2. Shiftdan yoritish uchun: 100SF/p HeFm×Kz×ηF/τF×r2 × KF bunda, Sdva SF - deraza va fonarlarni sathi, m2; m - derazava fonar uchun tabiiy yoritilganlik me`yorlari;
Kz- zahira koeff;
η∂ va ηF - deraza va fonarlarning yorituvchanlik tavsifi;
Kb - deraza qarshisidagi binoning yorug’likni to`sish koeff;
Kd - shu bino sirtining yarqiroqlik koeff;
r1 va r2 - deraza va fonar orqali yoritilayotgan xonalarda yorug’likni ko`p
marta qaytishi hisobida yoritilganlikni ko`payishini ko`rsatuvchi koeff;
τd va τF - deraza va fonar qurilmalarining yorug’likning o`tkazuvchanlik koef
KF - fonar turini aniqlovchi koeff.
Sun`iy yoritilganlikni me`yorlash va hisoblash usullari Sun`iy yorug’likni me`yorlashdan maqsad biror bir yuzani yoritish uchun
gigiyena nuqtai nazaridan eng kamida ruhsat etilgan minimal yorug’lik miqdori bilan
ta`minlashdir. Bunda nazorat ishini tasnifi, muhit bilan buyum o`rtasidagi
yarqiroqlik farqi va yoritilganlik tizimi aniq hisobga olinadi. Nazorat ishining tasnifi
ko`zatilayotgan buyumning o`lchami bilan belgilanadi. YA`ni me`yorda 8 ta razryad
qabul qilingan bo`lib, birinchisi o`ta yuqori aniqlikda bajariladigan ishlar turkumi
(<0,15 mm) -1 razryad 5000lk. dan to dag’al ishlar turkumi, ya`ni faqat jarayonni
kuzatish uchun xizmat qiluvchi - VIII-razryad 50lk.gacha bo`lgan yoritilganlik
miqdorlaridir.
Sun`iy yorug’likni aniqlash uchun odatda nuqtali yoki yorug’lik oqimi
usullaridan foydalaniladi. Usulning mohiyati biror nur tarqatuvchi manbadan
ihtiyoriy nuqtaga tushayotgan yorug’lik oqimini aniqlashdan iborat. Bunda nur
tarqatuvchi manbaning ko`rinishi nuqta, chiziq, tekislik, shar hamda tsilindr
shakllarida bo`lishi mumkin. Nuqta sharsimon yog’du manbaidan kelayotgan
yorug’likni masofa kvadrati qonuniga asoslanib quyidagi ifoda bilan aniqlanadi.
