Ishtimoiy fanlar kutubxonashunoslik va sport

Mavzuning dolzarbligi
— Bu noyob kolleksiyaning yaratilish tarixi O‘rta 
Osiyoda eng yirik kutubxonaning (hozirgi Alisher Navoiy nomli O‘zbekiston Milliy 
kutubxonasi)ning tashkil etilishi bilan bog‘liq. 1868-yil oxirida „To‘plam“ning 
dastlabki 2 jildi tayyorlandi. Bu o‘sha davrdagi qator olim-bibliograflarning keyingi 
50 yillik samarali mehnatining boshlanishi edi. Olimlarga bu ishda kitob ilmining 
katta bilimdoni, birinchi rus professional bibliografi, ko‘p qo‘llanmalarning muallifi, 
juda katta tashkilotchilik xususiyatiga ega V. I. Mejov boshchilik qildi. XIX asrning 
60- yillari oxirlarigacha Turkiston o‘lkasi Yevropa uchun ilm-fan nuqtayi nazaridan 
hali o‘rganilmagan katta bir soha hisoblanar edi. 
Mavzuning maqsadi va vazifalari
hozirgi kunga kelib yuksalish shuningdek
o’zgarishlardan chetda qolmayotgan ushbu soha yuzasidan talabalarga O‘zbekiston 
madaniyati tarixida muhim o‘rin tutgan „Turkiston to‘plami“ haqida keng ma’lumot 
berish. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

---

10 
I. O’RTA OSIYODA BIBLIOGRAFIYA 
1.1. O‘rta Osiyoda bibliografiyaning paydo bo‘lishi 
O‘rta Osiyoda ma’naviyat va madaniyat, ilm-fan uzoq tarixga ega. O‘rta 
Osiyo bibliografiyasi o‘rta asrlar davrida paydo bo‘ldi. O‘rta asr Sharqida arab 
xalifaligiga birlashgan xalqlar madaniyati va fani rivojlandi. Ko‘pmillatlilik 
xarakteriga ega arab madaniyati dunyoning deyarli katta qismini egallab oldi. 996- 
yilda vafot etgan, tug‘ilgan yili noma’lum xalifa Al-Azizning 200 ming kitob 
fondiga ega o‘z kutubxonasi bo‘lgan. O‘sha paytda Yevropa kutubxonalari fondi 
bundan anchagina kam edi. IX asrdagi Konstansa kutubxonasi esa 356 jild kitob 
fondiga ega bo‘lgan. Yevropada qog‘oz yo‘qligi sababligina kutubxona o‘z 
davrining yirik kutubxonasi hisoblangan, chunki papirus ishlab chiqarish imkoniyati 
yo‘q, pergament esa juda qimmat material edi. 
VII — IX asrga kelib mumtoz arab kitobi madaniyati shakllandi. X asrda 
ustozdan shogirdga og‘zaki nutq orqali bilim berish shakli pasaya boshladi. 
Kitobning mustaqil bilim olish vositasi sifatidagi roli oshdi. O‘rta Osiyo arab 
adabiyoti, asosan, qo‘lyozma kitoblardan iborat bo‘lib, kitob an’analarini saqlab 
qolishning birdan bir yo‘li kitobni ko‘chirib yozishdan iborat bo‘lib qoldi. 
Qo‘lyozma kitoblar uzoq va mashaqqatli mehnat mahsuli bo‘lib, u maxsus bilimni 
talab qilar, chevar qo‘llar ostida u san’at asari darajasiga yetar edi. Samarqandda 
Sharqda mashhur bo‘lgan qog‘oz ishlab chiqarila boshlandi. Bu qog‘oz tekis, 
yumshoq, yaltiroq ko‘rinishda va fil suyagi rangida bo‘lgan. Uning bahosi uyg‘onish 
davri Yevropasida mashhur va qimmat bo‘lgan. Kitobni ko‘chirib yozish yakunida 
badiiy bezash ishlari bajarilgan. XI asrdan boshlab kitob illustratsiyasi paydo bo‘ldi. 
Kitoblar, asosan, shogirdlar tomonidan havaskorlik yo‘lida va malakali ko‘chirilgan. 
Ular ta’lim olish davomida savod chiqarish bilan birga, matnni o‘qish, izohlash, yod 
olish bilan mashg‘ul bo‘lganlar, o‘quv adabiyotlarni majburan ko‘chirganlar. Bu esa 
musulmon dunyosida kitoblarning ko‘payishiga sabab bo‘ldi. Arab yozuvidagi 
adabiyotlarni yig‘ish va uning takomillashib borishi bevosita yozuvning taraqqiyoti 
va ayrim asarlar nusxalarining ko‘payishi bilan bog‘liq. O‘rta asrlarda kutubxonalar 
rivojlandi va ilm-fan hamda san’at bilan shug‘ullanishga imkoniyat kengaydi. 

---

11 
Tabiiy-ilmiy va gumanitar fanlar rivojlanib, madaniyat darajasi o‘sdi. Ayniqsa, 
Somoniylar va Temuriylar davrida kutubxonachilik ishi taraqqiy topdi. Saroy 
kutubxonalari fan uchun xazina bo‘lgan, ularda diniy kitoblar, matematika, 
astronomiya, tarix, huquq, geografiyaga oid adabiyotlar bo‘lgan. Somoniylar 
davlatida buyuk olimlar va shoirlar ijod etdi. Bu davrda Ibn Sino o‘z yoshlik yillarini 
o‘tkazdi, Rudakiy va Daqiqiy, Firdavsiy va Narshaxiylar ijod qildilar. Narshaxiy 
yagona «Buxoro tarixi» asarini yozdi. Bu asar O‘rta Osiyoning iqtisodiy va madaniy 
markazi bo‘lgan bir shaharning tarixi haqidagi ensiklopediya edi. Ibn Sino 
Somoniylar amiri Nuh ibn Mansur saroyidagi kutubxonadan foydalandi. Olim bu 
haqda shunday deb yozadi: «Men bir necha xonalardan iborat kutubxonaga kirdim, 
har bir xonada kitoblarga to‘ldirilgan sandiqlar bor edi. Bir xonada arab kitoblari va 
she’riy asarlar, boshqasida qonunchilikka oid va har bir xonadagi kitoblar bilimning 
biror-bir sohasiga oid alohida joylashtirilgan edi. Men adabiyotlar ro‘yxatini ko‘rib 
chiqdim va o‘zimga zarur kitoblarni so‘rab oldim». Shuning o‘zi o‘rta asrlardagi 
kutubxonalarda kitoblarni joylashtirish tartibi haqida, bibliografik faoliyat 
elementlari, ayniqsa, aniq bir kitob saqlash xonasidagi kataloglashtirish haqida 
ma’lumot beradi. Har bir xonaning markazida chiroyli quticha bo‘lib, unda fonddan 
foydalanishga imkon yaratuvchi va ularni hisobga olib boruvchi ro‘yxatlar mavjud 
bo‘lgan. Kitoblar bilim sohalari bo‘yicha tartibga solingan va ehtiyotkorlik bilan 
saqlangan. Kutubxonalar har bir davrda ish mazmuni va xarakteriga ko‘ra, X 
asrgacha «Bayt ul-hikmat» («Hikmatlar uyi»), X asrda «Dar ul-ilm» («Fanlar uyi»), 
XI asrdan maktablar, madrasalar, machitlar, mavzoleylar, observatoriyalar bilan 
birgalikda qo‘shilib, birlashgan kutubxonalar deb nomlandi. 
O‘rta Osiyoning ko‘pgina shaharlarida bir yo‘la bir necha kutubxona faoliyat 
ko‘rsatdi. O‘rta asr Sharqidagi yirik kutubxonalarda mavjud adabiyotlarni 
bibliografik ro‘yxatga va hisobga olib borish ehtiyoji paydo bo‘lgan. Shu maqsadda 
hozirgi kataloglar ko‘rinishiga yaqin bilim sohalari bo‘yicha kitoblar ro‘yxati 
tuzilgan. Musulmon dunyosidagi adabiyotlarni sistemalashtirish va joylashtirishda, 
ularning katalogini tuzishda va birinchi bibliografik ishlarda tarixiy-iyerarxik 
prinsið qo‘llanilgan. Bu fanlarning tarixan tarmoqlanishi tartibiga va o‘rta asr 

---

12 
jamiyatida qanday baholanishiga qarab belgilangan. Masalan, bizgacha birinchi 
manba sifatida yetib kelgan Sobur binni Arshid katalogida mavzuli rubrikalar 
quyidagi tartibda berilgan: Qur’on turlarining ro‘yxati, Qur’on sharhlari va uni 
o‘qishning turli uslublari, sig‘inish, namoz o‘qish, merosning bo‘linishi, 
qonunchilik maktablari, xudojo‘ylik, shuningdek munozara-bahslar, payg‘ambarlar 
avlodlarining kitoblari va ular haqidagi kitoblar, genealogiya, filologiya, maqollar, 
grammatika, etimologiya, afsonalar, she’riy to‘plamlar, latifalar, tarix, xatlar, 
tibbiyot, astronomiya, falsafa, geometriya va boshqalar. 
Xorazm, Buxoro, Samarqanddagi saroylar, masjit va madrasalarda juda boy 
kutubxonalar mavjud bo‘lganligi sababli kitob savdosi ham rivojlangan. Kitob 
bozorlari olimlar, adabiyotchilarning uchrashuv joylariga, muloqot maskaniga 
aylangan, bu vaqtda qiziqarli bahslar, adabiy va ilmiy munozaralar olib borilgan. 
Ammo hali kitob savdosi bibliografiyasining paydo bo‘lishi, kitob reklamasi uchun 
imkoniyat kam edi, sotuvchilarning o‘zi reklama bilan shug‘ullanardi. Ibn Sino 
«Tarjimayi hol» asarida yozishicha, Buxoro kitob bozorida bo‘lganida o‘ziga 
kerakli adabiyotni qidirishda, kitob sotuvchining baland tovushda o‘zining 
mahsulotini (ya’ni kitoblarni) maqtayotganini eshitganini yozadi. Kitob bozorining 
an’analaridan biri kitob qatorlarida adabiy, diniy va kitobsevarlik sohasidagi turli xil 
masalalar yuzasidan muhokamalar, bahslar o‘tkazish edi. Ibn Sino 997- yilda 
Buxoro xonligining kutubxonasidan foydalanishga ruxsat oladi. Ibn Sino 
foydalangan ro‘yxat O‘rta Osiyoda eng qadimgi bibliografik manba — Somoniylar 
sulolasi kutubxonasining katalogi bo‘lgan. 
O‘rta asr kitob savdosi an’analari mamlakatimizda bir necha yuz yillar davom 
etdi. Kitob savdosi bibliografiyasi tushunchasining zamonaviy ko‘rinishi XIX asr 
oxiri va XX asr boshlarida xorijda paydo bo‘lgan. 1897-yili taniqli samarqandlik 
arxeolog va sharqshunos olim V. L. Vyatkin birinchi marta gazetasida Buxoro kitob 
bozori haqida xabar beradi. O‘sha paytda nashr etilayotgan kitoblarning muqovasida 
kitob do‘konlarida mavjud kitoblar va nashrga tayyorlanayotgan kitoblar haqida 
axborotlar ham berila boshlangan. Bibliografik qo‘llanmalarning boshqa turi fixrist 
nomi bilan tarqalgan, bu tavsiflar hisobga olinishi kerak bo‘lgan mulk sifatida vaqf 

---

13 
kutubxonalariga topshirish paytida tuzilgan. X — XI asrlarda arab, fors, turk 
tillaridagi fan va adabiyot ma’lum bir yuksaklikka erishdi. Bu davrda ilmiy va badiiy 
adabiyotning mumtoz janrlari rivoj topdi, qo‘lyozma kitoblarning yangi tiplari 
shakllandi, hamda ular Sharq ma’rifatchilarining va olimlarning ma’naviy 
ehtiyojlarini qondirish va intellektual faoliyatni rivojlantirishga yordam berar edi. 
Bular orasida turli xil universal xarakterdagi ensiklopediyalar, biobibliografik 
lug‘atlar, adabiy antîlogiyalar, tarixiy-ilmiy ishlar ham mavjud edi. Ularda, albatta, 
u yoki bu darajada bibliografik axborot bo‘lgan. O‘sha davrdayoq arabtillik va 
erontillik olimlar, faylasuflar, tarixchilar, filologlar, geograflar, shifokorlar haqida 
avtobiografik ma’lumotlar to‘plangan. Ularda mualliflar va ishlarining ro‘yxati 
berilgan. Hammadan ko‘ra mashhur sayohatchi Ibn Yoqutning «Irshad al-arib» 
asarida 1040 ta olimlar haqida ma’lumot berilgan. O‘sha davrning mashhur 
biobibliografik asari Ibn an-Nadimning «Kitob al-fixrist» asaridir. 
Unda X asrgacha arab tili va adabiyoti haqida ma’lumot beriladi. Bu asar arab 
yozuvining I — III asrdagi minglab asarlar haqida, saqlanmagan qo‘lyozmalar 
haqida axborot berishi bilan qimmatlidir. Hozirgi kun talabiga ko‘ra to‘la axborot 
beruvchi bunday ishlar tarixiy asarlarni o‘z ichiga olgan, tarixiy manbalar bilan 
to‘ldirilgan, tabiiy-ilmiy xarakterga ega bo‘lib, ular tazkira yoki biobibliografik 
lug‘atlar deb atalgan.