Ekspertizasi dərsliK
Yüklə 3,31 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- 1.3.3. İstehsal texnologiyası 1.3.3.1. Piv ə
- 1.3.4. Eynil əşdirmə v ə ekspertiza 1.3.4.1. Q əbul qaydası və
- 1.3.4.2. Orqanoleptik t ə hlil
|
1.3.2. Piv ə nin qida d ə y ə ri Pivənin insan orqanizminə faydalılığı ilkin xammalın kimyəvi tərkibindən asılıdır. Pivə bir sıra vacib komponentlərə malik olub, ondan vitaminlər, mineral maddələr və üzvi turşular daha vacib yer tutur. Az miqdarda karbonatlar və azotlu maddələr də olur. Bu, digər alkoqollu içkilərlə müqayisədə pivənin olduqca yüksək qida və enerji dəyərini müəyyən edir. B qrup vitaminləri pivədə əsaslı yerə malik olub, 1 dm 3 -da
miqdarı yaşlı insanın gündəlik tələbatının 10-35%-i təşkil edir. Belə ki, ilkin şirəsinin ekstraktlığı 10% olan 1 dm 3 pivə 20-50 mkq tiaminə, 340-560 mkq riboflavinə, 800-900 mkq nikotin turşusuna malik olur. Mineral maddələrdən pivədə 0,4-1,0 q/dm 3 miqdarında olan fosfatları qeyd etmək olar. Beləliklə, pivə kifayət qədər yaxşı enerji mənbəyi olub, digər alkoqollu içkilərdən, o cümlədən araqdan fərqli olaraq onda olan kalori «boş» deyildir. Mayaotununu acı maddələri öd ifrazını artırır və həzm prosesini yaxşılaşdırır. Pivənin kolloidləri həzm aparatında emulqator və disperqator rolu oynayaraq qidanın həzmə gediciliyini yaxşılaşdırır. Bu hər şeydən əvvəl dekstranlara, yüksək molekullu zülallara və şimin maddələrinə aiddir. Çox saylı tədqiqat və müşahidələr pivənin tərkibində olan vitaminlər, mineral maddələr, üzvi turşular, azotlu maddələr və onların komplekslərinin sağlam və xəstə orqanizmin mübadilə proseslərinə yaxşı təsir etdiyini sübut edir. Lakin onu da qeyd etmək lazımdır ki, pivə – alkoqollu içki olub, faydalı və ya faydasız olmasını onun içilən miqdarı müəyyən edir. Pivənin normadan artıq içilməsi orqanizmdə zərərli fəsadlar 86 və alkoqolizm yarada bilər. Elmi-tədqiqat məlumatlarının təhlili göstərir ki, ayrı-ayrı fərdlər üçün zərərsiz və müəyyən insanlar üçün faydalı istehlak dozası günə 330 q (13,2 q spirt) pivədir. Pivədə bu və ya digər qida maddələrinin miqdarı məhsulda onların 100 sm 3 -da kütlə payı ilə (q, mq, mkq və s.), enerji dəyəri isə – 100 sm 3 məhsulda kilokalorii ilə ifadə olunur. 1.3.3. İstehsal texnologiyası 1.3.3.1. Piv ə istehsalının qısa tarixi Pivə insan cəmiyyəti tarixində hazırlanan ən qədim alkoqollu içkidir. Pivə hazırlanmasına dair ilk məlumatlar bizə şümerlərdən gəlir. Onlar təqribən 9 min il bundan əvvəl arpa səmənisindən istifadə etməklə içki hazırlamağı bacarmış və onun reseptini daşlarda əks etdirmişlər. 5 min il bundan əvvəl pivəbişirmə prosesinin bütün xırdalıqları mixi qrafikalı mətnlərdə yazılmışdır. Qədim xalqlara pivənin çoxlu sortları, o cümlədən arpadan acı və bal əlavə olunmaqla hazırlanan yumşaq dadlı pivələr məlum idi. Mesopotomiyada yaşayan şumerlər və digər xalqlardan pivə bişirmək bacarığı qədim Misirə də yayılmışdı. Burada kasıbların əsas qidası pivə, həmçinin soğan və çörək idi. Slavyan xalqlarında pivənin mövcudluğuna dair ilk məlumatlar 448-ci ilə aiddir. Həmin məlumata görə Xəzərlər Yunan səfirini pivəyə qonaq etmişlər. IX əsrdə pivəbişirmə artıq Kiyev və Novqorod torpaqlarında da yayılmışdı. Rusiyada pivəbişirmənin tarixi XX əsrin əvvəllərindən başlamış və bir çox kataklizmlərlə müşayət olunmuşdur. 1910-cu ildə sərxoşluqla mübarizəyə dair birinci ümumrusiya qurultayı keçirildi. Onun nəticəsi olaraq kütləvi şəkildə pivə köşkləri bağlandı və pivə istehsalı dayandırıldı. 1914-cü ildə Birinci Dünya müharibəsinin başlanması ilə əlaqədar olaraq, nəinki araq hətta pivə satışının qadağan olunmasına dair fərman verildi. Məhsul
87 istehsal edən müəssisələr bağlanıldı. Moskva soveti pivənin su ilə yarıbayarı duruldularaq içilməsinə icazə verdi və belə pivənin satışı 1921-ci ilədək davam etdi. Sonrakı on illiklər ərzində köhnə pivə zavodları yeniləri ilə əvəz olundu. Pivəbişirmə sənayesi yenidən quruldu və inkişaf etdirildi. 1985-ci ildəki məlum Qorbaçov qərarı pivə sənayesinə də öz zərərini vurdu. 1989-cu ildə bu çətinlikləri arxada qoyan pivəbişirmə sənayesi yenidən inkişaf yolunu tutdu. Azərbaycanda pivə istehsalına keçən əsrin 60-cı illərində başlanılmışdır. Abşeronun Zığ kəndində bu məqsədlə kiçik pivə zavodu işə salınmışdı. Daha sonra Xırdalan zavodu işə düşdü (1969). Zavod 1997-ci ildə «Group Castel» konsernin mülkiyyətinə keçdi. 2008-ci ilin may ayında «Baltika» şirkəti və «Brasseries İnternationales Holding» (Eastern) LTD «Xırdalan» zavodunu satın aldılar. Baltika məhsulları dünyanın 50 ölkəsində satılır. Rusiyada ixrac edilən pivənin 70%-i onun payına düşür. Bu şirkət Xırdalan zavodunu aldıqdan sonra onun adını dəyişərək «Baltika-Baku» qoymuşlar. Şirkətin məhsulları Azərbaycan pivə bazarının 75%-ni əhatə edir. Azərbaycanda bir pivə zavodu da Çexiya pivəsi istehsalı ilə məşğul olmaqla yeni açılmışdır. Həmin zavod ildə 150 min dal pivə istehsalı gücündədir. Çinlilər də Azərbaycanda pivə müəssisəsi yaradır. Yeni zavodun gündə 6 min ton pivə istehsal edəcəyi planlaşdırılır. Azərbaycan pivələri müxtəlif növ qablarda buraxılır (şəkil 1.5). Avropada müsəlmanlar üçün ilk pivə Belçikada buraxılıb. «Sultan» adlanan pivə Brüsseldə istehsal olunan albalı pivəsinin spirtsiz analoqudur. Ona halal sertifikatını Əlcəzairdən olan imam verib. Yeni pivənin Fransa, Almaniya, Tunis və Küveytə ixracı da nəzərdə tutulub. Həqiqi pivə 5,4 h.%-ə qədər spirtliyi olan pivələr hesab olunur. Bundan yüksək olanlar ya qeyri pivə maya ştammlarından
88 istifadə edilməklə və ya spirt əlavə olunmaqla hazırlanır. Pivənin bütün sortları 1,8-7,0 h.% spirtə və 0,3-0,5% karbon qazına malik olur.
Şə kil 1.5. Az ə rbaycanda istehsal olunan piv ə nümunə l ə ri
İ stehsal ın texnoloji mə rh ə l ə l ə ri Səmənidən pivə istehsalının texnoloji sxemi bir neçə mərhələni əhatə edir. Səməninin təmizlənməsi və əzilməsi, pivə şirəsinin hazırlanması, onun xüsusi maya irqləri tərəfindən qıcqırdılması, durultmaq və yetişdirmək üçün yaşıl pivənin aşağı müsbət temperaturda uzun müddətli yetişdirilməsi; hazır pivənin süzülməsi və doldurulması, pivənin pasterizəsi. Pivə istehsalında 4 komponentdən istifadə olunur: səməni, mayaotu, su və maya.
++ ionları və karbonatların qatılığı müəyyən edir. Bu məqsədlə yumşaq sudan istifadə olunması daha məqsədəuyğundur. Mayaotu (xmel). Mayaotu 5-8 m uzunluğunda bitkidir. Yerüstü hissəsi hər il məhv olsa da çoxillikdir. Mayaotunda 200-ə 89 qədər dad maddələri vardır. Erkək və dişi bitkilər fərqləndirilir. Pivəbişirmədə istisna səviyyədə yalnız dişi bitkinin çiçəklərindən istifadə olunur. Mayaotunun geniş yayıldığı yerlər Bavariya (Cənubi Almaniya), Boqemiya (Çexiya), Çuvaşiya (Rusiya), Oreqon, Vaşinqton, Aydaxo (ABŞ) və Böyük Britaniyadır. Mayalar. Bu məqsədlə Saccharomycetaseae ailəsinə daxil olan mayalardan istifadə edilir. Pivə mayaları təbiətdə təsadüfən rast gəlinir. 100 illərlə seleksiya seçimləri ilə bu məqsədlə yararlı ştamlar alınmışdır. 2 növü istifadə olunur: yuxarı qıcqırma mayaları və aşağı qıcqırma mayaları.
hesab olunur. Bu zaman arpa cücərdilir və cücərmə zamanı əmələ gələn diastaza fermenti nişastanı maltozaya (səməni şəkəri) çevirir. Həmin fermentin təsiri altında fermentləşmiş kütlə (əzilmiş səməninin su ilə qarışığı) şəkərləşir, şirəyə çevrilir, o isə öz növbəsində qıcqıraraq cavan pivəyə çevrilir (şəkil 1.6). Səməni alınmasına arpanın isladılması ilə başlanır. Ağac, çən və çəlləkdə də isladılma aparıla bilir. Çəllək yarıyadək su ilə doldurulur, 2-3 gün saxlanır ki, su bir qədər durulsun, sonra tədricən dənlə doldurulur. 3-4 saatdan sonra üzə çıxan yüngül qarışıqlar ələklə götürülür, sonra dənin üstündən 10-15 sm-dən artıq olan su götürülür. Yaxşı olar ki, bu məqsədlə temperaturu 10- 15 0
zibilləri suya keçdiyindən suyun vaxtaşırı dəyişdirilməsi aparılır. Adətən isti havada 12 saatdan bir, soyuqda gündə bir dəfə dəyişilir. İsladılma qarışdırmaqla 2-5 gün müddətində dənin tam şişməsinə qədər davam etdirilir. Cücərtilər yarandıqdan sonra onlar müxtəlif üsullarla kənar edilir. İstehsal olunan pivənin tipindən asılı olaraq cücərtilər qurudulur yaxud yandırılır. Bu prosesin kifayət qədər avtomatlaşdırılması mümkün olmadığından və belə avadanlıqlar baha olduğundan keyfiyyətli xammal xaricdən alınır və çox bahadır. Qurudulma rejimindən asılı olaraq səməni açıq və ya tünd
90 rəngli olur. Açıq səməni cücərmiş dənin 75-80 0 C temperaturda 16 saat qurudulması ilə; tünd isə – yaşıl səməninin 48 saat daha yüksək temperaturda və nəhayət 105 0 C temperaturda sonuncu yetişdirilməsi ilə alınır. Səməni qurudulduqdan və cücərtilər ayrıldıqdan sonra yetiş- dirilmə 3-5 həftə anbarda aparılır. Bu zaman səməninin xüsusiyyətləri yaxşılaşır.
kil 1.6. S ə m əni istehsalının texnoloji sxemi
Bəzi hallarda pivəyə daha tünd rəng və müəyyən dad vermək üçün karamel yaxud qovrulmuş səmənidən istifadə edilir. Karamel səmənisi açıq səməninin 120-170 0 C temperaturda qızdırılması ilə, 91 qovrulmuş – əvvəlcədən nəmləndirilmiş səməninin 240-260 0 C
qovrulmuş səməni yüksək rəngliliyi, güclü ətri ilə fərqlənir. Bu isə şəkərlərin karamelləşmə məhsulları və melanoidin birləşmələrinin əmələ gəlməsi nəticəsindədir. Cücərtilər kənar edildikdən sonra səmənini xırdalayır və əzirlər. Bu zaman səməni unu adlanan kütlə alınır. Onu xüsusi qazan yaxud çəndə su ilə qarışdıraraq zator – yığın – fermentləşən kütlə alırlar. Əzilmiş kütlənin su ilə (75 0 C) qarışdırılması fermentləşdirmə, alınan məhsul isə fermentləşmiş kütlə adlanır (şəkil 1.7). Fermentləşmiş kütlə tədricən, müəyyən vaxt kəsiyində alınacaq pivənin sortundan asılı olaraq müəyyən temperatura qədər qızdırılır. Bu prosesdə səmənidə olan nişasta həll olan maddələrə – qıcqırdılan və qıcqırdılmayan şəkərlərə çevrilir. Yenidən əmələ gəlmə müxtəlif fermentlərin iştirakı ilə gedir. Sonra şirə xırda hissəciklərdən ayrılır. Xırda hissəciklər əsasən dənin qabığından və həll olmayan proteinlərdən ibarət olur. Şirə isə fermentləşmiş kütlədən ayrılan duru hissəyə deyilir. Belə ayrılma filtr – çəndə gedir. Fermentləşmiş kütləni buraya qazandan vururlar. Bişirmə. Filtrasiyadan sonra şirə xüsusi qazana yığılır. Sonra onu şirə toplayıcı qazanda qaynadırlar. Qaynama zamanı şirəyə mayaotu əlavə olunur. O, pivəyə səciyyəvi ətir və dad verən acı maddələrə malikdir. Bundan əlavə mayaotu pivənin köpük əmələ gətirmə xüsusiyyətini və davamdıdığını yaxşılaşdırır. Qaynatma- dan sonra hidrosiklonda zülalların, mayaotu qalıqlarının və digər həll olmayan hissəciklərin ayrılması baş verir. Sonra şirə – qıcqırma çənlərinə vurularkən lövhəli pasterizatorda lazım olan temperatura qədər soyudulur.
tanklar) adlandırılan qablardan istifadə olunur. Soyuq şirə ona aşağıdan daxil olur və onun axınına mayalar vurulur. Qıcqırma zamanı şirədə olan şəkər mayalarla qıcqırdılır və 92 nəticədə etil spirti və karbon qazı əmələ gəlir.
kil 1.7. Piv ə istehsalının texnoloji sxemi
Qıcqırmanın tez başlanması vacibdir. Əks halda pivə mayaları ilə bakteriya və yabanı mayaların rəqabəti başlayır. 12 saat müddətində qıcqırmanın başlanması əlamətləri goru- nür. Şirə bu halda karbon qazı ilə doyur və onun səthində xırda qaz qabarcıqları əmələ gəlir. Temperatur yüksəlməyə başlayır. Qıcqırmada digər maddələrlə yanaşı istilik ayrılmasına başlanır. Bu halda temperaturun sabit saxlanmasının gələcək 93 pivənin dadında mühüm rolu vardır. Bütün qıcqırma prosesində karbon qazı əmələ gəlir. Onun bir hissəsi pivədə həll olur. Bir qədərdən sonra isə pivə karbon qazı ilə doyur. Çıxmaqda davam edən CO 2 isə xüsusi boru ilə tankdan kənar edilir. Proteinlərin çox hissəsi lopa əmələ gətirir və dibə çökür. Bu hissə fəaliyyətini başa vurmuş mayalarla kənar edilir. Şirədə olan demək olar ki, bütün qıcqırdılan şəkərlər emal olunduqdan sonra qıcqırma dayandırılır. Bişirmədən sonra şirə mayaotundan ayrılır və ona mayalar əlavə olunur. Qıcqırma 2 mərhələdə gedir: əsas qıcqırma və sonadək qıcqırma. Qıcqırmanı aparan mayaların mühitdə yerləşməsinə görə, başqa sözlə yayıldığı yerə uyğun olaraq yuxarı və aşağı qıcqırma fərqləndirilir. Yuxarı qıcqırma mayenin üst qatına yaxın hissədə qıcqırma aparan mayalar – Saccharomycetaseae Scerevisiae tərə- findən, aşağı qıcqırma isə alt qatda qıcqırma aparan Saccharom- ycetaseae Carlsbergensis mayaları tərəfindən həyata keçirilir. Adətən yuxarı qıcqırma bir qədər yüksək temperaturda (15-21 0 C),
aşağı qıcqırma isə nisbətən aşağı temperaturda (6-9 0 C) gedir. Ümumiyyətlə isə qıcqırma əsas və sonadək qıcqırma kimi fərqləndirilir. Əsas qıcqırma pivənin sortundan asılı olaraq 5-9 0 C
adlanan cavan pivə alınır və qapalı silindrşəkilli qaba (lager tank- larına) sonadək qıcqırdılmaq üçün vurulur. Sonadək qıcqırdılma 0-2 0
qrad pivəsi üçün) arasında dəyişir. Pivənin qıcqırma və sonadək qıcqırdılmasında fasiləsiz və sürətli üsullardan istifadə edilməklə müddəti qısaltmaq mümkündür.
nıqdır və ona görə də onun filtrdən keçirilməsi vacibdir. Əvvəlcə pivəni separatorlardan keçirir və daha iri hissəcikləri ayırırlar. Sonra kizelqur filtrində zərif filtrasiya edilir. Bu əməliyyatdan sonra pivə tam şəffaflaşır və doldurulmaya hazır olur. Hazır pivə doldurulmaya qədər aşağı temperaturda forfaslarda 94 (doldurulan pivə üçün toplayıcı) saxlanır. Doldurma. Müxtəlif qablara doldurulur. Bu məqsədlə çəllək yaxud tünd şüşədən hazırlanan butulkalardan istifadə olunur. Çünki işığın təsiri ilə rəng dəyişir, dad və ətir pisləşir. Tez xarab olan məhsul kimi pivə xarici şərait amillərinə çox həssasdır. Ona görə də onu doldurduqda havadan və çirklərdən qorumaq tələb olunur. Qablama möhkəm yuyulmaqla və daxilə düşən havanı kənarlaşdırmaqla aparılır. Doldurmada pivə pasterizə edilə bilər. Bu, mikroorqanizm- lərin inkişafının qarşısını almaq üçündür. Reseptdən, hazırlanma texnologiyasından və dad xüsusiyyət- lərindən asılı olaraq pivə açıq və tünd olmaqla 2 qrupa bölünür: açıq pivə zərif, asan bilinən mayaotu acılığı və ətri ilə seçilir; tünd – mötədil mayaotu acılığına və səməni dadına malikdir. Açıq pivə sortları hazırlamaq üçün açıq səmənidən, tünd üçün – xüsusi hazırlanmış tünd karamel yaxud qovrulmuş səmənidən istifadə edilir.
1.3.4. Eynil əşdirmə v ə ekspertiza 1.3.4.1. Q əbul qaydası və nümunənin götürülmə metodu
Pivənin qəbulu və nümunənin götürülməsi standartın (12786- 80) tələblərinə uyğun yerinə yetirilir. Pivə partiyalarla qəbul edilir. Bircinsli istehlak və nəqliyyat taralarında, eyni doldurulma tarixli və keyfiyyətə dair vahid sənədlə rəsmiləşdirilən eyni adlı məhsul miqdarı partiya hesab olunur. Pivə qəbul edilərkən müşayətedici sənədə uyğun olaraq qablamaların miqdarı müəyyən olunur. Sonra normativ-texniki sənədləşmələrə uyğun olaraq istehlak və nəqliyyat taralarının markalanması yoxlanır. Butulkaya doldurulmuş pivənin keyfiyyətinin qiymətlən- dirilməsi qruplarda birləşdirilən göstəricilərə görə müəyyən olunur (cədvəl 1.25). 95 Cədvəl 1.25 Pivənin keyfiyyətinin qiymətləndirilməsinin qruplaşdırılmış göstəriciləri Göstərilər Qruplar Qabın xarici tərtibatı, pivənin xarici görünüşü (şəffaflığı, kənar qarışıqların olması) 1 Karbon qazının kütlə payı, köpüyün hündürlüyü və dayanıqlığı, spirtin həcmdə payı 2 İlkin şirənin ekstraktlığı, turşuluq, dayanıqlıq, rənd 3 Dad və ətri 4 Doldurulma dolğunluğu 5
olunur.
Butulkaya doldurulmuş pivəni birinci və ikinci qrup keyfiyyət göstəricilərinə görə ekspertiza etdikdə məhsul vahidinin seçimi təsadüfi seçim metoduna uyğun 18231-73 saylı QOST-a əsasən, analizin məqsədindən asılı olaraq isə 18242-72 saylı QOST-a uyğun (cədvəl 1.26) aparılır. Cədvəl 1.26 Pivə partiyasının həcmi, but Birinci qrup / ikinci qrup Nümunələrin miqdarı, but Qəbul edilən ədəd, but 501-1200 20/5
2/1 1201-10000 32/5 3/1
10001-35000 50/5
5/1 35001-50000 80/8 7/2
500001-dən çox 125/8
10/2
Butulkaya doldurulmuş pivə partiyası o vaxt qəbul edilir ki, qüsurlu butulkaların sayı (deformasiya, çat, etiket çəpliyi, tək-tək kənar qarışıqların olması) birinci yaxud ikinci qrup keyfiyyət göstəriciləri üzrə NTŞ-in tələblərinə uyğun gəlir. Nümunə qəbul edilən ədəddən az yaxud ona bərabər olur. Əgər nümunədə qüsurlu 96 pivə butulkalarının sayı çıxdaş ədədindən çox, yaxud ona bərabərdirsə çıxdaş edilir. Butulkaya doldurulmuş pivə üçüncü və dördüncü qrup key- fiyyət göstəriciləri üzrə ekspertiza olunduqda nümunəyə məhsul vahidinin götürülməsi 18321-73 saylı QOST-a uyğun qaydada bir pilləli normal nəzarət planına görə aparılır (cədvəl 1.27). Cədvəl 1.27 Pivə partiyasının həcmi, but Nümunələrin həcmi, butulka 501-1200 5 1201-10000 8 10001-35000 8 35001-500000 13 500000-dən yuxarı 13
doldurulmuş pivə partiyasından 3473-78 və 18321-73 saylı QOST-a uyğun qaydada təsadüfi götürülmə metodu ilə 10 butulka həcmində nümunə götürülür. Avtosisternlərdə nəql edilmək üçün nəzərdə tutulan çəlləklərə doldurulmuş pivənin keyfiyyətini yoxladıqda nümunə hissəciyi 18321-37 saylı QOST-a uyğun təsadüfi seçmələr metodu ilə 18242-72 saylı QOST-a əsasən birpilləli normal nəzarət planı ilə (cədvəl 1.28) yerinə yetirilir. Butulkaya doldurulmuş pivə üçün 3-5-ci qrup göstəricilərin- dən heç olmasa biri üzrə qeyri-kafi sınaq nəticəsi alındıqda, yaxud çəlləklərə doldurulmuş pivənin orqanoleptik və ya fiziki-kimyəvi sınağından belə nəticə alınarsa, pivə partiyası çıxdaş edilir. Butulkaya doldurulmuş pivənin dayanıqlığını, həmçinin dad və ətrini yoxlamaq üçün 3-cü cədvələ uyğun olaraq nümunədən 2 butulka götürülür. Nümunədə qalan digər butulkalar bir qaba boşaldılaraq möhkəm qarışdırılır və spirtin kütlə payı, ilkin şirənin ekstraktlığı, turşuluq və rəng təyin olunur.
97 Cədvəl 1.28 Çəlləkdə, filtrlənmiş pivənin toplayıcıda, yaxud izotermik rezervuarlarda pivə partiyasının həcmi, ədəd Nümunələrin həcmi, ədəd
2-15 2 16-25 3 26 və çox 5
hər nümunədən cədvələ uyğun olaraq hər birinin miqdarı 500 sm 3
olmaqla iki nöqtədən nümunə hissəciyi götürülərək 2 ədəd eyni tutumlu quru və təmiz butulkaya tökülür. Köpüyün yüksəkliyi və dayanıqlığını təyin etmək üçün bir butulka, pivənin dayanıqlığını müəyyən etmək üçün isə 2 butulka götürülür. Qalan pivə bir qaba yığılaraq möhkəm qarışdırılır və aşağıdakı göstəricilərə görə yoxlanır: şəffaflıq, kənar qarışıqların olması, dad və ətri, spirtin həcmdə payı, ilkin şirənin ekstraktlığı, turşuluq və rəng. Nöqtələrdən nümunə hissəciyinin götürülməsi doldurucu yaxud nümunəvi kranın köməyilə aparılır. Köpüklənməni aradan qaldırmaq və karbon qazı itkisinin qarşısını almaq üçün xüsusi borudan (daxili diametri 5-7 mm, uzunluğu 1 m) istifadə olunur. Borunun sonu şüşə boru ilə qurtarır və butulkanın dibinə salınır. Tökülmədən sonra pivəli butulka dərhal mantar tıxacla bağlanır. Pivənin dayanıqlığını yoxlamaq üçün nümunələr mikrobioloji təhlillər də olduğu kimi götürülür. Analiz aparmaq üçün nümunəli butulka 0+5 0 C temperaturda 25 saatdan çox olmamaqla saxlana bilər. 1.3.4.2. Orqanoleptik t ə hlil Yüklə 3,31 Mb. Dostları ilə paylaş:
|