195
Slostridium
ning boshqa turlariga o‘tkazib, sellyuloza
va gemitsellyulozani etil
spirti, atseton, sirka va sut kislotasiga aylantirish mumkin.
Biokonversiya
– metabolitlarni mikrob hujayralari yordamida o‘ziga yaqin
bo‘lgan birikmalarga aylanishidir. Shu bilan birga mikroorganizmlar kimyoviy
sintezning muhim va murakkab jarayonlarning ma’lum bir bosqichiga ta’sir qiladi.
Biokonversiyaning qadimgi turi – sirka olish jarayoni, etil spirtini sirka
kislotaga aylanishidir.
Biokonversiya
bir
tipdagi
reaksiya
va
ma’lum bir struktura
(stereospetsifiklik) bilan bog‘liqligi sababli o‘ziga xosdir. Biokonversiyada
izopropanol-atsetonga,
glitserin-digidroatsetonga, L-tirozin-L-dioksifenilalaninga,
glyukoza-glyukon kislotaga va oxirida 2-ketoglyukon yoki 5-ketoglyukon
kislotaga va sorbit-L-sorbozaga aylanadi. Sorbitning sorbozaga biokonversiyasi
kimyoviy sanoatdagi yagona biologik reaksiyadir.
Biokonversiyaga asoslangan metodlar yordamida steroid gormonlar sintez
qilingan. 1930 yilning boshlarida Kendall va Rayxshteyn buyrak osti bezidan
revmatoid artritni davolashda ishlatiladigan kortizon ajratib olishgan. Kortizon
sintezining birinchi oraliq mahsuloti progestorondir. Biokonversiya 37
0
S haroratda
suvli muhitda va atmosfera bosimida olib boriladi. Hozirgi kunga kelib steroid
yadrosining uglerod atomini ma’lum bir mikroorganizmlar yordamida
gidroqsillash va kerakli steroidni olish mumkin.
Mikroorganizmlar steroidlarni olish uchun xomashyoni (masalan, sterinlar)
ishlab chiqarishda ham ishlatiladi.
Ba’zi hollarda biokonversiyani amalga oshirish
uchun aralash kulturalar
yoki mikrob shtammlarini ketma-ket qo‘shish kerak bo‘ladi. Bularning har biri
biokonversiyaning o‘ziga xos bosqichini amalga oshiradi. Immobillangan
hujayralardan foydalanish fermentlarga nisbatan biokonversiya samaradorligini
oshiradi va uning sarf-harajatini kamaytiradi.
Mikroorganizmlarning sanoatda ishlatiladigan shtammlarini qo‘llash uchun
2 usuldan foydalaniladi: shtammlarni skriningi va ajratib olishda yuzaga keladigan
qiyinchiliklarni
bartaraf
etish
uchun
DNKning
maxsus
uchastkalarida
mutatsiyalarni induksiyalash; gen injeneriyasi va tabiiy jinsiy jarayonni
kengaytirish uchun protoplastlarni qo‘shilishi; tabiiy genlarni o‘tkazish
va yangi
genlarni rekonstruksiya qilish uchun rekombinant DNK yaratish usullaridan
foydalaniladi.
Mikrob hujayralarida ma’lum bir gen nusxasi sonini ko‘paytirish genlarni
amplifikatsiyalash orqali amalga oshiriladi va natijada ushbu genom kodlaydigan
mahsulot ishlab chiqarish keskin ortadi. Bunday texnik yondashuv hujayrada
plazmidalar sonini ko‘paytirish bilan bog‘liqdir. Odatda bitta hujayraga 1-30 ta
nusxa to‘g‘ri keladi va 2-250 gen mavjud. Shu bilan birga hujayrada plazmida
genlari 3000 nusxagacha oshirilgan. Genlarni amplifikatsiyalash jarayoni
E.coli
da
yaxshi o‘rganilgan va u keng ishlatiladi. Hozirga kelib istalgan xromosoma geni
yoki genlar guruhini plazmidaga o‘tkazish, so‘ngra plazmidani amplifikatsiyalash
uchun ichak tayoqchasiga o‘tkazishga erishilgan.
Undan tashqari genlarni bir
hujayradan boshqasiga o‘tkazish polietilenglikol ishtirokida transformatsiyalash
orqali ham amalga oshirilgan. Shu yo‘l bilan ba’zi bir genlar
Basillus
plazmidasiga
196
ham o‘tkazilgan.
Pseudomonas
plazmidalarini esa boshqa grammanfiy
bakteriyalarga o‘tkazilgan. Bu usul biotexnologiyada katta samara bilan ishlatiladi.
Masalan, shu yo‘l bilan katta miqdorda antibiotiklar olish yo‘lga qo‘yilgan.
Savollar
.
Mikroorganizmlar hujayralarini immobilizatsiyalashni afzalliklari nimada?
Hujayra va to‘qimalarni immobilizatsiya qilishni qanday usullarini bilasiz?
Immobillangan hujayralarni ishlatilish sohalarini keltiring.
Atrof muhitni muhofaza qilishda o‘simlik va mikroorganizmlarni rolini
tushuntirib bering.
Dostları ilə paylaş: