56
Ikkita ildizdan «sakrab o‘tib ketmaslik» uchun noma’lumning Δ
x
orttirmasini
uncha katta olmaslik kerak. Bu usulning kamchiligi shundaki, undan fodalanilganda
ko‘p mashina vaqti sarflanadi.
Shunday qilib,
f
(
x
) = 0 tenglamaning ildizlarini ajratish jarayonida quyidagi
holatlar kuzatiladi:
f
(
x
) funksiyaning aniqlanish sohasida grafigi chizilib, uning
Ox
o‘qi bilan
kesishgan nuqtalari topiladi. Bu nuqtalarga mos keluvchi
x
lar taqribiy yechim
deb qabul qilinadi;
f
(
x
) funksiyaning grafigi chiziladi va uning absissa o‘qi bilan kesishish
nuqtalari yotgan taqribiy oraliq aniqlanadi;
ba’zi hollarda
f
(
x
)=0 tenglamani
f
1
(
x
)
=f
2
(
x
) ko‘rinishdagi ekvivalent
tenglamaga keltirish maqsadga muvofiq, chunki bunday holda
y
=
f
(
x
)
funksiyaning grafigidan ko‘ra
y
=
f
1
(
x
) va
y = f
2
(
x
) funksiyalarning grafiklarini
chizish osonroq. Bunday holda
f
(
x
)=0 tenglamaning ildizini
y
=
f
1
(
x
) va
y =
f
2
(
x
) funksiyalar grafiklarining kesishish nuqtasi absissasi ifodalaydi;
taqribiy ildiz yotgan [
a
,
b
] kesmaning haqiqatda to‘g‘ri olinganligini analitik
yo‘l bilan tekshirib ko‘rish mumkin. Buning uchun yana ildizning mavjudlik
sharti
f
(
a
)
f
(
b
)<0 dan foydalanamiz. Agar bu shart bajarilsa, u holda [
a
,
b
] kesma
to‘g‘ri tanlangan bo‘ladi.
Xulosa
qilib
aytganda,
ildizlarni
aniqlashtirishni
uchta
yo‘nalishga
guruhlashtirish mumkin:
f
(
x
i
)=0 tenglamaning yechimi bo‘lishi mumkin bo‘lgan barcha
x
i
argumentlarni
saralash yo‘li bilan izlash;
f
(
x
) funksiyaning ildizlarini topishni unga yaqin bo‘lgan soddaroq funksiya
(chiziqli, parabolik va boshqa) ildizlarini topishning iteratsion proseduralariga
almashtirish;
f
(
x
)=0 tenglamani ushbu
x
=
(
x
) formulaga keltirish va iteratsion yo‘l bilan
tenglikning o‘ng va chap taraflari tengligini ta’minlashga intilish.
Bularga ko‘ra, masalan, skanirlash va biseksiya usullari birinchi yo‘nalishga,
vatarlar va urinmalar usullari ikkinchi yo‘nalishga va oddiy iteratsiya usuli esa
uchinchi yo‘nalishga kiradi.
0>
Dostları ilə paylaş: