pandemiyasi uch marta takrorlanib, son-
sanoqsiz kishilar o‘limiga sabab bo‘lgan.
O‘lat xavfli yuqumli kasalliklar guruhiga kiradi. Kaspiy
yaqinidagi cho‘llar, Qizilqum, Orol, Ural va Baykal orqasidagi
cho‘llarda uning tabiiy o‘choqlari bor. Òabiiy o‘choqlarda yashovchi
kemiruvchi hayvonlar o‘latning manbayi hisoblanadi.
O‘lat ana shu hayvonlardan odamlarga yuqishi mumkin. Ba’zan
kemiruvchilardan o‘lat tuyalarga ham yuqadi. 1990-yilning sentabr
oyida Orol cho‘lida bir tuyani so‘ygan uch kishi o‘lat bilan
kasallandi va ulardan biri o‘ldi.
Yaqin va O‘rta Sharq mamlakatlarida ham o‘latning o‘choqlari
bor. Demak, bu kasallik shu mamlakatlardan ham o‘tishi mumkin.
O‘lat kasalligining epidemiologik xususiyatlarini o‘rganishda rus
olimlari D. Samoylovich, L.K. Zabolotniy, N.N. Klodniskiylar
katta hissa qo‘shishdi.
O‘lat kasalligining mikrobi juda ham yuqumli bo‘lib, tashqi
muhitga ancha chidamsiz va o‘z virulentligini o‘zgartira oladi. O‘lat
mikrobi tomchilari orqali tarqaladi, ya’ni o‘pka o‘lati kasalligi
ko‘payganida, deyarli 100 % yuqumli bo‘ladi. Odam infeksiya bilan
juda qisqa muddat kontaktda bo‘lganida ham darrov og‘riydi.
O‘lat mikroblari tashqi muhitda uncha turg‘un emas, ular
quyosh nurlari ta’sirida quritilganda, oddiy dezinfeksiya mod-
dalarining ta’sirida tezda halok bo‘ladi. Odatda, o‘lat mikroblari
tashqi muhitda bir necha kundan ortiq saqlanmaydi. Biroq, past
haroratda (muzlatilgan jasadlarda) bir necha oygacha saqlanib
qolishi mumkin. O‘lat mikroblarining virulentligi bir qancha omillar
ta’sirida o‘zgaraveradi. Mikroblar qulay bo‘lmagan sharoitlarda
o‘stirilsa, bakteriofag ta’sirida, ba’zan esa, o‘z-o‘zidan virulentli-
ligini yo‘qotish xossasidan tirik avirulent vaksinalar tayyorlashda
foydalaniladi.
O‘lat patogenezi kasallik shakliga bubonli yoki o‘pka o‘lati shaklli
ekanligiga qarab har xil bo‘ladi. O‘latning bubonli shaklida infeksiya
teri orqali kiradi. Bunday infeksiya uni tarqatuvchi burgalar chaqqan
joydan organizmga kirib qoladi. Keyin infeksiya regionar limfatik

---

278
tugunlarda to‘planadi, kasallikning so‘nggi bosqichlarida qonga
o‘tadi. Mikroblar yorilgan bubondan chiqadigan suyuqlik bilan
tashqariga chiqib turadi, septisemiya holatida esa, organizmning
boshqa chiqindi axlatlari bilan ham tashqariga chiqib turadi.
O‘latning o‘pka shaklida, ya’ni o‘pka o‘latida infeksiya nafas
yo‘llarining shilliq pardalaridan organizmga kiradi va balg‘am bilan
tashqariga chiqadi. Epidemik zanjir o‘latda turlicha bo‘lishi mumkin,
bu kasallikning kechish shakliga bog‘liq bo‘ladi.
Epidemiologiyasi. O‘lat kasalligining tabiiy sharoitdagi manbayi
yovvoyi kemiruvchi hayvonlardir. O‘lat mikrobining birlamchi
rezervuari va saqlovchisi yovvoyi cho‘l kemiruvchilari — yumron-
qoziqlar, tarabaganlar, sug‘urlar, qum sichqonlari, kalamushlar
bo‘lishi mumkin.
Infeksiyaning tarqalishi. Infeksiya manbayi har xil bo‘lishiga
qarab, o‘latning tarqalishi ham turlichadir. Bubonli o‘latning kemi-
ruvchilardan yuqib qolish mexanizmi turli burgalarning va asosan,
kalamush burgalarining chaqishidir. Infeksiya yuqishining ikkinchi
yo‘li ov vaqtida yoki kemiruvchilar terisini shilayotganda, ular
bilan kontaktda bo‘lishda yuqib qolishidir. Bemor va uning buyumlari
bilan kontaktda bo‘lganda ham infeksiya yuqib qoladi. Infeksiya
yuqishining uchinchi yo‘li tomchilar orqali bo‘lib, bu yo‘lning
o‘pka o‘lati uchun ahamiyati kattadir. Kasallik mikroblari bemor
yo‘talganida shilliq tomchilar bilan chiqib, ko‘p miqdorda atrofga
tarqaladi. Nihoyat, o‘lat bilan og‘rigan hayvon (tuya) go‘shti iste’-
mol qilinganda, kasallik alimentar yo‘l bilan ham yuqadi.
O‘lat yuqqan odamlarning deyarli hammasi bu kasallik bilan
og‘riydi. O‘lat kasalligining tarqalishida sanitariya turmush sharoitlari
juda muhim rol o‘ynaydi. Infeksiyaning yuqib qolishi turar joy,
ularning qanday ekanligi va aholining madaniy saviyasi, kasal
kemiruvchilar bilan qay darajada kontaktda bo‘lishiga bog‘liq.
Òabiiy sharoitlar ta’siri. O‘lat kasalligining tarqalishi va uning
epidemik o‘choqlari hosil bo‘lishi tabiiy sharoitlarga bog‘liq. O‘lat —
kasallik viruslarini saqlovchi kemiruvchilar yashashi uchun qulay
bo‘lgan cho‘lli joylarda tarqaladigan epidemik kasallik. Òabiiy sharoit
o‘lat kasalligining geografik tarqalishi bilan birga mavsumiy kasallik
bo‘lishiga ham ta’sir qiladi. O‘latning bubonli shakli bahor—yozda
bo‘ladigan infeksiya, chunki bahorda kemiruvchilarning qishki
uyqudan uyg‘onishi bilan, ular organizmidagi qishda sust
bo‘layotgan infeksiya zo‘rayadi, kemiruvchilarning yosh avlodlari

---

279
infeksiyani yuqtiria oladi va shunday qilib ular infeksiyaning faol
tarqatuvchilari bo‘lib qoladi.
O‘latga qarshi kurash. Mamlakatimizda o‘latga ekzotik infeksiya,
deb qaraladi, chunki kasallik hozirgi kunda deyarli uchramaydi.
Kemiruvchi hayvonlar kasallik mikroblarining asosiy rezervuari
ekanligini aytib o‘tgan edik. Shuning uchun kemiruvchi hayvonlar
ko‘payib ketishiga qarshi tegishli choralar amalga oshiriladi. Shu
bilan bir qatorda, o‘latning ma’lum epidemik o‘choqlarida o‘lat
epizootiyasi paydo bo‘lishiga yo‘l qo‘ymaslik choralari ko‘riladi.
O‘latning tabiiy o‘choqlarini yo‘qotish uchun kemiruvchilarning
inlariga zaharli moddalar sepiladi. O‘lat tashxisi aniqlangach, bemor
darhol kasalxonaga yotqiziladi. Bemor yashagan joyda dezinfeksiya,
dezinseksiya, deratizatsiya o‘tkaziladi va 6 kun muddatda karantin
e’lon qilinadi. Bemorga yaqin yurgan odamlar 6 kun davomida
shifokor nazoratida bo‘lib, 5-kunida 3 marta termometriya o‘tka-
ziladi, ehtiyot yuzasidan streptomitsin tayinlanadi.
O‘lat o‘chog‘ida ishlaydigan tibbiy xodimlar shaxsiy profi-
laktika qoidalariga rioya qilishlari kerak, ular albatta, o‘latga qarshi
maxsus kiyim-boshlar kiyib ishlashlari zarur. Biror kishi o‘lat bilan
kasallansa yoki o‘lat epizootiyasi boshlanib qolgudek bo‘lsa, o‘sha
joyda yashaydigan aholining hammasi (2 yoshidan boshlab) o‘latga
qarshi emlanadi. Vaksina yuborilgandan bir hafta o‘tgach, immunitet
hosil bo‘ladi. Immunitet bir yilgacha saqlanadi. Sust immunlashda
bemor bilan kontaktda bo‘lganlarga emlangan hayvonlardan olingan
zardoblar yuboriladi. O‘latning bubonli shakli o‘choqlarida yashov-
chi kishilarga 10—20 ml zardob kiritilsa, u bir qadar profilaktik
ta’sir ko‘rsatadi. O‘pka o‘latida zardob yordam bermaydi.
4.10. Leyshmanioz
Leyshmaniozlar maxsus iqlimiy sharoitlar bilan bog‘liq bo‘lgan
va faqat iqlimi issiq bo‘lgan joylarda tarqalgan kasalliklar guruhidan
iborat.
Leyshmaniozning uch xil turi bor. Ular klinik va epidemiologik
jihatidan farq qilsa ham (etiologik jihatdan farq qilsa), bir-biriga
juda yaqindir, chunki ularning sababchilari bir uruqqa kiradi va
morfologiyasi bilan bir-biriga juda o‘xshashdir:
1. Visseral leyshmanioz (ichki organlar).
2. Òeri leyshmaniozi.
3. Amerila leyshmaniozi.

---

280
Bizda shu xillarning birinchi va ikkinchisi uchraydi
Infeksiyaning kirish darvozasi. Leyshmaniozning bizda uchray-
digan har ikki turida ham infeksiya qon so‘ruvchi hasharotlar
chaqqanda, teri orqali organizmga kiradi. Keyin teri leyshmaniozida
leyshmaniylar terining shikastlangan joyida to‘planadi, visseral
leyshmaniozida esa, ular qonga suyak iligi va ko‘migiga hamda ichki
organlarga o‘tib, asosan, retikulo-endotelial sistemani shikastlaydi.
Leyshmaniozning ikki shakli ham uzoq (bir necha oydan, bir
necha yilgacha) davom etadi. Òeri leyshmaniozi, odatda, bir yil
cho‘ziladi. Inkubatsion davr leyshmaniozning teri shaklida bir
necha kundan ikki yilgacha, visseral shaklida esa, bir necha haftadan
bir necha oylargacha davom etadi. Visseral leyshmaniozning epi-
demik zanjiri quyidagicha: it—flebotomus chivini — odam.
Infeksiya manbayi. Leyshmaniozning visseral shaklida it infeksiya
manbayi hisoblanadi. Visseral leyshmanioz qon so‘ruvchilar orqali
yuqadi.
Kasallikka moyillik. Bolalar visseral leyshmaniozga, ayniqsa,
moyildir. Ular katta odamlarga qaraganda ko‘proq kasallanadi,
shuning uchun bu kasallik bolalar leyshmaniozi ham deyiladi.
Visseral leyshmanioz juda og‘ir o‘tadi va ko‘pincha o‘lim bilan
tugaydi.
Leyshmaniozning teri shaklidagi epidemik zanjiri biroz bosh-
qacha bo‘ladi: qum sichqonlari — flebotomus — odam (toshbaqalar—
flebotomus—odam). Bitta sichqon inida 500 ga yaqin iskabtopar
pashshalar to‘planishi mumkin. Òeri leyshmaniozining ikki xili
ma’lum:
1. Sahro joylarda uchraydigan zoonoz xili.
2. Shaharlarda uchraydigan antroponoz xili.
Òeri leyshmaniozi Òoshkent, Samarqand, Jizzax, Surxondaryo
viloyatida, Farg‘ona vodiysida uchraydi.
1. Leyshmaniylarning xivchinsiz va xivchinli shakllari bo‘lgan surtmalarni
ko‘zdan kechirish.
2. Lupa orqali iskabtoparni ko‘zdan kechiring. Mo‘ylovchalari 16 bo‘g‘imdan
iborat va tuklar bilan mo‘l-ko‘l ta’minlangan, qanotlarining (kambat, uchi to-
mon o‘tkirlashib boradigan) tuzilishiga e’tibor bering. Iskabtoparning tanasi va
qanotlari mayda tukchalar bilan qoplangan.
3. DSENMning leyshmaniozlarga qarshi kurash bo‘yicha rejasini o‘rganish.
MUSTAQIL ISH

---

281
1. O‘zbekistonda leyshmaniozlarning qanday shakllari bor va qaysi hududlarda
uchraydi?
2. Leyshmaniylar oddiy jonzotlarning qaysi sinfiga kiradi, ular qanday
rivojlanish bosqichlarini o‘taydi?
3. Leyshmaniozlarda infeksiya manbayini bayon eting va u kishilarga qanday
yuqadi?
4. Leyshmaniozning laboratoriya diagnostikasi nimadan iborat?
5. Leyshmaniozlarga qarshi kurashish uchun qanday tadbirlar olib boriladi?
4.11. Legionelloz
Legionelloz (legionerlar kasalligi) — o‘tkir bakterial tabiatli
bo‘lib, zotiljam va tez-tez infeksion-toksik shok bilan o‘tadigan
yuqumli kasallik. Bu kasallik birinchi marta 1976-yil 20-iyulda
aniqlangan. 1976-yil 21—24-mayda «Amerika legioni» tashkilo-
tining 58-syezdi delegatlari o‘rtasida zotiljam epidemiyasi kuzatilgan.
Jami 182 kishi kasallangan, shundan 29 tasi halok bo‘lgan. Jami
bemorlarda tana haroratining ko‘tarilishi va zotiljam aniqlangan.
Atlanta shahridagi kasalliklarni nazorat qilish markazi xodimlari
keng epidemiologik tekshirishlar o‘tkazganlaridan keyin yangi
kasallik yuzaga keldi, deb xulosa qilishgan va unga «legionerlar
kasalligi», deb nom berilgan.
1976—1977-yillar MACDAÒE va hammualliflar ushbu
kasallikdan o‘lganlarning o‘pka to‘qimasini o‘rganib, oldin fanda
ma’lum bo‘lmagan bakterial mikroorganizmlar ajratib olishdi va
Legionella pneumophila nomi bilan mustaqil mikrob turi ajratildi.
Kasallikning avj olish vaqtida bemordan olingan qon zardobi
va o‘tkir respitrator kasalliklarning epidemik avj olish vaqtida retro-
spektiv tekshirishlar amerikalik olimlar tomonidan legionellozni
aniq shakliy belgilarini ajratib olishga imkon berdi.
Oxirgi yillarda 20 dan ortiq epidemik avj olishlar Amerika,
Angliya, Ispaniya, Avstraliya, Kanada, JAR, Fransiya, Gollandiya,
Shvetsiya, Germaniyada kuzatildi.
Etiologiyasi. Legionelloz kasalligining chaqiruvchisi — Legionella
pneumophila bo‘lib, Legionella turkumi, Legionellaceal oilasiga
mansubdir.
NAZORAT SAVOLLARI

---

282
Ushbu turkumga yana quyidagi turlar kiradi: Legionella
pneumophila bo‘lib, ularning ichida eng keng tarqalgan va 7 guruhga
bo‘linadi. Bu mikroorganizm saprofit bo‘lib, organizmdan tash-
qarida, ya’ni tashqi muhitda rivojlanish xususiyatga ega, ayniqsa,
suv havzalarida issiq joylarda mavjud bo‘lgan ochiq suv havzalari
Legionella pneumophila uchun ekologik nuqtayi nazardan yashash
joyi hisoblanadi.
Legionellalar grammanfiy ionnobatsilla bo‘lib, hajmi uzunasiga
2—3, ba’zida 8—20, hattoki 50 mkm, diametri 0,5—0,7 mkm
bo‘lishi mumkin. Uning ikki qavat qobig‘i va xivchinlari bo‘lib,
ribosomalar, DNK saqlaydi.
Kasallik chaqiruvchisi kislotaga chidamsiz mikroorganizmlardir.
Òo‘qimalari va to‘qimadan tashqi rivojlanish xususiyatiga ega. Suyuq
muhitlarda —25°C da 112 kun, —4°C da 150 kungacha saqlanadi.
Distillangan suv 2—4 oydan, ichimlik suvi 1 yildan keyin tek-
shirilib, unumi olingan. 1 % formalin, 70° etil spirti, 0,002 % fenol
ta’sirida 1 daqiqada nobud bo‘ladi. 3 % xloramin ta’sirida 10
daqiqada nobud bo‘ladi.
Epidemiologiyasi. Kasallanganlardan sog‘lomlarga xastalikning
o‘tishi ro‘yxatga olinmagan. Hozirgi kungacha kasallik manbayi
aniqlanmagan. Qushlar, kemiruvchilar va bo‘g‘imoyoqlilardan
kasallik chaqiruvchisi ajratib olinmagan. Legionelloz yoz—kuz
fasllarida epidemik avj olishi, qolgan oylarda sðoradik holatda uchrab
turishi aniqlangan. Har ikki holatda ham legionellozning zotiljam
va o‘tkir respirat zotiljamsiz — pantiak isitmasi shakli kuzatilgan.
Legionellozning zotiljamli shakli 5 % kasallarda, zotiljamsiz
shakli 95 % yoshidan qat’iy nazar, kasallanganlarda uchraydi. Bu
kasallik bilan yoshlar, o‘rta yoshdagilar, hattoki, chaqaloqlar ham
kasallanadi. Kasallik ko‘pincha qurilish ishlari bilan shug‘ullana-
digan erkaklarda uchraydi. Hozirgi kunda birdan bir o‘tish yo‘li
havo-tomchi, ya’ni aerogen yo‘l hisoblanadi. O‘tkazish omillariga
quyidagilar kiradi:
• 
endemik tumanlardagi tuproq;
• 
havo kondensati tizimidagi suv;
• 
dush jo‘mragining bosh qismi.
Òuproqda, kondensatda, dush jo‘mragida yig‘ilgan kasallik
qo‘zg‘atuvchisi suv aerozoli ko‘rinishida kishi organizimiga kirib,
kasallikni keltirib chiqaradi. Legionellalarni konditsionerda, suv

---

283
bochkalarida, vannalarda, dush jo‘mragida ajratish ishi ularni shu
joylarda to‘planishi, rivojlanishi, yashashidan darak beradi.
Sporadik holatlarda kasallik omillari aniq emas. Ko‘pincha kasallik
umumiy kondensatlangan, havo oqimi bilan ta’minlanadigan
xonalarda tez avj olishi kuzatiladi. Amerika Qo‘shma Shtatlaridagi
ko‘pgina shifoxonalar bemorlari o‘rganilganda, 6-haftalik
davolanish vaqtida 1500 bemordan 72 tasida legionelloz kasalligi
aniqlanib, ulardan 5 tasi o‘lgan.
Avj olgan kasalliklar tahlil qilinganda, legionelloz nozokomial
infeksiya ekanligi, ayniqsa, sporadik kasallik ekanligidan dalolat
bermoqda. Immunitet kasallik jarayoni vaqtida paydo bo‘ladi. Maxsus
antitelolarni rekonvalessent davrida tashxis testlarida aniqlash
mumkin, keyin ular kamayadi. Gumoral immunitet aniq emas.
Kasallikni qaytalanishlari kuzatilmagan.
Profilaktika. Legionellozning maxsus profilaktikasi uchun vak-
sina ishlab chiqilgan bo‘lib, sinovdan o‘tkazilmoqda. Kasallikni
bemordan sog‘lom kishilarga o‘tishi aniq bo‘lmaganligi uchun
karantin tadbirlar o‘tkazilmaydi. Asosiy muhim bo‘lgan holat —
suv havzalarida kasallik chaqiruvchilarini aniqlash va unga qarshi
zararsizlantirish tadbirlarini o‘tkazish. Bizga ma’lum dezinfeksiya
eritmalaridan foydalanganda, uning samaradorligi uncha bo‘lmagan.
Faqat suv 60°C da qizdirilsa, uning samarasi yaxshi bo‘ladi.
1. Toshmali terlamani tarqalishiga asosiy sabablar nimalardan iborat?
2. B, C, D gepatitlarning epidemiologik ko‘rinishlariga ta’rif bering.
3. Gemorragik isitmaning yuqish mexanizmini bayon eting.
4. Ku-isitmada epidemik jarayonning rivojlanishi qanday o‘tadi?
5. «XXI asr vabosi» to‘g‘risida ma’lumot bering va epidemik rivojlanishini
izohlang.
6. O‘lat kasalligi epidemiologiyasiga ta’rif bering.
7. Legionelloz kasalligining o‘tish mexanizmlari qanday?
NAZORAT SAVOLLARI

---

284
5-bob. ÒASHQI QOPLAM INFEKSIYALARI
5.1. Dermatomikozlar va qo‘tir
Òrixofitiya, mikrosporiya va favus (kal) kasalligining har bir
hodisasiga majburiy xabarnoma varaqasi to‘ldiriladi. O‘choqda
ro‘yxatga olinmagan bemorlarni aniqlash uchun kontaktda
bo‘lganlar ko‘zdan kechiriladi. O‘choqlarda oilaning hamma a’zolari
va shu xonadonda yashaydigan shaxslar ko‘zdan kechiriladi. Bolalar
muassasalarida hamma bolalar va xizmatchilar, maktabda bemor
topilgan sinfdagi bolalar ko‘zdan kechiriladi. Òrixofitiya va favus
o‘choqlarida 1 haftalik tanaffus bilan ikki marta tekshirish o‘tkaziladi.
Mikrosporiya o‘choqlarida 5—6 haftagacha har 4—5 kunda ko‘rikdan
o‘tkaziladi.
Ko‘zdan kechirishda boshning sochli qismi, silliq teri va tirnoq-
larning holatiga ahamiyat beriladi. Kasallikka shubha qilingan hamma
hollarda mikologik kabinetga jo‘natiladi. Bolalar bog‘chalarida
trixofitiya va favus paydo bo‘lganda ikki haftalik karantin belgilanadi,
tuksimon mikrosporon keltirib chiqargan mikrosporiyada uch
haftalik, zangsimon mikrosporon vujudga keltirgan mikrosporiyada
olti haftalik karantin joriy qilinadi. Ommaviy soch oldirish, bolalarni
bir guruhdan ikkinchisiga o‘tkazish taqiqlanadi.
Òrixofitiya va mikrosporiyada mushuklar va itlar, qoramol va
otlarni infeksiyaning ehtimol tutilgan manbalari bo‘lishini hisobga
olish kerak. Hayvonlarni veterinariya shifoxonalarining xodimlari
ko‘zdan kechiradilar va aniqlangan hayvonlarni veterinariya
nazoratiga topshiradilar. Kasal mushuk va itlarni uydan (bolalar
muassasasidan) quvib chiqarish mumkin emas, chunki daydib
yurgan hayvonlar katta epidemiologik xavf tug‘diradi.
Bolalar uylari, ishlab chiqarish texnika bilim yurtlari va boshqa
yopiq muassasalaridagi bolalar, shuningdek, yotoqxonalarda va
kommunal uylarda yashaydigan bolalar birinchi galda gospitalizatsiya
qilinishi kerak.

---

285
Ambulatoriyada davo olayotgan bolalarning bolalar muassa-
salariga, sartaroshxonalar va hammomlarga qatnashishiga yo‘l
qo‘yilmaydi. Bolalar muassasalariga bolalar davo kursi tugallan-
gandan va o‘n kunlik tanaffuslar bilan o‘tkazilgan mikologik
tekshirishda uch marta manfiy natija olingandan so‘ng kiritilishi
mumkin.
Bemor boshiga doimo qalpoqcha kiyib yurishi, ularni har kuni
almashtirish va qaynatib, yuqumsizlantirish kerak. Zamburug‘li
kasalliklarning o‘choqlarida dezinfeksiya o‘tkaziladi. Profilaktik
tadbirlar — hamma maktab o‘quvchilarini muntazam ko‘rikdan
o‘tkazish, bolalar muassasalarida yashaydigan uy hayvonlarini
tekshirib chiqishdan iborat.
Òibbiyot xodimi bolalarning yalpi soch oldirishini nazorat qilib
turishi lozim. Dermatomikozlar profilaktikasida sanitariya maorifi
ishlarining roli g‘oyat muhim. Qo‘tirga qarshi kurash bo‘yicha
tadbirlar, asosan, zamburug‘li kasalliklar profilaktikasidagi tamo-
yillar bo‘yicha o‘tkaziladi.
Òerining, asosan, kechalari qichishishidan shikoyat qilish qo‘-
tirning asosiy diagnostik belgisi hisoblanadi. Ko‘riklar paytida qo‘l
panjasi, bilak bo‘g‘imi sohasi, bel sohasi, yelka chuquri, sonlar-
ning oldingi-ichki yuzasi, jinsiy organlar, ayollarda — ko‘krak
bezi so‘rg‘ichlari sohasiga alohida ahamiyat beriladi. Zarurat
bo‘lganda klinik diagnostika laboratoriya tekshiruvlari — kanalarni
chiqarish, ularning tuxumlarini topish bilan to‘ldiriladi.
Kasallanganlar tibbiy yordamga murojaat qilganda, shuningdek,
aktiv yo‘l bilan:
a) bolalar muassasalarida oy sayin o‘tkaziladigan profilaktik
ko‘riklarda;
b) maktab-internatlarda, maktabgacha bolalar muassasalarida,
mexanizatsiya maktablarida, kasb-hunar kollejlari va akademik
litseylarda avgustdan oktabr oyigacha har haftada ko‘rikdan o‘t-
kazishda aniqlanadi. Bemor aniqlangan taqdirda, u bilan kontaktda
bo‘lganlarning hammasini (jumladan, muassasa xodimlari ham)
ko‘zdan kechiriladi.
Bemor aniqlanganda unga 281-shakl bo‘yicha xabarnoma
to‘ldirilib, teri-tanosil dispanseriga yuboriladi. DSENMga ham xabar
qilinadi. Bemorni aniqlagan shifokor epidemiologik tekshirish
o‘tkazib, olingan ma’lumotlarni ambulatoriya kartasiga yozib
qo‘yadi. Bunda bemor bilan kontaktda bo‘lgan shaxslar aniqlanadi.

---

286
Kasallikning hayvonlardan — mushuklar, itlar, otlar, qo‘ylardan
yuqishi mumkinligini nazarda tutish lozim.
Bu bemorlar ham dermatomikozli bemorlarni ajratish tamoyili
bo‘yicha ajratiladi. Agar bemor ambulatoriyada davolansa, bu holda
u davolash davridan to batamom sog‘ayib ketguncha bolalar muas-
sasasiga qatnashdan chetlatiladi. O‘choqlar ustidan epidemiologik
kuzatuv 1—1,5 oy davom qiladi.
Bemor shu joyning o‘zida davo olayotgan bo‘lsa, davolovchi
shifokor joriy dezinfeksiyani tashkil qiladi. Qo‘tir o‘choqlarida
yakunlovchi dezinfeksiyani bemor gospitalizatsiya qilingandan yoki
ambulator davo tugallangandan so‘ng o‘tkaziladi.
Joriy va yakunlovchi dezinfeksiyani o‘tkazish uslubi tegishli
uslubiy ko‘rsatmalarda bayon qilingan. Hammomlar, dushxonalar,
sartaroshxonalar va boshqa kommunal muassasalarda yakunlovchi
dezinfeksiya o‘tkazish lozim. Qo‘tirga qarshi kurash bo‘yicha viloyat,
tuman, shahar miqyosidagi tadbirlar maxsus kompleks rejalarda
ko‘zda tutiladi.
5.2. Quturish
Quturish, asosan, asab sistemasining zararlanishi bilan og‘ir
o‘tadigan o‘tkir zoonoz virusli kasallikdir.
Etiologiyasi va epidemiologiyasi. Quturish qo‘zg‘atuvchisi virus
hisoblanadi. Odamga quturish kasalligi kasal hayvon tishlaganda
yoki so‘lagi tekkanda yuqadi. Virusning tabiatdagi asosiy rezer-
vuari — bo‘rilar va tulkilar.
Quturish bilan itlar, mushuklar, yirik va mayda shoxli mollar,
otlar, tuyalar kasallanadi.
Hayvonlar so‘lagi kasallikdan 8—10 kun oldin inkubatsion
davrda yuqumli bo‘lib qoladi. Odamga kasallik faqat hayvonlardan
yuqadi. Kasal odamdan yuqish hollari haqida ishonchli ma’lumotlar
yo‘q.
Inkubatsion davr davomiyligi kishilarda turlicha, aksariyat 20—
25 kun, juda ahyon-ahyonda 15 kundan kam, ba’zan 6 oy —
1 yilgacha cho‘ziladi. Quturish virusi shikastlangan teri orqali tushib
so‘ngra asab yo‘llari bo‘ylab tarqaladi. Quturishning klinik manzarasi
virus markaziy asab sistemasiga yetgandan keyin rivojlanadi.
Quturishdan o‘lgan odamlar va hayvonlarda markaziy asab siste-
masiga turli bo‘limlarida, giðpokampi sohasida Bobesh Negri,
deb ataladigan spetsifik kiritmalarni topish mumkin, ular aftidan

---

287
viruslar yig‘indisi yoki ular atrofidan reaktiv yig‘indilar hisob-
lanadi.
Bemor o‘zini yomon his qilishi, tana haroratining ko‘tarilishi,
it tishlagan joy yaqinidagi asablar yo‘li bo‘ylab nevralgik og‘riqlar
paydo bo‘lishi, uyqusizlik, qo‘rquv, serjahl bo‘lib qolishdan
boshlanadi.
It tishlagan joydagi yara o‘rni ba’zan yallig‘lanadi va og‘riydi.
Buning ustiga yutish nafas muskulaturasining tortishishi, qo‘zg‘alish
paydo bo‘ladi. Bemor bir qultum suv ichishga urinib ko‘rganida,
azob beradigan talvasalar tutadi va suvni yuta olmaydi. So‘ngra
talvasalar suvni ko‘rish bilan paydo bo‘la boshlaydi. Nafas olishning
tutilib qolishi paydo bo‘ladi, nafas mushaklari (spazm) qisqaradi.
Quturish uchun aerofobiyaga xos oz-moz havo harakati talvasali
tutqanoq keltirib chiqaradi. Òalvasalar tezda tarqoq bo‘lib qoladi.
Es-hush saqlanib qolgan bo‘ladi, biroq, aksariyat kasallikning
2—3-kunidan boshlab alahlash bilan gallutsinatsiya hodisalari ro‘y
beradi. Bemor bezovtalanadi, o‘zini qo‘yishga joy topolmaydi,
o‘rnidan turib ketadi, qochishga urinadi. Òovushi bo‘g‘ilib qoladi,
so‘lak mo‘l ajraladi, bemor uni yutmasdan tinmay tuflab tashlay-
veradi yoki o‘zicha oqib, iyagi, ko‘ylagini ho‘l qiladi. Ko‘p ter-
lash qayd qilinadi. Oyoq qo‘llari muzday bo‘ladi. Yuzi sianotik
bo‘lib qoladi. Siydik kam ajraladi. Bemorlar ovqatdan yuz o‘giradi,
uxlamaydi, tana haroratining ko‘tarilishi kasallik avj olib borgan
sayin ortib boradi. O‘lim yuz berishidan 1—2 kun oldin qo‘zg‘alish
davri falajliklar davri bilan almashinadi: ayrim mushak guruhlari
yoki oyoq-qo‘l mushaklarida falajlik rivojlanadi. Kasallik jarayoni,
odatda, orqa miyaning quyi bo‘limlarida boshlanadi, uning ko‘krak
va bo‘yin bo‘limlariga, so‘ngra uzunchoq miyaga o‘tib, noxush
hodisalar keltirib chiqaradi, o‘lim falajlik paydo bo‘lgandan 12—
20 soat o‘tgach, to‘satdan agoniyasiz sodir bo‘ladi. Ba’zan falajlik
fazasi qo‘zg‘alish davrsiz birdaniga yuz beradi. Kasallikning umumiy
davomiyligi 3—7 kun.
Tashxisi. Quturish tahlili va tiðik klinik manzaraga asosan
diagnostika qilinadi. Agar odamni tishlagan hayvon tez orada nobud
bo‘lsa, shu hayvon giðpokampidan olingan kesmalar, albatta,
gistologik o‘rganiladi. Hujayra ichida Babesh-Negri tanachalarining
topilishi hayvonda ham, shu hayvon tishlagan odamda ham
tashxisning shubhasizligini isbotlaydi.

---

288
Davolash. Hozirgi zamon tibbiyoti quturishga davo qilishning
ta’sirchan vositalariga ega bo‘lganicha yo‘q. Klinik simptomlari paydo
bo‘lgandan keyin bemorni qutqarishning iloji bo‘lmaydi. Og‘riqlarni
yengillashtirish uchun tinchlantiruvchi dorilar tayinlanadi.
Asosiy tadbir — umumiy ehtiyot emlashlar, quturgan va daydib
yurgan itlarni yo‘qotish itlarga tumshuqbog‘ taqish kabilar asosida
hayvonlar o‘rtasida quturishga qarshi muntazam ravishda rejali
kurash olib borishdan iborat.
Hayvon odamlarni tishlaganda, tirnaganda va so‘lagi tushganda
jarohatni ko‘p miqdorda olingan sovunli eritma, yod eritmasi
bilan tezda yuvish, shikastlangan odamni esa, zudlik bilan travma-
tologiya punktiga yuborish kerak. Bu yerda unga emlash tayinlanadi
va emlanadi. Quturishga qarshi birinchi emlash 1885-yilda Lui Pas-
ter tomonidan o‘zi tayyorlagan vaksina bilan o‘tkazilgan. Paster
vaksina olish uchun quyonlar miyasiga quturgan hayvonlar miya-
sidan olingan eritmani yuborgan. Kasallikni bir quyondan ikkin-
chisiga birin-ketin yuqtirib, Paster 90 passajdan keyin quyonda
quturish kasalligining inkubatsion davri 21 kundan 7 kungacha
qisqarganligini aniqlagan. Kasal quyon orqa miyasi o‘yuvchi kaliy
ustida 14 kun mobaynida quritilganda, virus kasallik qo‘zg‘atish
qobiliyatini yo‘qotadi. Fiksatsiyalangan virusning bu xossalari uni
profilaktik vaksina ko‘rinishida qo‘llanishga imkon berdi. Paster
laboratoriyasidan keyin emlash Paster stansiyalari nomini olib,
boshqa muassasalarda ham o‘tkazila boshlandi. Jahonda birinchi
bo‘lib, Paster stansiyalaridan biri 1886-yil Odessada ochilgan edi.
5.3. Oqsim
Etiologiyasi. Oqsim o‘ta yuqumli zoonoz (tuyoqli hayvonlarga
mansub) kasallik bo‘lib, o‘ziga xos xususiyatlari bilan ajralib turadi.
Kasallik terining sochsiz yerlarida, oshqozon-ichak shilliq qavat-
larida pufakchalar, eroziyalar hamda toshmalar, yaralar toshishi
bilan tavsiflanadi.
Oqsim kasalligining, ayniqsa, shoxli hayvonlar orasida keng
tarqalganligi to‘g‘risidagi dastlabki tarixiy ma’lumotlar XVI asrda
Venetsiyada D. Frakastoro tomonidan bayon qilingan.
1686-yilda Fransiyada, so‘ngra Italiyada, Shveysariya, Ger-
maniya va Polshada oqsim epizootiyasi keng tus olgan bo‘lib, bu
hududlardagi shoxli hayvonlarda so‘lak oqishi, jag‘larida mayda

---

289
pufakchalar paydo bo‘lishi sababli ozuqa yeya olmasliklari va
sutlarining ayniganligi kuzatiladi.
XIX asrning ikkinchi yarmidan boshlab, mamlakatlararo savdo-
sotiq aloqalari, ishlab chiqarishning rivojlanishi oqsim epidemik
ahamiyatini oshirib bordi. Oqsim dunyo bo‘yicha tarqalgan (faqat
Malayziyada uchramagan). Oqsim kasalligining chaqiruvchisi
1898-yili Lyoffler, Frosh tomonidan aniqlangan filtrlanuvchi virus
bo‘lib, o‘z tarkibida RNK saqlaydi. Oqsim virusi tabiatda uch tið-
dan iborat: O, A va C. Bizning hududimizda faqat O va A tiðdagi
viruslar uchraydi.
O tiðdagi virus 10 dan ortiq serotiðga ega, A virusning esa,
20 dan ortiq serotiði bor. C tiðdagi virus faqat 2 serotiðdan iborat.
Hamma serotiðlar bir-biridan antigenligi bilan farqlanadi. Oqsim
kasalligi viruslarning tashqi muhitga chidamliligi turlicha. Virus
85°C qizdirilganda 30 daqiqada, 100°C da esa, 5 daqiqada nobud
bo‘ladi. Past harorat —18°C da o‘z xususiyatini uzoq muddat —
ikki yilgacha saqlab qoladi. Kimyoviy moddalarga chidamliligi
quyidagicha: xlorli ohak, fenol, krezol, xloroform va formaldegid
eritmasi ta’sirida 2—5 soatda nobud bo‘ladi. Suvda olti kun saqlanadi,
sutda 12 kun, sariyog‘da 45 kun, go‘shtda 50 kun, xashakda 15 hafta,
unda 7 hafta, mollar junida 4 hafta, bug‘doy kepagida 20 haftagacha
saqlanadi.
Epidemiologiyasi. Asosiy kasallik manbayi bo‘lib qoramollar,
so‘ngra cho‘chqalar, qo‘ylar va echkilar hisoblanadi. Bundan
tashqari, oqsim kasalligiga otlar, tuyalar, kiyiklar va mushuklarning
ham moyilligi aniqlangan. Kasallikni uzatishda kemiruvchilar ham
ishtirok etadi (kalamushlar, sichqonlar va ayrim parrandalar, o‘zi
kasal bo‘lmasa-da, virusdan zararlangan bug‘doy donini yegandan
so‘ng uni tashqi muhitga ajratib chiqaradi). Chet davlatlardan olib
kelinadigan go‘sht, qishloq xo‘jaligi mahsulotlari, ozuqalari, yem-
xashaklar, poliz mahsulotlari orqali oqsim kasalligi virusi tarqalishi
mumkin.
Odam oqsim kasalliginig oraliq o‘tkazuvchisi hisoblanadi,
chunki ko‘pincha tuyoqli hayvonlarni boqishda va ehtiyot choralariga
rioya qilmaganida uning kiyim-kechagidan, poyabzalidan, qo‘lidan
viruslar o‘ta sezgir mollarga yuqadi. Shoxli hayvonlarga oqsil viruslari
ko‘pincha yem-xashak va ichimlik suvi orqali yuqadi. Oqsim bilan
kasallangan hayvonlarning, avvalo, og‘iz shilliq qavatlari, milklari,
burni, tili, labi va yelinlarida mayda toshmalar paydo bo‘ladi, so‘ngra
ular pufakchaga aylanadi. Viruslar kasal mollarning so‘lagi, suti,

---

290
siydigi va axlati orqali ajralib chiqadi. Kasallangan mollarda oqsim
og‘ir va yengil shaklda kechadi. Og‘ir shaklda kechganda, 60 %
kasallangan mollar 1—1,5 kunda nobud bo‘ladi, sog‘ayib ketgan
mollarda esa, immunitet davri 1,5—2 yildan oshmaydi.
Odamlar uchun oqsim kasalligi deyarli xafli emas, ammo yosh
bolalarda unga moyillik ancha yuqori. Kasallikning yuqishi ko‘pincha
kasal molning xom suti iste’mol qilinganda yoki uni parvarish
qilganda sodir bo‘ladi. N.K. Rozenberg ma’lumotlariga asosan,
odamlarga sut orqali 65 %, parvarish orqali 34 %, boshqa sabablarga
ko‘ra, 1 % hollarda yuqadi.
Kasallikning yashirin davri 3 kundan 8 kungacha. Kasallik o‘tkir
boshlanadi, tana harorati ko‘tarilib, bemorning boshi va mu-
shaklarida qattiq og‘riq bo‘ladi. Keyinchalik og‘izda qizish, chay-
nashda og‘riq, so‘lak oqishi, ko‘zlar qizarishi va ayrim hollarda
qusish, ich ketishi mumkin. Og‘iz bo‘shlig‘i ko‘zdan kechirilganda,
shilliq qavatlarida mayda pufakchalar ko‘rinadi, milklar yallig‘-
lanadi, lunj, lab, tilda esa, ko‘p miqdorda suvli pufakchalar bo‘-
ladi, ayrimlari yorilib yaralarga aylanadi.
Oradan 4—5 kun o‘tgandan keyin, yaralar bitib, tana harorati
pasayadi va 10—15 kundan keyin bemor sog‘ayib ketadi. Odamlarda
oqsim og‘iz bo‘shlig‘i va terida uchraydi. Kasallikning teri shaklida
tashqi qavatda ko‘p miqdorda mayda toshmalar paydo bo‘lib,
kasallik bir oygacha cho‘zilishi mumkin. Kasallikdan keyin
immunitet, faqat sakkiz oygacha saqlanadi.
Oqsim isitma reaksiyasi, og‘iz bo‘shlig‘i shilliq pardasi va tirnoq
o‘rni yaqinida mayda pufakchalar rivojlanishi bilan o‘tadigan o‘tkir
zoonoz infeksion kasallik.
Klinik manzarasi. Inkubatsion davr o‘rta hisobda 4 kun, kamroq
6—8 kun davom qiladi. Kasallik et junjikishi, tana haroratining
38,5—39°C gacha ko‘tarilishi, bosh og‘rishidan boshlanadi. Shu
simptomlar bilan bir qatorda qusish, siydik chiqarishda achishish
sezgisi, ko‘zlarning qizarishi kuzatiladi. Lablarda, lunj shilliq par-
dasida, tilda tiniq suyuqligi bo‘lgan, so‘ngra loyqa tusga kiradigan
pufakchalar paydo bo‘ladi. Xuddi shunday pufakchalar qo‘l va
oyoq panjasi barmoqlarining tirnoq o‘rni sohasida toshib ketadi;
tez orada pufakchalar mayda yaralar (aftalar)ga aylanadi. Òoshmalar
toshishi achishish, og‘riq bilan o‘tadi. Bemor ovqat chaynaganda,
yutganda og‘riq sezadi. Ayni vaqtda so‘lak ajralishining kuchayishi
kuzatiladi.

---

291
Bemorning tana harorati toshmalar tosha boshlagan vaqtdan
boshlab yana 3 kun davomida yuqoriligicha qoladi, so‘ngra me’yorga
tushadi. Hosil bo‘lgan mayda yaralar ikki hafta mobaynida bitib
ketadi. Kasallik yaxshi kechadi. Xastalikning 15—20-kuniga kelib,
to‘liq sog‘ayish boshlanadi.
Davolash. Bemorni kasalxonaga yotqizish lozim, unga kuniga
4—5 mahal oz-ozdan yengil hazm bo‘ladigan suyuq ovqatlar berish
zarur. Yarachalarga 2—3 % li kumush nitrat eritmasi paxta tampon
bilan surtib turiladi. Og‘izni chayish uchun 1:1000 rivanol eritmasi,
0,1 % li kaliy permanganat eritmasi yoki 3 % li vodorod peroksid
eritmasi ishlatiladi.
Kasallikning oldini olish chora-tadbirlari. Oqsim kasalligining
oldini olishda tibbiyot xodimlari veterinariya xizmati bilan ham-
korlikda veterinariya-sanitariya va veterinariya karantiniga taalluqli
ishlarni olib boradilar. Asosiy tadbirlardan biri — chetdan oqsim
bilan kasallangan hayvonlarni kiritmaslik, ularni o‘z vaqtida aniq-
lash, ajratib qo‘yish va davolash yoki qirib tashlash hisoblanadi.
Hayvonlar orasida kasallikni aniqlash va tashxis qo‘yish uchun
biosinamalar qo‘yiladi. Bir necha soatdan keyin hayvonning tilida
yallig‘lanish, shishlar va mayda pufakchalar paydo bo‘lsa, ular
viruslangan bo‘ladi. Oqsim uchrab turadigan joydan keltirilgan
hayvonlar ustidan qunt bilan veterinariya nazorati o‘rnatish talab
etiladi. Hayvonlarni kasallik o‘chog‘idan tegishli karantinga rioya
qilmagan holda, shuningdek, sut mahsulotlariga ishlov bermasdan
olib ketish taqiqlanadi.
Hayvonlarda kasallanish paydo bo‘lganda, qaynatilmagan sut
va undan tayyorlangan mahsulotlarni iste’mol qilishga ruxsat
etilmaydi. Kasal deb, shubha qilingan kishilarni darhol kasalxonaga
yotqizish kerak. Òashxis virusologik, serologik va biosinama usuli
bilan tasdiqlanadi. Òekshirish uchun qon, siydik, axlat, og‘iz bo‘sh-
lig‘idan shilimshiq va pufakchalardan suyuqliklar olinadi.
Oqsim o‘chog‘ida sanitariya-veterinariya qoidalariga ko‘ra,
21 kundan keyin karantin bekor qilinadi. Oqsim kasalligiga qarshi
mollarga Vale-Shmidt-Valdman usulida aluminiy oksiddan
tayyorlangan formol vaksina shoxli mollarga 5 ml, qo‘y va cho‘ch-
qalarga 3 ml.dan yuboriladi. Oqsimning oldini olish uchun tibbiyot
xodimlari epizootiya, panzootiya bo‘lgan davlatlardan keltiriladigan
oziq-ovqat mahsulotlarini nazorat qilishlari zarur. Bundan tashqari,

---

292
kasallik o‘choqlarida chegaralash va karantin joriy qilishning
ahamiyati katta.
Shaxsiy gigiyenaga rioya qilish, kasal hayvonlar sutini iste’mol
qilmaslik, ularni parvarishlashda ehtiyot chora-tadbirlariga amal
qilish lozim. Kasallik o‘choqlarida majburiy karantin joriy etiladi
va yakunlovchi dezinfeksiya o‘tkaziladi (2 % NaOH yoki 1 %
formalin bilan).
5.4. Kuydirgi
Etilogiyasi. Qo‘zg‘atuvchilar Bacillaceae oilasiga, Bacillus
turkumiga mansub. Organizmga kuydirgi batsillalari vegetativ shaklda
aniqlanib, u havosiz sharoitda, 75—80°C gacha qizdirilganda,
dizenfeksiyalovchi vositalar ta’sirida tez nobud bo‘ladi. Kislorod
bemalol keladigan bo‘lsa, qo‘zg‘atuvchilar sporalarni hosil qiladi,
bu sporalar atrof-muhitga juda chidamli bo‘lib, qulay sharoit
bo‘lganda yillab saqlanadi. Bunday sharoitlar tepalik joylardagi kam
namlangan tuproqda, shuningdek, sporalar o‘sishi uchun qulay
bo‘lmagan tuproqning chuqur qavatlarida yaratiladi. Òuproqning
ustki qatlamida yozda harorat va namlik optimal bo‘lganda, sporalar
vegetativ oldi holatiga o‘tib, halok bo‘ladi. Sporalar quritishga,
yuqori harorat (qaynatilganda 60 minutdan keyin halok bo‘ladi),
dezinfeksiyalovchi vositalarga chidamli bo‘ladi.
Epidemiologiyasi. Kuydirgi kasalligining qo‘zg‘atuvchilar man-
bayi — kasal hayvonlar hisoblanadi, ularda kasallik o‘tkir, umumiy
septisemiya tiði bo‘yicha kechadi.
Uy hayvonlari — yirik va mayda shoxli qoramol, ot, eshak,
bug‘u, tuya, cho‘chqa va boshqalar. Epidemiologik jihatdan,
ayniqsa, xavfli. Kasal odam infeksiya manbayi sifatida hech qanday
rol o‘ynamaydi. Odamga mol majburiy so‘yilganida, go‘sht
maydalaganda, infeksiya tushgan go‘sht mahsulotlariga ishlov
berilganda, kasal hayvonni parvarish qilganda yuqadi.
Kuydirgi qo‘zg‘atuvchilar o‘tish mexanizmi ularning yashash
shakllari bilan belgilanadi. Vegetativ shakldagi qo‘zg‘atuvchilari
kontakt, transmissiv (qon so‘radigan hasharotlar chaqqanda)
yo‘l bilan, oziq-ovqat (infeksiya tushgan oziq-ovqatlar yeyilganda)
orqali yuqadi. Sporali shakli chang bilan birga odamga aerogen yo‘l
bilan o‘tishi mumkin.
Kasbga oid sanoat, qishloq xo‘jaligi kuydirgisi va kasbga oid
bo‘lmagan kuydirgi farq qilinadi. Birinchi turda kasallik organizmga

---

293
qo‘zg‘atuvchi sporalari tushganda rivojlanadi, ular infeksiya tushgan
xomashyo (teri, jun, yol va boshq.)ga ishlov berishda korxona
xonalarida havo oqimi bilan tarqaladi.
Kasbga oid qishloq xo‘jaligi kuydirgisida odamga kasallik hayvon
terisini shilishda, go‘shtini nimtalashda, o‘ligini yig‘ib olish va
yuqumsizlantirishda, kasal hayvonlarni parvarish qilishda yuqadi.
Kasbga oid bo‘lmagan kuydirgi odamga qo‘zg‘atuvchining sporali
shakli organizmga tasodifan yoki maishiy yo‘l bilan tushishi
natijasida yuqadi. Odamlar orasida kuydirgi bilan kasallanish —
mollar o‘rtasida kasallanishga va tegishli profilaktik choralar
o‘tkazilishga doimiy va bevosita aloqador bo‘ladi.
Odamning kuydirgiga sezgirligi yuqori. Ko‘pincha katta yosh-
dagilar kasallanadi. Kasallikdan keyin barqaror immunitet qoladi.
Kasallanishning mavsumiy ko‘tarilishi (iyul — sentabr) kasallikning
hayvonlar orasida oshishi va qon so‘ruvchi hasharotlar sonining
ko‘payishi bilan bog‘liq.
Odamga yuqish yo‘llari:
1. Kasal hayvonni parvarish qilganda, so‘yganda, nimtalaganida
yoki kasal hayvon xomashyosiga ishlov berilganda terida xilma xil
yara-chaqa, tirnalishlar bo‘lgan taqdirda yuqushi mumkin. Bunda
xastalikning eng ko‘p uchraydagan teri shakli rivojlanadi (terida
«kuydirgi xo‘ppoz» paydo bo‘ladi).
2. Kasal hayvon chiqindilaridagi mikroblar tashqi muhit
obyektlarida chang bilan aspiratsiya yo‘li orqali tarqaladi. Bu o‘pka
shaklining rivojlanishiga olib keladi. Òarqalish mexanizmi ancha
murakkab bo‘lgani uchun kasallikning bu ko‘rinishi kam uchraydi.
3. Zararlangan go‘sht yoki go‘sht mahsulotini yetarli darajada
pishirmasdan iste’mol qilganda, og‘iz orqali (alimentar yo‘l bilan)
yuqadi. Buning oqibatida kuydirgining ichak shakli kelib chiqadi.
Bemor odamdan ikkinchi kishiga kuydirgi yuqish hollari deyarli
uchramaydi, chunki kuydirgi mikroblari hayvon organizmida
rivojlanganida ma’lum sharoit bo‘lgandagina odamlarga ham
yuqadigan bo‘lib qoladi. Lekin bemor organizmida mikrobni bu
xususiyati yana o‘zgarsa kerak. Kasallikni odamga yuqish sharoitlariga
ko‘ra, kuydirgining quyidagi tiðlari farqlanadi:
• 
qishloq xo‘jaligidagi ma’lum kasb-kor bilan bog‘liq kasallanish.
Mikrob kasal hayvondan yoki tuproq orqali yuqadi;
• 
sanoatdagi kasb-kor bilan bog‘liq kasallanish. Kasal hayvon
mahsulotlari yoki xomashyosiga ishlov berish jarayonida kelib

---

294
chiqadigan kasallanish. Bu yo‘l bilan kasallik yuqishi hozirgi paytda
kam uchraydi.
Keyingi yillarda kuydirgi odamlarda onda-sonda uchramoqda.
Odatda, bu hol kasal hayvonni bilmasdan so‘yib yuborilganda ro‘y
beradi. Ayrim hollarda, ayniqsa, kasal ot so‘yilganda ko‘p kishilar
ishtirok etishi va tekshirilmagan go‘shtni tarqatib yuborilishi tufayli
tez-tez kasallanish kuzatiladi. O‘zbekistonda har yili 10—15 nafar
bemor shu kasallikka duchor bo‘lmoqda.
Kuydirgi bilan kasallanish odamlarning kasb-kori va turmush
sharoitiga ko‘p jihatdan bog‘liqdir. Shu asosda, kuydirgi bilan ka-
sallanish tasnifini quyidagicha tuzish mumkin:
• 
kasb-korga bog‘liq bo‘lmagan;
• 
kasb-korga bog‘liq bo‘lgan.
Kasb-korga bog‘liq bo‘lmagan kasallanish hollari, asosan,
kasallangan qoramol egalari, zararlangan go‘sht mahsulotlarini
iste’mol qilgan shaxslarda hamda kasal hayvon mahsulotlari va
xomashyosiga ishlov berishda qatnashganlarda kuzatiladi. Kasb-kor-
ga bog‘liq holda kasallanish chorvador (cho‘pon)lar, veterinariya
xizmati xodimlari, zootexniklar, hayvonlar xomashyosiga ishlov
beruvchilar, go‘sht kombinatlari va teri xomashyo bazalari ishchilari
va hokazolar orasida uchraydi. Ishlab chiqarishda kuydirgi, asosan,
ish jarayonida, xomashyoni tayyorlash davomida veterinariya-sani-
tariya qoidalariga rioya qilmaslik, saqlash va ishlov berish talablarini
bajarmaslik, xodimlarning sanitariya-texnika minimumini o‘zlash-
tirmaganligi natijasida tarqalishi mumkin.
Respublikamizda keyingi yillarda shu sohada ishlovchilar orasida
olib borilayotgan ko‘p yillik profilaktik chora-tadbirlar natijasida
kuydirgi bilan kasallanish ko‘rsatkichi ancha pasaygan. Hozirgi
vaqtda O‘rta Osiyoda kuydirgi bilan kasallanishning 96 % qishloq
sharoitida yashovchi aholi guruhlarida uchramoqda. Kasb-korga
bog‘liq bo‘lmagan kasallanish chegaralangan mavsumiylikka ega,
u iyun—oktabr oylarida ko‘proq kuzatiladi. Kuydirgi bilan, asosan,
erkaklar kasallanadi. Bu ularni hayvonlarni so‘yishda, xomashyolari
va go‘sht mahsulotlariga ishlov berishda ko‘proq ishtirok etishlari
bilan tushuntiriladi.
Kasallanish turlari kasallikni yosh bo‘yicha taqsimlanishi bilan
o‘zaro bog‘liq. Kuydirgi bilan, asosan, (82 %) 20 yoshdan oshgan
odamlar kasallanadi, 25 % dan ko‘proq hollarda 50 yoshdan
oshganlar orasida uchraydi. Bolalar va o‘smirlarning kuydirgi bilan

---

295
kasallanishlari, asosan, qishloq sharoitida yashovchi aholi orasida
birmuncha yuqori. Kasallikni erta aniqlash maqsadida hamda
bemorlar va emlanganlar organizmida yuzaga keluvchi immu-
noallergik siljishlarni aniqlash uchun kuydirgi allergeni — antraksin
qo‘llaniladi.
Antraksinli teri-allergik sinamasi teri ostiga 0,1 ml miqdorda
yuboriladi va 24—48 soatdan keyin kuzatiladi. Antraksinli sinama
kasallikning erta tashxisi hamda retrospektiv tashxisi uchun
qo‘llaniladi. Sinama kuydirgi bilan kasallanganlarda 30 yilgacha
musbat bo‘lib qoladi.
Epidemiyaga qarshi chora-tadbirlar odamlarga kuydirgining
oldini olish, avvalo, sanitariya-veterinariya tadbirlarning to‘liq
bajarilishiga bog‘liq. Bu tadbirlar quyidagilardan iborat: ilgari
hayvonlarda kuydirgi kasalligi qayd qilingan hududlarni aniqlash,
ro‘yxatga olish va pasportlashtirish zarur. Jumladan, O‘zbekistonda
professor J. O. Odilov tuzgan «Kuydirgi bo‘yicha doimiy xavotirli
punktlarning atrofi» shu jihatdan zarur qo‘llanma hisoblanadi. Har
bir xavotirli punkt chegarasida maxsus belgilar qo‘yilib, to‘silgan
bo‘lishi kerak. Ularda mollarni o‘tlatish taqiqlanadi. O‘sha hudud-
lardagi chorva xo‘jaliklarida va xonadonlardagi hayvonlar kuydirgiga
qarshi emlanadi. So‘yilgan hayvonlarning terisini to‘g‘ri saqlash,
transport vositasida tashish va korxonalarda qayta ishlash ustidan
qat’iy nazorat o‘rnatiladi. Hayvonlarda kuydirgiga shubha bo‘lganda
darhol laboratoriya tekshirishlari o‘tkaziladi va karantin o‘rnatiladi
(hayvonlarni bu yerdan olib ketish va yangisini keltirish taqiq-
lanadi), kuchli dizenfeksiyalovchi preparatlar bilan yuqum-
sizlantirish ishlari olib boriladi. O‘lgan hayvon yoqiladi va chuqur
o‘raga ishqor to‘kib ko‘miladi.
O‘z kasb-koriga ko‘ra, kuydirgi yuqishi mumkin bo‘lganlar
kasallikka qarshi tirik vaksina bilan oldindan emlanadi. U vaksina
SÒI, deb nomlanib, 1 ml.dan teri ostiga yuboriladi. Bir yildan
so‘ng revaksinatsiya o‘tkaziladi.
Modomiki, odamlar uchun kuydirgi infeksiyasining manbayi
kasallangan uy hayvonlari hisoblanar ekan, bu kasallikka qarshi
kurashish hamda profilaktik chora-tadbirlar veterinariya xizmati
bilan birgalikda olib borilishi kerak.
Veterinariya xizmati tomonidan quyidagi tadbirlar olib boriladi:
1) kuydirgi bilan kasallanganligi gumon qilingan va kasal
hayvonlarni o‘z vaqtida aniqlab, boshqalardan ajratib qo‘yish;

---

296
2) kasallikning yuqish sabablari va sharoitlarini o‘rganish;
3) qishloq xo‘jaligi hayvonlarini emlashni muntazam ravishda
olib borish;
4) kuydirgi aniqlangan hududda karantin joriy etish;
5) hayvonlar orasidagi har bir kasallanish hollari haqida
sog‘liqni saqlash organlariga xabar berish;
6) kuydirgidan o‘lgan hayvonlar murdasini yo‘q qilish;
7) kasal hayvonlar yashash joyini yuqumsizlantirish;
8) molxonalarni, ishlatiladigan anjomlarni, hayvonlarni par-
varish qiluvchi xodimlarning ust-boshi va oyoq kiyimlarini joriy
hamda yakunlovchi dezinfeksiyadan o‘tkazish.
Veterinariya xizmatiga, qishloq xo‘jaligi hayvonlarining go‘sht
mahsulotlarini tayyorlash, tashish hamda hayvonlar xomashyosini
saqlash va qishloq xo‘jaligi hayvonlari so‘yilishini to‘g‘ri tashkil
qilish tadbirlari ham yuklatiladi. Kuydirgidan nobud bo‘lgan hay-
vonlarning epidemiologik va epizootologik ahamiyati nihoyatda katta.
Ular mahalliy sharoitlarni hisobga olgan holda kuydiriladi yoki
veterinariya-sanitariya qoidalariga amal qilgan holda ko‘mib
tashlanadi.
Sog‘liqni saqlash organlari, veterinariya xizmati kuydirgi infek-
siyasi o‘choqlari va manbalarini yo‘qotishga qaratilgan tadbirlarning
bajarilishini nazorat qiladi. Kuydirgi kasalligi paydo bo‘lganda,
odamlar orasida quyidagi chora-tadbirlar o‘tkaziladi:
• 
bemorni zudlik bilan kasalxonaga yotqizish va alohida xonalarda
joylashtirish;
• 
kuydirgi tashxisini bakteriologik tasdiqlash maqsadida be-
mordan olingan ashyolarni laboratoriya tekshiruvlaridan o‘tkazish;
• 
bemor kasalxonaga yotqizilgandan keyin u yotgan xonada
yakunlovchi dezinfeksiya o‘tkazish;
• 
bemor odam yoki kasallangan hayvonlarni parvarish qilgan
kishilar 8 kun ichida ajratib qo‘yiladi va shoshilinch profilaktika
maqsadida penitsillin bilan kuydirgi globulini yuboriladi, 7—10 kun-
dan keyin esa, SÒI bilan emlanadi.
Epidemiologik nazorat. Bu nazoratning maqsadi odamlarga kuy-
dirgi kasalligini yuqishiga yo‘l qo‘ymaslikdan iborat. Buning uchun
doimiy xavotirli punktlarni yaxshi bilish, u joylarda veterinarlar
o‘tkazayotgan tadbirlarni muntazam kuzatib borish zarur. Kuydirgi
ustidan epidemiologik nazorat o‘tkazish o‘ta xavfli yuqumli kasal-

---

297
liklar bo‘yicha ish olib boradigan epidemiologlar zimmasiga
yuklanadi. Ular o‘z faoliyatini veterinarlar bilan yaqin hamkorlikda
olib borib, ehtiyot choralari rejasini birgalikda ishlab chiqadilar va
amalga oshiradilar.
Òuman va viloyatlarda kuydirgi kasalligi bo‘yicha muvofiq-
lashtiruvchi komissiyalar tuziladi. Bu komissiyalar hayvonlar
orasida kuydirgi bilan kasallanish hollarini kamaytirishga qaratilgan
vetirinariya chora-tadbirlarini hamda bu kasallikning odamlar orasida
uchrashining oldini olish bilan bog‘liq tibbiy tadbirlarni tashkiliy
va maxsus tizimi bajarilishini nazorat qilib borishadi.
5.5. Qoqshol
Epidemiyaga qarshi chora-tadbirlar belgilash. Qoqshol o‘tkir
yuqumli kasalliklar orasida eng og‘ir kechadigan bo‘lib, asab
sistemasining qo‘zg‘atuvchi toksini bilan zararlanishi tufayli yuzaga
keladi va mushaklarning tonik va tetanik tortishib qisqarishi bilan
tavsiflanadi. Qoqshol bilan faqat odamlar emas, balki hayvon (ot,
qo‘y, yirik qoramol)lar ham kasallanadi. Kasallik, odatda, turli xil
tan jarohatlari tufayli yuzaga keladi.
Qoqshol juda qadimdan ma’lum bo‘lgan kasallik. Qoqshol
klinikasini dastlab Buqrot (eramizdan avvalgi 460—370-yillar)
o‘z asarlarida bayon etib, kasallikka «qoqshol», deb nom bergan.
Buyuk alloma Abu Ali ibn Sino kasallikni batafsil o‘rganib, uning
kelib chiqishi, tana jarohatlanishi tufayli og‘ir kechishi va davolash
usullarini bayon etgan.
Qoqshol yer kurasining barcha qit’alarida turlicha tarqalgan,
jumladan, Afrika, Osiyo va Janubiy Amerikada boshqa mintaqalarga
nisbatan kasallik keng tarqalgan.
Qoqshol kasalligi Osiyo mamlakatlarining barchasida uchraydi.
Bu kasallikdan halok bo‘lish ko‘rsatkichi 100000 aholi soniga
nisbatan 1,5 % dan 5,5 % ni tashkil etadi. Qoqshol kasalligi,
ayniqsa, urush yillarida ko‘p uchraydi. Har yili dunyo bo‘yicha
qoqshol kasalligidan 160000 kishi halok bo‘ladi.
Kasallikning qo‘zg‘atuvchisi Clostridum tetani Bacillaceae
oilasiga, Clostridium turkumiga mansub. Klostridiylar harakatchan
anaeroblardir, grammusbat. Klostridiylarning vegetativ shakllari
tashqi muhitga kam chidamli bo‘lib, qaynatilganda 3 daqiqada halok
bo‘ladi. Òashqi muhitda sporali shakli, aksincha, yuqori haroratga

---

298
chidamli, quruq qizdirganda 115°C da 30 daqiqada, qaynatilganda
50 daqiqadan keyin nobud bo‘ladi. Dezinfeksiyalovchi vositalar
5 % fenol, 1 % formalinda, 1 % yodda bir necha daqiqadan 6 soat-
gacha halok bo‘ladi. Qoqshol qo‘zg‘atuvchisi organizmda anaerob
holatda ikki xil ekzotoksin ishlab chiqaradi: tetanospazmin,
mushaklarni tonik qisqartiradi va tetanogemolizin — eritrotsitlarda
gemoliz chiqaradi. Òoksin qizdirilganda yoki 0,2—0,4 % formalin
bilan 3—4 hafta ishlov berilganda, ular immunogen anatoksinga
aylanadi.
O‘txo‘r hayvonlarning ichagi qoqshol bakteriyalari uchun tabiiy
muhit hisoblanadi, chunki bu joy ularning yashashi va ko‘payishi
uchun qulay sharoitdir. Aksincha, ular ichakdagi narsalar bilan
tashqi muhitga ajralib chiqqanida bakteriyalarning vegetativ
shaklidan darhol sporali shakliga aylanadi, bunda tashqi muhit
harorati 12—14°C dan past bo‘lmasligi kerak.
Qoqshol kasalligi qo‘zg‘atuvchisining sporalari odam
organizmining shikastlangan yoki jarohatlangan shilliq qavatlariga
tushib, anaerob holat mavjud bo‘lganda, ular tez ko‘payadi va
o‘zidan ekzotoksin ajratadi. Qoqshol toksini qanchalik ko‘p ishlab
chiqarilsa, kasallikning yashirin davri shuncha qisqa bo‘lib, kasallik
og‘ir kechadi.
Kasallikning yashirin davri 3 kundan 30 kungacha, ko‘pincha
15—14 kun davom etadi. Kasallik o‘tkir boshlanadi, ayrim hollarda
jarohatlangan joylardagi mushaklar qisqarib, tortishib og‘riydi.
Kasallik ikki ko‘rinishda o‘tadi: generalizatsiyalangan — kasallik
butun organizmda sodir bo‘ladi yoki mahalliy qoqshol. Kasallikning
uch asosiy belgisi bor:
• 
trizm — bemor chaynov mushaklarining tortishib qolishi
natijasida og‘zini ocha olmaydi;
• 
«sardonik kulgi» esa, yuzning mimika mushaklari qisqarishiga
asoslangan;
• 
opistotonus — bo‘yin, yelka, badan va oyoq mushaklarining
qisqarishi.
Qoqshol qo‘zg‘atuvchilari tabiatda keng tarqalgan, chunki
ularning sporalari tashqi muhitda juda chidamli, ayrim turlari
tuproqda, hayvonlar va odamlarning ichagida ko‘payish xususiyatiga
ega. Kasallikning qo‘zg‘atuvchisi turli mintaqalarning tuprog‘ida
notekis tarqalgan. Masalan, Germaniyada — 14 %, Amerikada
6 — 20 %, Shvetsiyada — 60 %, O‘zbekistonda — 26 %, Qozog‘is-

---

299
tonda — 16 %, Òoshkentda — 9 %. Qoqshol bakteriyalari tuproqdan
chang bilan uylarga, tibbiyot muassasalariga tarqaladi. Qoqshol
bakteriyalari ot, sigir, qo‘y, echki, cho‘chqa, maymun va odam-
ning ichagida aniqlangan. Shunga ko‘ra, qoqsholni uzatish omillari
tuproq, hayvon va odam najasi yoki ifloslangan kiyim, poyabzal
va boshqalar bo‘lishi mumkin.
Kasallikning asosiy manbalari uy hayvonlari: sigir, ot, qo‘y va
echkilar. Ularning organizmida doimo qoqshol bakteriyasi saprofit
sifatida odamda ichak tayoqchalari kabi uchrab turadi. Masalan,
Birinchi Jahon urushida ingliz harbiylarini ko‘rikdan o‘tkazish
natijasida bakteriyalar 30 %, otboqar, aravakash, sut sog‘uvchilarda
esa, 100 % aniqlangan. Ayniqsa, Birinchi va Ikkinchi Jahon urushida
qoqshol kasalligi harbiylar orasida keng tarqalgan, bunga jaro-
hatlanishlar sabab bo‘lgan.
Kasallanish mavsumiyligi yaqqol chegaralangan bo‘lib, asosan,
yoz oylariga to‘g‘ri keladi, chunki bu vaqtda dala ishlari qizib ketadi
va oyoqyalang yurish natijasida teri oson shikastlanadi. Qoqshol
kasalligining qo‘zg‘atuvchilari tuproqda tezlik bilan ko‘payadi va
yuqtirish xususiyati yuqori bo‘ladi. Kasallanish qishloq joylarda
yashaydigan aholida ko‘p kuzatiladi, chunki ular ko‘pincha
chorvachilik va dehqonchilik bilan mashg‘ul bo‘ladilar. Kasallik-
ning kasb-kor bo‘yicha taqsimlanishi bunga dalil bo‘la oladi.
Masalan, jamoa xo‘jaligi a’zolari va chorvadorlar orasida kasallanish
30 dan 55 % gacha bo‘lsa, uy bekalari o‘rtasida 15—20 %, zavod
ishchilarida — 5 %, xizmatchilarda esa, 3 % ni tashkil etadi. Qoq-
shol kasalligi ayollarda 55—60 %, erkaklarda 40—45 % uchraydi.
Òurli yoshdagi aholi guruhlari orasida kasallik notekis taqsimlan-
gan. Qoqshol ko‘proq maktabgacha va maktab yoshidagi (odatda,
15 yoshgacha) bolalarda uchraydi. O‘zbekiston, Òojikiston, Qozo-
g‘iston va Ozarbayjonda yangi tug‘ilgan chaqaloqlar orasida qoq-
shol bilan kasallanish 3—5 % ni tashkil etadi. Osiyodagi ayrim
mamlakatlarda bu ko‘rsatkich 30 % ni tashkil qiladi.
Hindistonning Panjob shtati ayrim tumanlarida qoqshol 80 %
hollarda yangi tug‘ilgan chaqaloqlarda uchraydi. Braziliya va
Meksikada ham chaqaloqlarning kasallanish ko‘rsatkichlari yuqori.
Kasallikning bunday keng tarqalishiga ijtimoiy turmush omillari,
mustamlaka davlatlar aholisi hayot darajasining nihoyatda pastligi,
qashshoqlik va tabobatning qoloqligi sabab bo‘lmoqda.
Qoqshol kasalligiga moyillik barchaga barobar, bemorlarda
turg‘un immunitet hosil bo‘lmaydi, qayta kasallanish mumkin.

---

300
Kasallikni aniqlash uchun bakteriologik tekshirish qo‘llaniladi,
ashyo sifatida jarohatlangan joydan to‘qima bo‘lakchalari, yiring,
kiyimdan qiyqimlar va tuproq namunalari xizmat qiladi. Olingan
namunalar suyuq yoki qonli agarga ekiladi va ajratib olingan
qo‘zg‘atuvchining toksigenligi sinab ko‘riladi.
Kasallikning oldini olish chora-tadbirlari. Qoqsholning oldini
olishda ikki xil chora-tadbirlar qo‘llanishi lozim: maxsus va maxsus
bo‘lmagan. Kasallikning oldini olish choralari fermalarda ishchilarni
maxsus korjomalar bilan ta’minlash, texnika xavfsizligi, sanitariya-
gigiyena qoidalariga rioya qilishdan iborat.
Qoqsholning oldini olishda hayotda uchrab turadigan har xil
mayda jarohatlarning ahamiyati katta, odatda, ularga etibor
berilmaydi, chunki ular deyarli xavf tug‘dirmaydi va bemor shifo-
korga murojaat qilmaydi. Qoqshol kasalligini keskin kamaytirish
uchun unga qarshi keng ko‘lamda emlash ishlarini joriy etish
maqsadga muvofiqdir. Hozirgi vaqtda qoqsholga qarshi ta’sirchan
emlash dorilar, sust va faol immunitet hosil qilish uchun qo‘lla-
niladi. Immunitet pasayib ketgan shikastlangan bemorga darhol
yordam berish uchun qoqsholga qarshi tayyorlangan immunzardob
yuboriladi. Bolalarni qoqsholga qarshi emlashda birlashtirilgan
(qoqshol, bug‘ma va ko‘kyo‘talga qarshi) AKDS va ADS — M
emlash dorisi qo‘llaniladi. Birinchi marta bolalar 2 oyligida 0,5 ml
AKDS emlash dorisi bilan emlanadi. Keyin 3,4,16 oyligida AKDS
emlash dorisi bilan emlanadi. Keyin har 10 yil va 20 yilda — 26 yoshi-
da, 46 yoshida ADS — M bilan emlanadi.
Qoqsholga qarshi bolalar va kattalarga ayni vaqtda faollashtirilgan
hamda kuchsizlantirilgan birikmalar qo‘shilgan emlash dorilar
quyidagi tartibda qo‘llaniladi: oldin 1 ml anatoksin, so‘ngra
3000 ME zardob yuboriladi. Bu chora-tadbirlar qoqshol kasal-
ligining oldini olishda muhim ahamiyatga ega.
5.6. Moxov
Moxov (lepra, Xansen kasalligi, prokaza) — surunkali yuqumli
kasallik bo‘lib, uning qo‘zg‘atuvchisi mikobakteriyalar hisoblanadi.
Kasallik terining granulemotoz zararlanishi, yuqori nafas yo‘lla-
rining hamda periferik asab tolalarining yallig‘lanishi bilan
xarakterlanadi. Pirovard oqibatda xastalik bemorni chuqur nogironlik
holatiga olib keladi.

---

301
Shuning uchun moxovga qarshi kurash har tomonlama sog‘liqni
saqlash tizimida dunyo mutaxassislari oldida o‘ta dolzarb
muammolardan biri hisoblanadi. Ayniqsa, yashirin davrining
uzoqligi (o‘rtacha 3—5—7 yil, hatto 20—30 yilgacha yetadi),
qolaversa, noaniqligi unga qarshi kurash tadbirlarini murakkab-
lashtiradi. Maxsus vaksinaning yo‘qligi esa, epidemiologik jihatdan
yangi tadbirlarni ishlab chiqishni talab qiladi.
Jahon Sog‘liqni Saqlash Òashkilotining ma’lumotlariga ko‘ra,
dunyoning 80 dan ortiq davlatlarida moxov hanuzgacha dolzarb
milliy muammolardan biri bo‘lib qolmoqda, bu mintaqalar aholisi
orasida kasallanish 1:10000 dan yuqoridir. Vaholanki, yer kurasi-
ning ikki milliarddan ortiq aholisi (Janubiy-Sharqiy Osiyo, Markaziy
va Janubiy Afrika, Lotin Amerikasi davlatlari va boshq.) kasallanish
darajasi yuqori bo‘lgan ushbu mamlakatlarda istiqomat qiladi.
Markaziy Osiyo davlatlari bilan qadimdan iðak yo‘li orqali
bog‘langan Hindiston, Xitoy, undan tashqari Malayziya, Indo-
neziya, Birma, Nepal, Filiðpin va Braziliyada bemorlarning 80—
85 % yashaydi. Kasallikka qarshi olib borilayotgan turli chora va
tadbirlarga qaramasdan, har yili 500—600 ming yangi bemorlar
aniqlanmoqda.
Òoshkent shahri va Òoshkent viloyati o‘zining geografik joy-
lashish o‘rni, kengligi hamda bir paytda bir necha qo‘shni davlatlar
bilan chegarali hudud bo‘lganligi uchun ham har qanday yuqumli
kasalliklarning epidemik jarayonida alohida o‘rin egallaydi.
Darhaqiqat, keyingi yillarda bu hududlarda yuzaga kelgan o‘choq-
larni o‘rganish — moxovning profilaktikasini oldindan belgilashga
zamin yaratdi.
Moxov insoniyatga ma’lum bo‘lgan eng qadimiy kasalliklardan
biri. Eramizdan 1300 yil ilgari Misrda, VIII asrda Yaponiyada bu
kasallik haqida dastlabki ma’lumotlar berilgan. Hindistonda,
Sushruta va Rigveda ta’limotlarida bayon etilishicha, eramizdan
avvalgi VII asrda moxov haqida tasavvurga ega bo‘lishgan. Moxovning
eng qadimiy endemik o‘choqlari Hindi-Xitoy va Birma sanaladi.
Moxov haqidagi ma’lumotlar Plutarx, Galen, Sels, Pliniy asar-
larida o‘z aksini topgan.
XIV—XVI asrlarda qadimgi Òurkistonning ko‘plab hududlarida
(Buxoro, Xorazm vohasida), Qozog‘iston, Qoraqalpog‘iston,
Sirdaryo, Orol dengizi qirg‘oqlarida yashovchi aholi orasida moxov
qayd etilgan. Hozirgi vaqtga ham Qoraqalpog‘iston, Qozog‘istonning
ayrim hududlarida moxov bo‘yicha endemik o‘choqlar mavjud.

---

302
Epidemik jarayon va uning rivojlanish omillari. Kasallikning bir-
dan bir infeksiya manbayi bemorlardir. Moxovning mikobakteriya-
lari sog‘lom odamga yuqqandan keyin uning yashirin davri juda uzoq
vaqt davom etib, o‘rtacha 4—6 yil, ba’zi hollarda 10—15 yilgacha.
Yashirin davrdan keyin kasallikning klinik belgilari (isitmalash,
holsizlanish, ishtahaning yo‘qolishi, oyoq va qo‘llar-dagi og‘riq) paydo
bo‘ladi va kasallik bir necha yil davom etadi.
Klinik va epidemiologik xususiyatlariga binoan, moxov
kasalligining uch turi tafovut qilinadi: birinchisi lepromatoz (L)
turi bo‘lib, bundan butun kasallik mobaynida juda ko‘p miqdorda
mikobakteriyalar tashqi muhitga ajralib chiqadi va epidemiologik
jihatdan atrofdagilar uchun katta xavf tug‘diradi; ikkinchisi
tuberkuloid (Ò) turi, bunda kasal odam atrofdagilar uchun butunlay
xavfsiz bo‘lishi mumkin. Kasallikning uchinchi turi to‘liq aniq-
lanmagan (I) bo‘lib, yuqorida qayd etilgan ikki tur orasida oraliq
munosabatni egallaydi.
Moxov kasalligining mikobakteriyalari ko‘pincha burun shilliq
pardasida va burundan ajraladigan shilliq suyuqlikda joylashgan
bo‘ladi. Shuning uchun ham kasallik ko‘pincha ikki yo‘l: havo-
tomchi va kontakt yo‘li bilan yuqadi. Mikobakteriyalar dastlab
yuqori nafas yo‘llarining shilliq pardasi orqali organizmga kiradi,
teri qoplamlari orqali organizmga tushishi kamdan kam uchraydi.
Moxov bilan kasallanishda genetik omillarning ham ahamiyati
katta, chunki u bilan ko‘pincha aholining ma’lum irqlari va
avlodlariga mansub bo‘lganlar kasallanadi. Kasallik nasldan naslga
o‘tishi isbotlanmagan, bemordan tug‘ilgan chaqaloqni zudlik bilan
onasidan ajratib, boshqa sharoitda parvarish qilinganda uning
xastalanmasligi aniqlandi. Moxovga chalinganlar bilan tez-tez va
uzoq vaqt davomida muloqotda bo‘lgan har qanday odam ham
kasallikni yuqtirishi mumkin.
Kasallikka qarshi kurash chora-tadbirlari va epidemiologik
nazorat. Moxovga qarshi kurash faqat tibbiy muammo bo‘lmay,
balki ijtimoiy-iqtisodiy muammo hamdir. Moxovga qarshi kurashda
faqat bemorlarni davolash bilan cheklanib bo‘lmaydi; eng asosiy
tadbirlar ularning turmush sharoitlarini yaxshilash va sanitariya-
gigiyena qoidalariga amal qilish hisoblanadi.
Insoniyatning moxov bilan olib borgan ming yillik kurash
tarixini uch davrga ajratish mumkin. Qadimda va O‘rta asrlarda moxov
bilan og‘rigan bemorlarni aholi yashamaydigan yerlarga haydashgan.

---

303
XX asrgacha davom etgan 2-davrda esa, bemorlar maxsus leprozoriy
(moxovxona)larga ajratib qo‘yilgan. Hozirgi vaqtda zamonaviy
sharoitlarni hisobga olib, bemorlar leprozoriylarda, uy sharoitlariga
xos hayot kechirishi bilan samarali davolanishmoqda, ularga
dispanser usulida profilaktik chora-tadbirlar keng ko‘lamda joriy
etilgan.
Moxovni o‘z vaqtida aniqlash va sifatli davolash shu kasallikning
keskin kamayishiga olib keladi. Kasallik uchraydigan hududlarda
aholi o‘rtasida kasallikni aniqlash va uning oldini olish chora-
tadbirlari yuzasidan olib borilayotgan sanitariya maorifi ishlari ham
muhim ahamiyatga ega. Shu maqsadda aholiga joriy dezinfeksiya
o‘tkazish qonun-qoidalarini, mikobakteriyalar qo‘l orqali burun-
dan va og‘izdan organizmga tushish (o‘tish) yo‘llarining oldini
olish choralarini o‘rgatish lozim bo‘ladi.
Moxov kasalligi aniqlangan barcha bemorlar atrofidagi sog‘lom
kishilardan ajratilib, maxsus kasalxonaga yotqiziladi. Bemorlar bilan
muloqotda bo‘lgan shaxslar 1 yilda 1 marta (bemor kasalxonaga
yotqizilgandan keyin) 10 yil davomida profilaktik ko‘rikdan o‘tka-
ziladi.
Epidemik o‘choqda joriy va yakunlovchi dezinfeksiya o‘tkaziladi.
Dezinfeksiya qilish uchun vodorod perioksidning 3—6 % eritmasi,
0,5—2 % eritmasi, lizol va karbol kislotasining 5 % eritmasi
qo‘llaniladi.
Kontaktda bo‘lganlar uzoq muddat davomida (20 yilgacha)
nazoratda bo‘lishadi, ular lepromin sinamasi yordamida tekshiriladi.
Sinama natijasi manfiy bo‘lgan shaxslar mikobakteriyalar yuqqan
va kasallikni yashirin davrini o‘tayapti, deb hisoblanadi. Bunday
shaxslar tezlik bilan navbatdan tashqari ÁÖÆ vaksinasi yordamida
emlanadi, chunki bunday emlash ko‘pincha yaxshi natija beradi.
5.7. Kanalar orqali o‘tuvchi virusli ensefalit
Etilogiyasi. Kasallik qo‘zg‘atuvchisi abrovirus antigen B guruhiga
mansub. Òarkibida ribonuklein kislota (RNK) bo‘ladi. Kana
ensefalitining virusi past haroratlarda va muzlatib qo‘yilganda yaxshi
saqlanadi yuqori haroratga nisbatan sezuvchan bo‘ladi (qayna-
tilganda 2—3 minut mobaynida halok bo‘ladi), atrof-muhitda tezda
nobud bo‘ladi. Laboratoriya sharoitlarida virus tovuq embrionida va
har xil to‘qimalar kulturasida oson o‘stiriladi. Oq sichqonlar, paxta
kalamushlari, maymunlar, uy hayvonlaridan — qo‘y, echki, ot,

---

304
sigir, cho‘chqa va boshqalar eksperimental yuqishida virusga nisbatan
sezgir bo‘ladi.
Epidemiologiyasi. Iksod va gamaz kanalari infeksiyaning asosiy
rezervuari bo‘lib xizmat qiladi. Virus bular organizmida umr bo‘yi
(2—4 yil va undan ko‘proq) saqlanadi. Infeksiyalangan kanalar
kasallik qo‘zg‘atuvchilarni transovarial va transfazal yo‘li bilan bir
necha avlodiga yuqtiradi. Òabiiy o‘choqlarda virus sut emizuvchilar
(ko‘rsichqonlar, tiðratikanlar, ola-bula kalamushlar, sichqonsimon
kemiruvchilar, quyonlar, olmaxonlar va boshq.) va qushlar (qora-
yaloqlar, bulduruqlar, sa’valar, sayroqi qushlar va boshq.) hamda
kanalar orasida aylanib yuradi. Òabiatda infeksiya tashuvchi kanalar
va hayvonlar virusni bir-biriga yuqtiradi. Odamda infeksiya ko‘pincha
chaqqanda yuqadi.
Infeksiyalangan kanalar bor o‘choqlarda uy hayvonlari (echki,
sigir) virusni suti bilan ajratadi. Ana shunday sut ovqatga ishlatilganda
kana ensefalitining maxsus turi hisoblangan sutli isitma yoki ikki
to‘lqinli meningoensefalit paydo bo‘ladi. Kasallik bahor, yoz mav-
sumida, ayniqsa, ko‘p bo‘ladi, chunki bu davrda kanalar ham-
madan ko‘ra faol bo‘ladi.
Ko‘chib kelganlar endemik o‘choqlarda yashovchilarga qaraganda
ko‘proq kasallanadi, chunki doim o‘sha yerda yashovchilarga
virusning oz miqdorda yuqtirib turilishi natijasida yashirin immunitet
paydo bo‘ladi. Kasallikdan tuzalib ketganda immunitet umr bo‘yi
saqlanadi. Ensefalitga, odatda, o‘zlashtirilmagan o‘rmon massiv-
larida ishlovchi shaxslar (yangi shahar quruvchilari, yo‘l quruv-
chilari, o‘rmonda daraxt kesuvchilar, cho‘ponlar, ovchilar, geolog-
lar va boshq.) chalinadi. Kasallik ko‘proq 20 yoshdan 40 yoshgacha
bo‘lgan erkak kishilar o‘rtasida qayd qilinadi.
Ensefalitning endemik o‘choqlari Uzoq Sharqning tayga zona-
larida, Sibir, Ural, Sharqiy Qozog‘istonning o‘rmonli joylarida
aniqlangan.
Patogenezi. Kana chaqqan joydan organizmga kirib virus teri
osti yog‘ kletchatkasida, limfa tugunlarida, taloqda ko‘payadi va
qon oqimi bilan markaziy asab sistemasiga yetib, bosh miya va orqa
miyaning kulrang moddasini zararlantiradi. Uzunchoq miya yadro-
lari va orqa miya bo‘yin qismining oldingi shoxlaridagi asab
hujayralari, ayniqsa, qattiq zararlanadi. Kasallik alimentar yo‘l
bilan yuqqanda, virus ichkariga to‘planib, u yerdan qon orqali
markaziy asab sistemasiga va miya pardalariga yetib boradi. Sut orqali

---

305
yuqadigan isitmadagi bemorlar og‘ir ahvolda ko‘rinsa-da, kasallik
kanalar chaqishi yo‘li bilan yuqqan xiliga qaraganda yengilroq
kechadi.
Klinikasi. Inkubatsion davr 8 kundan 23 kungacha, o‘rta hisobda
10—14 kun davom etadi. Kasallik birdan boshlanadi. Òana harorati
1—2 kunda 39—40°C ga ko‘tarilib, 3—5 kundan 12 kungacha saqlanib
turadi va isitmaning so‘nggida birdaniga tushib ketadi. Bemorlar kuchli
bosh og‘rishidan, umumiy darmonsizlik, butun a’zoyi-badanining
zirqirab og‘rishidan, umumiy holsizlikdan shikoyat qiladilar. Yuzi,
ko‘z sklerasi va konyuktivasi, tomog‘i, yumshoq tanglayi qizaradi.
Qonda leykotsitoz (12—18•10
9
/litr), COÝ oshgan bo‘ladi.
Kasallikning keyingi rivoji klinik shakliga bog‘liq. Isitma shaklida
kasallikning 3—5-kuni gavda harorati pasayadi va bemorlar sog‘ayib
ketadi. Isitma davri 7—14 kun davom etadi.
Meningeal shakliga tormozlanish, uyquchanlik xos, bemorlar
bo‘shashgan, lanj. Meningit simptomlari: ensa mushaklari rigitligi,
Kerning va Brudzinskiy simptomlari paydo bo‘ladi. Orqa miya
suyuqligida — o‘rtacha leykotsitoz, oqsil ko‘payishi topiladi.
Meningoensefalitik shakli eng og‘ir kechadi. Yuqorida aytib o‘tilgan
simptomlardan tashqari, ko‘pincha alahlash, gallutsinatsiya,
tutqanoqlar kuzatiladi. Bemorda nutq buzilishi, qalqib ketish,
yutishning qiyinlashuvi paydo bo‘lishi mumkin, bu IX, X, XI
juft kalla suyagi asabining zararlanishi bilan bog‘liq, shuningdek,
III, IV, V, VI, VII juftlar ham zararlanishi mumkin. Orqa miya
suyuqligi bosim ostida oqib chiqadi, oqsil miqdori oshgan, sitoz
qayd qilinadi.
Poliomiyelitik shakli. Kasallikning 2—3-kunida qo‘l va bo‘yin-
yelka muskullarining sust parezlari va falajlari rivojlanadi. Kasallikning
2—3-haftasida zararlangan mushaklar atrofiyasi rivojlanadi.
Sutdan o‘tgan isitma. Kasallik birdan boshlanib, birinchi kunidan
harorat 38—40°C gacha ko‘tariladi, bosh qattiq og‘riydi, ko‘ngil
ayniydi, bemor qusadi, mushaklarda va orqada og‘riq turadi, yuzi
qizaradi, ko‘z skleralariga qon quyiladi, 5—8 kun o‘tgach, tana
harorati tezlashgan lizesga o‘xshab pasayib boradi. Aksariyat (75—
85 % hollarda) 7—14 kun oralab harorat yana ko‘tariladi, bosh
og‘rig‘i, mialgiyalar, meningit simptomlari yuz beradi, uyqu
buziladi. Ba’zan bemorlarda eshitish va yuz asabi — nevritlar,
konvergeniyaning bo‘shashuvi, diðlopiya qayd qilinadi. Isitmaning
ikkinchi xuruji 7—10 kun davom etib, birinchisiga qaraganda,
og‘riqroq kechadi. Orqa miya suyuqligi tekshirilib ko‘rilganda o‘rtacha

---

306
sitoz (100—400•10
6
/litr va bundan ko‘proq) aniqlanadi, oqsil,
qand miqdori oshadi, qonda isitmaning birinchi xurujida — leypeniya
bilan limfotsitoz kuzatiladi.
Òashxisi. Asosan, klinik epidemiologik ma’lumotlar va labo-
ratoriya tekshiruvi natijalari hisobga olinadi. Buning uchun labora-
toriyaga 10—15 ml qon jo‘natilib, u biologik sinama, komplement
bog‘lash reaksiyasini quyish, passiv gemagglutinatsiya va gemagglu-
tinatsiyani tormozlovchi reaksiyani quyish uchun ishlatiladi. Reak-
siyalar bemorlar uch hafta oralatib olingan zardob bilan quyiladi.
Bundan tashqari, kasallikni dastlabki 7 kuni davomida laboratoriyaga
bemor siydigi, orqa miya suyuqligi va yuqori nafas yo‘llaridan
shillimshiq jo‘natilib, ular tug‘ilgan oq sichqonlarga interoserebral
yuboriladi.
Òekshiriladigan material sterillangan probirkalarga solinadi va
tekshiruvga qadar muzlatgichda yoki muzda saqlanadi.
Davolash. Kasallikning o‘tkir davrida va harorat tushgandan so‘ng
2—3 hafta davomida bemorlar o‘rinda yotish tartibiga amal qilishi
kerak. Kasallikning birinchi kunlarida o‘ziga xos donor gamma-
globulini bilan davolash eng samaralidir. Dori mushaklar orasiga
6—9 ml.dan 3—4 kun davomida yuborib turiladi. Òana harorati
yana ko‘tarilganda, gamma-globulin bilan davolash kursi tak-
rorlanadi.
Simptomatik vositalar hisoblangan magniy sulfatning 25 % li
eritmasi 10 ml.dan qilib mushaklar orasiga, 10 % li natriy xlorid,
glukoza, gemodez, vitaminlar, yurak dorilari tayinlanadi. Falajlik
ro‘y berganda bemorlarni o‘ringa to‘g‘ri qilib yotqizish — bemor
bo‘ynini karavotga mahkam qo‘yish, shikastlangan oyoqni to‘g‘ri
fiziologik holatda bo‘lishiga ahamiyat berish zarur. Òuzalish davrida
fizioterapevtik muolajalar, massaj, davolash fizkulturasi ko‘rsatilgan.
Profilaktikasi va kurash choralari. Kanalarni yo‘qotish, ular
hujumidan muhofaza qilish va faol immunlash.
Aholi punktiga yaqin joylashgan o‘choqlarda, sanatoriy, dam
olish uylari, bolalar oromgohlari yaqinidagi joylarga dezinseksion
va deratizatsion preparatlar bilan rejali ishlov beriladi.
O‘zlashtirilmagan joylarda ishlash vaqtida shaxsiy profilaktika
choralarining ahamiyati katta, himoya kiyimlari (zich yopiladigan
manjetali kombinezon, tez yopiladigan surma yoki ikki qator
tugmasi bor kapyushon va etik) kanalarning badanga o‘tishidan
saqlaydi. Cho‘chituvchi preparatlar hisoblangan «DEÒA-20»,
«DEÒA-1» dimetilftalat, benzimin va boshqalar hamda Pavlovskiy

---

307
to‘ri ishlatiladi. Himoya kostumiga cho‘chituvchi vositalar («Redet»,
«DEÒA-20», Òabu-B va boshq.) shimdiriladi.
Endemik o‘choqlarda ishlaydiganlar ish kuni davomida har
2—5 soatda kiyimini yechib, o‘zini va bir-birini ko‘zdan kechirishi,
kanalarni yo‘qotishlari zarur. Yopishib turgan kanalarni ehtiyotlik
bilan olib tashlash, bunda ularning og‘iz bo‘laklari, so‘lak bezlari
bilan birga terida qolib ketmasligi kerak.
Kana ensefalitining endemik o‘choqlarida yashaydigan aholi va
zararlanish xavfi bo‘lgan aholi guruhlari maxsus emlanadi.
Vaksinatsiya inaktivlangan vaksina so‘ngra kana ensefalitining
kuchsizlantirilgan tirik virusi preparati bilan o‘tkaziladi. So‘rib
yopishgan kanalar topilganda, profilaktika maqsadida 6 ml maxsus
immunoglobulin yuboriladi.
O‘choqda ko‘riladigan choralar. Kana ensefaliti bilan og‘rigan
bemorlar atrofdagilar uchun xavfli bo‘lmasa-da, ularni klinik
ko‘rsatmalarga ko‘ra, kasalxonalarga yotqiziladi. O‘choqni
epidemiologik tarzda sinchiklab tekshirish zararlanish sabablarini
aniqlashga va profilaktik choralarni o‘tkazish yo‘llarini mo‘ljallashga
yordam beradi.
Ikki to‘lqinli meningoensefalit (sutdan o‘tadigan isitma)
profilaktikasi infeksiya tashuvchilari bo‘lmish kanalarni yo‘qotishga
va hayvonlarni kana chaqishidan himoya qilish uchun ularni 1 % li
karbofos emulsiyasi bilan ishlov berishga qaratilgan: qaynatilgan
suv iste’mol qilish, hayvonlar va odamlar orasida ehtiyotdan em-
lashlarni o‘tkazish zarur.
5.8. Melioidoz
Melioidoz — turli xil klinik belgilar bilan kechuvchi va manqa
yoki surunkali o‘latning o‘tkir shaklini eslatuvchi, septisemiya va
ichki organlarning abssesslari bilan kechuvchi o‘tkir yuqumli
kasallik.
Melioidoz qo‘zg‘atuvchisi Pseudomonas Pseudomallei mayda
harakatchan, kapsulasiz tayoqcha, uzunligi 2—6 mkm, eni 0,5—
1,0 mkm, xivchinlari yordamida faol harakatlanish xususiyatiga
ega. Grammanfiy, tashqi muhit omillariga yetarlicha chidamli va
suvda, sholiðoyada, nam tuproqda uzoq vaqt saqlanadi.
Qo‘zg‘atuvchisi issiq iqlim sharoitida — 1 oy atrofida, najasda,
peshobda — 17 kun, murdada — 12 kungacha yashaydi. 60°C dan
yuqori haroratda qizdirilganda, bir necha daqiqada halok bo‘ladi.

---

308
Xlorli ohakning 3—5 % eritmasiga, formalin, kaliy perman-
ganat, karbol kislotasiga sezgir. Fenol va lizol eritmalari kam
ta’sirchandir.
Infeksiya manbayi. Yovvoyi kemiruvchilar, melioidozning
surunkali shakli bilan kasallangan bemorlar infeksiya manbayi
hisoblanadi. Epizootik jarayonga kasallikning o‘tkir va surunkali
shakli bilan og‘riydigan yovvoyi sinantrop va uy hayvonlari (quyon,
mushuk, it, ot, sigir, qo‘y, echkilar) kiradi.
Kasal hayvonlar butun kasallik davomida qo‘zg‘atuvchilar
ajratib turadi.
O‘tkazuvchi yo‘llar va yuqish mexanizmi. Ko‘pincha kasallikning
odamga yuqishi qo‘zg‘atuvchi og‘iz orqali, peshob, najas yoki
hayvonlar yarasi yiringi bilan ifloslangan suv yoki oziq-ovqatlar
bilan birga ko‘p miqdorda tushganda sodir bo‘ladi.
Yuqtirish turib qolgan suv havzalarida cho‘milganda, sholi-
poyalarda ishlaganda ham sodir bo‘lishi mumkin. Bemor odam
yuqumli emas, laboratoriyada yuqtirish juda kam uchraydi. Qo‘z-
g‘atuvchi odam organizmiga shikastlangan teri va shilliq pardalar,
ifloslangan havo bilan nafas olganda o‘tadi, transmissiv, hatto
jinsiy yo‘l bilan yuqishi ham mumkin.
Melioidozning tarqalish joyi uch mintaqaga ajratiladi: I minta-
qaga Osiyoning janubiy-sharqiy tropik hududi (Birma, Malayziya,
Kambodja, Vyetnam, Òailand), bu yerlarda melioidoz uzoq
vaqtdan beri ma’lumdir. II mintaqaga Avstraliyaning Kvinslend
provinsiyasi va Aruba oroli kiradi. Bu yerlarda melioidoz birinchi
marta 1949-yilda topilgan bo‘lib, doimo uchrab turadi. III mintaqaga
Yevropaning hamma davlatlari, Afrika, Shimoliy Amerika, Òur-
kiya, Filiðpin orollari, Indoneziya, Hindiston, Singapur, Shri-
Lanka, Xitoy kirib, bu yerlarga melioidoz qo‘zg‘atuvchilari
tashqaridan olib kirilgan, lekin tabiatda ildiz otolmagan.
Endemik jarayonlar odamlar o‘rtasida kasallikning ko‘tarilishi,
yog‘ingarchilik ko‘paygan vaqtga to‘g‘ri keladi. Melioidozning
hamma klinik hollari bir necha mingga to‘g‘ri keladi. Endemik joy-
larda kishilar serologik usul bilan tekshirilgan. Janubi-Sharqiy
Osiyoda melioidozni boshqacha, atiðik shaklda o‘tkazgan mahalliy
xalqlar 2—30 % ni tashkil qiladi. Melioidoz endemik bo‘lgan
mintaqalarda harbiy harakatlarda ishtirok qilgan AQSH va ingliz
harbiylari melioidozning belgilarsiz sikl bilan kasallanishlari
mumkin.

---

309
Melioidoz kasalligi tarqalgan joylarda yer ishlari bilan shug‘ul-
lanadiganlar, qishloq xo‘jaligi hayvonlari va ularning mahsulotlarini
qayta ishlaydigan, endemik joylarda vaqtincha yashovchi, immuniteti
pasaygan kishilar, diabet bilan kasallanganlar, ichkilikbozlar,
giyohvandlar tabiiy mikroblarga qarshiligi pasaygan boshqa
odamlarga (kuygan va jarohatlangan) kasallik yuqish xavfi katta
bo‘ladi.
Kasallikning yashirin davri ikki kundan bir haftagacha. Meli-
oidozning kechish shakllari zaharli (vabosimon, o‘tkir terlamaga
o‘xshash) va surunkali. Zaharli shakli shiddat bilan boshlanadi.
O‘lat yoki zaharli xili griðpni eslatadi. Yuqori harorat (40—41°C)
doimo saqlanib turadi. Bemor bosh og‘rig‘i, qaltirash, qusish,
diareyadan azob chekadi. Ichi suyuq, sutkasiga 20 marta ketadi.
Organizm vaboda bo‘lganidek suvsizlanadi. Kasallikning 2—5-kun-
larida o‘lim yuz berishi mumkin. Kasallikning o‘tkir shaklida
zaharli shakliga qaraganda, hamma belgilar kamroq ko‘rinadi.
Lekin unda kasallik boshlanishning 1—3-haftasida o‘lim hollari yuz
berishi mumkin. Kasallikning surunkali shakli uzoq vaqt davomida
zo‘rayishi va remissiyalar bilan farq qiladi. Kasallik turlicha kechadi
va yiringli jarayonning qayerda joylashganligi bilan bog‘liq. Kasal-
likning oqibati har qanday shaklida noxushdir.
Laboratoriya tashxisi melioidoz qo‘zg‘atuvchisining toza
kulturasini ajratish uchun patologik namunani yiring, burundan
ajralib chiqqan moddalar, ekssudat, peshob va qonni sun’iy oziqli
muhitga ekiladi: MPA (go‘sht-peptonli agar), MPB (go‘sht-peptonli
bulyon), MPJ (go‘sht-peptonli safro) va 5 % glitserinlangan kar-
toshka. Ekmalar 37°C da termostatga qo‘yiladi. Ekmalar bilan birga
erkak dengiz cho‘chqalarida bionamunalar o‘tkaziladi. Musbat
hollarda 8—10 kundan keyin, manqadagi kabi yiringli orxit va pe-
riorxit yuzaga keladi.
Melioidozning serologik tashxisi kam ahamiyatga ega. RA
kasallikning birinchi haftasi oxirida quyilishi mumkin, lekin
1:640—1:1000 va bundan yuqori bo‘lgan titrlar tashxisiy ahamiyatga
ega, bu raqamlar butun infeksion jarayon davomida o‘sib boradi.
RSK (KÁÐ)ni 1:20 va bundan yuqori bo‘lgan titrlarida qo‘llash
mumkin. Melioidoz bilan allergik namunalar quyilganda, musbat
natijalarni faqat melioidoz bilan og‘rigan bemorlar va rekon-
valessentlarda emas, balki manqa bilan kasallanganda ham tuzatish
mumkin. Shuning uchun bu namuna differensial tashxis uchun
xizmat qila olmaydi.

---

310
Davolash uchun antibiotiklar va sulfanilamid guruhiga kiruvchi
preparatlarning o‘zini yoki boshqa dorilar bilan qo‘shib ishlatish
mumkin. Immunostimulatorlar eng yaxshi natija beradi. Melioidoz
kasalligi endemik bo‘lgan geografik hududlardan olib kelingan
tarkibida tuproq va suv bilan oziq-ovqatlar, xo‘jalik mollari, qishloq
xo‘jaligi va ekzotik mahsulotlar ustidan veterinariya-sanitariya
ishlarini olib borish va epidemiyaga qarshi choralar ko‘rish, labo-
ratoriya tekshirish ishlarini yaxshilash melioidoz kasalligining ol-
dini olishda muhim ahamiyat kasb etadi. Yuqorida ko‘rsatib o‘tilgan
barcha choralar infeksiyaning xorijdan o‘tishi oldi olinishiga xizmat
qiladi.
Epidemiologik tekshiruvning asosiy yo‘nalishlari
Melioidoz o‘chog‘i tekshirilganda, infeksiya manbayi (kasal
hayvonlar) va o‘tkazuvchi yo‘llar aniqlanadi. Kasal hayvonlarda
melioidin bilan allergik namuna qo‘yish orqali kasallik aniqlanadi.
Epidemiologik tekshiruvni shifokor-epidemiolog veterinariya-
sanitariya nazorati vakili bilan birgalikda olib boradi.
Profilaktik choralar. Melioidoz kasalligi qayd qilingan tumanlarda
veterinariya nazorati diqqat-e’tiborni uy hayvonlariga, kemi-
ruvchilarni yo‘qotishga, suv va oziq-ovqatlarni himoya qilishga va
shaxsiy gigiyenaga qaratish lozim. Aholi foydalanadigan suv
havzalari P.Pseudomallei borligiga tekshirilishi kerak. Uy hayvon-
larining barcha turlari melioidoz tashuvchiligiga tekshirilishi lozim,
musbat natijalar olingan taqdirda, uy hayvonlari yo‘q qilinadi.
Epidemiyaga qarshi choralar. Bemor yuqumli kasalliklar
bo‘limining alohida xonasiga yotqiziladi. Xastalik aniqlangan o‘choq-
da puxtalik bilan dezinfeksiya ishlari olib boriladi va manqadagi
kabi tibbiy kuzatuv o‘rnatiladi.
1. Quturish kasalligida chaqiruvchining o‘tish mexanizmi qanday?
2. Oqsim qanday rivojlanadi?
3. Kuydirgi kasalligida epidemik nazorat qanday o‘tkaziladi?
4. Qoqshol kasalligining maxsus profilaktikasi nimadan iborat?
NAZORAT SAVOLLARI

---

311
6-bob. PARAZITOLOGIYA
6.1. Parazitizm, infeksiya va qo‘zg‘atuvchi
xususiyati haqida tushuncha
Infeksion kasallikning tasnifi va ular qo‘zg‘atuvchilarining
evolutsiyasi. Yer kurasi biosferasi faol hayot sohasi bo‘lib, atmos-
feraning quyi qismini, gidrosferani va metasferaning ustki qismini
o‘z ichiga oladi. Biosferada tirik organizmlar (tirik modda) va ularning
yashash muhiti o‘zviy bog‘langan bo‘lib, yaxlit dinamik tizim hosil
qiladi va bir-biriga ta’sir etib turadi.
«Biosfera» atamasi 1875-yilda kiritilgan. 1926-yilda V.I. Ver-
nadskiy yaratgan ta’limotiga ko‘ra, «Biosfera — yerning hayot
qaynagan qobig‘i» bo‘lib, bunda tirik organizmlar (shu jumladan,
inson)ning umumiy faoliyati sayyoramiz miqyosidagi jahonshumul
geokimyoviy omil sifatida ro‘y beradi. Yer kurasi biosferasini unda
yashovchi tirik mavjudotlar yashash muhitiga ko‘ra, besh muhitga
ajratish mumkin:
1. Òroposfera — havo-yer muhiti. Bu muhitda yashovchi tirik
jonzotlar (qushlar, bir qator sut emizuvchilar) aerobiontlar,
deb ataladi.
2. Metasfera — tuproq muhiti. Bu muhitda yashovchi jonzotlar
(ko‘rsichqon va boshq.) pedobiontlar, deb ataladi.
3. Antroposfera — bu muhitda uy hayvonlari (qoramol, qo‘y,
echki va boshq.) va sinantrop hayvonlar yashaydi.
4. Gidrosfera — suvli muhit. Bu muhitda gidrobiontlar (baliqlar)
hayot kechiradi.
5. Antosfera — biror organizm boshqa tirik mavjudotlar uchun
yashash muhiti hisoblanadi. Bunday tirik mavjudotlar antobiontlar,
deb ataladi. Bular jumlasiga parazitlar (oddiy amyoba, ichak
amyobasi, ichak trixomonadasi, ichak balantidiyasi, jigar so‘r-
g‘ichi, exinokokk, odam askaridasi va boshq.) kiradi.
Ko‘pgina organizmlar o‘z hayot muhitlarida yashash bilan bir
qatorda boshqa parazit organizmlar uchun hayot muhiti hisoblanadi.

---

312
Organizm yashash muhiti sifatida, ya’ni «ontosfera» tushunchasini
birinchi bo‘lib Y.N. Pavlovskiy kiritdi. Bunday muhitda parazitar
turlar yashab, evolutsiya jarayonida unga moslashib bora-
di. Parazitizmni Y.N. Pavlovskiy quyidagicha ta’riflaydi:
Parazitizm — bu har xil turlarga tegishli bo‘lgan organizmlarning
o‘zaro yashash munosabatlari bo‘lib, bunda organizm (parazit)
ikkinchi organizm (xo‘jayin)dan oziqlanish manbayi, doimiy va
vaqtinchalik yashash joyi sifatida foydalanadi. Bunda xo‘jayin
(makroorganizm) sifatida biror parazit turi uchun yashash muhiti
bo‘la oladigan tirik organizm (tur) ishtirok etadi.
Parazitizm — turlararo munosabatlarning shakli bo‘lib, bir
turdagi tirik mikroorganizmlarning (qo‘zg‘atuvchilari), boshqa
turdagi makroorganizmlardan (xo‘jayin) yashash muhiti yoki oziq
manbayi sifatida foydalanishi bilan xarakterlanadi. Bunday
mikroorganizmlar — parazitlar (yunon. parasitos — tekinxo‘r), deb
ataladi.
Infeksion va parazitar kasalliklarning qo‘zg‘atuvchilari viruslar,
prokairotlar va eukariotlar tabiatiga mansub obligat, fakultativ va
tasodifiy parazitlar hisoblanadi. Òurli biologik davrga ega bo‘lgan
parazitlar xo‘jayinlari definitiv, oraliq va rezervuar xo‘jayinlarga
bo‘linadi. Definitiv xo‘jayin organizmida parazit jinsiy yetilib, shu
yo‘l bilan ko‘payadi. Oraliq xo‘jayin organizmida esa, parazit jinsiy
yetilmagan davrda yashaydi. Ko‘payishi jinsiy yo‘l bilan kechadi.
Rezervuar xo‘jayin parazitning biologik yashash davrida qatnashishi
shart bo‘lmagan organizm hisoblanadi. Lekin ular o‘zida parazitlar
lichinkasini to‘plab, ma’lum sharoitlarda ularning definitiv orga-
nizmga o‘tishini ta’minlab beradi. Xo‘jayin organizmlarni bunday
uch asosiy guruhga bo‘lish hamisha ham qo‘l kelavermaydi. Chunki
ko‘pgina mikroorganizmlar to‘liq yashash davriga ega emas. Bunday
hollarda ba’zi xo‘jayin organizmlarni «tashuvchi» atamasi bilan
atash maqsadga muvofiq. Òransmissiv kasalliklarda esa, xo‘jayin
organizmlari orasida tashuvchilar va o‘tkazuvchilarni ajratib ko‘r-
satish kerak bo‘ladi.
Parazitlar boshqa turdagi organizmlardan (o‘z xo‘jayinlaridan)
yashash muhiti sifatida foydalanadi, bu yerda asosiy hayot jarayonini
o‘tkazish bilan birga tashqi muhit bilan aloqalarini xo‘jayin
organizmi orqali amalga oshiradi. Parazitlarning yer, havo, suv va

---

313
tuproq muhitlarida yashashlari bunday munosabatlarning natijasi
hisoblanadi.
Uch a’zoli parazitar sistemasi kasallik chaqiruvchi va ikki xil
turga tegishli bo‘lgan xo‘jayin organizmlaridan tarkib topgan bo‘ladi.
Bu sistemada parazit o‘zining biologik davrini bir turdagi xo‘jayin
organizmidan ikkinchi turdagi organizmga o‘tmasdan turib
yakunlay olmaydi. Uch a’zoli parazitar sistemaga kiruvchi para-
zitlar obligat-transmissiv infeksiya chaqiruvchilari va notransmissiv
invaziyalar bo‘lishi mumkin.
Obligat-transmissiv infeksiya chaqiruvchilari oddiy va murakkab
uch a’zoli parazitar sistema tarkibiga kirishi mumkin. Oddiy uch
a’zoli parazitar sistema kasallik chaqiruvchisi bir turdagi tashuvchi
va bir turdagi o‘tkazuvchilardan iborat bo‘ladi. Masalan, bitli,
toshmali va qaytalama terlamada shunday bo‘ladi. Uch a’zoli mu-
rakkab parazitar sistema tarkibiga esa, kasallik chaqiruvchi, bir
turdagi tashuvchi va ko‘p turlarga tegishli o‘tkazuvchilar (bezgak),
bir turga tegishli va ko‘p turga tegishli tashuvchilar (tashuvchilar
bo‘yicha murakkab uch a’zoli parazitar sistema, qaytalama ter-
lama) va nihoyat, ko‘p turga tegishli tashuvchilar va o‘tkazuv-
chilarga chivin va kana ensefalitlari kiradi. Uch a’zoli parazitar
sistemaga kiruvchi notransmissiv invaziyalar qo‘zg‘atuvchilari
bittadan definitiv va oraliq xo‘jayinlarga (oddiy uch a’zoli parazitar
sistema) yoki bir necha turdan iborat definitiv va oraliq xo‘ja-
yinlarga ega bo‘lishlari mumkin (murakkab uch a’zoli parazitar
sistema).
6.2. Parazitizm evolutsiyasining ba’zi bir xususiyatlari
Yer kurasidagi barcha organik olam singari, parazitar turlar
ham evolutsiya jarayonida o‘zgarib, yashash muhitiga moslashib
keldi. Òashqi muhit sharoitlariga moslashish jarayonida parazitar
turlarga ularning hayot kechirishlarini, o‘z-o‘zini saqlab qolishlari
va ko‘payishlarini ta’minlovchi avloddan avlodga o‘tuvchi maxsus
mexanizm vujudga keldi. Bu mexanizm filogenezning har bir
bosqichida mustahkamlana boradi.
Parazitar turlar evolutsiyasi ham barcha erkin yashovchi turlar
evolutsiyasi singari evolutsion jarayonning umumiy qoidalariga
bo‘ysunadi. Faqat bu turlar boshqacha hayot muhitida yasha-
ganliklari tufayli ularning yashash tarzi o‘zgacha bo‘lishiga olib
keldi. Moslashtiruvchi evolutsiya jarayonida parazitlar rivoj-

---

314
lanayotgan adaptatsiya, birinchi navbatda, ularning xo‘jayin
organizmiga o‘tishini va ular uchun tabiiy bo‘lgan bu muhitda
mustahkam joylashib, maxsus o‘tish mexanizmini amalga oshiri-
shini ta’minlab berishi kerak.
Parazitlarga hayot faoliyatini ta’minlaydigan adaptatsiyalar ko‘p
sonlidir. Asosan, ular parazitar turlarning morfofiziologik xusu-
siyatlari va hayot sxemasini belgilab beradi. Shuning bilan birga-
likda parazitlarning xo‘jayin organizmida yashashi, ular organizmida
o‘zgarish hosil qilmay qolmaydi. Xo‘jayin organizmi, o‘zida
parazitlik qilib yashayotgan mikroorganizmning faoliyatiga javoban
o‘zgarib turadi. Shuning uchun mikro va makroorganizmlarning
o‘zaro moslashib turishi to‘g‘risida fikr yuritish to‘g‘ri bo‘lar edi.
O‘zaro munosabatda bo‘lgan organizmlar (turlar)ning bir-biriga
moslashuvi, ulardan birortasining ta’sir darajasiga bog‘liq bo‘ladi.
Obligat parazitlar uchun parazitlar hayot tarzi ularning yashashi
uchun muhim shartlardan hisoblanadi. Shuning uchun xo‘jayin
organizmining yashash muhiti sifatida parazitlarga o‘tkazadigan
ta’siri ko‘p tomonlamadir. Bu ta’sirlar parazitlarning tur sifatida
maxsus xususiyatlarga ega bo‘lishini belgilab beradi. Shulardan eng
muhimi parazitlarga xo‘jayin organizmiga u yoki bu yo‘l bilan o‘tib
olish va u yerda ko‘payish hamda o‘rnashib olish xususiyati, ya’ni
invazionlik xosdir.
Parazitlarning xo‘jayin organizmida o‘rnashib olish xususiyati
ularning tirik, reaktiv bo‘lgan xo‘jayin organizmiga kira olish va u
yerda ko‘payishga moslasha olishi bilan bog‘liq bo‘ladi. Ayniqsa,
ularning fagotsitozni to‘xtata olish xususiyati muhim ahamiyatga
ega. Oliy darajada rivojlangan organizmlar yuqori differensiallashgan
to‘qima va organlar sistemasidan tuzilgan va bu sistemalar markaziy
asab sistemasi orqali muvofiqlashtirilib turiladi. Yuqori differen-
siallashgan to‘qimalar va organlarda parazitlar yashashi uchun
sharoitlar turlicha bo‘ladi. Shuning uchun ular u yoki bu to‘qima
yoki organda yashay olishi uchun maxsus adaptatsiya xususiyatlariga
ega bo‘lishi kerak. Shu bilan birgalikda bu adaptatsion xususiyatlar
ma’lum qonuniyatlar asosida kechadi.
Shunday qilib, evolutsiya jarayonida parazitlar xo‘jayin
organizmida yashashga moslashib borib, ularning invaziyaligini va
xo‘jayin organizmida birlamchi joylasha olishini ta’minlovchi ikki
xususiyatga ega bo‘ldi. Parazitar turlarning patogenligi aynan shu
xususiyatlarga bog‘liq.

---

315
Patogenlikning kelib chiqishini aniqlashda, parazitning xo‘jayin
organizmiga kirishi va o‘rnashib olishining o‘zi xo‘jayin organizmi
uchun befarq emasligini hisobga olish kerak. Chunki parazit o‘z
hayot faoliyati mobaynida reaktiv bo‘lgan xo‘jayin organizmining
tuzilishi va funksiyasining buzilishiga olib keladi.
Bir qator mikroorganizmlar patogenligi, ularning qobiqlarida
ba’zi bir antigenlarning mavjudligi bilan ajralib turadi (masalan,
Vi—antigenlar, X—antigenlar va boshq.). Bu antigenlarning mikro-
organizmlar uchun biologik ahamiyati, ular makroorganizmning
fagotsitoz va boshqa himoya xususiyatlarini pasaytirishidir.
Parazitning xo‘jayin organizmiga patogenlik ta’sir qilish darajasi
turlicha bo‘ladi. Ba’zi hollarda parazitlar ta’siri natijasida xo‘jayin
organizmining nobud bo‘lishi, parazit turlarining yashab qolish
imkoniyatini oshiradi va ularning biologik davrini tugatishi uchun
muhim shart bo‘lib hisoblanadi.
Ma’lum sharoitlarda xo‘jayin organizmi parazitlar faoliyatiga
javoban parazitlar uchun qulay sharoit yaratib beradi. Masalan,
tomoq, traxeya yallig‘lanishida (yuqori nafas yo‘llari infeksiyasida)
va ichaklar yallig‘lanishida (ko‘pgina ichak infeksiyalarida) tashqi
muhitga ko‘plab kasallik qo‘zg‘atuvchilarining chiqishiga sabab
bo‘ladi. Bu esa, o‘tish mexanizmini osonlashtiradi. Shu bilan bir
qatorda, xo‘jayin organizmiga kuchli zaharlovchi ta’sir qiluvchi
bakteriyemiya ham kasallik qo‘zg‘atuvchilarining bir organizmdan
ikkinchi organizmga qon so‘ruvchilar yordamida o‘tishini oson-
lashtiradi (masalan, o‘lat va tularemiya).
Parazitar turlarning evolutsiyasida patogenlik asosiy xususiyat
bo‘lib hisoblanmaydi. Lekin patogenlik xususiyatining qanday
yo‘llar bilan vujudga kelishidan qat’iy nazar, parazitar turlar tirik
organizmlarga, ularning hayot kechirishlarini susaytiruvchi salbiy
ta’sir o‘tkazmay qolmaydi. Ba’zi hollarda ma’lum bir turlarning
qirilib ketishiga ham olib kelishi mumkin.
6.3. Parazitar turlarning kelib chiqishi va evolutsiyasi
Parazitar turlar mustaqil hayot kechiruvchi (parazit bo‘lma-
gan) turlarning parazitizmga o‘tishi yoki oldindan paydo bo‘lgan
parazitlarning evolutsiyasi tufayli yuzaga kelgan bo‘lishi mumkin.
Parazit bo‘lmagan turlardan parazitar turlarning paydo
bo‘lishiga bunday turlar dastlabki shakllari biologiyasidagi va
tarqalishidagi o‘ziga xosliklari sabab bo‘lishi kerak. Keyinchalik

---

316
parazitar sistemaning a’zolari bo‘lmish mikro va makroorganizmlar
bir-biri bilan ekologik jihatdan yaqin bo‘lganligi sababli o‘zaro
to‘qnashishlari kerak edi. Mustaqil hayot kechiruvchi bunday ikki
turning to‘qnashuvidan keyingi taqdirlari ularning to‘qnashuvi
kelgunga qadar bo‘lgan adaptatsiya xususiyatlariga bog‘liq bo‘lgan.
Ular o‘rtasida parazitar munosabat faqatgina makroorganizmga
tushgan mikroorganizmning bu sharoitda vaqtinchalik yashab,
ko‘paya olish qobiliyati bo‘lgan taqdirdagina vujudga kelgan. Bu
mikroorganizmlar o‘z-o‘zidan yuqumli kasalliklar chaqir-
tiruvchilari bo‘la olishlari mumkin edi. Shu bilan birga davriy ravishda
amalga oshib turgan bunday o‘zaro munosabatlar maxsus
adaptatsiyalar filogenezida mikro va makroorganizmlar o‘rtasidagi
aloqalar mustahkamlanishiga asos bo‘lishi mumkin edi. Bunday
evolutsiyaning dastlabki bosqichida, odatda, fakultativ parazitizm
vujudga kelib, keyinchalik u obligat parazitizmga o‘tishi mumkin.
Hozirgi paytda tabiatda uchraydigan fakultativ parazitizm ko‘-
rinishlari, obligat parazitizm paydo bo‘lishining dastlabki qadam-
lari qanday bo‘lganligini ko‘rsatadi. Obligat parazitlarning bun-
day paydo bo‘lish jarayoni ko‘pgina omillarga bog‘liq. Bularga birin-
chi navbatda mikroorganizmlar kirib olgan hayvon organizmi-
dagi muhitning tuzilishi va o‘ziga xosligi, bu hayvonlarning parazi-
tar va boshqa hayvonlar bilan bo‘lgan biogenetik aloqalari va
mikroorganizmning bu organizmga kirishiga va bu yerda yashashiga
yordam beruvchi yoki loaqal moyillik qiladigan shart-sharoitlar
kiradi.
Shunday qilib, bo‘lajak parazit va xo‘jayin organizmlari o‘rta-
sidagi munosabat ko‘pgina tasodifiy hollar tufayli vujudga keladi.
Bunday hollar keyinchalik tabiiy tanlanishda mikro va mak-
roorganizm o‘rtasidagi aloqalarning filogenez jarayonida mus-
tahkamlanishi hamda obligat parazitlarning vujudga kelishi uchun
asos bo‘lib qoladi.
Mustaqil hayot kechiruvchi turlardan parazitar turlarning
paydo bo‘lishini bir necha misollarda ko‘rsatish mumkin. Masalan,
kemiruvchilarning patogen leptospiralarining kelib chiqishini shu
suvda mustaqil yashovchi turlari bilan bog‘lash mumkin. Buni
ko‘plab dalillar tasdiqlashi mumkin. Hozirgi paytda ma’lum mus-
taqil hayot kechiruvchi leptospiralar turining ko‘pchiligi suvda
yashovchidir. Shu bilan birga patogen leptospiralar suvda uzoq
yashay oladi. Quritilganda esa, tez nobud bo‘ladi. Kemiruvchilar

---

317
orasida leptospiralarning suv orqali tarqalishi va yuqorida sanab
o‘tilgan omillar parazitar leptospiralar suvda mustaqil hayot
kechiruvchi turdagi leptospiralardan kelib chiqqan, degan farazni
tasdiqlaydi.
Kuydirgi kasalligini keltirib chiqaruvchi mikroorganizmlar ham
mustaqil hayot kechiruvchi mikroorganizmlardan kelib chiqqan,
degan faraz ham asosli hisoblanadi. O‘zining antigenlik xususiyatlari
bo‘yicha V.anthrasis tuproqdagi sporali bakteriyalarga, ayniqsa,
B.Serucga juda yaqin turadi.
Mustaqil hayot kechiruvchi turlardan kelib chiqqan parazitar
mikroorganizmlar dastlab fekal-oral va yaqin aloqa orqali yuqish
mexanizmlariga ega bo‘ladi. Bu tasodifiy parazitar sistemaning
mustaqil hayot kechiruvchi mikroorganizmlarning xo‘jayin orga-
nizmi tanasiga (teri, yara, shilliq qavat) yoki ichagiga tushganda
yuzaga kelishi bilan izohlanadi. Makroorganizmlarning tashqi qop-
lamalariga (terisi, shilliq qavati) doimo tashqi muhitdan ko‘p
miqdorda mikroorganizmlar, ifloslangan moddalar bilan tushib
turadi. Bir turga tegishli zotlarning tabiiy aloqalari orqali yuqish
mexanizmining rivojlanishiga olib keladi. Xuddi shuningdek,
makroorganizmning ichaklariga suv va oziq-ovqat orqali ko‘plab
miqdorda mikroorganizmlar tushib qoladi. Makroorganizmlarning,
odatda, ma’lum bir turdagi oziqlar bilan ovqatlanishi mikro va
makroorganizmlar o‘rtasida turg‘un turlararo munosabatning vu-
judga kelishiga olib keldi. Mikro va makroorganizmlarning bunday
munosabatlari fekal-oral yuqish mexanizmi bo‘lgan parazitar
sistemaning rivojlanishiga olib keladi.
Hozirgi paytda parazitar turlar evolutsiyasining asosiy yo‘na-
lishlari to‘liq o‘rganilmagan bo‘lsa-da, ular evolutsiyasining ba’zi
yo‘llarini ko‘rsatib o‘tish mumkin. Shunday yo‘llardan biri xo‘jayin
va parazitlarning filogenetik parallelizmidir.
Parazitlar va ularning xo‘jayinlari evolutsiyasida filogenetik ho-
disasi xo‘jayin organizmining divergensiyasi (o‘zgarishi) parazitlar
yashayotgan muhitning o‘zgarishiga olib keladi. Bu esa, o‘z nav-
batida, parazitlarning ham o‘zgarishiga sabab bo‘ladi. Oqibatda,
parazitlarning filogenetik o‘zgarishi, xo‘jayin organizmining
filogenetik o‘zgarishi bilan birga kechadi. Shu bilan birgalikda
parazitlar va xo‘jayinlarining parallel rivojlanishi o‘ziga xos yo‘na-
lishini ko‘rsatadi. Bu yo‘nalish parazitizm evolutsiyasining yagona
va eng muhim yo‘nalishi hisoblanmaydi. Aftidan, filogenetik
parallelizm hodisasi faqat o‘ta maxsus parazitlar monofaglarida

---

318
uchraydi. Ko‘pchilik parazitar turlarning evolutsiyasi esa, bu qonu-
niyatlarga bo‘ysunmaydi. Parazitlarning bu guruhlari evolutsiyasida
parazitar sistema tuzilishining o‘zgarishiga olib keladi. Bu esa,
parazitizm va xo‘jayin organizmining filogenetik parallelizmi
buzilishiga olib keladi.
Filogenezda parazitar sistemaning o‘zgarishi turli yo‘llar bilan
borishi mumkin. Bir butunicha bu xo‘jayinlari almashinuvi, para-
zitar sistemaga yangi xo‘jayinlarning qo‘shilishi yoki undan biror
xo‘jayinning chiqib ketishi bilan bog‘liq bo‘lishi mumkin.
Xo‘jayinning filogenetik almashinuvi hayvonlar parazitlarining
odamlarga moslashuvi misolida ko‘rish mumkin. Masalan, polio-
miyelit virusi ularga o‘xshash bo‘lgan kemiruvchilar viruslaridan
kelib chiqqan bo‘lishi mumkin. Odamlarga filogenetik moslashuvi
natijasida dastlab uy hayvonlari va sinantrop hayvonlar parazitlari
bo‘lgan chinchechak qo‘zg‘atuvchilaridan o‘tgan bo‘lishi mumkin.
Parazitar sistemaga yangi xo‘jayinlarning qo‘shilishini dastlab
zoonoz hisoblangan kasalliklar qo‘zg‘atuvchilaridan antropo-
zoonoz kasalliklar qo‘zg‘atuvchilarining vujudga kelishi misolida
ko‘rish mumkin. Bunday hollarda odam hayvonlar orasida aylanib
yurgan kasallik sababchilari doirasida tushib qolib, epidemiologik
va epizootologik ahamiyatga ega bo‘lgan infeksiya manbayiga aylanib
qoladi. Bu esa, kasallik chaqiruvchilarning ham odamlarga, ham
hayvonlarga evolutsion moslashuviga olib keladi. Kanali qaytalama
terlama va boshqa ba’zi bir kasalliklar ana shu yo‘l bilan vujudga
kelgan.
Parazitar sistemadan u yoki bu xo‘jayinning chiqib ketishi
yangi parazitar turlar paydo bo‘ladigan yo‘llardan hisoblanadi.
Buni quturish (gidrofobiya) kasalligi virusining kelib chiqishi
misolida ko‘rsa bo‘ladi.
Parazitar sistemasi va biologiyasi o‘ziga xos bo‘lganligi uchun
parazitar gelmintlar evolutsiyasi ham birmuncha boshqa yo‘ldan
boradi. Bunda parazitlar va ularning xo‘jayinlari o‘rtasida filogenetik
parallelizm bo‘lmasligi ham mumkin. Chunki bu xil parazitar
sistemada xo‘jayinlar guruhi o‘zgaruvchan bo‘ladi. Masalan, ko‘p-
gina parazitar chuvalchanglarning rivojlanishida definitiv va oraliq
xo‘jayinlar ham ishtirok etadi.
Parazitar gelmintlar mustaqil yashovchi turlardan paydo
bo‘lib, dastlab filogenez jarayonida chegaralangan xo‘jayinlar
doirasida moslashadi. Ularning rivojlanish davrida definitiv

---

319
va oraliq xo‘jayinlarga bo‘linishi kuzatilmaydi. Keyinchalik ularning
evolutsiya yo‘llari turlicha bo‘lishi mumkin.
Bunda parazit gelmintlarning ko‘p qismi evolutsiya jarayonida
faqatgina bitta xo‘jayin organizmida rivojlanishga moslashadi. Ular-
ning biologik rivojlanish davri yuqori bosqichlarga bo‘linmasdan
kechadi (masalan, askarida). Lekin ko‘pgina parazitar gelmintlar
evolutsiya jarayonida biologik rivojlanish davrini murakkablashtirib
boradi. Bunda ularning rivojlanish davriga yangi xo‘jayinlar qo‘shila
boradi. Yangi qo‘shilgan xo‘jayinlar guruhi definitiv xo‘jayinlar,
birlamchi xo‘jayinlar esa, oraliq xo‘jayinlarga aylanib qolishi
mumkin yoki aksincha, yangi xo‘jayini oraliq xo‘jayin, birlamchi
xo‘jayin esa, definitiv xo‘jayin hisoblanadi. Bu hol ularning yashash
qobiliyatini oshirib, keng tarqalishiga olib keladi.
Qadimiy geologik davrlarda parazitar trematodalar shu kabi
yo‘llar orqali hosil bo‘lgan. Ularning definitiv xo‘jayini baliq,
oraliq xo‘jayini esa, molluska hisoblanadi. Ularning biologik rivoj-
lanish davriga umurtqalilarning qo‘shilishi turli yo‘llar bilan amalga
oshdi. O‘txo‘r hayvonlar definitiv xo‘jayin sifatida baliqlar o‘rnini
egalladi, molluskalar, o‘txo‘r hayvonlar uchinchi definitiv xo‘ja-
yin hisoblanib, baliqlar esa, ikkinchi oraliq xo‘jayinga aylanadi
(biologik davr — molluskalar-baliqlar). Rivojlanishning bunday
turini opistorxoz misolida ko‘rish mumkin.
Shunday qilib, organik olamning rivojlanib va mustahkamlanib
borishi jarayonining turli davrlarida parazitar munosabatlar turli
guruhlar o‘rtasida turlicha yo‘l bilan vujudga kela boshladi. Umurt-
qalilar organizmida parazitlik qilishga moslashgan turlar orasida
ko‘pchilikni mikroorganizmlar (viruslar, rikketsiyalar, bakte-
riyalar, spiroxetalar va boshq.), chuvalchanglar va bo‘g‘imoyoqlilar
tashkil qiladi. Ularning ko‘p qismi odamlar uchun yuqumli kasal-
liklarni chaqiruvchilar bo‘lib qoldi. Bunday kasallik qo‘zg‘atuv-
chilar turlari 2000 dan ziyoddir.
Infeksion patologiya sistemasining asosiy nozoologik shakli
infeksion kasallik hisoblanadi. Odamlarda uchraydigan yuqumli
kasalliklar xilma-xil bo‘lib, har qaysi alohida kasallik uchun
o‘zining maxsus etiologik omili mavjud. Odam organizmiga tushgan
kasallik chaqiruvchilariga qarshi organizmning himoya kuchi
safarbar qilinadi. Bu kuchlar yetarli bo‘lmaganda, organizmning
hayot faoliyati buziladi va infeksion kasallik vujudga keladi.
Parazitar turlarning eng muhim xossalaridan biri ularning
kasallik chaqirish xususiyatini belgilovchi patogenlik xossasidir.

---

320
Aynan shu xossasi borligi uchun parazitlar kasallik qo‘zg‘ata oladi.
Yuqumli kasalliklar evolutsiyasi parazitizm shaklining o‘zgarishiga
bog‘liq bo‘ladi. Yuqumli kasalliklar evolutsiyasiga yuqish mexanizmi
imkoniyatlarini oshiruvchi patogenlik xususiyatining maxsuslashishi
ham sezilarli ta’sir o‘tkazadi.
Xo‘jayin organizmiga parazitlarning patogen ta’siri, ularning
birlamchi va ikkilamchi hayoti muhitlarga moslashuvi xo‘jayin
organizmi evolutsiyasining ma’lum bir tarzda borishini belgilaydi.
Bu esa, o‘z navbatida infeksion kasallik evolutsiyasida muayyan
ahamiyat kasb etadi.
Parazitologiya — pazitlik qilib yashaydigan mikroorganizmlar
morfologiyasini, biologiyasini va tarqalishini, ularning o‘zaro
munosabat xususiyatlarini, xo‘jayinlari, profilaktikasi va qarshi
kurashish hamda transmissiv kasalliklarni o‘rganadi.
Òibbiyot fanlari rivojlanishi parazitologiyaning mukam-
mallashuvi va bir nechta tor doiradagi sohalarga bo‘linishiga olib
keldi. Bular umumiy parazitologiya, tibbiy va veterinar para-
zitologiyadir.
Umumiy parazitologiya hayvon parazitizmi va parazitologiyaning
umumiy masalalari bilan shug‘ullanadi. Òibbiy va veterinar
parazitologiya odamlar hamda uy hayvonlarida kasalliklarni keltirib
chiqaradigan parazit mikroorganizmlarini o‘rganadi. Òibbiy
parazitologiya umumiy va veterinar parazitologiyaning bir qator
bo‘limlari bilan chambarchas bog‘langan bo‘ladi, chunki ko‘pgina
parazitlar ham odamni, ham hayvonlarni zararlaydi.
Bundan tashqari, odam organizmiga yomon ta’sir ko‘rsatuvchi
parazitlar patologiyasi, immunologiyasi, klinikasi va terapiyasi
bilan ham chambarchas bog‘langan. Shuningdek, parazitologiya
zoologiya fani bilan ham yaqin aloqada, chunki parazitlar turli
xildagi umurtqasiz hayvonlar guruhiga kiradi.
Mustaqillik yillariga kelib, parazitologiya faniga e’tibor yanada
kuchaydi. Respublikamizning markaziy shaharlarida parazitologiya
ilmiy tekshirish institutlari ochilib, o‘lkamizda uchraydigan tabiiy-
mintaqaviy parazit mikroorganizmlarini o‘rganish keng yo‘lga
qo‘yildi.
1994-yilda O‘zbekiston Respublikasi Sog‘liqni saqlash
vazirining «O‘zbekiston Respublikasida parazitar kasalliklar
profilaktikasini kuchaytirish choralari haqida»gi 618-buyrug‘i
chiqdi. Ushbu buyruqqa asosan, jumhuriyatimizda ayrim parazitar
kasalliklar bo‘yicha keng ko‘lamdagi olib borilayotgan profilaktik

---

321
choralar natijasida katta yutuqlarga erishildi. Ko‘p yildan buyon
moskit isitmasi, visseral va antrokonoz teri leyshmaniozi, anki-
lostomoz, amyobiaz singari kasalliklar ro‘yxatga olingan emas.
Kemiruvchilardan yuqadigan teri leyshmaniozi, kanalar tashuv-
chi qaytalanma tif kabi kasalliklar ham kamaygan.
Shunga qaramasdan, respublikamizning ayrim viloyatlarida
parazitar kasalliklar bo‘yicha epidemiologik vaziyat murakkab-
lashmoqda. Ma’lumki, respublikamizning xorijiy davlatlar bilan,
shu jumladan, epidemiologik jihatdan nosog‘lom vaziyatdagi mam-
lakatlar bilan tashqi iqtisodiy va madaniy aloqalari kundan kunga
rivojlanib bormoqda. Bu esa, maxsus xizmat, aeroportlar va boshqa
kelib-ketish tarmoqlarida xizmat ko‘rsatuvchi tibbiyot xodimlaridan
bezgakka, kanalar tashuvchi qaytalama tif yoki boshqa kasalliklarga
shubha qilingan, istimasi yuqori bo‘lgan shaxslarni o‘z vaqtida
tekshiruvdan o‘tkazishni talab qiladi.
Mustaqil respublikamizda parazitologiya xizmatini yo‘lga qo‘-
yishda buyuk rus shifokor olimlari A.P. Fedchenko, P.F. Borovskiylar
katta hissa qo‘shishgan. A.P. Fedchenko O‘rta Osiyo davlatlarida
parazitning yashash siklini o‘rganib, uning oldini olish choralarini
belgilagan. P.F. Borovskiy teri leyshmaniozi (pashshaxo‘rda) chaqi-
ruvchisini aniqlagan.
Parazitologiya xizmatini rivojlanishida ayrim parazitar kasallik-
larining ko‘payib ketishi ham sabab bo‘lgan. 1920-yili Moskva
shahrida birinchi parazitologiya va tropik tibbiyot ilmiy tekshirish
instituti ochilgan. Shu institut zamirida boshqa respublikalar
parazitologiya institutlari shoxobchalari ishi yo‘lga qo‘yilgan. Shu
jumladan, respublikamizdagi L.M. Isayev nomidagi parazitologiya
ilmiy tekshirish instituti, Samarqanddagi parazitologiya va o‘lka
patologiyasi instituti va shu institutning Òermiz filiali ham hozirgi
kunda faoliyat ko‘rsatib kelmoqda. 618-raqamli buyruqning asosiy
qismlaridan biri gigiyena kasalliklarini bartaraf etishga qaratilgan.
O‘zbekiston Respublikasi hukumati yordamida, sog‘liqni saq-
lash muassasalarining maqsad sari intilishlari tufayli, 1960-yilga
kelib mamlakatimizda bezgakni tugatishga erishildi. Lekin keyingi
yillarda Afrika va Osiyo mamlakatlari bilan aloqalarning kengay-
tirilishi tufayli shahar va qishloqlarga bezgakning qaytib kelishi
ro‘y berdi.
O‘zbekistonda parazitologiya xizmatini shakllanishida bir qancha
rus olimlari o‘z hissalarini qo‘shishgan. Misol uchun, bezgak chi-

---

322
vinlari ekologiyasini o‘rganishda buyuk rus olimi, tibbiy ento-
mologiya bo‘yicha yirik mutaxassis V.I. Beklemishevning hissasi
kattadir.
Parazitologiya va tropik tibbiyot institutining shoxobchalari
sifatida respublikamizda ham shunday ilmiy tekshirish institutlari
ochilgan. Bundan tashqari, bezgak kasalligining ekologik ta’sirini
o‘rganish bo‘yicha katta mutaxassislar Y.N. Pavlovskiy, A.A. Shtakel-
berg ham parazitologiyaning fan bo‘lib shakllanishida asoschilar-
dan hisoblanadi.
Invaziya — invazion jarayonni o‘rganib, asosan, gelmentozlar
haqida ma’lumot beradi.
Gelmintoz — kishilarda hayvon va o‘simliklarda gelmintlar, ya’ni
parazit chuvalchanglar keltirib chiqaradigan kasallik. Odamlarda
uchraydigan gelmintozlar 160 nozoologik guruhga bo‘linadi.
Gelmintozlarni keltirib chiqaruvchi parazit chuvalchanglar, so‘-
ruvchilar, lentalilar, yumaloq chuvalchanglar sinflari hisoblanadi.
Shuning uchun termatodozlar, sistodozlar va nematodozlarga
bo‘linadi.
Askaridalar — yirik, yumaloq chuvalchanglar. Urg‘ochisining
uzunligi 15—35 sm, erkaginiki 15—25 sm. Urg‘ochisining to‘g‘ri
konussimon o‘tkirlashgan dumi bo‘ladi, erkagida dum qismining
uchi qayrilgan, unda jinsiy so‘rg‘ichlar ko‘rinib turadi. Òanasining
oldingi uchida so‘rg‘ichlari bo‘lgan uchta lab bilan o‘ralgan og‘iz
teshigi bor. Parazitning rangi qizg‘ish-sariq, o‘limidan so‘ng och-
sariq rangga kiradi. Urug‘lanmagan tuxumlari cho‘ziq, ko‘pincha,
noto‘g‘ri shaklda. Pardasi mayda do‘mboqchali. Òuxumning butun
bo‘shlig‘i yirik sariq hujayralar bilan to‘lgan. Urug‘langan tuxumi
oval yoki sharsimon shaklga ega. Pardasi ko‘p qavatli, yirik do‘m-
boqchali. Qutblaridagi modda pardasiga yetmay turadi. Òuxum ichida
sharsimon blastomer bor. Òuxumlari tuproqda yetiladi. Odam
organizmiga tushgan askarida lichinkalari migratsiya qiladi.
Qilboshlar — o‘lchami kichikroq yumaloq chuvalchanglar,
urg‘ochisining uzunligi 3,5—5,5 sm, erkaginiki 3,5—4,5 sm. Bosh
qismi (gelmintning taxminan 2/3 qismi) soch kabi ingichka. Orqa
uchi qalinlashgan (urg‘ochisiniki oz-moz qayrilgan, erkaginiki
spiralsimon yumaloqlashgan). Òuxumlari bochkasimon shaklda,
rangsiz, tiniq, qutblarida tiqinsimon tuzilmalari bor. Pardasi qalin,
ko‘p qavatli, tillarang-sariq yoki jigarrang. Qilbosh tuxumlari
tuproqda yetiladi. Odam organizmiga tushgan lichinkalari migratsiya
qilmaydi.

---

323
Ostritsalar yumaloq chuvalchanglarga kiradi. Urg‘ochisining
uzunligi taxminan 1 sm, erkakniki taxminan 0,5 sm, rangi oq.
Oldingi uchida 2 ta kichkina pufakchasi va uchta lab bilan o‘ralgan
og‘iz teshigi bor. Urg‘ochisining orqa uchi o‘tkirlashgan, erkakniki
spiralsimon buralgan. Voyaga yetgan urg‘ochisida kutikula orqali
tuxumlar bilan to‘lgan qovuzloqsimon bachadon ko‘rinib turadi.
Òuxumlari noto‘g‘ri tuxumsimon yoki yassi-qabariq shaklda. Ichida
rivojlanishning turli bosqichlarida bo‘lgan murtagi bo‘ladi.
Òunda urg‘ochisi anal teshikdan o‘rmalab chiqadi va perianal
sohada tuxumlar qo‘yadi, ulardan 6—7 soat o‘tgach, lichinka
rivojlanadi. Òuxumlari kir qo‘l, ichkiyim va boshqa buyumlar orqali
yuqadi. Lichinkasi odam organizmida migratsiya qilmaydi.
Òrixinellalar — juda mayda yumaloq chuvalchanglar. Urg‘ochi-
sining uzunligi 3—4 mm, erkakniki 1,4 mm. Ichakda yashaydi,
urg‘ochilari shu yerda lichinkalar qo‘yadi, ular limfatik va qon
tomirlar bo‘ylab harakat qilib, turli organlar va to‘qimalarga tushadi.
Ko‘ndalang-targ‘il muskulaturada lichinkalar o‘sadi, spiralga
o‘raladi va biriktiruvchi to‘qimali kapsulaga o‘raladi. Odamga kasallik
yashashga layoqatli lichinkalari bo‘lgan go‘shtni (aksari, cho‘chqa
go‘shtini) ovqatda ishlatganda yuqadi.
Keng tasmasimon gijja tasmasimon chuvalchanglar sinfiga kiradi.
Bu odamda uchraydigan eng yirik gelmint, uzunligi 10 m.ga yetadi
va bundan oshadi. Boshchasining diametri taxminan 0,8 mm, unda
ikkita botriyasi — yorig‘i bor, ular yordamida boshchasi ichak
devoriga yopishib turadi. Boshchasi torayib, ingichka bo‘yinchaga
aylanadi. Keng tasmasimon gijjaning voyaga yetgan bo‘g‘imida
rozetkasimon bachadoni bo‘ladi. O‘g‘zida uchta jinsiy teshik — bitta
erkak va ikkita urg‘ochi teshigi bor.
Òuxumi oval kulrang yoki to‘q-qo‘ng‘ir rangli. Ichida sariq
hujayralari bor. Yuqori qutbida—qopqoqchalari, pastkisida
do‘mboqchasi bo‘ladi. Gelmintning oxirgi xo‘jayini odam va ayrim
sutemizuvchilar (mushuklar, itlar va boshq.) hisoblanadi. Ikkita
oraliq xo‘jayini bor — eshkak oyoqli qisqichbaqa va baliq. Odamga
kasallik ovqatda tasmasimon gijja lichinkalari — pleroserkoidlarni
saqlagan baliq va uning ikrasini iste’mol qilganda yuqadi.
Qurollangan tizma (cho‘chqa tizmasi). Òasmasimon chuvalchang,
uzunligi 1,5—2 m.ga yetadi. Boshchasining diametri 0,6—1,3 mm.
Boshchasida 4 so‘rg‘ichi va 26—28 ilmoqlar bilan o‘ralgan
(«qurollangan tizma») xartumi bo‘ladi. Boshchasi ketidan

---

324
bo‘g‘imlarga bo‘linmagan kichkina bo‘yinchasi (taxminan 1 sm),
so‘ngra bo‘g‘imlardan tashkil topgan gelmint tanasi keladi. Voyaga
yetgan bo‘g‘imlarining har tomonida 7—10 tadan tarmog‘i bo‘lgan
bachadoni bo‘ladi. Har bir bo‘g‘imining umumiy jinsi so‘rg‘ichda
ochiladigan erkak va urg‘ochi jinsiy teshiklari bo‘ladi. Òuxumlari
yumaloq, ikkita iðsimon so‘rg‘ichi bo‘ladi. Ularning tashqi pardasi,
odatda, yo‘qoladi va axlatda onkosferalar — pardadagi zarodish
topiladi. Onkosfera sharsimon shaklda, qalin radial chiziqli pardasi
bor. Onkosferada — 6 ta embrional ilmog‘i bo‘lgan shakllangan
lichinka bor. Oxirgi xo‘jayini odam, oraliq xo‘jayini cho‘chqalar
va ayrim hollarda mushuklar, itlar va odam hisoblanadi. Odam
cho‘chqa tizmasining oxirgi (gelmintlar ichakda bo‘ladi) va oraliq
xo‘jayini bo‘lishi mumkin. Oxirgi holda lichinkalar (sistitserklar,
finnalar) turli organlarda (miya, ko‘z va boshq.) bo‘lishi mumkin.
Odamga yashashga layoqatli lichinkalar (finnalar) saqlagan cho‘chqa
go‘shti yeganda yuqadi.
Qurollanmagan tizma (ho‘kiz tizmasi) — uzunligi 6—7 m.li
tasmasimon gelmint. Boshchasi diametri 1,5—2 mm, unda 4 ta
so‘rg‘ich bor. Ilmoqlari yo‘q. Voyaga yetgan tuxumlarining har
tomonida 18—30 tadan yon tarmoqlari bo‘lgan bachadoni bor.
Jinsiy teshiklari cho‘chqa tizmasiniki kabi. Har ikki parazitning
tuxumlari o‘xshash. Voyaga yetgan bo‘g‘imlari anal teshikdan aktiv
o‘rmalab chiqishi mumkin. Oxirgi xo‘jayini — odam, oraliq
xo‘jayini — yirik qoramol. Odam o‘zida gelmint lichinkalarini tutgan
go‘sht (finnoz go‘sht)ni yeganda yuqtiradi.
Pakana tizma — uzunligi 1,5—3 sm.li tasmasimon gelmint,
odamning ingichka ichagida yashaydi. Diametri 0,24—0,3 mm.li
sharsimon boshchasi 4 ta so‘rg‘ich va ilmoqlar dastasiga ega bo‘lgan
xartumcha bilan ta’minlangan. Voyaga yetgan bo‘g‘imlari, urug‘
yo‘li, oval tuxumdon va xaltasimon bachadonga ega. Òuxumlari
oval shaklda, qalin pardali. Ichida 6 ta ilmoqli rivojlangan onkosfera
bor. Oxirgi va oraliq xo‘jayini odam hisoblanadi. Odamga suv, oziq-
ovqat mahsulotlari, iflos qo‘l orqali yuqadi.
Exinokokk — ikki turda: bir kamerali va ko‘p kamerali (al-
veokokk) bo‘ladi. Exinokokk — o‘lchami kichik (2—6 mm)
tasmasimon chuvalchang. Boshchasi diametri 0,3 mm, unda to‘rtta
so‘rg‘ich, xartumcha va ko‘p sonli ilmoqlar bor. Boshchasi ketidan
3—4 bo‘g‘imlardan iborat bo‘yin va tanasi keladi. Yon bo‘shliqlari

---

325
bor bachadonida voyaga yetgan tuxumlari bo‘ladi. Exinokokkning
oxirgi xo‘jayini itlar oilasidagi hayvonlar—itlar, tulkilar, bo‘rilar
hisoblanadi. Oraliq xo‘jayinlari — tuyoqli hayvonlar va odam.
Odamga iflos qo‘l, ovqat orqali gelmint tuxumlari tushishi natijasida
yuqadi. Oraliq xo‘jayin organizmida tuxumlardan lichinka —
o‘lchamlari katta exinokokk pufagi rivojlanadi. Pufakning ichki
yuzasida boshchalari bo‘lgan chiqaruv kapsulalari joylashgan.
Alveokokkning lichinka bosqichi boshchalari bo‘lgan mayda
pufakchalar konglomeratidan iborat.
Mushuk qo‘shog‘izlisi (Sibir qo‘shog‘izlisi) — so‘ruvchilar sinfiga
kiradi. Gelmint tanasi bargsimon, uzunligi 8—13 mm. Parazitning
2 ta so‘rg‘ichi — og‘iz so‘rg‘ichi (og‘iz teshigi atrofida joylashgan)
va qorin so‘rg‘ichi bor. Shu so‘rg‘ich yaqinida urg‘ochi va erkak
jinsiy teshiklari joylashgan. Qo‘shog‘izlilarning uzun qovuzloqsimon
bachadoni bo‘lib, bachadon orqasida tuxumdonlar, undan narida
esa, ikkita parrakli urug‘don joylashgan.
Òuxumlari noto‘g‘ri oval shaklda, oqimtir-sariq rangli. Yuqori
qutbida — qopqoqchasi, pastkisida do‘mboqchasi bor. Ichida —
mayda donador moddasi bo‘ladi. Sibir qo‘shog‘izlisining oxirgi
xo‘jayini kishilar, shuningdek, mushuklar, itlar hisoblanadi. Oraliq
xo‘jayini ikkita: chuchuk suvlarda yashaydigan bitiniya molluskalari
va qator baliqlar (yaz, leshch, chavaq baliq va zog‘orabaliqlar
jinsidagi boshqa baliqlar).
Shunday holatlar tarixdan ma’lumki, boshqa turga kiruvchi
parazitlar ham odamlarga kasallik keltirib chiqarishi mumkin. Misol
uchun annelida (shilliq so‘rg‘ich chuvalchang) yoki acantxocepnala
kabi parazit turlari. Ayrim hollarda gelmintozlar sodda organizmlar
yoki bakteriyalar keltirib chiqaradigan kasalliklarni ham vujudga
keltiradi.
Gelmintozlar ta’sirida odamda u yoki bu anatomik va funksional
o‘zgarishlar bo‘ladi. Ularni rivojlanish sifati va salmog‘i turli
sabablarga bog‘liq bo‘ladi. Bunda gelmint turi, organizmga kirish
yo‘llari va gelmint miqdori (invaziyaning darajasi) inobatga olinishi
kerak. Shunga qaramasdan, odam organizmidagi gumoral va
hujayraviy o‘zgarishlar gelmintning rivojlanishini to‘xtatishi,
hattoki, o‘limiga olib kelishi mumkin. Gelmintozning rivojlanishi,
kasallik xususiyatlarini to‘la-to‘kis ayon bo‘lishi bemorning,
avvalambor, organizmi holatiga, qolaversa, yashash shart-sharoit-
lariga bog‘liq bo‘ladi.

---

326
6.4. Gelmintozlarning patogenezi
Gelmintozlarni odam organizmiga ko‘rsatadigan ta’siri: uning
organizm bilan sensibilizatsiyasi, parazitlaridagi kimyoviy modda-
larni zararli ta’sirlari, organlar hujayra va to‘qimalarni mexanik
yemirilishi ikkilamchi infeksiyalarning organizmga kirishi uchun
qulay shart-sharoit yaratadi.
Gelmintlarning chiqaradigan toksini (zahari) organizmni turli
organ va organlar sistemasini zararlab, hattoki, o‘limga olib kelishi
ham mumkin. Gelmintlarning ta’siridan kelib chiqadigan kasal-
liklar, avvalambor, organizmning qarshilik ko‘rsatishiga, immu-
nitetiga ham bog‘liq.
Bemor organizmining sensibilizatsiyasi natijasida gelmintlar
ta’sirining susayishi va modda almashinuvi chiqindilari ta’sirida turli
klinik belgilar ko‘rinishidagi allergik qaytalanish kuzatiladi. Bundan
allergik belgilar gelmintlarning erta invaziyasida, qayta yuqumlilik
va to‘qima gelmintozlarda (trixinelloz, strongiloidoz va hokazo)
kuzatiladi.
Misol uchun, askaridoz, strongiloidoz, ankilostomidoz lichin-
kalari odam organizmi to‘qima va qon tomirlarida ko‘chib yuradi.
Natijada, eozinofil moddalanishi kelib chiqadi, ayniqsa, o‘pkada
yuqori darajada rivojlangan bo‘ladi, qon devorlarining jarohatlanishi
natijasida, to‘qimalarda qon quyilishi kuzatiladi. Jigar va boshqa
organlarda mikronekroz va mikroabssess bo‘limi kuzatiladi.
Exinokokk qonining yorilib ketishi yoki kasoni sinamasi qayta
quyilishi natijasida, hattoki, teri anafilaksiyasi kelib chiqishi ham
mumkin. Òrixinellalar invaziyasi ta’siridan hosil bo‘ladigan aller-
giyalar isitma, yuqori eozonofimiya, shish, teridagi toshmalar,
ayrim hollarda qon tomirlar zotiljami ko‘rinishda yuzaga chiqadi.
Ayrim gelmintlarning lichinkalari (ankilostomid, ismetoz,
strongiloidoz) odam tanasiga terisi orqali kiradi, bunda qichish
paydo bo‘lib terida tuguncha va qavariq ko‘rinishidagi toshmalar
paydo bo‘ladi. Qayta zararlanish vaqtida bu allergik reaksiyalar
kuchayib, tez yuzaga chiqadi. Og‘ir allergik reaksiyalar gelmint
bilan bevosita kontaktda bo‘lganda kuzatiladi. Misol uchun,
askaridani qirqib o‘rganish vaqtida nafas olish qiyinlashish, ko‘zdan
yosh ajralishi, terida qichituvchi toshmalar paydo bo‘lishi, o‘ta
sezgir kishilarda tomir yetishmovchiligi rivojlanadi.
Gelmintlarning antigenlariga antibelarning ta’sirida ham
allergiyalar paydo bo‘ladi. Ular kam miqdorda xo‘jayin organizmi

---

327
hujayralari bilan bog‘lanadi. Sezgirligi yuqori bo‘lgan hujayra gelmint
antigenlari bilan uchrashganda, ushbu hujayralarning jarohatlanishi
kuzatilib, natijada, mediatrlar (gistamik yoki boshqa) ajralib
chiqadi va mahalliy, agar to‘qima suyuqliklari sirkulatsiyasiga tushsa
organizmning umumiy reaksiyalari kuzatiladi. Mahalliy reaksiyalar
nekroz va giðerorgik yallig‘lanish ko‘rinishida namoyon bo‘lsa,
umumiy reaksiyalar — qichima toshmalar, eshakemlar, isitma,
bronxlarning siqilishi (astma), shok va boshqa holat ko‘rinishida
namoyon bo‘ladi.
Shunday qilib, organizmdan gelmint antigeniga qarshi ishlab
chiqariladigan antitela kasallikka olib keluvchi asosiy sabab bo‘lib,
ularning to‘qimalarga kirib olishi uchun qulay sharoit yaratadi va
tashqi muhitga to‘qimalarini chiqarib turish imkoniyatini beradi.
Kichik qon aylanish doirasi tomirlarining yemirilishi askarida,
ankilostomid lichinkalarining o‘pkaga kirishiga imkon tug‘diradi.
U yerdan ular halqumga o‘tib, oshqozonga tushadi va ichaklargacha
yetadi, bu yerda ular to jinsiy ko‘payish davrigacha rivojlanadi.
Shuning bilan birgalikda allergik reaksiyalar gelmintlarning o‘li-
miga sabab bo‘lishi ham mumkin. Gelmintozlar patogenezida
birinchi navbatda toksinlarga e’tibor qaratiladi, ularni toksoid
gelmintlar, deb atashadi.
«Òoksinlar» ta’siri organizmda paydo bo‘ladigan allergik holatlar
bilan tushuntiriladi. Bu patologik holatlar bemor organizmining
zaharlanishi difillobotrioz va ankilostomidoz anemiyalar, deb fikr
qilingan, hozir shu narsa ma’lum bo‘ldiki, ular avitaminozlar
ta’sirida va uzoq qon ketishlar hamda temir moddasining hazm
etish jarayoni buzilishi shu holatlarni keltirib chiqaradi. Shuni
unutmaslik kerakki, gelmintlardagi yog‘-kislotalari va kimyoviy
moddalari moddalar almashinuv jarayoniga, markaziy asab tizimi
faoliyatiga salbiy ta’sir ko‘rsatadi.
Gelmintozlar yuqumli kasalliklarni odam organizmiga uzoq
muddat qolishiga, ya’ni kasallikni cho‘zilishga olib keladi. Misol
uchun, bemorda gelmintoz bo‘lsa — ich terlama, qizamiq, skarlatina
juda og‘ir kechadi. Gelmintlar invaziyasi ta’sirida dizenteriya
kasalligini juda og‘ir kechishi hozirgi kunda klinik amaliyotda tez-
tez uchrab turmoqda. Gelmintozlar patogenezida gelmintning
qayerda joylashganligi muhimdir. Buqa sepeni, ostritsalar, qilbosh
(sochli bosh), buqa soliteri faqat ichakda joylashgan bo‘ladi.
Ankilostomalar, askaridalar, strongiloidoz lichinka bosqichida
organizmda harakatda bo‘ladi va keyinchalik ichaklarda parazitlik

---

328
qiladi. Cho‘chqa sepeni jinsiy rivojlanish bosqichida ichakda
yashaydi, uning lichinkali shakli esa, ko‘proq bosh miyada, ko‘rish
organlarida va muskullarda parazitlik qiladi.
Òrixinellalar ichak devorida parazitlik qiladi, uning lichinkalari
esa, ko‘ndalang-targ‘il muskullarda yashaydi. Exinokokk va alveokokk
ko‘proq jigarni zararlaydi. Lekin organizmning turli organlarida
uchraydi, hattoki, suyakda ham. Ayrim hollarda gelmintlar o‘zlari
yashay olmaydigan organ va to‘qimalardan ham topiladi. Ko‘pincha
bunday holat askaridozda kuzatiladi.
Organizmda gelmintoz borligini ongiga singdirib olgan ayrim
kishilarda nevroz, nevrosteniya va ruhiy o‘zgarishli sindromlar
kuzatilishi mumkin. Shifokorning ehtiyotsiz harakatlari, taktikasi,
ya’ni gelmintozlar rivojlanishini oshirib aytishi yatrogeniya
kasalliklarini keltirib chiqarishga omil bo‘ladi. Gelmintozlar
rivojlanishi natijasida kelib chiqadigan patologik jarayonlar har
xil bemorlarda va bir bemorning o‘zida ham hayot maromi davrida
turlicha namoyon bo‘lishi kuzatiladi.
Gelmintozlarga nisbatan immunitetning mavjudligi muhim
ahamiyatga ega. Ko‘pgina gelmintozlarga nisbatan kishilarda mutlaq
yoki nisbiy tug‘ma immunitet mavjud bo‘ladi. Birinchidan, odam
organizmida bir turga kiruvchi gelmintning rivojlanishi mumkin emas.
Misol uchun, buqa sepeni jinsiy yetilgan davrda kishi organizmida
rivojlansa, uning lichinkasi esa, buqa organizmida rivojlanadi. Agar
xo‘jayin organizmida nisbiy immunitet mavjud bo‘lsa, gelmintlar
organizmga kirganligi bilan ularning rivojlanishiga noqulay omillar
ta’sir ko‘rsatadi. Bunda gelmintlar jinsiy yetilgan bo‘lsa-da, ularning
tanasi ko‘payishi kamayib, yashash kunlari qisqaradi. Ayrim holat-
larda nisbiy immuniteti mavjud bemorlarda gelmint lichinkalari biroz
vaqt yashaydi, lekin jinsiy yetilmasdan o‘lib ketadi.
Ayrim gelmintlarga nisbatan kishilarda nisbiy yoshga oid
immunitet paydo bo‘ladi. Misol uchun, askaridoz, entrobnoz,
gimepolenidoz ko‘proq yosh bolalarda uchraydi. Chunki bolalarda
gigiyenik madaniyat hali past darajada bo‘ladi.
Òurmushda orttirilgan immunitet yoki ikkilamchi immunitet
gelmintlar invaziyasi davrida (superinvaziyali immunitet) va
gelmintlar invaziyasidan keyingi (reinvaziyali immunitet) davrda
paydo bo‘ladi. Gelmintozlarda immunitetning bo‘lishi hali to‘liq
o‘rganilmagan. Asosiy omillar antitela va to‘qima allergik reaksiyalari
bo‘lib hisoblanadi.

---

329
Antitela gelmintning asosiy sistemalarini to‘sib, ularni o‘limga
olib keladi. Agar askarida immunzardobga joylashtirilib kuzatilsa,
uning og‘iz va anal teshigida pretsiðitatlar bo‘lib, lichinkalar o‘ladi.
Òo‘qima reaksiyalari katta ahamiyatga ega bo‘lib, antitela bilan
birgalikda parazitni o‘ldirishi, kapsulasidan ajralib, idrab ketishga
olib keladi. Immunitetning namoyon bo‘lish darajasi ko‘pincha
ovqatlanish, mehnat muhitiga, unda boshqa kasalliklar bor-yo‘q-
ligiga bog‘liq bo‘ladi.
6.5. Gijja kasalliklarida laboratoriya tashxisining
asosiy usullari
Najasni tekshirishning makroskopik usullari. Bu usul, asosan,
gelmintlarni yoki ularning fragmentlarining bo‘g‘imchalarini
skolekslarini va sestodlarning strobilasi qismlarini qidirishga yo‘nal-
tirilgan bo‘lib, faqat bemorning ekstrementida qo‘zg‘atuvchilarning
tuxumlarini ajratmaydigan yoki tuxum qo‘ysa kamdan kam
uchraydigan gelmintozlar tashxisida qo‘llaniladi (enterobiozda naja-
sida — ostritsalar, teniidozlarida — sestodlar tugunchalari, tanacha-
lari topiladi). Bundan tashqari, davolashning samarasini aniqlash-
da, diagnostik degelmintizatsiyada ham qo‘llaniladi (boshqa usullar
bilan aniqlab bo‘lmaydigan gelmintozlarga shubha bo‘lganda).
Najasda ostritsalar yoki sestodlarning proglotidlarini aniqlash
maqsadida makroskopik tekshiruv uchun olib kelingan najasni ko‘z
bilan oldindan ko‘rib chiqish lozim.
Òeniidozlarni yanada aniqroq differensial diagnostikasi uchun
diagnostik degelmintizatsiya paytida, davolashning samarasini
aniqlash uchun eng oddiy usul —najasni suvda aralashtirib, qora
fotografik kyuvetda yoki qorong‘i fonda Petri idishida tekshirish
tavsiya etiladi.
Najasda gelmintlarni aniqlash
Jarayon: gelmintlar yoki ularning fragmentlari, bo‘g‘imchalari
qorong‘i fonda yaxshi ko‘rinadi; najasni suvda aralashtirib qaraganda
payqash mumkin.
Reaktiv-glitserin (30 % eritmasi).
Maxsus jihozlar: lupa, qora fotografik kyuvetlar yoki Petri idishi,
pinsetlar, preparoval ninalar.

---

330
Aniqlash yo‘li: najasni yaxshilab suvda aralashtirib, so‘ngra yorug‘da
alohida porsiyalar shaklida qora kyuvetlarda yoki Petri idishida qorong‘i
fonda sinchiklab tekshiriladi. Barcha shubhali ko‘ringan oq tanacha-
lar igna yoki pinset bilan chiqarib olinadi; gelmint fragmentlariga
shubhali bo‘lgan katta tanachalar ikki predmet oynachasi o‘rtasiga
qo‘yib, lupa bilan tekshiriladi. Agar klinik belgilari mayda gelmint-
lar yoki davolashdan so‘nggi sestoda boshchalari aniqlanishidan
darak bersa, unda shubhali tanachalar glitserin tomchisida lupa
bilan, agar lozim ko‘rilsa, mikroskopda sinchiklab o‘rganiladi.
Mikroskopik tadqiqot usullari. Bu usul (sifat jihatidan farq qilish)
gelmintlarning tuxumlari va lichinkalarini aniqlashga yo‘naltirilgan
bo‘lib, tashxis maqsadida, davolash samarasini nazorat qilish,
shuningdek, gelmintozlar-
ga qarshi tadbirlar maj-
muasini o‘tkazish daraja-
siga baho maqsadida qo‘lla-
niladi.
Laboratoriyalarda amal-
da keng qo‘llash uchun us-
tiga sellofan plastinka qop-
lagan qalin surtma, ya’ni
Kato usuli tavsiya etiladi. Bu
usul yalpi tekshiruvlar o‘t-
kazish uchun ham qulay-
dir, surtma oldidan tayyor-
lanib, so‘ngra laboratoriyaga
keltirilishi mumkin.
Gimenolepidoz va anki-
lostomidozlar o‘chog‘ida
Kato usulida tekshirishlar
o‘tkazish paytida surtma
yoritilgan zahoti mikros-
kopik tekshirish o‘tkazish
lozim.
Kato bo‘yicha ustiga
sellofan plastinka qoplangan
qalin surtma usulida na-
jasdagi gelmint tuxumlarini
aniqlash.
13-rasm. Gelmintozlar tuxumlari:
1—Fasciola hiðatika; 2—Dicrocoelium lanceatum;
3—Opisthoechis elineus; 4—Humenolepis
dinisnuba; 5—Humenolepis nona; 6—Taeniideae;
7—Diðhullobothrium latum; 8—Ascaris
lumbricoides (urug‘langan tuxum); 9—Askaris
lumbricoides (urug‘lanmagan tuxum);
10—Trichocephalus trichiurnus; 11—Enterobius
vermicularis; 12—Anculostoma duodenale.
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
12
11

---

331
Jarayon: glitserin bilan yoritilgan va yashil malaxit bo‘yog‘i
bilan bo‘yalgan fekaliyni qalin surtmasida gelmint tuxumlari
ajratiladi. Reaktivlar — 3 % li yashil malaxitning suvdagi eritmasi,
glitserin, 6 % li fenol eritmasi, Kato bo‘yicha sellofan qoplash
plastinkalari. Kato aralashmasi, 6 ml 3 % li yashil malaxitning
suvdagi eritmasi + 500 ml glitserin+500 ml 6 % fenol eritmasi.
Kato bo‘yicha plastinkalar: gidrofil sellofanni plastinkaga moslab
kesiladi (20x40 o‘lchovda) va Kato aralashmasiga bir-biriga
yotadigan qilib botiriladi, har 100 plastinkaga 3—5 ml. Kato
aralashmasi 24 soatdan so‘ng foydalanish uchun tayyor holda
keladi. Òayyor plastinkalarni Kato aralashmasida yaxshi yopilgan
idishda 6 oygacha saqlash mumkin. Aniqlash yo‘li — 100 mg najasni
hech qanday suyuqlik yoki suv aralashtirmasdan predmet oynasiga
surtiladi, ustidan esa, Kato aralashmasidan ishlov berilgan sellofan
plastinka bilan yopiladi, so‘ng esa, plastinka maxsus rezina bilan
najas orasidan sizib chiqmaydigan va bir tekis yoyiladigan darajada
siqiladi. Surtma xona haroratida bir muddat qoldiriladi (issiq kunlarda
30—40 daqiqa, sovuq kunlarda 1 soatgacha). Ana shundan keyin
mikroskopda tekshiriladi. Ba’zi paytlarda preparatning qurib
qolmasligi uchun ustiga suv shimdirilgan mato tashlab qo‘yiladi.
Shuningdek, 50 % li glitserin eritmasi shimdirilgan plyonkadan
foydalanish ham mumkin, bu bilan gelmintlarni aniqlash sama-
raligi pasaymaydi. Òurli gelmintlarni aniqlashda yaxshi natijaga
erishish uchun Kato bo‘yicha ustiga sellofan plastinka yopilgan
qalin surtma usulini boyitish usuli bilan qo‘shib olib borish lozim.
Najasda gelmint tuxumlarini aniqlashning boyitish usuli.
Jarayoni: najasda siqiqlik darajasi gelmint tuxumlariga nisbatan
yuqori (1,1 dan ko‘p) bo‘lgan flotatsion eritmada suyultiriladi.
Natijada, gelmint tuxumlari yuqoriga sizib chiqib parda hosil qiladi.
Parda olinib mikroskop ostida tekshiriladi.
Reaktivlar: Kalantaryan bo‘yicha flotatsion eritma, 1 kg azotli
achchiq natriy (NaHO
3
) 1 litr suvda eritiladi. Eritma yuzasida parda
hosil qilguncha qaynatilib, filtrlanmasdan quruq shisha idishlar
(butilka)ga quyiladi. Eritmaning solishtirma og‘irligi 1,38.
Maxsus jihozlar: qirrali stakanlar yoki sig‘imi 100 ml bo‘lgan
maxsus shisha idishlar (sklyanka) va shisha tayoqchalar.
Aniqlash yo‘li: stakan yoki sklyankada 5 g najas flotatsion erit-
masi bilan yaxshilab aralashtiriladi. Flotatsion eritma aralashtirish
jarayonida100 ml.gacha asta-sekin quyiladi. Aralashma tayyor bo‘-

---

332
lishi bilan shisha tayoqcha yoki buklangan qog‘oz bilan yuqoriga
sizib chiqqan yirikroq jismlar olib tashlanadi. Òuzli eritma solingan
idishning ustiga predmet oynasi qo‘yiladi. Predmet oynasi eritmaga
tegib turishi lozim. Agar eritma kam bo‘lsa, ustiga qo‘yib to‘ldiriladi.
Keyin esa, 20—30 daqiqa mobaynida tindirib qo‘yiladi, so‘ngra
predmet oynasi eritma yuqi bo‘lgan yuzasi yuqoriga olinib, mik-
roskop ostiga qo‘yiladi va birvarakay tekshirib chiqiladi. Preparatning
qurib qolmasligi uchun 2—3 tomchi 50 % li glitserin eritmasidan
tomiziladi.
Agar yuqoridagi tuz bo‘lmasa, osh tuzining to‘yingan erit-
masidan foydalanilsa ham bo‘ladi (fyulleborn bo‘yicha). Eritmani
tayyorlash uchun 400 g osh tuzini 1 litr suvda eritib, suv qayna-
guncha isitiladi. Dokadan o‘tkazilib, sovitish uchun qo‘yiladi.
Òo‘g‘ri tayyorlangan eritma tagida erimagan kristallardan iborat
cho‘kma hosil bo‘ladi, eritmaning solishtirma og‘irligi 1,2. Askarida,
trematoda, yirik sestodalarning tuxumlari vazni og‘irligi sababli
eritma yuzasiga qalqib chiqmaydi va shu sababli eritmaning ustki
qismidan olingan preparatdan tashqari cho‘kma qismidan ham
2—4 preparat tayyorlanib tekshiriladi. Shu maqsadda aralashmani
ehtiyotlik bilan to‘kib, qolgan cho‘kmasidan cho‘p yoki ilmoqli
sim bilan 4—8 tomchi olinib, predmet oynasining ustiga tomiziladi.
Ustiga qoplash oynachasi qo‘yilib, mikroskop bilan tekshiriladi.
Preparatni tindirish uchun glitserin tomchisidan foydalanish
mumkin.
Perianal qirindisida, yog‘och shpatel yordamida ostritsalar
tuxumlarini aniqlash.
Jarayon: perianal qatlamlaridan yog‘och shpatel (yoki yo‘nilgan
gugurt cho‘pi) yordamida qirib olingan gelmint tuxumlari
mikroskop bilan tekshiriladi.
Reaktivlar: 50 % li glitserin eritmasi yoki 1 % li dvuuglekisliy
natriy eritmasi (ichimlik soda).
Maxsus jihozlar: yog‘och shpatellar (yo‘nilgan yoki paxta
o‘ralgan gugurt cho‘pini ham ishlatish mumkin).
6.6. Amyobiaz
Amyobiaz — gistologik (dizenteriya) amyoba qo‘zg‘atadigan
protozoy etiologiyali ichak kasalligidir. Asosan, yo‘g‘on ichak
yuqoridagi ko‘riladigan qismining shikastlanishi va qon-shilimshiq
aralash axlat ajratish bilan o‘tadi. Quruq issiq iqlimli hududlarda

---

333
tarqalgan va epidemikligi (shu joyga xosligi) bilan ajralib turadi.
Ayrim hodisalari mo‘tadil iqlimli hududlarda ham uchrashi
mumkin.
Etiologiyasi va epidemiologiyasi. Kasallik qo‘zg‘atuvchisi —
dizenteriya amyobasini (Entameoba histolytica) — 1875-yilda rus
olimi F.A. Lesh dizenteriyali bemor axlatidan topgan. Dizenteriya
amyobasi bemor odam organizmida uch toifada uchraydi:
1. Katta vegetativ shakli (Entamyoba histolytica foma magna) —
yirik amyoba, juda haraktchan. Parazit ichida fagotsitlangan
eritrotsitlar bo‘ladi. Uni kasallikning o‘tkir yoki qo‘zigan davrida
axlatining qon-shilimshiqli bo‘laklaridan topish mumkin.
2. Kichik vegetativ shakli (Entamyoba histolytica foma
minuta) — bemor axlatida kasallikning o‘tkir davri tugagandan
so‘ng topiladi. O‘lchami kichik, haraktachanligi kam bo‘ladi. Bu
shakli sista hosil bo‘lishini quvvatlab turadi.
3. Dizenteriya amyobasining sistasi — oval shaklida, 1—4 ta
yadrosi bo‘ladi, zich qobiq bilan o‘ralgan.
Vegetativ shakllari odam organizmidan tashqarida tez halok
bo‘ladi, vaholanki, sistalar tashqi muhitga yetarlicha chidamli,
axlatda ular 4 haftagacha, suvda 8 oygacha saqlanadi, bu asosiy
epidemiologik ahamiyatga ega. Quritish ularga halokatli ta’sir ko‘r-
satadi. Infeksiya manbayi odam, amyobiazning o‘tkir yoki xronik
shakli bilan kasallangan bemor, sog‘ayib kelayotgan sista tashuvchi
hisoblanadi. Epidemik o‘choqlarda tashuvchilik tarqalgan bo‘ladi,
uning davomiyligi bir necha yilgacha cho‘zilishi mumkin. Amyobali
dizenteriyaning tarqalish yo‘llari bakterial dizenteriyaniki kabidir.
Asosiy, kontakt yo‘l bilan o‘tish, ya’ni infeksiyaning iflos qo‘llar
va uy-ro‘zg‘or buyumlari orqali tarqalishi hisoblanadi. Suv man-
balari sistasi bo‘lgan axlat bilan ifloslangan ta’minotda amyobiaz
tarqalishiga sabab bo‘lishi mumkin.
Umumiy ovqatlanish korxonalari va bolalar muassasalari
sanitariyaga xilof holda bo‘lganda, infeksiya amyobali dizenteriyasi
bo‘lgan bemor yoki sista tashuvchining qo‘lidan ifloslangan ovqat
orqali o‘tishi mumkin. Amyobiaz tarqalishida, shuningdek, bak-
terial dizenteriyada pashshalar muayyan rol o‘ynaydi. Amyobiazli
dizenteriya odamga og‘iz orqali va faqat sistalar tushganda yuqadi.
Sistalar me’da-ichak yo‘liga tushib, pankreatik shira ta’siri ostida
qobig‘idan ozod bo‘ladi va vegetativ shakllarga aylanadi. Ular
yo‘g‘on ichak devoriga, asosan, yarali jarayon joylashadigan

---

334
chambar ichakning yuqoriga ko‘tariladigan qismiga va ko‘richakka
kirib oladi. Ba’zan yaralar to‘g‘ri va sigmasimon ichakda paydo
bo‘ladi va rektoromanoskopiyada aniqlanadi. Yaralar getlari o‘yilgan
chuqur, ko‘pincha seroz qoplamgacha teshib kiradigan bo‘ladi.
Buning natijasida ichak devori teshilib qolishi ehtimoli bor.
Amyobiaz deganda, organizmning Entamoeba histolytica vujudga
keltiradigan kasallik holati tushuniladi. Amyobiaz o‘tkir kasallik
bo‘lib, ayrim hollarda surunkali, qaytalanib kechishi ham mumkin.
Amyoba odam organizmining deyarli barcha a’zolarida, jumladan,
ichak, jigar, bosh miya, o‘pka, qorataloq va terida joylashib, ularni
zararlashi mumkin. Klinik jihatidan ichak amyobiazi va jigar amyoba
abssessi katta ahamiyatga ega.
Amyobiaz qo‘zg‘atuvchisi 1875-yilda Peterburg harbiy-tibbiyot
akademiyasining professori F. Lesh tomonidan uch yil davomida
surunkali ich ketish bilan og‘rigan bemordan ajratib olingan.
Amyoba morfologiyasini olim hozirgi zamon fani talablariga to‘liq
javob beradigan holda yoritgan edi. F. Lesh amyobani Amoeba coli,
deb atadi. Uning bu kashfiyotini Misrda R. Kox, Afrikada Kartulis,
Rossiyada esa, Grigoryevlar tasdiqlashgan.
Birinchisi zararsiz bo‘lganidan uni Amoeba coli, ikkinchisini
patogen dizenteriyasi, deb atashdi. Shu patogen amyoba qo‘zg‘atgan
kasallikni amyobali dizenteriya, deb atab, uni mustaqil nozoologik
tur sifatida ajratishdi.
Schaudium (1903) odam entamyobasining morfologik tuzilishi
va rivojlanish bosqichini o‘rgana turib, entamyobaning ikki turi
mavjudligini tasdiqlaydi.
Patogen bo‘lmagan tur uchun F.Lesh atamasini qoldirib
Amoeba coli, deb atadi. Patogen turga esa, uning proteolitik xusu-
siyatini hisobga olib, Entamoeba histolytica, deb nom berdi. Bundan
tashqari, uning asarida noaniqliklar ham bo‘lib, keyinchalik
entamyobalar sistematikasini ishlab chiqarishda chalkashliklarga
sabab bo‘ldi.
Schaudium yangi bo‘lmagan materiallarni tekshirish paytida
Entamoeba histolytica — kurtaklanish, Entamoeba histolytica
jarayonini degeneratsiyalanish, deb noto‘g‘ri fikr bildirishgan edi.
Schaudiumning shogirdi Viyerek (1906) farq qiladigan boshqa
patogen amyoba (Entamoeba tetragen) to‘g‘risida yozgan edi.
1908-yilda Xartmann uchinchi patogen va amyoba Entamoeba
african,1909-yilda Ebmassion to‘rtinchi patogen turi Entamoeba
minuta to‘g‘risida ma’lumot berishgan. Bu amyobalar Schaudium

---

335
ochgan amyobadan to‘rt o‘zakli sista hosil qilishi bilan farq qiladi.
Bu kashfiyotlarni birinchi marta G.V. Epshteyn to‘g‘ri yoritgan
bo‘lib, shuningdek, ular Kuyexen va Svellengrebeye tomonidan
1914-yilda ham bayon etilgan. Uzoq vaqt davomida bemorlar va
ko‘ngillilar ustida o‘tkazilgan tajribalar natijasida dizenteriya
amyobasining yagonaligi aniqlandi. Schaudium tomonidan
Entamoeba histolyticaning avval Entamoeba minutaga va undan so‘ng
to‘rt o‘zakli sistaga aylanishi aniqlandi. Issiq iqlimli mamlakatlarda
uchraydigan amyobaning bir turigina Entamoeba histolytica odam
uchun patogen hisoblanadi. 1914—1916-yillarda amyobiazning
epidemik o‘choqlarida joylashgan ittifoqdosh qo‘shinlar orasida
o‘tkir kolit bilan kasallanish boshlandi. Bemor askarlarni pro-
tozooga tekshirish natijasida Entr. histolytica bilan ularning katta
qismi zararlanganligi aniqlanadi. Òekshirish natijalariga asosan,
endemik o‘choq bo‘lmagan rayonlardagi (AQSH, Angliya), sog‘-
lom askarlar orasida to‘rt o‘zakli sista ajratuvchi amyoba bilan
zararlanish shunday darajada bo‘lgan (12 % ga yaqin) va ular ham
o‘tkir kolit bilan kasallanganlar. Òo‘rt o‘zakli sista ajratuvchi amyoba
hamma joyda odamlar orasida bir xil tarqalgan, tropik va subtropik
mamlakatlarda, shimoliy mintaqalarda, Kola yarim orolida ham
uchraydi.
Òo‘rt o‘zakli sista ajratuvchi amyobaning gistolitika tiði keng
tarqalganligini va shimoliy mintaqalarda kasallikning deyarli
uchramasligini mualliflar turlicha tushuntiradilar. Òo‘rt o‘zakli sista
ajratuvchi amyobalarni kashf qilgan ayrim xorijiy olimlar, ularni
Entr. histolyticaning bir turi, deb hisoblaydilar va barcha minta-
qalardagi turlicha kasallanish hamda sista tashuvchilik orasidagi farqni
tushuntirish uchun ular surunkali amyobiaz nazariyasini oldinga
surishgan.
Barcha to‘rt o‘zakli sista tashuvchilar surunkali amyobiaz bilan
og‘rigan, deb qaraladi va shu sababli, patogen Entr. histolytica
tashuvchisi xavfli hisoblanadi. I. A. Kassirskiy, A. A. Avakyan,
L. V. Gromashevskiy, D. P. Svanidze, L. K. Zerchaninov va boshqa
tadqiqotchilar o‘zlarining protozoologik, epidemiologik, klinik,
patologoanatomik va eksperimental ishlarining ma’lumotlarida issiq
iqlimli mamlakatlarda tarqalgan Entr. histolytica patogenligi va
amyobiaz endemik o‘choqlaridan tashqarida tarqalgan amyobalar
Entr. Dispar va Entr. hartmanni patogenmasligini, sistalarining
tashqi ko‘rinishi Entr. histolytica sistasiga o‘xshashligini ko‘rsatishgan.

---

336
Pluralistlar bu bilan sovuq iqlimli mamlakatlarda kasallanish
hollari deyarli yo‘qligini va sista tashuvchilik ko‘pligini tushuntiradilar.
Amyobiazning aniq tarqalish geografik zonasi mavjud. Issiq iqlimli
mamlakatlar: Afrika, Janubiy Amerika va Osiyo amyobiazning en-
demik o‘choqlari hisoblanadi.
Amyobiaz, ayniqsa, Markaziy va Janubiy Afrikada keng tar-
qalgan. Afrika mamlakatlarida amyobiaz bilan kasallanishning o‘sishi
aholi orasida gistolitika tiðidagi sista tashuvchilar soni ortib borishiga
olib keldi. Afrika aholisi orasida amyobiaz kasalligining keng
tarqalganligi haqidagi ma’lumotlar R. Kox (1883) va Kartulisning
tadqiqot ishlarida ham bayon etilgan edi. Boshqa mamlakatlarda
kasallik sporadik holda uchraydi.
Amyobiazning uch yirik epidemik o‘chog‘i mavjud: Kavkazorti,
O‘rta Osiyo va Uzoq Sharq. Bular epidemiologik jihatdan yaxshi
o‘rganilgan. Sog‘lom aholi orasida sista tashuvchanlik 10—40 %,
o‘rta hisobda 20 % aniqlangan. Shunga muvofiq, ilgari uchragan
barcha o‘tkir ichak kasalliklarining 10 % ni amyobiaz kasalligi
tashkil qilgan.
O‘rta Osiyoda ichburug‘li amyobaning yuqumliligi 1927-yildan
boshlab o‘rganila boshlandi. Ma’lumotlarga qaraganda, oxirgi yillarda
respublikada 17000 odam tekshirilgan. O‘zbekistonda amyobiaz
kasalligini o‘rganishga bag‘ishlangan dastlabki tekshiruvlar Buxoroda
L.F. Burovaya (1927) va I.A. Chapurskiy-Bajenovlar (1929)
tomonidan olib borilgan.
Ma’lumotlarga ko‘ra, ichburug‘li amyobiazning yuqish darajasi
aholining barcha yoshdagi guruhlari orasida turlicha va keng
diapozonda tarqalgan (8,1 % dan 53,8 % gacha).
O‘rta hisobda ichburug‘li amyoba bilan zararlanish tekshirilgan
3531 kishi orasida 625 kishida aniqlangan, bu 17,7 % ni tashkil
etadi. Respublika bo‘yicha jami 6704 kishi tekshirilgan. Umuman,
sog‘lom aholi orasida ichburug‘li amyoba bilan kasallanish hollari
20 % ni tashkil etadi.
M. V. Gubergris (1969) O‘zbekiston, Òurkmaniston va Shimo-
liy Kavkaz hududlarida 1720 sog‘lom va 555 ta ichak kasalliklari
bilan og‘rigan bemorlarni tekshirishi natijasida, O‘zbekistonda
11,6 % dan ortiqroq ichburug‘li amyoba tashuvchisi borligini
aniqladi. Respublikamizda ichak amyobiazi bilan kasallanish faqat
sporadik hollarda kuzatilgan.
Oxirgi 20 yil mobaynida shahar va qishloqlarning obodon-
lashuvi, aholining sanitariya madaniyati oshishi hamda davolash-

---

337
profilaktik choralari yaxshilanishi natijasida kasallanish miqdori
kamaydi. Entamoeba histolyticaning patogenlik xususiyati asta-sekin
yo‘qoladi. Bu o‘choqlarda amyobiaz kasalligi keskin kamaygani
bilan amyobaning gistolitik tiðida sista tashuvchanlik o‘zgarmay
qolyapti.
Dunyoning barcha hududlarida aholi qatlamlari orasida amyobiaz
bilan kasallanish ko‘p uchramoqda, shuning uchun amyobiazga
qarshi kurashishning ahamiyati katta. Amyobiaz qo‘zg‘atuvchisi
kasallikning kechish xarakteriga mos ravishda rivojlanish davrini
o‘tkazadi: kasallikning o‘tkir bosqichida amyoba tiðik vegetativ
shaklda bo‘ladi, kasallik surunkali o‘tib borganda amyoba sista oldi
bosqichida, keyin esa, sista bosqichida o‘tadi. Bu amyobaning
vegetativ shakli uning to‘qima shakli forma typica hisoblanadi.
Uning kattaligi o‘rta hisobda 20-40 mk bo‘lib, diametri 90 mk.gacha
bo‘lgan turlari uchraydi.
Oddiy yorug‘lik mikroskopida Entr. histolyticaning qobiqlari
farqlanmaydi, ektoplazmasi hech qanday kiritmalarsiz, mayda
donachali endoplazmadan farq qiladi. Amyoba churrasimon yolg‘on
oyoqlari hosil qilishi sababli yaxshi harakatchan. Endoplazmasi
katta tezlik bilan harakatlanadi. Bu amyobaning vakuolasi aylana
shaklida. Vakuolalarda eritrotsitlar har yili hazm qilish bosqichida
bo‘ladi. Yolg‘on oyoqlar bir vaqtning o‘zida ikki qarama-qarshi
yo‘nalishida hosil bo‘lishi mumkin. Endoplazmaning ichida ham
to‘xtovsiz harakat kechadi. Elektron mikroskop yordamida Entr.
histolyticaning ultrayupqa kesimida qobiqlari tuzilishini ko‘rishga
muvaffaq bo‘lindi.
Sistoplazmatik membrana uch qavatli, qalinligi 100 A, ikkita
25 A qalinlikdagi membranadan va bitta 50 A qalinlikdagi osmiofil
membranadan iborat. Sitoplazmaning ekto va endoplazmaga bo‘li-
nishining aniq manzarasini elektron mikroskop yordamida ham
ko‘rib bo‘lmaydi. Sitoplazma tarkibini turli xil kattalikdagi osmiofil
donachalar, fibriollar va membranalar tashkil etadi. Membranalar
o‘z navbatida turli hajmdagi kanalchalar, sisternalar va vakuo-
lalardan iborat.
20—150 A kattalikdagi donachalar xuddi ribosomalar singari
ishlaydi, 250—600 A kattalikdagi donachalar tarkibida glikogen
saqlaydi. Entr. histolytica sitoplazmasida mitoxondriya ham, Golji
apparati ham aniqlanmagan. S. A. Sarkisyan ma’lumotlariga ko‘ra,
oksidlovchi ferment sitoplazmatik membrana yaqinida joylashgan.
O‘zagi sferik shaklda bo‘lib, o‘rtacha kattaligi 5—8 mk.

---

338
Xromatin tirik holda ingichkaligi, tekis qobiqliligi va oqishligi
sababli oddiy yorug‘lik mikroskopida qiyin aniqlanadi. O‘zakda
axromatin 4—5 alveolalarning mayin konsentrik qatorlaridan tashkil
topgan. Periferik xromatin qobiqning ostida mayda donachalar
shaklida tekis qatorlar holida joylashgan. Kariosoma hamma vaqt
o‘zakning markazida joylashadi, bo‘yalishiga bog‘liq holda va
taqqoslash darajasiga qarab, turli xil tuzilishga ega: uncha katta
bo‘lmagan qora nuqta holida yoki besh qirrali bo‘lakcha shaklida
bo‘ladi. Elektron mikroskop yordamida o‘zakning uch qavatli
qobig‘i aniqlandi. Uning oddiy tirqishlari diametri 600—850 A.
Dezoksiribonuklein kislota saqlovchi xromatin donachasi o‘zak
qobig‘idan birmuncha uzoqda yotadi, axromatinli to‘rni aniqlash
mumkin bo‘lmaydi. Kariosoma qobiqqa ega emas, ko‘pincha besh
burchakli shaklda o‘zakning markazida joylashadi.
Sista oldi shakli — precystica. Amyobiazning surunkali ko‘rinishi
bilan og‘rigan bemorlar va Entr. histolytica sistasi tashuvchisining
ayrim shakllangan yoki shakllanmagan najasidan sista bilan bir
qatorda mayda, kattaligi 16 mk, kam harakatchan amyobalarni
ko‘rish mumkin. Ular dumaloq yoki uzunchoq shaklda bo‘ladi.
Ektoplazmasi endoplazmadan farqlanmaydi. O‘zakning diametri
2,5—4 mk. Periferik xromatin qobiq ostida yarimoysimon ko‘rinishda
yotadi, kariomasoma markazda joylashgan bo‘ladi.
Bu bosqichda amyoba sista hosil qilishda tayyorlanadi, unda,
odatda, vakuolalari bo‘lmaydi. Protoplazmasi zich va kam va-
kuolalashgan. Ko‘p hollarda uchi buralgan xromatoid tanachani
va ko‘p miqdorda glikogenni ko‘rish mumkin. Xromotoid tanacha
elektromikroskopik tekshirishlargacha qo‘shimcha oziq moddalar,
deb qaraldi. Bunday fikrlarga uning yod bilan reaksiyaga kirishishi
sabab bo‘ldi.
Borkor, keyinchalik S.A. Sarkisyan elektron mikroskop yor-
damida xromatoid tananing uzunasiga olingan kesimida yo‘g‘onligi
100—120 A bo‘lgan spiralsimon iðdan, ko‘ndalang kesimida ayrim
hollarda kattaligi 300—450 A bo‘lgan bo‘lakchalardan tashkil
topganligini ko‘rsatdi. Bu bo‘lakchalar tartib bilan joylashgan.
Elektron mikroskopda o‘tkazilgan sistokimyoviy reaksiya yordamida
uning ribonukleoproteid tutishi aniqlandi. Entr. histolytica sistasining
o‘lchami 6 mk.dan 20 mk.gacha. Shakli dumaloq yoki ovalsimon,
oddiy optik mikroskopda qalinligi 1 mk atrofidagi ikki konturli
tiniq qobiq yaxshi ko‘rinadi. Yetuk sistada to‘rtta o‘zak bo‘ladi, bir
va ikki o‘zakli sistalar ham uchraydi.

---

339
Sistalar tayoqchasimon xromatoid tana va glikogenli vakuol
saqlaydi. Sistada ham o‘zakning tuzilishi xuddi sista oldi shaklidagidek
bo‘ladi. Sistadan bitta to‘rt o‘zakli amyoba chiqishi oqibatida
keyinchalik to‘rtta amyobaga bo‘linadi. Patogen bo‘lmagan Entr.
dispar va Entr. histolytica morfologiyasini G.V. Epshteyn, A. A. Avakyan,
D. P. Svanidze va boshqalar keng yoritib berishgan.
Klinikasi. Inkubatsion davr katta muddatlarda — 20 kundan
95 kungacha (o‘rta hisobda 64 kun) o‘zgarib turadi. Kasallik kamdan
kam o‘tkir boshlanadi, aksariyat, u asta-sekin rivojlanadi. Avvaliga
bemor o‘zini lohas sezadi, qorinda kuchli, o‘rtacha og‘riqlar
bo‘ladi, ishtaha yomonlashadi, ba’zan ko‘ngil ayniydi. So‘ngra ich
suyuq ketadi. Ich ketishi ko‘payadi (sutkasiga 7—10 marta va undan
ortiq), tiniq shilimshiq va qon aralash bo‘tqasimon axlatdan iborat
bo‘ladi. Najasning axlat ko‘rinishida bo‘lishi aksariyat kasallikning
boshidan oxirigacha saqlanib qoladi. Najasdagi shilimshiq miqdori
ko‘payadi, u qon bilan aralashib keladi va malina jelesiga o‘xshab
ketadi. Shilimshiq, yopishqoq bo‘ladi, sudna tubiga yopishib qoladi
va uni qiyalatilganda pastga tushib, og‘rishi bilan o‘tadi, ba’zan
tenezmalar bo‘ladi. Paypaslab ko‘rilganda, yo‘g‘on ichak sohasida,
aksariyat qorinning o‘ng yarmida va sigmasimon ichakda og‘riq
qayd qilinadi.
Asoratlar bo‘lmaganda, kasallik normal haroratda, kam
ifodalangan intoksik bilan kechadi. O‘tkir davr 4—6 haftagacha
cho‘zilishi mumkin, so‘ngra qorindagi og‘riq bosiladi, axlat shakl-
lanadi, kayfiyat yaxshilanadi, ishtaha ochiladi. Biroq, tez vaqt ichida
retsidiv yuz berishi ehtimoli bor va bu holda kasallik oylab davom
etadi, bu kamqonlik va koxeksiya (qon suyuq bo‘lib, ozib ketish)ga
olib keladi. Amyobali dizenteriyada asoratlar ichakdagi chuqur
yarali jarayonga bog‘liq. Bu yaraning teshilib, keyin perfaratsiya
yuz berishiga sabab bo‘lishi mumkin. Asoratlar amyobalar boshqa
organlar — jigar, bosh miya, o‘pkaga tushishi natijasida paydo
bo‘lishi mumkin, bu abssesslar hosil bo‘lishiga olib keladi. Bunday
hollarda oqibat yomonlashadi.
Òashxisi. Amyobali dizenteriyaning klinik diagnostikasi uning
bakterial dizenteriyaga juda o‘xshashligidan qiyin bo‘ladi. Qunt bilan
to‘plangan epidemiologik anamnez zarur. Òashxis, asosan,
fekaliylarda yoki yo‘g‘on ichak shilimshiq pardasidan olingan Kirada
amyobalarning tortib olingan eritrotsitlari bo‘lgan to‘qima shakllari
borligiga asoslanadi.

---

340
Davolash. Amyobali dizenteriyani davolashda kasallik belgilarini
bartaraf etibgina qolmay, balki retsidivlarining ham oldini olish
lozim. Davolash uchun emitin gidroxloridi, xinafon (yatren),
aminarson, enteroseptol, antibiotik (tetratsiklinlar, monamitsin)
qo‘llaniladi. Kompleks terapiyada eng yaxshi natijalarga erishiladi.
Emetin xlorid 2 % li suvli eritma ko‘rinishida 1,5 ml.dan kuniga
ikki marta mushaklar orasiga 4—6 kun mobaynida yuboriladi. Agar
sog‘ayish yuz bermasa, bu holda kam deganda 7—10 kun o‘tgach,
takroriy davo tayinlanadi. Amyobiazni og‘irlashtiradigan abssesslarda
emitin gidroxloridi bilan davolashni antibiotiklar bilan qo‘shib
olib boriladi. Naf bermaganda, operatsiya qilinadi. Organizmni
vitaminlar bilan to‘yintirish, takroran qon yoki quruq plazma
qo‘shishga katta ahamiyat beriladi. Parvarish va parhez ovqatlar
xuddi bakterial dizenteriyadagi kabidir.
Profilaktika. Amyobiazning o‘tkir shakli bilan kasallangan, shu-
ningdek, kasalligi qo‘zg‘algan hamma bemorlar gospitalizatsiya
qilinadi, ular tegishli davo kursini olishlari kerak. Statsionardan
klinik sog‘ayishdan keyingina chiqariladi. Profilaktika qilishga doir
hamma tadbirlar bakterial dizenteriyadagi kabi bo‘ladi.
6.7. Leyshmaniozlar
Sobiq ittifoq hududida leyshmaniozlarning uch shakli: zoonoz
teri leyshmaniozi, antroponoz teri leyshmaniozi; O‘rta Yer dengizi
visseral leyshmaniozi uchraydi. Leyshmaniylar oddiy jonzotlar
tiðiga, xivchinlilar sinfiga kiradi. Rivojlanishning ikki bosqichini:
xivchinsiz (odam va ayrim umurtqali hayvonlar organizmida) va
xivchinli (iskabtoparlar organizmida) bosqichini o‘tadi.
Visseral leyshmaniozda odam uchun infeksiya manbayi itlar
(kasal, shuningdek, kasallik belgilari ko‘rinib turmagan itlar),
chiyabo‘rilar, tulkilar, ayrim hollarda esa, bemor odamlar ham
bo‘lishi mumkin. Zoonoz teri leyshmaniozida infeksiya manbalari —
kemiruvchilar, birinchi navbatda, katta va qizil dumli ko‘r-
sichqonlar, antroponoz teri leyshmaniozida esa, kishilardir.
Leyshmaniozlarning hamma shakllarida iskabtoparlar infeksiya
tashuvchilar bo‘lib hisoblanadilar. Iskabtoparlar infeksiya man-
bayining qonini so‘rib, yuqumli bo‘lib qoladi. Iskabtoparlar orga-
nizmida leyshmaniylar xivchinli shakllarga aylanadi. Iskabtoparlar
yuqum tushgandan so‘ng 6—8 kun o‘tgach, infeksiya o‘tkazish
xususiyatiga ega bo‘ladi.

---

341
Iskabtoparlar — uchib yuradigan mayda hasharotlar. Ularning
urg‘ochisi kechqurun va tunda odam hamda hayvonlarning qonini
so‘radi. Hasharotlar zaxkash, quyosh nuri tushmaydigan (ke-
miruvchilar ini, axlat uyumlari, yoriq, tirqishlar va h.k.) joylarga
tuxum qo‘yadi. Lichinkalari va g‘umbaklarining rivojlanishi uzoq
cho‘ziladi. Sobiq Ittifoqda iskabtoparlar Ukrainaning janubida,
Kavkazortida, O‘rta Osiyoda va Qozog‘istonning janubida uchraydi.
Leyshmaniozlar diagnostikasi klinik, epidemiologik va laboratoriya
ma’lumotlari asosida olib boriladi.
Visseral leyshmaniozning laboratoriya diagnostikasi uchun suyak
ko‘migi punktati, birlamchi affekt qirmasida leyshmaniylar borli-
giga tekshiriladi. Serologik tekshirishning qo‘shimcha ahamiyati bor.
Suyak ko‘migi to‘sh suyagidan (yonbosh suyak, kurak qirrasi,
katta boldir suyagi epifizi) havo sterilizatsiyasi (180°C da 30 minut)
usuli bilan sterillangan Kassirskiy ignasi yordamida tekshiriladi.
Olingan punktatdan yo‘g‘on surtmalar tayyorlanadi, ular metil
spirti bilan 3—5 minut fiksatsiya qilinadi, Romanovskiy bo‘yicha
30—50 minut bo‘yaladi va mikroskopiya qilinadi. Leyshmaniylar
hujayra ichida ham, tashqarisida ham topiladi. Ular oval tana-
chalaridan iborat bo‘lib, protoplazmasi zangori rangga, yadrosi
qizg‘ish-binafsha rangga, kineplasti esa (yadrosi yaqinida joylashgan
tayoqchasimon tuzilma), yadrodan ham to‘qroq rangga bo‘yaladi.
Òeri leyshmaniozida puchaymagan do‘mboqchalar yoki yara
yaqinidagi infiltratdan olingan surtmalar tekshiriladi. Ayrim hol-
larda tekshirishni maxsus muhitlarda leyshmaniylar kulturasini
ajratish yo‘li bilan o‘tkaziladi. Leyshmaniozni erta diagnostika qilish
davolashni o‘z vaqtida boshlash uchun g‘oyat muhim. Davolash
surmaning besh valentli preparati — solyusurmin bilan olib boriladi.
Bu visseral leyshmaniozda alohida ahamiyat kasb etadi, chunki
bunda o‘ziga xos terapiya o‘tkazilmaganda, bemor o‘lib qolishi
mumkin. Davo tugallangandan so‘ng visseral leyshmanioz bo‘lib
o‘tganlar dispanser kuzatuviga olinadi.
Visseral leyshmaniozda infeksiya manbayini tugatishga qaratil-
gan tadbirlar daydi itlarni tutish, xonaki va hovlilardagi itlarni
hisobga olish hamda ular ustidan veterinariya nazorati o‘rnatish,
kasal hayvonlarni yo‘qotish yoki davolashni o‘z ichiga oladi.
Mikroo‘choqlar kasalligiga shubha bo‘lmagan itlar yo‘qotiladi,
qolganlari parazitologik va serologik tekshiruvdan o‘tkaziladi. Kasallik

---

342
uchrab turadigan o‘choqlarda hamma itlarni hisobga olib, yiliga
1—2 marta parazitologik va serologik tekshiruvdan o‘tkazish zarur.
Zoonoz teri leyshmaniozida infeksiyaning tabiiy o‘choqlarida
deratizatsion tadbirlar olib boriladi. Leyshmanioz bo‘lgan bemorlar
iskabtoparlardan himoya qilingan xonaga joylashtirilishi kerak.
Iskabtoparlarga qarshi tadbirlar leyshmaniozlarning hamma
shakllarida amalga oshiriladi. Hasharotlarning lichinkalari va g‘um-
baklariga qarshi kurashish uchun ularning ko‘payish joylarini tu-
gatish maqsadida hovlilar tozalanadi. Qanotlangan iskabtopar-
larga qarshi kurashish uchun turar joy xonalariga insektitsidlar
bilan ishlov beriladi. Ba’zan bir mavsumda ishlov berish uch
martagacha takrorlanadi. Òurar joy va hovlidagi imoratlarning
tashqi devorlariga ham ishlov beriladi.
Kechqurun va tungi soatlarda iskabtoparlardan individual himoya
qilish vositalari, repellentlar, himoya kiyim-boshlaridan foydala-
niladi, deraza va eshiklarga to‘r tutiladi, karavotga pashshaxonalar
qilinadi. Maktabgacha bolalar muassasalarida to‘r tutilgan deraza
va eshiklarga siyrak matodan darpardalar osib qo‘yilib, ularga
2—3 haftada 1 marta repellentlar bilan ishlov beriladi.
Aktiv immunlash. Leyshmaniozning tabiiy o‘choqlarida bolalar
hamda doimiy yashab kelayotgan katta yoshdagi kishilar zoonoz
teri leyshmaniozi qo‘zg‘atuvchilarining tirik kulturasini teri ora-
siga yuborish yo‘li bilan emlanadi.
6.8. Balantidiaz
Balantidiaz. Balaptidium B. coli Kinetofra kminophoreoe sodda
jonivorlar tiði — kiðriklilar sinfiga mansub bo‘lib, birgina infuzoriya
odamlarda balantidiaz kasalligini qo‘zg‘atadi. Parazit 1857-yili shved
olimi P. Malmsten tomonidan kashf etilgan.
Balantidiy yirik sodda organizm bo‘lib, uzunligi 50 — 60 mkm,
eni 25 — 125 mkm. Infuzoriyaning tanasi tuxumsimon, tuklar
bilan qoplangan, old qismi orqa qismiga nisbatan biroz uchliroq
bo‘ladi. Og‘iz teshigi sitostom bo‘lib, qizilo‘ngach bilan birlashgan,
og‘zining atrofida yirik tuklar bo‘ladi, tanasining pastki qismida
anal teshigi bor. Qobig‘i ostida yupqa alveolar ektoplazmasi joy-
lashgan. Unga xromatik to‘plami va bir necha yadrocha bilan birga
makronukleus bo‘ladi. B. Coli yuzasining botiq qismida mikro-
nukleus joylashgan, uning ikki qisqaruvchi vakuolalari bor. Balan-
tidiy ko‘ndalangiga ikkiga bo‘linib ko‘payadi.

---

343
Epidemiologiyasi. Balantidiaz kasalligining asosiy manbayi
cho‘chqalar hisoblanib, ularning infaziyalari sog‘lom organizmga
fekal-oral yo‘l bilan o‘tadi. Ikkilamchi kasallik manbalari odam va
bakteriya tashuvchilar bo‘lib hisoblanadi.
Odamlarga balantidiaz B.Coli sistasi fekal-oral yo‘l bilan yuqadi.
Ular zararlangan suv va ovqatlar bilan odam organizmiga tushadi.
Ba’zan B.Colining vegetativ turi organizmga qon limfa tomirlariga,
me’daning muskuliga kirishi mumkin.
Aholi orasida balantidiazga nisbatan yuqori darajada chidamlilik
bor. Kasallikning immuniteti yaxshi o‘rganilmagan. Asosiy e’tibor
epiteliy o‘choqda balantidiazga qarshi kurashishga qaratilishi kerak.
Unga nisbatan sanitariya-epidemiologik chora-tadbirlarni olib
borish maqsadga muvofiq. Òajriba shuni ko‘rsatmoqdaki, aholi
yashaydigan joylarda aholini sanitariya madaniyatini oshirish,
obodonlashtirish, toza ichimlik suvi bilan ta’minlash, umumiy
ovqatlanish shoxobchalarida sanitariya-gigiyenik qoidalarga qat’iy
amal qilish balantadiaz kasalligining kamayishiga olib keladi.
Balantidiaz bilan kasallanib o‘tganlar ustidan epitelik nazorat
o‘rnatish muhimdir. Oldin balantidiaz bilan og‘rigan, sista
tashuvchisi bo‘lsa, uni umumiy ovaqatlanish, bolalar muassasasi,
go‘sht kombinatiga, suv ishlab chiqaradigan sexlarga ishga qo‘yil-
masligi kerak.
Oziq-ovqat mahsulotlari imkon boricha qaynatish yo‘li bilan
zararsizlantirilishi kerak. Òermik qayta ishlash mumkin bo‘lmagan
oziq-ovqat mahsulotlari ustidan qat’iy sanitariya nazorati o‘tkazish
zarur. Ularni saqlash va tashishda maxsus konteynerlardan foyda-
lanish kerak. Ho‘l meva, sabzavotlar sovuq suvda 3—5 daqiqa,
iliq suvda qayta-qayta yuvilishi zarur. Hozirgi kunda balantidiazga
qarshi emlash vositalari ishlab chiqarilgan.
Òoksoplazmoz. Òoksoplazmozlar sodda jonzotlar turiga,
sporalilar sinfiga kiradi. Parazitning rivojlanish davri — jinsiy va
jinsiz. Òoksiðlazmozlar jinsiy davrni odam, ko‘pgina yovvoyi va uy
hayvonlari hamda parrandalar organizmida o‘tkazadi. Òok-
soplazmozlar — hujayra ichidagi parazitlar. Òoksoplazmalarning
hujayralar ichida yig‘ilishi psevdosistalar, deyiladi. Ichki organ-
larda (jigar, miya, mushaklar va boshq.) haqiqiy sistalar ham
hosil bo‘lib, ularda yuzlab toksoplazmalar bo‘ladi. Sistalar xo‘jayin
organizmida saqlanishi mumkin.
Odam uchun infeksiya manbayi birinchi galda, uy hayvonlari
(mushuklar, itlar) va qishloq xo‘jaligi hayvonlari hamda parran-

---

344
dalardir. Odamda invaziya birlamchi yoki ikkilamchi infeksiya tushgan
ovqat mahsulotlaridan, kasal hayvonlarning go‘shti va infeksiya
tushgan boshqa substratlardan og‘iz orqali yuqadi. Òibbiyot xodimlari
toksoplazmoz yuqqan kishilarda turli xil operatsiyalar o‘tkazishda
zararlanib qolishlari mumkin. Bunda orttirilgan, deb nom olgan
toksoplazmoz paydo bo‘ladi. Ko‘p hollarda orttirilgan toksoplazmoz
simptomlarsiz kechadi, biroq, turli-tuman patologik jarayonlar
yuzaga kelishi ham mumkin.
Òug‘ma toksoplazmoz, deb atalgan turi katta xavf tug‘diradi.
Bunda toksoplazmalar homila organizmiga onasidan platsenta orqali
o‘tadi. Onasi toksoplazmozli bemor bo‘lishi ham, toksoplazmalarni
simptomlarsiz tashuvchi ham bo‘lishi mumkin. Klinik simptom-
larning g‘oyat turli-tumanligi va bu kasallikka xos simptomlarning
bo‘lmasligi tufayli toksoplazmozni faqat klinik diagnostika qilish
mumkin emas.
Òoksoðlazmozning laboratoriya diagnostikasi parazitologik
tekshirishlar va immunologik reaksiyalarini aniqlash yo‘li bilan
olib boriladi. Parazitologik tekshirishda turli organlardan biopsiya
yo‘li bilan olingan to‘qima bo‘lakchalari, orqa miya suyuqligi, qon,
shuningdek, jasad organlari bo‘lakchalari mikroskopiya qilinadi,
laboratoriya hayvonlariga yuqorida sanab o‘tilgan materiallarni
yuqtirib, ularda biologik sinamalar qilinadi. Immunologik reak-
siyalar qo‘yishda Seybin-Feldman bo‘yog‘i bilan reaksiya,
komplementni bog‘lash reaksiyasi (PCK — KÁÐ), teri ichiga
allergik sinama o‘tkaziladi.
Amaliy ishda toksoplazmoz diagnostikasi uchun aksari KÁÐ va
allergik sinamadan foydalaniladi. Parazitologik usullar, shuningdek,
bo‘yoq bilan qilinadigan reaksiya ularning murakkabligi sababli
ixtisoslashgan laboratoriyada qilinadi. Òoksoplazmoz yuqqanda
allergik sinama ko‘p yillargacha saqlanadi va uning natijalari bo‘yicha
toksoplazmoz yuqqan vaqti haqida xulosa chiqarish mumkin emas.
Aksincha, takror tashxis qo‘yish taklif etiladigan KÁРkasallikning
yaqin orada yuqqani va jarayonning faolligidan dalolat beradi.
Òoksoplazmoz profilaktikasi. Hayvonlarga qarash va ulardan
olingan mahsulotlarni ishlatishda shaxsiy gigiyenaga amal qilish,
homilador ayollarning hayvonlar, ayniqsa, mushuklar bilan
bo‘lishini taqiqlash, hayvon oziq-ovqat mahsulotlariga termik ishlov
berish; KÁРbilan homiladorlikni va akusherlik anamnezi og‘ir

---

345
(mayib-majruh, o‘lik bola tug‘ilishi, bolani chala tug‘ish) homilador
ayollarda allergik sinamani erta muddatlarda aniqlashni va agar bu
sinamalar musbat bo‘lsa, xloridin va sulfadimezin bilan davolashni
o‘z ichiga oladi.
Òoksoplazmozli tug‘adigan ayollar faqat observatsion bo‘limga
joylashtiriladi. Bunday ayollarning retroplatsentar va kindik qonidan
foydalanib bo‘lmaydi. Ular yotgan xona, shuningdek, krovati va
ichki kiyimi, choyshablari dezinfeksiya qilinadi. Òoksoplazmoz
bilan kasallanib yotgan kishilar KÁРso‘ngunga qadar, dispanser
kuzatuvi ostida bo‘ladi.
1. Parazitologiya nimani o‘rganadi?
2. Gelmintlar necha guruhga bo‘lib o‘rganiladi?
3. Askaridoz kasalligini rivojlanish mexanizmi qanday?
4. Invaziya nima?
5. Trixinelloz kasalligining asosiy manbayi kim?
6. Exinokokk kasalligining epidemik rivojlanishi haqida ma’lumot bering.
7. Gelmintozlar odam organizmiga qanday ta’sir ko‘rsatadi?
8. Gelmintozlarda qanday laboratoriya tekshiruvlari o‘tkaziladi?
9. Amyobiaz qanday kasallik?
10. Amyobiaz kasalligining o‘tish mexanizmi qanday?
11. Amyobiaz kasalligi necha toifaga bo‘linadi?
12. Leyshmanioz O‘zbekiston Respublikasining qaysi hududlarida ko‘p uch-
raydi?
13. Leyshmaniozda kasallik manbayi kim?
14. Leyshmaniozda kasallik tashuvchisi nima?
15. Gelmintozlarda epidemiologik nazorat qanday o‘tkaziladi?
16. Balantidiozning epidemiologik rivojlanishi qanday?
17. Balantidiozning sog‘lom organizmga o‘tish yo‘llari qanday?
18. Toksoplazmoz organizmda qanday rivojlanadi?
NAZORAT SAVOLLARI

---

346
7-bob. DAVLAT SANITARIYA-EPIDEMIOLOGIYA
NAZORATI MARKAZI ISHINI
TASHKIL QILISH
7.1. Umumiy rahbarlik
Sanitariya epidemiologiya xizmatiga Bosh sanitariya shifokori
rahbarlik qilib, u Sog‘liqni saqlash vazirining o‘rinbosari hisob-
lanadi. Sanitariya-epidemiologiya xizmati quyidagi boshqaruv ti-
zimiga ega:
• 
Sog‘liqni saqlash vazirligi;
• 
respublika Davlat sanitariya-epidemiologiya nazorati markazi;
• 
viloyat Davlat sanitariya-epidemiologiya nazorati markazi;
• 
tuman Davlat sanitariya-epidemiologiya nazorati markazi;
• 
shahar Davlat sanitariya-epidemiologiya nazorati markazi.
Viloyat, tuman, shahar Davlat sanitariya-epidemiologiya
nazorati markazi bosh shifokorlari tegishli rahbarlarning o‘rin-
bosarlari hisoblanadi. Mamlakatimizda sog‘liqni saqlash tizimi
profilaktik yo‘nalishga ega bo‘lib, birinchi galda tashqi muhitning
insonga bo‘lgan salbiy ta’sirini o‘rganish, aholining mehnat va
turmush sharoitini yaxshilash, epidemiyaga qarshi chora-tadbirlar
ko‘rish kabi muhim ishlarni amalga oshiradi. Bu ishlar barcha
tashkilotlar va aholi ishtirokida reja asosida hal qilinadi.
Sanitariya profilaktik tadbirlarni rejalashtirish va amalga oshirish
maxsus muassasa — Davlat sanitariya-epidemiologiya nazorati
markazi (DSENM) zimmasiga yuklanadi. DSENM mamlakat
sanitariya-epidemiologiya holati ustidan nazorat o‘rnatadi.
Sog‘liqni saqlash tizimidan tashqari daryo flotida, aloqa yo‘lla-
rida, fuqaro aviatsiyasida tegishli sanitariya-epidemiologiya xizmati
bo‘ladi va ular bu idoralarga tegishli muassasalar ustidan sanitariya
nazoratini amalga oshiradi.
DSENM faoliyati sanitariya qonunchiligi asosida («Davlat sani-
tariya nazorati to‘g‘risida»gi Qonun, Respublika Prezidenti Far-
monlari, respublika hukumati va Oliy Majlis qarorlari, Sog‘liqni
saqlash vazirligi buyruqlari va boshq.) amalga oshiriladi (mehnat
va turmush sharoitlarini tartibga soluvchi hujjatlar). Joylarni

---

347
obodonlashtirish, qurilish va oziq-ovqat mahsulotlari bilan savdo
qilishning sanitariya nazorati me’yorlari, epidemiyaga qarshi maxsus
chora-tadbirlar ishlab chiqilgan.
Gigiyena fani ishlab chiqqan me’yor va tadbirlar sanitariya
qonunchiligining asosini tashkil etadi. Bu qonunchilik respublika va
mahalliy bo‘limlaridan iboratdir. Mahalliy sanitariya qonunchiligi —
bu hokim qabul qilgan qarorlar (obodonlashtirish, oshxonalar,
oziq-ovqat mahsulotlari bilan ishlaydigan tashkilotlarning sanitariya
holati) asosida amalga oshadi. Ma’lum hudud sharoitida aholi va
mansabdor shaxslarni sanitariya qoida hamda me’yorlarini bajarishga
jalb qilish imkoniyatlarini yaratish mahalliy sanitariya qonun-
chiligining o‘ziga xos xususiyatidir. Hudud bosh sanitariya shifokori
aholi yashaydigan joylardagi sanitariya-epidemiologiya ahvolni va
aholining sog‘lig‘ini o‘rganib chiqib, hokimiyatga zarur sog‘lom-
lashtirish tadbirlari to‘g‘risida taklif kiritadi. Hokimning sanitariya
masalalari yuzasidan qabul qilgan qarori tegishli hududda hamma
uchun majburiydir. Sanitariya-epidemiologiya muassasalari obo-
donlashtirish va epidemiyaga qarshi tadbirlarning bajarilishi yuza-
sidan davlat nazoratini o‘rnatadi.
Davlat sanitariya-epidemiologiya nazorati markazlari
DSENM sanitariya-profilaktika xizmatini amalga oshiradigan
mustaqil tashkilotlarning quyidagi turlari bor:
1. Respublika DSENM.
2. Viloyat DSENM.
3. Òuman DSENM.
4. Shahar DSENM.
5. Suv transporti DSENM.
6. Òemiryo‘l transporti DSENM.
7. Fuqaro aviatsiyasi DSENM.
DSENM quyidagi bo‘limlardan iborat:
1. Sanitariya-gigiyena.
2. Epidemiologiya.
3. Dezinfeksiya.
4. Ekologiya.
Keyingi vaqtda dezinfeksiya bo‘limlari alohida stansiyalar shaklida
tashkil etilmoqda. Sanitariya-gigiyena bo‘limining o‘zi to‘rt

---

348
(kommunal, ovqatlanish, mehnat, bolalar va o‘smirlar) bo‘limdan
iborat bo‘lib, ularning har birida shifokor va feldsher ishlaydi.
Bolalar va o‘smirlar bo‘limidan tashqari, boshqa barcha bo‘lim-
lar fizik va kimyoviy usullarda tekshirish laboratoriyalariga ega bo‘ladi.
Bu esa, bo‘limlarning tezkor bo‘lishi va laboratoriya ishlarining
bir butunligini ta’minlaydi.
Òashkilotlar chaqiruvchiga, asosan, laboratoriyalar shoshilinch
va rejali (suv, havo, ovqat mahsulotlari) tekshiruvlar o‘tkazadi.
Òekshirish natijalari asosida tegishli bo‘lim shifokorlari chora
ko‘radilar.
Epidemiologiya bo‘limida epidemiyaga qarshi va parazitologiya
bo‘limlari bo‘ladi. Parazitologiya bo‘limida virusologiya va bakterio-
logiya laboratoriyalari, batsilla tashuvchilik punkti bo‘ladi. Ba’zi
DSENMlarda (respublika, viloyat) esa, o‘ta xavfli yuqumli ka-
salliklar va ekologiya bo‘limi bo‘ladi. Ekologiya bo‘limi tabiatni
muhofaza qilish chora-tadbirlarini amalga oshirish bilan shug‘ul-
lanadi.
DSENMlarda ishlaydigan sanitariya shifokorlari va ularning
yordamchilari 1:2 nisbatda, shifokor-epidemiolog va yordamchilari
1:3 nisbatda bo‘lishi lozim. DSENMlar tegishli hududdagi sog‘liqni
saqlash bo‘limiga bo‘ysunadi, maxsus masalalar bo‘yicha yuqoridagi
DSENMlarga itoat etadi.
Hozirgi vaqtda DSENMlar faoliyatini uchastka tamoyilida tashkil
qilish maqsadga muvofiqdir. Uchastkalarda esa, shu soha umumiy
amaliyot shifokori maqomiga ega bo‘lgan kishilar ishlashi lozim.
DSENM bajaradigan ishlar — kundalik sanitariya nazoratini
amalga oshirish, ogohlantirish, epidemiyaga qarshi ishlar, aholining
sanitariya madaniyatini oshirish, sanitariya faollari ishini tayyorlash
va ularning ishiga rahbarlik qilish.
Ishga tushirilgan sanoat, kommunal, bolalar va boshqa obyektlar
ustidan DSENMning tegishli bo‘limlari kundalik nazorat o‘rnatadi.
Òekshirilgan obyektlarning sanitariya holati haqidagi xulosalar
(laboratoriya tekshiruvi va boshqa ma’lumotlar), ma’muriyat takliflari
maxsus tekshiruv dalolatnomasi sifatida rasmiylashtiradi va har
bir obyektda bo‘ladigan jurnalga yozib qo‘yiladi.
DSENM xodimlariga mehnatkashlar sog‘lig‘ini saqlash borasida
davlat tomonidan belgilangan gigiyenik norma va qoidalarni majburiy
ravishda amalga oshirish uchun katta huquqlar berilgan. Sanitariya
shifokori (yoki uning yordamchisi) talablar buzilib, sanitariya
qonunchiligiga amal qilinmasa, protokol tuzadi, ma’muriyat talab-

---

349
larini ikkinchi marta buzsa, pul jarimasini soladi, mahsulotlarini
sotishni taqiqlaydi, iste’moldan chiqarib tashlaydi, muassasani
yopib qo‘yadi va aybdorlarni sud javobgarligiga tortadi. Aholi
yashaydigan, alohida turar va jamoa foydalanadigan joylar (ham-
momlar, sartaroshxonalar, yotoqxonalar, kinoteatrlar)ning sanita-
riya holatini kommunal bo‘limlar nazorat qiladi. Bu bo‘limlar
aholi yashaydigan joylarning tozaligi, suv sifati, suv havzalari,
atmosfera havosining sanitariya holatini nazorat qiladi.
Ogohlantiruvchi nazorat turli inshootlarni (maktab, sanatoriy
va h.k.) loyihalashtirish va qurishda sanitariya-gigiyena normalariga
rioya qilish, atmosfera havosi, suv va tuproqni himoya qilish,
bakterial preparatlarni, tegishli vaksina va zardoblarni ishlab
chiqarishga tegishli sanitariya-gigiyena me’yorlari hamda davlat
andozalariga mos qilib chiqarilishini nazorat qiladi.
Oziq-ovqat gigiyenasi bo‘limi
Bu bo‘lim oziq-ovqat mahsulotlari bilan bog‘liq bo‘lgan
jarayonlarni (tayyorlash, sotish, saqlash, iste’mol qilish, tashish)
nazorat qiladi. Yaxshi jihozlangan oziq-ovqat korxonalarini nazorat
qilish, xizmat qiluvchi xodimlarning sanitariya va texnik malakalarini
oshirish muhim ahamiyatga ega. Oziq-ovqat korxonalarida, oziq-
ovqat mahsulotlari sotiladigan joylarda yuqumli kasalliklar bilan
og‘rigan bemorlar yoki batsilla tashuvchilar ishlashi juda xavflidir.
Oziq-ovqat bilan bog‘liq ishlarda, maishiy xizmat muassasalarida
ishlaydigan barcha xodimlar har oyda bir marta tibbiy ko‘rikdan
o‘tishlari va batsilla tashuvchilikka tekshirilib turishlari lozim.
Mehnat gigiyenasi bo‘linmasi
Bu bo‘lim sanoat muassasalarining sanitariya holatini, ishlab
chiqarish zararlarini (chang, yuqori namlik, shovqin va hokazolar)
kamaytirish bo‘yicha talab va normalarning bajarilishini nazorat
qiladi. Bo‘linma shifokori ishchilarga himoya vositalari berilishini va
o‘z talablarini vaqtida bajarilishini kuzatib boradi. Mehnat gigiyenasi
shifokori sanoat korxonasi ma’muriyati va tibbiy sanitariya qismi
shifokorlari bilan birgalikda korxonada sog‘lomlashtirish majmuasi
rejasini tuzadi va buni amalga oshirishda faol qatnashadi. Kasbga oid
kasalliklar hamda zaharlanish hisobga olinadi va ularning sabablari
o‘rganiladi.

---

350
Bolalar va o‘smirlar gigiyenasi bo‘linmasi
Bu bo‘lim ta’lim-tarbiya (maktablar, bog‘chalar, yaslilar,
o‘quvchilar oromgohlari va h.k.) va davolash-profilaktika (bolalar
poliklinikalari, kasalxonalar va h.k.) muassasalari ustidan sanitariya
nazoratini amalga oshiradi.
Epidemiyaga qarshi tadbirlar — sog‘liqni saqlash muassa-
salarining eng mas’uliyatli faoliyati. DSENM yuqumli kasalliklar
va epidemiyaga qarshi kurash ishlarini rejali hamda tezkor ravishda
tashkil qiladi. Barcha davolash muassasa xodimlari yuqumli
kalalliklarga qarshi kurashda faol ishtirok etishlari kerak.
Yuqumli kasalliklarga qarshi kurashning muhim tomoni ehtiyot
emlashlaridir. Mikrobiologiya va immunologiya fanlarining rivojlanishi,
ehtiyot emlashlar, profilaktika qilish natijasida yuqumli kasalliklar
tarqalishining oldi olinmoqda. Ehtiyot emlashlarni amalga oshirishni
rejalashtirish va buni nazorat qilish, davolash muassasalarini bakterial
preparatlar bilan ta’minlash ishlarni epidemiyaga qarshi bo‘linmalar
bajarishi lozim. Yuqorida bayon qilinganidek, yuqumli kasalliklar
aniqlanganda shifokor (feldsher) DSENMga ma’lum qiladi va
yuqumli kasalliklar, oziq-ovqatdan va o‘tkir kasbiy zararlanishlar
yuz bersa, bu haqda shoshilinch xabar varaqasini jo‘natadi.
Barcha davolash-profilaktika muassasalarida «Yuqumli kasalliklarni
ro‘yxatga olish jurnali» bo‘ladi. Agar, yuqumli kasallik aniqlangudek
bo‘lsa, DSENM shifokoriga xabar berilib, so‘ng yuqumli
kasallikning yuqish manbayi va tarqalish yo‘llari aniqlanadi.
Mikroblar bor joy yaxshilab tozalaniladi. Epidemiyaga qarshi bo‘lim
bakteriya tashuvchilarni hisobga oladi, davolash ishlarini nazorat
qiladi, tashkiliy ishlarni amalga oshirishga yordam beradi. Me’da-
ichak kasalliklarida sabab bo‘ladigan har xil pashshalarni yo‘qotishga
qaratilgan tadbirlar ham DSENM nazoratida bo‘ladi.
Epidemiya tarqalganda qishloq joylarda uyma-uy yurib,
bemorlarni aniqlash muhim ahamiyatga ega. Xulosa qilib aytganda,
DSENM yuqumli hamda kasbiy kasalliklarni, oziq-ovqatdan zarar-
lanishlarni hisobga oladi. Epidemiologik tekshirishlar va dizen-
feksiyani amalga oshiradi, yuqumli kasali bor bemorlarni kasal-
xonaga yotqizishni tashkil qiladi va yuqumli kasallik o‘chog‘ini
tekshirib boradi, barcha tibbiyot muassasalarida epidemiyaga qarshi
tadbirlarning qanday bajarilayotganini nazorat qiladi.
Ekologiya bo‘limi tabiatni muhofaza qilish ishlariga qatnashadi.
Unga sanitariya shifokori va uning yordamchilari ishlaydi.

---

351
DSENM sanitar shifokori yordamchisi (feldsher)ning vazifalari
DSENM ishini tashkil qilish va amalga oshirishga sanitar
shifokor yordamchilari (feldsher)ning roli kattadir. Sanfeldsher-
lar DSENMlarda qishloq uchastka kasalxonalarida faoliyat ko‘r-
satadi.
Sanitar shifokorning kommunal gigiyena bo‘yicha yordamchisi
obyekt va maishiy xizmat muassasalari (hammom, dush va h.k.)
sanitariya holatini yozib boradi, suv, havo, tuproq namunalarini
tekshirish uchun laboratoriyaga yuboradi, to‘g‘ri ishlashni kuzatadi,
sanitariya qoidalari buzilganda bayonnoma tuzib, bundan sanitar
shifokorlarni xabardor qiladi.
Sanitar shifokorning oziq-ovqat gigiyenasi bo‘yicha yordamchisi
oziq-ovqat mahsulotlari bilan bog‘liq bo‘lgan korxonalarni kuzatib,
oziq-ovqat namunalarini tekshirish uchun laboratoriyaga yuboradi,
zarurat tug‘ilganda joyning o‘zida murakkab bo‘lmagan tekshirishlar
olib boradi, tekshiruv natijalariga asoslanib bayonnoma tuzadi.
Sanitar shifokor va uning yordamchisi ovqatlanishga salbiy ta’sir
qiladigan omillarni bilishlari zarur. Ular aholi ayrim guruhlarining
yoshi, ixtisosi bo‘yicha ovqatlanish tavsifnomasini o‘rganib,
salomatlikka ta’sir qilishi mumkin bo‘lgan umumiy ovqatlanish
hollariga (muassasalarga) e’tiborni qaratishi lozim.
Sanitar shifokorning mehnat gigiyenasi bo‘yicha yordamchisi
sanoat korxonalarining faoliyati ustidan kundalik sanitariya
nazoratini amalga oshiradi. Sanfeldsher shifokor ko‘rsatmasiga
binoan, havodan sinama oladi, ishlab chiqarish jarayonidagi
vibratsiyani o‘lchaydi, ishchilarga salbiy ta’sir qiluvchi omillarni
(ixtisosi, yoshi, jinsi, mehnat stajiga qarab) o‘rganadi. Sanfeldsher
tez-tez va uzoq kasal bo‘ladigan ishchilarning mehnat va turmush
sharoitiga ta’sir qiluvchi omillarni o‘rganishga harakat qiladi. Kor-
xona ma’muriyati oldiga zararli ta’sir qiluvchi omillarni kamaytirish
bo‘yicha talablar qo‘yadi. Sanfeldsher korxonadagi sog‘lomlashtirish
majmuasi rejalarining bajarilishini kuzatadi, bu haqda shifokorga
ma’lumotnoma beradi va uning ko‘rsatmalariga amal qiladi.
Shuningdek, sanfeldsher shifokorning bolalar va o‘smirlar
gigiyenasi bo‘yicha yordamchisi hisoblanib, u bolalar muassasalari
(maktab, bog‘chalar va h.k.) ustidan kundalik sanitariya nazorati
o‘rnatadi, o‘qish va dam olish, yosh avlod sog‘lig‘iga ta’sir qiluvchi
ijtimoiy-gigiyenik omillarni o‘rganib, ularning o‘z vaqtida sifatli
bajarilishini kuzatadi.

---

352
Epidemiologik shifokor yordamchisi epidemiyaga qarshi
profilaktika tadbirlarini amalga oshiradi. Sanfeldsher epidemiologik
shifokor rahbarligida yuqumli kasalliklar tarqalgan joyda epidemik
tekshirishlar olib boradi. U kasallik o‘chog‘ini yo‘qotishga qaratilgan
tadbirlarning bajarilishiga, ehtiyot emlashlar o‘tkazishga epide-
miologik shifokor bilan birga javob beradi. Bunday murakkab
vazifalarining hujjatlari aniq olib borilishi lozim. Sanfeldsher yuqumli
kasalliklar haqidagi ma’lumotlarni ma’lum bir tizimga soladi.
Sanitar shifokorning dezinfeksiya bo‘linmasida ishlovchi
yordamchisi mustaqil dezinfeksiya ishlarini bajarib, yuqumli
kasalliklar o‘chog‘ining sifatli dezinfeksiya qilinishiga javobgar
shaxsdir. U yuqumli kasali bor bemorlarni shifoxonaga olib borib,
profilaktika, dezinfeksiya va deratizatsiya ishlarini amalga oshiradi.
DSENM faoliyatida sanitariya maorifi ishlari ham muhim
ahamiyatga ega. Bu ishga sanfeldsherlar faol qatnashadi. Ular aholi
o‘rtasida suhbatlar uyushtirib, devoriy gazetalar chiqaradilar,
sanitariya faollarini tuzib, ularning ishlarini kuzatishadi.
Feldsherlar mustaqil sanitariya minimumi kursini olib boradilar.
Buning uchun ular mazkur obyektdagi ish sharoitini, gigiyenik
talab va sanitariya qoidalari buzilishining oldini olishlari lozim.
Sanitariya faollarining ishiga (mehnat va turmush sharoitlarini
yaxshilash, obodonlashtirish va h.k.) rahbarlik qilish va to‘g‘ri yo‘l-
yo‘riqlar ko‘rsatish feldsherlarning vazifasidir.
Òekshiriladigan obyektning epidemiyaga qarshi tadbirlarini
rejalashtirish. Rejalashtirish — boshqarishning asosiy tarkibiy
qismidir, shuning uchun aholini epidemiyalardan himoya qilish
tizimida boshqarishni mukammallashtirish rejalashtirishning
mukammalligi bilan uzviy bog‘liqdir. Òuman DSENM epide-
miologiya bo‘limida quyidagi turdagi rejalar tuziladi:
1) boshqaruv organining muammo-mavzuli rejasi;
2) tarmoq epidemiologlarining muammo-mavzuli rejasi;
3) dasturli-maqsadli rejalar;
4) epidemiologiya bo‘limining faoliyat rejasi;
5) sohaning faoliyat rejasi;
6) mutaxassisning reja-jadvali.
Muammoli-rejali va dasturli-maqsadli rejalar pirovard natijaga
mo‘ljallangan. Bunday holda epidemiyaga qarshi kurash muammolari
ajratib ko‘rsatilishiga muvofiq, boshqarish maqsadida shakllan-
tirilgan va qabul qilingan qaror hamda tizim uchun umumiy tadbir-
lardan asosiysini ajratib olishni ta’minlaydi.

---

353
Faoliyat funksional-tarmoqli rejalar aholini epidemiyalardan
himoya qilish tizimini tashkil qiluvchi tizimlar ichida ishlatiladi.
Rejalashtirish tartibi. DSENM epidemiologiya bo‘limi boshlig‘i
epidemiologlar ma’lumotlari asosida profilaktika muammolarini
ajratadi, bu ma’lumotlar baholanadi va ularning oldiga rejalashtirish
bo‘yicha vazifalar qo‘yiladi. Epidemiologlar yuqumli kasalliklarning
nozoologik shakli va alohida guruhlari oldini olish bo‘yicha
muammoli-mavzuli reja loyihasini tayyorlaydilar.
Epidemilogiya bo‘limi boshlig‘i epidemiologlar tayyorlagan
muammoli-mavzuli rejalarni tanlab, muammoli ish rejasini tuzadi,
ularni tasdiqlashni va zarur bo‘lgan qo‘llanma hujjatlarini rasmiy-
lashtirishni (buyruq, qaror, ko‘rsatma, Farmonlar)ni ta’minlaydi.
Muammoli-mavzuli rejaning epidemiyaga qarshi kurash xizmati
tizimlari bo‘limlarida tarmoq faoliyat rejasi tuziladi.
Mavzuli-muammoli rejalashtirish. Bunday reja ikki asosiy bo‘limni
o‘z ichiga oladi:
• 
kirish qismida boshqarishning pirovard maqsadga qaratilgan,
miqdor va sifat bilan shakllantirilgan maqsadi;
• 
bajarilish muddati va bajaruvchi shaxs ko‘rsatilgan aniq
rejalashtirilgan tadbirlar.
Òarmoq faoliyati rejasi. Òarmoq faoliyati rejasini tuzish tarkibiga
quyidagi bosqichlar kiradi:
1) muammoli-mavzuli reja o‘z ichiga boshqarish maqsadi va
vazifalarini o‘rganish va o‘zlashtirish, boshqarishda yechilgan
muammolarning mazmuni va uni bajarishdagi tadbirlar ro‘yxati;
2) boshqarish masalalarini hal qilishda muassasa bo‘limining
va mutaxassisning tutgan o‘rni;
3) alohida muassasalar va mutaxassislar uchun muammoli-
mavzuli rejada ko‘rsatilgan tadbirlarni aniqlashtirib berish;
4) aniq tadbirlarni bajarishning maqsadini va ularni bajarish
uchun zarur bo‘lgan kadrlar hamda moddiy ta’minotni belgilash;
5) mavzuli-muammoli rejaning bajarilishida bo‘limlar va alohida
mutaxassislar bajarishi kerak bo‘lgan tarmoq rejasini rasmiy-
lashtirish.
Dasturli-maqsadli rejalashtirish. Bu turdagi rejalashtirishdan yirik
muammolarni hal qilishda foydalaniladi va mavjud muassasalar,
tashkilotlarning tuzilishiga asoslanib, turli vazirliklarga bo‘ysu-
nadigan idora, korxona va tashkilotlar bilan kelishilgan holda
ishlashini talab qiladi.

---

354
Muammo-mavzuli rejalashtirishdan farqli ravishda dasturli-
maqsadli rejalarni amalga oshirish uchun, odatda, turli idoralardagi
mutaxassislardan ishchi guruhi tashkil etish talab etiladi. Dasturni
amalga oshirish uchun imkoniyat yaratilib, mablag‘ ajratiladi,
shuningdek, ilmiy va amaliy muassasalarning kuchlari jalb qilinadi.
Dasturni tayyorlash bo‘yicha ishchi guruhi tasdiqlangandan so‘ng,
rejani taqsimlovchi muassasa boshqaruvchi organ sifatida ishlaydi.
Maqsadli dasturning afzalligi shundaki, boshqarishning o‘rta-
sidagi bog‘lanish maqsadli, resursli va tashkiliy uch jihati o‘rtasida
bog‘lanish bo‘ladi. Bunda, ayniqsa, dastur tuzish va ularni ma’-
qullashda ishning yangi shakllarini izlab topish talab qilinadi.
Dasturli-maqsadli rejalashtirishning maqsadga muvofiqligini
belgilaydigan obyektiv omillar quyidagilardan iborat:
1. Aholini epidemiyadan himoya qilish muammolarini asoslab
berish va ularni umumdavlat tadbirlari bilan muvofiqlashtirishning
zarurligi.
2. Aholini epidemiyadan himoya qilishda ayrim yirik muam-
molarni xalq xo‘jaligining ko‘pgina tarmoqlari, vazirliklar, idoralar
va tashkilotlari ishtirokida amalga oshirish zarurligi. Shu munosabat
bilan ayrim vazirliklar va idoralarning bu muammolarni hal qilishda
hamda tegishli mablag‘lar ajratishda ularning rolini aniqlash ehtiyoji
vujudga keladi. Masalan, ichak infeksiyasi muammosini hal qilish
aniq sharoitlarga muvofiq holda suv ta’minoti, chiqindilarni yig‘ish,
olib ketish va yuqumsizlantirishni yo‘lga qo‘yish yoki sut va sut
mahsulotlarini yig‘ish, qayta ishlash, sotish texnologiyasini yax-
shilash hamda tashkiliy jihatdan takomillashtirish bilan bog‘liq
bo‘lishi ehtimol.
3. Aholini epidemiyaga qarshi himoya qilishning ayrim muam-
molarini yechishda sog‘liqni saqlashning boshqaruv organlari
bo‘linmalari va ularga bo‘ysunadigan muassasalar faoliyatini
muvofiqlashtirishga ehtiyoj paydo bo‘ladi. Aholini epidemiyaga qarshi
himoya qilishning qator muammolarini yechishda bu xususiyat
streptokokk infeksiyasi uchun, ayniqsa, xosdir.
Yuqorida keltirilgan vositalarning har bir guruhiga bir-biridan
olinishi, ta’sir qilish xususiyatlari bilan farq qiluvchi juda ko‘plab
vositalar kiradi. Shuning uchun bir guruhga tegishli bo‘lgan vosi-
talarning sifati ham turli xil belgilariga qarab, har xil parametr-
larda aniqlanadi. Barcha vositalarning sifatini aniqlashning yagona
umumiy belgisi ularning ko‘zlangan maqsadga erishishini ta’minlay
olishi yoki olmasligi.

---

355
Bundan tashqari, epidemiyaga qarshi vositalarning olinish
manbayini, ishlab chiqarish texnologiyasi kabi belgilar bilan ham
tasniflash mumkin. Bunda mexanik, fizik, kimyoviy, biologik va
qo‘shma vositalarni ajratish mumkin. Alohida guruhlarga tegishli
vositalar orasida ham sifatining parametrlari, belgilari va ularni
aniqlash usullarida bir qancha o‘xshashliklar bo‘ladi. Ammo ko‘z-
langan maqsadlariga qarab, guruhlanishda saqlanib qoladi.
Quyidagi jadvalda epidemiyaga qarshi vositalarning sifatini
epidemiologik belgilash keltirilgan (17-jadval):
17-jadval
Epidemiyaga qarshi vositalar sifatining epidemiologik mezonlari
r
a
l
a
ti
s
o
V
a
d
r
a
l
m
z
i
n
a
g
r
o
o
r
k
i
m
:i
r
t
k
e
p
s
k
il
l
o
a
F
k
il
t
n
e
t
s
i
z
e
r
a
g
r
a
l
k
it
o
i
b
it
n
a
h
s
i
g
n
e
y
i
n
it
a
y
il
i
b
o
q
i
r
a
l
a
ti
s
o
v
k
i
n
a
x
e
m
g
n
i
n
a
y
i
s
t
a
z
it
a
r
e
D
r
a
l
d
i
s
ti
t
a
r
y
i
v
o
y
m
i
K
i
r
a
l
a
ti
s
o
v
k
i
n
a
x
e
m
g
n
i
n
a
y
i
s
k
e
f
n
i
z
e
D
i
r
a
l
a
ti
s
o
v
k
i
z
if
g
n
i
n
a
y
i
s
k
e
f
n
i
z
e
D
r
a
lt
n
a
t
k
e
f
n
i
z
e
d
y
i
v
o
y
m
i
K
-
ti
v
r
a
l
,
r
a
l
d
i
s
t
a
r
a
k
a
,
r
a
l
d
i
s
ti
t
k
e
s
n
I
r
a
lt
n
e
ll
e
p
e
r
,
r
a
l
d
i
s
r
a
l
a
n
i
s
k
a
V
r
a
l
r
o
t
a
l
u
d
o
m
o
n
u
m
m
I
r
a
l
b
o
d
r
a
z
o
n
u
m
m
I
r
a
l
n
il
u
b
o
l
g
o
n
u
m
m
I
r
a
l
g
a
f
o
i
r
e
t
k
a
B
a
v
i
g
il
il
h
c
n
o
h
s
i
g
n
i
n
r
a
lt
a
k
a
r
a
H
i
g
il
z
i
s
f
v
a
x
-
v
u
li
q
r
i
s
’
a
t
a
g
r
a
li
h
c
v
u
r
i
m
e
k
t
a
q
a
F
a
g
a
z
u
y
z
e
t
g
n
i
n
i
s
a
r
a
m
a
s
k
i
s
k
o
t
,i
h
c
q
o
z
u
i
n
i
g
il
r
a
r
a
z
a
d
r
a
l
q
o
z
u
t
,i
h
s
i
q
i
h
c
i
h
s
il
o
a
l
o
q
b
a
l
q
a
s
t
q
a
v
a
li
q
r
i
s
’
a
t
a
g
r
a
li
h
c
v
u
r
i
m
e
k
t
a
q
a
F
-
a
g
r
o
o
r
k
i
m
n
a
g
i
d
a
li
n
a
ll
‘
o
q
,i
h
s
il
o
i
g
il
il
m
i
q
u
y
,i
g
il
r
o
r
a
q
r
a
b
g
n
i
n
r
a
l
m
z
i
n
-
k
i
m
a
d
r
a
lt
k
e
y
b
o
n
a
g
i
d
a
li
r
e
b
v
o
l
h
s
I
i
s
a
j
a
r
a
d
h
s
i
y
a
m
a
k
g
n
i
n
r
a
l
m
z
i
n
a
g
r
o
o
r
g
n
i
n
r
a
lt
k
e
y
b
o
n
a
g
i
d
a
li
r
e
b
v
o
l
h
s
I
i
h
s
il
i
r
it
n
a
l
z
i
s
r
a
r
a
z
il
h
c
n
o
h
s
i
a
li
q
r
i
s
’
a
t
b
a
l
n
a
t
a
g
r
a
l
m
z
i
n
a
g
r
o
o
r
k
i
M
a
h
c
i
y
‘
o
b
it
n
e
y
i
s
ti
ff
e
o
k
l
o
n
e
f
(
i
h
s
il
o
i
g
il
r
a
r
a
z
e
b
,
)
i
d
a
n
a
l
o
h
a
b
-
il
i
q
r
i
s
’
a
t
b
a
l
n
a
t
a
g
r
a
li
l
q
o
y
o
m
i‘
g
‘
o
B
,i
m
z
i
n
a
x
e
m
r
i
s
’
a
t
,i
r
t
k
e
p
s
r
i
s
’
a
t
,i
h
s
a
y
o
m
i
H
.i
g
il
il
m
a
d
i
h
c
a
g
ti
h
u
m
i
q
h
s
a
t
i
g
il
r
a
r
a
z
e
b
,i
g
il
y
i
m
o
v
a
d
g
n
i
n
i
r
i
s
’
a
t
k
i
g
o
l
o
i
m
e
d
i
p
e
a
v
k
i
g
o
l
o
n
u
m
m
I
,i
g
il
n
e
g
o
t
k
a
e
r
,i
g
il
r
o
d
a
r
a
m
a
s
m
i
r
y
a
,i
g
il
t
r
a
d
n
a
t
s
,i
g
il
r
a
r
a
z
e
b
i
r
a
l
b
a
l
a
t
s
u
s
x
a
m
a
g
r
a
lt
a
r
a
p
e
r
p
,i
t
a
y
i
s
u
s
u
x
h
s
il
o
a
li
q
a
y
o
m
i
H
i
g
il
r
a
r
a
z
e
b
,i
t
a
y
i
s
u
s
u
x
h
s
il
o
a
li
q
a
y
o
m
i
H
i
g
il
z
i
s
f
v
a
x
s
i
z
il
,i
t
a
y
i
s
u
s
u
x
h
s
il
o
a
li
q
a
y
o
m
i
H
i
g
il
z
i
s
f
v
a
x
,i
g
il
l
o
a
f
h
s
il
i
q

---

356
Epidemiyaga qarshi tadbirlarning sifati. O‘z vaqtida klinik tashxis
qo‘yish faqatgina davolash ishlarida emas, balki epidemiyaga qarshi
choralarda ham ahamiyatga ega. Agar klinitsist-shifokorni qator
hollarda sindrom diagnostikasining o‘zi qoniqtirsa, epidemik
jarayonga ta’sir etishda kasallikning kelib chiqish sabablarini
o‘rganish ham talab etiladi. Etiologik klinik diagnostika olib borishda
laboratoriya usuli katta ahamiyatga ega. Shuning uchun ham klinik
diagnostikaning sifati laboratoriya tekshirishlari va klinitsistning
tashxis qo‘yish sifatiga bog‘liq bo‘ladi.
Bemorlarni ajratish va kasalxonaga yotqizish. Ajratib qo‘yish
tadbirlari sifati bemorlarni kasalxonalarga yotqizish va ajratib
qo‘yishning to‘liqligi hamda o‘z vaqtida o‘tkazilganligi bilan
baholanadi.
Ajratib qo‘yish va kasalxonalarga yotqizishning asosiy ko‘rsat-
kichi — izolator va yuqumli kasalliklar shifoxonasida epidemiyaga
qarshi talablarga rioya qilinishi hisoblanadi.
Davolash. Bemorlar va kasallikni boshdan kechirganlarni davolash
sifatiga baho berishda laboratoriya tekshiruvlariga asoslangan
epidemiyaga qarshi chora-tadbirlarning rasmiy mezonlaridan foy-
dalaniladi. Davolashga muhtoj barcha bemorlarni etiotrop davolash
zaminida kasallik manbayiga samarali ta’sir qilish hamda kasallik-
ning asoratlarini mumkin qadar tugatish yotadi. Bemorlardan ajratib
olingan qator mikroorganizmlarning antibiotiklarga chidamli
turlarining keng tarqalishi natijasida laboratoriya usuli bilan
antibiotiklarga sezgir shtammlarni aniqlash talab qilinadi.
Davolash sifatining asosiy mezoni bo‘lib, organizmni qo‘zg‘a-
tuvchidan xoli qilish muddatlari hisoblanadi. Shuni ham hisobga
olish kerakki, qo‘zg‘atuvchining epidemik variantini aniqlashga
qaratilgan bakteriologik tekshirish usullari rezervatsion variantlarini
ajratishga yaramay qolishi mumkin. Ikkinchidan, organizmning
qo‘zg‘atuvchidan haqiqatan ham xoli bo‘lishi faqat davolash sifatida
emas, balki kasal organizmning immunologik reaktivligi xusu-
siyatlariga ham bog‘liq bo‘lishi mumkin.
Rejimli-chegaralovchi chora-tadbirlar
Rejimli-chegaralovchi tadbirlar sifatini baholashda quyidagi
talablarni bajarish kerak:
1) karantin zonasidan chiqishni va kirishni chegaralash yoki
taqiqlash;

---

357
2) aholini uncha katta bo‘lmagan guruhlarga bo‘lib joylashtirish;
3) chegaralangan zonada ta’minot obyektlarini tashkil qilishda
yuk tushirish punktlari va maydonchalari bo‘lishi kerak.
Rejimli- chegaralovchi tadbirlarni o‘tkazishning muhim mezoni
o‘ta xavfli infeksiyalarga uchragan bemorlarga xizmat qiluvchi va
tibbiy bo‘linmalarning xodimlari epidemiyaga qarshi talablarni puxta
bajarilishi hisoblanadi.
Veterinariya-sanitariya tadbirlari
Veterinariya-sanitariya tadbirlari sifati ularning rasmiy belgilab
qo‘yilgan tartibga nechog‘lik amal qilishiga, epizootik va epidemik
ko‘rsatkichlar bo‘lganda, chora-tadbirlarning o‘z vaqtida to‘liq
olib borilishiga qarab baholanadi.
Deratizatsiya
Deratizatsiya sifatida qo‘llaniladigan texnik vositalar va
preparatlar, shuningdek, deratizatsiyaning o‘zining sifati bilan
belgilanadi.
Deratizatsiya mexanik vositalarining sifati ularning qanday
materialdan tayyorlanganligiga, konstruksiya xususiyatlari va ularni
ishlab chiqarishiga bog‘liq.
Òexnologik nuqtayi nazardan ratitsidlarning sifati kimyoviy
tozaligi, fizik-kimyoviy xossalari turli shakllarda foydalanish
imkoniyati bilan xarakterlanadi.
Dezinseksiya
Dezinseksiya preparatlarining sifati ratitsidlarga o‘xshashligi bilan
xarakterlanadi. Shuningdek, amaliyotda qo‘llanadigan pestitsidlarni
ishlab chiqarish xalqaro milliy va sohaga oid standartlar asosida
amalga oshiriladi. Preparatlarning sifatini, ularni ishlab chiqarish,
saqlash jarayonini baholash, fizik-kimyoviy parametrlari standart
sharoitiga mos ravishda o‘tkaziladi.
Epidemiologik jihatdan dezinseksiya uchun ishlatiladigan
preparatlar sifatining asosiy ta’riflari quyidagilar hisoblanadi:
1) bo‘g‘imoyoqlilarga tanlab ta’sir qilishi;
2) turli xil bo‘g‘imoyoqlilarga va ularning rivojlanishi bosqich-
lariga faollik spektri;

---

358
3) bo‘g‘imoyoqlilar organizmiga turli yo‘llar bilan tushib,
zaharli ta’sir ko‘rsatish xususiyati;
4) tashqi muhitda chidamliligi.
Sanitariya-epidemiologiya nazorat markazlarining epidemiyaga
qarshi olib boradigan ishlari sog‘liqni saqlash tizimining muhim
qismi bo‘lib, mustaqil respublikamizning barcha sarhadlarida
epidemik holatni chuqur o‘rganishga imkon beradi. U, nafaqat,
alohida uchraydigan yoki paydo bo‘ladigan yuqumli kasalliklarni
yo‘qotish, balki uning asosiy maqsadi infeksiyani kelib chiqishi va
tarqalishining oldini olishdan iborat.
Epidemik holatni hozirgi zamon usullaridan ilmiy va amaliy
tajribalarga suyangan holda tahlili o‘tkazilsa, yuqumli kasallik manbayi
va tarqalish shart-sharoitlarini aniqlash juda yengil kechadi. Shu yo‘l
bilan yig‘ilgan ma’lumotlar asosida yuqumli kasalliklarga qarshi
kurashish rejasini aniq maqsadlarga qaratish imkoni yaratiladi.
Yuqumli kasalliklarga qarshi kurashda sanitariya-epidemiologiya
nazorat markazlari bilan davolash profilaktik muassasalarni o‘zaro
hamkorlikda ish olib borishi muhim ahamiyatga ega. Faqat
epidemiyaga qarshi kurash majmuasi qoidalariga suyangan taq-
dirdagina, ijobiy natijaga erishish mumkin. Respublika, viloyat va
shaharlarda sanitariya-epidemiologiya nazorat markazlarida alohida
epidemiyaga qarshi kurash bo‘limlari bo‘ladi.
Òuman sanitariya-epidemiologiya nazorat markazida epide-
miolog shifokor va uning yordamchisi lavozimi bo‘ladi. Sanitariya-
epidemiologiya nazorati markazining aholiga epidemiologik xizmat
ko‘rsatish borasida quyidagi maqsadlar qo‘yilgan:
• 
bir xil yuqumli kasalliklarni yo‘qotish (toshmali terlama,
bezgak, qoraoqsoq, gelmintozlar);
• 
ayrim yuqumli kasalliklarni keskin kamaytirish (ichburug‘,
shol, skarlatina, epidemik gepatit va h.k.);
• 
rejali profilaktik va epidemiyaga qarshi tadbirlarni ishlab chiqish.
Epidemiyaga qarshi kurash tadbirlarini tashkil qilish — infek-
siyalarning xususiyati, muhim shart-sharoitlari va ilmiy bilimlar
darajasi bilan bog‘liq. Ayniqsa, aholiga tibbiy yordam ko‘rsatish
darajasi muhimdir.
Epidemiologik qonuniyatlari epidemik jarayonning uch bir-
biri bilan bog‘liq bo‘lgan harakatlantiruvchi kuchlarga qaratilgan
qarshi tadbirlar, ya’ni:

---

359
• 
kasallik manbayini zararsizlantirish;
• 
kasalllik o‘tkazish yo‘llarini uzib, yuqumli kasalliklarni
tarqalish yo‘llarini parchalab tashlash;
• 
yuqumli kasalliklarga nisbatan aholini immun holati, ya’ni
qarshilik ko‘rsatish xususiyatini oshirish.
Kasallik manbayini zararsizlantirishga qaratilgan tadbirlar tizimi
o‘z tarkibiga quyidagilarni oladi:
• 
yuqumli kasalliklar bilan og‘rigan bemorlarni vaqtida aniqlash;
• 
yuqumli kasalliklarni o‘z vaqtida va to‘liq ro‘yxatga olish;
• 
tashxis qo‘yish (klinik, bakteriologik va epidemiologik);
• 
yuqumli kasallik bilan og‘rigan bemorlarni shifoxonaga
yotqizishni tashkil qilish;
• 
maxsus etiologik davolashni ta’minlash (bu ayrim yuqumli
kasalliklarda epidemiologik ahamiyatga ega);
• 
yuqumli kasalliklar shifoxonasida epidemiyaga qarshi rejimni
to‘g‘ri tashkil qilish;
• 
surunkali va qayta kasallanib chiqqan bemorlarni dispanser
hisobiga olish va patronaj o‘tkazishni to‘g‘ri tashkil qilish;
• 
bakteriologik profilaktika xizmatini tashkillashtirish (bakteriya
tashuvchilikka tekshirish, yuqumli kasallik bilan og‘rigan bemor
atrofida bo‘lganlarni tibbiy nazoratga olish va h.k.).
Davlat sanitariya-epidemiologiya nazorati markazi oldida turli
murakkab vazifalar tursa-da, kadrlar tanlash, ularni to‘g‘ri joy-
lashtirish, mutaxassislar mehnatidan ratsional foydalanishga, sani-
tariya shifokori yordamchilari mehnatini to‘g‘ri tashkil qilish, aholiga
sanitariya-epidemiologiya xizmatining shakllari va usullariga katta
ahamiyat qaratiladi.
Sanitariya-profilaktika va epidemiyaga qarshi o‘tkaziladigan
tadbirlarning muvaffaqiyatli natija berishi, sanitariya shifokor-
larining, shifokor-epidemiologlarning va sanitariya-epidemiologiya
nazorat markazining boshqa mutaxassislari ishini aniq va to‘g‘ri
tashkil qilishga bog‘liqdir.
1992-yil 3-iyulda O‘zbekiston Respublikasining «Davlat
sanitariya nazorati to‘g‘risida»gi Qonuni e’lon qilindi. Ushbu Qonun
sanitariya-epidemiya masalalarida aholining xotirjamligi va radiatsiya
xavfsizligini ta’minlash sohasidagi ijtimoiy munosabatlarni tartibga
soladi, odamning qulay atrof-muhitga ega bo‘lish huquqini hamda
u bilan bog‘liq boshqa huquqlarni amalga oshirish kafolatlarini
mustahkamlaydi.

---

360
Davlat sanitariya nazorati, bu — sanitariya qonunlari buzilishini
oldini olish, aniqlash va ularga chek qo‘yishga qaratilgan sanitariya-
epidemiologiya xizmati faoliyatidir. «Davlat sanitariya nazorati
to‘g‘risida»gi Qonunda sanitariya-epidemiologiya vazifalarining aniq
va yo‘naltirilgan faoliyati shakllari va usullarini belgilab beruvchi
moddalar kiritilgan bo‘lib, uni bajarilishi barcha fuqarolar uchun
majburiydir.
Epidemiyaga qarshi tadbirlar sog‘liqni saqlash muassasalarining
eng mas’uliyatli faoliyatidir. Davlat sanitariya-epidemiologiya
nazorati markazining faoliyat ko‘rsatish ish rejasi bir yil muddatga
tuziladi. Rejani tuzish vaqtida ikki xil usuldan foydalanish mumkin:
birinchisi, faoliyat sohasi bo‘yicha, ikkinchisi, muammoli mavzular
bo‘yicha.
Faoliyat sohasi usulida reja tuzishda bo‘lim va bo‘linmalar hamda
turli sohalarning chora-tadbirlari asosida mujassamlashadi. Ushbu
rejada respublika, viloyat, tuman, shahar miqyosidagi barcha
vazifalar o‘rin olishi ta’minlanishi kerak.
Davlat sanitariya-epidemiologiya nazoratining asosiy vazifasi —
xizmat ko‘rsatiladigan joy, tuman aholisining sanitariya-gigiyenik
ahvolini chuqur o‘rganish asosida aniqlanadi. Davlat sanitariya-
epidemiologiya nazorati faoliyatining yillik ish rejasi bir-biri bilan
bog‘liq holda uch bo‘lim bo‘yicha guruhga bo‘linadi:
I. Aholi o‘rtasida kasalliklarni pasaytirish va oldini olishga
qaratilgan chora-tadbirlar.
II. Umumiy sanitariya sog‘lomlashtirish tadbirlari.
III. Òashkiliy tadbirlar.
Rejaning birinchi bo‘limiga quyidagi vazifalarni hal qiluvchi
tadbirlar kiradi:
• 
yuqumli kasalliklarni kamaytirish;
• 
korxona, muassasa, tashkilot ishchi-xodimlarning umumiy
kasallanish darajasini vaqtincha mehnatga layoqatizlik holati bilan
kamaytirish;
• 
kasbga aloqador zaharlanishlarni tugatish va kasbga aloqador
kasalliklar oldini olish;
• 
korxonalarda jarohatlanishni kamaytirish;
• 
ovqatdan va ichak toksikoinfeksiyalaridan zaharlanishning
oldini olish.
Rejada ko‘rsatilgan har bir vazifaga nisbatan sanitariya-
profilaktik, epidemiyaga qarshi tashkiliy tadbirlar inobatga olinadi.

---

361
Rejaning ikkinchi bo‘limida, ya’ni umumiy sanitariya sog‘lom-
lashtirish tadbirlariga quyidagilar kiradi:
• 
atmosfera havosining sanitariya muhofazasi;
• 
tebranish va shovqinga qarshi kurash;
• 
aholini ratsional ovqatlanishini tashkil qilish;
• 
bolalarning normal jismoniy rivojlanishini ta’minlash;
• 
aholining sog‘lom dam olishini tashkil qilish, shu jumladan,
bolalarni ham;
• 
umumiy sanitariya-sog‘lomlashtirish tadbirlaridan rejaning
boshqa bo‘limlariga kiritilmagan qismi — hovlilarni ko‘kalamzor-
lashtirish, ko‘cha, mahalla, uylarni obodonlashtirish.
Umumsanitariya sog‘lomlashtirish bo‘limining eng asosiy qism-
laridan biri — bu ogohlantiruv nazorati hisoblanadi. Bu faoliyat
turlariga aholi yashash joylarini loyihalashtirish, qurilish maydoni
uchun joy ajratishni belgilash, qurilish loyihalarini ko‘rib chiqish
va ma’qullash.
Rejaning uchinchi tashkiliy bo‘limiga quyidagilar kiradi:
• 
kadrlar bilan ishlash: mutaxassislar hisobi, sanitar kadrlarni
tayyorlash, qayta tayyorlash malakasini oshirish;
• 
boshlang‘ich sanitariya faollari ishini boshqarish;
• 
aholi o‘rtasida gigiyenik bilimlarni o‘rgatib, singdirib borish;
• 
uslubiy ishni tashkillashtirish (bo‘limlar faoliyati bo‘yicha
nizom ishlab chiqish);
• 
sanitar statistikasi ishi;
• 
sanitar-epidemiologik faoliyatni moddiy-texnik ta’minlash.
Òashkiliy-uslubiy faoliyat. Davlat sanitariya-epidemiologiya
nazoratining yillik ish rejasi quyidagi ko‘rinishda bo‘ladi:
DSEN rejasining sxemasi
DSENning _____yilga mo‘ljallangan asosiy vazifalari yoziladi.
I bo‘lim
Aholi sog‘lig‘ini mustahkamlash va epidemiyaning oldini olishga
qaratilgan tadbirlar:
1. Yuqumli kasalliklarni kamaytirishga va oldini olishga qara-
tilgan tadbirlar:
a) ichak infeksiyalari, gelmintozlar;

---

362
b) parazitar kasalliklar;
d) havo-tomchi infeksiyalari: bo‘g‘ma, skarlatina, qizamiq,
ko‘kyo‘tal, adenovirusli infeksiyalar, qizilcha, qoramiq;
e) virusli infeksiyalar: griðp, poliomiyelit, epidemik parotit
(tepki) ensefalit, ornitozlar;
f) quturishning oldini olish;
g) emlashni o‘tkazish tadbirlari;
h) bezgak kasalligi profilaktikasi;
i) sil kasalligi profilaktikasi;
j) zamburug‘ kasalligi;
k) kam uchraydigan infeksiyalar: kuydirgi, qoqshol, tularemiya;
l) tugatildgan infeksiyalar: o‘lat, chinchechak, vabo, qayta-
lanma tif, rishta (qayta kelib chiqmaslik tadbirlari).
II bo‘lim
Umumsanitar sog‘lomlashtirish tadbirlari:
a) ogohlantiruv sanitar nazorati;
b) havoli muhit muhofazasi;
d) tebranish va shovqinga qarshi kurash;
e) ratsional ovqatlanishni ta’minlash;
f) bolalar va o‘smirlarni jismoniy rivojlantirish;
g) aholining sog‘lom dam olishini tashkillashtirish;
h) umumiy sanitar-sog‘lomlashtirish tadbirlari: uy-joy,
kommunal, ovqatlanish, sanoat va maktab sanitariyasi sohalarida.
III bo‘lim
Òashkiliy tadbirlar.
1. Kadrlar bilan ishlash:
a) bo‘sh lavozimlarni to‘lg‘izish;
b) mutaxassis kadrlar hisobi;
d) shifokorlar, sanitariya shifokori yordamchilari va boshqa xo-
dimlar malakasini oshirish va qayta tayyorlash;
e) amaliy konferensiyalar tashkil qilish;
f) yosh mutaxassislar bilan ishlash;
g) rahbar kadrlar zaxirasini yaratish va ular bilan olib borila-
digan ishlar.

---

363
2. Òashkiliy-ommaviy ishlar:
2.1. Jamoat sanitariya faollari ishiga rahbarlik qilish va tashkil-
lashtirish;
a) jamoat sanitariya faoliyati bilan shug‘ullanishga ruxsat
etilganlarni hisobga olish;
b) jamoat sanitariya faollarini tayyorlash va uslubiy ko‘rsatmali
ishlar;
d) tajriba almashuvlarni tashkillashtirish.
2.2. Aholiga gigiyenik bilimlarni targ‘ibot qilish:
a) ommaviy sanitariya-maorifi tadbirlari;
b) oshxona, kommunal xo‘jaligi xodimlari bilan sanitar mini-
mumlar o‘tkazish;
d) sanitariya va epidemiyaga qarshi targ‘ibot borasida uslubiy
ishlarni olib borish.
2.3. Òashkiliy-uslubiy ishlar:
a) uslubiy materiallar ishlovi: turli obyektlarni sanitariya
tekshirish uslubi, sanitariya yozishmalari uslubi, texnik jarayon
sanitar transporti, kasb ikir-chikirlari, yangi uskunalar, individual
muhofaza moslamalari va h.k.;
b) ayrim mutaxassislik bo‘limlari va laboratoriya faoliyati
bo‘yicha qoidalar ishlab chiqish;
d) sanitariya-epidemiologiya bo‘limlari, bo‘linmalari ish rejalari
va hisobotlarini ko‘rib chiqish, tasdiqlash;
e) sanitariya-epidemiologiya bo‘linmalari mutaxassislari bilan
uslubiy ko‘rsatmali yig‘inlari o‘tkazish;
f) Davlat sanitariya-epidemiologiya nazorati bosh shifokorlari
va boshqa rahbar xodimlari bilan tezkor majlislar o‘tkazish;
g) mahalliy hokimiyat organlari tomonidan sanitariya profilaktik
va epidemiyaga qarshi masalalar yuzasidan qabul qilingan farmo-
yish va qarorlarni qayta ishlovdan o‘tkazish;
h) Davlat sanitariya-epidemiologiya nazorati tashkilotini
moddiy-texnik jihatdan boyitish tadbirlari.
Shuningdek, tashkiliy bo‘lim tarkibiga sanitariya-epidemiologiya
rayosati rejasi ham kiritiladi. Yillik reja Davlat sanitariya-epi-
demiologiya nazoratida rahbarlik hujjati hisoblanib, muassasani
ma’lum muddatdagi aniq va ma’lum maqsadga yo‘naltirilgan fao-
liyatini belgilab beradi.

---

364
7.2. O‘zbekistonda Davlat sanitariya-epidemiologiya
nazorati xizmati
Davlat sanitariya-epidemiologiya nazorati aholiga tibbiy xizmat
ko‘rsatish borasida yuqori va muhim o‘rinni egallaydi. O‘zbekistonda
sanitariya faoliyati bilan faqat Davlat sanitariya-epidemiologiya
nazorati shug‘ullanadi.
Har bir tibbiy muassasa davolash profilaktik maskan sanitariya-
profilaktik va epidemiyaga qarshi vazifalarni o‘z reja faoliyatiga kiritadi.
Sog‘lomlashtirish va profilaktik tadbirlarda, nafaqat, sog‘liqni
saqlash tashkilotlari, balki boshqa muassasa, korxona va tashkilotlar
ham faol ishtirok etishadi.
O‘zbekiston Respublikasining «Davlat sanitariya nazorati
to‘g‘risida»gi Qonunda «Sanitar-epidemiya masalalarida aholining
xotirjamligini va radiatsiya xavfsizligini ta’minlash sohasidagi ijtimoiy
munosabatlarni tartibga soladi, odamning qulay atrof-muhitga ega
bo‘lish huquqini hamda u bilan bog‘liq boshqa huquqlarni va ularni
amalga oshirish kafolatlarini mustahkamlaydi», deyilgan.
Sanitariya-epidemiya masalalarida aholining xotirjamligini
ta’minlash uchun quyidagilarga amal qilinishi shart:
• 
atrof-muhitni sog‘lomlashtirish, ovqatlanish, mehnat,
turmush, dam olish, ta’lim-tarbiya berish sharoitlarini yaxshilashga
qaratilgan qonunchilik, sanitariya holatini yaxshilash va epidemiyaga
qarshi tashkiliy tadbirlar majmuyini amalga oshirish asosida
odamning salomatligini saqlash va mustahkamlash;
• 
xalq xo‘jaligi obyektlari, texnologiya uskunalari va asboblarini,
transport vositalarini rivojlantirish, joylashtirish, loyihalash, qurish
va ishga tushirish chog‘ida atrof-muhit omillariga, aholi salomatli-
giga zararli ta’sir ko‘rsatishining oldini olish;
• 
aholining sanitariya madaniyati darajasini oshirish;
• 
sanitariya holatini yaxshilash va epidemiyaga qarshi tadbirlarni
ishlab chiqish va ijtimoiy faoliyatning majburiy qismi sifatida amalga
oshirish;
• 
mulkchilik shaklidan qat’iy nazar, korxonalar, muassasalar,
tashkilotlar, birlashmalar va alohida shaxslarning sanitariya
me’yorlariga, gigiyena qoidalariga rioya qilmasligi hamda sanitariyaga
doir va epidemiyaga qarshi tadbirlarni amalga oshirmasligi natijasida
aholining salomatligiga hamda atrof-muhitga yetkazilgan zararning
o‘rnini qoplash;

---

365
• 
sanitariya me’yorlari, qoidalariga rioya etilishi va sanitariya-
gigiyena tadbirlari bajarilishi borasida nazoratni amalga oshirish.
Sanitariya-epidemiologiya xizmati davlat va jamiyatning kom-
pleks tizimi bo‘lib, sanitar-sog‘lomlashtirish tadbirlarini o‘z ichiga
oladi. Bu tadbirlar fan yutuqlari va ilg‘or tajribaga asoslangan bo‘ladi.
«Sanitariya-epidemiologiya» tushunchasi o‘zida quyidagilarni
qamrab oladi:
1. Davlat sanitariya-gigiyenik sog‘lomlashtirish va epidemiyaga
qarshi tadbirlari.
2. Davlat sanitariya-epidemiologiya markazi, soha sanitariya
tashkilotlari, sanitariya-profilaktik muassasalari, ularning faoliyati.
3. Yuqumli kasalliklar, mikrobiologiya, epidemiologiya, gigiyena
bo‘yicha ilmiy tadqiqot ishlari.
4. Gigiyena va epidemiologiya masalalari bo‘yicha umumtibbiy
xodimlar tizimini, shuningdek, sanitariya xodimlarini tayyorlash,
malakasini oshirish.
5. «Davlat sanitariya nazorati to‘g‘risida»gi Qonun.
6. Aholini ommaviy sog‘lomlashtirish va profilaktik tadbirlarda
ishtirok etishi.
7. Aholi o‘rtasida gigiyenik bilimlarni targ‘ib qilish va tash-
killashtirish.
Sanitariya me’yorlari, qoidalari va gigiyenik normativlari ilmiy
tadqiqot hamda boshqa muassasalar tomonidan ishlab chiqiladi.
Davlat sanitariya nazoratini amalga oshirayotgan idoralar,
muassasalar, mansabdor shaxslarga ro‘y bergan avariyalar, sani-
tariya-epidemiya, radiatsiya vaziyati to‘g‘risida haqqoniy va to‘la-
to‘kis axborot berishlari sanitariya qonunchiligida ko‘rsatib o‘tilgan.
Profilaktika deganda, nafaqat kasallikning oldini olish, balki
aholini sog‘lomlashtirishga qaratilgan davlat va jamoat tadbirlari
tushunilishi lozim. Bu tadbirlar kishilarni yashash muhitini yaxshi-
lashga qaratilgan bo‘lib, u insonning barcha fiziologik talablarini
qondira olishi kerak.
Mustaqil respublikamizda profilaktik maqsadda o‘tkaziladigan
tadbirlar insonni hayot kechirish muddatlarini uzaytirish, mehnat
faoliyatini erkinlashtirish asosida baxtli, saodatli yashash poyde-
vorini yaratishga qaratilgan.
O‘zbekiston Respublikasining Davlat sanitariya-epidemiologiya
xizmati qaysi idoraga bo‘ysunishi va mulkchilik shakllaridan qat’iy

---

366
nazar, O‘zbekiston Respublikasi hududida joylashgan davlat ido-
ralari, korxonalar, muassasalar, tashkilotlar, birlashmalar sani-
tariya me’yorlari, qoidalari va gigiyena normativlariga rioya etish
yuzasidan sanitariya nazoratini amalga oshiradi.
7.3. Kasalxonalarning sanitariya-epidemiologiya tartibi
Poliklinikaning epidemiyaga qarshi ishi poliklinika bosh shifokori
tasdiqlagan va tuman Davlat sanitariya-epidemiologiya nazorati
markazi bilan kelishilgan reja asosida o‘tkaziladi.
Ishning asosiy bo‘limlari quyidagilar: infeksion bemorlarni erta
va to‘liq aniqlash; ularni gospitalizatsiya qilish yoki uyda ajratish;
epidemik o‘choqlarda quyidagi ishlarni olib borish: bemorlar bilan
muloqotda bo‘lgan shaxslarni aniqlash va ular ustidan tibbiyot
kuzatuvi olib borish; bu shaxslarni laboratoriya tekshiruvidan
o‘tkazish; ayrim hollarda ularni immunizatsiya qilish va profilaktik
davolash olib borish; agar bemorlar uyda ajratiladigan bo‘lsa,
o‘choqlarda joriy dezinfeksiya tashkil qilish va uni nazorat qilib
borish; bemorlar bilan muloqotdagi shaxslarning aloqasini uzish,
xronik bemorlar, kasallanib o‘tgan va infeksiya tashuvchilar ustidan
dispanser kuzatuvi olib borish, profilaktik emlashlar o‘tkazish,
ixtisoslashgan sanitariya aktivini tayyorlash va aholining sanitariya
madaniyati saviyasini oshirish, bemor va kasallik tashuvchilarni
qayd qilish, hisobga olish va infeksion kasalliklar hamda epidemiyaga
qarshi tadbirlar to‘g‘risida hisobot berib turishdan iborat.
Bu tadbirlarni tashkil qilish va ularni bajarish bo‘yicha vazifalarni
taqsimlash xususiyatlari shu poliklinika tarkibida infeksion kasal-
liklar xonasi (IKX) bor-yo‘qligiga ma’lum darajada bog‘liq, chunki
bu xona poliklinikaning epidemiyaga qarshi barcha ishlari bo‘yicha
konsultativ, metodik va nazorat qiladigan markaz funksiyasini ado
qiladi.
Epidemiyaga qarshi ishlar bo‘yicha vazifalarni quyidagicha
taqsimlash mumkin. Uchastka shifokori va uchastka hamshirasi:
infeksion bemorlarni aniqlagan holda va epidemiolog bilan
hamkorlikda ularni gospitalizatsiya qilish zarurligi masalasini hal
qilib, DSENMga shoshilinch xabarnoma kartasi (58-shakl)
yuboradi, bemorlar bilan aloqada bo‘lgan shaxslar ustidan tib-
biyot nazorati olib borib, ularning ish, o‘qish joyiga, bolalar
muassasasiga xabar beradi, uyda qoldirilgan infeksion bemorlarga

---

367
davo buyuradilar, kasallanib o‘tganlar dispanserda kuzatiladi,
degelmintizatsiya (gijjalarni tushirish) va profilaktik emlash o‘tka-
zadilar, ixtisoslashgan sanitariya faollarini tayyorlaydilar va aholi
o‘rtasida sanitariya maorifini olib boradilar, hovlilarni aylanib
chiqadilar.
O‘tkazilgan tadbirlarni hisobga olib borish uchun har bir kasal-
lik o‘chog‘i uchun alohida varaqa tutib, unga bemorlar haqidagi
anketa ma’lumotlari, ularning qachondan buyon kasallangan, tibbiy
yordamga murojaat qilgani va gospitalizatsiyasi bilan birga kasallik
o‘chog‘idagi sanitariya-turmush sharoitlari, bemorlar bilan aloqada
bo‘lgan shaxslar haqidagi ma’lumotlar, ularni klinik va laborato-
riyada tekshirish natijalari, immunizatsiya yoki kimyoviy profi-
laktika, muloqotda bo‘lishni to‘xtatish, shuningdek, o‘choqda
sanitariya maorifini olib borishni yozib borish maqsadga muvofiqdir.
O‘choqda ish tugallangandan so‘ng, varaq ambulatoriya kartasiga
(25-shakl) yopishtirib qo‘yiladi. Rangli qog‘oz qiyqimi yoki shifr
bilan belgilangan bu kartani kasal bo‘lib o‘tgan odam dispanser
hisobidan chiqarilguncha alohida saqlanadi.
Katta tibbiyot hamshirasi: epidemik o‘choqda uchastka hamshi-
ralari ishiga boshchilik qiladi. Oxirgi 20 yil mobaynida jarrohlik
kasalliklari va boshqa yiringli infeksiyalarning oldini olish va ularga
ishlov berishda bir qancha ishlar amalga oshirildi, yangi antibio-
tiklar va kimyoviy preparatlar, fermentlar, immunopreparatlar
shular jumlasidandir. Keyingi yillarda yiringli kasalliklar uchun
maxsus bo‘linmalar va palatalar ajratiladi.
Shunga qaramasdan, jarrohlik shifoxonasida ichki yiringli
kasalliklar uchrab, jarrohlik amaliyotidan keyin ba’zi bir holat-
larda ularning asorati sifatida (yiringli mastitlar, panaritsiyalardan
keyin inyeksiyalar tufayli yuzaga kelgan abssesslar) ba’zi hollarda
bemorlar o‘limiga sabab bo‘lmoqda.
Shifoxona ichki infeksiyasining kelib chiqishiga quyidagi nuq-
sonlar sabab bo‘lmoqda:
• 
bo‘limlardagi sanitariya-gigiyena holatining buzilishi;
• 
aseptika va antiseptikaga rioya qilmaslik;
• 
antibiotiklarning noto‘g‘ri va sistemasiz ishlatilishi;
• 
yiringli kasalliklar paydo bo‘lgan bemorlarni boshqalardan
ajratmaslik;
• 
jarrohlik amaliyotidan keyin yara parvarishlanishining buzilishi.

---

368
Yiringli kasalliklarning kelib chiqishiga ko‘p hollarda shifoxo-
nada yotgan bemorlarning o‘zlari sababchi, chunki ular o‘tkir va
surunkali shakldagi yiringli septik kasalliklar va shu kasalliklarni
tashib yuruvchilar hisoblanadi. Ba’zan septik kasalliklar shifoxonada
ishlayotgan xodimlar orasida bo‘lib, ular ham shu mikroblarni
tashuvchisi hisoblanadi. Ko‘p hollarda yiringli kasalliklarning qo‘z-
g‘atuvchisi sifatida stafilokokklar, streptokokklar qo‘y yiring tayoq-
chalari, klibsellalar, seratsiyalar, viruslar, kandidoz zamburug‘lari
va boshqalar sabab bo‘lmoqda. Kasalliklar, asosan, havo-tomchi
yo‘llari orqali, uy-ro‘zg‘or buyumlari orqali yuqadi.
Kasallikni uzatuvchi sifatida xonalardagi havo, operatsiya
qiluvchi xodimlarning qo‘li, to‘shaklar, bog‘lov materiallari,
asbob-uskunalar orqali yuqish hollari kuzatilmoqda. Bu kasal-
liklarni yuzaga kelishi zudlik bilan qilinayotgan operatsiyalar,
operatsiyadan oldin uzoq yotib qolish shu bemorlarda boshqa
kasalliklarning bo‘lishi, ulardagi streptokokklarning ko‘payishi va
shu tufayli immunitetning pasayishi sabab bo‘lyapti. Yiringli
kasalliklarga chalingan bemorlarni davolash ularning bo‘limlarda
bo‘lishi, mehnatga qobiliyatsizligini keltirib chiqarib, nogiron-
likkacha olib keladi, shu sababli jarrohlik statsionarlardagi ish
faoliyatini yaxshilash uchun respublikadagi davolash muassasalari
bo‘yicha:
1. Davolash-profilaktik muassasalarni sanitariya-gigiyena va
epidemiyaga qarshi instruksiyalar bilan ta’minlash.
2. Jarrohlik bo‘limlaridagi har xil dezinfeksiya rejimini bajarish.
3. O‘pkani sun’iy nafas oldiruvchi va ingalatsion apparatlar
bilan tozalash.
4. Yiringli jarrohlik kasalliklar asoratini registratsiya qilish va
hisobga olish.
5. Joylarda ambulator-jarrohlik markazlarini barpo etish. Barcha
jarrohlik muassasalaridagi muolajalarni bajarishda toza tibbiyot
asboblari, apparatlar va bog‘lov materiallari bilan ta’minlashni
nazoratga olish.
6. Barcha davolash muassasalari tarkibida jarrohlik bor joylarda
doimiy komissiya tuzish, sanitariya-gigiyenik ishlarini tashkil etish,
bunga mutaxassislarni jalb etish.
7. Barcha tarkibi 200 o‘rindan ziyod bo‘lgan statsionarlarda
mikrobiologiya bo‘limlarini tashkil etish, ularning ishini klinika-
diagnostik ishlar bilan qo‘shgan holda shifoxona ichki infeksiyasini

---

369
o‘rganish, antibiotiklarga sezuvchanligini aniqlash, tashqi muhitni
bakteriologik tekshirish, oyma-oy amalga oshishini tashkil etish,
agar shunday mikrobiologik bo‘limlar bo‘lmasa, bunday bo‘lim-
lari bor davolash muassasalari bilan shartnoma tuzish.
8. Barcha davolash muassasalarining jarrohlik bo‘limlarida
173-buyruqning bajarilishini sanitariya-gigiyenik holatini qat’iy
nazorat qilib borish.
9. Barcha davolash muassasalarida har chorakda kamida 1 marta
tekshiruv o‘tkazilib, tashqi muhitni bakteriologik tekshirish, jar-
rohlik asbob-uskunalari tozaligini tekshirish (skalpellar, qaychilar,
ignalar, shprislar, qon quyish asbob-anjomlari, zontlar, kateterlar,
rezinali qo‘lqoplar, jarrohlik tikuv mashinalari, ketgutlar, iðlar,
bintlar, shariklar, salfetkalar, trundalar) operatsiya maydoni va
operatsiya qiluvchilar qo‘llari muntazam ravishda tekshirilib borilishi
lozim.
10. Barcha davolash muassasalarida buyruq bajarilishi yuzasidan
imtihonlar o‘tkazish va bu ishga tajribali epidemiologlarni jalb
qilish.
1. Sanitariya-epidemiologiya xizmatining boshqaruv tizimi haqida ma’lumot
bering.
2. O‘zbekiston Respublikasining «Davlat sanitariya nazorati to‘g‘risida»gi
Qonuni qachon qabul qilingan?
3. Davlat sanitariya-epidemiologiya nazorati nima?
4. DSENM vazifasiga nimalar kiritilgan?
5. Maqsadli rejaning obyektiv omillari nimalardan iborat?
6. Karantin sifatini belgilovchi talablar nimalardan iborat?
7. Epidemik zanjirlarni bartaraf etishga qaratilgan tadbirlar nimalardan iborat?
NAZORAT SAVOLLARI

---

370
FOYDALANILGAN ADABIYOÒLAR
1. Â.Ì. Æäàíîâ. Áîðüáà ñ èíôåêöèîííûìè çàáîëåâàíèÿìè. M.,
«Ìåäèöèíà», 1955.
2. Kas-Chernoxvostova. Epidemiologiya. Ò., O‘zbekiston Sog‘liqni
saqlash vazirligining davlat tibbiyot nashriyoti, 1961.
3. È.Ì. Äàäàëîâà. Ñáîðíèê èíñòðóêöèé ïî ïðîôèëàêòèêå
èíôåêöèîííûõ çàáîëåâàíèé. T., «Ôðóíçåâåö», 1961.
4. È.È. Ðàãîçèíà. Âîåííàÿ ýïèäåìèîëîãèÿ. Ë., 1962.
5. E.M. Ïóãà÷. Ïðîôèëàêòèêà áåøåíñòâa è ïðîèçâîäñòâî
àíòèðàáè÷åñêîé âàêöèíû. M., «Ìåäèöèíà», 1963.
6. A.A.Ñòóäíèöèí. Èñòîðè÷åñêèé î÷åðê ìèêðîáèîëîãèè,
ýïèäåìèîëîãèè è êëèíèêè èíôåêöèîííûõ áîëåçíåé, ìèêîçû è
áîëåçíè ñ íåâûÿñíèòåëüíîé ýòèîëîãèåé. M., «Ìåäèöèíà», 1966.
7. Â.Ì. Æäàíîâ. Âèðóñíûå áîëåçíè è ðèêêåòñèîçû. M.,
«Ìåäèöèíà», 1966.
8. Â.Â. Ñêâîðöîâ, Â.Ñ. Êèêòåíêî, Â.Ä. Êó÷åðåíêî. Âûæèâàåìîñòü
è èíäèêàöèÿ ïàòîãåííûõ ìèêðîáîâ âî âíåøíåé ñðåäå. M.,
«Ìåäèöèíà», 1966.
9. Ä.Í. Çàñóõèí. Äèàãíîñòèêà òîêñàïëàçìîçà. M., «Ìåäèöèíà», 1966.
10. Ò.Í. ßùåíêî, È.Ñ. Ìå÷åâà. Ðóêîâîäñòâî ïî ëàáîðàòîðíûì
èññëåäîâàíèÿì ïðè òóáåðêóë¸çå. M., «Ìåäèöèíà», 1966.
11. M.Ç. Ëåéòìàí. Àìåáèàç, êîêöèäîç, áàëàíòèäèàç. Ò., «Ìåäè-
öèíà», 1968.
12. E.Ï. Êîâàë¸âà. Áðþøíîé òèô è ïàðàòèôû À è Â. M.,
«Ìåäèöèíà», 1971.
13. E.Ï. Êîâàë¸âà. Ïîëèîìèåëèò. M., «Ìåäèöèíà», 1972.
14. Ï.Í. Áóðãàñîâ, Ã.Ï. Íèêîëàåâñêèé. Íàòóðàëüíàÿ îñïà. M.,
«Ìåäèöèíà», 1972.
15. Í.Ñ. Çàèðîâ, Ì.Ê. Øàêèðîâ. Ïðîôèëàêòèêà õîëåðû â
Óçáåêèñòàíå. Ò., «Ìåäèöèíà», 1973.
16. Ï.È. Åìåëüÿíîâ. Áàêòåðèè ðîäà øèãåëëè è èõ èíäèêàöèÿ. M.,
«Ìåäèöèíà», 1973.
17. Â.Ä. Âèíîãðàäîâ è äð. Ýïèäåìèîëîãèÿ. Ë., «Ìåäèöèíà», 1973.
18. Í.Ñ. Çàèðîâ. Îñíîâíûå ðóêîâîäÿùèå ìàòåðèàëû ïî ñàíè-
òàðíî-ýïèäåìèîëîãè÷åñêèé è èíôåêöèîííîé ñëóæáå. Ò., «Ìåäè-
öèíà», 1974.

---

371
19. À.Ô. Áëþãåð, È.Í. Íîâèöêèé, Ç.Ô. Òåðåáêîâà. Ñàëüìîíåëë¸ç.
Ðèãà, «Çíàòíå», 1975.
20. E.Â. Áóíòèí è äð. Èíñòðóêöèÿ è ìåòîäè÷åñêèå óêàçàíèÿ ïî
êëèíè÷åñêîé è ëàáîðàòîðíîé äèàãíîñòèêå, ëå÷åíèþ è ïðîôè-
ëàêòèêå õîëåðû. M., «Ìåäèöèíà», 1975.
21. E.Ï. Øóâàëîâà. Èíôåêöèîííûå áîëåçíè. M., «Ìåäèöèíà»,
1976.
22. È.È. Åëêèí. Ðóêîâîäñòâî ê ïðàêòè÷åñêèì çàíÿòèÿì ïî
ýïèäåìèîëîãèè. M., «Ìåäèöèíà», 1976.
23. Ø.Õ. Õîäæàåâ, È.À. Ñîêîëîâà. Ìåíèíãîêîêêîâàÿ èíôåêöèÿ.
Ò., «Ìåäèöèíà», 1978.
24. K.Ä. Ïÿòêèí. Ìèêðîáèîëîãèÿ. M., «Ìåäèöèíà», 1979.
25. Â.Ì. Æäàíîâ, Ä.Ê. Ëüâîâ. Ýâîëþöèÿ âîçáóäèòåëåé èíôåê-
öèîííûõ áîëåçíåé. M., «Ìåäèöèíà», 1984.
26. D.I. Drankin. Epidemiologiya bilan parazitologiyadan amaliy
mashg‘ulotlarga doir qo‘llanma. Ò., «Meditsina», 1985.
27. Â.È. Ïîêðîâñêèé, Ê.Ì. Ëîáàí. Ðóêîâîäñòâî ïî èíôåêöèîííûì
áîëåçíÿì. M., «Ìåäèöèíà», 1986.
28. I.I. Yelkin. Umumiy va xususiy epidemiologiya. M., «Meditsina»,
1989.
29. M.L. Volovskaya. Epidemiologiya bilan infeksion kasalliklar asoslari.
Ò., Ibn Sino nomidagi nashriyot, 1992.
30. M.Q. Usmonov. Epidemiologiya. Ò., Ibn Sino nomidagi nashriyot,
1995.
31. S. Orifov, E. Eshboyev. Òeri va tanosil kasalliklari. Ò., «O‘zbekiston
Milliy ensiklopediyasi» Davlat ilmiy nashriyoti, 1997.
32. Sh.Sh. Shovaxobov. Yuqumli kasalliklar va epidemiologiya asoslari.
Ò., Ibn Sino nomidagi nashriyot, 1997.
33. A. Nikboyev. Ijtimoiy tibbiyot va sog‘liqni saqlash ishini tashkil
qilish. Ò., «Sharq», 1998.
34. E. Eshboev, Y. Fayziyev, N. Nazarov. Mikrobiologiyadan amaliy
mashg‘ulotlar. Ò., Ibn Sino nomidagi nashriyot, 2003.

---

372
MUNDARIJA
Kirish ............................................................................................................ 3
I bo‘lim. UMUMIY EPIDEMIOLOGIYA
1-bob. EPIDEMIOLOGIYANING ASOSIY TAMOYILLARI
1.1. Umumiy tushunchalar ............................................................................ 4
1.1.1. Epidemiologiya fanining qisqacha tarixi .......................................... 6
1.1.2. O‘rta Osiyoda epidemiologiya fanining paydo bo‘lishi va
rivojlanishi ..................................................................................... 8
1.1.3. Epidemiologiyaning boshqa tibbiyot fanlari bilan aloqasi .............12
1.1.4. Epidemiologik tekshirish usullari ..................................................14
1.1.5. Epidemiologik tahlil ......................................................................16
1.2. Epidemik jarayon haqida tushuncha .......................................................18
1.2.1. Epidemik jarayonning ichidan boshqarilishi .................................18
1.2.2. Epidemik jarayonning davriyligi ....................................................22
1.2.3. Epidemik jarayonning ko‘rinishlari ...............................................25
1.2.4. Yuqumli kasalliklarning tabiiy o‘chog‘i to‘g‘risidagi nazariya ......27
1.2.5. Epidemik jarayon ko‘rinishlarini ifodalovchi tushunchalar ..........29
1.2.6. Epidemiyaning turlari ...................................................................30
1.2.7. Hudud bo‘yicha epidemiyalar........................................................33
1.2.8. Kasallik o‘chog‘ida o‘tkaziladigan epidemiologik tekshirish ..........35
1.2.9. Kasalliklar o‘tish mexanizmi .......................................................37
1.2.10. Yuqumli kasalliklar tarqalishida havoning o‘rni .........................40
1.2.11. Suv — yuqumlilik omili .............................................................42
1.2.12. Òuproq — kasallik tarqatuvchi omil ............................................44
1.2.13. Oziq-ovqat mahsulotlari — yuqumli kasallik tarqatuvchi
omil ............................................................................................46
1.2.14. Òurmush va mehnat faoliyati jihozlari — kasallik tarqatuvchi
omil ............................................................................................47
1.2.15. Òashuvchilar — yuqumli kasallik omili ......................................48
1.3. Yuqumli kasalliklar profilaktikasi ..........................................................49
1.3.1. Yuqumli kasalliklarning oldini olish .............................................55
1.3.2. Emlashlarni tashkil qilish va preparatlarni kiritish texnikasi ........61

---

373
1.3.3. Immunitet .....................................................................................63
1.3.4. Sanitariya maorifi ishlari ...............................................................67
1.3.5. Shoshilinch profilaktika ................................................................67
1.3.6. Epidemiyaga qarshi chora-tadbirlarning samaradorligi .................68
1.3.7. Epidemiologik nazorat — epidemiyaga qarshi kurashning
asosi ..............................................................................................69
1.3.8. Hududning sanitariya muhofazasi .................................................70
1.3.9. Yuqumli kasalliklar o‘chog‘ida epidemiyaga qarshi kurash ...........77
1.4. Sterilizatsiya ...........................................................................................89
1.4.1. Kimyoviy eritmalar bilan sterilizatsiya qilishni tekshirish ............92
1.5. Infeksion kasalliklar tasnifi .................................................................. 100
1.5.1. Odamlarda uchraydigan yuqumli kasalliklarning ekologik
tasnifi ......................................................................................... 106
1.5.2. Epidemik jarayonning rivojlanish mexanizmi ............................. 107
II bo‘lim. XUSUSIY EPIDEMIOLOGIYA
2-bob. ICHAK INFEKSIYALARIGA QARSHI EPIDEMIOLOGIK
CHORA-TADBIRLAR
2.1. Ich terlama .......................................................................................... 116
2.2. Esherixiozlar (ichak koliinfeksiyalari) .................................................. 124
2.3. Dizenteriya ........................................................................................... 128
2.4. A virusli gepatit .................................................................................... 136
2.5. Shol (poliomiyelit) ............................................................................... 141
2.6. Vabo ..................................................................................................... 143
2.7. Ovqat toksikoinfeksiyalari .................................................................... 153
2.8. Botulizm ............................................................................................... 155
2.9. Leptospirozlar ...................................................................................... 162
2.10. Iyersinioz ............................................................................................ 163
2.11. Xlamidiozlar ....................................................................................... 169
2.12. Ornitoz ............................................................................................... 170
2.13. Salmonelloz ........................................................................................ 173
2.14. Poliklinikada yuqumli kasalliklar xonasining ishlash tartibi .............. 181
3-bob. NAFAS YO‘LI INFEKSIYALARI
3.1. Griðð. Paragriðð. Adenovirusli infeksiyalar ........................................... 186
3.2. Difteriya, skarlatina ............................................................................. 189
3.3. Qizamiq ................................................................................................ 193
3.4. Ko‘kyo‘tal ............................................................................................ 196
3.5. Epidemik meningit ............................................................................... 198
3.6. Suvchechak .......................................................................................... 203
3.7. Qizilcha ................................................................................................ 205
3.8. Epidemik parotit ................................................................................... 208
3.9. Sil ......................................................................................................... 211

---

4-bob. QON ORQALI O‘TADIGAN INFEKSIYALAR
4.1. Toshmali terlama. Brill kasalligi ........................................................... 218
4.2. Bezgak .................................................................................................. 222
4.3. B, C, D virusli gepatit .......................................................................... 253
4.4. OITS (ÂÈ× infeksiyasi) ....................................................................... 259
4.5. Gemorragik isitma ................................................................................ 261
4.6. Ku-isitma ............................................................................................. 264
4.7. Qaytalanma kana terlamasi .................................................................... 270
4.8. Brutselloz ............................................................................................. 273
4.9. O‘lat ..................................................................................................... 277
4.10. Leyshmanioz ...................................................................................... 279
4.11. Legionelloz ......................................................................................... 281
5-bob. TASHQI QOPLAM INFEKSIYALARI
5.1. Dermatomikozlar va qo‘tir ................................................................... 284
5.2. Quturish ............................................................................................... 286
5.3. Oqsim ................................................................................................... 288
5.4. Kuydirgi ............................................................................................... 292
5.5. Qoqshol ................................................................................................ 297
5.6. Moxov .................................................................................................. 300
5.7. Kanalar orqali o‘tuvchi virusli ensefalit .............................................. 303
5.8. Melioidoz ............................................................................................. 307
6-bob. PARAZITOLOGIYA
6.1. Parazitizm, infeksiya va qo‘zg‘atuvchi xususiyati haqida tushuncha ...... 311
6.2. Parazitizm evolutsiyasining ba’zi bir xususiyatlari ............................... 313
6.3. Parazitar turlarning kelib chiqishi va evolutsiyasi ................................ 315
6.4. Gelmintozlarning patogenezi ............................................................... 326
6.5. Gijja kasalliklarida laboratoriya tashxisining asosiy usullari .................... 329
6.6. Amyobiaz ............................................................................................. 332
6.7. Leyshmaniozlar .................................................................................... 340
6.8. Balantidiaz ........................................................................................... 342
7-bob. DAVLAT SANITARIYA-EPIDEMIOLOGIYA NAZORATI
MARKAZI ISHINI TASHKIL QILISH
7.1. Umumiy rahbarlik ................................................................................ 346
7.2. O‘zbekistonda Davlat sanitariya-epidemiologiya nazorati xizmati ........ 364
7.3. Kasalxonalarning sanitariya-epidemiologiya tartibi .............................. 366
Foydalanilgan adabiyotlar .................................................................... 370

---

YANGIBOY MANOBOVICH FAYZIYEV,
XURSANOY ABDUKARIMOVNA FAYZIYEVA
EPIDEMIOLOGIYA VA TIBBIY
PARAZITOLOGIYA ASOSLARI
Tibbiyot kollejlari uchun darslik
Òoshkent — «ILM ZIYO» — 2007
Muharrirlar I.Usmonov, N. Usmonova
Rassom R. Chigatayev
Òexnik muharrir F. Samadov
Musahhih F. Temirxo‘jayeva
2007-yil 10-aprelda chop etishga ruxsat berildi. Bichimi 60x90
1
/
16
.
«Òayms» harfida terilib, ofset usulida chop etildi. Bosma tabog‘i 23,5+0,5 b.t.
rangli surat. Nashr tabog‘i 22,5. 1830 nusxa. Buyurtma ¹
Bahosi shartnoma asosida.
«ILM ZIYO» nashriyot uyi. Òoshkent, Navoiy ko‘chasi, 30-uy.
Shartnoma ¹ 33 – 2007.
O‘zbekiston Matbuot va axborot agentligining G‘afur G‘ulom
nomidagi nashriyot-matbaa ijodiy uyida chop etildi.
Òoshkent, U.Yusupov ko‘chasi, 86-uy.

---

Fayziyev Y.M., Fayziyeva X.A. Epidemiologiya
va tibbiy parazitologiya asoslari. Tibbiyot kollejlari
uchun darslik. Ò., «ILM ZIYO», 2007. — 376b.
I. Muallifdosh.
BBK 51.9ya722
52.67ya722
F12