Başarıya İlk Adım Erken Eğitim Programı



Yüklə 297,31 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə2/3
tarix22.04.2017
ölçüsü297,31 Kb.
#15503
1   2   3

Kaynak 

 

Deneğin 

Özellikleri 

Davranış 

UE 

Araştırma 

Modeli 

Ortam 

GAG 


UG 

İzleme/ 

Kalıcı-lık 

Genelleme 

Sosyal 

Geçerlik 

Walker, 


Kavanagh ve 

diğ.,1998 

 

46 anasınıfı 



öğrencisi (24 

deney grubu, 

22 kontrol 

grubu) 


Antisosyal 

davranışlar 

ve 

akademik 



becerilere 

odaklanma 

 

 



 

 

Deneysel 



 

 

Okul ve 



ev 

 

 



% 90 

Yüzdelik olarak 



belirtilme- 

miştir. 


 

 



(kalıcı) 

 

 



 

 



Golly ve diğ., 

1998 

 

20 anasınıfı 



öğrencisi 

1 kız, 19 

erkek 

Antisosyal 



davranışlar 

ve 


akademik 

becerilere 

odaklanma 

 

 



Tek gruplu 

(kontrol 

grupsuz) öntest-

son test 

 

 



okul 

 

 



 

 



 

 



 

 



 

 



Golly ve diğ., 

2000 

 

2 grup ikiz 



(4 erkek) 

5 yaş 


(anasınıfı) 

Antisosyal 

davranışlar 

ve 


akademik 

becerilere 

odaklanma 

 

 



Katılımcılar 

arası Çoklu 

Başlama Modeli 

Okul ve 

ev (ailenin 

birisi ev 

uygula 


masını 

uygula- 


mamıştır) 

 

% 97 



Yüzdelik olarak 

belirtilme-

miştir. 


 

(kalıcı) 



 

 



Overton ve 

diğ.,,  2002 

22 anasıfı 

öğrencisi 

5-6 yaş 


6 kız,  

16 erkek 

 

Antisosyal 



davranışlar 

 



Tek gruplu 

(kontrol 

grupsuz) öntest-

son test 

 

Okul ve 


ev 

  

  % 95.5 



(kontrol listesi 

uygulanmıştır) 

(çok 



başarılı 

olma 


mıştır) 

(1 yıl sonra 



yapılıyor 

genelleme 

gözlenememiştir) 

Öğretmen 



ve ailelere 

Mülakat 


ugulama. 

Beard ve Sugai, 

2004 

 

6 anasınıfı 



öğrencisi 

5 yaş 


Antisosyal 

davranışlar 

ve 

akademik 



becerilere 

odaklanma 

 



Tek denekli 



AB modeli 

 

Okul ve 



ev 

% 94 ASD 

% 97 AET 



(kalıcı) 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

Tablo 1 


Antisosyal Davranışları Önlemeye Yönelik Başarıya İlk Adım Erken Eğitim Programıyla İlgili Yapılan Bilimsel Çalışmalar 

 


                                                                                                      Başarıya İlk Adım Erken eğitim Programı      

 

International Journal of Early Childhood Special Education (INT-JECSE), 6(1), 55-79. 



 

 

64 



Kaynak 

Deneğin 

Özellikleri 

Davranış  

UE 

Araştırma 

Modeli 

Ortam 

 GAG 

UG 

İzleme- 

Kalıcılık 

Genelleme 

Sosyal 

Geçerlik 

Walker,Golly, 

Mclane ve 

Kimmich, 2005 

181 öğrenci 

6-8 yaş 

Sosyal 

davranış 



deneysel 

Okul ve 

ev 

% 80 

(kontrol listesi 



uygulanmıştır) 



Anket  



öğrt.ve veli 

Diken ve 

Rutherford, 

2005 


 

4 öğrenci 

5-7 yaş 

Davranış 

problemi 

ve sosyal 

beceri 

 



Tek Denekli 

(Katılımcılar 

arası Çoklu 

Başlama 


Modeli) 

 

 



Okul ve 

ev 


 

% 91.2, 


89.5, 91.1, 

86.9 


 

% 100, 83.3, 

96.6, 86.6 

2 ay sonra 



(kalıcı) 

 



Öğretmen 

ve ailelere 

Mülakat 


ugulama. 

Lien-Thorne ve 

Kamps, 2005 

 

3 öğrenci 



7-8 yaş 

ADHD 


Antisosyal 

davranışlar 

ve 

akademik 



beceriler 

 



Tek Denekli 

(Katılımcılar 

arası Çoklu 

Başlama 


Modeli) 

 

Okul ve 



ev 

 

% 92-100 



 

 



 



Herkesten 

görüş 

alınmıştır. 



Russell, 2006 

 

1 erkek çocuk 



6 yaş 

Davranış 

problemi 

ve 


akademik 

performans 

 



 



Tek Denekli 

(ABCDC 


Modeli) 

 

Okul  ve 



ev 

 

%94-96 



 

%95-97  



 

 



anket 



Öğrt., aile 

Carter ve 

Horner, 2007 

İlkokul 


birinci sınıfta 

okuyan bir 

erkek öğrenci 

(6 yaş) 


Davranış 

problemi 

ve 

akademik 



beceriler 

 

 



Durum 


Çalışması 

Tek Denekli 

(ABCDC 

Modeli) 


 

Okul 


 

% 92-97 


Yüzdelik 

belirtil- 

memiş 


 

 



Öğretmen 



görüşü 

alınmıştır. 

Rodriguez, 

Sheldon, 

Loman ve 

Horner, 2009 

İlkokul 

birinci sınıfa 

ve anasınıfına 

devam eden 

5-6 

yaşlarında 



olan 3 

öğrenci. 

 

Davranış 



problem 

 



Tek Denekli 

(Katılımcılar 

arası Çoklu 

Başlama 


Modeli) 

 

Okul 



 

% 97 


 

% 100 


 

 



 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



                                                                                                      Başarıya İlk Adım Erken eğitim Programı      

 

International Journal of Early Childhood Special Education (INT-JECSE), 6(1), 55-79. 



 

 

65 



Kaynakça 

Deneğin 

Özellikleri 

Davranış 

UE 

Araştırma 

Modeli 

Ortam 

GAG 

UG 

İzleme/ 

Kalıcılık 

Genelleme 

Sosyal 

Geçerlilik 

 

Seeley ve diğ., 

2009 

İlkokul 1 ila 



3. sınıfa 

devam eden 

ortalama 6-10 

yaşlarında 

olan 200 

öğrenci (55 

deney, 44 

kontrol) Not: 

42 öğrencinin 

dikkat 


eksikliği 

vardır. 


Davranış 

problem, 

sosyal 

beceri ve 



akademik 

beceriler 

 



Öntest-son test 



kontrol gruplu 

deneysel desen 

 

Okul ve 


ev 

 

% 92 



 

% 86 


(kontrol listesi 

uygulanmıştır) 

 

     - 


 



Öğrt: % 92 

Veli: % 92 

Carter ve 

Horner, 2009 

5-7 

yaşlarında 



3 erkek 

öğrenci 


Davranış 

problemi 

ve 

akademik 



performans 

 



Tek Denekli 

(Katılımcılar 

arası Çoklu 

Başlama 


Modeli) 

 

Okul 



 

% 96 


 

% 95- 97 

 

 

 



 



3’lü likertli 

anket 

Öğrt., aile 



Suprague ve 

Perkins, 2009 

4 anasınıfı, 5-

6 yaş 


1 kız, 3 erkek 

Davranış 

problemi 

 



Tek Denekli 

Katılımcılar 

arası 

ÇokluBaşlama 



 

Okul ve 


ev 

 

% 95 



 

% 90 


 

 



Anket  



Öğrt. 

Walker ve diğ., 

2009 

 

200 öğrenci 



6-10 yaş 

 

Davranış 



problem 

 



Öntest-son test 

kontrol gruplu 

deneysel desen 

 

Okul ve 



ev 

 

% 95- 99 



 

% 92 


 

 



Anket 



Öğrt ve 

veli % 92 

Dikenve diğ., 

2010 


8 Anasınıfı, 8 

1. ve 8 2. 

Sınıfa devam 

eden toplam 

24 öğrenci 

(12 deney,12 

kontrol 

grubu), 21 

erkek, 3 kız 

 

Davranış 



problem, 

sosyal 


beceri ve 

akademik 

beceriler 

 



Öntest-sontest 

kontrol gruplu 

deneysel desen 

 

Okul ve 



ev 

 

% 92.5 



 

% 94.58 


 

 



Anket 



Öğrt ve 

veli 


                                                                                                      Başarıya İlk Adım Erken eğitim Programı      

 

International Journal of Early Childhood Special Education (INT-JECSE), 6(1), 55-79. 



 

 

66 



Kaynak 

Deneğin 

Özellikleri 

Davranış 

UE 

Araştırma 

Modeli 

Ortam 

GAG 

UG 

İzleme/ 

Kalıcılık 

Genelleme 

Sosyal  

Geçerlilik 

Diken, 


Cavkaytar ve 

diğ., 2011 

102 öğrenci  

(53 deney,49 

kontrol) 

31 anasınıfı 

37 1. Sınıf 

34 2. sınıf 

Davranış 

problem, 

sosyal 

beceri ve 



akademik 

beceriler 

 



Öntest-sontest 



kontrol gruplu 

deneysel desen 

 

Okul ve 


ev 

Anasınıfı: 

% 93.3 

1. sınıf: 



% 86.2 

2. sınıf: % 

90 

 

% 91 



 

 



Anket 



Öğrt ve 

veli 


Diken, Bozkurt 

ve diğerleri, 

2011 

 

36-72 aylık 



18 anaokulu 

öğrencisi (9 

deney, 9 

kontrol), 

 

Davranış 



problem, 

sosyal 


beceri 

 



 

Öntest-sontest 

kontrol gruplu 

deneysel desen 

 

Okul ve 


ev 

Yüzdelik 



belirtil- 

memiş 


% 94.25 




Anket 

Öğrt ve 


veli 

Karaoğku,  

(2011).  

60-72 aylık 

anasınıfı 

öğrencileri,  

2 kız 22 

erkek 


 

Davranış 

problem, 

sosyal 


beceri ve 

akademik 

beceriler 

 

 



Öntest-sontest 

kontrol gruplu 

deneysel desen 

 

Okul ve 


ev 

Yüzdelik 



belirtil- 

memiş 


Öğrt. % 81 

Rehber %82 

 

 



 

 



 

 



Özdemir, 2011 

 

 



4 ilkokul 

öğrencisi 

7 yaş (dikkat 

eksikliği) 

 

Akademik 



beceriler  

 



Tek Denekli 

(Katılımcılar 

 arası 

ÇokluBaşlama 



Modeli) 

 

Okul ve 



ev 

 

% 90 



 

% 94 


3 ay sonra 

(Kalıcı) 

 



Sumi ve diğ., 

2012 

 

286 ilkokul 



2.ve 3. Sınıf 

öğrencisi 

(142 deney, 

144 kontrol) 

Davranış 

problemi 

ve 

akademik 



beceriler 

 



Öntest-son test 

kontrol gruplu 

deneysel desen 

 

Okul ve 



ev 

 

% 80 



 

% 94 


 

 



% 95 



Anket 

Öğrt ve 


veli 

 

Not. Makaleler yayın yıllarına göre sıralanmıştır. UE: Uygulama etkililiği, GAG: Gözlemciler arası güvenirlik, UG: Uygulama güvenirliği 



 

 

                                                                                                      Başarıya İlk Adım Erken eğitim Programı      

 

International Journal of Early Childhood Special Education (INT-JECSE), 6(1), 55-79. 



 

 

67 

Bulgular 

 

Bu araştırma için tespit edilen makalelerin, yukarıda belirtilen kategoriler çerçevesinde 

ayrıntılı analizleri yapılarak tablolaştırılmıştır. Davranış problemi gösterme riski görülen 

çocuklara BİA Erken Eğitim Programının kullanıldığı araştırmaların kısa analizi Tablo 

1’ de gösterilmiştir. 

 

Katılımcılar ve Özellikleri 

Alanyazın  taraması  sonucuna  göre,  BİA  Erken  Eğitim  Programıdavranış  problemi 

gösterme  riski  bulunan  toplam  1156  çocuğa  uygulanmıştır.  Katılımcıların  özellikleri; 

tanı, yaş ve cinsiyetleri açısından incelendiğinde, katılımcıların cinsiyet  özellikleri tüm 

araştırmalarda  belirtilmemiştir.  Katılımcıların  cinsiyet  özelliklerinin  belirtildiği 

araştırmalar (Carter ve Horner, 2007; 2009; Diken ve diğ., 2010; Golly, ve diğ., 1998; 

Golly  ve  diğ.,  2000;  Karaoğlan,  2011;  Suprague  ve  Perkins,  2009;  Overton  ve  diğ.,  

2002;  Russell,  2006  )  dikkate  alındığında  kadın  katılımcı  sayısının  erkek  katılımcılara 

oranla  çok  az  olduğu  görülmektedir.  Katılımcıların  yaş  gruplarına  göre  dağılımları 

incelendiğinde, 194 (% 17) tanesinin anasınıfı öğrencisi, 962 (% 83) tanesinin de ilkokul 

birinci ve ikinci sınıf öğrencisi olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca, alanyazın  incelemesine 

dahil  edilen  21  araştırmadan  ikisi  hariç  (Özdemir,  2011;  Seeley  ve  diğ.,  2009)  

katılımcıların  belirli  bir  yetersizlik  tanısının  bulunmadığı  fakat  yukarıda  belirtilen  iki 

çalışmaya  katılan  toplan  46  katılımcının  dikkat  eksikliği  tanısının  bulunduğu 

saptanmıştır. Bunların dışında Lien-Thorne ve Kamps, (2005) çalışmasında BİA Erken 

Eğitim Programı antisosyal davranışları önlemenin  yanında katılımcılarda gözlemlenen 

dikkat eksikliği özelliği taşıyan davranışları da önlemeye yönelik uygulamışlardır. 

 

Davranış ve Davranışın Seçilme Nedenleri 

Ulaşılan çalışmalarda genel olarak, araştırmacıların BİA Erken Eğitim Programını  

5-10  yaşları  arasındaki  bireylerde  görülen  antisosyal  davranışları  ortadan  kaldırma,  bu 

davranışları  söndürme  veya  azaltma,  akademik  becerilere  odaklanabilme  ve  bazı  basit 

sosyal becerileri kazandırmada uyguladıkları tespit edilmiştir. 

 

Bu  davranışların  seçilme  nedeni  BİA  Erken  Eğitim  Programının  özellikle  antisosyal 



davranışı,  bireyde  tam  olarak  kalıcı  hale  gelmeden  önce  södürmek  için  geliştirilmiş 

olmasıdır. 



 

Uygulamanın Etkililiği 

Ulaşılan  21  çalışmadaki  verilere  bakıldığında  tüm  çalışmaların  katılımcılarda 

gözlemlenen  antisosyal  davranışı  azaltma/söndürmede  etkili  olduğu  tespit  edilmiştir 

(Bkz.  Tablo  1).  Diğer  çalışmalardan  farklı  olarak  çalışmaların  üç  tanesinde  (Carter  ve 

Horner, 2007; Carter ve Horner, 2009; Russell, 2006) programın sınıf modülüne işlevsel 

davranışsal destek uygulamaları eklenerek programın etkililiği değerlendirilmiştir. 



 

Araştırma Modeli 

BİA  Erken  Eğitim  Programı  ilk  olarak  Walker,  Kavanagh  ve  diğ.,  (1998)  tarafından 

deneysel  araştırma  modeli  kullanılarak  uygulanmıştır.  Bu  çalışmada  araştırmacılar, 


                                                                                                      Başarıya İlk Adım Erken eğitim Programı      

 

International Journal of Early Childhood Special Education (INT-JECSE), 6(1), 55-79. 



 

 

68 

antisosyal  davranış  geliştiren  46  anasınıfı  öğrencisinin  24’ünü  deney  grubuna,  21’ini 

kontrol  grubuna  rastgele  seçimle  atayarak  BİA  Erken  Eğitim  Programını 

uygulamışlardır.  İlk  çalışmayı  takip  eden  diğer  çalışmaların  araştırma  modelleri 

incelendiğinde  farklı  araştırma  tasarımlarının  kullanıldığı  tespit  edilmiştir.  İncelenen 

araştırmaların  dokuzu  (Diken, Bozkurt ve diğ., 2011; Diken, Cavkaytar ve diğ., 2011; 

Diken ve diğ., 2010; Golly ve diğ., 2005; Seeley ve diğ., 2009; Karaoğlan, 2011; Sumi 

ve  diğ.,  2012;  Walker  ve  diğ.,  2009;  Walker,  Kavanagh  ve  diğ.,1998)  öntest-son  test 

kontrol gruplu deneysel desen,  üçü (Beard ve Sugai, 2004; Golly ve diğ., 1998; Overton 

ve diğ.,  2002)   tek denekli (kontrol grupsuz) öntest-son test,  yedisi (Carter ve  Horner, 

2009;  Diken  ve  Rutherford,  2005;  Golly  ve  diğ.,  2000;  Lien-Thorne  ve  Kamps,  2005; 

Özdemir,  2011;  Rodriguez  ve  diğ.,  2009;  Suprague  ve  Perkins,  2009)  tek  deneklili 

(katılımcılar arası çoklu başlama modeli), ikisi (Carter ve Horner, 2007; Russell, 2006) 

durum çalışması tek denekli (ABCDC Modeli) araştırma yöntemleriyle desenlenmiştir. 

 

Ortam 

Yapılan  alanyazın  incelemesi  sonucuna  göre,  Walker  ve  diğ.,  (1997)  tarafından 

geliştirilen BİA Erken Eğitim Programı, program modüllerinin gereği olarak okul ve ev 

ortamlarında uygulanmıştır. Ancak dört araştırmada (Carter ve Horner, 2007; Carter ve 

Horner,  2009;  Golly  ve  diğ.,  1998;  Rodriguez  ve  diğ.,  2009)  BİA  Erken  Eğitim 

Programı  sadece  okul  ortamında  uygulanmıştır.  Diğer  17  araştırmada  modülde 

belirtildiği  gibi  programının  okul  modülü  başlatıldıktan  10  gün  sonra  ev  modülü  de 

uygulamaya konulmuştur. 



 

İzleme ve Genelleme 

Ulaşılan  makaleler  izleme  ve  genelleme  verileri  açısından  değerlendirildiğinde,  altı 

çalışmada  (Beard  ve  Sugai,  2004;  Diken  ve  Rutherford,  2005;  Golly  ve  diğ.,  2000; 

Overton ve diğ., 2002; Özdemir, 2011Walker, Kavanagh ve diğ., 1998) müdahalenin 

çocukların  davranışları  üzerindeki  etkisinin  uzun  dönemde  devam  edip  etmediği 

incelenmiştir.  Ayrıca    dört  araştırmada  (Beard  ve  Sugai,  2004;  Golly  ve  diğ.,  2000; 

Overton  ve  diğ.,  2002;  Walker,  Kavanagh  ve  diğ.,1998)  incelenen  makalelerden  farklı 

olarak  BİA  Erken  Eğitim  Programının  katılımcılardaki  antisosyal  davranışı  azaltmaya 

veya  söndürmeye  yönelik  etkisinin  müdahale  uygulamasından  sonra  da  farklı  yıllarda, 

farklı sınıf ortamlarında da devam ettiğini orta koymuşlardır. Bununla birlikte programın 

okul  ve ev ortamında paralel  yürütüldüğü çalışmalar (Beard ve Sugai,  2004;  Diken ve 

diğ., 2010; 2011; Diken, Bozkurt ve diğerleri, 2011; Diken ve Rutherford, 2005;  Golly 

ve diğ., 2000;  Lien-Thorne ve Kamps, 2005; Karaoğku,  2011; Overton ve diğ., 2002; 

Özdemir, 2011;  Russell, 2006;  Seeley ve diğ.,  2009;  Sumi ve diğ.,  2012;  Suprague ve 

Perkins,  2009;  Walker  ve  diğ.,  2005;  Walker  ve  diğ.,  2009;  Walker,  Kavanagh  ve 

diğ.,1998)  programın  ev  uygulamaları  sayesinde  çocukların  davranışlarındaki  olumlu 

değişimlerin farklı bir ortama da genellenmesinin sağlandığını ortaya koymuşlardır. 

 

Sosyal Geçerlik, Gözlemciler Arası Güvenirlik ve Uygulama Güvenirliği 

Özel  eğitime  gereksinimi  olan  öğrencilerin  antisosyal  davranışlarını  önlemeye  yönelik 

BİA Erken Eğitim Programının uygulandığı araştırmalar incelendiğinde, altı araştırmada 

(Beard  ve  Sugai,  2004;  Golly  ve  diğ.,  1998;  Golly  ve  diğ.,  2000;  Karaoğlan,  2011; 



                                                                                                      Başarıya İlk Adım Erken eğitim Programı      

 

International Journal of Early Childhood Special Education (INT-JECSE), 6(1), 55-79. 



 

 

69 

Özdemir,  2011;  Walker,  Kavanagh  ve  diğ.,1998)  sosyal  geçerlik  hakkında  açık  bir 

bilgiye rastlanmamıştır, üç çalışmada (Seeley ve diğ., 2009; Sumi ve diğ., 2012; Walker 

ve  diğ.,  2009)  sosyal  geçerlik  verilerinin  sayısal  değerleri  belirtilmiştir.  Yukarıda 

belirtilen üç çalışmada sosyal geçerlik verileri uygulamaya katılan öğrencilerin öğretmen 

ve velilerine anket uygulanarak elde edilmiştir  ve bu uygulanan anket sonuçlarına göre 

araştırmaların (Seeley ve diğ., 2009; Sumi ve diğ., 2012; Walker ve diğ., 2009)  sosyal 

geçerliği % 90 ile % 95 olarak belirtilmiştir. İki araştırmada (Diken ve Rutherford, 2005; 

Overton ve diğ.,  2002) müdahale uygulamasından sonra öğretmen ve velilerle görüşme 

yapılarak  uygulanan  eğitim  programına  yönelik  sosyal  geçerlik  verisi  toplanmış,  yedi 

araştırmada (Carter ve Horner, 2009; Diken ve diğ., 2010; Diken, Bozkurt ve diğ., 2011; 

Russell,  2006;  Sumi  ve diğ.,  2012;  Suprague  ve  Perkins,  2009;  Walker  ve  diğ.,  2005) 

öğretmen ve velilere anket  uygulanmış, bir çalışmada (Carter ve Horner, 2009) sadece 

öğretmen  görüşü  alınmış,  başka  bir    çalışmada  (Lien-Thorne  ve  Kamps,  2005)  ise 

katılımcılardan,  öğretmenlerden  ve  velilerden  ayrı  ayrı  görüş  almıştır.  Son  olarak  da, 

Rodriguez  ve  diğ.,  (2009)    sosyal  geçerlik  verisi  toplamıştır  fakat  bu  çalışmada  veri 

toplama  yöntemi  belirtilmemiştir.  Yukarıda  belirtilen  sosyal  geçerlik  verisinin 

toplanandığı  çalışmalarda  öğretmen  ve  veliler  BİA  Erken  Eğitim  Programı 

uygulamalarından memnun olduklarını belirtmişlerdir (Bkz. Tablo 1). 

 

Ulaşılan  araştırmaların  gözlemciler  ve  uygulamacılar  arası  güvenirlilik  verilerinin 



sağlanıp  sağlanmadığına  dair  ayrıntılı  analizi  yapılmış  ve  BİA  Erken  Eğitim 

Programının  okul  ve  ev  ortamlarında  uygulandığı  için  araştırmacıların  her  iki  ortam 

uygulamaları  için  ayrı  veri  topladıkları  tespit  edilmiştir.  Tablo  1’de  belirtilen  verilerin 

birincisi  okul  ortamını,  ikincisi  ev  ortamı  için  toplanan  değerleri  göstermektedir.    İki 

çalışmanın  (Sumi  ve  diğ.,  2012;  Walker  ve  diğ.,  2005)  gözlemciler  arası  güvenirlilik 

verisi  %  90,  diğer  çalışmalarda  ise  %  90  ile  %100  arasındadır.  Ancak  üç  çalışmada 

(Diken, Bozkurt ve diğ., 201;  Golly ve diğ.,  1998;  Karaoğlan, 2011) gözlemciler arası 

güvenirliğin sağlandığı vurgulansa da bu veriler açık bir şekilde belirtilmemiştir. 

 

İncelenen makaleler uygulama güvenirliği açısından gözden geçirildiğinde, genel olarak 



çalışmalarda  uygulama  aşamalarının  ayrıntılı  bir  biçimde  açıklandığı  tespit  edilmiştir 

fakat üç çalışmada (Beard ve Sugai, 2004; Golly ve diğ., 1998; Lien-Thorne ve Kamps, 

2005)  açık  bir  şekilde  uygulama  güvenirlik  verisine  rastlanmamıştır.  Diğer  18 

çalışmanın beşinde (Golly ve diğ., 2000; Overton ve diğ., 2002; Russell, 2006; Walker 

ve diğ., 2005; Walker, Kavanagh ve diğ.,1998) uygulama güvenirlik verisi toplanmıştır 

fakat bu çalışmalarda veriler yüzdelik olarak belirtilmemiştir. iki çalışmanın (Karaoğlan, 

2011;  Seeley  ve  diğ.,  2009)  uygulama  güvenirlik  verisi  %  81  ile  %  86,  diğer  11 

çalışmanın (Carter ve Horner, 2009; Diken, Bozkurt ve diğ., 2011; Diken ve diğ. 2010; 

Diken, Cavkaytar ve diğ. 2011; Diken ve Rutherford, 2005; Özdemir, 2011


Yüklə 297,31 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin