O‘zbekiston Respublikasi Oliy va o‘rta maxsus ta’lim vazirligi Buxoro Davlat Universitetining Pedagogika Instituti

O’rta guruh. 4 yoshli bolalarni o’qitishning asosiy vazifasi ularni to’g’ri usullardan foydalanib, 5 ichida buyumlarni, tovushlarni, harakatlarni sanashga o’rgatishdir. Dastlabki mashg’ulotlarda tarbiyachi sanash namunasini ko’rsatib o’zi sanaydi, bolalar esa u sanagan buyumlarning umumiy miqdorinigina aytadilar, ya’ni sanoq jarayonini tarbiyachi o’z zimmasiga oladi, sanoq natijasini bolalar aytishadi. Sanoqqa o’rgatish bir – birining ostiga parallel joylashgan 2 qator buyumlar guruhini taqqoslash asosida tuziladi. Taqqoslanuvchi guruhlar soma –yon turgan sonlarni ifodalashi kerak: 1 va 2,2 va 3,3 va 4,4 va 5. bu sonining hosil bo’lish prinsipini o’zlashtirish uchun ko’rsatmadi asos hosil qiladi, bolaning bir to’plam bir son bilan, ikkinchi to’plam boshqa son bilan atalishini tushunishga yordam beradi. Masalan, tarbiyachi sanoq zinasi (narvoni) ning pastki pog’onasiga 2 ta buyum (2 ta archa) qo’yadi, ularni qayta sanaydi, bunda bolalar e’tiborini natijaviy songa qaratadi. Shundan keyin ustki pog’onaga archalar ustiga aniq mos keltirib boshqa buyumlani (2 ta olmaxonni) qo’yadi. Ularni sanaydi, bolalarga miqdoriy munosabatlarni (2 ta olmaon va 2 ta archa, archalar va olmaxonlar miqdori tengdan) namoyish qiladi. Shundan keyin tarbiyachi ustki pog’onaga yana bitta olmaxon qo’yadi va darhol miqdoriy munosabatlarni aniqlydi: “Olmaxonlar ko’paydimi yoki kamaydimi?” – “Ko’paydi”. Bolalar “ko’pni” juda yaxshi ko’radilar. “bitta olmaxonning jufti yo’q, u archasiz – olmaxonlar ko’p, archalar esa kam. Archalar 2 ta, olmaxonlar nechta? Sanab chiqish kerak”. Tarbiyachi sanaydi: “bir, ikki, ...” Shundan keyin yangi so’z – uch sonini aytadi: (Hammasi bo’lib, 3 ta olmaxon”) tarbiyachi qo’lini aylantirib ishora qiladi, bu ishora – uch soni sanab chiqilgan uchala olmaxonning hammasiga tegishli ekaninin bildiradi, shundan keyin xulosa chiqaradi: “Jami olmaxonlar uchta”. Bolalardan olmaxonlar qanchaligini takrorlashni so’raydi, jarhol ularning e’tiborlarini sonlardan qaysilari katta, qaysilari kichik ekaniga qaratadi: “uch ikkidan katta, ikki uchdan kichik. Uch katta, ikki esa kichik”. Bolalar bunga ko’rsatmali ishonch hosil qiladilar. Ular, agar guruhlardagi buyumlar tengdan (barvardan) bo’lsa, ularning miqdori bir xil sonning o’zi bilan belgilanishini ko’radilar (2 ta olmaxon va 2 ta archa), agar 1 ta buyum olinsa (qo’shilsa), buyumlar kam (ko’p) qolishini va guruh yangi son – uch bilan belgilanishini ko’radilar. Bolalar har bir son buyumlarning ma’lum miqdorini belgilashini tushuna boshlaydilar. Bola katta sonni qanday hosil qilish (1 dan 2,2 dan 3 va h.k) mumkinliginigina emas, balki 1 ni ayirish bilan katta sondan kichik sonni hosil qilish (2 dan 1,3 dan 2,4 dan 3) ni ham ko’rishlari muhimdir. Shu sababli har bir yangi sonning hosil bo’lishida tarbiyachi tengsizliklardan tengliklar hosil qilishning 2 ta usulini ko’rsatishi kerak. Chunonchi, olmaxonlar bilan archalar misolida u 1 ta archa qo’shadi va buyumlar tengdan – 3 va 3 dan (3 tadan) bo’ladi. Shundan keyin tarbiyachi oldingi kartinani tiklaydi (3 ta olmaxon va 2 ta archa) va tengsizliklardan tengliklar hosil qilishning boshqa usulini ko’rsatadi; 1 ta olmaxonni olib qo’yadi va buyumlar yana tengdan bo’ladi: 2 va 2 (2 tadan). Yangi sonning hosil bo’lishini har xil buyumlarning 3 -4 guruhini taqqoslab ko’rsatish kerak. Masalan, tarbiyachi archalarni oladi va ularning o’rniga oldin 2 ta, keyin 3 ta quyonchani qo’yadi (tavsiflangan usulda harakat qilib), quyonchalar soni bilan olmaxonlar sonini taqqoslaydi. Shundan keyin tarbiyachi olmaxonlarni oladi va ularning o’rniga sabzilarni qo’yadi. Har gal bolalar qaysi guruhda buyumlar ko’p, qaysinisida kamligini aniqlaydilar, ularni sanaydilar, (ikki usul bilan) tenglikni tiklaydilar. Bolalar guruhda hammasi bo’lib nechta buyum borligini bilish uchun sanash kerakligini sekin –asta tushuna boshlaydilar. Tarbiyachi sanash usullarini ko’p martalab ko’rsatadi va tushuntiradi. Sanashni o’ng qo’l bilan chapdan o’nga qarab olib borish malakasini tarbiyalaydi, sanash jarayonida buyumlarning tartibi bilan, ularga qo’l tekkazib ko’rsatish kerak, oxirgi sonni aytib, buyumlarning hamma guruhidan qo’lni aylantirib chiqib, umumlashtiruvchi imo – ishoralar qilishni o’rgatadi. Sanashga o’rgatish jarayonida bolalarga sonlar tengligini har xil sharoitda – guruhlardagi buyumlar orasidagi masofa har xil, buyumlar kattaliklari bo’yicha har xil, keyinroq esa ularning joylashuvlari shakli bo’yicha har xil bo’lganda ko’ra olishni o’rgatish kerak. Masalan, bir guruhda buyumlar bir – biridan katta masofada joylashgan, boshqa guruhda esa yaqin joylashgan bo’lib, nisbatan kam o’rinni oladi, ammo ularning miqdori ikkala guruhda ham bir xil. Bolalar bunga ikkala guruhdagi buyumlarni sanab chiqib ishonch hosil qiladilar.katta va kichik buyumlarning tengligi ham, qator yoki biror geometrik figura (masalan, doira, kvadrat, uchburchak) shaklida joylashtirilgan buyumlar tengligi ham shunday qaraladi. Tengliklarni tekshirish uchun bolalarga bir guruh buyumlarni ikkinchi guruh buyumlari qarshisiga (juftlab) joylashtirish, ularni sanab chiqish va topilgan sonlarni taqqoslashni taklif qilish mumkin. Shuningdek tengsizliklarni taqqoslashga doir mashqlar o’tkazish kerak. Bunda bolalarga qandaydir buyumlar ikkinchi taqqoslanayotgan guruhdagi buyumlardan kam joy egallashiga qaramay (ularning joylashuvi kattaligiga qarab), ko’p bo’lishi mumkinligini ko’rsatish kerak. Bu xil mashqlar bolani buyumlarning soni ularning o’lchami va joylashuvlariga bog’liq bo’lmasligini tushunishga olib keladi. Bolalar buyumlarni sanash malakasni egallab olganlaridan keyin, ularni obektlarni sanab ajratishga, mustaqil ravishda ma’lum sondagi buyumlarni o’z ichiga olgan guruhlar tuzishga o’rgata boshlash, bunda ularga sanash usulini ko’rsatish kerak. Tarbiyachi stolga bir xil ko’p o’yinchoqlarni joylashtiradi va umumiy miqdordan 3 ta o’yinchoqni sanab ajratish kerakligini aytadi. Guruhlardan 1 ta o’yinchoqni olib, tarbiyachi uni stolning boshqa bir chekkasiga qo’yadi va “Bir” deydi. So’ngra indamay yana bitta o’yinchoqni oladi va uni birinchisining oldiga qo’yib, “ikki” deydi va h.k. tarbiyachi son so’zini u o’yinchoqni ajratib qo’yilgan o’yinchoqlar yoniga qo’yganidan keyingina aytadi. Shundan keyin bolalarga kichkina o’yinchoqlar to’plami tarqatiladi va to’plamdan ma’lum miqdorni (2-3 ta o’yinchoqni) olish taklif qilinadi. Bundan keyin ushbu xildagi mashqlarni o’tkazish maqsadga muvofiq: “Stol atrofida nechta qo’g’irchoq o’tirgan bo’lsa, shuncha piyolani ajratib sana”. “4 ta quyonchani ajratib sana va keltir” “3 ta quyoncha va 4 ta sabzi keltir” va h.k. Shuningdek, nafaqat sanoq malakaisni mustahkamlaydigan, balki shu bilan bir vaqtda shakl, o’lchov haqidagi tasavvurlarni shakllantirish imkonini beradigan, fazoda orientir (yo’nalish) olishni rivojlantirishga yordam beradigan mashqlarni ham o’tkazish kerak. Masalan, buyumlarni sanash va ularning o’lchamlarini taqqoslash, fazoda joylashuvlarini aniqlash (chapda, o’ngda, yuqorida, pastda, ustida, tagida) mumkin.
Ko’rish analizatorari ishtirokida, buyumlarni sanash bilan bir qatorda, bolalarni tovush chiqarib, ushlab ko’rib, shuningshdek harakatlarni sanash bo’yicha mashq qildirish kerak. Masalan, tarbiyachi bolalarga o’zi barabanga, stolga, childirmaga, metallofonga va h.k. ga necha marta urishini sanashni, necha qadam qo’yganini sanashni taklif qiladi; kartochkaga nechta buyumning rasmi solingan bo’lsa, shunga harakat qilishni, bolg’acha bilan necha marta ursa, shuncha marta taqillatishni taklif qiladi. Shundan keyin bolalarni aytilgan son bo’yicha harakat bajarishga o’rgatish kerak: “To’rt marta o’tirib turing”, “Koptokni uch marta osmonga irgiting” va h.k. Har xil analizatorlar ishtirokida sanash bolaning yakuniy sonnining ma’nosini chuqurroq tushunishiga yordam beradi.O’rta guruhda bolalar birinchi marta 5 gacha bo’lgan sanoq tartibi bilan tanishtiriladi. U yoki bu buyumning tartib bo’yicha o’rnini topish o’rgatiladi. “Qancha?”, “Qaysi?”, “Sanoq bo’yicha nechanchi?” savollariga to’g’ri javob berishga o’rgatiladi. Bolalarni sanashga o’rgatish mashg’ulotlarning mazmuni quyidagidek bo’lishi mumkin: Tarbiyachi stol ustiga 3 ta har xil (qizil, sariq, yashil) rangli avtomobilni qo’yadi, bolalardan avtomobillarning rangini aytishni, so’ngra stolda hammasi bo’lib nechta mashina borligini sanab bilishni so’raydi. Bolalar “bir, ikki, uch” va h.k. deb sanab, hamma avtomobillarning nechtaligini aytib beradilar. Tarbiyachi yashil avtomobil nechanchi o’rinda turganini qanday bilish mumkinligini so’radi. Buning uchun ham sanash kerak, ammo boshqacha sanash kerakligini aytadi va avtomobillarni tartibi bilan (chapdan o’ngga qarab) qayta sanaydi:
“Birinchi, ikkinchi, uchinchi”. Bolalar bilan birga yashil mashina uchinchi o’rinda turibdi, deb xulosa chiqaradi. So’ngra tarbiyachi sariq mashinani eng oxiriga qo’yadi va bolalarga sariq mashina nechanchi o’rinda turganini aniqlashni so’raydi. Yashil mashina nechanchi o’rinda turganini so’raydi va h.k. Tarbiyachi o’yinchoqlarning o’rinlarini almashtirib, bolalarni sanoq tartibi bo’yicha mashq qildiradi. U har gal buyumlarni chapdan o’ngga qarab, tartibi bilan sanash kerakligini eslatadi. Shundan keyin bolalarga har xil rangli, masalan, sariq,yashil, ko’k rangli uchta cho’pni stolga qator yoyishni taklif qilish mumkin. Bolalar birinchi, ikkinchi, uchinchi cho’pning rangini aytishlari, shundan keyin uchinchi (ikkinchi, birinchi) cho’pni qizil rangli cho’p bilan almashtirishlari kerak. Topshiriqni bajarib, bolalar qaysi (sanoq bo’yicha qaysi) cho’pni almashtirganlarini aytishlari kerak. Katta guruhda bolalarni sanoqqa o’rgatish davom ettiriladi. 10 ichida miqdor sonlarni ham, tartib sonlarni ham ishlatish malakasi mustahkamlanadi. Bolani “Qanday?” (buyumning sifati, alomati haqida – yashil,katta, dumaloq); “Qancha?” (buyumning miqdori haqida);
“Nechanchi?” (buyumning boshqa buyumlar orasidagi o’rni tartib son bilan aniqlanadi, masalan, beshinchi) kabi savollarni farq qilgan (differensiyaal) holda tushunishga o’rgatish muhimdir. Bolalarda sonlar orasidagi bog’lanishlarni shakllantirish davom ettiriladi; har bir keyingi son oldingisidan katta, oldingisidan katta, oldingisi keyingisidan kichik. Shu asosda yonma – yon turgan sonlar orasidagi munosabatlar haqidagi tasavvurlar o’zlashtiriladi; har bir keyingi son oldingisidan bitta ortiq, har bir oldingi son esa keyingisidan 1 ta kichik, (56 dan 1 ta kichik, 65 dan 1 ta katta, 67 dan 1 ia kichik). Bolalar bir son gaplaridan keyin, ularga agar kichik songa 1ni qo’shilsa, keyingi katta son hosil bo’lishini,agar katta sonni 1 ta kamaytirilsa, kichik, ya’ni oldingi son hosil bo’lishi tushuntirib beriladi. Sonlar orqasidagi bog’lanish va munosabatlarning hammasi buyumlar guruhlarini taqqoslash asosida tushuntiriladi. Bunday mashqlar jarayonida tarbiyachi “qancha edi?”, “qancha qo’shishdi (ayirishdi)?, “Qancha bo’ldi (qancha?) kabi savollardan foydalanadi.