Yurtingizi kuydurub aylay xarob.
Xoh o‘ling, xoh qoling, bachchag‘ar»,
Debki, uzanguga ayog‘in tirar.
Bir-biriga qishloq eli boqishib,
Goh uyon, goh buyon chopishib,
Jam’ bo‘lib aylayubon maslahat:
— «Do‘g‘mag‘a, — der, — bir nima berib jo‘nat».
Aqcha qo‘lida ikki-uch mo‘ysafid,
Derki: — «Bu nazringiz-u bizlar murid».
Zulm bilan ellig-u yuzni olur,
Boz tanobini duchandon solur.
Tog‘i bular yaxshi-yu, bizlar yomon,
Е
1 tamizidin hazar et,
аГатоп
.
0 ‘zga yana g‘ussa budurkim, deyin,
Shunchaki bir qissa bulardan keyin:
Qo‘shti Jalolxon degan o‘g‘lin manga,
Dedi: «Ruqum o‘rgatadursiz siz anga».
Yukladi o‘g‘lini menga, muxtasar,
Bu dag‘i ortiqcha (menga dardisar)...
So‘zni, Muqimiy, kerak etmak tamom,
Mazzasi qolmas uzun o‘lsa kalom.
62
MASKOVCHI BOY TA’RIFIDA
Hikoyat qilay, turfa davron ekan,
Xaloyiq hama mahv-u hayron ekan.
Chiqib yangi maskovchidin boylar,
Sinar o‘tmayin ba’zisi oylar.
Xususanki eshoni Hodixo‘jam,
Yo‘q og‘zida qarzini vahmida nam.
Kerak bersa Maskovga bir lak, qani,
Bitib va’dai pul, (o‘zi mo‘ltani).
Der ermishki, o‘rusga nisfin beray,
Kelar yilga yarmiga muhlat so‘ray.
Qachon bo‘lmagan gap qabul aylasin,
Muqarrar degaykim, pechat boylasin.
Muning ustiga qarzidur Andijon
Kim, o‘z xalqidin — barchadin bu yomon.
Bu ham qirq ming so‘m emish, dedi qarz,
0 ‘tub va’dasi bersalar vaqti farz.
N
etarmiz, debon qistamas el pulin,
Dostları ilə paylaş: |