Hatto shunday hisoblash ham mumkinki, odam qobiliyatining ref-
lekslarga javoban ancha avval paydo boMishi his-tuyg‘u iztiroblari-
dan azob chekish oqibatlardan kelib chiqqan” .
Yung bo‘yicha, “Ong his-tuyg‘ulardan taraqqiy etgan, ongsizlik,
aql-idrok rivojlanishining qonuniy davri sifatida keltirib chiqargan.
Embrion rivojlanishi uning ibtidoiy tarixini qanday qilib qaytarsa,
aql-idrok ham bir qator tarixdan oldingi bosqichlar orqali o ‘tish y o ‘li
bilan taraqqiy etadi”, bu bosqichlar y o ‘qolmay, odam ichida mavjud
bo‘ladi.
Zamonaviy kishi oqilona va samarali ish k o ‘rganiga qaramay
hech narsani ko‘rmaydi, u “kuchlar”ga berilgan, ulaming nazora-
tidan tashqarida bo‘ladi. Uning shaytonlari va xudolari hech ham
y o ‘qolmagan, ular bor-yo‘g ‘i yangi nomlarni olgan. Va ular odamni
o ‘zining bezovtaligi, xira tushunishi, psixologik jum boqlari, dorilar
(ichkilik va tamaki)ga to ‘ymas chanqoqligi va eng avvalo juda ham
ko'p kasalliklari (nevrozlari) bilan ushlab turadi.
Ongsizlik instinktiv mayllar va havaslami boshqaradi, ular te-
gishli fikr shakllarida ifoda etiladi.
Arxetiplar
umuman afsona, din,
m a’naviy madaniyatni yaratadi. Yung hisoblashicha “Biz shaxsiyat
majmualariga ongning bir tomonlama yoki nuqsonli y o ‘l yo‘riqlari
deb qaraymiz; huddi shunday dindan kelib chiqqan afsonalami ham
umuman olganda xavotirda bo‘lgan va iztirob chekuvchi insoniyat
uchun
Dostları ilə paylaş: