«Analitik funksiyalar nazariyasi qisqacha kursi» kitoblari muallifi) ma’lum ishlar
qildilar.
Integral tenglamalar nazariyasi
Matematikada integral tenglamalarni birinchilardan bo’lib norveg olimi Abel
tadqiq etgan. U 1826 yilda yozilgan «Transseident funksiyalarning favqulodda
keng sinfi to’g’risida memuar» ishida Abel teoremasini bayon etdi.
Abelning ishlarini rivojlantirishda akademik Nikolay Yakovlevich Soninning
(1849-1915) «Aniq integrallarga taalluqli ba’zi tengsizliklar haqida» asari muhim
ahamiyatga ega bo’ldi, Abelning ishlari umumlashtirildi. 1896 yilda italyan
matematigi
Vito Volterra (1860 -1940)
)
(
)
(
)
,
(
)
(
),
(
)
(
)
,
(
0
x
F
ds
s
s
x
N
x
x
F
ds
s
s
x
N
x
х
а
ko’rinishdagi integral tenglamalarning umumiy nazariyasini yorituvchi ilmiy
ishlarni e’lon qila boshladi. Bu tenglamalar birinchi va ikkinchi tur «Volterra
integral tenglamalari» deb ham atala boshladi, bunda
)
(
x
- izlanayottan
funksiya,
)
(
),
,
(
x
F
s
x
N
funksiyalar esa ma’lum funksiyalardir. Turg’unlik
nazariyasi masalalarini yecha turib, integro-differensial
tenglamalar tuzdi va
ularning yechish usullarini ko’rsatdi.
1900-1903 yillarda shved matematigi
Erik Ivar Fredgolmning {1866 -1927)
)
(
)
(
)
,
(
)
(
),
(
)
(
)
,
(
x
F
ds
s
s
x
N
x
x
F
ds
s
s
x
N
b
a
b
а
ko’rinishdagi tenglamalarni tadqiq etgan ilmiy ishlari paydo bo’ldi.
Haqiqiy o’zgaruvchili funksiyalar nazariyasi
XIX asrning 70-80 yillarida Georg Kantor yaratgan cheksiz to’plamlar nazariyasi
matematikaning ko’p sohalari ayniqsa, haqiqiy o’zgaruvchili funksiyalar
nazariyasini rivojlantirishda katta rol o’ynadi.
Veyershtrass 1885 yilda kesmada berilgan uzluksiz funksiyani tekis
yaqinlashuvchi ko’phadlar qatoriga yoyish mumkinligi haqidagi teoremani
isbotladi.
Chebishev P. L. va Veyershtrass g’oyalarini rus matematigi
S. N. Bernshteyn
(1880-1968) va amerikalik matematik
Danxem Jekson (1888-1946)
davom
ettirdilar. Masalan, bu borada Jeksonning «Furye qatorlari va ortogonal
polinomlar» kitobi rus tilida 1948 yilda chop etilgan
Funksional analiz
Matematik analizning eng yosh tarmoqlaridan biri bo’lgan funksional analiz turli
obyektli cheksiz va chekli fazolarda funksiya tushunchasining umumlashmasi-
funksional operatorlar bilan shug’ullanadi. Bu fanni yaratilishida polyak
matematigi
Stefan Banax (1892-1945)
ning ham hissasi bor. U tuzgan chiziqli
fazolar (Banax fazosi) hozirgi zamon matematikasida katta ahamiyatga ega. Uning
asosiy asari «Chiziqli amallar nazariyasi» (1931) da asosiy ishlari yoritilgan.
Rus matematiklaridan funksional analiz bo’yicha
S. L. Sobolev (1908 yilda
tug’ilgan),
B. M. Levitan(1914 yilda tug’ilgan),
I. M. Gelfand (1918 yilda
tug’ilgan),
Axiyezer N. I. (1901-1980), ozarbayjonlik
K. T. Ahmedov (1917-
1975) va boshqalar barakali ilmiy natijalarga erishdilar. S. L Sobolev o’z ishlarida
umumlashgan hosila, xususiy hosilali differensial tengla-malarning umumlashgan
yechimi, differensial operator
tushuncha-larini kiritdi, umumlashgan funksiyalar
nazariyasini rivojlantirdi, funksional fazolarni (Sobolev fazosini) tadqiq etdi.
Boshqa matematiklardan N. I. Axiyezerning gilbert fazosida chiziqli operatorlar
nazariyasi sohasidagi ishlarini ta’kidlab o’tish kerak. Uning I. N. Glazman bilan
hamkorlikda yozilgan «Gilbert fazosida chiziqli operatorlar nazariyasi» kitobi
funksional analiz bo’yicha eng mukammal ilmiy tadqiqotlardan biri hisoblanadi.
Dostları ilə paylaş: