Yayın Danışmanı Dr. Erol Barın Editör Funda Keskin Dil Uzmanı

yerleştirdi. 
Akşam yeni kıyafetlerini giyinip aşağıya indi. Oteldeki müşteriler Zeber-
cet’e “Çok şıksınız, biri ile mi buluşacaksınız?” diye sordu. Emekli Su-
bay da Zebercet’e “Gençleşmişsiniz.” dedi, Zebercet herkese teşekkür 
etti. Aslında Zebercet’in bir randevusu yoktu. Sadece kadını bekliyordu. 
O gece hep kadını düşündü. Kadın ile ilgili hayaller kurdu. Mesela kadın 
otele geliyordu ve “Merhaba, odam boş mu?” diye soruyordu. Ama 
kadın hiç gelmedi. 
Zebercet sık sık kadının odasına giriyordu ve kadının eşyalarını 
inceliyordu. Kadının havlusunu alıyor ve ona sarılıp uyuyordu. Artık 
kimseyle de konuşmuyordu. Hep yalnız kalmak istiyordu. Bir süre son-

---

TÜRK ROMANINDAN SEÇMELER I
9

---

TÜRK ROMANINDAN SEÇMELER I
10

---

TÜRK ROMANINDAN SEÇMELER I
11
ra Zebercet oteldeki odaları kimseye vermedi. Pek çok müşteri geliyor 
ve otelde kalmak istiyordu. Ancak, Zebercet onları “Yerimiz yok” diye 
reddediyordu. Bu nedenle emekli subay da gittikten sonra artık otel 
boştu.
Zebercet kadının odasında taşındı. Artık hiç bu odadan çıkmıyor-
du. Saatlerce odada kadını düşünüyordu. Zebercet ona âşıktı. Fakat “O 
artık gelmeyecek, onu hiçbir zaman göremeyeceğim” diye düşünüyor-
du. Artık yaşamak istemiyordu. “Ben öldükten sonra Zeynep ne yapa-
cak? O bu otelden başka hiçbir yere gidemez.” diye düşündü. Bir akşam 
Zeynep’in odasına girip onu
 boğdu ve odadan çıkıp odanın kapısını 
kilitledi. Daha sonra odasına gitti. Yatağa uzanıp yorganı üstüne çekti. 
Tavandaki 
avizeye baktı ve uyudu.
Ertesi gün Zebercet otelin kapısının önüne bir kağıt astı. Kağıtta 
“KAPALI” yazıyordu. Ama bir akşam kapının zili çaldı. Zebercet ya-
takta yatıyordu. Biraz bekledi. Kimseden ses gelmedi. Yorganı üstüne 
çekip yattı; gözlerini kapadı. “Acaba kim geldi? Belki bir yolcu? Belki o 
kadın geldi?” diye düşündü ve