MS: SHaxsning o„z-o„zini anglashi deganda nimani tushinasiz?
Aytilganlarning xammasi shaxsni faoliyatda va munosabatda tarkib
topadigan individlararo (sub‘ekt–ob‘ekt–sub‘ektlararo va sub‘ekt–sub‘ekt–
ob‘ektlararo) munosabatlarning nisbatan barkaror tizimi sub‘ekti sifatida anglab
etish imqonini beradi.
Muayyan sotsial birlik uchun etakchi faoliyatga ko‘proq darajada «jalb
kilingan» individual fazilatlargina shaxsning xususan o‘ziga xos fazilatlari sifatida
yo‘zaga chikadi. Misol uchun epchillik va kat‘iylik uspirinning individualligi
belgilari bo‘lgani xolda, jumladan u sportda tuman birinchiligida da‘vogar
komandaga kushilmaguncha yoki o‘zok joylarga turistik sayoxat paytida u tezokar
va mo‘zdek daryodan kechib utishni ta‘minlashvazifasini o‘z zimmasiga olmagunga
qadar uning shaxsini ta‘riflaydigan belgi sifatida yo‘zaga chikmay keldi.Aynan shu
sababli xam pedagog uchun axamiyatli bo‘lgan ukuvchiga individual yondashishini
amalga oshirish vazifasini amalga oshirib kursatish kerak. Bu esa ukuvchining
differensial-psixologik xususiyatlari (xotirasi, dikkati, temperamenti, u yoki bu
kobtliyatlarining rivojlanganligi va x.k.) ni xisobga olishni, ya‘ni ukuvchining o‘z
tengdoshlaridan nimasi bilan fark qilishi va shu munosabati bilan tarbiyaviy ishni
kanday tashqil etish keraqligini aniklashni takozo qiladi.
SHaxsning tafakkur, xotira, iroda singari perseptiv xususiyatlaridan
tashkari uning jamoadagi urni, jamoaning unga munosabati, baxosi singarilar
ko‘proq shaxs sifatlar deb yuritiladi. Bu sifatlar xar doim pedagogning dikkat
markazida turmogi kerak. Bu singari takrorlanmas sifatlar shaxsning
individualligini belgilaydi. Psixologiyada individuallikning kupgina xislatlari–
moslashuchanlik, tajovo‘zkorlik, moyillik, tashvishlanish singarila aniklangan.
Inson shaxsining tuzilishi individuallikningtuzilishiga karaganda keng
ekanligi shubxasizdir. SHu boisdan bunga birinchi navbatda uning individualligi
kursatadigan va fakat extirosda, ichki kiyofada, kobiliyatlarda va xakozolarda ancha
keng ifodalanadigan fazilatlari va umumiy to‘zilishgina emas, balki shaxsning
rivojlanish darajasi xar xil bo‘lgan guruxlarda, ana shu gurux uchun etakchi
xisoblangan faoliyat orkali ifodalanadigan individlararo munosabatlarda o‘zini
nomoyon etishini xam kushish shart. Individual–tipik xususiyat shaxs yashayotgan
va shaqllanayotgan birlikning rivojlanishiga va individlararo munosabatlarning
85
bilvosita ifodasi xisoblanganfaoliyatning xarakteri, kadryatlari vamaksadlariga
boglik tarzda jiddiy ravishda turli xil kurinishda nomoyon bo‘ladi.
Individ rivojlanishining tabiiy shart–sharoitlari, uning jismoniy tuzilishi,
nerv va ichk sekretsiya bezlari tizimi, jismoniy tuzilishidagi afzalliklari va
nuksonlari uning individual– psixologik fazilatlari shaqllanishiga jiddiy ta‘sir
kursatadi. Lekin bialogik xususiyat kishi shaxsning tarkibiga singib, ijtimoiy omilga
aylanib koladi va keyinchalik ijtimoiy shaqlda (psixologik jixatdan) mavjud bo‘ladi.
Jumladan, miya patologiyasiindividda uning tuzilishida, uning bialogik jixatlari
bilan boglik, lekin shaxsiy belgilari xisolanmishindividual psixologik jixatlarni
keltirib chikaradi. Ular ijtimoy sabablarga (deter minatsiyaga) kura shaxsning
qonkret fazilatlariga aylanib kolishi xam mumkin, kolmasligi xam.
SHaxs sifatlarida uning tuzilishi, yunalishi, faolligi farklanadi. Tabiiy
(anatomik, fizialogik) va ijtimoiy xislatlar ma‘lum birlikni tashqil etadi, bu shaxs
tuzilishining birinchi kichik metaindivid tuzilishidir. Ikkinchi meta individ tuzilishi
tana a‘zolaridan tashkaridagi «bushlikka» boglik- «eksttraindivi» tuzilishi,yana biri
interoindivid to‘zilishdir.
SHunday kilib, shaxs tuzilishining uch tarkibiy qismi mavjud: SHaxs tuzilishiga
birinchi navbatda uning individualligining tizimli tuzilishi kiradi. SHaxs tuzilishining birinchi
tarkibiy qismi–uning individ ichkarisidagi (intraindivid) kichik tizimining aloxida nlmoyon
bo‘lishidir.
SHaxs tuzilishinig ikkinchi tarkibiy qismi – shaxsning shaxslararo
bushlikdagi individlararo munosabatlarda, alokalarda mavjud bo‘lishidir, ya‘ni
individning organik tarzdagi gavdasidan tashkaridagi «bushlikda», «fazoda »
nomoyon bo‘lishidir. Bu shaxs «ekstraindivid» tuzilishi debxam aytiladi.
SHaxs tuzilishini tarkib toptiradigan uchinchi bir qismi- metaindivid
(individning ustki kurinishi ) kichik tuzilishini xam aloxida kursatish imqoniyatidir.
Bunda shaxs individning organik gavdasidan tashkariga chikarilib kolmasdan, balki
uning boshqa individlar bilan «shu erda va endilikda» mavjud bo‘lgan alokalaridan
xam tashkarida joylashtiriladi.
SHunday kilib, inson shaxsining tuzilishi uchta tarkibiy kismdan, uchta
kichik tizimdan gavdalanishi xamda ijtimoiyalokalar va munosabatlar sub‘ekti
sifatida mavjud bo‘lishidir.
Xar uchchala kichik to‘zilish birligi shaxs obro – e‘tiborida namoyon
bo‘ladi.
Kishining tevarak – atrofga munosabatda, birgalikdagi va ijodiy faoliyatda
nomoyon bo‘ladigan ijtimoiy axamiyatga molik o‘zgarishlar qilishga layokati
shaxsning faolligi deb tushiniladi. Bu uning goyaviy prinsipialligida,
kat‘iyliligida,o‘z nuktai nazarini ximoya qila olishida, so‘zi bilan ishi birligida
ifodalanadigan xayotiy pozitsiyasida kurinadi.
SHaxs faoliyatini va faolligini yunaltirib turadigan va mavjud vaziyatlarga
nisbatan boglik bulmagan barkaror motivlar majmui shaxs yunaltirilganligi deb
ataladi.
Motivlar oz yo ko‘p darajada anglagan yoki umuman anglanmagan bo‘lishi
xam mumkin. SHaxsning yunaltirilganligida anglangan motivlar asosiy rolь
uynaydi.
86
Kishi faoliyatnatijasini xayolan oldindan belgilab beradigan maksadning
o‘zigina emas, balki ushbu maksad axamiyatiga molik ob‘ektga ro‘yobga
chikishining realligi xam anglanilgan bo‘lsa, bu xol shaxsning istikboli
(perspektivasi) deb karaladi.
Istikbolni anglash kishiga ta‘bi xiralik, o‘z kechinmalariga karama–karshi
ruxsizlik, tushkinlik xolatini keltirib chiqarishi frustratsiya deb ataladai. Bu
kishining maksadiga erishishi yo‘lida real tarzda bartaraf etib bo‘lmaydigan deb
xisoblangan yoki shunday deb idrok etiladigan tusiklarga, govlarga duch kelgan
xollarda yo‘z beradi. Frustratsiya shaxsning xulk-avtorida va uning o‘zini
anglashida turli xil o‘zgarishlarga olib keladi.
SHaxs yunaltirilganligi uning kizikishlarida, e‘tikodi va dunyokarashida
nomoyon bo‘ladi. Kizikish biron- soxada tugri muljal olishga, yangi faktlar bilan
tanishishga, voqelikni ancha tula va chukur aks ettirishaga yordam beradigan
motivdir.
Kizikishlar bilishning doimiy ko‘zgatuvchi mexanizmi sifatida nomoyon
bo‘ladi. Kizikishlar mazmuniga, maksadiga, mikyosi va barkarorligiga karab
belgilanadi (ijobiy va salbiy bo‘lganda xam). Kizikishlar shaxs–faoliyatini
asoslashning birdan–bir emas, lekin muxim shartidir. Xulk–avtorining muxim
motivlaridan biri e‘tikoddir. E‘tikod – shaxsni o‘z karashlariga, pritsiplariga,
dunyokarashiga muofik tarzda ish ko‘rishga da‘vat etadigan motivlar tizimidir. Bu
bilimlar, nuktai nazarlarning tartibga solingan va ichki uyushgan tizimini (falsafiy,
estetik, axlokiy, tabiiy–ilmiy) tashqil etgan takdirda kishining dunyokarashi sifatida
talkin kilinishi mumkin. Dunyokarash ijtimoiy–siyosiy to‘zimga karab o‘zgarishi
mumkin.
Psixologiyada shaxsning yo‘l–yuriklari uning u yoki bu extiyoji
qondirilishiga yordam berishi mumkin bo‘lgan faoliyatga tayyorligining,
moyilligining o‘zi tomonidan anglanilmaydigan xolatini belgilaydi. Buni gro‘zin
psixologi N.D. O‘znadze ustanovka deb atagan.
Psixologik tadkikodlar yo‘l–yurikning tuzilishi uchta tarkibiy kismdan
iboratligini kursatadi. Bular: kishining bilib olishga va idrok etishga tayyorligidan
iborat bo‘lgan kognitiv (lot codnitio bilsh) kichik tuzilishi, yo‘l–yurik, ob‘ektiga
nisbatan xayrixoxlik yoki xush kurmaslik xolatlari kompleksidan iborat xissiy
baxolash kichik tuxilishi, yo‘l–yurik ob‘ektiga nisbatan irodaviy kuch–gayratni
safarbar etishga shay turishdan iborat bo‘lgan xulk- avtor kichik tuzilishidir.
Kishi o‘z moxiyatiga kura ijtimoiy xisoblangan munosabatlar tizimiga
kirgan, odamlar bilan o‘zaro birgalikda xarakat kilgan va munosabatda bo‘lgan
xolda o‘zini atrof muxitdan aloxida ajratib kursatadi, o‘zining jismoniy va psixik
xolati, xarakatlari va jarayonlarining sub‘ekti sifatida eks etadi, o‘zi uchun
(boshqalarga) karshi turgan va ayni chogda ular bilan boglik bo‘lgan «Men» sifatida
nomoyon bo‘ladi. Bolalarda «Men» siymosi juda erta tarkib topa boshlaydi. 2–3
yoshli bolalardayok «Men» siymosi yakkol kurinadi – «Seniki emas–meniki»,
«Men o‘zim kelaman», «Menga besh» va x. (I. S. Qon)
Nixoyat, uspirinlik va yoshlik davrida ijtimoiy xayotga va mexnat
faoliyatiga faol kushilib keti natijasida o‘ziga ijtimoiy–axlokiy jixatdan baxo
berishning kengaytirilgan tizimi shaqllana boshlaydi, o‘zini anglab etishi
tugallanadi va «Men» ning siymosi asosan tarkib topadi.
87
Uspirinlik va yoshlik yillarida o‘zini tarbiyalashga, o‘zining xayotidagi
urnini va tevarak–atrofidagilar bilan munosabatlar sub‘ekti sifatida o‘zini anglab
etishga intilish kuchayadi. O‘zining anglashning yo‘zaga chika boshlashi ana shu
bilan boglikdir. Katta yoshdagi ukuvchilarda–talabalarda o‘z xususiy «Men»
siymosi kat‘iy shaqllanadi. «Men» siymosi–individning o‘zi xakidagi nisbatan
barkaror, ozmi–kupmi darajada anglanilmagan, betakror deb xis kilinadigan
tasavvurlar tizimidirki, individ boshqalar bilan o‘zaro birgalikda xarakat qilishda
ana shunga asoslanadi.
Xar kanday yo‘l–yurik kabi «Men» siymosi xam uchta komponentni o‘z
ichiga oladi: Birinchisi–kognitiv tarkibiy kism: ikkinchisi xissiy–baxolash tarkidi
kism, uchinchisi–xulk–avtor- irodaviy tarkibiy kism. Seni tushinishlari uchun
intilish, urtoklarining va ukituvchilarning xayrixoxligini, xurmatini kozonish, o‘z
mavkeingni kuchaytirish yoki sezilmasdan kolish istagi, baxo berish va tankid
qilishdan tiyilish, o‘zining kamchiliklarini berkitish va x.
«Men» ning siymosi–ijtimoiy munosabatlarning xam sharti–sharoiti va
xam okibatidir. Psixologlar kishida amalda dirgina «men» siymosini emas, balki
navbatma–navbat gox o‘zini anglashni, gox muayyan vaziyatda o‘zining
axamiyatini yukotadigan o‘zaro birgalikdagi xarakatni kuyadigan va bir–birining
urnini egallabturadigan kuplab «men siymolari» bulishni kayd etishadi. «Men»
siymosi xosilbo‘lishining yana bir kurinishi «xayoliy» «men» dan iboratdir. Agar
iloji bo‘lsa orzu kilingan darajaga etish, umuman o‘zining tasavvur kilganidek
bo‘lib kolish istagida ekanligini aytib kuyish kerak. «Men » ning bu xildagi siymosi
ayniksa uspirinlik davrida katta axamiyatga ega.
O‘ziga-o‘zi baxo berish – shaxsnin o‘zi tomonidan o‘ziga, o‘z
imqoniyatlariga, boshqa odamlar orasida fazilatlariga va o‘z urniga baxo
berilishidir. Bu shaxsning o‘zini anglab etishining psixologiyada ancha muxim va
eng kup urganilgan jixati xisoblanadi. O‘ziga o‘zi baxo berish orkali shaxsning
xulk-atvori tugrilanib, tartibga solib turiladi.
MS: SHaxs o‘ziga o‘zi baxo berishni kay tarzda amalga oshiradi?
Kishi o‘zi xakida ba‘zi narsalarni allakachon bilgani xolda boshqa kishiga
razm solib boradi, o‘zini u bilan solishtirib kuradi, u xam uning shaxsiy
fazilatlariga, xatti–xarakatlariga, faolligiga nisbatan befark kola olmaydi, ana
shularning xammasi shaxning o‘ziga o‘zi baxo berishiga kiradi va uning psixologik
xolatini belgilaydi. Boshqacha aytganda, shaxsda xamisha referent gurux (real yoki
xayoliy) bo‘lib, u bilan xisoblashgan xolda ish kuradi, undan o‘ziga kadriyatli
muljallar oladi.
Agar shaxs o‘z xatti–xarakatlarini referent guruxning nuktai-nazari va
kadriyatli uljallari bilan doimo takkoslab borishi shu qadar anik ravshan bo‘lsa, u
xolda kishi o‘zida bor bo‘lgan fazilatlarni, uning uchun biror bir kiymatga va
axamiyatga ega bo‘lgan narsalar bilan takkoslab ko‘rish muximdir.
Psixologiyada kishining o‘ziga o‘zi beradiga baxoni, uning mikdoriy va
sifat ta‘rifini aniklashning bir kator eksperimental metodari mavjud. (O‘z-o‘zini
tekshirish testlari, o‘z-o‘zini kuzatish, kundalik yuritish va xokazo).
O‘ziga o‘zi tomonidan bexad yukori va bexad past baxo berilishi mumkin.
Xar ikki xolda xam kishining jamoadagi urniga u yoki bu darajada ta‘sir etishi
mumkin. O‘ziga o‘zi tomonidan yuksak baxo berilishi kishini xech kanday asos
88
bulmaganda xam o‘zining baxosini oshirib yuboradigan, kibr-xavo kilib kuyadi,
natijada tevarak-atrofidagilar tomonidan uning davolari rad etilib, karshilik
kursatilishiga duch keladi, jaxli chikadi, xadiksiraydigan, xar narsadan
gumonsiraydigan, yoxud ataylab takabburlik qiladigan, tajovo‘zkor bo‘lib koladi va
okibat natijada tegishli darajadagi shaxslararo alokalarni yukotib, o‘zi bilan o‘zi
ovora bo‘lib kolishi mumkin. O‘ziga xaddan ziyod past baxo berish norasolik deb
atalmish xislatlar kompleksining, o‘ziga kat‘iyan ishonchsizlikning, o‘zini o‘zi
koyishning va kurkuvning kuchayishidan darak berishi mumkin.
Gurux va jamoalarda odamlarning bir-birlariga ta‘siri turli vositalarda
amalga oshiriladi. Eng muximi – mulokotdir. Nutq va imo-ishora orkali bir-birlarini
ma‘kullashlari yoki karshilik kursatishlari, kuchlarni birlashtirish yoki e‘tiroz
bildirish mumkin.
SHaxsning ilk bor kuyilgan baxoga kaytish faktini aniklash bilan biz
shaxsning yangi guruxga kirish darajasini, shu bilan birga uning guruxdagi
kayfiyati, xususiyatini xam aniklay olamiz. Masalan, shaxsning o‘ziga-o‘zi
beradigan
baxoning
bir
muncha
oshirilib
yuborilishi
kutilgan
baxo
kursatkichlarining kamayishi bilan boglangan bo‘ladi. O‘ziga o‘zi bergan baxoning
va tevarak-atrofdagilarning unga nisbatan amalda mavjud munosabatlarining bir-
biriga mos kelmasligiga ishonch xosil kilgan individ ularning baxolari yuksak
bo‘lishiga ortik umid kilmaydi. Bundan tashkari, shaxs tevarak-atrofdagilarga
beradigan baxoning oshirib yuborilishi boshqalar tomonidan berladigan real
baxoning, ya‘ni shaxsga gurux tomonidan beriladigan baxoning oshib ketishiga olib
borishi aniklanadi. SHaxs tomonidan guruxga beriladigan baxoning yukori bo‘lishi
individning xakikatdan xam tez kovushib keta olishiga, guruxning tashvishlari
bilan yashashiga, uning kadriyatlarini asray olishiga asos bo‘ladi. O‘z navbatida
jamoa xam buni shaxsga nisbatan ortigi bilan yuksak baxo tarzida kaytaradi.
Uchta kursatkich – o‘ziga o‘zi baxo berish, kutilgan baxo, guruxning shaxs
tomonidan baxolanishi – shaxsning tuzilishiga kiradi va kishi buni xoxlaydimi-
yukmi, bundan kat‘iy–nazar, u o‘zining guruxdagi kayfiyatini, o‘zi erishgan
natijalarning muvaffakiyatli yoki muvaffakiyatsiz ekanligini. O‘ziga va tevarak-
atrofdagilarga nisbatan nuktai–nazarlarini belgilaydigan sub‘ek-tiv vositalarni
xisobga olishga ob‘ektiv ravishda majburdir.
O‘ziga–o‘zi baxo berish shaxsning shaxsning intilishlari darajasi bilan
chambarchas boglikdir. Intilishlarning darajasi shaxs o‘ziga o‘zi beradigan
beradigan baxoning individ o‘z oldiga kuyadigan maksadlarning kiyinchiliklari
darajasida namoyon bo‘ladigan kutilgan darajasi kiyinchiliklari darajasi («Men»
siymolarining darajasi)dir.
MV: «General bo‗lishni orzu qilmagan soldat-soldat emas!»
iborasini sharxlang.
Kishi navbatdagi xarakatning kiyinchilik darajasini bemalol tanlash
imqonyatiga ega bo‘lgan paytda o‘ziga o‘zi beradigan baxoni oshirib yuborishga
intilish ikkita tendensiya urtasida mojaro kelib chikishiga sabab bo‘ladi: bir
tomondan eng kup nutqka erishish uchun intilishni kuchaytirib yuborishga xarakat
kilinsa, ikkinchidan muvaffakiyatsizlikka uchramaslik uchun intilishlarni
kamaytirishga xarakat kilinadi.
89
Intilishlar darajasining shaqllanishi fakat nutqka erishilishi yoki
muvaffakiyatsizlikka uchrash muiknligini oldindan sezish bilan emas, eng avvalo
aql-idrok bilan, ba‘zan esa utmishdagi yutuklar va muvaffakiyatsizliklarni oz
bo‘lsa-da anglanilgan tarzda xisobga olish va baxolash bilan belgilanadi.
CHet ellarda utkazilgan tajribalardan biri sinaluvchilar orasida xavf–xatar
bo‘lgan takdirda muvaffakiyat kozonish emas, balki muvaffakiyatsizlikka
uchramaslik uchun ko‘proq intiladigan shaxslarning borligini kursatdi. Agar ularga
keyinchalik darajasi xar xil bo‘lgan vazifalardan birini tanlash suralsa, ular yo eng
engil vazifani yoki eng kiyin vazifani tanlaydilar.
SHaxsning intilishlari darajasini fakat ularning ta‘sirchanligi jixatidan
emas, balki ularning mazmuni yo‘zasidan, jamoaning maksadlari va vazifalari bilan
alokadorligi yo‘zasidan olib borilgan tadkikotlar kishi xulk–atvori motivlarini
yaxshirok anglab etish va shaxsda eng yaxshi fazilatlarni shaqllantirishga karatilgan
ta‘sir utkazish imqoniyatini beradi. Bir xil xollarda pedagog uchun shaxsning
intilishlari darajasini oshirish vazifasi juda muxim bo‘lib chikadi; agar ukuvchi
o‘ziga va o‘z imqoniyatlariga unchalik yukori baxo bermaydigan bo‘lsa, bu
muayyan darajada ziyon kurilishiga, muvaffakiyatga erishishga ishonchning
tamomila yukolishiga olib boradi. Ketma-ket muaffakiyatsizliklar xafsalasi pir
bo‘lishiga xam olib kelishi mumkin.
Intilish darajasini oshirish yo‘llari turlicha bo‘lib, ukuvchining
individualligiga, frustratsiya xususiyatiga, pedagogning real imqoniyatlariga va
xokazolarga boglikdir. Bu urinda ukituvchi va sinf jamoasi tomonidan
kursatiladigan bevosita yordam xam, shaxs istikbolini yaratishning turli xil usullari
xam ish beradi.
SHaxsning o‘zini anglashi, o‘ziga o‘zi baxo berish mexanizmini kullagan
xolda xususiy intilishlari va real yutuklari urtasidagi o‘zaro nisbatlarni anik kayd
etadi. Amerikalik psixolog U. Djems o‘zining psixologik nazariyasida insonga
nisbatan amerikacha utilitar munosabatga (utilitar-manfaatparastlik, xar bir
narsadan foyda olishga intilish) xos pragmatik karashlarga xos, XX asr
boshlaridayok shaxs va uning «Men» siymosining eng muxim tarkibiy qismi o‘zini
xurmat qilishi xakikatdan xam erishgan yutuklarining kishi da‘vogarlik kilgan,
muljallangan narsalarga muonsabati bilan belgilanishi xakida umuman tugri fikr
bildirgan edi. U shaxsning «Men» siymosini ifodalaydigan formula yaratdi:
formuladagi kasr surati individning real muvaffakiyatlarini, maxraji esa uning
intilishlarini ifoda etadi:
muvaffakiyati
o‘zini xurmat qilishi q ---------------------
intilishlari
Ma‘lumki, surati oshib, maxraji kamayganda kasr kattalashadi. SHu sababli
kishi o‘zini xurmat qilishini saqlab kolishi uchun bir xil xollarda eng kup kuch va
gayrat sarflashi va o‘zini xurmat qilishni saqlab kolishi shart bo‘lib, bu kupincha
murakkab vazifa xisoblansa, boshqa bir yo‘li intilishlarning darajasini
pasaytirishdan iboratki, bunda xatto juda xam kamtarona muvaffakiyatlarga
erishganda xam o‘zi xurmat qilish xissi yukolmaydi. Kishi o‘z faoliyatida
kiyinchiliklar
|