327
iborat. Pedagogik amaliyotda bu bog‘liqlikning o‘zaro ta’siri haqida
yetarlicha turg‘un tasavvur yuzaga kelgan: chunonchi, oliy ta’lim – oliy
ixtisoslik. O‘qituvchilarda fanni o‘qitishning nazariy muammolariga,
butun fanlarning metodologiyasiga va texnologiyalariga ko‘proq qiziqish
mavjud. O‘qituvchilarning chorakdan kamroq qismi bilimlar egallash
darajasiga hayotiy qadriyat sifatida qaraydilar, undan ham kamrog‘i,
ya’ni 10 foizi – mukammal kasbiy tayyorgarlikni, pedagogik mehnat
nufuzini oshirishda hal qiluvchi jarayon deb hisoblaydilar.
Bu muammoni his qilgan o‘qituvchilarning bir qismi o‘z ixtisos-
liklari bo‘yicha o‘qitishning mustaqil ijodiy dasturini tuzish yo‘liga
o‘tadilar va bu bilan ta’lim va tarbiya berish komponentini kengaytira-
dilar. Mehnatda ma’no va ahamiyatni birlashtiruvchi “jonli bilim”
tushunchasi ana shundan paydo bo‘lgan. Bunda ma’no tushunchasi
“inson turmushida individual ongning chuqur joylashganini” bildiradi
(ushbu tushuncha G.G.Shpet tomonidan ta’riflangan), ahamiyat
tushunchasi esa – ongning jamiyatga, millat ma’naviyati va mafkurasiga
jalb etilganligini bildiradi.
Dostları ilə paylaş: