M.V Lomonosov o`zining asarlarida psixologiya masalalariga , xususan,
sezgilar sohasiga katta e’tibor berdi. Va bir qancha xodisalarni materialistik
jixatidan tushuntirdi. U sezgilar inson tomonidan atrofdagi olamni bilishning
shartidir, chunki ular inson ongiga boqliq bo`lmagan qolda mavjud bo`lgan
moddiy predmetlarning miyaga bevosita ta’sir qilishining natijasidir, deb
hisobladi.
Lomonosov o`z zamonasida keng tarhalgan sezgilar sohasidagi,
“birlamchi va ikkilamchi sifatlar” haqidagigi ta’limotga harshi chiqdi. Uning
ta’limotiga ko`ra ikkilamchi subyektiv sifatlar yo`q : bizning barcha
sezgilarimiz obyektivdir.
A.P.Radishchev (1749-1802y) asosan inson tabiatini tushunishdagi
dualizmga, ruhiy hayotni moddiy hayotdan-miyadan ajratib qo`yishga, nutqni
tafakkurdan ajratib qo`yishga harshi chiqdi. U psixikani miyadan ajratish
mumkin emas va uning manbai xissiy idrok qilinadigan olamdir, deb
takidlandi. “Ruh tana bilan birgalikda usmaydimi, uning bilan birga ulgayib
mustaxkamlaydimi, uning bilan birga sulib o`tmaslashmaydimi sen barcha o`z
tuo`unchalaring xisdan olmaysanmiq” deb yozgan edi u. Miya-psixikaning
moddiy asosiy, busiz inson aqlli mavjudod bo`la olmaydi.
Radishchea inson ongini taraqqiyotida nutqining katta ahamiyatga ega
ekanligini takidlagan, nutk “fikrlarni bir joyga to`plash vositasidir; modomiki
narsaga nom berilmas ekan, narsa haqidagi fikr so`zlar bilan ifodalanmas
ekan, u bizning aqlimizga yotdir va bizning aqlimiz ishga solinmaydi”.
X1X asrning boshlaridan boshlab ilmiy madaniyat maorifining o`sish
bilan psixologiya bilimlari sistemasida empirik psixologiya xukmron mavkeni
egallay boshladi, buning ichida esa materialistik okimlar tez o`sa boshladi.
Dostları ilə paylaş: