yuritishga doir qo’llanma paydo bo’ldi. Behbudiy esa, o’sha vaqtlardayoq bu
muhim masala mohiyatini tushunib yetgan edi. Behbudiy o’n sakkiz moddada “
xat
yozmoq shartlarini” tushuntiradi; maqsad-niyatni aniq, qisqa, serma’no, tushunarli
so’z va iboralar bilan, odob va hurmat ruhida yozmoq kerakligini ta’kidlaydi.
Behbudiy “
har til va lug’at so’zini o’z qoida va imlosi ila yozmoq lozim”,
“
turkiycha yozilur ekan va bir iboraning turkiysi bo’lib turib oni o’rniga rusiy va
yo ajnabiy ismini yozmoqni ahli donish man’ qiladurlar”, deydiki, bu talab hozir
ham o’z qimmatini to’la saqlab qolgan.
18.
“Arabiy til din uchun ne darajada lozim bo’lsa, rusiy ham tiriklik va
dunyo uchun lozimdir. Arabiy bilmasang din, ruscha bilmasang, dunyo
qo’ldan ketar”. Ushbu fikrlarni kim qaysi asarida aytgan?
Mahmudxo’ja Behbudiy yuqoridagi fikrlarni ” Ikki emas, to’rt til lozim “
(1913 ) nomli maqolasida aytgan. Allomaning o’zi arab va fors tillarini yaxshi
bilgan, rus tilini tushungan, gaplasha olgan. Behbudiyning qiziqish va bilim doirasi
shu qadar keng ediki, u Turkistonning hamma jihatiga – siyosiy va ijtimoiy ahvoli,
iqtisodiy va madaniy holati, buguni va ertasiga g’oyat qiziqib qaradi, o’zini shu
xalq, shu yurtning taqdiriga javobgar shaxslardan biri deb his qildi.
19. Jadid dramaturgiyasi va teatrining boshlovchisi kim?
Mahmudxo’ja Behbudiy 1911-yilda “Padarkush” (yoki “O’qimagan
bolaning holi”) dramasini yozish bilan adabiyotda o’ziga xos yangilik yaratdi.
Shuni aytish kerakki, “Padarkush” dramasida inqilobiy g’oyalar emas, ma’rifat-
chilik, komillik qarashlari olg’a surilgan. Pyesada chorizm mustamlakachilik
siyosatini fosh etuvchi va qoralovchi fikr-mulohazalar yo’q bo’lishiga qaramay,
1913-yilgacha asarni sahnalashtirish yoki nashr etishga ruxsat berilmadi.
“Padarkush” 1913-yilda o’zbek va tojik tilida chop etildi. Ko’p o’tmay,
Samarqand, Toshkent, Buxoro, Andijon, Namangan, Qarshi, Qo’qon shaharlaridagi
teatrlarda sahnalashtirildi. Hamma joyda tomoshabinlar pyesani olqishlar bilan kutib
oldilar. Buning ikkita sababi bor: birinchidan, o’sha vaqtlarda xalq millat ahli uchun
tamomila yangilik bo’lmish teatr san’atiga g’oyat tashna edi. Ikkinchidan, asarda
o’sha davr hayoti uchun xos voqea ko’rsatilib, ko’pchilikni qiziqtiradigan ezgu
g’oyalar, ibratli fikrlar aks ettirilgan edi.
Dostları ilə paylaş: