e ’tirof qilishimiz lozim. Ana shu ajdodlar yerda yurish uchun
qoTlar yordamidan voz kephib tik holatda yurishga tobora ko‘p
o ‘rgana boshlagan paytda maymunning
odamga aylanishi uchun
hal qiluvchi qadam qo‘yiladi.
Tik hoida yurish avval qoida, keyin esa zaruriyat boTib qolgan
savin qoT erkin qolib uning bajaradigan funksiyalari murakkablasha
boshlagan.
Maymunlarda ham qo‘l va oyoq funksiyalari bir qadar taqsim-
lana boshladi. Maymunlar daraxtiarga chiqayotganda oyoqlariga
qaraganda qoTidan bir niuncha boshqacharoq foydalanadi. Bundan
tashqari ular uy qurish, narsalami ushlash uchun qoTlarini ishlatadi.
Shunga qaramay antropomorf maymunlaming takomillashgan
qoTi bilan necha yuz ming yilgi mehnat tufayli mukammallashib
borgan odam qoTi o ‘rtasida haddan tashqari katta farq bor.
Birorta
ham maymunning qo‘li eng sodda tosh qurol ham yasagan emas.
Mehnat faoliyatini vujudga kelish jaray oni juda uzoq muddatga
cho'zilgan. Dastlabki tosh inson qoTida pichoqqa aylanishidan
oldin aftidan shu qadar uzoq vaqt o ‘tishi kerak ediki, bizga maTuni
tarixiy davr buning oldida arzimas boTib qoladi.
QoT erkin boTib mehnat faoliyatining ta ’siri bilan zo‘r berib
rivojlanayotgan paytda odamning bunyodgakelishi uchun eng katta
qadam qo'yildi. Shu m a’noda qo‘1 mehnat tufayli tobora murakkab
ishlarga moslashib borganligi uchun ham san’at asarlarini bunyodga
keltira oldi. Korrelyativ o ‘zgaruvchanlik
tufayli odam qoTining
asta-sekin mukammallashib borishi va oyogTning shunga yarasha
tik holatda yurishga moslanishi inson organizmining boshqa ham
ma qismiga katta ta ’sir ko ‘rsatdi.
Odamsimon ajdodlarimizning birgalashib mehnat qilishi jam oa
a'zolarining ancham ahkam jipslashuvigaolibkeladi. Maymunning
odamga aylanish jarayonida jam oa boTib yashash muhim ahamiyat
kasb etgan. Har qanday qurolga ega boTgan ayrim maymun yirtqich
hayvonlar hujumiga bardosh bera olmaydi. Shu sababli ham
maymunlargina emas, balki eng qadim va qadimgi
odamlar jam oa
boTib, yashay boshlaganlar. Shu yo ‘sinda ular yirtqich hayvonlar
115