Barnabas İncili 213
dediği zaman, İbrahim, Allah benim ödülümdür” değil, “Allah
benim hediyem ve borcumdur” diyebildi, Sen de insanlara hitap
ederken ey kardeş, bu bölümü işte böyle açıklamalısın; yani,
eğer insan iyi çalışırsa, Allah şu şeyleri insana verecektir
demelisin.
Ey insan, Allah'ın sana konuşacağı ve “Ey benim kulum, benim
sevgim için iyi işler yaptın; ben Allah'ından nasıl ödül istersin?”
diyeceği zaman, sen cevap ver, “Rab, ben Senin ellerinin eseri
olduğumdan, bende Şeytan’ın sevdiği günahın bulunması
yakışık almaz. Bu nedenle Rab, kendi azametin için ellerinin
eserlerine merhamet et.” Ve Allah, “Seni bağışladım, şimdi de
seni ödüllendirmek istiyorum” derse cevap ver, “Rab,
yaptıklarım için ben ceza hak ettim ve Sen ise yaptıkların için
ululanmayı hak ettin. Rab, bende yapmış olduğum şeyleri
cezalandır ve Kendi yaptığın şeyleri ise kurtar.” Ve eğer Allah,
“Günahın için kendine hangi ceza uygun görünüyor?” derse, sen
cevap ver, “Ey Rab, tüm fasıkların çekeceği kadar.” Ve eğer
Allah, “Neden bu kadar büyük bir ceza istersin, ey benim mümin
kulum?” derse, cevap ver, Çünkü onların hepsi senden benim
aldığım kadar çok şey almış olsalardı, sana benden daha çok
inançla kulluk ederlerdi.” Ve eğer Allah, “Bu cezayı ne zaman
ve ne kadar süreyle almak istersin?” derse, cevap ver, “Şimdi ve
sonsuza değin.”
Ruhumun huzurunda durduğu Allah sağ ve diridir ki, böyle bir
insan Allah'ı tüm kutsal meleklerinden daha çok hoşnut
edecektir. Çünkü Allah gerçek alçak gönüllülüğü sever ve
gururdan nefret eder.”
Sonra, yazıcı İsa’ya teşekkür etti ve dedi, “Rab, haydi
hizmetçinin evine gidelim. Çünkü hizmetçin sana ve
havarilerine yemek verecektir.” İsa karşılık verdi, “Bana 'Rab
değil de, “Kardeş” diyeceğine söz verdiğin zaman oraya gelecek
ve sen hizmetçim değil kardeşimsin diyeceğim.” Adam söz
verdi ve İsa da onun evine gitti.