O‘zbekiston tarixi (IV asrdan XVI asrgacha)

 
1227-yil sentabr
da Isfahon yaqinida 
Jaloliddin Manguberdi
mo‘g‘ullarning 
Taynol no‘yon
boshliq qo‘shinini yengadi. 
Taynol 
no‘yon
Jaloliddin Manguberdi
ning
 
jangdagi mardligiga qoyil 
qolib “
Zamonasining haqiqiy bahodiri ekan, o‘z tengqurlarining 
sarvari ekan
”, degan.
Ichki ziddiyatlar. Jaloliddin Manguberdi
ning Ko‘niya, 
Jazira, Damashq va Misr hukmdorlariga nomalar yozib, ularni 
mo‘g‘ullarga qarshi kurashish yo‘lida birlashtirish xatti-hara-
katlari behuda ketdi. Sulton 
Jaloliddin Manguberdi
ning o‘sib 
borayotgan mavqeyi Bag‘dod xalifasini, Misr, Damashq va 
Jazira hukmdorini tashvishga sola boshladi. Ichki fitnalar va 
xiyonatlar boshlandi. Ustiga-ustak Ko‘niya sultoni 
Jaloliddin_Manguberdi_ga_qarshi_birlashtirishga_muvaffaq_bo‘ldi.__Jaloliddin'>Alouddin 
Qayqubod
muxolif kuchlarni 
Jaloliddin Manguberdi
ga qarshi 
birlashtirishga muvaffaq bo‘ldi. 
Jaloliddin
ning ukasi 
G‘iyosiddin Pirshoh
birinchi bo‘lib 
xiyo nat yo‘liga o‘tdi. U o‘z lashkarlari bilan akasi qarorgohini 
tark etdi. 
G‘iyosiddin 
akasiga hasadi qo‘zg‘ab, o‘zi mustaqil 
dav lat barpo etish va 
Jaloliddin
kabi shuhrat qozonishni istadi. 
U Kirmon hokimi tomonidan qo‘lga olinib, qatl etiladi. 

---

77
Mo‘g‘ullar ushbu voqeadan so‘ng, Jaloliddin davlati ular 
o‘y la gandek kuchli emasligini anglab, u bilan sulh tuzish fikri-
dan qay tishdi. Ozarbayjon va Gurjiston sari talonchilik yurish-
larini boshlab yuborishdi. 
Jaloliddin
ning bosh vaziri 
Sharofulmulk
sultonga fitna 
uyush tira boshlaydi. Uning Jazira va Ko‘niya hukmdorlariga 
Jalolid dindan hokimiyatni tortib olishda madad so‘rab yozgan 
maktubi