198
Çəmən
tək badi-möhnət əsdi soldum,
Bulud tək əşkim axdı, əşkə doldum,
Yatan baxtım ölən vaxtd oyandı,
Qəribliklə gəlib həmsayə oldum.
Yığışdı sinəmə can, qardaşım gəl,
Gələn yollarına qurban, qardaşım gəl,
Yapış Əbbasın əlsiz əlindən,
Dilində zikri-Qur`an qardaşım, gəl.
Nəfəs düşdü şümara qardaşım, gəl,
Düçarə, ehtizara qardaşım gəl,
Qəmim qurtarmadı ömrüm qurtardə,
Məni gəl qoy məzara qardaşım, gəl.
Zeynəbin zəban halı
Gəl yetiş imdada ey qardaş Hüseynim, hardasan?
Bikəsəm səhrada ey qardaş, Hüseynim,
hardasan?
Əhli-Kufə “vay Hüseyn” söylüb batıbdır yasına,
Matəmin qüvvət verib Zeynəb bacın avazına,
Dövrəmi düşmən alan Kərbübəla dəryasına,
Olmuşam bir adə, ey qardaş Hüseynim,
hardasan?
Əl-əman “vay” söyləməkdən
ah ilə gözlər dolub,
Zeynəbin, Rübabın, Səkinənin saçların ağlar
yolub,
Yoxluğundan xeymələr od ağlayan
meydan olub,
199
Şümrütək cəlladə, ey qardaş
Hüseynim,hardasan?
Mürrət ibn Münqəz Əbdi baxmayıb Peyğəmbərə,
Nizə sancdı gül Hüseyn oğlu Əliyyi Əkbərə,
Hərmələ peykanını atdıqca körpən Əsğərə,
Qan dolub
səhrada ey qardaş Hüseynim,
hardasan?
İbn Sə`d qəh-qəh çəkib taxtında şad-xürrəm olub,
Yezidin çeşmində aləm qalibi-aləm olub,
Taifin əhlin, əyalın bir əsiri-qəm olub,
Ol İbn Ziyadə ey qardaş Hüseynim, hardasan?
Halına Pərvərdigar “qan ağlayın” fərman edər,
Dərdi hicrandan mələklər ağlayıb əfğan edər,
Matəmin məftun könüllər dağlayıb
viran edər,
Hər gələndə yada ey qardaş Hüseynim,
hardasan?
İstəyərsə bu cahan mülkündə hər kəs ağlasın,
Söyləyib qeyrət ağam teşnəm Əbəlfəzl ağlasın,
Kərbəla dəştində qoyma tək o bi kəs ağlasın,
Əl yetir Səccada ey qardaş Hüseynim, hardasan?
Solsa da xoşbəxt güzarından sənin haqqın cüda,
Sən bu haqq dünyasının
fövqündə gördün tək
Xuda,
Növcəvankən Qasimin pak canını etdi fəda,
Haqq Hüseyn sevdada, ey qardaş Hüseynim,
hardasan?
200
Bu Xaqani canını qurban dilər tək canına,
Bir nökərdir dininin-imanının fərmanına,
Cismini qərq eyləyib gözdən axan al qanına,
Hey gələr fəryada, ey qardaş Hüseynim,
hardasan?
Dostları ilə paylaş: