O`zbekiston respublikasi xalq ta’limi vazirligi navoiy davlat pedagogika instituti boshlang`ich ta’lim uslubiyoti fakulteti

Mavzuni mustahkamlash uchun savollar:
1. Ijtimoy psixologiyaning o’rganishning ahamiyati.
2. Ijtimoy psixologiyaning dolzarb masalalari.
3. Ijtimoy psixologiyaning boshqa fanlar tizimida tutgan o’rni.
4. Ijtimoy psixologiyaning alohida sohalari.
5. Ijtimoy psixologiya va pedagogik amaliyot.

ADABIYOTLAR

1. Karimov I.A. O`zbekiston XXI asr busagasida: Xavfsizlikka taxdid, barqarorlik shartlari va taraqqiyot kafolatlari. Toshkent: O`zbekiston 1997, 328 bet.
2. Karimova V.M. Ijtimoiy psixologiya asoslari. Toshkent: O`qituvchi nashriyoti 1994 yil.
3. Agoronyan A.S. Kultura povsednevnoy jizni: Sotsialno prakticheskie aspekti. Toshkent:O`zbekiston 1982, 254-bet.
4. Andreeva G.M. Aktualnie problemi sotsialnoy psixologii. M. Izd MGU. 1998 - 112 bet.
5. Sotsialnoe psixologiya: Uchebnoe posobie dlya stud. ped. institutov. / A.V. Petrovskiy, V.V. Abramenkova, M.E. Zelenova i drugie. Pod redaksiey A.V. Petrovkogo/. M. pros. 1987 - 224.
6. Sotsialnoe psixologiya: Istoriya, teoriya, empiricheskie issledovaniya. Pod. red ye.S. Kuzmina, V.E. Semenova. L: LGU. 1979 yil.
IJTIMOIY PSIXOLOGIYANING YUZAGA KELISHI VA RIVOJLANISHI.

Reja:

1. 
   Ijtimoiy psixologiyaning mustayl fan sifatida rivojlanishining ijtimoiy va ilmiy asoslari .
   
2. 
   Ijtimoiy psixologiyaning vujudga kelish manbalari .
   
3. 
   Rossiyada ijtimoiy psixologiyaning shakllanishi.
   
4. 
   O’zbekistonda ijtimoiy psixologiya sohasida olib borilgan tadqiqotlar.
   

Ijtimoiy psixologiyaning fan sifatida shakllanishi.

Ijtimoiy psixologiyaning fan sifatida rivojlanish tarixiga nazar tashlar ekanmiz, uning jamiyat tarixiy rivojlanishi bilan bog’liq holda rivojlanganligining, ilmiy jihatdan esa falsafiy qarashlar ta’sirida bo’lib sof ijtimoiy –psixologik nazariyalarning juda oz sonli bo’lganligini guvoxi bo’lamiz.

Insoniyat tarixini o’rganar ekanmiz mutafakkirlar, olimlar, allomalar ijtimoiy-psixologik hodisalar bilan juda qiziqqanliklarini kuzatamiz. Lekin ular bu hodisalarni o’z davri ruhida, o’z nazariy va ijtimoiy qarashlari, hattoki, turli oqimlar doirasida tushuntirishga uringanlar. Shning uchun ham ijtimoiy psixologiyaning fan sifatidagi taraqqiyotini o’rganish uchun ijtimoiy psixologik muammolar yoritilgan asar yoki kashfiyotchining yashagan davri, uning siyosiy qarashlari, jamiyatning taraqqiyot xususiyatlarini o’rganish lozim. Ayniqsa fan tarqqiyotiga falsafa fani o’zining sezilarli hissasini qo’shgan.

Bu haqida mutafakkirlarning qarashlari





Shning uchun ham amerikalik olim S. Olport ijtimoiy psixologik g’oyalarning yaratilishi va rivojlanishi falsafa bilan, uning ko’zga ko’ringan arboblardan hisoblangan Platon nomi bilan bog’liq deb yozgan edi.



Platon o’zining “Davlat”va Qonunlar” deb nomlangan dialoglarida shaxsning jamiyat bilan aoqasi masalasiga to’xtalib, jamiyat individga nisbatan o’zgarmas bir birlikki, uning taraqqiyoti jamiyat rivojlanishi qonunlariga bo’ysinadi, degan fikrni himoya qilgan.

Unga qarama-qarshi fikrni Aristotel bayon etib, individni barcha ijtimoiy o’zgarishlarning sababchisi, chunki unda bunga imkon beruvchi psixologik tizimlar bor, deb yozadi.

2.1-sxema.

Shaxs va jamiyat o’rtasidagi munosabat masalasi

Aristotelda bu narsa shaxs foydasiga

Platonda jamiyat foydasiga hal bo’lgan

2.2- sxema.

U lardan keyingi - yangi davr faylasuflari – Gobbs, Gelvetsiy, Lokk, Russo, Gegel, Makiavelli, sharq faylasuflaridan Abu Rayhon Beruniy, Al-Farobiylar ham barcha asarlarida shaxs va jamiyat qarama-qarshiliklarini ilmiy asosda izohlashga uringanlar, lekin hech qaysisi bu muammoni ijtimoiy - psixologik muammo darajasiga ko’tara olmadilar.

XIX asrning o’rtalariga kelib, kapitalistik munosabatlarning keskinlashuvi, turli davlatlar bilan iqtisodiy aloqalarning tobora o’sib borishi, turli xalqlarning bir mamlakatdan ikkinchisiga ko’chishi – migratsiya munosabati bilan bir qator ijtimoiy fanlar rivojlanishi uchun qulay shart-sharoitlar paydo bo’ldi.
Ijtimoiy psixologiyaning ilmiy manbalaridan bari bo’lgan sotsiologiya fanining xizmatini ko’rsatmay bo’lmaydi. Sotsiologiyaning asoschilari hisoblangan Ogyust Kont, Gerbert Spenser va boshqalar:



jamiyatdagi ijtimoiy xodisalarni o’rganish uchun albatta o’ziga xos, ayrim psixologik holatlarni o’rganmoq lozim, degan fikrni qat’iy turib isbot qildilar. Ular har bir ijtimoiy voqeada ruhiy hodisalar borligini isbot qilishga urindilar.




Masalan, fransuz sotsiologi Gabriyel Tard har bir individda ijtimoiy fakt borligini, bu narsa uning miya doirasidagini emas, balki bir qancha miyalar aloqasi tufayli mavjuddir, deb hisoblaydi. Ijtimoiy xulq-atvor modeli, uning fikricha, doimo individlararo munosabatni o’z ichiga olib bunda bir individ boshqa individga doimo taqlid qiladi, shuning uchun ham shaxsni o’rganish boshqa shaxslarni inkor qilmasligini talab qiladi.


Srnday qilib sotsiologiyada psixologik yo’nalish paydo bo’ldi. G. Tarddan keyin L. Uord, F. Giddings va boshqalar ijtimoiylik qonunlarini jamoa ruhiy holati bilan uzviy ravishda o’rgana boshladilar. Ularning fikricha, ijtimoiy fakt – bu ijtimoiy aql, tafakkur bo’lib, u “Jamiyat psixologiyasi” yoki sotsiologiyaning bahs mavzuidir.
Yuqorida qayd etilgan ilmiy falsafiy, ijtimoiy manbalar shart-sharoitlar tufayli ijtimoiy – psixologik g’oyalar shakllanib bordi. Bu qarashlar sof psixologiyaga o’xshamagan, sotsiologiya doirasidan chiqib ketadigan alohida fanning – ijtimoiy psixologiyaning paydo bo’lishi uchun zamin rolini o’tadi.
X X asr shu bilan xarakterli ediki, u turli fanlar oldiga aniq topshiriqlar qo’ya boshladi. Shuning uchun psixologiya fani oldida tadqiqotlar asosida psixologik qonuniyatlarni asoslash vazafasi turar edi. Ikkinchidan esa Amerikada ko’pgina psixologlar o’z tadqiqot ob’ektlarini laboratoriyalarda ayrim psixik jarayonlarni o’rganishni kichik guruhlarga ko’chira boshladilar.