Vaqtni chamalash. Bolalarning vaqt haqidagi tasavvurlarini mustahkamlash
va chuqurlashtirish: ―Ertalab‖, ―Kechqurun‖, ―Kunduz‖, ―Tun‖, ―Kecha‖,
―Bugun‖, ―Ertaga‖ tushunchalarini farqlash va bu so‘zlardan to‘g‘ri foydalanish
ko‘nikmasini mustahkamlash.
Bolalarni hafta kunlari bilan tanishtirish va hafta kunlari nomlarini izchillik
bilan aytishga o‘rgatish. Kecha haftaning qaysi kuni bo‘lganligini, bugun qanaqa
kun, ertaga qaysi kun bo‘lishini aniqlashni o‘rgatish.
Bolalarning vaqt haqidagi tasavvurlarini mustahkamlash va chuqurlashtirish.
Yil fasllari bilan tanishtirish va fasllarning nomini to‘g‘ri ketma-ketlikda aytishga
o‘rgatish. Vaqt tushunchalarini shakllantirish ishini kundalik turmushda o‘tkazish
kerak. Aniq kun tartibi (qat‘iy o‘rnatilgan turish vaqti, ertalabki badantarbiya,
mashg‘ulotlar, ovqatlanish, hordiq chiqarish vaqtlari) bolalarda sutka qismlari
haqida tasavvurlarni shakllantirish uchun real sharoitdir.
Sutka davomida tarbiyachi bolalar e‘tiborini ular faoliyatlari, xarakterlari
bilan bog‘lik har xil vaqt oraliqlari o‘rtasidagi munosabatlarga qaratadi.
Tarbiyachi sutka qismini aytadi va bolalarning shu qismga mos keluvchi
faoliyat turlarini sanab o‘tadi, masalan: ―Hozir ertalab. Siz gimnastika qildingiz,
yuvindingiz, endi esa nonushta qilasiz‖ yoki ―Hozir kunduzi. Kunduzi ota-
onalarimiz ishlashadi, biz esa shug‘ullanamiz, aqlli bola bo‘lamiz‖. Tarbiyachi
bitta bola bilan, kichik-kichik guruhlar bilan suhbatlashib, ulardan kechasi, ertalab
(uyg‘onganlaridan keyin), kunduzi nima qilganliklarini gapirib berishini so‘raydi.
Elementar
matematik
tasavvurlarni
rivojlantirishga
bag‘ishlangan
mashg‘ulotlarda
bolaning
sutka
haqidagi
tasavvurlari
mustakkamlanadi.
Maktabgacha yoshdagi bolalarning har bir vaqt oralig‘i uchun xarakterli bo‘lgan
faoliyat turlari tasvirlangan rasmlar o‘zlariga ko‘rsatiladi va ulardan so‘raladi:
―Rasmda tasvirlangan bolalar nima qilishmoqda?‖, ―Buni ular qaysi vaqtda
qilishmoqda?‖
Ushbu savollarga javob berish taklif qilinadi: ―Sen qachon dam olasan? Sayr
qilasan? Uxlaysan? va hk.
Kichkintoylarga kunduzi, kechasi, ertalab, kechqurun tasvirlangan rasmlarni
sutkaning berilgan qismi uchun xarakterli bo‘lgan amaliy faoliyatlari tavsiflangan
hikoyalardan, she‘rlardan parchalar o‘qishdan kam foydalanish mumkin.
U yoki bu predmetning o‘ziga nisbatan joylashuvini so‘z bilan ifodalashni
o‘rgatish (oldimda - stol, orqamda - shkaf, pastda - pol, yuqorida - shift, o‘ng
tomonimda - deraza, chap tomonimda - eshik, shkaf - uzoqda, stul - yaqinda ).
Bolalarga berilgan yo‘nalishda (oldinga-orqaga, o‘ngga-chapga) harakat
qilishni o‘rgatish.
Tevarak-atrofda fazoda mo‘ljal olish bo‘yicha ishlash bir necha yo‘nalishda
o‘tkaziladi. Eng oldin amaliy tajriba takomillashtiriladi. Bolalar bu yosh davrida
ancha mustaqil bo‘lib qolishadi, o‘yinchoqlar saqlanadigan joyni bilishadi,
o‘rnatilgan tartibga amal qilishadi. O‘rta guruhda ular oshxonada navbatchilik
vazifalarini bajarishga o‘rgatiladi, o‘quv yilining ikkinchi yarmidan boshlab esa,
materialni mashg‘ulotga tayyorlash o‘rgatiladi. Navbatchilarning vazifalarini
bajarish stoldagi idishlar, o‘quv ashyolarining fazoviy joylashuvlarini o‘zlashtirish
bilan bog‘liqdir. Bolalar endi binoda va bolalar bog‘chasi uchastkasida erkinroq
mo‘ljal oladilar. Masalan, boshqa guruhlar, musiqa zali, tibbiyot xonasi qayerda
joylashganini, ularga qanday borishni biladilar. Bularning hammasi atrofni o‘rab
olgan fazoda katta qiziqish bilan mo‘ljal olishdan darak beradi. Pedagogik ishning
ushbu yo‘nalishi keyingi yosh guruhlarida asosan bolalar bilan kundalik
muloqotlarda, ya‘ni o‘qishdan tashqari vaqtda ham keng joriy qilinadi.
O‘rta guruhda o‘quv faoliyatini tashkil qilish jarayonida tarbiyachi boshqa
masalalarni ham hal qiladi:
1) fazo xaqidagi dastlabki bilimlarni mustahkamlaydi, ularni kengaytiradi va
teranlashtiradi, yangi ma‘lumotlar beradi;
2)
olingan
bilimlarni
o‘yinlarda,
dasturning
boshqa
bo‘limlariga
bag‘ishlangan mashg‘ulotlarda har xil hayotiy situatsiyalarda qo‘llashga o‘rgatadi.
―Bolajon‖ dasturining ―Tevarak-atrofda mo‘ljal olish bo‘limiga mos
ravishda tarbiyachi bolalarga o‘ziga nisbatan yo‘nalishni aniqlashni, berilgan
yo‘nalishda harakat qilishni (oldiga-orqaga, yuqoriga-pastga, o‘ngga-chapga),
o‘ziga nisbatan buyumlarning holatini so‘zlar bilan tushuntiradi.
Ammo oldin bolaga nisbatan qarama-qarshi yo‘nalishda turgan, ya‘ni oldida-
orqasida, o‘ngda-chapda turgan 1-2 ta o‘yinchoqni, buyumlar joylashuvini
aniqlash-ga doir topshiriq beriladi. O‘yinchoqlar yoki qandaydir buyumlar soni
asta-sekin 4 taga yetkaziladi. Dastlabki vaqtlarda buyumlarni boladan uncha
uzoqmas masofaga (uning yoniga) joylashtirish ma‘qul. Keyinchalik masofani
kattalashtirib borish kerak. Tarbiyachining topshirig‘iga binoan, bola xonaning
ma‘lum bir joyiga turadi va o‘z oldida, chapida va o‘ngida qanday buyumlar
turganini aytadi. Shundan keyin tarbiyachi boladan o‘ngga (chapga) burilishini va
yana qanday buyumlar undan qaysi yo‘nalishda turganligini aytishni so‘raydi.
Fazoda (―Top-chi, bunda nima bor?‖, ―Biling-chi, nima o‘zgaribdi?‖ tipidagi)
mo‘ljal olishga doir mashqlar uyin xarakteriga ega bo‘lishi kerak.
Vaqtni idrok etish yosh bolalarning kundalik hayotining asosiy jihati bo'lib,
unga bir qator omillar ta‘sir qiladi. Hozir esa chet elda o‘tkazilgan tadqiqot 3
yoshdan 5 yoshgacha bo'lgan yosh bolalarning vaqtni idrok etishining aniq
rivojlanish kursini va hissiyotlarni lokalizatsiya qilishning vaqtni idrok etish
qobiliyatiga ta'sirini o'rganishga qaratilganini ko‘rib chiqamiz. Jami 120 bola qora
kvadratlar (1-tajriba) va hissiy yuz ifodalari (2-tajriba) bilan moslashtirilgan vaqtni
idrok etish vazifasi yordamida sinovdan o'tkazildi. Natijalar shuni ko'rsatdiki,
bolalarning vaqtini idrok etishga stimul davomiyligi ta‘sir qilgan va yosh o'sishi
bilan asta-sekin yaxshilangan. Ikkala aniqlik va reaktsiya vaqtiga hissiy yuzlarning
taqdimot ketma-ketligi ta‘sir ko'rsatdi, bu hissiyotlarni lokalizatsiya qilish ta‘sirini
ko'rsatdi. Xulosa qilib aytganda, yosh bolalarning vaqtni idrok etishi yosh, stimul
davomiyligi va hissiyotlarni lokalizatsiya qilish ta‘sirini ko'rsatdi.
Vaqt odamlarning kundalik hayotining asosiy jihati bo'lib, vaqtni to'g'ri idrok
etish muhim uchrashuv oldidan qolgan vaqtni baholash kabi qaror qabul qilishga
katta yordam berishi mumkin. Vaqtni idrok etish-bu bir nechta turli xil bilim
tizimlarini yoki ichki soat tizimi, diqqat va xotira jarayonlari kabi jarayonlarni o'z
ichiga olishi mumkin bo'lgan murakkab jarayon. Ko'plab tadqiqotlar vaqtni idrok
etishning asosiy mexanizmini tushuntirishga harakat qildi. Ba'zi tadqiqotchilar
vaqtni idrok etish miya ichidagi ichki soatga bog'liqligini ta'kidladilar va buni
stimul taqdimoti paytida yurak stimulyatori chiqaradigan impulslarni hisoblash
orqali o'lchashdi (Mauk va Buonomano, 2004; Ivry va Schlerf, 2008; Grommet va
boshq., 2019). Boshqa tadqiqotchilar vaqtni idrok etish ichki soat va diqqat, xotira
va qaror qabul qilish jarayonlari kabi kognitiv omillar o'rtasidagi o'zaro ta'sirning
natijasidir (Zbassallanti va Droit-Volet, 2011).
Mos kelmaydigan nazariyalarga qaramay, vaqtni idrok etish bo'yicha ko'pgina
tadqiqotlarda vaqtni idrok etish qobiliyati yoshning o'sishi bilan ortadi degan
xulosaga keldi. Oldingi tadqiqotlar shuni ko'rsatdiki, bolalarga vaqt davomiyligini
kamayishiga imkon beradigan asosiy mexanizmlar erta yoshda ishlay boshlaydi
(Droit-Volet va Uarden, 2002; Brannon va boshq., 2008). Bolalar juda erta yoshda
vaqt o'zgarishini ko‘zdan kechira boshlaydilar va 4 oyligidayoq vaqtni idrok etish
qobiliyatiga ega bo'la boshlaydilar (Zbukaslanti va Droit-Volet, 2011). 3 yoshida
yosh bolalar ham katta insonlar va hayvonlarga o'xshab vaqtni idrok etish
xususiyatlariga ega. Ular o'sib ulg'aygan sayin, vaqtni idrok etishga yoshga bog'liq
ta‘sirlar sezilarli bo'ladi va bolalarning vaqt sezgirligi oshadi. 8 yoshdan 10
yoshgacha bo'lgan bolalarning vaqt sezgirligi kattalarnikiga yaqinlashadi. Biroq,
oldingi tadqiqotlarda cheklovlar mavjud; ko'pgina tadqiqotlar 5 yoshdan katta
bolalarni tanlab oldi va faqat bir nechta tadqiqotlar 3 yoshgacha bo'lgan bolalarga
qaratilgan (Droit-Volet va Uarden, 2002). Gil va boshq. (2007) 3, 5 va 8 yoshli
bolalarni taqqoslash orqali vaqtinchalik baholashda yosh o'zgarishini o'rganib
chiqdi.
Turli xil hissiy sezgilarning ta‘siridan tashqari, hissiy yuz ifodasini
lokalizatsiya qilish ham vaqtni idrok etishga ta‘sir qiladi. Qabul qilingan ichki soat
modeliga ko'ra, vaqtni belgilash jarayoni ketma-ket uchta bosqichni o'z ichiga
oladi: soat, xotira va qaror qabul qilish. Oldingi tadqiqotlar shuni ko'rsatdiki,
rag'batlantiruvchi taqdimot ketma-ketligining boshida hissiy yuzlarning mavjudligi
qo'zg'alish darajasini oshirishi va ichki soatni yanada tezlashtirishi mumkin, bu esa
o'z navbatida qabul qilingan vaqt oralig'iga ta‘sir qiladi (Cui, 2018). Biroq, bu
ta‘sir bir xil bosqichda har xil turdagi hissiy lokalizatsiya ostida sodir bo'ladimi
yoki yo‘q, buni aniqlab bo‘lmadi. Oldingi tadqiqotlar sinovlarining boshida yoki
oxirida oldindan aytib bo'lmaydigan qo'rquv bilan bog'liq stimullarni o'rnatish
orqali bu savolni sinab ko'rishga harakat qildi. Cui (2018) qo'rqinchli yuzlarning
vaqtinchalik lokalizatsiyasining vaqtni idrok etishga ta‘sirini o'rganish uchun
yaxshi ishlab chiqilgan tajribalardan foydalangan.
Tuyg'ularni lokalizatsiya qilishning vaqtni idrok etishga ta‘sirini yanada
o'rganish uchun ushbu tadqiqotning 2-tajribasida ishtirokchilarga ikki xil
lokalizatsiya sharoitida neytral va g'azablangan yuzlar taqdim etildi (neytral-
g'azablangan holat va g'azablangan-neytral holat) va qaysi yuz uzoqroq davom
etganini aniqlash so'ralgan. Biz g'azablangan yuzlarning lokalizatsiyasi impulslarni
ishchi xotiradan mos yozuvlar xotirasiga uzatish jarayonini buzish orqali vaqtni
idrok etishga ta‘sir qilishi mumkin deb tahmin qildindi. Vaqtinchalik bo'linish
paradigmasi oldingi tadqiqotlarda eng ko'p qo'llaniladi, bu orqali bolalarga dastlab
qisqa (S) yoki uzoq (L) standart davomiyligi bo'lgan stimullar taqdim etiladi va
keyin S va L davomiyligi bilan bir xil yoki ular orasida joylashgan taqqoslash
stimullari (t) taqdim etiladi. Yosh bolalarda topilgan psixofizik funktsiyalar tartibli
[ya'ni, p (uzoq) stimul davomiyligi qiymati bilan ortadi] va shu bilan ularning
vaqtni kamsitish qobiliyatini ochib beradi. Odatda vaqtni idrok etishda
ishlatiladigan ikkinchi klassik paradigma vaqtinchalik umumlashtirish vazifasi
bo'lib, unda ishtirokchilar taqdim etilgan davomiylikni (uzoqroq, qisqaroq yoki
teng) ishlaydigan xotirada saqlanadigan standart muddat bilan taqqoslashadi.
Vaqtni idrok etishning uchinchi klassik paradigmasi vaqtinchalik ko'payish
vazifasi bo'lib, u ikki bosqichdan iborat: birinchisida davomiyligi taxmin qilinadi
va yodlanadi, ikkinchisida esa qisqa kechikishdan keyin takrorlanadi. Ushbu
vazifa, shuningdek, birinchi bosqichda ko'paytiriladigan muddatni saqlashni,
so'ngra ko'paytirishni to'g'ri (ikkinchi bosqich) saqlashni va keyin uni ilgari ish
xotirasida saqlangan muddatlar bilan taqqoslashni o'z ichiga oladi (Boduin va
boshq., 2006).
Oldingi tadqiqotlar shuni ko'rsatdiki; ammo, yuqoridagi uchta paradigma
ishtirokchilarga ishchi xotirasida standart/langar davomiyligini to'plash va saqlash
va keyin ularni taqqoslash muddati bilan solishtirish imkoniyatiga ega bo'lishlari
kerak (Droit-Volet va boshq., 2011). Rag'batlantirish davomiyligi oshgani sayin
ishchi xotiraga katta yuk tushadi (Fraisse, 1984); boshqa kognitiv qobiliyatlar katta
noaniqlikka olib kelishi mumkin (Smit va boshq., 2002). Ishlayotgan xotira
qobiliyatlari 5 yoshdan 11 yoshgacha oshgani haqida juda ko'p dalillar mavjud
bo'lsa-da (Gathercole va boshq., 2006), yosh bolalarning ishchi xotira qobiliyatlari
hali ham nisbatan past darajada bo'ladi. Bo'linish vazifasi bilan yosh bolalarning
ish xotirasiga qo'yiladigan talab ularning haqiqiy qobiliyatlaridan tashqarida
bo'lishi mumkin, ayniqsa 5 yoshdan kichik bolalar uchun. Yosh bolalarni, ayniqsa
5 yoshdan kichik bolalarni o'rganishda, vaqtinchalik bo'linish vazifasi ham,
vaqtinchalik umumlashtirish vazifasi ham cheklangan tushunish va xotira va hukm
kabi boshqa bilim qobiliyatlari tufayli ularni bajarish qiyin bo'lishi mumkin.
Shuning uchun yosh bolalarning kognitiv resurslariga yukni engillashtiradigan
osonroq eksperimental paradigma zarur.
Oldingi tadqiqotlarga asoslanib, ushbu tadqiqotda moslashtirilgan bisektsiya
vazifasi qo'llanildi, unda ishtirokchilarga ketma-ket turli xil davomiylikdagi ikkita
stimul (standart davomiyligi va taqqoslash davomiyligi) taqdim etildi va ikkita
stimulning qaysi biri uzoqroq davom etishini aniqlashni so'radi. Ushbu parametr
ishlaydigan xotira va diqqat resurslariga kognitiv yukni engillashtirdi. 1-tajribada
moslashtirilgan bisektsiya vazifasi ishlatilgan. 3-5 yoshli bolalarga vaqtni idrok
etish qobiliyatining aniq rivojlanish yo'nalishini baholash uchun qora kvadrat
sovg'a qilindi. Olti xil davomiylik oralig'i ishlatilgan: 400, 600, 800, 1,200, 1,400,
va taqqoslash muddati sifatida 1600 ms va standart davomiyligi sifatida 1000 ms.
Biz yoshi ortib borishi bilan aniqlik (ACC) va reaktsiya vaqti (RT) bo'yicha vaqtni
idrok etish ko'rsatkichlarining barqaror o'sib borishini taxmin qildik. 2-tajribada
qora kvadratchalar hissiy yuzlar bilan almashtirildi (g'azablangan neytral yuzlar
yoki qarama-qarshi ketma-ketlik, neytral g'azablangan yuzlar) yosh bolalarning
vaqtni idrok etish ko'rsatkichlariga hissiyotlarni lokalizatsiya qilish ta'sir
qilganligini tekshirish uchun. Biz bolalar vaqt fikr ishlash his mahalliylashtirish
ta'sir ko'rsatib, g'azablangan-neytral yuzlari ketma ta'sir bo'ladi, deb topish uchun
kutyapmiz.
|